Οι Ουρανοί και η Γη Διηγούνται: ‘Ο Θεός Είναι Ζων!’
Πόσο πειστικό είναι το άγγελμά των; Αναιρούν πραγματικά τον ισχυρισμόν ότι ο Θεός είναι νεκρός;
ΕΞΕΧΟΝΤΕΣ θεολόγοι και κληρικοί της εποχής μας βεβαιώνουν: ‘Ο Θεός είναι νεκρός’. Μερικοί πιστεύουν ότι έχει πράγματι πεθάνει· ότι δεν υπάρχει πια. «Ο Θεός της Βίβλου ζούσε κάποτε», εδήλωσε ο Θωμάς Ι. Ι. Άλτιζερ, καθηγητής της θρησκείας σε μια Μεθοδιστική σχολή των Ηνωμένων Πολιτειών, «κατόπιν πέθανε».
Άλλοι θεολόγοι προφανώς εννοούν ότι ο Θεός είναι απών, δεν βλέπει, έχει εγκαταλείψει τη γη και δεν ενδιαφέρεται πια για τον άνθρωπο και τη γη. Ο Ουίλλιαμ Χάμιλτον της Θεολογικής Σχολής Κόλγκεϊτ του Ρότσεστερ εξήγησε: «Δεν ομιλούμε για την απουσία της πείρας του Θεού αλλά για την πείρα της απουσίας του Θεού.»
Μολονότι οι απόψεις όπως αυτές ότι ‘ο Θεός είναι νεκρός’ θεωρούνται επαναστατικές, καταλήγοντας σε πολλές συζητήσεις και φιλονεικίες, εν τούτοις δεν είναι καθόλου πρωτότυπες. Πριν από 2.500 και πλέον χρόνια, ακριβώς πριν από την πτώσι στη Βαβυλώνα του Ιουδαϊκού βασιλείου, πολλοί έλεγαν ουσιαστικώς τα ίδια. Σημειώστε πώς η Γραφή συνδέει στενά την φιλοσοφία των για το ότι ‘ο Θεός είναι νεκρός’ με την ανηθικότητα και την πονηρία που ησκείτο τότε: «Η ανομία του οίκου Ισραήλ και Ιούδα υπερεμεγαλύνθη σφόδρα, και η γη είναι πλήρης αιμάτων, και η πόλις πλήρης διαφθοράς· διότι λέγουσιν, ‘Ο Ιεχωβά εγκατέλειπε την γην, και, ο Ιεχωβά δεν βλέπει’.»—Ιεζ. 9:9, ΜΝΚ.
Χρόνια αργότερα, όταν η Ρώμη ήταν ακόμη στο ζενίθ της ισχύος της, παρόμοιες απόψεις και στάσεις ήσαν δημοφιλείς μεταξύ ανθρώπων της ανήθικου και πονηράς εκείνης πόλεως. Γι’ αυτό, ο Χριστιανός απόστολος Παύλος, αισθάνθηκε την ανάγκη να καταδικάση την απεχθή σεξουαλική ανηθικότητα και άλλες μορφές αδικίας που ασκούσαν εκείνοι οι άνθρωποι. Και, ταυτοχρόνως, επετίθετο εναντίον της φιλοσοφίας των, ‘Ο Θεός είναι νεκρός’, λέγοντας: «Επειδή τα αόρατα αυτού [του Θεού] βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα δια των ποιημάτων, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και η θειότης ώστε αυτοί είναι αναπολόγητοι.»—Ρωμ. 1:20-32.
Η ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ
Είναι η Γραφή ακριβής; Αυτά τα ‘ποιήματα’, παραδείγματος χάριν, οι ουρανοί, με τα δισεκατομμύρια λαμπερά, όμοια με κοσμήματα άστρα, διηγούνται πράγματι ότι ο Θεός είναι ζων; Πριν από πολλούς αιώνες ο ψαλμωδός της Βίβλου που είχε εκτίμησι απήντησε, Ναι. «Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού. Η ημέρα προς την ημέραν λαλεί λόγον, και η νυξ προς την νύκτα αναγγέλλει γνώσιν.»—Ψαλμ. 19:1, 2.
