Νέοι, Σέβεσθε τους Γονείς Σας;

«Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα.»—Εφεσ. 6:2

 1. Τι μπορεί ν’ αναμένεται ν’ αποδείξουν νεαροί Χριστιανοί μέσα στο σπίτι των;

ΔΕΝ είναι λογικό ν’ αναμένεται ότι νεαρά άτομα που αποδεικνύουν ότι είναι μαθηταί του Χριστού έξω από το σπίτι των να το αποδεικνύουν αυτό, επίσης, και μέσα στο σπίτι των; Το να είναι ένας μαθητής του είναι ένας τρόπος ζωής που αντανακλάται στην ομιλία και στις πράξεις πάντοτε. Δεν τελειώνει όταν ένας νεαρός Χριστιανός εισέρχεται στο σπίτι του και οι γονείς του τού κάνουν ερωτήσεις για τη δράσι του ή του αρνούνται την άδεια να κάμη κάτι που αυτός θέλει να κάμη.

 2. Πώς αντιδρούν πολλά κοσμικά νεαρά άτομα στην εξουσία των γονέων των, και πώς αυτό εκπληρώνει προφητεία;

² Πολλά νεαρά άτομα του κόσμου αντιδρούν στασιαστικά και υβριστικά, όταν οι γονείς των τους απαγορεύουν να κάμουν κάτι ή τα διορθώνουν. Μερικά έχουν μάλιστα εγκαταλείψει το σπίτι των να ζήσουν όπως τους αρέσει. Αυτά τα παιδιά δείχνουν έλλειψι σεβασμού στους γονείς των και έλλειψι φυσικής στοργής. Πιθανόν να ομιλούν για αγάπη, αλλά πόση αγάπη δείχνουν στους γονείς των όταν εγκαταλείπουν το σπίτι, κάνοντας τους γονείς των ν’ αρρωστήσουν από ανησυχία γι’ αυτά; Δεν σκέπτονται παρά μόνο τις δικές των ιδιοτελείς επιθυμίες. Είναι αυτό εκδήλωσις ευγνωμοσύνης για ό,τι έχουν κάμει οι γονείς των γι’ αυτά; Είναι αυτό εκδήλωσις σεβασμού απέναντι των; Αυτό που βλέπομε εδώ είναι εκείνο που έχει προλεχθή στα εδάφια 2 Τιμόθεον 3:1-4, όπου λέγει ότι «εν ταις εσχάταις ημέραις» οι νέοι θα ήσαν «απειθείς εις τους γονείς,» «αχάριστοι,» «άσπλαγχνοι.» Τα νεαρά άτομα που θέλουν ν’ αποδείξουν ότι είναι μαθηταί του Χριστού θα δείχνουν περισσότερο σεβασμό στους γονείς των απ’ αυτόν.

 3. Γιατί είναι καλύτερο να υπακούετε στους γονείς αντί να επιμένετε στη δική σας άποψι;

³ Είναι απλώς φυσικό να διαπιστώνετε σεις νεαρά παιδιά ότι οι γονείς σας σάς απαγορεύουν να κάμετε κάτι από καιρό σε καιρό. Μολονότι είναι πιθανόν να μη αντιλαμβάνεσθε γιατί οι γονείς σας λέγουν Όχι, δεν είναι καλύτερα να σέβεσθε την ώριμη απόφασι των γονέων σας αντί να επιμένετε στη δική σας άποψι; Από τον καιρό που ήσθε νήπια, οι γονείς σας σάς επροστάτευσαν από τον εαυτό σας με το να σας απαγορεύουν να παίζετε με μαχαίρια, να βάζετε τα δάκτυλό σας μέσα στην πρίζα του ηλεκτρικού ρεύματος, να τρέχετε στο δρόμο χωρίς να βλέπετε και από τις δύο πλευρές και να κάνετε κακές συναναστροφές. Εφόσον είχαν δίκαιο ν’ απαγορεύουν αυτά τα πράγματα, διότι μπορούσαν να βλέπουν κινδύνους που σεις δεν μπορούσατε να ιδήτε, δεν είναι δυνατόν να έχουν δίκαιο να σας απαγορεύουν να κάμετε μερικά πράγματα τώρα που είσθε μεγαλύτερο παιδί; Δεν είναι δυνατόν να μπορούν να δουν τώρα πράγματα, από τα οποία μπορεί να σας συμβή κακό και τα οποία σεις δεν μπορείτε να δήτε;

 4. Ποιο παράδειγμα μπορούμε να εξετάσωμε που δείχνει τη σοφία που υπάρχει στο σεβασμό των επιθυμιών των γονέων;

