Σιωνισμός—Εκπληρώνει Βιβλικές Προφητείες;
ΣΥΝΕΒΗ τη Δευτέρα, 10 Νοεμβρίου 1975, ύστερα από προειδοποιητικούς εκφοβισμούς. Σαν σεισμός συγκλόνισε τον Χριστιανικό κόσμο και τον Ιουδαϊσμό. Η Γενική Συνέλευσις των Ηνωμένων Εθνών με πλειοψηφία δύο προς ένα υιοθέτησε μια απόφασι που αποκαλούσε τον Σιωνισμό μορφή ρατσισμού και φυλετικών διακρίσεων.
Εβδομήντα δύο έθνη ψήφισαν υπέρ της αποφάσεως ενώ τριάντα πέντε ψήφισαν εναντίον της. Τριάντα δύο έθνη απέσχον και τρία απουσίαζαν. Στους υποστηρικτάς περιλαμβάνοντο οι Κομμουνιστικές χώρες, εκτός της Ρουμανίας, που απουσίαζε. Τα περισσότερα Ασιατικά κράτη την επικύρωσαν, μαζί με την Κύπρο, την Τουρκία, τη Γουιάνα, την Πορτογαλία και το Μεξικό. Η πλειονότης των Αφρικανικών εθνών συμμετείχε στην καταδίκη του Σιωνισμού.
Με την απόφασι διεφώνησαν κυρίως καθ’ ομολογίαν Χριστιανικά έθνη. Σ’ αυτά περιλαμβάνοντο οι εννέα χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινής Αγοράς, όλες οι άλλες Σκανδιναυικές χώρες, ένα μέρος της Βρεταννικής Κοινοπολιτείας και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Τι είναι ο Σιωνισμός; Γιατί κατεδικάσθη; Όπως ορίζεται στις γενικές ειδήσεις του τύπου, Σιωνισμός είναι «η κίνησις για μια Ιουδαϊκή εθνική πατρίδα στην Παλαιστίνη,» που θα πραγματοποιηθή με τη δημιουργία του Ισραήλ και διαφημίζεται σήμερα ως η καθοδηγούσα φιλοσοφία της Ισραηλιτικής πολιτείας και των υποστηρικτών της.»
Τα Επιχειρήματα Υπέρ και Κατά
Η επίδρασις της αποφάσεως δημιούργησε άμεσα κύματα συγκλονισμού. Ο πρέσβυς του Ισραήλ, Χάιμ Χέρτσοκ, αγριεμένος έσκισε την απόφασι επάνω στην εξέδρα των επισήμων μπροστά στη συνέλευσι. Ο πρώην πρέσβυς των ΗΠΑ., Ντανιέλ Π. Μούνιχαν, θυμωμένα κατηγόρησε τη συνέλευσι ότι έκαμε μια «ατιμωτική πράξι.» Συλλαλητήρια και διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για την απόφασι των Η.Ε. ξέσπασαν σε πολλά μέρη.
Πολλοί, τη θεώρησαν ως άμεσο πλήγμα εναντίον των Ιουδαίων και του Ιουδαϊσμού. Ο πρέσβυς Χέρτσοκ, παραδείγματος χάριν, παρωμοίασε τον Σιωνισμό με την Ιουδαϊκή λατρεία, λέγοντας: «Το Σιωνιστικό ιδεώδες, όπως το εκθέτει η Βίβλος, ήταν και είναι αναπόσπαστο μέρος της Ιουδαϊκής θρησκείας.» Σ’ ένα συνέδριο του Ατλάντικ Σίτυ 3.000 ορθόδοξοι Ιουδαίοι κατεδίκασαν την απόφασι, ως «προσπάθεια αρνήσεως των θείων δικαιωμάτων του Ιουδαϊκού λαού στην Αγία Γη, και ως βδελυρή πράξι εναντίον όλου του Ιουδαϊκού λαού.»