Αλλά οι σκεπτικισταί είναι πιθανόν να ισχυρισθούν ότι ο ψαλμωδός Δαβίδ δεν ήταν ένας εκπαιδευμένος επιστήμων και, επομένως, δεν ήταν σε θέσι να ερμηνεύση κατάλληλα τη σημασία των ουρανών. Εν τούτοις, ένας από τους πιο μεγάλους επιστήμονας που έζησαν, ο Σερ Ισαάκ Νεύτων, συνεφώνησε με τον ψαλμωδό, όταν είπε: «Αυτό το θαυμάσιο σύστημα ηλίων, πλανητών και κομητών δεν θα μπορούσε να προέλθη παρά μόνον από την πρόθεσι και την υπεροχή ενός φωτισμένου και ισχυρού όντος.»
Σήμερα δεκάδες εκπαιδευμένων επιστημόνων, εφωδιασμένων με πολύ μεγαλυτέρα γνώσι των ουρανών, θαυμάζουν επίσης την τάξι και ακρίβεια με την οποία κινούνται τα αστρικά σώματα. Ο Σέσιλ Μπόυς Χάμαν, ένας εξέχων επιστήμων και μέτοχος των ερευνών του Ινστιτούτου Πυρηνικών Μελετών του Όακ Ριντζ, έκαμε τα εξής σχόλια:
«Όταν σηκώνωμε τα μάτια μας στον ουρανό, ασφαλώς πρέπει να εκφράζωμε θαυμασμό για την τάξι στην κίνησι των αστέρων. Τη μια νύχτα μετά την άλλη, τη μια εποχή μετά την άλλη, τον ένα χρόνο μετά τον άλλο, τον ένα αιώνα μετά τον άλλο οι έξω από το διάστημα κόσμοι ακολούθησαν την πορεία των δια μέσου των ουρανών. Περιστρέφονται τόσο κανονικά στις τροχιές των ώστε οι εκλείψεις μπορούν να προλεχθούν πριν από αιώνες. . . . Αν αυτά δεν υπήκουαν σε νόμους, θα μπορούσαν οι άνθρωποι να έχουν εμπιστοσύνη σ’ αυτά για να τους καθοδηγούν δια μέσου των επτά θαλασσών ή δια μέσου των χωρίς σημεία ατραπών του ουρανού;»
Ένας άλλος επιστήμων, ο Μάρλιν Μπουκς Κράιντερ, μέλος του Αμερικανικού Συλλόγου Επαγγελματιών Βιολόγων, έκαμε υγιείς συλλογισμούς σχετικά με τη μαρτυρία των ουρανών, λέγοντας:
«Αποδείξεις της υπάρξεως Θεού εξ ίσου ισχυρές όπως εκείνες οι οποίες γίνονται συχνά παραδεκτές ως αποδείξεις σε πολλούς τομείς της ορθολογιστικής, επιστημονικής σκέψεως μπορούν να βρεθούν. . . Το πρώτον σώμα αποδείξεών μας βρίσκεται στην κοσμολογία, στην ύπαρξι ενός σύμπαντος που κυβερνάται από ακριβείς δυνάμεις της Φύσεως και μια τάξι η οποία υπονοεί ένα ρυθμιστή ή οργανωτή. Αυτή η ακρίβεια είναι τόσο μεγάλη ώστε η διαδρομή των πλανητών, και, πιο προσφάτως, των τεχνητών δορυφόρων μπορεί να προλεχθή. . . . Μια τέτοια τάξις, σύμφωνα με την κοινή ανθρωπίνη πείρα είναι αποτέλεσμα ενός μεθοδικού νοός. Χάος αντί τάξεως προκύπτει αν δεν λειτουργή μια οργανωτική ή ελέγχουσα δύναμις.»