⁴ Μια νεαρή κόρη, παραδείγματος χάριν, μπορεί να ερωτευθή με το νεαρό φίλο της και να θέλη να τον νυμφευθή, αλλά οι γονείς της λένε Όχι. Εκείνη πιστεύει ότι είναι τρελλά ερωτευμενη μαζί του και δεν μπορεί να εννοήση γιατί οι γονείς της δεν της επιτρέπουν να νυμφευθή. Αισθάνεται αγανάκτησι λόγω της αρνήσεώς των και ίσως να σκέπτεται στασιαστικά να απαχθή. Αδυνατεί ν’ αντιληφθή ότι οι γονείς της έχουν σαφέστερη κατανόησι του γάμου και των προβλημάτων του από εκείνη. Θέλουν να είναι ευτυχής στο γάμο της, αλλά γνωρίζουν ότι αυτό απαιτεί ωριμότητα την οποία εκείνη δεν έχει ακόμη. Γνωρίζουν καλά ότι η δυνατότης ενός ευτυχισμένου γάμου γι’ αυτήν είναι πολύ μεγαλύτερη όταν θα είναι λίγα χρόνια μεγαλύτερη. Οι στατιστικές δείχνουν ότι γάμοι ανθρώπων ηλικίας είκοσι ετών και νεωτέρων έχουν τέσσερες φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να καταλήξουν σε διαζύγιο από γάμους που συνάπτονται σε ηλικία άνω των είκοσι ενός ετών.

 5. Τι είναι θέλημα Θεού για τα νεαρά παιδιά;

⁵ Μολονότι αυτή η νεαρή κόρη πιθανόν να αισθάνεται απογοήτευσι και ν’ αδυνατή να εννοήση γιατί οι γονείς της τής αρνήθηκαν την άδεια να νυμφευθή, θα δείξη, εν τούτοις, σεβασμό στην απόφασί των αν θέλη ν’ αποδείξη ότι είναι μια μαθήτρια του Χριστού. Είναι θέλημα Θεού να υπακούουν τα νεαρά παιδιά στους γονείς των ακόμη και όταν διαφωνούν με μια απόφασι των γονέων. «Τα τέκνα, υπακούετε εις τους γονείς κατά πάντα· διότι τούτο είναι ευάρεστον εις τον Κύριον.» (Κολ. 3:20) Όταν θα είναι μεγαλύτερη, θα είναι ίσως ευγνώμων διότι υπήκουσε και θα μπορή τότε ν’ αντιληφθή ότι άλλη μια φορά οι στοργικοί γονείς της την επροστάτευσαν από το να υποστή σοβαρή βλάβη.

6, 7. Πώς μπορεί ένα αγόρι σε νόμιμη ηλικία ν’ αντιμετωπίζη τις επιθυμίες των γονέων του να περιορίση ωρισμένες ενέργειες και να είναι υποχρεωμένο να υπακούση σ’ αυτές τις επιθυμίες;

⁶ Ως ένα άλλο παράδειγμα, σκεφθήτε το αγόρι που έχει φθάσει σε ηλικία είκοσι ενός ετών κι’ έχει μνηστευθή, αλλά εξακολουθεί να παραμένη στο πατρικό του σπίτι. Μολονότι συνεισφέρει οικονομικώς για τα έξοδα του σπιτιού, ο πατέρας του είναι εκείνος που προμηθεύει την κατοικία και φροντίζει για τις περισσότερες από τις ανάγκες του. Ο πατέρας του έχει αντίρρησι στο να παραμένη επανειλημμένως αργά έξω με τη μνηστή του. Το αγόρι δεν μπορεί ν’ αντιληφθή γιατί δεν μπορεί να βλέπη τη μνηστή του όσο συχνά επιθυμεί και να παραμένη έξω όσο αργά θέλει, εφόσον έχει νόμιμη ηλικία. Ο πατέρας του, γνωρίζοντας τους σωματικούς κινδύνους για την υγεία του γυιου του που προκύπτουν από το να παραμένη έξω αργά, για να μη αναφέρωμε τους ηθικούς κινδύνους, κρίνει ότι είναι πολύ καλύτερα να θέση περιορισμούς στο γυιο του για το καλό του. Η κόρη δεν θ’ αγαπά το νέο λιγώτερο επειδή αυτός σέβεται τις επιθυμίες του πατρός του αλλά πρέπει να τον σέβεται ακόμη περισσότερο.

