Προχωρείτε Μαζί με την Οργάνωσι του Ιεχωβά
1. (α) Γιατί θα έπρεπε ν’ αναμένεται ότι η οργάνωσις του Θεού στη γη θα εκινείτο προς τα εμπρός; (β) Τι είναι εκείνο που αποδεικνύει την αποτελεσματικότητα της οργανώσεως;
ΤΟ ΚΑΘΕ τι στο σύμπαν του Θεού κινείται. Κίνησις χωρίς αναταραχή είναι το χαρακτηριστικό. Πλανήται περιστρέφονται γύρω από τον ήλιο, ήλιοι περιστρέφονται μέσα στους γαλαξίας των, γαλαξίαι περιστρέφονται γύρω από συμπλέγματα αστέρων, και συμπλέγματα αστέρων περιστρέφονται γύρω από ακόμη μεγαλύτερα συμπλέγματα, στο άπειρον, όσο μακριά μπορούν να πουν οι αστρονόμοι. Έτσι έπρεπε ν’ αναμένεται ότι η οργάνωσις του Θεού στη γη θα ήταν σε κίνησι. Και αυτό αληθεύει. Εκινήθη προς τα εμπρός με την πιο εκπληκτική πρόοδο. Εκείνο που είναι πιθανώς η πιο αναγνωρισμένη φάσις της οργανωτικής της δράσεως, των διευθετήσεών της για συνελεύσεις, παρατηρείται συχνά στον δημόσιο τύπο. Εφόσον ο Θεός της είναι ο Θεός της οικονομίας, αυτή επιτυγχάνει την μεγαλυτέρα ποσότητα έργου με την ελαχίστη δαπάνη ενεργείας. Ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της οργανώσεως, λαμβανομένου υπ’ όψιν όλου του έργου που πραγματοποιεί, είναι το γεγονός ότι το πιο μεγάλο τμήμα των μελών της είναι κήρυκες μέρος του χρόνου των, μολονότι είναι ολοψύχως αφωσιωμένοι στον Ιεχωβά και τον υπηρετούν ολοχρονίως. Αλλά έχουν οικογένειες, έχουν υποχρεώσεις, και οι περισσότεροι από αυτούς εργάζονται μέρος του χρόνου των σε κοσμική εργασία και δεν μπορούν να δαπανήσουν όλο τον χρόνο των με άμεσο τρόπο στο έργο της οργανώσεως.
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ
2, 3. (α) Τι σημαίνει να προχωρεί ένας μαζί με την οργάνωσι του Ιεχωβά: (β) Ποια είναι η σχέσις μεταξύ του να προχωρή ένας και του να βρίσκεται στην οργάνωσι επί πολύν καιρό;
2 Στην οργάνωσι του Ιεχωβά, το να κινήται ένας προς τα εμπρός δεν σημαίνει να προχωρή για να ξεπεράση τους άλλους. Δεν συμβαίνει όπως στις κοσμικές οργανώσεις, όπου το να προχωρή ένας σημαίνει συχνά ν’ αντικαθιστά κάποιον άλλον και να τον εκτοπίζη από την εργασία· σημαίνει να προχωρή μαζί με την οργάνωσι, να συμφωνή μ’ αυτήν, να συμπληρώνη τις ανάγκες, να είναι ικανός ν’ αναλαμβάνη αυξημένες ευθύνες. Διότι, λόγω της ταχείας επεκτάσεως της οργανώσεως, υπάρχει συνεχής ζήτησις προσώπων αυτού του είδους.
3 Το να προχωρή ένας μαζί με την οργάνωσι δεν σημαίνει να είναι απλώς εξαρτώμενος με παρασιτική διάθεσι. Αυτοί που είναι στην αλήθεια πρέπει να προχωρούν ολοένα πιο γοργά καθώς προχωρεί ο χρόνος. Ο Παύλος είπε στους εξ Εβραίων Χριστιανούς, στο εδάφιο Εβραίους 5:12: «Ενώ ως προς τον χρόνον έπρεπε να ήσθε διδάσκαλοι, πάλιν έχετε χρείαν του να σας διδάσκη τις τα αρχικά στοιχεία των λόγων του Θεού· και κατηντήσατε να έχητε χρείαν γάλακτος, και ουχί στερεάς τροφής.»
