Κριτές

9 Καὶ ὑπῆγεν ᾿Αβιμέλεχ ὁ υἱὸς τοῦ Ἱεροβάαλ εἰς Συχὲμ πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς τῆς μητρὸς αὑτοῦ καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς καὶ πρὸς πᾶσαν τὴν συγγένειαν τοῦ οἴκου τοῦ πατρὸς τῆς μητρὸς αὑτοῦ, λέγων, 2 Λαλήσατε, παρακαλῶ, εἰς ἐπήκοον πάντων τῶν ἀνδρῶν τῆς Συχέμ, Τὶ εἶναι καλήτερον εἰς ἐσᾶς, νὰ ἄρχωσιν ἐπάνω σας πάντες οἱ υἱοὶ τοῦ Ἱεροβάαλ, ἑβδομήκοντα ἄνδρες, ἤ νὰ ἄρχῃ εἷς μόνος ἐπάνω σας; καὶ ἐνθυμήθητε ὅτι ὀστοῦν ὑμῶν καὶ σὰρξ ὑμῶν εἶμαι.

3 Καὶ ἐλάλησαν περὶ αὐτοῦ οἱ ἀδελφοὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ εἰς ἐπήκοον πάντων τῶν ἀνδρῶν τῆς Συχὲμ πάντας τοὺς λόγους τούτους· καὶ ἔκλινεν ἡ καρδία αὐτῶν κατόπιν τοῦ ᾿Αβιμέλεχ· διότι εἶπον, ᾿Αδελφὸς ἡμῶν εἶναι. 4 Καὶ ἔδωκαν εἰς αὐτὸν ἑβδομήκοντα ἀργύρια ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ Βάαλ-βερίθ, καὶ δι᾿ αὐτῶν ἐμίσθωσεν ὁ ᾿Αβιμέλεχ ἄνδρας ποταποὺς καὶ θρασεῖς, καὶ ἠκολούθησαν αὐτόν. 5 Καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς αὑτοῦ εἰς Ὀφρὰ καὶ ἐθανάτωσε τοὺς ἀδελφοὺς αὑτοῦ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἱεροβάαλ, ἑβδομήκοντα ἄνδρας, ἐπὶ λίθον ἕνα· ἐναπελείφθη ὅμως ὁ Ἰωθὰμ ὁ νεώτερος υἱὸς τοῦ Ἱεροβάαλ, διότι ἐκρύφθη. 6 Καὶ συνήχθησαν πάντες οἱ ἄνδρες τῆς Συχὲμ καὶ πᾶς ὁ οἶκος τοῦ Μιλλὼ καὶ ἐλθόντες ἔκαμον τὸν ᾿Αβιμέλεχ βασιλέα, πλησίον τῆς δρυὸς τῆς ἱσταμένης ἐν Συχέμ.

7 Καὶ ὅτε ἀνηγγέλθη τοῦτο εἰς τὸν Ἰωθάμ, ὑπῆγε καὶ ἐστάθη ἐπὶ τὴν κορυφήν τοῦ ὄρους Γαριζίν, καὶ ὕψωσε τὴν φωνήν αὑτοῦ καὶ ἐβόησε καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, ᾿Ακούσατέ μου, ἄνδρες τῆς Συχέμ, καὶ θέλει σᾶς ἀκούσει ὁ Θεός. 8 Ὑπῆγον ποτὲ τὰ δένδρα νὰ χρίσωσι βασιλέα ἐφ᾿ ἑαυτῶν· καὶ εἶπον πρὸς τὴν ἐλαίαν, Βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν. 9 ᾿Αλλ᾿ ἡ ἐλαία εἶπε πρὸς αὐτά, Νὰ ἀφήσω ἐγὼ τὸ πάχος μου, διὰ τῆς ὁποίας τιμῶνται Θεὸς καὶ ἄνθρωποι, καὶ νὰ ὑπάγω νὰ ἄρχω ἐπὶ τῶν δένδρων; 10 Καὶ εἶπον τὰ δένδρα πρὸς τὴν συκῆν, ᾿Ελθὲ σύ, βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν. 11 ᾿Αλλ᾿ ἡ συκῆ εἶπε πρὸς αὐτά, Νὰ ἀφήσω τὴν γλυκύτητά μου καὶ τὸν καρπὸν μου τὸν καλόν, καὶ νὰ ὑπάγω νὰ ἄρχω ἐπὶ τῶν δένδρων; 12 Καὶ εἶπον τὰ δένδρα πρὸς τὴν ἄμπελον, ᾿Ελθὲ σύ, βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν. 13 Καὶ εἶπεν ἡ ἄμπελος πρὸς αὐτά, Νὰ ἀφήσω τὸν οἶνόν μου, ὅστις εὐφραίνει Θεὸν καὶ ἀνθρώπους, καὶ νὰ ὑπάγω νὰ ἄρχω ἐπὶ τῶν δένδρων; 14 Τότε εἶπον πάντα τὰ δένδρα πρὸς τὴν ἄκανθαν, ᾿Ελθὲ σύ, βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν. 15 Καὶ εἶπεν ἡ ἄκανθα πρὸς τὰ δένδρα, ᾿Εὰν ἀληθῶς σεῖς μὲ χρίητε βασιλέα ὑμῶν, ἔλθετε, καταφύγετε ὑπὸ τὴν σκιὰν μου· εἰ δὲ μή, πῦρ νὰ ἐξέλθῃ ἐκ τῆς ἀκάνθης καὶ νὰ καταφάγῃ τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου.