Εν τούτοις μερικοί θεωριολόγοι του ότι ‘ο Θεός είναι νεκρός’ ισχυρίζονται ότι αυτό αποδεικνύει μόνον ότι «ο Θεός της Βίβλου κάποτε ήταν ζων»· αυτός έκαμε τους ουρανούς, αλλά «κατόπιν πέθανε». Ισχυρίζονται ότι οι ουρανοί διηγούνται μάλλον ότι ο Θεός ζούσε κάποτε. Βασίζεται αυτό το συμπέρασμα σε υγιά λογική;
ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΔΙΗΓΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΖΗ
Σκεφθήτε για μια στιγμή τι σημαίνει αυτό. Λέγουν ότι ένας ο οποίος εδημιούργησε τα δισεκατομμύρια των γαλαξιών με τους αναριθμήτους αστέρας των και τους διωργάνωσε έτσι ώστε να περιστρέφωνται στην τροχιά τους με ακρίβεια κλάσματος δευτερολέπτου με τρόπο που ο άνθρωπος να ρυθμίζη τα όργανά του μετρήσεως με αυτά—αυτός ο Ένας πέθανε. Είναι λογικό ένας τόσο ισχυρός μπορούσε να πεθάνη; Τι νομίζετε;
Χωρίς αμφιβολία θα συμφωνήσετε με τον προφήτη της παλαιάς εποχής ο οποίος, κάτω από την έμπνευσι του Θεού, είπε: «Δεν είσαι συ απ’ αιώνος, Κύριε Θεέ μου, ο Άγιος μου; Συ δεν αποθνήσκεις!» (Αββακ. 1:12, ΜΑΜ· ΜΝΚ· ΜΜ· ΜΙΡ) Ναι, ο Θεός δεν μπορεί να πεθάνη! Είναι αθάνατος, ‘ο Βασιλεύς των αιώνων.’ (1 Τιμ. 1:17) Ο ψαλμωδός Μωυσής ανεφώνησε: «Πριν γεννηθώσι τα όρη, και πλάσης την γην και την οικουμένην, και από του αιώνος έως του αιώνος, συ είσαι ο Θεός.» (Ψαλμ. 90:2) Είναι απλώς παράλογο, καθώς και αντιγραφικό, να πιστεύη ένας ότι ο Θεός ο οποίος εδημιούργησε αυτό το θαυμαστό σύμπαν πέθανε κάποια εποχή στην πρόσφατη ιστορία!
Οι νόμοι και η τάξις που εξακολουθούν να διέπουν τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων βεβαιώνουν ότι ο Θεός εξακολουθεί να υπάρχη, ότι και τώρα ζη. Αυτό συμβαίνει διότι, όταν νόμοι λειτουργούν και επιβάλλωνται, ένας κυρίαρχος ή μια κυβέρνησις πρέπει να βρίσκεται εν ενεργεία. Σκεφθήτε, παραδείγματος χάριν, τους νόμους της τροχαίας οι οποίοι διέπουν και κατευθύνουν την κίνησι των οχημάτων μέσα από τους δρόμους μιας πόλεως. Τι αποδεικνύει η ύπαρξίς των; Απλώς το ότι υπάρχει μια πολιτική εξουσία η οποία εγκαθίδρυσε και διατηρεί ή επιβάλλει αυτούς τους νόμους!
Ώστε, λοιπόν, Εκείνος ο οποίος εγκαθίδρυσε τους νόμους που διέπουν την κίνησι των ουρανίων σωμάτων εξακολουθεί να διατηρή και να επιβάλλη αυτούς τους νόμους; Ασφαλώς εξακολουθεί! Κάθε φορά που οι επιστήμονες εκτοξεύουν ένα πύραυλο στο διάστημα υπολογίζουν στο γεγονός ότι αυτοί οι νόμοι εξακολουθούν να διατηρούνται και να λειτουργούν σύμφωνα με τις ακριβείς προδιαγραφές του Ποιητού των. Εξ άλλου, όταν ένας πύραυλος απομακρύνεται από την πορεία του, αυτό οφείλεται πάντοτε σε κάποιο ανθρώπινο σφάλμα, και ποτέ διότι οι νόμοι που κυβερνούν το σύμπαν απέτυχαν να λειτουργήσουν με συνέπεια. Οι ουρανοί βεβαιότατα διηγούνται: ‘Ο Θεός είναι ζων’!
