Τι Απαιτείται για Επιβίωσι από τον Αρμαγεδδώνα;

Υπάρχει ένας μόνο τρόπος για να εύρωμε σκέπη στον πόλεμο του Θεού. Ο άγιος λόγος του καθιστά σαφή αυτόν τον τρόπο επιβιώσεως.

ΑΥΤΟΣ ο κόσμος αντιμετωπίζει άμεσα τη χειρότερη συμφορά του. Δεν συμβαίνει αυτό εξαιτίας ένας τρίτου παγκοσμίου πολέμου, αλλά λόγω της βεβαιότητος του παγκοσμίου πολέμου του Αρμαγεδδώνος. Αυτός θα είναι ο ‘πόλεμος της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος’· επομένως ούτε ένα έθνος του κόσμου τούτου δεν μπορεί να διαφύγη την επερχόμενη οργή του Παντοδυνάμου Θεού, όπως διακηρύττουν τόσο εμφατικά τα λόγια του προφήτου Ιερεμία:

«Θόρυβος θέλει φθάσει έως των περάτων της γης· διότι ο Ιεχωβά έχει κρίσιν μετά των εθνών· αυτός διαδικάζεται μετά πάσης σαρκός· θέλει παραδώσει τους ασεβείς εις μάχαιραν, λέγει ο Ιεχωβά. Ούτω λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων· Ιδού, κακόν θέλει εξέλθει από έθνους εις έθνος, και ανεμοστρόβιλος μέγας θέλει εγερθή εκ των άκρων της γης. Και εν εκείνη τη ημέρα, θέλουσι κοίτεσθαι τεθανατωμένοι παρά του Ιεχωβά απ’ άκρου της γης έως άκρου της γης.»​—Ιερεμ. 25:31-33, ΜΝΚ.

Αυτή η παγγήινη σφαγή των πονηρών δεν θα παραβιάση με κανένα τρόπο τη δικαιοσύνη του Θεού, καθώς ο ίδιος ο Ιερεμίας εκθέτει: «Ω Ιεχωβά των δυνάμεων ο κρίνων δικαίως.» Έτσι ο Αρμαγεδδών θα είναι μια εκδήλωσις της δικαιοσύνης του Θεού, επειδή «αληθιναί και δίκαιαι είναι οι κρίσεις αυτού.»​—Ιερεμ. 11:20, ΜΝΚ· Αποκάλ. 19:2.

Βλέποντας ότι έτσι έχει το πράγμα, μπορούμε να περιμένωμε ότι ο δίκαιος Θεός θα παράσχη κάποιον τρόπο για κείνους που αγαπούν δικαιοσύνη να επιζήσουν από την ερχόμενη καταστροφή των εθνών. Πράγματι, ο Παντοδύναμος έχει χαράξει ένα δρόμο διαφυγής. Αυτός βρίσκεται στη Βίβλο. Ο προφήτης Σοφονίας εκθέτει την πορεία της ενεργείας που πρέπει να λάβη κανείς για να εύρη σκέπη στον καιρό της θείας οργής:

«Συνάχθητε, και συναθροίσθητε, ω έθνος το μη ωχριόν από εντροπήν πριν το ψήφισμα γεννήση το αποτέλεσμα αυτού, και η ημέρα παρέλθη ως χνους· πριν επέλθη εφ’ υμάς η έξαψις της οργής του Ιεχωβά· πριν επέλθη εφ’ υμάς η ημέρα του θυμού του Ιεχωβά. Ζητείτε τον Ιεχωβά, πάντες οι πραείς της γης, οι εκτελέσαντες τας κρίσεις αυτού· ζητείτε δικαιοσύνην, ζητείτε πραότητα, ίσως σκεπασθήτε εν τη ημέρα της οργής του Ιεχωβά.»​—Σοφον. 2:1-3, ΜΝΚ.

