Τι Συμβαίνει στην Πίστι;

Καταστρέφει ο υλισμός την πίστι; Μπορεί να υπάρξη σήμερα ισχυρή Χριστιανική πίστις;

Η ΠΙΣΤΙΣ δεν είναι κανένα δώρον, που άλλοι το λαμβάνουν και άλλοι δεν το λαμβάνουν. Δεν είναι κάτι με το οποίον ένας άνθρωπος γεννάται, αλλ’ είναι μια ιδιότης που πρέπει να καλλιεργηθή. Οι άνδρες των αρχαίων χρόνων, που απέκτησαν φήμη λόγω της πίστεώς των, δεν ήταν υπεράνθρωποι. Ήσαν άνθρωποι ακριβώς σαν εμάς. Καλλιεργούσαν την ισχυρή πίστι των καθόσον ηύξαναν σε γνώσι και κατανόησι του Ιεχωβά Θεού. Μπορούσαν να διακρίνουν τη σοφία και τη δύναμί του που αντενακλάτο στα πράγματα της δημιουργίας, και ήξεραν πώς αυτός επολιτεύετο μ’ εκείνους που έζησαν πριν από την εποχή των. Οι πείρες των με αυτόν συνέτειναν, επίσης, στην εποικοδόμησι της πίστεώς των. Βάσει της γνώσεως που απέκτησαν περί Εκείνου, εκαλλιέργησαν απεριόριστη πίστι σ’ αυτόν.

Η πίστις στον Ιεχωβά ήταν εκείνη που κατέστησε ικανό τον Μωυσή να πη μ’ εμπιστοσύνη στους φεύγοντας Ισραηλίτας: «Μη φοβείσθε· σταθήτε, και βλέπετε την σωτηρίαν του Ιεχωβά, την οποίαν θέλει κάμει εις εσάς σήμερον διότι τους Αιγυπτίους, τους οποίους είδετε σήμερον, δεν θέλετε ιδεί αυτούς πλέον εις τον αιώνα· ο Ιεχώβά θέλει πολεμήσει δια σας· σεις δε θέλετε μένει ήσυχοι.» (Έξοδ. 14:13, 14, ΜΝΚ) Του εχρειάζετο πίστις για να οδηγήση δύο εκατομμύρια και πλέον ανθρώπους να διαβούν την Ερυθρά Θάλασσα και να εισέλθουν στην έρημο, όπου η τροφή και το νερό εσπάνιζαν, αλλ’ ο Μωυσής είχε εμπιστοσύνη στον Θεό ότι ήταν μαζί τους, διότι έκανε όπως του παρήγγειλε ο Θεός.

Πολλοί ήσαν οι άνθρωποι που εκαλλιέργησαν μια ισχυρή πίστι που τους κατέστησε ικανούς να κάμουν μεγάλα πράγματα προς τιμήν του Ιεχωβά: «Και τι έτι να λέγω; Διότι θέλει με λείψει ο καιρός διηγούμενον περί Γεδεών, Βαράκ τε και Σαμψών και Ιεφθάε, Δαβίδ τε και Σαμουήλ και των προφητών· οίτινες δια της πίστεως κατεπολέμησαν βασιλείας, ειργάσθησαν δικαιοσύνην, επέτυχον τας επαγγελίας, έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας, ενεδυναμώθησαν από ασθενείας, έγειναν ισχυροί εν πολέμω, έτρεψαν εις φυγήν στρατεύματα αλλοτρίων.» (Εβρ. 11:32-34) Η πίστις των τους κατέστησε εξόχους.

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΠΙΣΤΙΣ;

Όταν διαβάζετε την αφήγησι της Γραφής για τη μεγάλη πίστι που επέδειξαν οι άνδρες των αρχαίων χρόνων, διερωτάσθε πού είναι σήμερα τέτοια πίστις; Ερωτάτε τον εαυτό σας, Τι απέγινε η πίστις; Πού υπάρχουν άνθρωποι με την πίστι του Νώε, του Αβραάμ, του Μωυσέως, του Δαβίδ και του Ιερεμία; Κυττάξτε σε όλο τον σύγχρονο κόσμο και θα βρήτε λίγη γνήσια πίστι στον Δημιουργό του ανθρώπου. Η υλιστική σκέψις τόσο κυριαρχεί στον κόσμο ώστε περισσότερη εμπιστοσύνη αποδίδεται στην ανθρώπινη γνώμη παρά στον λόγον του Θεού, στους ανθρωπίνους νόμους παρά στους νόμους του Θεού και στην ανθρώπινη δύναμι παρά στη δύναμι του Θεού.