4. Πώς η εξεικόνισις του ανθρωπίνου σώματος δείχνει την ανάγκη να προχωρή ένας, και πώς ο απόστολος το ενθαρρύνει;
4 Ο Παύλος παρωμοίασε, επίσης, την οργάνωσι με το ανθρώπινο σώμα: «Αλλ’ ο Θεός συνεκέρασε το σώμα, δόσας περισσοτέραν τιμήν εις το ευτελέστερον, δια να μη ήναι σχίσμα εν τω σώματι, αλλά να φροντίζωσι τα μέλη το αυτό υπέρ αλλήλων. Και είτε πάσχει έν μέλος, πάντα τα μέλη συμπάσχουσιν· είτε τιμάται έν μέλος, πάντα τα μέλη συγχαίρουσι.» (1 Κορ. 12:24-26) Ο καθένας στην οργάνωσι έχει την θέσι του και πρέπει να είναι ένα χρήσιμο μέλος σ’ εκείνη τη θέσι. Δεν μπορεί να παραμείνη ένα πνευματικό βρέφος επί πολύν καιρό. Μέλη του ανθρωπίνου σώματος δεν παραμένουν σε νηπιακή κατάστασι, όταν το υπόλοιπο σώμα αυξάνη. Είναι εσφαλμένο πνεύμα, το πνεύμα του κόσμου, το να μη θέλη ένας να προχωρή. Η στάσις του κόσμου σήμερα είναι ‘Κάνε όσο ολιγώτερα μπορείς, μόλις όσο χρειάζεται για να περάσης.’ Ο απόστολος, όμως, λέγει, εις 1 Τιμόθεον 3:1: «Εάν τις ορέγηται επισκοπήν, καλόν έργον επιθυμεί.» Ώστε δίδεται ενθάρρυνσις για να προχωρή ένας, να προετοιμάζεται για ευθύνη. Υπάρχει ανάγκη ανθρώπων που θα θέλουν ν’ αναλάβουν ευθύνη.
5. Τι κάνουν οι άνθρωποι για να επιτύχουν ένα ανθρώπινο αντικειμενικό σκοπό, και πώς αυτό πρέπει να υποκινεί εμάς;
5 Σκεφθήτε απλώς τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι άνθρωποι του κόσμου για να επιτύχουν τον αντικειμενικό τους σκοπό. Συχνά ακούομε να λέγουν για τέτοια άτομα ότι είναι «αφιερωμένοι άνθρωποι.» Σπουδάζουν χρόνια· ίσως δαπανούν πολλά χρόνια σε κολλέγιο· πιθανόν να κάνουν έναρξι σε μια οργάνωσι σε πολύ χαμηλή θέσι· αλλά εργάζονται και οι οφθαλμοί των είναι συνεχώς στους αντικειμενικούς σκοπούς που έχουν θέσει ενώπιόν των. Δεν αφήνουν τίποτε άλλο να τους απομακρύνη ή να τους εμποδίση. Και όταν ακόμη αποκτήσουν θέσεις ανωτάτης ευθύνης, δεν χαλαρώνουν τα χέρια των. Είναι ακόμη πιο ενεργητικοί παρά ποτέ—και όλ’ αυτά για ένα ανθρώπινο αντικειμενικό σκοπό. Πόσο, λοιπόν, περισσότερο ζηλωταί πρέπει να είμεθα στο να προχωρούμε μαζί με μια οργάνωσι η οποία είναι μεγαλυτέρα από την πιο μεγάλη εταιρία ή ακόμη από το πιο μεγάλο έθνος, μια οργάνωσι σχηματισμένη και ευλογημένη από τον Δημιουργό του σύμπαντος, και να χρησιμοποιούμεθα από αυτόν σε όλη την αιωνιότητα!
6. Ποια αρχή εφαρμόζεται στο να προχωρούμε, και ποια επίδρασι έχει επάνω στους άλλους το να προχωρούμε με τον ορθό τρόπο;
6 Έτσι εκπαιδευόμεθα τώρα για μεγαλύτερα πράγματα, και εφαρμόζεται η αρχή ότι όποιος είναι πιστός σε μικρά πράγματα θα είναι πιστός και σε μεγαλύτερα. (Λουκ. 16:10· Ματθ. 25:21) Αυτό μας επιβάλλει να είμεθα πιστοί σε όλα, να δείξωμε ότι είμεθα πραγματικά αφιερωμένοι διάκονοι του Θεού, να προχωρούμε με τον ορθό τρόπο, στον δρόμο, που αυτός χαράσσει. Το να προχωρή έτσι ένας δεν αποτελεί ώθησι του εαυτού του εις βάρος άλλων, αλλά, μάλλον, αυτό φέρνει και άλλους μαζί. Πάρτε ως ένα καλό παράδειγμα τα έργα που έκαμε ο Ιησούς καθώς προχωρούσε, και τα έργα και γραπτά του Παύλου. Εκατοντάδες χιλιάδων εβοηθήθησαν να προχωρήσουν εξ αιτίας της ιδικής των προόδου..
