Λατρεία του Σατανά—Μέσα στον Χριστιανικό Κόσμο

ΣΗΜΕΡΑ, και ακριβώς στο κέντρον του Χριστιανικού κόσμου, υπάρχουν πολλοί αγνωστικισταί και ακόμα εντελώς αθεϊσταί. Γιατί; Πολλοί είναι εκείνοι που αισθάνονται αντιπάθεια λόγω της υποκρισίας που βλέπουν στις εκκλησίες, ενώ μερικοί άλλοι είναι εναντίον του «καθεστώτος,» στο οποίο οι εκκλησίες παίζουν τον κυριώτερο ρόλο.

Εν τούτοις πολλά άτομα, ακόμα και οι αθεϊσταί μπορεί να δυσκολεύωνται να πιστέψουν ότι υπάρχουν μέσα στον Χριστιανικό κόσμο άνθρωποι που ανοιχτά λατρεύουν τον Σατανά ή Διάβολο. Και εν τούτοις αυτό είναι αληθινό.

Η θρησκεία του Σατανισμού έχει «εκκλησίες» στον Χριστιανικό κόσμο, έχει μια «βίβλο» και επίσης έχει λειτουργούς και θρησκευτικές ιεροτελεστίες.

«Η Σατανική Βίβλος,» γραμμένη από τον ιδρυτή της Εκκλησίας του Σατανά στον Άγιο Φραγκίσκο λέγει τα εξής, όπως αναφέρει η εφημερίς Χέραλντ του Μαϊάμι: «Ο άνθρωπος είναι ένα ζώο που πρέπει να υπηρετή τον εαυτό του. Τα ούτως αποκαλούμενα επτά θανάσιμα αμαρτήματα είναι αρετές, επειδή οδηγούν σε φυσική και πνευματική ευχαρίστησι.»

«Αυτή είναι μια θρησκεία της σάρκας και όχι του πνεύματος,» λέγει ένας «αρχιερεύς» ενός Σατανικού δόγματος.

Η λατρεία του Σατανά έχει το πρότυπό της σ’ ένα μεγάλο βαθμό στη μαγεία (βουντού) και σε παρόμοιες μορφές λατρείας που ασκούνται στην Αφρική και στη Νότιο Αμερική. Αυτές ως επί το πλείστον χρησιμοποιούν μαγεία που συνδέεται με τον Σατανά και με άλλα πνεύματα, τους δαίμονας. (1 Κορ. 10:20) Υπάρχουν πολλά «δόγματα» του Σατανισμού που διαφέρουν μεταξύ τους. Εν τούτοις όλα αυτά τα δόγματα έχουν ένα πράγμα κοινό: εντρύφησι σε σαρκικές επιθυμίες.

Η Πνευματιστική Λατρεία, «Έργον της Σαρκός»

Γι’ αυτό είναι εύκολο να δη κάποιος γιατί μερικά άτομα προσελκύονται στο Σατανισμό που δίνει έμφασι στην σαρκική απόλαυσι. Αλλά μπορεί να εγερθή το ερώτημα: Εφόσον ο Σατανάς ή Διάβολος και οι δαίμονές του είναι πνευματικά πρόσωπα και όχι σαρκικά με αίμα, τότε γιατί οι σαρκικές ενασχολήσεις είναι ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό στη λατρεία του Σατανά;

Θα πρέπει να θυμηθούμε ότι οι δαίμονες κάποτε ήσαν δίκαιοι άγγελοι, ‘υιοί του Θεού,’ που διεφθάρησαν και επεθύμησαν και επεδόθησαν σε σαρκικές σχέσεις. Πώς όμως;

Πριν από τον κατακλυσμό των ημερών του Νώε, αυτοί οι άγγελοι άφησαν την ουράνια κατοικία των και τη θέσι υπηρεσίας που είχαν με τον Ιεχωβά Θεό. Υλοποιήθηκαν με σώματα ανδρών και νυμφεύθηκαν όμορφες ανθρώπινες γυναίκες. Για πνευματικά πλάσματα, που ο Ιησούς είπε ότι δεν νυμφεύονται, αυτό ήταν αφύσικο, ήταν μια διαστροφή. Αν και εγκατέλειψαν τα ανθρώπινα εκείνα υλικά σώματά των στον καιρό του Κατακλυσμού και επέστρεψαν στην πνευματική τους κατοικία, ο Θεός τούς εξηυτέλισε με την αποδοκιμασία του αλλά τους άφησε να ζουν ως τον κατάλληλο καιρό της καταστροφής των. Στη διάρκεια της διακονίας του Ιησού Χριστού επάνω στη γη αυτοί εξακολουθούσαν να εκδηλώνουν τα διεστραμμένα χαρακτηριστικά των με το να καταλαμβάνουν ανθρώπους, δηλαδή να κατοικούν μέσα σε ανθρώπους.—Γεν. 6:1, 2· Μάρκ. 1:32-34· Λουκ. 8:26-34· Ιούδας 6-7· 2 Πέτρ. 2:4.

Αλλά πώς μπορούσαν άγγελοι, νοήμονα πλάσματα, να διαφθαρούν έτσι και να εξευτελισθούν; Δεν είναι δύσκολο να το αντιληφθούμε αυτό, όταν παρατηρήσωμε νοήμονας ανθρώπους που επιδίδονται όχι μόνο σε αθέμιτες σεξουαλικές σχέσεις, αλλά με διαστροφή οργιάζουν στην ομοφυλοφιλία, ακόμη και στην κτηνωδία.—Λευϊτ. 18:22, 23.