Οι άνθρωποι της γενεάς αυτής, εμπιστευόμενοι στην ανθρώπινη σοφία και στη μαχητική δύναμι ως προστατευτικό βραχίονά τους, δείχνονται ότι στερούνται πίστεως στον Υπέρτατον Κυρίαρχον. «Ούτω λέγει ο Ιεχωβά· Επικατάρατος ο άνθρωπος, όστις ελπίζει επί άνθρωπον και κάμνει σάρκα βραχίονα αυτού, και του οποίου η καρδία απομακρύνεται από του Ιεχωβά. Διότι θέλει είσθαι ως η αγριομυρίκη εν ερήμω, και δεν θέλει ιδεί όταν έλθη το αγαθόν.»​—Ιερεμ. 17:5, 6, ΜΝΚ.

Επειδή ο Ιησούς προεγνώριζε ότι ο κόσμος θα εγέμιζε από καθ’ ομολογίαν Χριστιανούς, που θα επλησίαζαν τον Θεό με το στόμα των αλλ’ η καρδιά των θα απείχε πολύ απ’ αυτόν, είπε: «Πλην ο Υιός του ανθρώπου όταν έλθη, άρά γε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;» (Λουκ. 18:8) Δεν μπορεί να την εύρη μέσα στις θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου, διότι αυτοί οι άνθρωποι έγιναν στενοί φίλοι των εξουσιών του κόσμου τούτου. Αυτοί σπεύδουν να εκδηλώσουν πίστι σε ανθρωπίνους ηγέτας και σε ανθρώπινα σχέδια για ειρήνη αλλά είναι βραδείς στο να εκδηλώνουν εμπιστοσύνη στη βασιλεία του Θεού ως τη μόνη ελπίδα της ανθρωπότητος.

Η πίστις στη βασιλεία του Θεού και η εμπιστοσύνη στην προστατευτική του δύναμι μπορούν να βρεθούν, εν τούτοις, στην κοινωνία Νέου Κόσμου του μαρτύρων του Ιεχωβά. Αυτοί, αντί να εναποθέτουν την εμπιστοσύνη των στον βραχίονα της σαρκός για να φέρη έναν ειρηνικό κόσμο, θέτουν την εμπιστοσύνη των αποκλειστικά στον Ιεχωβά Θεό.

ΙΣΧΥΡΗ ΠΙΣΤΙΣ

Αν είσθε ένας αφιερωμένος Χριστιανός στην κοινωνία Νέου Κόσμου, πρέπει συνεχώς ν’ αγωνίζεσθε να καλλιεργήσετε μια ισχυρή πίστι και να τη διατηρήσετε. Επειδή ζήτε σ’ έναν κόσμο όπου η πίστις ελλείπει, δεν μπορείτε να χαλαρώσετε την καλλιέργειά της. Δεν πρέπει να επιτρέψετε στον υλισμό να παρεισδύση στα συμφέροντα και στον χρόνον σας ώσπου να εξασθενήση η πίστις σας. Σε όλους τους καιρούς έχετε ανάγκην της στάσεως των ακολούθων του Χριστού οι οποίοι του είπαν: «Αύξησον εις ημάς την πίστιν.»​—Λουκ. 17:5.

