Οι Μάρτυρες Εγκαρτερούν Πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα

ΠΑΡΑ τις αμείλικτες προσπάθειες των Κομμουνιστών αρχόντων να αφανίσουν το έργον των μαρτύρων του Ιεχωβά, τούτο το ευαγγέλιον της Βασιλείας κηρύττεται πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Το επόμενο άρθρο, με τίτλο «Νέφος Μαρτύρων,» δημοσιευμένο στην εφημερίδα Ουάσιγκτων Ποστ, της 21ης Μαρτίου 1959, καταδεικνύει το γεγονός ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά στη Ρωσία διακρατούν την ίδια πίστι με τους Χριστιανούς αδελφούς των στις άλλες χώρες και ότι είναι ακλόνητοι στην αφοσίωσί των στον Ιεχωβά Θεό και στον νέο του κόσμο της δικαιοσύνης. Λέγει:

«Ενδιαφέρει να μάθωμε, μέσω μιας εκτεταμένης καταγγελίας της εφημερίδος Πράβδα ότι το δόγμα των μαρτύρων του Ιεχωβά έχει καταστή τόσο ενοχλητικό στους άρχοντας της Κομμουνιστικής Ρωσίας, όσο ήταν και στους άρχοντας της Ναζιστικής Γερμανίας. Φαίνεται ότι οι Μάρτυρες απέκτησαν οπαδούς σε όλη τη Σοβιετική Ένωσι, ακόμη και σε μακρινούς τόπους, όπως είναι η Σιβηρία και το Κουργκάν, και ότι τώρα αυτοί αποτελούν μια τρομερή κίνησι μιας κάτω από την επιφάνεια αντιστάσεως στο καθεστώς.

»Οι συντάκται της Πράβδας θέλουν να πιστεύουν ότι η όλη κίνησις χρηματοδοτείται από τα ‘πιο αντιδραστικά στοιχεία της Αμερικανικής κεφαλαιοκρατίας’ και ότι σκοπός αυτής είναι να μολύνη τις Σοβιετικές μάζες μ’ ένα πνεύμα πραότητος και υποκύψεως, το οποίον θα ματαιώση ή θα επιβραδύνη τον παγκόσμιο θρίαμβο του επαναστατικού προλεταριάτου. Οι οργανωταί της κινήσεως περιγράφονται ως ‘πρώην εγκληματίαι πολέμου, συνεργάται του Φασισμού και πληροφοριοδόται της Γκεστάπο’, οι οποίοι εδιδάχθησαν τις αρχές κι εξεπαιδεύθησαν για το έργον σε Γερμανικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως.

»Ο ισχυρισμός ότι αυτοί εδιδάχθησαν τις αρχές μέσα σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως ίσως να μη στερήται ενός στοιχείου αληθείας. Όλοι σχεδόν όσοι επέζησαν απ’ αυτά τα στρατόπεδα επιστοποίησαν το θάρρος και την ακαμψία των Μαρτύρων κρατουμένων και την ικανότητά των ν’ ανθίστανται στον εκφοβισμό και στο βασανισμό ακόμη. Δεν θα ήταν εκπληκτικό, λοιπόν, αν πολλοί Ρώσοι κρατούμενοι, που δεν θα είχαν ποσώς λιγώτερους λόγους από τους Γερμανούς Μάρτυρας για να ταυτίσουν το κράτος με το βασίλειο του αντιχρίστου, ούτε είχαν λιγώτερους λόγους να δεχθούν μια αποκαλυπτική άποψι της ιστορίας, εντυπωσιάσθησαν πολύ απ’ αυτό το παράδειγμα.

