Δύναμις για Ζωή και Υπηρεσία

«Με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.—Ρωμ. 10:10.

 1. Εφαρμόστε στη Βίβλο την οδηγία του Ιησού για μακροβιότητα.

«Ο ΛΟΓΟΣ του Θεού είναι ζων.» (Εβρ. 4:12) Εκείνοι που συμμορφώνονται μ’ αυτόν ακολουθούν ένα δρόμο που τους προορίζει για ζωή αν αυτό συνεχισθή με πιστότητα ως το τέρμα της επιγείου Χριστιανικής σταδιοδρομίας των. Ο Ιησούς ανέφερε την εξής βασική οδηγία για μακροβιότητα: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.» (Ιωάν. 17:3) Ο Ιησούς είπε πολύ ισχυρές αλήθειες σχετικά με τη λήψι ζωής μέσω αυτού, προσδιορίζοντας τον εαυτό του ως τον άρτον που προήρχετο από τον ουρανό και λέγοντας: «Όστις τρώγει τούτον τον άρτον, θέλει ζήσει εις τον αιώνα.» (Ιωάν. 6:58) Επειδή δεν εδέχοντο αυτά τα λόγια σε καλή και ειλικρινή καρδιά, επειδή δεν ελάμβαναν το νόημα τους, «πολλοί . . . εκ των μαθητών αυτού ακούσαντες είπον, Σκληρός είναι ούτος ο λόγος· τις δύναται να ακούη αυτόν;» Ο Ιησούς δεν ωπισθοχώρησε, αλλά ανέφερε κάτι που προκαλούσε μεγαλύτερη ακόμη εντύπωσι, λέγοντας, «Τούτο σας σκανδαλίζει; εάν λοιπόν θεωρήτε τον Υιόν του ανθρώπου αναβαίνοντα όπου ήτο το πρότερον; το πνεύμα είναι εκείνο το οποίον ζωοποιεί, η σαρξ δεν ωφελεί ουδέν· οι λόγοι τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς, πνεύμα είναι και ζωή είναι· πλην είναι τινές από σας οίτινες δεν πιστεύουσι.» (Ιωάν. 6:60-64) Πολλοί από τους μαθητάς απεμακρύνθησαν απ’ αυτόν τότε, εγκαταλείποντάς τον, και ο Ιησούς ερώτησε τους δώδεκα στενούς συντρόφους του αν ήθελαν και αυτοί επίσης να φύγουν. Ο Σίμων Πέτρος έδωσε την κατάλληλη απάντησι, δείχνοντας ότι είχε δεχθή τους λόγους του Ιησού σε καλή και ειλικρινή καρδιά και ότι είχε πραγματικά λάβει το νόημα των: «Κύριε, προς τίνα θέλομεν υπάγει; λόγους ζωής αιωνίου έχεις.»—Ιωάν. 6:68.

 2. Αναφέρατε ενέργειες του λόγου του Θεού που φέρνουν ζωή στους αφωσιωμένους σ’ αυτόν.

² Όσο είναι βέβαιο ότι ο λόγος του Θεού κατέστησε ικανούς τους Χριστιανούς να γεννηθούν ως υιοί του Θεού, άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι η εμμονή σ’ αυτόν τους καθιστά ικανούς να λάβουν ζωή ως δώρον μέσω του Ιησού Χριστού από τον Θεό, στον οποίον έχουν διαμένουσα πίστι και τον οποίον υπηρετούν. «Εξ ιδίας αυτού θελήσεως εγέννησεν ημάς δια του λόγου της αληθείας, δια να ήμεθα ημείς απαρχή τις των κτισμάτων αυτού.» (Ιάκ. 1:18) «Ημείς όμως δεν είμεθα εκ των συρομένων οπίσω προς απώλειαν, αλλ’ εκ των πιστευόντων προς σωτηρίαν της ψυχής.» (Εβρ. 10:39) Δεν διεφύλαξε ο λόγος του Ιεχωβά ζωντανούς τους δούλους του μέσα από τον Κατακλυσμό και τον Ισραήλ όταν έφευγε από την Αίγυπτο, ιδρύοντας προφητικές σκιές;—1 Πέτρ. 3:20, 21· 1 Κορ. 10:11.