7. Μήπως το να προχωρή ένας μαζί με την οργάνωσι απαιτεί μεγάλη ικανότητα; Γιατί;
7 Αλλά υπάρχουν μερικοί που δεν προχωρούν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Μερικοί από φόβο ότι αυτό θα περιελάμβανε πάρα πολλά, διστάζουν ν’ αναλάβουν ευθύνες. Αυτό τους φαίνεται όπως το βουνό. Στην πραγματικότητα, όμως, το να προχωρή ένας μαζί με την οργάνωσι είναι απλό. Πραγματικά, είναι πιο απλό να προχωρούμε, αν πρόκειται να παραμείνωμε στην οργάνωσι, παρά να προσπαθούμε ν’ αποφύγωμε ευθύνες. Φυσικά, αν δεν προχωρούμε καθόλου, θα βρεθούμε τελικά έξω από την οργάνωσι. Δεν απαιτείται κάποια εξέχουσα ικανότης, ή προσωπικότης, ή κατόρθωμα. Η πρόκλησις του Σατανά προς τον Ιεχωβά Θεό ήταν όχι ότι δεν μπορούσε να κάμη ικανά πλάσματα, αλλά ότι δεν θα μπορούσε να βρη κανένα από τα πλάσματά του που η καρδιά του να είναι πλήρως δικαία προς Αυτόν, που θα τον υπηρετούσε ολοψύχως και θα διακρατούσε πλήρως ακεραιότητα απέναντι σ’ Αυτόν κάτω από κάθε είδους συνθήκες. Όχι, δεν είναι αυτό που έχομε, αλλά ο τρόπος που χρησιμοποιούμε αυτό που έχομε, που υπολογίζεται από τον Θεό.
ΥΠΑΚΟΗ Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ
8. Τι είναι εκείνο που απαιτείται για να προχωρούμε, και πώς προμηθεύεται η ενέργεια για να γίνη αυτό;
8 Υπάρχει μήπως ένας «μυστικός» τρόπος για να προχωρή ένας μαζί με την οργάνωσι; Όχι. Αλλά υπάρχει κάτι το βασικό που πρέπει να έχωμε. Αυτό μπορεί να γίνη πιο σαφές μ’ ένα παράδειγμα. Όταν παρατηρούμε το σύμπαν, αισθανόμεθα κατάπληξι για το πόσο περίπλοκο είναι. Μας φέρνει δέος. Εν τούτοις παρατηρούμε τόση τάξι. Αυτό ωδήγησε τους επιστήμονας να πιστεύσουν ότι υπάρχει κάποιος απλός, βασικός τρόπος λειτουργίας κάτω από αυτό. Διεπίστωσαν ότι όλη η ύλη στο ορατό σύμπαν αποτελείται από ενέργεια και αυτή η σχέσις μεταξύ ενεργείας και ύλης μπορεί να καθορισθή με τον απλό τύπο E = mc2. Η ενέργεια σ’ ένα δεδομένο τεμάχιο ύλης είναι ίση με τον όγκο επί την ταχύτητα του φωτός εις το τετράγωνον. Τι μπορούμε να πούμε ότι είναι η βασική αρχή που υπάρχει πίσω από την κίνησι της ζωντανής οργανώσεως του Ιεχωβά; Μπορεί να καθορισθή με μια μόνο λέξι: ΥΠΑΚΟΗ. Στοργική υπακοή από την καρδιά είναι ό,τι χρειάζεται. Αυτός είναι ο βασικός τύπος επάνω στον οποίο στηρίζεται και λειτουργεί η οργάνωσις. Η δύναμις για να μπορή να προχωρή προέρχεται από το πνεύμα του Ιεχωβά, το οποίον αποστέλλει αφθόνως επάνω στην οργάνωσί του σύμφωνα με την υπακοή του σ’ Αυτόν. Αυτό δεν οφείλεται στην ικανότητα των μελών της οργανώσεως. Η Γραφή μάς δίνει πολλά καλά παραδείγματα γι’ αυτό. Ένα από αυτά είναι του Γεδεών. Ο Γεδεών δεν ήταν ένας άνθρωπος ονομαστός για ηγετική ή εξέχουσα ικανότητα. Ήταν γεωργός. Αλλά ήταν ευπειθής στον Ιεχωβά Θεό, και ο Ιεχωβά τον εχρησιμοποίησε μ’ ένα θαυματουργικό τρόπο για να πραγματοποιήση μια μεγάλη απελευθέρωσι για τον Ισραήλ.—Κριτ. 6:15, 16, 27· 7:20-22.
9. Πώς το να προχωρούμε είναι πραγματικά ένα ζήτημα της σχέσεώς μας με τον Ιεχωβά;
9 Ώστε το να προχωρούμε δεν είναι ένα ψυχρό, υπολογισμένο πράγμα. Είναι το να έλθωμε πλησιέστερα στον Ιεχωβά, με το να τελειοποιούμε την υπακοή, και να ζητούμε και να λαμβάνωμε το πνεύμα του Ιεχωβά. Είμεθα αφιερωμένοι σ’ αυτόν, όχι στην οργάνωσι. Αυτός μας τοποθετεί στην οργάνωσι εκεί όπου προσαρμοζόμεθα, και μπορούμε να προσαρμοσθούμε καλά με την υπακοή.