16 Τώρα λοιπόν, ἐὰν ἐπράξατε ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἀκεραιότητι κάμνοντες τὸν ᾿Αβιμέλεχ βασιλέα, καὶ ἐὰν ἐφέρθητε καλῶς πρὸς τὸν Ἱεροβάαλ καὶ πρὸς τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ἐὰν ἐκάμετε πρὸς αὐτὸν κατὰ τὴν ἀξίαν τῶν χειρῶν αὐτοῦ· 17 διότι ὁ πατήρ μου ἐπολέμησε διὰ σᾶς καὶ ἐρριψοκινδύνευσε τὴν ζωήν αὑτοῦ καὶ σᾶς ἔσωσεν ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ Μαδιάμ· 18 καὶ σεῖς ἐσηκώθητε σήμερον ἐναντίον τοῦ οἴκου τοῦ πατρὸς μου καὶ ἐθανατώσατε τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ, ἑβδομήκοντα ἄνδρας, ἐπὶ λίθον ἕνα, καὶ ἐκάμετε τὸν ᾿Αβιμέλεχ, τὸν υἱὸν τῆς δούλης αὐτοῦ, βασιλέα ἐπὶ πάντων τῶν ἀνδρῶν τῆς Συχέμ, διότι εἶναι ἀδελφὸς σας· 19 ἐὰν λοιπὸν ἐπράξατε σήμερον ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἀκεραιότητι πρὸς τὸν Ἱεροβάαλ καὶ πρὸς τὸν οἶκον αὐτοῦ, χαίρετε εἰς τὸν ᾿Αβιμέλεχ καὶ ἄς χαίρῃ καὶ αὐτὸς εἰς ἐσᾶς· 20 εἰ δὲ μή, πῦρ νὰ ἐξέλθῃ ἐκ τοῦ ᾿Αβιμέλεχ καὶ νὰ καταφάγῃ τοὺς ἄνδρας τῆς Συχὲμ καὶ τὸν οἶκον τοῦ Μιλλώ· καὶ πῦρ νὰ ἐξέλθῃ ἐκ τῶν ἀνδρῶν τῆς Συχὲμ καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ Μιλλώ, καὶ νὰ καταφάγῃ τὸν ᾿Αβιμέλεχ.

21 Τότε ἔφυγεν ὁ Ἰωθὰμ μετὰ σπουδῆς καὶ ὑπῆγεν εἰς Βήρ καὶ κατῴκησεν ἐκεῖ, διὰ τὸν φόβον ᾿Αβιμέλεχ τοῦ ἀδελφοῦ αὑτοῦ.

22 Καὶ ἐβασίλευσεν ὁ ᾿Αβιμέλεχ ἐπὶ τοῦ Ἰσραήλ τρία ἔτη. 23 Καὶ ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς πνεῦμα πονηρὸν μεταξὺ τοῦ ᾿Αβιμέλεχ καὶ τῶν ἀνδρῶν τῆς Συχέμ· καὶ ἐστασίασαν οἱ ἄνδρες τῆς Συχὲμ κατὰ τοῦ ᾿Αβιμέλεχ· 24 διὰ νὰ ἔλθῃ ἡ ἀδικία τῶν ἑβδομήκοντα υἱῶν τοῦ Ἱεροβάαλ, καὶ νὰ ἐπέλθῃ τὸ αἷμα αὐτῶν ἐπὶ τὸν ᾿Αβιμέλεχ τὸν ἀδελφὸν αὐτῶν τὸν θανατώσαντα αὐτούς, καὶ ἐπὶ τοὺς ἄνδρας τῆς Συχέμ, τοὺς ἐνισχύσαντας τὰς χεῖρας αὐτοῦ, διὰ νὰ θανατώσῃ τοὺς ἀδελφοὺς αὑτοῦ.