 3. Ποια ζώσα ελπίς ζωής υπάρχει στον ζώντα Λόγον;

³ Η παρούσα ζωή όλων των ανθρώπων είναι αβέβαιη, και η παρούσα ζωή των Χριστιανών υπόκειται επίσης σε αβεβαιότητες. Η καθημερινή μας ύπαρξις ως δούλων του Θεού είναι χαρούμενη, γεμάτη από ευτυχία και από εκτίμησι του Ιεχωβά για την παρ’ αξίαν αγαθότητά του. Πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η διαρκής ζωή για όλους τους Χριστιανούς είναι στο μέλλον και η διαρκής ζωή για την πλειονότητα είναι επάνω στη γη αυτή μετά τον Αρμαγεδδώνα. Εν τω μεταξύ έχομε ελπίδες να διέλθωμε τον Αρμαγεδδώνα, και αν δεν είναι αυτός ο κλήρος μας, εν τούτοις, μέσω της πιστότητός μας και της φιλάγαθης δυνάμεως του Ιεχωβά, έχομε ελπίδες να συμμετάσχωμε στην εκ νεκρών ανάστασι. Οι ελπίδες αυτές είναι βέβαιες. Γεννήθηκαν στις καρδιές και στις διάνοιές μας μέσω του ζώντος Λόγου του Θεού και είναι πραγματικές για μας επειδή πιστεύομε και επιστηριζόμεθα στον Ιεχωβά.

 4. Πώς διακηρύττεται ότι το βιβλίο της ζωής είναι βιβλίο υγείας;

⁴ Το βιβλίο Του είναι βιβλίο ζωής επειδή καθορίζει την πορεία που οδηγεί στη ζωή. Είναι βιβλίο πνευματικής υγείας. Δεν αμφιβάλλομε γι’ αυτό. Γνωρίζομε πλήρως εκείνον στον οποίον πιστεύομε και βασιζόμεθα—εκείνον του οποίου δεχθήκαμε τους λόγους και ο οποίος έχει την απόλυτη εμπιστοσύνη μας. Λέμε: «Διότι εξεύρω εις τίνα επίστευσα, και είμαι πεπεισμένος ότι είναι δυνατός να φυλάξη την παρακαταθήκην μου μέχρις εκείνης της ημέρας. Κράτει το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων, τους οποίους ήκουσας παρ’ εμού, μετά πίστεως και αγάπης της εν Χριστώ Ιησού. Την καλήν παρακαταθήκην φύλαξον δια του πνεύματος του αγίου του ενοικούντος εν ημίν.» (2 Τιμ. 1:12-14) Υγιαίνοντες λόγοι; Ο Παύλος ήταν θετικός στη βεβαίωσί του προς τον νεαρόν Τιμόθεον ότι έτσι είχε το ζήτημα, λέγοντας ακόμη στην πρώτη του επιστολή προς τον σύντροφο του στην υπηρεσία, «Εάν τις ετεροδιδασκαλή, και δεν ακολουθή τους υγιαίνοντας λόγους του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και την διδασκαλίαν την κατ’ ευσέβειαν, είναι τετυφωμένος, και δεν εξεύρει ουδέν, αλλά νοσεί περί συζητήσεις και λογομαχίας.»—1 Τιμ. 6:3, 4.

ΥΠΗΡΕΣΙΑ

 5. Κατονομάστε μια από τις πιο αξιοσημείωτες εκδηλώσεις της δυνάμεως του Λόγου του Θεού, και δείξτε αν είναι παρούσα ή μέλλουσα.

⁵ Υπάρχει και κάτι άλλο που μας φέρνει ο Λόγος του Θεού και που δεν είναι απλώς μέλλον. Και αυτό επίσης είναι ουσιώδες μέρος της ζωής μας και δεν μπορεί ν’ αποχωρισθή απ’ αυτήν. Αποτελεί απόδειξι του ότι έχομε αποδεχθή τον Λόγον του Θεού. Θυμηθήτε τι είπε ο Ιησούς για κείνους που δέχονται τον λόγον σε αγαθή καρδιά, τον εννοούν και καρποφορούν με αφθονία. Η καρποφορία είναι μια απόδειξις της ενεργείας του ζώντος Λόγου στην καρδιά μας και στη διάνοιά μας και της εξασκήσεως της δυνάμεώς του στη ζωή μας. Είναι κάτι που μπορεί να το δη και ο Θεός και ο άνθρωπος. Είναι η υπηρεσία μας. Πραγματικά, η πιστή υπηρεσία των μαρτύρων του Ιεχωβά είναι μια από τις πιο αξιοσημείωτες εκδηλώσεις της δυνάμεως του Λόγου του Θεού, καθώς και μια απόδειξις της προστατευτικής του ενεργού δυνάμεως που λειτουργεί προς όφελός των και μέσω αυτών. Προφανώς, είναι κάτι περισσότερο παρά απλώς ζήτημα προθέσεων η περίπτωσις της υπηρεσίας του Θεού. Εκτός από την πρόθεσι που έχουν να υπηρετήσουν τον Θεόν, οι Χριστιανοί το πράττουν αυτό.

