ኢዮብ
33 “አሁን ግን ኢዮብ፣ እባክህ ቃሌን ስማ፤
የምናገረውንም ሁሉ አዳምጥ።
2 እባክህ ልብ በል! አፌን እከፍታለሁ፤
አንደበቴም* ይናገራል።
3 ቃሌ የልቤን ቅንነት ይገልጻል፤+
ከንፈሮቼም የማውቀውን ነገር በቅንነት ይናገራሉ።
5 የምትችል ከሆነ መልስልኝ፤
የመከራከሪያ ሐሳብህን በፊቴ አቅርብ፤ ቦታህንም ያዝ።
6 እነሆ፣ በእውነተኛው አምላክ ፊት እኔም እንደ አንተው ነኝ፤
እኔም የተሠራሁት ከሸክላ ነው።+
7 ስለዚህ እኔን ፈርተህ ልትሸበር አይገባም፤
የማሳድርብህ ጫናም ሊደቁስህ አይገባም።
10 አምላክ ግን እኔን ለመቃወም ምክንያት ይፈልጋል፤
እንደ ጠላቱ ይቆጥረኛል።+
11 እግሬን በእግር ግንድ ያስራል፤
መንገዴንም ሁሉ ይመረምራል።’+
12 ሆኖም እንዲህ ማለትህ ትክክል ስላልሆነ እመልስልሃለሁ፦
አምላክ ሟች ከሆነው ሰው እጅግ ይበልጣል።+
13 በአምላክ ላይ የምታጉረመርመው ለምንድን ነው?+
ለተናገርከው ሁሉ መልስ ስላልሰጠህ ነው?+
14 አምላክ ከአንዴም ሁለቴ ይናገራል፤
ይሁንና ማንም አያስተውለውም፤
15 ሰዎች ከባድ እንቅልፍ ሲይዛቸው፣
በአልጋቸውም ላይ ሆነው ሲያሸልቡ፣
በሕልም፣ በሌሊትም ራእይ ይናገራል።+
16 በዚያን ጊዜ ጆሯቸውን ይከፍታል፤+
መመሪያውንም እንዲገነዘቡ ያደርጋል፤*
17 ይህም ሰውን ከስህተት ይመልስ ዘንድ፣+
ደግሞም ሰውን ከኩራት ይጠብቅ ዘንድ ነው።+
19 ደግሞም ሰው በአልጋው ላይ ሳለ በሕመም፣
እንዲሁም አጥንቶቹ በሚያስከትሉበት ፋታ የሌለው ሥቃይ ተግሣጽ ይቀበላል፤
20 በመሆኑም ሁለመናው* መብል ይጸየፋል፤
21 ሥጋውም መንምኖ ይጠፋል፤
ተሸፍነው የነበሩት አጥንቶቹም ያገጣሉ።*
ቤዛ አግኝቻለሁ!+
31 ኢዮብ፣ ልብ ብለህ ስማ! ደግሞም አዳምጠኝ!
ዝም በል፤ እኔም መናገሬን እቀጥላለሁ።
32 የምትለው ካለ መልስልኝ።
ትክክለኛነትህ እንዲረጋገጥ ማድረግ ስለምፈልግ ተናገር።
33 የምትለው ነገር ከሌለ ግን ስማኝ፤
ዝም በል፤ እኔም ጥበብን አስተምርሃለሁ።”