Ματιές στον Κόσμο
Ραδιοφωνικός Σταθμός Αλλάζει τη Μουσική Του
Παίρνοντας μια ασυνήθιστη θέση, ένας ραδιοφωνικός σταθμός στην Καλιφόρνια ο οποίος μεταδίδει πολλή μουσική ραπ πρόσφατα ανακοίνωσε ότι δεν θα παίζει πια τραγούδια τα οποία ο σταθμός κρίνει «κοινωνικά ανεύθυνα». Αυτό θα περιλαμβάνει κάθε είδους μουσική που «εξυμνεί τη χρήση ναρκωτικών, είναι απερίφραστα σεξουαλική, ενθαρρύνει τη βία ή υποβιβάζει τις γυναίκες». Η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times) πρόσφατα ανέφερε ότι ο σταθμός είχε ήδη απαγορέψει τη μετάδοση εννέα τέτοιων τραγουδιών, αρκετά από τα οποία έχουν τίτλους που δεν είναι δυνατόν να δημοσιευτούν. Ο διευθυντής προγράμματος του σταθμού ισχυρίζεται ότι το κίνητρο για την αλλαγή ήταν η επιθυμία να υπηρετήσουν καλύτερα το κοινωνικό σύνολο. Ανταγωνιστές σταθμοί λένε ότι η νέα πολιτική υποκινήθηκε από την επιθυμία να ελκύσουν την προσοχή του κοινού.
«Πλοήγηση» Μυρμηγκιών
Πώς βρίσκουν το δρόμο τους τα μυρμήγκια; Πολλά αφήνουν στο πέρασμά τους μια χημική ουσία ώστε να μπορούν να εντοπίσουν και πάλι τα βήματά τους και να βρουν το δρόμο τους για το «σπίτι». Αλλά ο Δρ Ρούντιγκερ Βέινερ, ζωολόγος στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης στην Ελβετία, αναρωτήθηκε πώς προσανατολίζονται τα μυρμήγκια στη Σαχάρα. Σε τελική ανάλυση, ο ήλιος της ερήμου θα εξάτμιζε το ίχνος της χημικής ουσίας μέσα σε λίγα λεπτά. Σε μια διάλεξη στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, ο Δρ Βέινερ περιέγραψε πώς τα μυρμήγκια της ερήμου χρησιμοποιούν ένα πολύπλοκο σύστημα «πλοήγησης» παρόμοιο με τη συσκευή που χρησιμοποιούσαν κάποτε στην πλοήγηση των αεροσκαφών του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Τα μυρμήγκια κοιτάζουν στον ουρανό και βλέπουν περίπλοκα σχέδια πολωμένου φωτός αόρατου στα ανθρώπινα μάτια. Κάνουν κύκλους κάτω από το σχέδιο για να προσανατολιστούν ξανά και κατόπιν κατευθύνονται αμέσως προς το «σπίτι». Η εφημερίδα Δε Ντάλας Μόρνινγκ Νιουζ (The Dallas Morning News) αστειεύτηκε ως εξής: «Αν χαθείτε στην έρημο της βόρειας Σαχάρας το μεσημέρι, καλύτερα να ζητήσετε οδηγίες από κάποιο μυρμήγκι».
Και Άλλο Πλαστό Απολίθωμα
Μια μύγα που ήταν κλεισμένη μέσα σε ένα χοντρό κομμάτι κεχριμπάρι, ή απολιθωμένο ρετσίνι, την τιμούσαν επί μακρόν στους επιστημονικούς κύκλους ως ένα τέλεια διατηρημένο δείγμα ηλικίας 38 εκατομμυρίων ετών. Ωστόσο, το περιοδικό Νέος Επιστήμονας (New Scientist) ανέφερε ότι αυτό το πολύτιμο δείγμα στην πραγματικότητα αποδείχτηκε «εντομολογικό έγκλημα ίσης σοβαρότητας με την απάτη του Πιλτντάουν». Φαίνεται ότι στην πραγματικότητα πριν από 140 χρόνια τουλάχιστον, κάποιος αριστοτέχνης στην απάτη έσκισε στη μέση το κομμάτι το κεχριμπάρι, σκάλισε μια κοιλότητα στο ένα μισό και έβαλε μια κοινή μύγα μέσα. Το «απολίθωμα» πουλήθηκε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Αγγλίας το 1922 και από τότε το έχουν εξετάσει κορυφαίοι επιστήμονες· μάλιστα αναφέρθηκε σε ένα βιβλίο για απολιθώματα πολύ πρόσφατα, το 1992.