 6. Με ποια ιδιότητα η διακονία μας χρησιμεύει στον Χριστιανικό πόλεμο;

⁶ Μια ευρεία συμμετοχή από μέρους μας στον Χριστιανικό μας πόλεμο αποτελεί το κήρυγμα της αληθείας που κάνομε στους άλλους ως διάκονοι του ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού. «Διότι τα όπλα του πολέμου ημών δεν είναι σαρκικά, αλλά δυνατά συν Θεώ προς καθαίρεσιν οχυρωμάτων· επειδή καθαιρούμεν λογισμούς, και παν ύψωμα επαιρόμενον εναντίον της γνώσεως του Θεού, και αιχμαλωτίζομεν παν νόημα εις την υπακοήν του Χριστού.» (2 Κορ. 10:4, 5) Προηγουμένως εξετάσαμε τα λόγια του Ιησού, «Ο αγαθός άνθρωπος εκ του αγαθού θησαυρού της καρδίας αυτού εκφέρει το αγαθόν· . . . διότι εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα αυτού.» (Λουκ. 6:45) Ο Ιησούς εσυνέχισε, λέγοντας: «Δια τι δε με κράζετε, Κύριε, Κύριε, και δεν πράττετε όσα λέγω;»—Λουκ. 6:46.

 7. Τι δείχνεται εδώ ότι είναι ανεπαρκές, και γιατί;

⁷ Δεν είναι αρκετό το ότι ακούομε τα λόγια του Ιεχωβά Θεού και του Ιησού Χριστού και τα ακούομε μόνο. Δεν είναι επαρκές το ότι φθάνομε απλώς σε μια προσωπική κατανόησι των δογματικών αληθειών. Μπορεί να εμάθαμε τα γεγονότα σχετικά με την λεγομένη τριάδα και ότι ο Ιεχωβά μόνος είναι ο Θεός. Μπορεί να κατανοούμε την αλήθεια ότι δεν υπάρχει πύρινος άδης βασάνων, και να χαίρωμε με τη Γραφική διδασκαλία ότι η ψυχή είναι θνητή και ότι η ελπίδα των νεκρών έγκειται στην ανάστασι. Μπορεί να γνωρίζωμε ότι τα εξηκριβωμένα, αποδεδειγμένα πορίσματα κάθε επιστήμης επιβεβαιώνουν τη θεμελιώδη αλήθεια της δημιουργικής ιδιότητος του Ιεχωβά και επιβεβαιώνουν επίσης τη Γραφική αφήγησι της δημιουργίας και της ιστορίας του ανθρώπου επάνω στη γη. Μπορεί να συγκινούμεθα με τα ευρήματα της αρχαιολογίας που επιβεβαιώνουν τους λόγους των προφητών του Θεού. Αλλ’ αυτό δεν είναι αρκετό. Αν σταματήσωμε εκεί, χρησιμοποιούμε την αλήθεια για να εξυπηρετήσουμε τον εαυτό μας μόνο.

 8. Είμεθα μάρτυρες του Ιεχωβά αν πράττωμε τι;

⁸ Αν υπακούωμε στις εντολές του Θεού και του Ιησού Χριστού, αν ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού Χριστού, των αποστόλων και της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας, θα μιλήσωμε στους άλλους για τα πράγματα που προέρχονται από τον λόγον του Θεού και που τόσο έχουν πλουτίσει τη ζωή μας. Θα κάμωμε τη δράσι της κοινωνίας του Νέου Κόσμου δική μας δράσι όσο τούτο είναι δυνατόν σ’ εμάς. Θα φέρωμε καρπό· θα μιλήσουμε από το περίσσευμα μιας καρδιάς γεμάτης μέχρις υπερχειλίσεως από τις αλήθειες του Λόγου του Θεού και την αγάπη που ο Λόγος του ενσταλάζει μέσα μας για τον μέγαν Ομιλητήν και Συγγραφέα της Βίβλου. Αν το πράττωμε αυτό, με την επιδοκιμασία του Θεού καθώς ο λόγος του διακρίνει μεταξύ της ψυχής μας και του πνεύματός μας, είμεθα μάρτυρες του Ιεχωβά. Αν δεν υπηρετούμε τον Θεό, λατρεύοντας τον εν πνεύματι και αληθεία, δεν είμεθα μάρτυρες του Ιεχωβά.