25 Καὶ ἔθεσαν κατ᾿ αὐτοῦ οἱ ἄνδρες τῆς Συχὲμ ἐνέδρας ἐπὶ τὰς κορυφὰς τῶν ὀρέων, καὶ ἐγύμνονον πάντας τοὺς διαβαίνοντας πλησίον αὑτῶν διὰ τῆς ὁδοῦ· καὶ ἀνηγγέλθη πρὸς τὸν ᾿Αβιμέλεχ. 26 Καὶ ἦλθε Γαὰλ ὁ υἱὸς τοῦ ᾿Εβὲδ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, καὶ διέβησαν εἰς Συχέμ, καὶ ἐνεπιστεύθησαν εἰς αὐτὸν οἱ ἄνδρες τῆς Συχέμ. 27 Καὶ ἐξῆλθον εἰς τοὺς ἀγροὺς καὶ ἐτρύγησαν τὰς ἀμπέλους αὑτῶν καὶ ἐπάτησαν καὶ εὐθύμησαν, καὶ ὑπῆγαν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ αὑτῶν καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον, καὶ κατηράσθησαν τὸν ᾿Αβιμέλεχ. 28 Καὶ εἶπε Γαὰλ ὁ υἱὸς τοῦ ᾿Εβέδ, Τίς εἶναι ὁ ᾿Αβιμέλεχ, καὶ τίς ἡ Συχέμ, ὥστε νὰ δουλεύωμεν εἰς αὐτόν; δὲν εἶναι οὗτος ὁ υἱὸς τοῦ Ἱεροβάαλ; καὶ Ζεβοὺλ ὁ ἐπιστάτης αὐτοῦ; δουλεύσατε εἰς τοὺς ἄνδρας τοῦ ᾿Εμμὼρ πατρὸς τοῦ Συχέμ· καὶ διὰ τὶ ἡμεῖς νὰ δουλεύωμεν εἰς ἐκεῖνον; 29 εἴθε νὰ ἐδίδετο ὁ λαὸς οὗτος ὑπὸ τὴν χεῖρά μου. Τότε ἤθελον ἐκδιώξει τὸν ᾿Αβιμέλεχ. Καὶ εἶπε πρὸς τὸν ᾿Αβιμέλεχ, Πλήθυνον τὸ στράτευμά σου καὶ ἔξελθε.

30 Καὶ ἤκουσε Ζεβοὺλ ὁ ἄρχων τῆς πόλεως τοὺς λόγους Γαὰλ τοῦ υἱοῦ τοῦ ᾿Εβέδ, καὶ ἐξήφθη ὁ θυμὸς αὐτοῦ· 31 καὶ ἀπέστειλε κρυφίως μηνυτὰς πρὸς τὸν ᾿Αβιμέλεχ, λέγων, Ἰδού, Γαὰλ ὁ υἱὸς τοῦ ᾿Εβὲδ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἦλθον εἰς Συχέμ· καὶ ἰδού, αὐτοὶ διεγείρουσι τὴν πόλιν ἐναντίον σου· 32 διὰ τοῦτο λοιπὸν σηκώθητι τὴν νύκτα, σὺ καὶ ὁ λαὸς ὁ μετὰ σοῦ, καὶ βάλε ἐνέδρας ἐν τοῖς ἀγροῖς· 33 καὶ τὸ πρωΐ, ἅμα ἀνατείλῃ ὁ ἥλιος, θέλεις σηκωθῆ ἐνωρὶς καὶ θέλεις ἐφορμήσει ἐπὶ τὴν πόλιν· καὶ ἰδού, αὐτὸς καὶ ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ αὐτοῦ θέλουσιν ἐξέλθει ἐναντίον σου, καὶ σὺ θέλεις κάμει εἰς αὐτὸν ὅπως δυνηθῇς.