10. Πώς έθεσε ο Ιησούς το παράδειγμα υπακοής;
10 Παρατηρήστε το έξοχο παράδειγμα του Ιησού. Κανένας στους ουρανούς εκτός από τον Ιεχωβά τον ίδιο δεν έχει μεγαλυτέρα δύναμι και ικανότητα να πραγματοποιή κάτι. Αλλά με υπακοή «εαυτόν εκένωσε, λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους· και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν, γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού.» (Φιλιππησ. 2:7, 8) Ακόμη και όταν ήταν στη γη προχωρούσε, καθώς αναφέρεται: «Έμαθε την υπακοήν αφ’ όσων έπαθε».—Εβρ. 5:8.
ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΜΕ ΘΕΤΙΚΗ ΣΤΑΣΙ
11. Ποιοι τέσσερες παράγοντες θα τελειοποιήσουν την υπακοή μας;
11 Φυσικά, απαιτείται προσπάθεια. Υπάρχουν τέσσερα πράγματα που πρέπει να κάνωμε για να τελειοποιήσωμε την υπακοή οποία θα μας βοηθήση να προχωρούμε: (1) Μελέτη του Λόγου του Θεού· (2) ζήλος και προσπάθεια για εφαρμογή των πραγμάτων που μαθαίνομε στη ζωή και στη διακονία μας· (3) το να εκζητούμε και ακολουθούμε την ηγεσία του αγίου πνεύματος του Ιεχωβά· (4) αποδοχή βοηθείας από άλλους αδελφούς στην οργάνωσι. Δεν υπάρχει κάποια συντομωτέρα οδός.
12. (α) Πώς η οργάνωσις μάς βοηθεί στο ζήτημα της μελέτης; (β) Πώς μπορεί ένας να προλάβη το να φαίνεται η μελέτη ως μόχθος;
12 Πώς θα θέσωμε σε ενέργεια αυτά τα τέσσερα πράγματα; Πρώτα, η μελέτη: Πιθανόν να θεωρούμε τη μελέτη μια σκληρή εργασία, διότι περιλαμβάνει δύσκολη έρευνα. Αλλά στην οργάνωσι του Ιεχωβά δεν είναι ανάγκη να δαπανούμε πολύ χρόνο και ενέργεια σε έρευνα, διότι υπάρχουν αδελφοί στην οργάνωσι οι οποίοι είναι διωρισμένοι να κάνουν αυτή ακριβώς την εργασία, για να βοηθήσουν εσάς οι οποίοι δεν έχετε τόσο χρόνο γι’ αυτό, με το να ετοιμάζουν αυτό το καλό υλικό στο περιοδικό Η Σκοπιά ή άλλες εκδόσεις της Εταιρίας. Μήπως, όμως, δεν μελετάτε αρκετά; Λάβετε αυτή την υπόδειξι: Συχνά η πιο καλή και πιο ωφέλιμη μελέτη σας είναι αυτή που κάνετε όταν διαβάζετε ένα νέο τεύχος Σκοπιάς ή Ξύπνα! ή ένα νέο βιβλίο με τη χαρά να μάθετε νέες αλήθειες και μια νέα άποψι. Ενθυμείσθε τα σημεία. Ομιλείτε μ’ ενθουσιασμό στους άλλους γι’ αυτά. Γι’ αυτό δοκιμάστε το εξής: Παίρνετε κάθε τεύχος Σκοπιάς ή Ξύπνα! καθώς έρχεται και διαβάζετέ το, απλώς για τη χαρά και την ευχαρίστησι που δίνει. Έχετε υπ’ όψιν ότι δεν εκαθήσατε να μελετήσετε, αλλά απλώς για ν’ απολαύσετε την πληροφορία. Αυτό θα αυξήση τη χαρά σας να διαβάζετε και θα σας γίνη ένα κίνητρο για πιο συγκεκριμένη, ωργανωμένη μελέτη. Ο Ιεχωβά θέλει ν’ απολαμβάνετε τη μελέτη σας. Δεν θέλει αυτό να είναι μόχθος για σας. Αυτός είναι ο μακάριος Θεός, ευαρεστούμενος να προμηθεύη όλη αυτή την πλουσία πνευματική τροφή.—1 Τιμ. 1:11· Πράξ. 20:35.