 9. Αναφέρατε μια μωρία που πρέπει ν’ αποφευχθή, δείχνοντας τη Γραφική απόψι.

⁹ Γιατί υπηρετούμε τον Θεό; Διότι τον αγαπούμε, και έτσι εκδηλώνεται μέσω ημών η δύναμις του Λόγου του Ιεχωβά. Είναι μωρία για οποιονδήποτε να απατά τον εαυτό του με την ιδέα ότι ‘η Βασιλεία ιδρύθη ήδη προ τριάντα εννέα ετών, υπηρέτησα επί αρκετόν χρόνο τον Θεό, το πλήρες τέλος μπορεί να απέχη άλλα τριάντα εννέα χρόνια, και έτσι πρέπει να αναπαυθώ τώρα, ν’ ακολουθήσω τον εύκολο δρόμο, και να ετοιμάσω ανέσεις και πολυτέλειες για τον εαυτό μου.’ Ο Ιησούς, από τον καιρό ακόμη που βρισκόταν εδώ στη γη, πολύ προτού γεννηθή η Βασιλεία, είπε, « Πας όστις έρχεται προς εμέ, και ακούει τους λόγους μου, και κάμνει αυτούς, θέλω σας δείξει με ποίον είναι όμοιος· είναι όμοιος με άνθρωπον οικοδομούντα οικίαν, όστις έσκαψε και εβάθυνε, και έβαλε θεμέλιον επί την πέτραν· ότε δε έγεινε πλημμύρα, προσέβαλεν ο ποταμός κατά της οικίας εκείνης, και δεν ηδυνήθη να σαλεύση αυτήν· διότι ήτο τεθεμελιωμένη επί την πέτραν.» (Λουκ. 6:47, 48) Στην εποχή ακόμη του αποστόλου Παύλου η υπηρεσία ήταν η άξια επιδίωξις των Χριστιανών· και πολύ περισσότερο τώρα: «Και μάλιστα εξεύροντες τον καιρόν, ότι είναι ήδη ώρα να εγερθώμεν εκ του ύπνου· διότι είναι πλησιεστέρα εις ημάς η σωτηρία παρ’ ότε επιστεύσαμεν. Η νυξ προεχώρησεν, η δε ημέρα επλησίασεν· ας απορρίψωμεν λοιπόν τα έργα του σκότους, και ας ενδυθώμεν τα όπλα του φωτός. Αλλ’ ενδύθητε τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, και μη φροντίζετε περί της σαρκός, εις το να εκτελήτε τας επιθυμίας αυτής.»—Ρωμ. 13:11, 12, 14.

10. Η εκπλήρωσις ποιας υποχρεώσεως δείχνει τη δύναμι της αληθείας για υπηρεσία;