Ο Πρώτος Μουσουλμάνος Στρατιωτικός Ιερέας
Οι ένοπλες δυνάμεις των Η.Π.Α. διαθέτουν περίπου 3.152 στρατιωτικούς ιερείς που αντιπροσωπεύουν 243 διαφορετικές θρησκείες—όλες, ως πρόσφατα, του «Ιουδαιοχριστιανικού» τύπου. Τώρα, σύμφωνα με την εφημερίδα Δε Ουάσινγκτον Ποστ (The Washington Post), ο στρατός διόρισε τον πρώτο του Μουσουλμάνο στρατιωτικό ιερέα. Φέροντας στη στολή του την ημισέληνο, ο στρατιωτικός ιερέας είναι ιμάμης, Μουσουλμάνος θρησκευτικός ηγέτης. Το Υπουργείο Άμυνας των Η.Π.Α. λέει ότι υπάρχουν 2.500 Μουσουλμάνοι στο στρατό των Η.Π.Α., μολονότι μια Ισλαμική ομάδα του στρατού επιμένει ότι ο πραγματικός αριθμός πλησιάζει τους 10.000. Μερικοί Αμερικανοί στρατιώτες αναφέρθηκε ότι μεταστράφηκαν στο Ισλάμ ενώ στρατοπέδευαν στη Σαουδική Αραβία στη διάρκεια του πολέμου στον Περσικό Κόλπο. Τώρα, οι Βουδιστές στρατιώτες ψάχνουν έναν υποψήφιο για να γίνει ο δικός τους στρατιωτικός ιερέας.
Μειώνονται τα Άγρια Άλογα
Άγρια άλογα που λέγονται λαβραντέιρος τρέχουν ελεύθερα στην τραχιά περιοχή Λαβράντο της βόρειας Βραζιλίας. Σύμφωνα με το περιοδικό Σιένσια Όζε (Ciência Hoje) του Σάο Πάουλο, αυτά είναι τα τελευταία άγρια άλογα στον κόσμο τα οποία δεν έχουν κάποιο είδος επίσημης κυβερνητικής προστασίας. Εξαιτίας του κυνηγιού, της επιμειξίας και της εμπορικοποίησης, ο αριθμός τους μειώνεται με γοργό ρυθμό. Οι άνθρωποι στην περιοχή Λαβράντο υπολογίζουν ότι τα άλογα ήταν 3.000 μόλις πριν από λίγα χρόνια· σήμερα υπάρχουν μόνο 200. Τα λαβραντέιρος είναι ασυνήθιστα γόνιμα, ανθεκτικά στις ασθένειες και γρήγορα—μπορούν να τρέχουν με ταχύτητα περίπου 55 χιλιόμετρα την ώρα επί μισή ώρα!
Γαμήλια Προβλήματα στη Βρετανία
Ο γάμος δοκιμάζεται παντού στην Ευρώπη αλλά ίσως πουθενά τόσο όσο στη Βρετανία, έδειξε μια πρόσφατη έρευνα. Το Γιουροστάτ (Eurostat), γραφείο στατιστικών ερευνών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσπάθησε να μετρήσει τους ποικίλους τρόπους ζωής των 177 εκατομμυρίων γυναικών που ζουν στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά μέσο όρο, το 6,5 τοις εκατό των γυναικών ανέτρεφαν παιδιά χωρίς σύντροφο, αλλά στη Βρετανία ο μέσος όρος ήταν υψηλότερος—10,1 τοις εκατό. Ο επόμενος υψηλότερος μέσος όρος ήταν της Γερμανίας, 7,7 τοις εκατό. Οι Βρετανίδες παντρεύονται σε μικρότερη ηλικία, κατά μέσο όρο, από τις άλλες γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση—προτού γίνουν 24 ετών. Το ποσοστό διαζυγίων στη Βρετανία ήταν επίσης το υψηλότερο.