»Οπωσδήποτε, η περί χιλίων ετών διδασκαλία των Μαρτύρων—οι οποίοι πιστεύουν ότι η δευτέρα έλευσις του Ιησού Χριστού από τότε υπήρξε από πολύν καιρό ένα ιστορικό γεγονός, ότι η αόρατη βασιλεία Του σύντομα θα μεταβληθή σε ορατή βασιλεία Του επάνω στη γη, και ότι όλες οι υπάρχουσες μορφές πολιτείας είναι επομένως σατανικές και καταδικασμένες σε απώλεια στην επικείμενη Μάχη του Αρμαγεδδώνος—είχε μια απέραντη απήχησι σε ανθρώπους που ζουν κάτω από τις πιο ολοκληρωτικές και τυραννικές μορφές κυβερνήσεως. Έτσι μπορεί κανείς αμέσως να παραδεχθή τον υπολογισμό των ιδίων των Μαρτύρων ότι ο αριθμός των οπαδών των πέραν του Σιδηρού Παραπετάσματος είναι πάνω από 100.000. Μπορεί κανείς, επίσης, να πιστέψη το παράπονο της Πράβδας ότι στα κολλεκτιβιστικά αγροκτήματα και εργοστάσια της Σοβιετικής Ενώσεως οι Μάρτυρες ανθίστανται στις καταθλιπτικές επιρροές του κομμουνισμού και της προπαγάνδας του.»

Ένα άλλο δημοσίευμα, που κατεχωρήθη στο τεύχος 1ης Απριλίου του Κιούρρεντ Ντάιτζεστ οφ δη Σόβιετ Πρες, καταγγέλλοντας τους μάρτυρας του Ιεχωβά και τη δράσι των, λέγει τα εξής:

«Γνωρίζετε για τη μεγάλη συμφορά που επιφυλάσσεται για όλους μας—τον φοβερό κι ερημωτικό πόλεμο που μπορεί να ξεσπάση μια μέρα επάνω στη γη;

»Θα είναι ένας πόλεμος μεταξύ του Θεού και του Σατανά. Ναι, ναι—μη γελάτε. Θα έλθη μέρα που ο Θεός τελικά θα απαυδήση από το να βλέπη τις αδικοπραγίες του Πονηρού και θα κατεβή απ’ τον ουρανό για να συνάψη μια αποφασιστική και φονική μάχη με αυτόν. Ω, αυτή θα είναι μια τρομερή μέρα για το ανθρώπινο γένος! Στο ολοκαύτωμα του Αρμαγεδδώνος θ’ απολεσθούν όχι μόνον ο Σατανάς αλλά και όλοι όσοι είναι συνδεδεμένοι με αυτόν—εν πρώτοις, βέβαια, οι άπιστοι, που σημαίνει συ κι εγώ, αναγνώστα! Αλλά δεν θα σταματήση σ’ εμάς. Η πλειονότης των πιστευόντων, εφόσον η πίστις των δεν είναι η αληθινή, είναι επίσης καταδικασμένή σε ομαδική καταστροφή. Οι μόνοι που θα σωθούν, και οι οποίοι θα ζουν μ’ ευδαιμονία στη γη για πάντα, θα είναι τα μέλη του θρησκευτικού δόγματος του Ιεχωβά, που είναι επίσης γνωστοί ως ‘Μάρτυρες του Κυρίου Ιεχωβά’, γνωστοί επίσης και ως ‘Σπουδασταί της Αγίας Γραφής’. Αυτό, λοιπόν, σημαίνει Αρμαγεδδών. Προετοιμασθήτε, και τρέμετε!

»Η Ιβάννα Κ., μια μαθήτρια ογδόης τάξεως σε ένα σχολείο του Λβωφ, μου τα είπε όλ’ αυτά με την πιο πρόθυμη διάθεσι και μ’ εμπνευσμένη πεποίθησι. Αν φαντάζεσθε ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι παλαιοί πρεσβύτεροι ή κάτισχνες υστερικές γυναίκες με μια πυρετώδη λάμψι στα μάτια τους, θα δυσκολευθήτε ίσως να φαντασθήτε σ’ αυτό το ρόλο ένα ελκυστικό, ροδομάγουλο κορίτσι, μια υποδειγματική μαθήτρια, ένα πρότυπο μετριοφροσύνης και μια εξαίρετη τραγουδίστρια.