Η ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΤΩΝ ΓΗΙΝΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
Αλλά τι μπορεί να λεχθή για τα πράγματα που βρίσκονται επάνω στη γη; Διηγούνται και αυτά ότι ο Θεός είναι ζων; Αποδεικνύουν ότι ενδιαφέρεται για το ανθρώπινο γένος και ενδιαφέρεται για την ευημερία τους;
Ναι, πράγματι! Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος αισθάνθηκε την ανάγκη ν’ αναφωνήση: «[Ο Θεός] όστις έκαμε τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν, και πάντα τα εν αυτοίς . . . δεν αφήκεν αμαρτύρητον εαυτόν, αγαθοποιών, δίδων εις ημάς ουρανόθεν βροχάς και καιρούς καρποφόρους, γεμίζων τροφής και ευφροσύνης τας καρδίας ημών.» (Πράξ. 14:15-17) Επίσης, ο Ιησούς Χριστός είπε ότι ο Θεός «ανατέλλει τον ήλιον αυτού επί πονηρούς και αγαθούς, και βρέχει επί δικαίους και αδίκους.»—Ματθ. 5:45.
Η προμήθεια του Θεού όσον αφορά τον ήλιο, τη βροχή, τις νοστιμώτατες τροφές που τρώμε, και ακόμη και την «ζωήν και πνοήν και τα πάντα», πιστοποιεί ότι είναι ζων. (Πράξ. 17:25) Καθημερινά προμηθεύει πράγματα για τη συντήρησι και την καλή διάθεσι του ανθρωπίνου γένους. Δεν απουσιάζει από τη γη ή από τον άνθρωπο· δεν στερείται μαρτύρων ότι αυτός είναι ένας ζων Θεός.
Παρατηρήστε τον θαυμαστό τρόπο με τον οποίο Αυτός τρέφει και διατηρεί τη ζωή στη γη. Όλες οι τροφές μας είναι αποτέλεσμα της θαυμαστής Του μεθόδου κατασκευής τροφής που οι άνθρωποι ονομάζουν φωτοσύνθεσι. Μολονότι φαίνεται τόσο βασική, τόσο απλή, οι πιο μορφωμένοι ανθρώπινοι επιστήμονες μένουν έκπληκτοι μπροστά της. Τα πράσινα φυτά συνδυάζουν την ενέργεια από το φως με το νερό και το διοξειδίον του άνθρακος, κι έτσι προμηθεύουν θαυματουργικά τροφή. Θαυμάσιοι νόμοι που υπερβαίνουν την ανθρωπίνη αντίληψι και κατανόησι ελέγχουν αυτή τη μέθοδο. Το περιοδικό Σάιενς Νιους Λέττερ της 6ης Απριλίου 1957, περιγράφει τα βήματα που περιλαμβάνονται σ’ αυτή ως εξής:
«Το διοξείδιον του άνθρακος που βρίσκεται στον αέρα εισέρχεται στο φύλλο ή άλλο πράσινο τμήμα ενός φυτού μέσα από μικροσκοπικά ανοίγματα. Αφού εισχωρήση, το διοξείδιον του άνθρακος διαλύεται μέσα στο νερό που βρίσκεται μεταξύ των κυτταρικών τοιχωμάτων του φυτού. Η διάλυσις αυτή διέρχεται τώρα εύκολα μέσα από τα κυτταρικά τοιχώματα σε μικρά σωματίδια που βρίσκονται μέσα στα κύτταρα τα οποία περιέχουν χλωροφύλλη, την ουσία που προσδίδει στα φυτά το πράσινο χρώμα τους.