Κατάλληλα η Γραφή αποκαλεί τον πνευματισμό «έργον της σαρκός.» (Γαλ. 5:19, 20) Έτσι δεν μας εκπλήσσει όταν διαβάζωμε κάποια αφήγησι σχετική με μια λατρεία, όπου ο εορτασμός της αποκαλούμενης «μαύρης λειτουργίας» μπορεί να παίρνη τη μορφή μιας «λάγνου λειτουργίας» στην οποία ο ιερεύς μπορεί να έχη σεξουαλική σχέσι με τη γυμνή γυναίκα, της οποίας το σώμα χρησιμεύει ως βωμός. Έπειτα κάθε άρρεν μέλος της συναθροίσεως ακολουθεί το παράδειγμά του, οπότε άνδρες και γυναίκες στη συγκέντρωσι μπορούν να λάβουν μέρος σ’ ένα σεξουαλικό όργιο.

Κατ’ Εξοχήν Εναντίον του Θεού

Δηλώσεις ηγετών του Σατανισμού δείχνουν την επιθυμία να κάνουν πράγματα όσο το δυνατόν πιο σκανδαλιστικά ώστε να εμπαίζουν τη λατρεία του Θεού. Αυτό, φυσικά, εκφράζει την επιθυμία του Σατανά και των δαιμόνων. Αυτοί βέβαια πρέπει να είναι ευχαριστημένοι καθώς βλέπουν νοήμονα πλάσματα του Θεού να εξευτελίζωνται με αυτόν τον τρόπο. Ο «λάτρης,» εν τούτοις, βαδίζει ασφαλώς σε επικίνδυνο έδαφος.

Οι λάτρεις του Σατανά δεν λαμβάνουν μόνο μέρος σε σκανδαλώδη, παραβίασι των εντολών του Λόγου του Θεού, της Γραφής. Αντιβαίνουν επίσης στην ανθρώπινη φύσι τους και στη συνείδησί τους με τη διαστροφή τους. (Ρωμ. 2:14, 15) Επίσης παραβιάζουν τους κανόνες της κοσμιότητος της κοινωνίας στην οποία ζουν.

Και να πώς η Αγία Γραφή περιγράφει τέτοια άτομα και ιδιαιτέρως εκείνους που προηγουμένως ισχυρίζοντο ότι υπηρετούσαν τον Θεό (όπως έκαναν πολλοί Σατανισταί που προέρχονται από τις θρησκείες του Χριστιανικοί κόσμου) :

«Διότι γνωρίσαντες τον Θεόν, δεν εδόξασαν ως Θεόν, ουδέ ευχαρίστησαν· αλλ’ εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών, και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία. Λέγοντες ότι είναι σοφοί εμωράνθησαν. Και ήλλαξαν την δόξαν του άφθαρτου Θεού εις ομοίωμα εικόνος φθαρτού ανθρώπου και πετεινών και τετραπόδων και ερπετών. Δια τούτο και παρέδωκεν αυτούς ο Θεός δια των επιθυμιών των καρδιών αυτών εις ακαθαρσίαν ώστε να ατιμάζωνται τα σώματα αυτών μεταξύ αυτών. Οίτινες μετήλλαξαν την αλήθειαν του Θεού εις το ψεύδος και εσεβάσθησαν και ελάτρευσαν την κτίσιν μάλλον παρά τον κτίσαντα. . . . Δια τούτο παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις πάθη ατιμίας. . . πράττοντες την ασχημοσύνην . . . και απολαμβάνοντες εις εαυτούς την πρέπουσαν αντιμισθίαν της πλάνης αυτών. Και καθώς απεδοκίμασαν το να έχωσι επίγνωσιν του Θεού, παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις αδόκιμον νουν, ώστε να πράττωσι τα μη πρέποντα.»—Ρωμ. 1:21-28.

Ένας Θανάσιμος Κίνδυνος

Είναι ανόητο και μάλιστα θανάσιμα επικίνδυνο για οποιονδήποτε που επιθυμεί να έλθη σε επαφή με μια τέτοια δαιμονική επιρροή, έστω και από περιέργεια. Ένα άτομο διακινδυνεύει να παγιδευθή σε μολυσμένες σαρκικές πράξεις. Αλλ’ ακόμα χειρότερο, εσκεμμένως συνδέεται μ’ εκείνους που βλασφημούν τον Ιεχωβά, τον αληθινό Θεό, τον Δημιουργό και Παγκόσμιο Κυρίαρχο. Η Αγία Γραφή ειδικά προειδοποιεί ότι η οργή του Θεού πρόκειται να ξεσπάση φλογερή εναντίον εκείνου που συμμετέχει σε τέτοια έργα του σκότους.—Εφεσ. 5:3-7.

Ο Θεός εξήλειψε τους Χαναναίους από τη Γη της Επαγγελίας εξ αιτίας τέτοιων μισητών πράξεων και είπε στον Ισραήλ: «Δεν θέλετε υπάγει κατόπιν άλλων θεών, . . . (διότι Ιεχωβά ο Θεός σου είναι Θεός απαιτών αποκλειστικήν αφοσίωσιν,) διά να μη εξαφθή ο θυμός Ιεχωβά του Θεού σου εναντίον σου και σε εξολοθρεύση από προσώπου της γης.» (Δευτ. 6:14, 15· Λευιτ. 18:24, 25, ΜΝΚ) Γιατί θα έπρεπε κανείς να θέλη να έλθη σ’ αυτή τη θέσι με τον Παντοδύναμο Θεό;—1 Κορ. 10:22.

Εξ άλλου, μπορεί κάποιος να μη είναι Σατανιστής κι εν τούτοις, με το να μη είναι πληροφορημένος με μελέτη της Βίβλου, μπορεί χωρίς να το γνωρίζη ν’ αποδίδη λατρεία στον Σατανά. Πώς μπορεί να γίνη αυτό;