13. Πώς πρέπει ν’ αντιμετωπίσωμε το πρόβλημα της εφαρμογής των πραγμάτων που μαθαίνομε στη ζωή μας, και με ποια άποψι των διορισμών μας;
13 Δεύτερον, πώς θα επιτύχετε την εφαρμογή των πραγμάτων που μαθαίνετε στη ζωή και στη διακονία σας; Πιθανόν να νομίζετε ότι το πρόβλημά σας αποτελεί τη μεγάλη εξαίρεσι. Αλλά ο καθένας έχει υποχρεώσεις και ευθύνες. Υιοθετήστε τη θετική στάσι. Καθήστε και αποφασίστε ποιες είναι οι κυριώτερες ευθύνες σας. Κατόπιν βάλτε επί κεφαλής τα κυριώτερα. Αυτό θα φέρη ησυχία στη συνείδησί σας. Τώρα, αν έχετε διορισμούς στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας, δημόσιες ομιλίες, διευθέτησι υποβοηθήσεως ή άλλα, δώστε τους την κατάλληλη θέσι. Μην τα παραμερίζετε, θεωρήστε τα ως ένα προνόμιο. Είναι εξίσου σπουδαίο για τον Ιεχωβά να εκπληρώσετε αυτό το προνόμιο όπως είναι και το να παραμείνουν πιστοί οι αδελφοί μας στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Πράγματι, αυτό το είδος προνομίου είναι για σας μια ευκαιρία, όχι μόνο να παραμείνετε πιστός κάτω από δοκιμασία, αλλά, επί πλέον, να εποικοδομήσετε άλλους να προχωρήσουν. Παίρνετε κάθε διορισμό ως ένα σκαλοπάτι στο να προχωρήτε μαζί με την οργάνωσι του Ιεχωβά.
14, 15. Πώς θα μπορούσε ένας να καταπιασθή και να επεξεργασθή, παραδείγματος χάριν, ένα διορισμό σχολής διακονίας;
14 Ας υποθέσωμε, παραδείγματος χάριν, ότι έχετε ένα διορισμό στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας. Μπορείτε να κάνετε μια πραγματικά καλή εργασία με μόνο τη δική σας δύναμι; Ασφαλώς όχι. Εδώ παρεμβαίνει η τρίτη σπουδαία απαίτησις. Προσεύχεσθε στον Ιεχωβά για να θέση το πνεύμα του σε ενέργεια τη διάνοιά σας. Ο Θεός ενδιαφέρεται προσωπικώς στο να προχωρήτε. «Ο δε Θεός . . . θα σας τελειοποιήση, στηρίξη, ενισχύση.» (1 Πέτρ. 5:10) Γνωρίζοντας ότι έχετε την υποστήριξί του, στρωθήτε στη δουλειά. Κάμετέ το ΤΩΡΑ! Η παρούσα στιγμή είναι χρυσός. Αν την χάσετε, δεν την ξανακερδίζετε. Βάλετε σε ενέργεια τη διάνοιά σας. Η ανησυχία για τα πράγματα που δεν έγιναν είναι πολύ πιο φορτική από αυτή την ίδια την εκτέλεσί των. Έτσι αρχίστε να βάζετε τις σκέψεις σας επάνω στο χαρτί, οσοδήποτε διασκορπισμένες και αν σας φαίνωνται. Τώρα έχετε κάτι με το οποίο να εργασθήτε· αρχίζετε να αισθάνεσθε ότι το φορτίο είναι πιο ελαφρό. Το θέμα αρχίζει να παίρνη σχήμα στη διάνοιά σας. Πολλές φορές έτυχε να έχωμε διορισμούς οι οποίοι μας εφαίνοντο δύσκολοι. Δεν εγνωρίζαμε από πού ν’ αρχίσωμε. Αλλά εκαθήσαμε να εργασθούμε· αρχίσαμε να κάνωμε τα πρώτα βήματα. Γρήγορα μπήκαμε στο θέμα και διεπιστώσαμε ότι, όχι μόνο είναι πιο εύκολο από ό,τι ενομίσαμε, αλλά πραγματικά ευχάριστο! Το πνεύμα του Θεού συνεργάσθηκε με το δικό μας πρόθυμο πνεύμα.
15 Όταν έχετε πραγματικά συγκεντρώσει τη διάνοια και την προσπάθειά σας σε κάποια εργασία, αν αισθάνεσθε ότι χρειάζεται περισσοτέρα βοήθεια, τότε είναι καιρός να επικαλεσθήτε την τετάρτη προμήθεια, τη βοήθεια άλλων. Ακολουθώντας αυτόν τον τρόπο ενεργείας, μπορείτε να πραγματοποιήσετε οποιονδήποτε θεοκρατικό διορισμό. Αυτό που νομίζετε βουνό θα γίνη μια σειρά από μικρούς λίθους.