¹⁰ Όλες οι επιθυμίες της ιδιοτελούς μας φύσεως και η έκκλησις όλης της προπαγάνδας του παλαιού κόσμου ζητούν να μας κάμουν να απόσχωμε από το να ενδυθούμε τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, ή, αν τον έχωμε ενδυθή, να τον εκδυθούμε, και, αντί τούτου, να καταστρώσωμε μελλοντικά σχέδια για την εκπλήρωσι προσωπικών επιθυμιών, παραμελώντας τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού του Θεού, της οργανώσεώς του και του έργου του. Χρεωστούμε μια οφειλή αγάπης προς τους αδελφούς μας. Χρεωστούμε σ’ αυτούς να σχεδιάσωμε μια πορεία προσωπικής ενεργείας που θα είναι πνευματικώς επωφελής στους συντρόφους μας στην κοινωνία του Νέου Κόσμου. Χρεωστούμε στον συνάνθρωπό μας, και πρωτίστως στον Θεό μας, την υπηρεσία μας της διακονίας του αίνου του Ιεχωβά προς όφελος όλων όσοι αγαπούν τη δικαιοσύνη. Επανειλημμένως στις Γραφές βρίσκομε εκφράσεις όπως ‘ο λόγος του Κυρίου ήλθε’ σε δούλους του Θεού και αυτοί ανταπεκρίθησαν, εκήρυξαν και επροφήτευσαν, και με άλλο τρόπο υπηρέτησαν υπακούοντας στον λόγο που άκουσαν. Σχετικά με το άνοιγμα του στόματος με Χριστιανική παρρησία στη διακονία, ο απόστολος έγραψε στους Εφεσίους: «Το λοιπόν, αδελφοί μου, ενδυναμούσθε εν Κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος αυτού· ενδύθητε την πανοπλίαν του Θεού, δια να δυνηθήτε να σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του διαβόλου· . . . αγρυπνούντες με πάσαν προσκαρτέρησιν και δέησιν υπέρ πάντων των αγίων. Και υπέρ εμού, δια να δοθή εις εμέ λόγος να ανοίξω το στόμα μου μετά παρρησίας, δια να κάμω γνωστόν το μυστήριον του ευαγγελίου, υπέρ του οποίου είμαι πρέσβυς φορών άλυσιν, δια να λαλήσω περί αυτού μετά παρρησίας, καθώς πρέπει να λαλήσω.» (Εφεσ. 6:10-20) Πώς αλλιώς μπορεί να έλθη αυτή η δύναμις της υπηρεσίας παρά από την αλήθεια του Λόγου του Θεού;

11. Αποδείξτε ότι υπό το φως του Λόγου του Θεού η διακονία μας δεν μπορεί να αγνοηθή.

¹¹ Όχι, ο Λόγος του Θεού δεν μπορεί να χωρισθή από τη διακονία μας. Ο αρχαίος Ισραήλ έστεκε σαν ένας λαός για το όνομα του Ιεχωβά, και η υπηρεσία του αίνου προς Αυτόν ήταν μια μαρτυρία για τη Θεότητά Του. Εν τούτοις, κάτι πολύ μεγαλειωδέστερο είναι η μερίδα των λάτρεων του Ιεχωβά σ’ αυτή την ημέρα της βασιλείας του. Πραγματικά, αυτό υπήρξε αληθινό από την αρχή της Χριστιανικής εκκλησίας· αλλά στην ημέρα της γεννήσεως της Βασιλείας η δήλωσις που διαβάζομε στην προς Ρωμαίους επιστολή έχει πρόσθετη βαρύτητα: «Διότι ο Μωυσής γράφει την δικαιοσύνην την εκ του νόμου, λέγων, “Ότι ο άνθρωπος ο κάμνων ταύτα, θέλει ζήσει δι’ αυτών.” Η εκ πίστεως όμως δικαιοσύνη λέγει ούτω, “Μη είπης εν τη καρδία σου, Τις θέλει αναβή εις τον ουρανόν;” τουτέστι, δια να καταβιβάση τον Χριστόν· ή, Τις θέλει καταβή εις την άβυσσον; τουτέστι, δια να αναβιβάση τον Χριστόν εκ νεκρών. Αλλά τι [η Χριστιανική μας πίστις τώρα] λέγει; “Πλησίον σου είναι ο λόγος, εν τω στόματί σου, και εν τη καρδία σου·” τουτέστιν ο λόγος της πίστεως τον οποίον κηρύττομεν ότι εάν ομολογήσης δια του στόματος σου τον Κύριον Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών, θέλεις σωθή· διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.»—Ρωμ. 10:5-10.

ΣΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΡΕΦΟΜΕΘΑ

12. Ποιοι νουθετούν για στροφή στον Λόγον του Θεού;