⁷ Αλλά εφόσον το αγόρι βρίσκεται σε νόμιμη ηλικία, είναι υποχρεωμένο να υπακούη στον πατέρα του; Η Αγία Γραφή δεν ορίζει καμμιά νόμιμη ηλικία, οπότε ένας γυιος μπορεί να παύση να προσέχη στην παιδεία του πατρός του εφόσον αυτός ζη στο σπίτι του πατρός του. Λέγει: «Ακούσατε, τέκνα, παιδείαν πατρός, και προσέχετε να μάθητε σύνεσιν.» (Παροιμ. 4:1) Εφόσον το αγόρι βρίσκεται στο σπίτι του πατρός του, υπάρχει γι’ αυτό η Γραφική απαίτησις να σέβεται τις επιθυμίες του πατρός του και αν ακόμη είναι σε νόμιμη ηλικία.

ΚΕΦΑΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

 8. Ποιος είναι η Γραφική κεφαλή μιας οικογενείας, και πώς θα μπορούσε να περιγραφή αυτή η αρχηγία;

⁸ Ο Ιεχωβά κατέστησε σαφές στον γραπτό του Λόγο ότι ο πατέρας είναι η κεφαλή μιας οικογενείας. (Εφεσ. 5:23) Αυτό είναι αναγκαίο για να λειτουργή η οικογένεια ειρηνικά και ενωμένα. Το δεύτερο πρόσωπο σε σειρά ευθύνης μέσα στην οικογένεια είναι, φυσικά, η μητέρα. Θα μπορούσαμε να παραβάλλωμε μια οικογένεια μ’ ένα πλοίο. Ο πατέρας είναι σαν τον πλοίαρχο, στον οποίο είναι υποχρεωμένος να υπακούη ο καθένας που βρίσκεται στο πλοίο. Ο πλοίαρχος είναι υπεύθυνος για την τήρησι της τάξεως και για τη διατήρησι του πλοίου σε πορεία και λειτουργία. Έτσι συμβαίνει και με τον πατέρα σε μια οικογένεια. Η μητέρα είναι σαν τον πρώτο υποπλοίαρχο, ο οποίος έρχεται δεύτερος σε αρχηγία. Όπως το πλήρωμα υπακούει και τιμά αυτούς τους αξιωματικούς του πλοίου, έτσι και τα τέκνα πρέπει να υπακούουν και να τιμούν τους γονείς των. (Εφεσ. 6:1) Η λειτουργία της οικογενείας μπορεί να διαταραχθή από στασιαστικά τέκνα όπως ακριβώς η λειτουργία ενός πλοίου μπορεί να διαταραχθή από ένα στασιαστικό πλήρωμα.

9, 10. (α) Ποια καλή συμβουλή δίνει η Βίβλος στη νεολαία, και πώς η οικογένεια του Αβραάμ εξεικονίζει την αρχηγία των γονέων; (β) Πώς ο Ιησούς έδειξε ότι υιοί και θυγατέρες πρέπει να τιμούν τους γονείς των;

⁹ Έτσι κάτω από τη διευθέτησι του Θεού απαιτείται από τα τέκνα να τιμούν τον πατέρα και τη μητέρα των και να υπακούουν σ’ αυτούς. «Υιέ μου, φύλαττε την εντολήν του πατρός σου, και μη απορρίψης τον νόμον της μητρός σου.» (Παροιμ. 6:20) Ο Ισαάκ το έπραττε αυτό όταν ευρίσκετο στον οίκο του πατρός του. Μολονότι ήταν ηλικίας σαράντα περίπου ετών όταν νυμφεύθηκε, έδειξε σεβασμό στον πατέρα του ως κεφαλή και υπετάγη στην εκλογή συζύγου γι’ αυτόν από τον πατέρα του. Εφόσον ο Αβραάμ είχε δικαίωμα να εκλέξη σύζυγο για τον Ισαάκ, ο οποίος ήταν σε νόμιμη ηλικία αλλά ζούσε στον οίκο του πατρός του, δεν έχει σήμερα ένας πατέρας το δικαίωμα να θέση περιορισμούς σ’ ένα γυιο νομίμου ηλικίας που ζη σπίτι του; Ως κεφαλή του οίκου βεβαιότατα έχει.