Ο «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» ΟΧΙ ΤΟΠΟΣ ΑΠΟΚΡΥΨΕΩΣ

Η προφητεία του Σοφονία έχει τη μεγαλειώδη της εκπλήρωσι στην εποχή μας, καθώς βλέπομε τον «Χριστιανικό κόσμο» να μη ωχριά από εντροπή για τις υποκριτικές, άδικες κατευθύνσεις του, την αντιχριστιανική του πορεία που κατέληξε σε δύο παγκοσμίους πολέμους. Ο «Χριστιανικός κόσμος» είναι όμοιος με το αρχαίο έθνος του Ιούδα, με πρωτεύουσά του την Ιερουσαλήμ. Η Γραφή μάς λέγει ότι οι κάτοικοι του Ιούδα ήσαν υπερήφανοι και αλαζονικοί· ακολουθούσαν ξένους θεούς και ούτε καν ‘ωχριούσαν από εντροπήν’ για τις άδικες κατευθύνσεις των. Ο Ιεχωβά απέστειλε τους προφήτας του, όπως τον Σοφονία και τον Ιερεμία, για να προειδοποιήσουν τον λαό, αλλά οι περισσότεροι αρνήθηκαν να προσέξουν την προειδοποίησι: «Εξαπέστειλα προς εσάς πάντας τους δούλους μου τους προφήτας, καθ’ ημέραν εγειρόμενος πρωί και αποστέλλων· πλην δεν μου υπήκουσαν ουδέ έκλιναν το ωτίον αυτών αλλ’ εσκλήρυναν τον τράχηλον αυτών.» (Ιερεμ. 7:25, 26) Ο Θεός είπε στους Ισραηλίτας μέσω του Σοφονία ότι, αν θα μετανοούσαν, θα μετεστρέφοντο και θα ζητούσαν τον Ιεχωβά, θα ζητούσαν δικαιοσύνη και θα ζητούσαν πραότητα, αντί να είναι αλαζονικοί και ιδιογνώμονες, υπήρχε ευκαιρία να επιζήσουν από την ερχόμενη καταστροφή· δεν υπήρχε ελπίς για την πόλι Ιερουσαλήμ, αλλά υπήρχε ελπίς για κάποια άτομα να επιζήσουν. Επειδή οι Ισραηλίται ως έθνος δεν ωχριούσαν από εντροπή, αλλά εξακολουθούσαν βαδίζοντας στο δρόμο της ψευδούς θρησκείας και της απιστίας, ο Θεός απεφάσισε να επιφέρη καταστροφή στην Ιερουσαλήμ και τελικά στα ολόγυρα ειδωλολατρικά έθνη.

Σήμερα ο «Χριστιανικός κόσμος» δεν ωχριά από εντροπή, αλλά υπάρχουν άτομα στον «Χριστιανικό κόσμο», όπως ακριβώς υπήρχαν και στην Ιερουσαλήμ, που προσπαθούν να ζήσουν σύμφωνα με τους δικαίους νόμους του Θεού. Μολονότι αυτοί δεν μπορούν ν’ αποστρέψουν την εκτέλεσι του διακηρυγμένου σκοπού του Θεού να καταστρέψη τον «Χριστιανικό κόσμο» στον Αρμαγεδδώνα, μαζί με όλα τα έθνη της γης, όμως τα άτομα αυτά μπορούν να λάβουν μια πορεία ενεργείας, που θα καταλήξη στην επιβίωσί των. Αυτοί οι εκζητηταί του Ιεχωβά στον αρχαίον Ιούδα ως άτομα εσκεπάσθησαν μέσ’ από την καταστρεπτική κρίσι του Θεού που επήλθε στην Ιερουσαλήμ. Τα λόγια του Σοφονία για το πώς να βρεθή σκέπη ή απόκρυψις απευθύνονται σήμερα στους καθ’ ομολογίαν εκείνους Χριστιανούς που βρίσκονται στο σύγχρονο πανομοιότυπο του αρχαίου Ιούδα, δηλαδή, στον «Χριστιανικό κόσμο».