¹² Στροφή στη λατρεία του Ιεχωβά σημαίνει στροφή στον Λόγον του· στροφή στον Λόγον του σημαίνει λατρεία του Ιεχωβά. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά νουθετούν ο ένας τον άλλον να στρέφωνται πάντοτε στον Λόγον του Θεού. Νουθετούν τους ανθρώπους γενικά να στραφούν στη Βίβλο, να πληροφορηθούν όσον αφορά τα αληθινά περιεχόμενά της και να συμμορφωθούν προς τις δίκαιες διδασκαλίες της. Ο απόστολος Πέτρος έκανε το ίδιο πράγμα, προτρέποντας τους συντρόφους του να δίνουν προσοχή στη Βίβλο, περιλαμβανομένων και των προφητειών της, και λέγοντας: «Και έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον, εις τον οποίον κάμνετε καλά να προσέχητε, ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω, εωσού έλθη η αυγή της ημέρας, και ο φωσφόρος ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών, τούτο πρώτον εξεύροντες ότι ουδεμία προφητεία της γραφής, γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως. Διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ’ υπό του πνεύματος του αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.» (2 Πέτρ. 1:19-21) Ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός υποστηρίζει αυτή την αρχή της αποδοχής του Λόγου, δηλώνοντας προφητικά μέσω του Δευτερονομίου 18:19: «Και ο άνθρωπος όστις δεν υπακούση εις τους λόγους μου, τους οποίους αυτός θέλει λαλήσει εν τω ονόματι μου, εγώ θέλω εκζητήσει τούτο παρ’ αυτού.» Τα λόγια του Θεού που ελαλήθησαν μέσω αυτού του Μεγαλυτέρου Μωυσέως, Χριστού Ιησού, είναι στη διάθεσί μας, και πρέπει να τα αποδεχθούμε, καθώς αναφέρεται: «Και λάβετε την περικεφαλαίαν της σωτηρίας, και την μάχαιραν του πνεύματος, ήτις είναι ο λόγος του Θεού.»—Εφεσ. 6:17.

ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΟΣ

13. (α) Πώς η Γραφή προσαρμόζεται στις απαιτήσεις για να είναι πρακτική και εφαρμόσιμη; (β) Όταν άνθρωποι αρνούνται το εφαρμόσιμον της Γραφής, τι καταδεικνύουν;

¹³ Αν ο Λόγος του Θεού είναι εφαρμόσιμος, θα πρέπει να τεθή σε πράξι, δηλαδή να εκτελεσθή. Είναι δυνατόν να τεθή σε πράξι. Είναι πρακτικός και μπορεί να χρησιμοποιηθή. Οι απαιτήσεις του για την υπηρεσία του Ιεχωβά επάνω στη γη μπορούν να εκπληρωθούν. Δεν είναι ανεφάρμοστος. Αν ο ζων αυτός Λόγος του Θεού είναι πρακτικός, μπορεί πραγματικά να γίνη επωφελής, και δεν είναι απλώς θεωρητικός, ούτε απλώς μια μη πρακτική ιδέα που ηχεί ωραία. Είναι χρήσιμος. Αν είναι πρακτικός, είναι πολύτιμος στην πράξι και είναι ωφέλιμος, και εκείνοι που τον χρησιμοποιούν εργάζονται πραγματικά μαζί του και επιδίδονται σε ενέργεια μην εντρυφώντας απλώς στη θεωρία. Το συμπέρασμα αυτό πρέπει κατ’ ανάγκην να προκύψη, αν εξετάσωμε τα γεγονότα που έχομε ήδη παρατηρήσει σχετικά με τον ζώντα Λόγον του Θεού και τη δύναμί του στη ζωή του λαού του Ιεχωβά. Ο αβάσιμος ισχυρισμός των εγωκεντρικών ανθρώπων ότι ο Λόγος του Θεού δεν είναι ούτε πρακτικός ούτε εφαρμόσιμος καταπίπτει υπό το φως της εσωτερικής και εξωτερικής μαρτυρίας που ανήκει στη Γραφή. Όταν άνθρωποι λέγουν, «Δεν εφαρμόζεται», αναφερόμενοι στον Λόγον του Θεού, προσδιορίζουν τους εαυτούς των ως ανθρώπους που ποτέ δεν τον εδοκίμασαν και ποτέ δεν τον έθεσαν σε πράξι, και που δεν ακολουθούν τις εντολές του και τα παραγγέλματά του. Όταν άνθρωποι λέγουν, «Είναι μόνο ονειροπόλος με τις αρχές της ευθύτητος που περιλαμβάνει και την ελπίδα του για ένα δίκαιο νέο κόσμο», προσδιορίζουν τον εαυτό τους ως ανθρώπους χωρίς όρασι, τα δε άτομα που παραμένουν χωρίς όρασι των πραγμάτων εκείνων που ανήκουν στον Δημιουργό και τους σκοπούς του σχετικά με τον άνθρωπο, θα πεθάνουν. «Όπου δεν υπάρχει όρασις, ο λαός διαφθείρεται· είναι δε μακάριος ο φυλάττων τον νόμον.» (Παροιμ 29:18) Αυτό είναι αληθινό επειδή εκείνοι που δεν έχουν όρασι «απορρίπτουν τον περιορισμόν», (ΑΣ), την περιοριστική καθοδηγία της νουθεσίας του Λόγου του Θεού.