34 Καὶ ἐσηκώθη ὁ ᾿Αβιμέλεχ καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ αὐτοῦ τὴν νύκτα καὶ ἔβαλον εἰς ἐνέδραν κατὰ τῆς Συχὲμ τέσσαρα σώματα. 35 Καὶ ἐξῆλθε Γαὰλ ὁ υἱὸς τοῦ ᾿Εβὲδ καὶ ἐστάθη ἐν τῇ εἰσόδῳ τῆς πύλης τῆς πόλεως· καὶ ἐσηκώθη ὁ ᾿Αβιμέλεχ καὶ ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ αὐτοῦ ἐκ τῆς ἐνέδρας. 36 Καὶ ὅτε εἶδεν ὁ Γαὰλ τὸν λαόν, εἶπε πρὸς τὸν Ζεβούλ, Ἰδού, λαὸς καταβαίνει ἀπὸ τῶν κορυφῶν τῶν ὀρέων· εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ζεβούλ, τὴν σκιὰν τῶν ὀρέων βλέπεις σὺ ὡς ἄνδρας. 37 Καὶ ἐλάλησε πάλιν ὁ Γαὰλ καὶ εἶπεν, Ἰδού, λαὸς καταβαίνει ἀπὸ τῶν ὑψηλῶν τοῦ τόπου, καὶ ἕν σῶμα ἔρχεται διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς δρυὸς Μεωνενίμ. 38 Τότε εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Ζεβούλ, Ποῦ εἶναι τώρα τὸ στόμα σου, μὲ τὸ ὁποῖον εἶπας, Τίς εἶναι ὁ ᾿Αβιμέλεχ, ὥστε νὰ δουλεύωμεν εἰς αὐτόν; Δὲν εἶναι οὗτος ὁ λαός, τὸν ὁποῖον ἐξουθένησας; ἔξελθε λοιπὸν τώρα καὶ πολέμησον αὐτούς.

39 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ Γαὰλ ἔμπροσθεν τῶν ἄνδρῶν τῆς Συχὲμ καὶ ἐπολέμησε μὲ τὸν ᾿Αβιμέλεχ· 40 ὁ δὲ ᾿Αβιμέλεχ κατεδίωξεν αὐτόν, καὶ ἔφυγεν ἀπ᾿ ἔμπροσθεν αὐτοῦ, καὶ ἔπεσον τετραυματισμένοι πολλοὶ ἕως τῆς εἰσόδου τῆς πύλης. 41 Καὶ ἐκάθισεν ᾿Αβιμέλεχ ἐν ᾿Αρουμά· καὶ ἐξέβαλεν ὁ Ζεβοὺλ τὸν Γαὰλ καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, διὰ νὰ μή κατοικῶσιν ἐν Συχέμ.

42 Καὶ τὴν ἐπαύριον ἐξῆλθεν ὁ λαὸς εἰς τὴν πεδιάδα· καὶ ἀνηγγέλθη πρὸς τὸν ᾿Αβιμέλεχ. 43 Τότε ἔλαβε τὸν λαὸν καὶ διαίρεσεν αὐτὸν εἰς τρία σώματα καὶ ἔθεσεν ἐνέδρας εἰς τὴν πεδιάδα· καὶ εἶδε, καὶ ἰδού, ὁ λαὸς ἐξήρχετο ἐκ τῆς πόλεως· καὶ ἐσηκώθη ἐναντίον αὐτῶν καὶ ἐπάταξεν αὐτούς. 44 Καὶ ὁ ᾿Αβιμέλεχ καὶ τὸ σῶμα τὸ μετ᾿ αὐτὸν ἐφώρμησαν καὶ ἐστάθησαν ἐν τῇ εἰσόδῳ τῆς πύλης τῆς πόλεως· τὰ δὲ ἄλλα δύο σώματα ἐφώρμησαν ἐπὶ πάντας τοὺς ἐν τοῖς ἀγροῖς καὶ ἐπάταξαν αὐτούς. 45 Καὶ ἐπολέμει ὁ ᾿Αβιμέλεχ ἐναντίον τῆς πόλεως ὅλην ἐκείνην τὴν ἡμέραν· καὶ ἐκυρίευσε τὴν πόλιν καὶ ἐφόνευσε τὸν λαὸν τὸν ἐν αὐτῇ καὶ κατέσκαψε τὴν πόλιν καὶ ἔσπειρεν αὐτήν ἅλας.

