Μελωδία του Δαβίδ, όταν βρισκόταν στην έρημο του Ιούδα.+
63 Θεέ, εσύ είσαι ο Θεός μου, σε αναζητώ συνεχώς.+
Διψώ για εσένα.+
Σβήνω από λαχτάρα για εσένα
σε στεγνή και κατάξερη γη, όπου δεν υπάρχει νερό.+
2 Σε κοίταξα λοιπόν στον άγιο τόπο·
είδα την ισχύ σου και τη δόξα σου.+
3 Επειδή η όσια αγάπη σου είναι καλύτερη από τη ζωή,+
τα χείλη μου θα σε δοξάζουν.+
4 Θα σε αινώ όλη μου τη ζωή·
στο όνομά σου θα υψώνω τα χέρια μου.
5 Έχω χορτάσει από το καλύτερο κομμάτι, το εκλεκτότερο,
γι’ αυτό το στόμα μου θα σε αινεί με χαρούμενα χείλη.+
6 Σε θυμάμαι όταν είμαι στο κρεβάτι μου·
κάνω στοχασμούς για εσένα κατά τις νυχτερινές σκοπιές.+
7 Διότι εσύ είσαι βοηθός μου,+
και κραυγάζω χαρούμενα στη σκιά των φτερούγων σου.+
8 Είμαι προσκολλημένος σε εσένα·
το δεξί σου χέρι με κρατάει γερά.+
9 Αλλά εκείνοι που ζητούν να καταστρέψουν τη ζωή μου
θα κατεβούν στα βάθη της γης.
10 Θα δοθούν στη δύναμη του σπαθιού·
θα γίνουν τροφή για τα τσακάλια.
11 Ο βασιλιάς όμως θα χαρεί σε σχέση με τον Θεό.
Ο καθένας που ορκίζεται σε Αυτόν θα ευφρανθεί,
γιατί το στόμα εκείνων που λένε ψέματα θα κατασιωπηθεί.