Οι υποστηρικταί της αποφάσεως, όμως, είπαν ότι η απόφασις δεν ήταν εναντίον των Ιουδαίων και του Ιουδαϊσμού. Αντιθέτως, ισχυρίσθηκαν ότι ο Σιωνισμός είναι μάλλον πολιτική ιδεολογία και όχι θρησκευτική. Είναι η Σιωνιστική πολιτική, λέγουν, που απομάκρυνε χιλιάδες Παλαιστινίων Αράβων από τις πατρικές των χώρες. «Πολύ ερεθιστικός για τους Άραβες,» παρετήρησε το περιοδικό Τάιμ στις 24 Νοεμβρίου 1975, «είναι ο Ισραηλιτικός Νόμος της Επιστροφής, που χορηγεί άμεση υπηκοότητα σε κάθε Ισραηλίτη που μεταναστεύει στο Ισραήλ από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, ενώ οι Παλαιστίνιοι Άραβες που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους το 1948 εμποδίζονται ακόμη, στις περισσότερες περιπτώσεις, να επαναπατρισθούν.»
Εναντίωσις από Θρησκευόμενους Ιουδαίους
Είναι ο Σιωνισμός θρησκευτική κίνησις; Μήπως έχει σχέσι με τις Βιβλικές προφητείες σχετικά με την επιστροφή των Ιουδαίων στην πατρίδα τους;
Τα παλαιότερα Ιουδαϊκά ραββινικά συγγράμματα πράγματι αναφέρουν κάποια μελλοντική επιστροφή των Ιουδαίων στη Γη της Επαγγελίας υπό την ηγεσία του Μεσσία. Στις αρχές, όμως, του δεκάτου ένατου αιώνος μερικοί Ιουδαίοι έφθασαν να πιστεύουν ότι αυτό θα συνέβαινε όχι με κάποια θαυματουργική επέμβασι εκ των άνω, αλλά με ανθρώπινες προσπάθειες.
Κάποιος που το νόμιζε αυτό ήταν ο Ραββίνος Ιούδας Αλκαλάι (1798-1878). Σύμφωνα με την Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαιδεία, στα μέσα του δεκάτου ενάτου αιώνος ο Αλκαλάι «επείσθη ότι η εποχή του Μεσσία είχε φθάσει και ότι η επιστροφή θα επετυγχάνετο με ανθρώπινες προσπάθειες . . . Προσπάθησε να καταφέρη μερικά άτομα να ενωθούν σ’ ένα ωργανωμένο επαναπατρισμό των Ιουδαίων, ή σ’ ένα μέρος αυτών και ν’ αποκτήσουν τα προσόντα ενός συγχρόνου έθνους.»
Ακριβώς από την αρχή, όμως, πολλοί Ιουδαίοι αντιτάχθηκαν στον Σιωνισμό από θρησκευτικούς λόγους. Γιατί; Απαντά η Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαιδεία: «Ο Ορθόδοξος Ιουδαϊσμός της Ευρώπης αρχικά παρέμεινε αυστηρά αμέτοχος . . . (Ο Σιωνισμός) υπετίθετο ότι εξεβίαζε το χέρι της Προνοίας και ότι ήταν αντίθετος στις θετικές διδασκαλίες του Ορθοδόξου Ιουδαϊσμού, σχετικά με την έλευσι του Μεσσία και το έργο της θείας προνοίας σχετικά με την αποκατάστασι.» Μέχρι τις ημέρες μας η ίδια επιχειρηματολογία αναγκάζει τους υπέρ-ορθοδόξους Ιουδαίους ν’ απορρίπτουν το κράτος του Ισραήλ και τους σκοπούς του σημερινού Σιωνισμού.
Η θρησκεία απεδείχθη ότι δεν ήταν η κινητήριος δύναμις πίσω από τον Σιωνισμό. Σχετικά με τους «πρωτοπόρους» που εγκατεστάθησαν στην Παλαιστίνη στις αρχές του εικοστού αιώνος, ο Ισραηλίτης συγγραφεύς Αμώς Ελόν γράφει στο βιβλίο Οι Ισραηλίτες: Θεμελιωταί και Γυιοι: «Μερικοί αναπόφευκτα δικαιολογούν την ενέργεια τους αυτή αναφερόμενοι σε θρησκευτικούς δεσμούς· αλλά οι περισσότεροι ήσαν αναμφισβήτητα άθρησκοι. Κάποιος γνωστός άθεος έγραψε λίγο μετά την άφιξί του το 1907: ‘Αυτό που κάνω δεν είναι το θέλημα του Θεού—διότι δεν πιστεύω σε Θεό—αλλ’ είναι απλώς ηθικά ορθό και τελείως αναγκαίο στην πράξι.’»