46 Καὶ ὅτε ἤκουσαν πάντες οἱ ἄνδρες τοῦ πύργου τῆς Συχέμ, εἰσῆλθον εἰς τὸ ὀχύρωμα τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ Βερίθ. 47 Καὶ ἀνηγγέλθη πρὸς τὸν ᾿Αβιμέλεχ, ὅτι συνηθροίσθησαν πάντες οἱ ἄνδρες τοῦ πύργου τῆς Συχέμ. 48 Καὶ ἀνέβη ὁ ᾿Αβιμέλεχ εἰς τὸ ὄρος Σαλμών, αὐτὸς καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ ἔλαβεν ὁ ᾿Αβιμέλεχ τὴν ἀξίνην εἰς τὴν χεῖρα αὑτοῦ καὶ ἔκοψε κλάδον δένδρου, καὶ ἐσήκωσεν αὐτὸν καὶ ἐπέθεσεν ἐπὶ τῶν ὤμων αὑτοῦ· καὶ εἶπε πρὸς τὸν λαὸν τὸν μετ᾿ αὐτοῦ, Ὅ, τι βλέπετε ἐμὲ πράττοντα, σπεύσατε καὶ σεῖς νὰ πράξητε ὡς ἐγώ . 49 Ἔκοψε λοιπὸν καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἕκαστος τὸν κλάδον αὑτοῦ, καὶ ἀκολουθήσαντες τὸν ᾿Αβιμέλεχ ἐπέθεσαν αὐτοὺς εἰς τὸ ὀχύρωμα καὶ κατέκαυσαν ἐν πυρὶ τὸ ὀχύρωμα ἐπ᾿ αὐτούς· καὶ ἀπέθανον ὁμοῦ πάντες οἱ ἄνδρες τοῦ πύργου τῆς Συχέμ, ἕως χίλιοι ἄνδρες καὶ γυναῖκες.

50 Τότε ὑπῆγεν ὁ ᾿Αβιμέλεχ εἰς Θαβαίς· καὶ ἐστρατοπέδευσεν ἐναντίον τῆς Θαβαὶς καὶ ἐκυρίευσεν αὐτήν. 51 ᾿Αλλ᾿ ἦτο πύργος ἰσχυρὸς ἐν τῷ μέσῳ τῆς πόλεως, καὶ κατέφυγον ἐκεῖ πάντες οἱ ἄνδρες καὶ αἱ γυναῖκες καὶ πάντες οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως, καὶ ἔκλεισαν ὄπισθεν αὑτῶν καὶ ἀνέβησαν εἰς τὸ δῶμα τοῦ πύργου. 52 Καὶ ὑπῆγεν ὁ ᾿Αβιμέλεχ μέχρι τοῦ πύργου καὶ ἐπολέμει αὐτόν, καὶ ἐπλησίασε μέχρι τῆς θύρας τοῦ πύργου διὰ νὰ καύσῃ αὐτὸν ἐν πυρί. 53 Καὶ γυνή τις ἔρριψε τμῆμα μυλοπέτρας ἐπὶ τὴν κεφαλήν τοῦ ᾿Αβιμέλεχ καὶ συνέθλασε τὸ κρανίον αὐτοῦ. 54 Καὶ ἐφώναξε ταχέως πρὸς τὸν νέον τὸν ὁπλοφόρον αὑτοῦ καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Σύρε τὴν μάχαιράν σου καὶ θανάτωσόν με, διὰ νὰ μή εἴπωσι περὶ ἐμοῦ, Γυνή ἐφόνευσεν αὐτόν. Καὶ ὁ νέος αὐτοῦ διεπέρασεν αὐτόν, καὶ ἀπέθανε. 55 Καὶ ὅτε εἶδον οἱ ἄνδρες Ἰσραήλ ὅτι ἀπέθανεν ὁ ᾿Αβιμέλεχ, ἀνεχώρησαν ἕκαστος εἰς τὸν τόπον αὑτοῦ.

56 Οὕτως ἀνταπέδωκεν ὁ Θεὸς τὴν κακίαν τοῦ ᾿Αβιμέλεχ, τὴν ὁποίαν ἔκαμε πρὸς τὸν πατέρα αὑτοῦ, φονεύσας τοὺς ἑβδομήκοντα ἀδελφοὺς αὑτοῦ. 57 Καὶ πᾶσαν τὴν κακίαν τῶν ἀνδρῶν τῆς Συχὲμ ὁ Θεὸς ἀνταπέδωκεν ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν· καὶ ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτοὺς ἡ κατάρα τοῦ Ἰωθὰμ υἱοῦ τοῦ Ἱεροβάαλ.