16, 17. (α) Πώς μπορούμε να κάνωμε τις συναθροίσεις μια δύναμι που θα μας βοηθήση να προχωρήσωμε; (β) Καθώς διαπιστώνομε αδυναμίες στη δραστηριότητά μας, ποια συμβουλή δίνει επίκαιρη διδασκαλία;
16 Εκείνοι οι οποίοι προχωρούν είναι αυτοί οι οποίοι ενδιαφέρονται για την εκκλησία. Κάθε συνάθροισις, κάθε διευθέτησις, έχει κάτι που ωθεί προς την πρόοδο. Παρευρίσκεσθε, ακούτε, συναναστραφήτε, συμμετέχετε. Καθώς ενεργείτε έτσι, ελέγχετε τον εαυτό σας για να διαπιστώσετε πού βρίσκεσθε. Μήπως είσθε αδύνατος σε μία ή περισσότερες μορφές της υπηρεσίας του Ιεχωβά; Εργασθήτε σ’ αυτό το αδύνατο σημείο. Ενεργήστε έτσι, και προοδεύετε· η ωριμότης και τα προνόμια θ’ αυξήσουν ταχύτερα από όσο έχετε ποτέ φαντασθή. Λάβετε την παιδεία του σοφού ανθρώπου:
17 «Διέβαινον δια του αγρού του οκνηρού, και δια του αμπελώνος του ανθρώπου του ενδεούς φρενών και ιδού, πανταχού είχον βλαστήσει άκανθοι· κνίδαι είχον σκεπάσει το πρόσωπον αυτού, και το λιθόφραγμα αυτού ήτο κατακεκρημνισμένον. Τότε εγώ θεωρήσας εσυλλογίσθην εν τη καρδία μου· είδον, και έλαβον διδασκαλίαν. Ολίγος ύπνος, ολίγος νυσταγμός, ολίγη συμπλοκή των χειρών εις τον ύπνον· έπειτα η πτωχεία σου έρχεται ως ταχυδρόμος, και η ένδειά σου ως ανήρ ένοπλος.»—Παροιμ. 24:30-34.
ΕΝΑΣ ΚΑΝΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΤΕ
18, 19. Ποιον κανόνα θέτει ο Παύλος για ν’ ακολουθήσωμε εμείς, και πώς μπορούμε να εξετάσωμε τον εαυτό μας και να προχωρήσωμε σύμφωνα μ’ αυτόν τον κανόνα;
18 Ο Παύλος θέτει τον κατάλληλο κανόνα για να προχωρή ένας, εις Φιλιππησίους 3:13-16: «Τα μεν οπίσω λησμονών, εις δε τα έμπροσθεν επεκτεινόμενος, τρέχω προς τον σκοπόν δια το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού εν Χριστώ Ιησού. Όσοι λοιπόν είμεθα τέλειοι [ώριμοι ΜΝΚ ], τούτο ας φρονώμεν και εάν φρονήτε τι άλλως πως, και τούτο θέλει αποκαλύψει εις εσάς ο Θεός. Πλην εις εκείνο εις το οποίον εφθάσαμεν, ας περιπατώμεν κατά τον αυτόν κανόνα, ας φρονώμεν το αυτό.»
19 Αν κάνωμε προσπάθειες ο Θεός είναι πρόθυμος να μας βοηθήση και να μας αποκαλύψη την κατάλληλη στάσι, τη στάσι που είχαν ο Χριστός και ο Παύλος. Και μπορούμε να χρησιμοποιήσωμε τη συμβουλή του αποστόλου να εξετάσωμε σε ποια έκτασι έχομε προοδεύσει. Μπορούμε να ερωτήσωμε τον εαυτό μας: Πού έχω σημειώσει πρόοδο η οποία να θεωρήται πραγματική πρόοδος; Μήπως στον κόσμο; σε εργασία που έχω κάμει; χρήματα που έχω κερδίσει; Μήπως σε κολλεγιακή εκπαίδευσι; Πού ακριβώς ήταν; Οι μάρτυρες του Ιεχωβά θ’ απαντήσουν: ‘Έχω σημειώσει πρόοδο στην υπηρεσία του Ιεχωβά και έχω προχωρήσει μαζί με την οργάνωσί του.’ Μπορείτε να δώσετε μια ομιλία στις θύρες; Αυτό είναι πρόοδος. Εκτελείτε τους διορισμούς σας στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας ή στη συνάθροισι υπηρεσίας; Είσθε ένας υπηρέτης ή ένας βοηθός; Δίνετε δημόσιες ομιλίες; Οποιοδήποτε από αυτά είναι πραγματική πρόοδος. Ο Παύλος λέγει ότι πρέπει να εξετάζωμε ως ποιο σημείο έχομε προοδεύσει, κατόπιν να περιπατούμε κατά τον αυτόν κανόνα, και να φρονώμεν το αυτό, για να το διατηρήσωμε.