Αλλ’ αν δεν ήταν η θρησκεία, τότε ποια ήταν η κύρια κινητήριος δύναμις; Τι υποκίνησε χιλιάδες Ιουδαίους να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους και να εγκατασταθούν στην Παλαιστίνη;
Το «Κυρίαρχο Στοιχείο» του Σιωνισμού
«Σε αντίδρασι των τσαρικών Πογκρόμ (διωγμός των Εβραίων),» δηλώνει η Βρεταννική Εγκυκλοπαιδεία (Εκδοσις 1974) οι Ιουδαίοι της Ανατολικής Ευρώπης «σχημάτισαν το Χόβεβε Σιών (‘Ερασταί της Σιών’) ώστε να προωθήσουν την εγκατάστασι των Ιουδαίων αγροτών και βιοτεχνών στην Παλαιστίνη.»
Και συνεχίζει το ίδιο βιβλίο: «Μια πολιτική στροφή έδωσε στον Σιωνισμό ο Θεόδωρος Χερτζλ, Αυστριακός δημοσιογράφος που θεώρησε την αφομοίωσι [των Ιουδαίων στην κοινωνία των άλλων εθνών] πολύ επιθυμητή, αλλά, λόγω του αντιΣημιτισμού, αδύνατη να πραγματοποιηθή. Έτσι, ισχυρίσθηκε, αν οι Ιουδαίοι ωθούντο από κάποια εξωτερική πίεσι και σχημάτιζαν ένα έθνος θα μπορούσαν να έχουν μια κανονική ύπαρξι μόνο μέσω συγκεντρώσεως σε μια περιοχή.» Μ’ αυτό συμφωνούν τα ακόλουθα σχόλια της Ιουδαϊκής Εγκυκλοπαιδείας:
«Το κυρίαρχο στοιχείο στη δημιουργία πολύ περισσοτέρων υποψηφίων για μετανάστευσι στην Παλαιστίνη απ’ όσους επετράπη ποτέ να φθάσουν εκεί δεν ήταν η Σιωνιστική ιδεολογία, τουλάχιστον κατά την πνευματική ‘συνθετική’ μορφή της, αλλά ο αυξανόμενος τρόμος του αντι-Σημιτισμού, σ’ έναν καιρό που άλλες θύρες προς σωτηρία εκλείοντο ή ήσαν τελείως κλειστές για τους Ιουδαίους. Το αίσθημα της καταστροφής είχε ήδη βαθειά εμπεδωθή στη συνείδησι των Ευρωπαίων Ιουδαίων λόγω των γεγονότων που ακολούθησαν αμέσως μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.»
Ο Ρόλος του Χριστιανικού Κόσμου
Μολονότι ο περισσότερος κόσμος συσχέτισε τον Σιωνισμό με τον Ιουδαϊκό λαό, μεγάλο μέρος της ευθύνης για την επιστροφή χιλιάδων Ιουδαίων στην Παλαιστίνη τα πρόσφατα χρόνια φέρει ο Χριστιανικός κόσμος. Ένας διδάσκαλος της Βίβλου που έζησε στο Κράτος του Ισραήλ περισσότερο από δύο δεκαετίες έκαμε τα επόμενα σχόλια σε μια συνέντευξι:
«Οι Μωαμεθανοί Άραβες και οι Ιουδαίοι ομοίως συμφωνούν ότι ο Χριστιανισμός επηρέασε τη μετανάστευσι των Ιουδαίων πίσω στην αρχαία πατρίδα τους. Η Ρωμαιοκαθολική Δύσις και η Ορθόδοξη Ανατολή του Χριστιανισμού έθεσαν σ’ ενέργεια αυτό το κίνημα μέσω των απάνθρωπων θρησκευτικών διωγμών τους.
Παραδείγματος χάριν, όταν οι Ιουδαίοι ξεχύθηκαν εκεί από τη Ρωσία στα τέλη του δεκάτου ενάτου αιώνος, δεν πήγαιναν κυρίως για θρησκευτικούς λόγους. Αυτοί οι πρόσφυγες δραπέτευσαν από τα πογκρόμ που είχε υποκινήσει ο Ρώσος Τσάρος υπό την επήρεια της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αργότερα, ο Προτεσταντισμός του Χριστιανισμού ευνόησε περαιτέρω σύναξι Ιουδαίων στην Παλαιστίνη. Μέσω της Διακηρύξεως Μπάλφουρ μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Βρεταννία έλαβε πρόνοια για την εγκαθίδρυσι μιας Ιουδαϊκής στέγης στην Παλαιστίνη.»