Πώς είναι η δική σας πίστις σε σύγκρισι μ’ εκείνην του Μωυσέως και του αποστόλου Παύλου; Έχετε την ίδια πίστι που εκίνησε τον Παύλο να υπομείνη πολλούς κινδύνους χάριν της διακονίας; «Τρις ερραβδίσθην, άπαξ ελιθοβολήθην, τρις εναυάγησα, έν ημερονύκτιον εν τω βυθώ έκαμον· εις οδοιπορίας πολλάκις, εις κινδύνους ποταμών, κινδύνους ληστών, κινδύνους εκ του γένους, κινδύνους εξ εθνών, κινδύνους εν πόλει, κινδύνους εν ερημία, κινδύνους εν θαλάσση, κινδύνους εν ψευδαδέλφοις· εν κόπω και μόχθω, εν αγρυπνίαις πολλάκις, εν πείνη και δίψη, εν νηστείαις πολλάκις, εν ψύχει και γυμνότητι.» (2 Κορ. 11:25-27) Έχετε την πίστι που απαιτείται για ν’ αντιμετωπίσετε τέτοιους κινδύνους και φυσικές ταλαιπωρίες για την υπηρεσία του Θεού; Είναι η υπηρεσία του τόσο σπουδαία για σας; Αν δεν είναι, τι συνέβη με την πίστι σας; Μήπως παρελείψατε να εξακολουθήσετε να την καλλιεργήτε;

Ο Παύλος διετήρησε μια ισχυρή πίστι στον Ιεχωβά ως τη μέρα του θανάτου του, περίπου τριάντα χρόνια αφότου έγινε Χριστιανός. Δεν επέτρεψε μια μακρά περίοδο υπηρεσίας να μειώση του ζήλο του ή να εξασθενίση την εμπιστοσύνη του στον Θεό. Δεν συνεστάλη από το να καταβάλη την καλύτερη προσπάθειά του στη διακονία. Μπορείτε σεις να πήτε ότι κάνετε το ίδιο;

ΔΑΠΑΝΗΘΗΤΕ

Ο βαθμός στον οποίον δαπανάσθε στη Χριστιανική διακονία μπορεί, κατά ένα τρόπον, ν’ αποτελή ένα μέτρον της πίστεώς σας. Αν κάνετε μικρή προσπάθεια από μέρους σας να υπηρετήσετε του Θεό κι αφήνετε άλλα συμφέροντα ν’ αφαιρέσουν μεγαλύτερο μέρος της προσοχής και του χρόνου σας, η πίστις σας είναι πολύ ασθενής. Η έλλειψις ενθουσιασμού εκ μέρους σας για την υπηρεσία του Θεού καταδεικνύει ότι δεν εμπιστεύεσθε πλήρως σ’ αυτόν ότι θα κάμη όπως αυτός υπεσχέθη. Έχετε ανάγκη να εποικοδομήσετε την πίστι σας, καλλιεργώντας την έτσι ώστε να γίνη ισχυρή. Αυτό είναι ουσιώδες για την ατομική σας επιβίωσι και για να κερδίσετε την επιδοκιμασία του Θεού. «Χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις εις αυτόν· διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν, πρέπει να πιστεύση, ότι είναι, και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν.»​—Εβρ. 11:6.

Μήπως συστέλλεσθε να δώσετε ομιλίες σπουδαστού στη σχολή διακονίας ή να δεχθήτε μια υπεύθυνη θέσι στην εκκλησία επειδή αισθάνεσθε έλλειψιν ικανότητος; Μήπως ο Μωυσής δεν ησθάνετο έλλειψιν ικανότητος να πράξη ό,τι εζήτησε ο Θεός απ’ αυτόν να πράξη; Μήπως ο Ιερεμίας δεν ησθάνετο σαν να ήταν παιδί όταν του προσεφέρθη το γεμάτο από πολλές ευθύνες καθήκον του να είναι προφήτης του Θεού; Ωστόσο, με την πίστι αυτοί οι άνθρωποι έκαμαν ό,τι ενόμιζαν πως δεν θα μπορούσαν να κάμουν. Με την ίδια πίστι, μπορείτε να κάμετε πράγματα στη διακονία που μπορεί να νομίζετε ότι δεν μπορείτε να τα κάμετε. Αν αρνήσθε προνόμια υπηρεσίας, τι συνέβη με την πίστι σας; Δεν εμπιστεύεσθε στον Θεό να σας βοηθήση με το πνεύμα του; «Εάν τις υπηρετή, ας υπηρετή ως υπηρετών εκ της δυνάμεως την οποίαν χορηγεί ο Θεός.»​—1 Πέτρ. 4:11.