Κάθε πληροφορημένο άτομο αντιμετωπίζει έτσι την ανάγκη να λάβη μια απόφασι· η ορθή απόφασις σημαίνει επιβίωσι, η εσφαλμένη απόφασις σημαίνει καταστροφή. Δεν μπορεί κανείς ν’ αποβλέψη στον «Χριστιανικό κόσμο» για βοήθεια· ούτε ακόμη όλος ο χρυσός του και ο άργυρός του θα τον σώση, διότι «ουδέ το αργύριον αυτών, ουδέ το χρυσίον αυτών θέλει δυνηθή να λυτρώση αυτούς εν τη ημέρα της οργής του Ιεχωβά.» (Σοφον. 1:18, ΜΝΚ) Μην προσπαθείτε, λοιπόν, να κρυφθήτε στον «Χριστιανικό κόσμο»· αυτός δεν είναι ασφαλής τόπος αποκρύψεως. Μάλλον, βάλετε στην καρδιά τα λόγια του Σοφονία, του οποίου το όνομα σημαίνει «κρυμμένος από τον Ιεχωβά» και του οποίου τα θεόπνευστα λόγια δείχνουν τον τρόπο αποκρύψεως από τον Ιεχωβά στην ημέρα της οργής του.

ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ

Πρώτο μεταξύ εκείνων που πρέπει να κάμωμε για να εύρωμε τον τρόπο της διαφυγής είναι το να ζητήσωμε τον Θεό που έχει τη δύναμι να σώση: «Ζητείτε τον Ιεχωβά, πάντες οι πραείς της γης.» Γιατί; Διότι δεν υπάρχει βοήθεια από τον «Χριστιανικό κόσμο», ο οποίος αρνείται να ωχριάση από εντροπή. Αλλ’ άτομα μπορούν να ωχριάσουν από ντροπή. Ο Θεός, λοιπόν, απευθύνεται στους πράους της γης και τους λέγει ότι, αν δεν θέλουν να υποστούν καταστροφή στον Αρμαγεδδώνα, τότε πρέπει να ζητήσουν τον Ιεχωβά και να είναι ταπεινοί,, και θα κερδίσουν απ’ αυτό, επειδή «η αμοιβή της ταπεινώσεως, και του φόβου του Ιεχωβά, είναι πλούτος, και δόξα, και ζωή.» (Παροιμ. 22:4, ΜΝΚ) Οι πράοι είναι εκείνοι που θα ζητήσουν τον Ιεχωβά.

Τι σημαίνει να ‘ζητήσουν τον Ιεχωβά’; Σημαίνει να λάβουν γνώσιν του Ιεχωβά Θεού, ο οποίος λέγει ο ίδιος μέσω του προφήτου του: «Θέλω . . . επίγνωσιν Θεού μάλλον παρά ολοκαυτώματα.» Πρέπει, λοιπόν, να μάθη κανείς για τον Ιεχωβά, μελετώντας τις θαυμαστές ιδιότητές του και τους νόμους του. Για να ζητήση κανείς τον Ιεχωβά, πρέπει, επίσης, να πιστέψη σ’ αυτόν, επειδή «χωρίς . . . πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις εις αυτόν· διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν, πρέπει να πιστεύση, ότι είναι, και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν.» Εκείνοι που ζητούν ένθερμα τον Ιεχωβά πιστεύουν σ’ αυτόν και φθάνουν να τον αγαπήσουν, σε αρμονία με ό,τι είπε ο Κύριος Ιησούς απαντώντας στην ερώτησι για το ποια είναι η πιο μεγάλη εντολή: «“Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου.” Αύτη είναι πρώτη και μεγάλη εντολή.»​—Ωσηέ 6:6· Εβρ. 11:6· Ματθ. 22:36-38, ΜΝΚ.

Εκείνος που ζητεί ένθερμα τον Ιεχωβά πρέπει να αγαπά τον Ιεχωβά, θέτοντας την αγάπη αυτή πρώτη στη ζωή του, ώστε ούτε εχθροί ούτε «φίλοι» να μην μπορούν να τον απομακρύνουν από την αγάπη του για τον Θεό. Αυτό το είδος της αγάπης είναι εκείνο που φέρνει την ανταμοιβή, καθώς λέγει ο θεόπνευστος συγγραφεύς Ιάκωβος: «Μακάριος ο άνθρωπος όστις υπομένει πειρασμόν· διότι αφού δοκιμασθή, θέλει λάβει τον στέφανον της ζωής, τον οποίον υπεσχέθη ο Ιεχωβά εις τους αγαπώντας αυτόν.»​—Ιάκ. 1:12, ΜΝΚ.