Τι θα Λεχθή για τη Βιβλική Προφητεία;
Οι Εβραϊκές Γραφές περιλαμβάνουν αναρίθμητες προφητείες σχετικά με την επάνοδο του έθνους Ισραήλ στη Γη της Επαγγελίας. Όχι μόνο πολλοί Ιουδαίοι, αλλά χιλιάδες άτομα στον Χριστιανικό κόσμο αποβλέπουν στο μέλλον για μια κατά γράμμα εκπλήρωσι αυτών των προφητειών.
Μήπως ο Σιωνισμός και το Κράτος του Ισραήλ αποτελούν εκπλήρωσι Βιβλικών προφητειών για την επαναφορά των Ισραηλιτών στην πατρίδα τους; Ας δούμε τι λέγει πραγματικά η Αγία Γραφή σχετικά μ’ αυτό. Σχετικά με την απελευθέρωσι των Ιουδαίων από την αιχμαλωσία στην αρχαία Βαβυλώνα, ο Θεός προείπε μέσω του προφήτου Ησαΐα, τα εξής:
«Ο λέγων προς την Ιερουσαλήμ, Θέλεις κατοικισθή· και προς τας πόλεις του Ιούδα, θέλετε ανακτισθή και θέλω ανορθώσει τα ερείπια αυτού . . . Ο λέγων προς τον Κύρον, Ούτος είναι ο βοσκός μου και θέλει εκπληρώσει πάντα τα θελήματά μου· και ο λέγων προς την Ιερουσαλήμ, Θέλεις ανακτισθή· και προς τον ναόν, Θέλουσι τεθή τα θεμέλια σου.»—Ησ. 44:26-28.
Αυτή και πολλές όμοιες προφητείες είχαν μια κατά γράμμα εκπλήρωσι τον έκτο αιώνα π.Χ. Με ποιον τρόπο; Ο Βασιλεύς Κύρος, στο πρώτο έτος της βασιλείας του (538-537 π.Χ.), εξέδωσε ένα διάταγμα απελευθερώσεως για τους Ιουδαίους μετά από εβδομήντα χρόνια Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας. Παρατηρήστε πώς το λεκτικό αυτού του διατάγματος συμφωνεί με την ανωτέρω προφητεία του Ησαΐα: «Ούτω λέγει Κύρος ο Βασιλεύς της Περσίας· πάντα τα βασίλεια της γης έδωσεν εις εμέ Κύριος ο Θεός του ουρανού· και αυτός προσέταξεν εις εμέ να οικοδομήσω εις αυτόν οίκον εν Ιερουσαλήμ, ήτις είναι εν τη Ιουδαία· τις εξ υμών είναι εκ παντός του λαού αυτού; Κύριος ο Θεός αυτού έστω μετ’ αυτού, και, ας αναβή.»—2 Χρον. 36:23.
Τι έκαμαν οι Ισραηλίτες που επέστρεψαν στη Γη της Επαγγελίας μόλις έφθασαν; Η Βίβλος αναφέρει: «Και έστησαν το θυσιαστήριον εν τω τόπω αυτού, καίτοι απειλούμενοι υπό του λαού των τόπων εκείνων και προσέφεραν επ’ αυτού ολοκαυτώματα προς τον Κύριον, ολοκαυτώματα πρωί και εσπέρας.» (Έσδρας 3:3) Έπειτα ξανάχτισαν το ναό της Ιερουσαλήμ και επανέφεραν την τυπική λατρεία του Θεού όπως την καθώριζε ο Μωσαϊκός νόμος.—Έσδρας 3:8-13· 6:14-16.
