Εκκλησιαστής

6 Υπάρχει μια ακόμη τραγωδία* που έχω δει κάτω από τον ήλιο, και είναι κοινή ανάμεσα στους ανθρώπους: 2 Ο αληθινός Θεός δίνει σε κάποιον πλούτη, υλικά αποκτήματα και δόξα, ώστε δεν του λείπει τίποτα από όσα επιθυμεί·* και όμως ο αληθινός Θεός δεν του δίνει τη δυνατότητα να τα απολαμβάνει, παρότι ένας ξένος άνθρωπος μπορεί να τα απολαμβάνει. Αυτό είναι ματαιότητα και μεγάλη δυστυχία. 3 Αν ένας άνθρωπος γίνει πατέρας εκατό φορές και ζήσει πολλά χρόνια και φτάσει σε μεγάλη ηλικία, αλλά δεν απολαύσει* τα αγαθά του προτού καταλήξει στον τάφο,* πρέπει να πω ότι ένα παιδί που γεννήθηκε νεκρό είναι σε καλύτερη θέση από εκείνον.+ 4 Διότι αυτό ήρθε στον κόσμο μάταια και έφυγε μέσα στο σκοτάδι, και το όνομά του τυλίγεται από το σκοτάδι. 5 Παρότι δεν είδε ποτέ τον ήλιο ούτε έμαθε τίποτα, εντούτοις βρίσκεται σε καλύτερη θέση* από τον άλλον.+ 6 Τι ωφελεί να ζήσει κανείς δύο φορές χίλια χρόνια αλλά να μην απολαύσει τίποτα; Δεν πηγαίνουν όλοι στον ίδιο τόπο;+

7 Όλη η σκληρή εργασία του ανθρώπου γίνεται για να γεμίσει το στόμα του,+ αλλά η όρεξή του* δεν ικανοποιείται ποτέ. 8 Διότι σε τι υπερτερεί ο σοφός από τον ανόητο+ ή τι ωφελεί τον φτωχό το ότι ξέρει πώς να επιβιώνει;* 9 Καλύτερα να απολαμβάνει κανείς αυτό που βλέπει με τα μάτια του παρά να περιπλανιέται ακολουθώντας τις επιθυμίες του.* Και αυτό επίσης είναι ματαιότητα, κυνήγι του ανέμου.

10 Οτιδήποτε υπάρχει έχει ήδη πάρει όνομα, και έχει γίνει γνωστό τι είναι ο άνθρωπος· και αυτός δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί με* εκείνον που είναι δυνατότερός του. 11 Όσο περισσότερα είναι τα λόγια* τόσο περισσότερη είναι η ματαιότητα, και σε τι ωφελούν τον άνθρωπο; 12 Ποιος γνωρίζει τι είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος τις λίγες ημέρες της μάταιης ζωής του, οι οποίες περνούν σαν σκιά;+ Διότι ποιος μπορεί να του πει τι θα συμβεί κάτω από τον ήλιο αφού φύγει;