Εκζήτησις του Ιεχωβά σήμερα σημαίνει κάτι περισσότερο από ό,τι εσήμαινε στην εποχή του Σοφονία, διότι ο ειλικρινής λάτρης πρέπει να κάμη ωρισμένα βήματα για να έλθη σε αρμονία με τον Υιό του Θεού, Ιησού Χριστό, που είναι τώρα ο ενθρονισμένος Βασιλεύς. Επομένως ο εκζητητής του Ιεχωβά πρέπει να λάβη γνώσιν του Ιησού Χριστού, πρέπει να μάθη τι αυτός εδίδαξε και να υπακούη στις εντολές του. Πρέπει, επίσης, να προσεύχεται όπως ωδήγησε ο Ιησούς: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου· ελθέτω η βασιλεία σου.» Εκείνος δε που ζητεί ένθερμα τον Ιεχωβά, όχι μόνο θα προσεύχεται γι’ αυτή τη βασιλεία, αλλά και θα ενεργή καθώς είπε ο Ιησούς: «Ζητείτε την βασιλείαν.» Πάντοτε θ’ αναγνωρίζη την ανάγκη να αγιάζη το θείον όνομα Ιεχωβά.​—Ματθ. 6:9· Λουκ. 12:31.

Ο αγιασμός του θείου ονόματος απαιτεί να το κάνη κανείς γνωστό στους άλλους, διότι αν άτομα δεν γνωρίσουν το όνομά του, πώς μπορούν να το επικαλεσθούν; Έτσι ο απόστολος Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς στη Ρώμη: «“Πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Ιεχωβά, θέλει σωθή.” Πώς λοιπόν θέλουσιν επικαλεσθή εκείνον εις τον οποίον δεν επίστευσαν; και πώς θέλουσι πιστεύσει εις εκείνον περί του οποίου δεν ήκουσαν; και πώς θέλουσιν ακούσει χωρίς να υπάρχη ο κηρύττων;» (Ρωμ. 10:13, 14, ΜΝΚ) Αυτό δείχνει ότι εκείνοι που εκζητούν τον Ιεχωβά, πρέπει να το πράττουν ανιδιοτελώς, πρόθυμοι να κάμουν το όνομα του Θεού γνωστό στους άλλους, για να μπορέσουν κι αυτοί, επίσης, να το επικαλεσθούν «πριν έλθη η ημέρα του Ιεχωβά η μεγάλη και φοβερά.»​—Ιωήλ 2:31, ΜΝΚ.

Αμέσως αφού μίλησε για την έλευσι της ‘φοβεράς ημέρας του Ιεχωβά’, ο προφήτης Ιωήλ είπε: «Και πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Ιεχωβά, θέλει σωθή· διότι εν τω όρει Σιών, και εν Ιερουσαλήμ, θέλουσιν είσθαι οι διασωζόμενοι, καθώς είπεν ο Ιεχωβά, και μεταξύ των επιζώντων, τους οποίους ο Ιεχωβά καλεί.» (Ιωήλ 2:32, ΜΝΚ) Δύσκολα θα έκανε αυτή τη δήλωσι ο Θεός για ασφαλή διαφυγή με επίκλησι του ονόματός του και έπειτα να κάμη να κρυφθή το όνομά του από τους ανθρώπους. Για τούτο, στις ημέρες του Ιησού και των αποστόλων του, ο Θεός έκαμε να γίνη γνωστό το όνομά του με κήρυγμα, ακόμη και από σπίτι σε σπίτι. Έτσι και σήμερα ο Θεός κατευθύνει να διακηρυχθή τα όνομά του σε όλη τη γη, για να μπορέσουν οι πράοι της γης να το επικαλεσθούν δια Ιησού Χριστού. Αυτή δεν είναι μια απομονωμένη κλήσις, αλλά μια ενωμένη κλήσις, επειδή ο Ιωήλ προείπε ότι όλοι οι «διασωζόμενοι» θα έλθουν στο Όρος Σιών και στην Ιερουσαλήμ, σύμβολα της βασιλείας του Θεού, και ότι οι ‘επιζώντες’ θα πηγαίνουν εκεί με ενότητα. Επομένως, για να ζητήση κανείς σήμερα τον Ιεχωβά πρέπει να συναχθή γύρω στη βασιλεία του Θεού, κάνοντας τούτο μαζί με όλους τους μάρτυρας της Βασιλείας του.