» Εδώ οι ‘θεότητες’ πραγματοποιούν το θαύμα τους. Ο ήλιος προμηθεύει ενέργεια για τη μεγάλη χημική αλλαγή, και η χλωροφύλλη ενεργεί ως ‘πίναξ διανομής’ που ελέγχει την αντίδρασι. Κάτω από την επίδρασι αυτών των δύο, το διοξείδιον του άνθρακος και το νερό ενώνονται τώρα για να δημιουργήσουν τη βάσι κάθε τροφής, την απλή ζάχαρι. Όλα τα πολυάριθμα λίπη, οι πρωτεΐνες και οι υδατάνθρακες που χρησιμοποιούν τα φυτά και τα ζώα πρέπει να κατασκευασθούν αργότερα απ’ αυτή τη ζάχαρι.»
Τι απίστευτο! Με πόσο απλό, κι εν τούτοις θαυμαστό κι αποτελεσματικό τρόπο προμηθεύει ο Θεός! Σκεφθήτε επίσης ότι μ’ αυτή τη θαυματουργική μέθοδο κατασκευής τροφών κατασκευάζεται στα φυτά οξυγόνο το οποίο αποδίδεται στην ατμόσφαιρα. Άνθρωποι και κτήνη εισπνέουν αυτό το οξυγόνο—το οποίο έχουν ανάγκη για να ‘ζουν και να κινούνται και να υπάρχουν’—και, με τη σειρά τους, αποβάλλουν το διοξείδιον του άνθρακος, ένα βασικό υλικό που χρησιμοποιούν τα φυτά για την κατασκευή τροφών. Τι θαυμάσιος κύκλος στον οποίο φυτά και ζώα συνεργάζονται!—Πράξ. 17:28.
Πολλές άλλες θαυμαστές επεξεργασίες για τη διατήρησι της ζωής έχει προμηθεύσει ο Θεός προς όφελος του ανθρωπίνου γένους, Παραδείγματος χάριν, ο κύκλος του αζώτου.
Το άζωτον είναι ένα από τα συστατικά που απαιτούνται για τη ζωή των φυτών και των ζώων. Είναι ένα αέριο που περιλαμβάνει 78 περίπου τοις εκατό αέρα που αναπνέομε, αλλά, ανόμοια με το οξυγόνο, δεν μπορούμε να το αφομοιώσωμε από τον αέρα μέσα στα σώματά μας. Εν τούτοις, στον κύκλο του αζώτου, οι καταιγίδες, καθώς και ωρισμένα βακτηρίδια, εισάγουν άζωτο στο έδαφος σε μορφή νιτρικού άλατος που μπορεί ν’ απορροφηθή από τα φυτά. Εμείς κατόπιν λαμβάνομε το απαιτούμενο άζωτο με το να τρώμε τα φυτά, ή με το να τρώμε τα ζώα που τα έχουν φάγει. Καθώς η φυτική και ζωϊκή ύλη φθείρεται αφήνει άζωτο στην ατμόσφαιρα συμπληρώνοντας έτσι τον κύκλο.
Ο ΘΕΟΣ ΖΗ!
Όλη αυτή η εκπληκτική τάξις και αρμονία που βλέπομε γύρω μας τι μαρτυρεί; Ο Μέρλιν Γκραντ Σμιθ, εξέχων μαθηματικός και καθηγητής πανεπιστημίου, ετόνισε τα θαυμάσια της δημιουργίας που ταράσσουν τους σκεπτικιστάς και παρετήρησε:
«Όλη η Φύσις λειτουργεί σύμφωνα με καθορισμένους νόμους. Νέοι νόμοι ανακαλύπτονται συνεχώς. . . . Θα παραδεχθούμε την θεωρία ότι προέρχονται από την ύλη; Το πλήθος των, η αρμονία των, αυτή η ιδία η φύσις των, το καθιστούν αυτό τελείως αδύνατο. Αυτοί οι νόμοι έχουν υψηλοτέρα προέλευσι από το σύμπαν μέσα στο οποίο λειτουργούν. Στη δική μου συνήθη, κοινή λογική, δεν υπάρχει παρά μία μόνον εύλογη απάντησι, και αυτή είναι ότι αυτοί οι νόμοι απαιτούν πίστι σ’ ένα Νομοθέτη, τον οποίο και πάλι ονομάζω Θεόν.»