»Η Ιβάννα κι η μικρή αδελφή της η Γιαροσλάβα, μαθήτρια της πέμπτης τάξεως του ιδίου σχολείου, μεγαλώνουν στην ηλικία και μελετούν όπως και όλες οι άλλες μαθήτριες, εξωτερικώς δε δεν διακρίνονται ποσώς από τις συμμαθήτριές των. Είναι αληθές ότι, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, κανείς δεν τις είδε ποτέ να φορούν στο κεφάλι μαντήλι Νεαρού Σκαπανέως, ή τις συνήντησε στις σχολικές εσπερίδες ή στους κινηματογράφους, αλλ’ ούτε φαντάσθηκε κανείς ότι ήταν κάτι κρυμμένο πίσω απ’ αυτό. Εν τούτοις, αυτό συνέβαινε στην περίπτωσι αυτή. Οι διδάσκαλοι του σχολείου και οι οδηγοί Νεαρών Σκαπανέων ενόμιζαν μόνο ότι εδίδασκαν κι εξεπαίδευαν την Ιβάννα και τη Γιαροσλάβα· στην πραγματικότητα, οι μελέτες, οι αναγνωστικές συνήθειες και η διαγωγή των αδελφών Κ. κατηυθύνοντο από εντελώς διαφόρους διδασκάλους και συμβούλους. Αυτοί ήσαν εκείνοι που εδίδαξαν στις αδελφές τη φιλική και ήρεμη μετριοπάθεια που φαίνεται τόσο αξιοσύστατη στο σχολείο. Αυτοί ήσαν εκείνοι που ενέπνευσαν στην Ιβάννα και στη Γιαροσλάβα τον συνεχή φόβο της ‘τιμωρίας του Θεού’ και τη σοβαρή περιφρόνησι σε ‘ό,τι είναι του κόσμου τούτου,’ καθώς και την ικανότητα να κρύβουν τις σκέψεις των και να ‘τηρούν τα χείλη των κλειστά.’ . . . Αυτή δεν γνωρίζει Μάρτυρας. Κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος ενώπιον του Θεού για τον εαυτό του μόνο.»

Μολονότι το δημοσίευμα συνεχίζεται με δηλώσεις, οι οποίες προορίζονται να στρέψουν τους άλλους εναντίον του λαού του Ιεχωβά, εν τούτοις κάνει πολύ προφανές το ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά στη Ρωσία κηρύττουν και ο λαός ακούει την αλήθεια. Η συνεχής πίεσις του Κράτους για να καταστρέψη την πίστι των δεν τους έκαμε να εγκαταλείψουν τη λατρεία των ή ν’ απέχουν λόγω φόβου από το να λέγουν στους άλλους για τη βασιλεία του Θεού. Με την υποστήριξι του πνεύματος του Ιεχωβά, εξακολουθούν να ‘κηρύττουν ενιαυτόν ευπρόσδεκτον του Ιεχωβά, και ημέραν εκδικήσεως του Θεού ημών· να παρηγορούν πάντας τους πενθούντας.»—Ησ. 61:2, ΜΝΚ.

Πόσο καταφαίνεται ότι αυτοί ενεστερνίσθησαν τη θεόπνευστη συμβουλή του αποστόλου Παύλου, ο οποίος είπε: «Μόνον πολιτεύεσθε αξίως του ευαγγελίου του Χριστού, δια να ακούσω, είτε όταν έλθω και σας ίδω, είτε ενώ είμαι απών, την κατάστασίν σας, ότι στέκεσθε εις έν πνεύμα, συναγωνιζόμενοι εν μια ψυχή δια την πίστιν του ευαγγελίου· και μη φοβιζόμενοι εις ουδέν από των εναντίων· το οποίον εις αυτούς μεν είναι ένδειξις απωλείας, εις εσάς δε σωτηρίας, και τούτο από Θεού· διότι εις εσάς εχαρίσθη το υπέρ Χριστού, ου μόνον το να πιστεύητε εις αυτόν, αλλά και το να πάσχητε υπέρ αυτού.»—Φιλιππησ. 1:27-29.