Τι δείχνει, λοιπόν, ο τονισμός από τον Σοφονία της ανάγκης για εκζήτησι του Ιεχωβά; Ότι μόνο ενεργώντας κανείς έτσι, μπορεί να εύρη σκέπη στη διάρκεια του Αρμαγεδδώνος. Δείχνει, επίσης, ότι το να ζη κανείς μια καθαρή ζωή, το να ζη σύμφωνα με τον «χρυσούν κανόνα», δεν είναι αρκετό αυτό καθ’ εαυτό. Απλή ηθική ζωή δεν ανταποκρίνεται στην πρώτη απαίτησι για επιβίωσι​—στην εκζήτησι του Ιεχωβά.

ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Όχι ότι δεν απαιτείται ένας δίκαιος τρόπος ζωής· απαιτείται, αλλά πρέπει αυτός να συνοδεύη την υπόθεσι τού να ζητή κανείς πρώτ’ απ’ όλα τον Ιεχωβά. Ο Σοφονίας είπε: «Ζητείτε δικαιοσύνην.» Ο αληθινός λάτρης του Ιεχωβά πρέπει να το κάμη αυτό, ζώντας σε αρμονία με τον Θείον κανόνα δικαιοσύνης. Δεν μπορεί πια να συνεχίση να ασκή τη δική του εκδοχή του τι είναι ορθόν, αφού «υπάρχει οδός ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής είναι οδοί θανάτου.» (Παροιμ. 16:25) Έτσι το να προσπαθούμε να ζούμε δίκαια σύμφωνα με τις δικές μας ιδέες θα μπορούσε να μας οδηγήση σε συμφορά και μακριά από τον Ιεχωβά, όπως ακριβώς συνέβαινε μ’ εκείνους τους Ιουδαίους, για τους οποίους ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Μη γνωρίζοντες την δικαιοσύνην του Θεού, και ζητούντες να συστήσωσι την ιδίαν αυτών δικαιοσύνην, δεν υπετάχθησαν εις την δικαιοσύνην του Θεού.»​—Ρωμ. 10:3.

Πρέπει, λοιπόν, να ζητήσωμε τη δικαιοσύνη του Θεού, όπως ακριβώς το εξέφρασε ο Ιησούς Χριστός: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού.» (Ματθ. 6:33) Αυτό δείχνει ότι δεν μπορούμε απλώς να ζητούμε τον Ιεχωβά και τη βασιλεία του, αγνοώντας συγχρόνως τελείως τη δικαιοσύνη του. Όχι, αλλά πρέπει να εξοικειωθούμε με τον Κανόνα που μας έδωσε ο Ιεχωβά, για να κρίνωμε μ’ αυτόν όλες τις πράξεις μας και τη διαγωγή μας​—δηλαδή, με την Αγία Γραφή. Πρέπει να το κάμωμε αυτό επειδή «όλη η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης.» Ο Θεός, μέσω του λόγου του, ας σας εκπαιδεύση προς την κατεύθυνσι της θείας δικαιοσύνης.​—2 Τιμ. 3:16.

ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΠΡΑΟΤΗΤΑ

Η ανάγκη να ζητούμε πραότητα κατατάσσεται τρίτη από τον Σοφονία, αλλά όχι διότι είναι ασήμαντη. Πράγματι, τόσο αναγκαία είναι η ιδιότης αυτή ώστε ο Σοφονίας την συνέδεσε με την ανάγκη να ζητούμε τον Ιεχωβά: «Ζητείτε τον Ιεχωβά, πάντες οι πραείς της γης.» Το γεγονός ότι ο προφήτης την επαναφέρει και λέγει, «Ζητείτε πραότητα», τονίζει την ανάγκη γι’ αυτήν, δείχνοντας ότι πρέπει να δίδωμε εξακολουθητική προσοχή στην πραότητα. Αν ζητούμε πραότητα, θα έχωμε το ορθό φρόνημα· θα είμεθα ηπίας διαθέσεως και πρόθυμοι να εκπαιδευθούμε από τον Θεό, θα είμεθα πρόθυμοι να πούμε στους άλλους τις απαιτήσεις για επιβίωσι από τον Αρμαγεδδώνα.

Δείχνει, λοιπόν, κανείς πραότητα σήμερα με το να γίνη ακόλουθος του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο οποίος έδωσε το παράδειγμα της πραότητος: «Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς, και μάθετε απ’ εμού· διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν· και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών.» (Ματθ. 11:29) Ο Ιησούς ας είναι το Παράδειγμά σας. Μιμηθήτε τον σε όλα, διότι αυτός έδωσε το τέλειο παράδειγμα στο πώς να ζητούμε τον Ιεχωβά, να ζητούμε δικαιοσύνη και να ζητούμε πραότητα. Ο Ιησούς ο ίδιος ταπεινά εξετέλεσε το έργο που του εδόθη από τον Θεό, καθιστώντας γνωστές τις κρίσεις του Ιεχωβά στους ανθρώπους. Έτσι και οι πράοι της γης, ακολουθώντας το παράδειγμά του, θα προειδοποιήσουν άλλους για την επικείμενη εκτέλεσι των κρίσεων του Θεού από τον Βασιλέα Ιησούν Χριστόν, στον Αρμαγεδδώνα.

Αν κάνωμε αυτά τα πράγματα, πραγματικά ζητώντας τον Ιεχωβά μέσω γνώσεως, πίστεως και αγάπης και επικαλούμενοι το όνομά του μέσω του Ιησού Χριστού και αν αληθινά ζητούμε δικαιοσύνη μαζί με τη βασιλεία του Θεού, κάνοντας τούτο με πραότητα, τότε, ο Σοφονίας λέγει, «ίσως σκεπασθήτε εν τη ημέρα της οργής του Ιεχωβά.»​—Σοφον. 2:3, ΜΝΚ.

Αν και ο Αρμαγεδδών πρόκειται να επέλθη σ’ αυτή τη γενεά, μερικοί, λόγω ηλικίας ή ασθενείας, μπορεί να πεθάνουν πριν απ’ αυτόν τον καιρό· και όμως μπορεί να σκεπασθούν πεθαίνοντας στην εύνοια του Θεού: «Πολύτιμος ενώπιον του Ιεχωβά ο θάνατος των οσίων αυτού.» (Ψαλμ. 116:15, ΜΝΚ) Αυτοί οι όσιοι θα βεβαιωθούν για ανάστασι σε ζωή. Και για όλους αυτής της γενεάς, που θα είναι ζωντανοί όταν ξεσπάση η μεγάλη και φοβερά ημέρα του Ιεχωβά, υπάρχει κάθε πιθανότης ότι θα σκεπασθούν από τον Θεό αν ένθερμα ακολούθησαν τις απαιτήσεις για επιβίωσι που ο Σοφονίας κατέστησε τόσο σαφείς. Η «πιθανότης» δεν απόκειται στον Θεό, αλλά σ’ εμάς. Ο Ιεχωβά θ’ αποδειχθή πιστός, αλλά θ’ αποδειχθούμε κι εμείς; Ο Ιεχωβά, ο οποίος ερευνά τις καρδιές των ανθρώπων, γνωρίζει αν αληθινά ζητούμε αυτόν και τη δικαιοσύνη του και δείχνωμε πραότητα. Αποδειχθήτε πιστοί στον Θεό και αυτός θ’ αποδείξη την πιστότητά του σκεπάζοντάς σας μέσα από τη συμφορά που θα σείση τον κόσμο και που είναι ακριβώς μπροστά μας.