14. Ποια είναι η πρακτική πορεία που πρέπει να λάβωμε;

¹⁴ Δεν είναι μήπως πρακτικό το να παραμένουμε άγρυπνοι σ’ έναν καιρό κρίσεως και να διατηρούμενα νηφάλιοι; Δεν είναι πρακτικό το να έχουμε τις καρδιές και τις διάνοιες μας προφυλαγμένες με πίστι, αγάπη και ελπίδα διαρκούς ζωής; Βέβαια είναι. «Άρα λοιπόν ας μη κοιμώμεθα ως και οι λοιποί, αλλ’ ας αγρυπνούμεν, και ας εγκρατευώμεθα. Διότι οι κοιμώμενοι, την νύκτα κοιμώνται· και οι μεθύοντες, την νύκτα μεθύουσιν· αλλ’ ημείς, όντες της ημέρας, ας εγκρατευώμεθα, ενδυθέντες τον θώρακα της πίστεως και αγάπης, και περικεφαλαίαν την ελπίδα της σωτηρίας. Διότι ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ’ εις απόλαυσιν σωτηρίας, δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.» (1 Θεσ. 5:6-9) Το πέρασμα του χρόνου από τον καιρό που εγράφη ο Λόγος του Θεού ως την αποφασιστική ημέρα στην οποία έχομε το προνόμιο να ζούμε, υπογραμμίζει την προηγούμενη προτροπή από το πέμπτο κεφάλαιο της Πρώτης προς Θεσσαλονικείς επιστολής και υποστηρίζει με πληρότητα τρεχούσης εφαρμογής, τα λόγια του ιδίου Βιβλικού συγγραφέως εις Ρωμαίους 13:12, που αναφέραμε επίσης προηγουμένως: «Η νυξ προεχώρησεν, η δε ημέρα επλησίασεν· ας απορρίψωμεν λοιπόν τα έργα του σκότους, και ας ενδυθώμεν τα όπλα του φωτός. Ας περιπατήσωμεν ευσχημόνως ως εν ημέρα.—Ρωμ. 13:12, 13.

15. (α) Όσον αφορά την κρίσι, τι δείχνει καλή κρίσι από μέρους μας; (β) Πόσο αξιόπιστος είναι ο άνθρωπος;

¹⁵ Ζωντανός, ισχυρός ώστε να εξασκή δύναμι, και οξύτερος από κάθε δίκοπη μάχαιρα, με ικανότητα να αποκαλύπτη τις καρδιές των ανθρώπων ο Λόγος του Θεού λέγει: «Και δεν είναι ουδέν κτίσμα αφανές ενώπιον αυτού, αλλά πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα εις τους οφθαλμούς αυτού, προς ον έχομεν να δώσωμεν λόγον.» (Εβρ. 4:13) Δεν είναι μήπως ο ρόλος της καλής κρίσεως να προσπαθή να έχη την επιδοκιμασία του μεγάλου Θεού, ενώπιον του οποίου πρέπει να λογοδοτήσουμε; Πώς αλλιώς μπορούμε πιθανώς να κερδίσουμε την επιδοκιμασία του εκτός με το να λάβωμε την πορεία που περιγράφεται στον δίκαιον Λόγον του; Δεν υπάρχει άλλος τρόπος υπό τον ήλιον. Θα ήταν μήπως σοφό να βασιζώμεθα στον χόρτον που φυτρώνει στο λειβάδι, να λατρεύουμε τα άνθη που ανθίζουν στους αγρούς; «Πάσα σαρξ είναι χόρτος, και πάσα η δόξα αυτής ως άνθος του αγρού. Ο χόρτος εξηράνθη, το άνθος εμαράνθη· διότι το πνεύμα του Ιεχωβά έπνευσεν επ’ αυτό· χόρτος τη αληθεία είναι ο λαός. Ο χόρτος εξηράνθη, το άνθος εμαράνθη· ο λόγος όμως του Θεού ημών μένει εις τον αιώνα.» (Ησ. 40:6-8, ΑΣ) Δεν υπάρχει τίποτε το πρακτικό στο ν’ ακολουθούμε ανθρώπους που αντιτίθενται στον Λόγον του Θεού και που είναι τόσο σπουδαίοι και αξιόπιστοι όσο τα αγριόχορτα.