Εγχειρίδιο Αυτοκτονίας
Το Πλήρες Εγχειρίδιο Αυτοκτονίας (The Complete Manual of Suicide) έγινε πρόσφατα μπεστ σέλερ στην Ιαπωνία· από ό,τι φαίνεται έχει ήδη παίξει ρόλο σε αρκετούς θανάτους. Το βιβλίο περιγράφει το δάσος Αοκιγκαχάρα, που έχει έκταση 25.000 στρέμματα και βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Φούτζι, ως «ιδανικό τόπο» για να αυτοκτονήσει κάποιος. Μέσα σε τρεις μήνες από την έκδοσή του, δυο νεκροί βρέθηκαν στο Αοκιγκαχάρα· και οι δυο είχαν το Εγχειρίδιο μαζί τους. Ένας άλλος επίδοξος αυτόχειρας βρέθηκε να περιπλανιέται στο δάσος με το βιβλίο. Ως το τέλος του Οκτωβρίου 1993, οι αυτοκτονίες στο Αοκιγκαχάρα είχαν ήδη αυξηθεί κατά 50 τοις εκατό σε σχέση με όλο το προηγούμενο έτος. Ο συγγραφέας του βιβλίου, όμως, αρνήθηκε κάθε άμεση σχέση μεταξύ των αυτοκτονιών και του βιβλίου του. Είπε: «Με αυτό το βιβλίο, προσπαθώ να κάνω τη ζωή ευκολότερη περιλαμβάνοντας την αυτοκτονία ως μια από τις επιλογές στη ζωή».
«Τηλεοπτική Βουλιμία»
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα, ένας αυξανόμενος αριθμός Ιταλών επηρεάζονται από «τηλεοπτική βουλιμία», την ακατάσχετη επιθυμία να «καταναλώνουν» όλο και περισσότερα τηλεοπτικά προγράμματα. Στη διάρκεια μιας αντιπροσωπευτικής εβδομάδας, το 82 τοις εκατό των Ιταλών παρακολούθησαν τηλεόραση, «και εκείνοι που παρακολούθησαν ήταν μπροστά στην οθόνη, κατά μέσο όρο, κάτι λιγότερο από πέντε ώρες» την ημέρα, βεβαιώνει η εφημερίδα Λα Ρεπούμπλικα (La Repubblica). Μεταξύ των παιδιών ηλικίας τεσσάρων ως εφτά ετών, η «κατανάλωση» τηλεόρασης αυξήθηκε κατά 15 τοις εκατό σε σχέση με το περασμένο έτος. Αλλά «τα άτομα που πλήττονται περισσότερο από την τηλεοπτική βουλιμία είναι οι έφηβοι και εκείνοι που δεν συνέχισαν τη σχολική τους εκπαίδευση πέρα από το δημοτικό». Μήπως οι άνθρωποι παρακολουθούν περισσότερη τηλεόραση επειδή αυτή βελτιώνεται; Ο Φραντσέσκο Σιλιάτο, διευθυντής του ινστιτούτου που ανέλυσε την έρευνα, ισχυρίστηκε: «Οι αριθμοί δεν φαίνεται να σχετίζονται ούτε στο ελάχιστο με την ποιότητα των προγραμμάτων που εκπέμπονται».
Άλλο ένα Είδος Κυκλοφοριακού Κινδύνου
Οι υπεύθυνοι γονείς παίρνουν λογικές προφυλάξεις όταν οδηγούν με τα παιδιά τους στο αυτοκίνητο, και τους φορούν τη ζώνη ασφαλείας ακόμη και για μια μικρή απόσταση ως το σούπερ μάρκετ. Αλλά ελάχιστοι μπορεί να συνειδητοποιούν τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα παιδιά αφού φτάσουν στο κατάστημα. Το περιοδικό Γονείς (Parents) πρόσφατα σημείωσε ότι το 1991 περίπου 19.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών χρειάστηκε να μεταφερθούν εσπευσμένα σε αίθουσες νοσοκομείων για επείγοντα περιστατικά στις Ηνωμένες Πολιτείες αφού έπεσαν από καρότσια του σούπερ μάρκετ. Κατά συνέπεια, δυο από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές καροτσιών σούπερ μάρκετ εκείνης της χώρας πρόσφατα συμφώνησαν να τοποθετήσουν ζώνες ασφαλείας για παιδιά σε όλα τα καρότσια που πουλάνε στη Νέα Υόρκη και στο Τέξας. Σήματα στα καρότσια επίσης θα προειδοποιούν τους γονείς να μην αφήνουν τα παιδιά τους χωρίς επίβλεψη.
