Προς τον διευθύνοντα. Μασκίλ. Του Δαβίδ, όταν πήγε ο Δωήκ ο Εδωμίτης και μίλησε στον Σαούλ και του είπε ότι ο Δαβίδ είχε πάει στο σπίτι του Αχιμέλεχ.+
52 Γιατί καυχιέσαι για το κακό, κραταιέ;+
Η στοργική καλοσύνη του Θεού υπάρχει όλη την ημέρα.+
2 Δεινά σχεδιάζει η γλώσσα σου, ακονισμένη σαν ξυράφι,+
Καθώς εργάζεται δόλια.+
3 Αγάπησες το κακό περισσότερο από το καλό,+
Το ψεύδος από το να λες λόγια δικαιοσύνης.+ Σέλαχ.
4 Αγάπησες όλα τα λόγια που καταβροχθίζουν,+
Γλώσσα που είσαι δόλια.+
5 Και ο Θεός, λοιπόν, θα σε γκρεμίσει για πάντα·+
Θα σε ρίξει κάτω και θα σε αποσπάσει από τη σκηνή σου+
Και θα σε ξεριζώσει από τη γη των ζωντανών.+ Σέλαχ.
6 Και οι δίκαιοι θα το δουν αυτό και θα φοβηθούν,+
Και θα γελάσουν σε βάρος του.+
7 Αυτός είναι ο ακμαίος άντρας που δεν κάνει τον Θεό φρούριό του+
Αλλά εμπιστεύεται στην αφθονία του πλούτου του+
Και αναζητάει σκέπη στα δεινά που προκαλεί.+
8 Εγώ, όμως, θα είμαι σαν θαλερό ελαιόδεντρο+ στον οίκο του Θεού·
Εμπιστεύομαι στη στοργική καλοσύνη του Θεού στον αιώνα, και μάλιστα για πάντα.+
9 Θα σε εξυμνώ στον αιώνα, γιατί έχεις αναλάβει δράση·+
Και θα ελπίζω στο όνομά σου—επειδή αυτό είναι καλό—μπροστά στους οσίους σου.+