Μήπως ο Σιωνισμός αποτελεί σύγχρονη εκπλήρωσι αυτών των ελπίδων ή ίσως ένα προκαταρκτικό στάδιο προς αυτό; Μήπως η σύγχρονη συρροή χιλιάδων Ιουδαίων στην αρχαία πατρίδα τους είχε ως αποτέλεσμα την επαναφορά της λατρείας του Θεού εκεί σε αρμονία με τις Βιβλικές απαιτήσεις; Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, ο Ισραήλ που ο Θεός θα επανέφερε στην πατρίδα τους θα γινόταν «φως εις τα έθνη, δια να ήσαι η σωτηρία μου έως εσχάτου της γης.» (Ησ. 49:6) Μήπως τα έθνη σήμερα θεωρούν το κράτος του Ισραήλ πηγή πνευματικής διαφωτίσεως;
Όπως δείχνουν τα γεγονότα, οι Ιουδαίοι μετανάστευσαν στην Παλαιστίνη για ν’ αποφύγουν τα πογκρόμ και την τακτική των μαζικών εξαφανίσεων που ακολουθούσαν μερικές καθ’ ομολογίαν Χριστιανικές κυβερνήσεις. Δεν είναι θρησκευτικό, αλλά πολιτικό κράτος το κράτος που εκείνοι οι πρόσφυγες και οι απόγονοι τους σχημάτισαν σ’ εκείνη τη χώρα. Τα Αραβο-Ισραηλινά προβλήματα που προέκυψαν απ’ αυτό είναι πολιτικής φύσεως.
Μέρος ενός Παγκοσμίου ‘Σημείου’
Μολονότι ο Σιωνισμός και το Κράτος του Ισραήλ δεν αποτελούν εκπλήρωσι Βιβλικής προφητείας σχετικά με την αποκατάστασι των Ιουδαίων στην πατρίδα τους, τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή εκπληρώνουν Βιβλικές προφητείες για τις ημέρες μας. Πώς συμβαίνει αυτό; Διότι αυτές οι διαμάχες αποτελούν μέρος ενός παγκοσμίου ‘σημείου’ που χαρακτηρίζει τη λήξι του παρόντος συστήματος πραγμάτων και την εγγύτητα μιας νέας τάξεως όπου η θεία κυβέρνησις θ’ αντικαταστήση την ανθρώπινη.
Οι μαθηταί του Ιησού τον ρώτησαν τα εξής λίγο πριν πεθάνη ως άνθρωπος: «Τι το σημείον της . . . συντελείας του αιώνος [συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ];» (Ματθ. 24:3) Ο Ιησούς απήντησε: «Θέλετε δε ακούσει, πολέμους και φήμας πολέμων· προσέχετε μη ταραχθήτε· επειδή πάντα ταύτα πρέπει να γείνωσιν, αλλά δεν είναι έτι το τέλος. Διότι θέλει εγερθή έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους.» (Ματθ. 24:6, 7) Πρόσθεσε ότι σ’ όλη τη γη θα υπήρχε «στενοχωρία εθνών εν απορία . . . οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην.»—Λουκ. 21:25, 26.
Μήπως δεν έχουν φθάσει αυτές οι καταστάσεις σε παγκόσμια κλίμακα στη σημερινή γενεά, ιδως μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο; Αυτό προαγγέλλει κάτι θαυμαστό για το προσεχές μέλλον. Τι; Διαβάζομε στο Δανιήλ 2:44 τα εξής:
«Εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων θέλει αναστήσει, ο Θεός του ουρανού βασιλείαν, ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή· και η βασιλεία αυτή δεν θέλει περάσει εις άλλον λαόν· θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας, αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας.»
Μήπως αυτό σημαίνει καταστροφή της γης και όλης της ζωής επάνω σ’ αυτήν; Όχι, διότι η ουράνια βασιλεία που «θέλει διεμένει εις τους αιώνας» πρέπει να έχη επίγειους υπηκόους. Στα εδάφια Δανιήλ 2:34, 35 αυτή η βασιλεία συμβολίζεται από ένα ‘λίθο’ που «έγεινε όρος μέγα και εγέμισεν όλην την γην.» Αυτό σημαίνει ότι η ανθρώπινη διακυβέρνησις της γης θα δώση τη θέσι της σε μια παγκόσμια επέκτασι της θείας κυβερνήσεως.
Τα παγκόσμια γεγονότα σήμερα σ’ εκπλήρωσι της Βιβλικής προφητείας δείχνουν ότι η σημερινή γενεά είναι εκείνη που θα δη την εκπλήρωσι αυτών των μεγάλων υποσχέσεων. (Ματθ. 24:34) Αυτή την ουράνια κυβέρνησι θα χρησιμοποιήση ο Θεός για να πραγματοποιήση αυτό που καμμιά ανθρώπινη φιλοσοφία, ιδεολογία ή κυβέρνησις δεν μπόρεσε να κάμη—θα ενώση όλη την ανθρώπινη οικογένεια.