Για κείνους που είναι στην κοινωνία Νέου Κόσμου υπάρχει η ευκαιρία ν’ αφιερώσουν μια μεγάλη ποσότητα χρόνου στη διακονία ως σκαπανείς. Πολλοί εκδηλώνουν επιθυμία να κάμουν αυτό το έργον, αλλ’ είναι επιφυλακτικοί στο να μειώσουν τα υλικά των αποκτήματα και να κάμουν αλλαγές στην κοσμική των εργασία για να μπορέσουν ν’ ανταποκριθούν στο έργον αυτό. Μήπως αυτό οφείλεται στο ότι η πίστις των είναι ασθενής; Μήπως είναι απρόθυμοι να επιδείξουν την πίστι του Παύλου προσφερόμενοι να υπηρετήσουν τον Θεό απ’ ευθείας με τον περισσότερο χρόνο των όπως εκείνος έκαμε; Πρέπει ν’ αναλογισθούν τη θέσι τους και να εποικοδομήσουν την πίστι τους, αν αυτή είναι η αιτία για την οποίαν αποτραβιώνται. Αν είσθε ένας, ο οποίος δεν είναι δεσμευμένος με αναπόφευκτες υποχρεώσεις, εκδηλώστε την πίστι σας αφιερώνοντας τον χρόνο σας στην υπηρεσία του Θεού ως σκαπανεύς. Καλλιεργήστε την εμπιστοσύνη σας στον Θεό και τον ζήλο σας προς Αυτόν όπως έκανε κι ο Παύλος.

Οι άνδρες των αρχαίων χρόνων εδαπανώντο στην υπηρεσία του Θεού διότι εγνώριζαν ότι αυτό ήταν το ορθόν που έπρεπε να πράξουν. Εγνώριζαν ότι το έργον που έκαναν ήταν για το καλό του ανθρώπου και προς τιμήν του Ιεχωβά Θεού. Σας υποκινεί η πίστις σας να κάνετε όπως κι εκείνοι; Μολονότι δεν έλαβαν τότε την εκπλήρωσι των θείων επαγγελιών για την πιστότητά των, θα τη λάβουν στον ωρισμένο καιρό, με την ανάστασί των εκ νεκρών. Για τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ αναγινώσκομε: «Εν πίστει απέθανον ούτοι πάντες, μη λαβόντες τας επαγγελίας, αλλά μακρόθεν ιδόντες αυτάς, και πεισθέντες, και εγκολπωθέντες, και ομολογήσαντες ότι είναι ξένοι και παρεπίδημοι επί της γης» (Εβρ. 11:13) Εγνώριζαν ότι η υπηρεσία των στον Ιεχωβά δεν ήταν μάταιη και ότι αυτός θα εξεπλήρωνε κάθε υπόσχεσι σ’ αυτούς. Μπορείτε να έχετε την ίδια εμπιστοσύνη σήμερα χωρίς απογοήτευσι. Μπορείτε να κάμετε σχέδια για το μέλλον «επ’ ελπίδι ζωής αιωνίου, την οποίαν υπεσχέθη ο αψευδής Θεός προ χρόνων αιωνίων.»​—Τίτον 1:2.

Η ισχυρή πίστις, που είχαν οι άνθρωποι των αρχαίων χρόνων, μπορεί και σήμερα να υπάρχη. Μπορεί να καλλιεργηθή με την επίγνωσι των Γραφών, τη δραστηριότητα στη διακονία και την αγάπη στον Θεό. Μολονότι ο κόσμος γενικά εμπιστεύεται στον βραχίονα της σαρκός, όλοι μέσα στην κοινωνία Νέου Κόσμου που καλλιεργούν πίστι εναποθέτουν την απεριόριστη εμπιστοσύνη των στον βραχίονα του Θεού. Αυτός είναι η δύναμίς των, η προστασία και η ελπίς των, και δεν θα επιτρέψουν στον υλισμό ή σε οτιδήποτε άλλο να καταστρέψη την πίστι των σ’ αυτόν. Όπως οι άνδρες των αρχαίων χρόνων, εμπιστεύονται σ’ αυτόν και δαπανούν τις ζωτικές των ενέργειες στην υπηρεσία του. «Ευλογημένος ο άνθρωπος ο ελπίζων επί τον Ιεχωβά, και του οποίου ο Ιεχωβά είναι η ελπίς.»​—Ιερεμ. 17:7, ΜΝΚ.