20. (α) Αν νομίζετε ότι δεν προχωρείτε, ποιον πρέπει να εξετάσετε; (β) Πώς περιγράφεται η ανάγκη της υπομονής, και πώς η υπομονή να δεχώμεθα την παιδεία μπορεί ν’ αποδειχθή ωφέλιμη σ’ εμάς αργότερα;
20 Στην οργάνωσι του Ιεχωβά δεν ωθείτε σεις τον εαυτό σας υψηλότερα. Ο Θεός είναι εκείνος ο οποίος προάγει. (Ψαλμ. 75:6, 7) Αν δεν βλέπετε ότι προχωρείτε, τότε προσέξτε τον εαυτό σας, εξετάστε τον εαυτό σας, όχι κάποιον άλλο. Μη νομίσετε ότι κάποιος άλλος σας εμποδίζει, ότι σε κάποιον άλλον ανήκει η μομφή, ίσως σε κάποιους υπηρέτας. Επί πλέον, να είσθε υπομονητικός. Δεν είναι κατ’ ανάγκην οι θέσεις μέσα στην οργάνωσι που αποδεικνύουν την πρόοδο, αλλά οι ευλογίες του Ιεχωβά. Αυτό αληθεύει ιδιαιτέρως για τις αδελφές, οι οποίες δεν έχουν το προνόμιο να κατέχουν μέσα στην εκκλησία θέσεις που οι αδελφοί μπορούν να κρατούν, αλλά οι οποίες απολαμβάνουν θαυμαστές ευλογίες στο έργο των κηρύγματος και υποβοηθήσεως άλλων, περιλαμβανομένων των οικογενειών των. Σκεφθήτε τον Μωυσή. Ύστερ’ από σαράντα ετών Γραφική και κοσμική εκπαίδευσι ενόμισε ότι ήταν καιρός ν’ απελευθερώση τον Ισραήλ από τη δουλεία. Αλλά η βουλή του Θεού ήταν να τον εκπαιδεύση σαράντα χρόνια ακόμη. (Πράξ. 7:25, 29, 30) Ο Δαβίδ είχε χρισθή βασιλεύς από τον Σαμουήλ όταν ο Δαβίδ δεν ήταν παρά «σκύμνος,» ένας νεανίσκος, εν τούτοις επρόκειτο να υποστή σοβαρές δοκιμασίες προτού γίνη ικανός ν’ αναλάβη την βασιλεία επάνω στο έθνος του Θεού, τον Ισραήλ. (Γεν. 49:9) Ο Ιησούς, για να γίνη ικανός για την ουράνια βασιλεία του Θεού, υπέστη την πιο σκληρή εκπαίδευσι και δοκιμασία από όλους. Ώστε να είσθε υπομονητικοί, πρόθυμοι να δέχεσθε την παιδεία και νουθεσία του Ιεχωβά. (Εβρ. 12:11) Ενθυμείσθε ότι αυτός γνωρίζει την πλάσι μας. (Ψαλμ. 103:13, 14) Γνωρίζει τι χρειάζεται ο καθένας από εμάς ατομικώς· μερικές φορές δεν γνωρίζομε ότι το χρειαζόμεθα. Η εκπαίδευσις τώρα μπορεί να μας προφυλάξη από σοβαρά σφάλματα αργότερα. Αφήστε την παιδεία ν’ αναμορφώση την προσωπικότητά σας.—Εφεσ. 4:23, 24· Κολ. 3:9, 10.
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΝ
21. (α) Πώς πρέπει να πλατυνθούμε, και πώς μας ωφελεί αυτό; (β) Πώς μπορούμε να εκδηλώνωμε μια θετική στάσι απέναντι στη δράσι της εκκλησίας;
21 Ένα από τα πιο σπουδαία πράγματα στην Χριστιανική πρόοδο είναι ότι δεν μπορείτε να προχωρήσετε αν δεν ενδιαφέρεσθε στο να προχωρούν οι άλλοι. Ο Πέτρος μάς λέγει: «Την αδελφότητα αγαπάτε.» (1 Πέτρ. 2:17) Έτσι δείξτε ενδιαφέρον για την πρόοδο της εκκλησίας, αλλά όχι μόνο της εκκλησίας—της περιοχής επίσης και ολοκλήρου της οργανώσεως· όσον αφορά την αγάπη μας οφείλομε να ‘πλατυνθώμεν.’ (2 Κορ. 6:12, 13) Ζήτε μέσα στην παγκόσμια άποψι της οργανώσεως. Ζήτε την αλήθεια· αυτή είναι ενός τρόπος ζωής. Εκείνοι που ενδιαφέρονται για τους άλλους φροντίζουν να γνωρίσουν καλά τους αδελφούς των· μαθαίνουν τις ανάγκες και τα προβλήματά των· αναπτύσσουν συμπάθεια. Προχωρούν αυτοί καθώς βοηθούν άλλους να προχωρούν μαζί με την οργάνωσι. Αγωνίζεσθε για μια φιλική ατμόσφαιρα στην Αίθουσα Βασιλείας και στους τόπους συναθροίσεως για μελέτη βιβλίου. Όταν ομιλήτε για τις συναθροίσεις, την υπηρεσία του αγρού, κάνετέ το με χαρά. Έχετε θετική, όχι αρνητική στάσι. Το εδάφιο Εφεσίους 4:29 μας συμβουλεύει «να εξέρχηται εκ του στόματός μας . . . όστις [λόγος] είναι καλός προς οικοδομήν της χρείας, δια να δώση χάριν εις τους ακούοντας.»