¹⁰ Στα Βιβλικά χρόνια η εξουσία των γονέων, ιδιαιτέρως του πατρός, ήταν ευρεία σε έκτασι. Όσο ζούσε ο πατέρας και ήταν σε θέσι να κυβερνά τον οίκο, οι γυιοι του και οι θυγατέρες του έδειχναν υποταγή σ’ αυτόν. Αν ένας γυιος εγκαθιστούσε ανεξάρτητο οίκο, τότε, αυτός γινόταν η κεφαλή του ιδικού του οίκου. Μολονότι δεν ήταν πια κάτω από την εξουσία του πατρός του, απητείτο να εξακολουθή να τιμά τους γονείς του. Ο Ιησούς κατέκρινε τους θρησκευτικούς ηγέτας της εποχής του διότι ισχυρίζοντο ότι τα τέκνα δεν ήσαν υποχρεωμένα να τιμούν τον πατέρα και τη μητέρα των με το να προσφέρουν σ’ αυτούς οικονομική υποστήριξι όταν είχαν ανάγκη, αν προσέφεραν τα χρήματα στο ναό. Είπε ότι ‘ηκύρωναν την εντολήν του Θεού’ χάριν παραδόσεων όπως αυτή.—Ματθ. 15:3-9.

11. Γιατί η Χριστιανική νεολαία σήμερα θα θέλη να σέβεται την ιδιότητα του πατρός ως κεφαλής, και πώς πρέπει να ασκή την αρχηγία του ένας πατέρας;

¹¹ Τα νεαρά άτομα σήμερα, που θέλουν να είναι Χριστιανοί, θα σέβωνται την ιδιότητα του πατρός των ως κεφαλής μέσα στην οικογένεια και θα υπακούουν σ’ αυτόν. Από Βιβλικά παραδείγματα διαπιστωνουν ότι αυτός είναι ο τρόπος που θέλει ο Θεός να γίνεται αυτό, και η επιθυμία των είναι να πράττουν το θέλημα του Θεού. (Κολ. 3:20) Μέσα σ’ ένα Χριστιανικό σπίτι, φυσικά, ο πατέρας θα προσπαθή ν’ αποφεύγη να κάνη κακή χρήσι της εξουσίας του ερεθίζοντας τα τέκνα του. (Κολ. 3:21) Αν δεν παρέχη παιδεία με κατανόησι και αγάπη, μπορεί να συντρίψη το πνεύμα των, και να τα κάμη να ερεθίζωνται και να λιγοψυχούν. Μπορεί να κερδίση την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό των με το να είναι δίκαιος, σταθερός στις Γραφικές αρχές και στοργικός στη συμπεριφορά του απέναντι των.

ΔΙΗΡΗΜΕΝΟΣ ΟΙΚΟΣ

12. Γιατί τα πιστά τέκνα πρέπει να σέβωνται ένα άπιστο πατέρα;

¹² Αλλά υποθέστε ότι η μητέρα και τα παιδιά είναι αφιερωμενοι Χριστιανοί αλλά ο πατέρας δεν είναι. Είναι τα τέκνα υποχρεωμένα να τον σέβωνται και να τον υπακούουν; Μολονότι αυτός δεν είναι δούλος του Ιεχωβά Θεού, ωστόσο εξακολουθεί να είναι κεφαλή της οικογενείας και δικαιούται τιμής και υπακοής. Όπως ακριβώς υπάρχει η Γραφική απαίτησις να υποτάσσεται μια πιστή σύζυγος σ’ ένα άπιστο σύζυγο, έτσι απαιτείται και από τα Χριστιανικά τέκνα να υποτάσσωνται σ’ ένα άπιστο πατέρα. «Αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας, καθώς πρέπει εν Κυρίω.»—Κολ. 3:18.

13. Αν ένας Χριστιανός νέος επιθυμή ν’ αναλάβη ολοχρόνια διακονία, αλλά ο άπιστος πατέρας του θέλη να φοιτήση σε κολλέγιο, τι θα κάμη;

¹³ Αν είναι επιθυμία του πατρός να φοιτήση ο γυιος του σε κολλέγιο, αλλά ο γυιος προτιμά μάλλον να δαπανήση το χρόνο του στη Χριστιανική διακονία, τι θα κάμη; Μπορεί να εξηγήση την επιθυμία του στον πατέρα του, και είναι πιθανόν να δώση τη συγκατάθεσί του ο πατέρας του για να δαπανά όλο το χρόνο του στη διακονία. Αν όχι, είναι υποχρεωμένος να υποταχθή στην επιθυμία του πατρός του ωσότου φθάση σε νόμιμη ηλικία και εφόσον ζη στον οίκο του πατρός του. Ο πατέρας του έχει δικαίωμα ν’ αποφασίζη για την εκπαίδευσί του. Αλλά όσον καιρό θα βρίσκεται ο γυιος στο κολλέγιο, θα θέλη να διατηρή την πίστι του ισχυρή έτσι ώστε η πνευματικότης του να μη υποστή βλάβη από τον αθεϊστικό τρόπο σκέψεως που βρίσκει εκεί.

