Dawid was nietemin deur al hierdie beproewinge daarvan oortuig dat Jehovah persoonlik vir hom omgee. “Dat ek ’n vlugteling was, het u self berig”, het hy in ’n gebed tot Jehovah gesê. Ja, vir Dawid was dit asof Jehovah al sy beproewinge neergeskryf het. Toe het Dawid bygevoeg: “Sit tog my trane in u leersak. Is hulle nie in u boek nie?” (Psalm 56:8, NW).a Met hierdie analogie het Dawid die vertroue uitgespreek dat Jehovah nie net van die situasie bewus was nie, maar ook van die emosionele uitwerking daarvan.