16. Σε τι επιμένει ο Πέτρος;

¹⁶ Ο απόστολος Πέτρος ετόνισε αυτό το σημείο και, κάνοντας τούτο, παρέθεσε από το τεσσαρακοστό κεφάλαιο του Ησαΐα, λέγοντας: «Καθαρίσαντες λοιπόν τας ψυχάς σας με την υπακοήν της αληθείας δια του πνεύματος, προς φιλαδελφίαν ανυπόκριτον, αγαπήσατε ενθέρμως αλλήλους εκ καθαράς καρδίας· επειδή ανεγεννήθητε ουχί εκ φθαρτού σπέρματος, αλλά αφθάρτου, δια του λόγου του Θεού του ζώντος και μένοντος εις τον αιώνα. Διότι “πάσα σαρξ είναι ως χόρτος, και πάσα δόξα ανθρώπου ως άνθος χόρτου· εξηράνθη ο χόρτος, και το άνθος αυτού εξέπεσεν· ο λόγος όμως του Ιεχωβά μένει εις τον αιώνα,” Και ούτος είναι ο λόγος ο ευαγγελισθείς εις εσάς.» (1 Πέτρ. 1:22-25, ΜΝΚ) Όταν η συμβουλή του Λόγου του Θεού παραμελήται από τους ανθρώπους, οι άνθρωποι που ακολουθούν πορεία αντίθετη σ’ αυτόν μπαίνουν σε θλίψι· αποφύγετε, λοιπόν, τις δυσκολίες που επέρχονται λόγω μη θεοκρατικής διαγωγής. Όπως επιμένει ο Πέτρος, ο Λόγος του Ιεχωβά διαμένει, και δεν μπορεί να κατηγορηθή για τις δύσκολες συνθήκες που επήλθαν ένεκα παρακοής σ’ αυτόν τον Λόγον.

17. Δείξτε τη στερεότητα της κοινωνίας του Νέου Κόσμου.

¹⁷ Ο παλαιός κόσμος, που έχει υποστή σήψιν ως την καρδιά του, είναι καταδικασμένος σε καταστροφή και θα καταπέση ενώ μάλιστα κιθαρίζει ότι η Γραφή είναι ανεφάρμοστη και τα περιεχόμενά της αναχρονιστικά και άχρηστα. Η Κοινωνία του Νέου Κόσμου, εν τούτοις, είναι στερεά θεμελιωμένη επάνω στον αμετάβλητον και αναλλοίωτον λόγον του Θεού, ο οποίος είναι συνεπής, παντοδύναμος και τελείως δίκαιος. Τα μέλη της αναγνωρίζουν το σπουδαιότατο πράγμα, μια αληθινή εκτίμησι του Θεού των και τη σχέσι των προς αυτόν. Χαίρουν εξαιρετικά με τη σχέσι αυτή ως πιθανά μέλη της μεγάλης οικογενείας του Θεού. Ο Λόγος του Θεού είναι ανεξάντλητος για μας, η μελέτη του πάντοτε φέρνει ανταμοιβή, η προσκόλλησις σ’ αυτόν είναι πάντοτε ευεργετική. Ευχαριστούμε τον Θεό για κάθε τι στη ζωή μας που χρησιμεύει για να κρατήση την προσοχή μας επάνω στον Λόγον του και ν’ αυξήση την αγάπη μας και την εκτίμησί μας γι’ αυτόν. Σ’ αυτόν βρίσκονται οι οδηγίες οργανώσεως, βάσει των οποίων λειτουργεί η κοινωνία του Νέου Κόσμου. Ορθή, αληθινή διδασκαλία, δίκαιοι νόμοι, ύψιστες και ευγενέστατες αρχές, εξουσία για κήρυγμα, όλα περιέχονται στον ζώντα Λόγον, ο οποίος δείχνει αυτή τη μεγάλη ημέρα της κρίσεως και διαιρέσεως και εφαρμόζεται σ’ αυτήν. Επάνω απ’ όλα, ο ζων Λόγος του προσδιορίζει και εξυψώνει τον αληθινό Θεό Ιεχωβά, την Πηγή του φωτός. Αληθινά ως αντιπρόσωπος του ο Ιησούς Χριστός είπε: «Οι λόγοι τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς, πνεύμα είναι και ζωή είναι.»—Ιωάν. 6:63.