Ησαΐας
Ο αγαπημένος μου είχε ένα αμπέλι σε μια εύφορη λοφοπλαγιά.
2 Το έσκαψε καλά και το καθάρισε από τις πέτρες.
Φύτεψε σε αυτό ένα εκλεκτό κόκκινο κλήμα,
έχτισε πύργο στο μέσο του
και λάξευσε πατητήρι μέσα σε αυτό.+
Έλπιζε λοιπόν να βγάλει σταφύλια,
αλλά εκείνο έβγαλε μόνο αγριοστάφυλα.+
3 «Τώρα λοιπόν, κάτοικοι της Ιερουσαλήμ και άντρες του Ιούδα,
κρίνετε, παρακαλώ, ανάμεσα σε εμένα και στο αμπέλι μου.+
Αφού έλπιζα να βγάλει σταφύλια,
γιατί εκείνο έβγαλε μόνο αγριοστάφυλα;
5 Ακούστε τώρα, παρακαλώ,
τι θα κάνω στο αμπέλι μου:
Θα του βγάλω τον φράχτη,
και θα κατακαεί.+
Θα γκρεμίσω τον πέτρινο τοίχο του,
και θα ποδοπατηθεί.
7 Διότι το αμπέλι του Ιεχωβά των στρατευμάτων είναι ο οίκος του Ισραήλ·+
οι άντρες του Ιούδα είναι η φυτεία που αγαπούσε.
Έλπιζε να υπάρχει δίκαιη κρίση,+
αλλά ορίστε! υπήρχε αδικία·
δικαιοσύνη,
αλλά ορίστε! κραυγή απόγνωσης».+
8 Αλίμονο σε αυτούς που ενώνουν το ένα σπίτι με το άλλο+
και προσαρτούν τον έναν αγρό στον άλλον,+
ώσπου να μην υπάρχει πια χώρος
και να κατοικήσετε μόνοι σας σε αυτή τη γη!
9 Ο Ιεχωβά των στρατευμάτων ορκίστηκε, όπως άκουσα ο ίδιος,
ότι πολλά σπίτια, αν και μεγάλα και όμορφα,
θα γίνουν φρικτό θέαμα,
χωρίς κανέναν κάτοικο.+
11 Αλίμονο σε εκείνους που σηκώνονται νωρίς το πρωί για να πιουν οινοπνευματώδες ποτό,+
που κάθονται ως αργά το βράδυ μέχρι να ανάψουν από το κρασί!
12 Έχουν άρπα και έγχορδο,
ντέφι, αυλό και κρασί στα συμπόσιά τους·
αλλά δεν λαβαίνουν υπόψη τις ενέργειες του Ιεχωβά
και δεν βλέπουν το έργο των χεριών του.
13 Γι’ αυτό, ο λαός μου θα πάει εξορία
λόγω έλλειψης γνώσης·+
οι ένδοξοι άντρες του θα πεινάσουν,+
και το πλήθος του θα στεγνώσει από τη δίψα.
14 Γι’ αυτό, ο Τάφος* διευρύνθηκε,*
άνοιξε διάπλατα το στόμα του χωρίς όριο·+
και η λαμπρότητά της,* ο θορυβώδης όχλος της και οι κάτοικοί της που γλεντοκοπούν
θα κατεβούν σίγουρα σε αυτόν.
15 Και ο άνθρωπος θα σκύψει,
θα αναγκαστεί να χαμηλώσει,
και τα μάτια όσων είναι υπερόπτες θα χαμηλώσουν και αυτά.
16 Ο Ιεχωβά των στρατευμάτων θα εξυψωθεί μέσω της κρίσης* του·
ο αληθινός Θεός, ο Άγιος,+ θα αγιάσει τον εαυτό του μέσω δικαιοσύνης.+
17 Και τα αρνιά θα βόσκουν σαν να είναι στον βοσκότοπό τους·
ξένοι κάτοικοι θα τρώνε από τους έρημους τόπους των καλοθρεμμένων ζώων.
18 Αλίμονο σε εκείνους που σέρνουν την ενοχή τους με σχοινιά απάτης
και την αμαρτία τους με λουριά άμαξας,
19 εκείνους που λένε: «Ας επισπεύσει Αυτός το έργο του·
ας γίνει γρήγορα για να το δούμε.
20 Αλίμονο σε εκείνους που λένε ότι το καλό είναι κακό και το κακό είναι καλό,+
εκείνους που παρουσιάζουν το σκοτάδι για φως και το φως για σκοτάδι,
εκείνους που κάνουν το πικρό γλυκό και το γλυκό πικρό!
22 Αλίμονο σε εκείνους που είναι δυνατοί στην οινοποσία
και σε όσους είναι ειδήμονες στην ανάμειξη οινοπνευματωδών ποτών,+
23 εκείνους που αθωώνουν τον πονηρό έναντι δωροδοκίας+
και δεν αποδίδουν δικαιοσύνη στον δίκαιο!+
24 Γι’ αυτό, όπως η γλώσσα της φωτιάς κατατρώει την καλαμιά
και το ξερό χορτάρι εξαφανίζεται μέσα στις φλόγες,
οι ρίζες τους θα σαπίσουν
και τα άνθη τους θα σκορπίσουν σαν σκόνη,
επειδή απέρριψαν τον νόμο* του Ιεχωβά των στρατευμάτων
και δεν σεβάστηκαν τον λόγο του Αγίου του Ισραήλ.+
25 Να γιατί άναψε ο θυμός του Ιεχωβά εναντίον του λαού του,
και αυτός θα απλώσει το χέρι του εναντίον τους και θα τους χτυπήσει.+
Τα βουνά θα σειστούν
και τα πτώματά τους θα είναι σαν σκουπίδια στους δρόμους.+
Εξαιτίας όλων αυτών, ο θυμός του δεν απομακρύνθηκε,
αλλά το χέρι του είναι ακόμη απλωμένο για να χτυπήσει.
26 Αυτός ύψωσε σημάδι* προς έθνος μακρινό·+
σφύριξε για να έρθουν από τα πέρατα της γης·+
και να! έρχονται ταχύτατα.+
27 Κανείς τους δεν είναι κουρασμένος ούτε σκοντάφτει.
Κανείς δεν νυστάζει ούτε κοιμάται.
Η ζώνη γύρω από τη μέση τους δεν είναι λυμένη
ούτε είναι κομμένα τα λουριά των σανδαλιών τους.
Οι οπλές των αλόγων τους είναι σαν πυρόλιθος
και οι τροχοί τους σαν θυελλώδης άνεμος.+
Θα μουγκρίσουν και θα αρπάξουν τη λεία
και θα την πάρουν μαζί τους χωρίς να υπάρχει σωτήρας.
Όποιος ατενίζει τη χώρα θα βλέπει καταθλιπτικό σκοτάδι·
μέχρι και το φως σκοτείνιασε από τα σύννεφα.+