ΥΠΗΡΕΤΑΙ, ΒΟΗΘΕΙΤΕ ΑΛΛΟΥΣ
22, 23. Στην προαγωγή ποιου πράγματος στην εκκλησία οι υπηρέται έχουν πλουσία μερίδα, και ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορεί να γίνη αυτό;
22 Οι υπηρέται μπορούν να έχουν μια πλουσία μερίδα στην υποβοήθησι άλλων να προχωρήσουν. Κάμετε ό,τι μπορείτε για την προαγωγή του ορθού πνεύματος στην εκκλησία. Στο εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 5:23 διαβάζομε: «Και να διατηρηθή ολόκληρον το πνεύμα σας, και η ψυχή, και το σώμα, αμέμπτως εν τη παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.» Έτσι μια εκκλησία έχει ένα πνεύμα, μια διανοητική κατάστασι, μια πνευματική τάσι. Μπορείτε να διακρίνετε αυτό το πνεύμα όταν επισκέπτεσθε μια εκκλησία. Βοηθήστε την εκκλησία ν’ αναπτύσση τη στάσι του Χριστού.
23 Μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορεί να γίνη αυτό είναι: Όταν το ποσοστό των παρευρισκομένων στις συναθροίσεις είναι καλό, επαινέστε την εκκλησία. Ομιλείτε για τις ευλογίες, τις χαρές, τα οφέλη που προκύπτουν όταν τόσοι πολλοί συνέρχωνται ομού. Αν η διατύπωσις σχολίων κρίνεται καλή, εκφράστε εκτίμησι για την καλή συμμετοχή και την απόδειξι της καλής προετοιμασίας. Όταν υπάρχη βελτίωσις σε μερικές μορφές της υπηρεσιακής δράσεως, επαινέστε την εκκλησία και εκδηλώστε με κατάλληλα λόγια εκτίμησι σχετικά με αυτό.
24. Πώς μπορούν οι υπηρέται να βοηθούν άτομα να προχωρούν;
24 Δείχνετε προσωπικό ενδιαφέρον στην πρόοδο των ατόμων. Δίνετε στον καθένα μεγαλύτερα προνόμια καθώς αυτός γίνεται ικανός. Ενθυμείσθε την τριών ειδών εκπαίδευσι που χρειάζονται οι αδελφοί: Πρώτον, εκπαίδευσις στην υπηρεσία αγρού· δεύτερον, οργανωτική εκπαίδευσις· τρίτον, εκπαίδευσις στις σχέσεις με στοργή και διακριτικότητα με τους αδελφούς.
25. Ποιο πρώτιστο όφελος αποκομίζομε όταν προχωρούμε με τον ορθό τρόπο;
25 Αν προχωρούμε με τον τρόπο που ο Ιεχωβά καθορίζει για την οργάνωσί του, θα ευαρεστούμε, όχι ανθρώπους, αλλά αυτόν που υπολογίζεται, τον Θεόν μας. Το μειδίαμά του σημαίνει ευτυχία και ζωή. Ο Παύλος είπε στους εξ Εβραίων Χριστιανούς: «Ο δε Θεός της ειρήνης . . . είθε να σας κάμη τελείους εις παν έργον αγαθόν, δια να εκτελήτε το θέλημα αυτού, ενεργών εν υμίν το ευάρεστον ενώπιον αυτού, δια του Ιησού Χριστού.»—Εβρ. 13:20, 21.
26. Τι σημαίνει να προχωρή ένας μαζί με την οργάνωσι όσον αφορά την προοπτική για το μέλλον;
26 Ενεργώντας έτσι, θα οικοδομήσωμε ένα ισχυρό φρούριο ωριμότητος για τις δοκιμασίες και τις αντιξοότητες που πρόκειται να έλθουν. Θα δοθή μια μεγαλυτέρα μαρτυρία. Θα έχωμε ένα αίσθημα εκπληρώσεως του καθήκοντος και μεγαλυτέρα πίστι στον Ιεχωβά για περαιτέρω διορισμούς. Θα έχωμε αφθονία χαράς, της χαράς να βοηθούμε άλλους να προχωρούν, με την ένδοξη ελπίδα ζωής στη νέα τάξι πραγμάτων, και της χρησιμότητός μας με μια πολύ μεγαλυτέρα ικανότητα, όταν θα έχη επιτευχθή η τελειότης.