Πολλοί θεωριολόγοι του ότι ‘ο Θεός είναι νεκρός’ πιθανόν να συμφωνήσουν ότι ο Θεός έκαμε έναρξι αυτών τον νόμων, αλλά θα ισχυρισθούν ότι τώρα αυτός είτε έπαψε να υπάρχη ή είναι τελείως αδιάφορος προς το ανθρώπινο γένος. Πώς, όμως, θα μπορούσε να συμβαίνη αυτό; Αν είναι νεκρός, τότε ποια δύναμις ή ισχύς διατηρεί τους περιπλόκους νόμους και τις ακατανόητες επεξεργασίες παραγωγής τροφών; Για να εξακολουθούν να λειτουργούν αυτοί οι νόμοι και οι επεξεργασίες, πρέπει λογικώς να υπάρχη κάποιος που τους επιβάλλει και τους υποστηρίζει.
Μολονότι είναι δημοφιλές να βεβαιώνουν ότι ο Θεός είναι νεκρός, όλες οι αποδείξεις, αντιθέτως, υποστηρίζουν τις δηλώσεις της Γραφής ότι ο Θεός ζη, ότι αυτός είναι «Βασιλεύς της αιωνιότητος», ότι δεν αποθνήσκει, ότι είναι «από του αιώνος έως του αιώνος.»—1 Τιμ. 1:17· Αββακ. 1:12· Ψαλμ. 90:2.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΣ ΤΩΝ;
Ποια, λοιπόν, είναι η αιτία για τον ανόητο ισχυρισμό ότι ο Θεός είναι νεκρός; Χωρίς αμφιβολία πολλοί παράγοντες περιλαμβάνονται. Ένας σπουδαίος παράγων είναι ότι τα άτομα αυτά δεν θέλουν να είναι υπόλογα στους νόμους του Θεού. Θέλουν να είναι ελεύθερα ν’ ακολουθούν την ιδιοτελή, ανεξάρτητη πορεία των χωρίς τους περιορισμούς που θέτουν επάνω τους οι νόμοι του Θεού. Όπως οι πονηροί ανήθικοι άνθρωποι των αρχαίων χρόνων, λέγουν, ‘Ο Κύριος εγκατέλιπε την γην, και, ο Κύριος δεν βλέπει,’ είναι νεκρός. (Ιεζ. 9:9) Αλλά με το να λαμβάνουν αυτή τη στάσι αποδεικνύουν ότι είναι μωροί. «Είπεν ο άφρων εν τη καρδία αυτού, Δεν υπάρχει Θεός.»—Ψαλμ. 14:1.
Ένας άλλος παράγων είναι ότι οι σκεπτικισταί, με την υπερηφάνειά των, θέλουν συνήθως να ενεργή ο Θεός όπως αυτοί νομίζουν κατάλληλο. Και όταν αυτός δεν το πράττη, ασκούν με αλαζονεία κριτική, βρίσκουν σφάλματα στον Θεό, και ακόμη επιτίθενται στην ύπαρξί του. Δεν είναι πρόθυμοι να μάθουν υπομονητικά πώς και πότε θα θεραπεύση ο Θεός τις ασθένειες του ανθρώπου, στον δικό Του καιρό και κατά τον δικό Του τρόπο. Με την έλλειψι πίστεως και γνώσεως της Γραφής που έχουν, αποκαλύπτουν ότι είναι το αντίστοιχο των θρησκευτικών ηγετών στους οποίους ο Ιησούς Χριστός είπε: ‘Δεν γνωρίζετε τας γραφάς μηδέ την δύναμιν του Θεού’.—Ματθ. 22:29.
Εν τούτοις, άσχετα με το πόσοι άνθρωποι πιθανόν ν’ αγνοούν την απόδειξι των Γραφών και την δύναμι και μεγαλειότητα του Θεού που είναι τόσο καταφανή στα υλικά του δημιουργήματα, γεγονός παραμένει ότι ΑΥΤΟΣ ΖΗ. Οι ουρανοί και η γη πραγματικά διηγούνται: ‘ο Θεός είναι ζων.’