Θα Έρθει το Τέλος του Κόσμου με Πυρηνικό Ολοκαύτωμα;

Θα Καταστραφεί η Γη με Πυρηνικό Πόλεμο;

ΛΕΝΕ ότι μέχρι το 1982 τα έθνη που διέθεταν «πυρηνική δύναμη» είχαν συσσωρεύσει τουλάχιστον 50.000 πυρηνικές κεφαλές. Η συνδυασμένη ισχύς των όπλων αυτών θα ισοδυναμούσε με μια έκρηξη 1.600.000 βομβών σαν εκείνη που έριξαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στη Χιροσίμα της Ιαπωνίας τον Αύγουστο του 1945.

Τριακόσιες μόνο από τις υπερβόμβες του αποτρόπαιου αυτού οπλοστασίου, αν θα ρίχνονταν με μια συντονισμένη επίθεση σε μεγάλα αστικά κέντρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα μπορούσαν να εξαλείψουν το 60% του πληθυσμού και να μετατρέψουν τεράστιες περιοχές σε έρημο. Οι Αμερικάνοι υποπτεύονται ότι 300 μεγαβόμβες αντιπροσωπεύουν περίπου το 3% των Σοβιετικών πυρηνικών όπλων. Με τη σειρά τους, οι Αμερικάνοι είναι προετοιμασμένοι για να καταστρέψουν τους Ρώσους με παρόμοιο τρόπο.

Οι πολιτικοί ηγέτες, ενώ ανταγωνίζονται για τη συσσώρευση όπλων, παρόλα αυτά προειδοποιούν σοβαρά ότι μια μέρα οι παγκόσμιες δυνάμεις θα υποχρεωθούν να «συναντηθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την κατανόηση ότι η εποχή των εξοπλισμών έχει τελειώσει και ότι το ανθρώπινο γένος πρέπει να συμμορφώσει τη δράση του με αυτή την αλήθεια ή να πεθάνει» όπως είπε ο Πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ το 1956. Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα ο Πρόεδρος Τζίμμυ Κάρτερ, στον αποχαιρετιστήριο λόγο του, εξέφρασε το φόβο ότι εάν θα υπήρχαν άνθρωποι που θα επιζούσαν από ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα, «θα ζούσαν με απόγνωση ανάμεσα στα δηλητηριασμένα ερείπια ενός πολιτισμού που είχε αυτοκτονήσει». Οι Σοβιετικοί ηγέτες συμφωνούν ότι πυρηνικός πόλεμος σημαίνει «παγκόσμια συμφορά».

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ήταν ένας «αγνός» επιστήμονας, ο οποίος επιδίωξε τη γνώση για χάρη της αλήθειας. Η επιδίωξη αυτή τον οδήγησε στο σχηματισμό ενός τύπου για την απελευθέρωση της λανθάνουσας ενέργειας που βρίσκεται μέσα στο άτομο: Ε=mc² (η ενέργεια ισούται με τη μάζα επί την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο). Κατά τη διάσπαση του ατόμου (σχάση) ή κατά την ένωση ατόμων (σύντηξη) απελευθερώνεται ενέργεια σε τρομερή ποσότητα. Πόση ενέργεια ακριβώς; Για να πάρουμε μια ιδέα, η ποσότητα της μάζας που διασπάστηκε στην έκρηξη της Χιροσίμα ήταν περίπου ένα γραμμάριο (το ένα τριακοστό της ουγγιάς).

Το 1950, δύο χρόνια πριν τη δοκιμή της πρώτης υδρογονοβόμβας, ή θερμοπυρηνικής βόμβας, ο Αϊνστάιν προειδοποίησε ότι «η ραδιενεργή δηλητηρίαση της ατμόσφαιρας και συνεπώς η εξάλειψη κάθε ζωής πάνω στη γη, είναι τώρα δυνατή με τα τεχνικά μέσα που υπάρχουν».

Οι παγκόσμιοι ηγέτες συμφωνούν ότι μέσα σε 6.000 χρόνια «πολιτισμού» ουδέποτε άλλοτε υπήρχε ο κίνδυνος αυτός. Ο άνθρωπος τελικά έφτασε να κρατάει στα χέρια του μια δύναμη που μπορεί να φέρει την ίδια του την εξόντωση. Σε πιθανό παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο, κάθε ζωή θα καταστρεφόταν.

Ο πλανήτης γη θα μπορούσε να πεθάνει: Σε ένα εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου ολόκληρες πόλεις εξαερώνονται. Κρατήρες βαθύτεροι από όσο είναι οι ουρανοξύστες σημαδεύουν το σημείο όπου εξερράγη μια βόμβα ενός μεγατόννου σε μια επίγεια έκρηξη. Η ημέρα μετατρέπεται σε νύχτα καθώς νέφη πυρηνικής εκρήξεως ενώνονται το ένα δίπλα στο άλλο, καλύπτοντας μία ήπειρο για να ρίξουν πάνω της «μαύρη βροχή» από θανατηφόρα ραδιενέργεια. Πύρινες θύελλες περιβάλλουν τα ερείπια. Απανθρακωμένα σώματα σκυλιών και αλόγων και ανθρώπων καλύπτουν τα ερείπια. Αν υπάρχουν επιζώντες από την έκρηξη, τους σκοτώνει η ραδιενέργεια. Αν και μετά απ’ αυτό εξακολουθούν να υπάρχουν επιζώντες, παραπαίουν από το σοκ σε ένα κόσμο που του λείπει καθετί γνωστό πράγμα—η τροφή, ο ρουχισμός, το φως, η ενέργεια, οι εγκαταστάσεις υγιεινής, η επικοινωνία, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η οικογένεια, οι φίλοι, η αστυνομία, η κυβέρνηση—ο πολιτισμός.

Υπάρχει κανένας τρόπος για να αποτραπεί αυτό;