Προφορά των Πουλιών
Μπορεί ένα πουλί να διακρίνει αν ένα άλλο προέρχεται από διαφορετική περιοχή απλώς ακούγοντας το κελάηδημά του; Το περιοδικό Νάσιοναλ Τζεογκράφικ (National Geographic) αναφέρει ότι, σύμφωνα με τον Λανς Γουόρκμαν, ειδικό στην ψυχολογία των ζώων στο Πανεπιστήμιο Γκλάμοργκαν της Ουαλίας, η απάντηση για τους κοκκινολαίμηδες είναι σίγουρο ναι. Ο Γουόρκμαν διαπίστωσε ότι, όταν ηχογράφησε και κωδικοποίησε το κελάηδημα των κοκκινολαίμηδων, μπορούσε εύκολα να το κατατάξει ανάλογα με την περιοχή της Αγγλίας από την οποία προερχόταν το πουλί. Μάλιστα, όταν ένας αρσενικός κοκκινολαίμης από το Σάσεξ άκουσε το ηχογραφημένο κελάηδημα ενός αρσενικού από την Ουαλία, φούσκωσε τα φτερά του με αγανάκτηση και επιτέθηκε στο κασετόφωνο!
Εκπαιδεύοντας τον Πατέρα
Το ιαπωνικό Υπουργείο Παιδείας έχει αρχίσει ένα πρόγραμμα για να εκπαιδεύσει τους Ιάπωνες πατέρες, οι οποίοι περνούν κατά μέσο όρο μόνο 36 λεπτά την ημέρα με τα παιδιά τους. Το υπουργείο χρηματοδοτεί «μια σειρά σεμιναρίων γύρω από την ‘οικιακή εκπαίδευση’, με σκοπό να κάνει τους πατέρες να βοηθούν περισσότερο στο σπίτι και να περνούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους», αναφέρει η εφημερίδα Μαϊνίτσι Ντέιλι Νιουζ (Mainichi Daily News). Τα μαθήματα, που αποτελούνται από πέντε μέρη διάρκειας μιάμισης ως δύο ωρών το καθένα, θα διεξάγονται στον εργασιακό χώρο ή εκεί κοντά σε βολικές ώρες για να είναι ευκολότερο να παρευρίσκονται οι πατέρες. Η ειρωνεία είναι πως μεταξύ των πρώτων που θα επωφεληθούν από τα μαθήματα είναι πατέρες που εργάζονται στο Υπουργείο Παιδείας, το οποίο φημίζεται ότι απαιτεί πολλές υπερωρίες.
Κάντε το Διάβασμα Απόλαυση
Οι στατιστικές δείχνουν ότι 2,9 εκατομμύρια Καναδοί ενήλικοι δεν μπορούν να διαβάσουν «αρκετά καλά ώστε να ανταποκριθούν στην αναγνωστική ύλη που συναντούν στην καθημερινή τους ζωή», ανέφερε πρόσφατα η εφημερίδα Δε Τορόντο Σταρ (The Toronto Star). Σε μια προσπάθεια καταπολέμησης του αναλφαβητισμού, η Εβδομάδα Παιδικού Βιβλίου στον Καναδά έχει σχεδιαστεί με σκοπό να προωθήσει τη «χαρά και την αγάπη για το διάβασμα». Όμως, το να διδάξει κάποιος τα παιδιά να αγαπούν το διάβασμα στη σημερινή εποχή της μουσικής, της τηλεόρασης και του βίντεο δεν είναι εύκολο. Το κλειδί είναι να αρχίζει όταν τα παιδιά είναι πολύ μικρά και να ελαχιστοποιεί τους περισπασμούς. Η εφημερίδα παραθέτει τα λόγια ενός δεκάχρονου κοριτσιού, του οποίου η οικογένεια πέταξε την τηλεόρασή τους: «[Το διάβασμα είναι] απόλαυση και με βοηθάει να μαθαίνω». Ένα δεκάχρονο αγόρι είπε: «Μου αρέσει το διάβασμα επειδή είναι σαν ένα παράθυρο μέσα από το οποίο μπορείς να δεις τα πάντα».