14, 15. Γιατί πρέπει τα πιστά παιδιά να δείχνουν ενδιαφέρον αν ο άπιστος πατέρας των τ’ αναγκάζη να πάγουν σ’ ένα θρησκευτικό ίδρυμα της Βαβυλώνας της Μεγάλης, και τι θα κάμουν;

¹⁴ Αλλά, τι θα κάμουν τα πιστά παιδιά, όταν ο άπιστος πατέρας των επιμένη να παρακολουθούν θρησκευτικές λειτουργίες σ’ ένα θρησκευτικό ίδρυμα της Βαβυλώνας της Μεγάλης; Αυτό θίγει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που περιλαμβάνει τη νομιμοφροσύνη των στον Ιεχωβά Θεό. Γνωρίζουν ότι ένας αληθινός Χριστιανός δεν θ’ αποδίδη λατρεία με άπιστο τρόπο σ’ ένα ψευδή θεό ούτε συμμετέχει σε θρησκευτικές λειτουργίες της ψευδούς θρησκείας. Γνωρίζουν ότι οι Γραφές διατάσσουν τους Χριστιανούς να ‘φεύγουν από της ειδωλολατρείας’ και να ‘εξέλθουν’ από την Βαβυλώνα τη Μεγάλη. (1 Κορ. 10:14· Αποκάλ. 18:4) Ώστε τι θα κάμουν;

¹⁵ Θα υπακούσουν στον πατέρα των και θα πάνε στην εκκλησία, αλλά όταν βρεθούν εκεί, θα πρέπει να λάβουν μια προσωπική απόφασι όσον αφορά το αν θα συμμετάσχουν στην θρησκευτική λειτουργία ή όχι. Έχουν φθάσει στο σημείο, όπου αρχίζει μια άμεση σύγκρουσις μεταξύ των εντολών του Θεού και των εντολών του πατρός των. Ο πατέρας των τους ώθησε ως το σημείο όπου είναι υποχρεωμένοι ή να παρακούσουν σ’ αυτόν ή να παρακούσουν στον Θεό. Όταν ο απόστολος Πέτρος αντιμετώπισε μια κάπως παρόμοια απόφασι, όταν είχε διαταχθή από τις νόμιμες εξουσίες στην Ιερουσαλήμ να παύση να ομιλή για τον Ιησού Χριστό, είπε: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.» (Πράξ. 5:29) Ήταν πρόθυμος να υποστή οποιαδήποτε τιμωρία θα του επέβαλλαν για την υπακοή του στον Υπέρτατο Κυρίαρχο.

16. Πώς μπορεί ένα νεαρό άτομο να βλέπη την τιμωρία που του επιβάλλεται από ένα άπιστο γονέα, επειδή αρνείται να παρακούση στον Θεό;

¹⁶ Ένας νεαρός Χριστιανός, που λόγω υπακοής προχωρεί όσο είναι Γραφικώς δυνατόν σε υπακοή προς τον άπιστο πατέρα του, είναι πιθανόν να τιμωρηθή από τον πατέρα του για την άρνησί του να συμμετάσχη σε μια πράξι ψευδούς λατρείας. Μολονότι αυτό είναι δυσάρεστο, μπορεί να βρη παρηγοριά στο γεγονός ότι υποφέρει επειδή πράττει το ορθό στα όμματα του Θεού. «Διότι τούτο είναι χάρις, το να υποφέρη τις λύπας διά την εις τον Θεόν συνείδησιν, πάσχων αδίκως. Διότι ποία δόξα είναι, εάν αμαρτάνοντες και ραπιζόμενοι υπομένητε; εάν όμως αγαθοποιούντες και πάσχοντες υπομένητε, τούτο είναι χάρις παρά τω Θεώ.»—1 Πέτρ. 2:19, 20.

ΟΜΙΛΕΙΤΕ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ

17. Γιατί ένας νεαρός Χριστιανός θ’ αρνηθή να ομιλή χωρίς σεβασμό για τους γονείς του, όταν βρίσκεται μαζί με άλλα νεαρά άτομα;

¹⁷ Είναι κοινή συνήθεια μεταξύ νεαρών ατόμων στον κόσμον να ομιλούν χωρίς σεβασμό για τους γονείς των, όταν βρίσκωνται σε συντροφιά με άλλα νεαρά άτομα. Πώς θα μπορούσε ένας Χριστιανός νέος να το κάμη αυτό και να εξακολουθή να υπακούη στη Γραφική εντολή να τιμά τον πατέρα και τη μητέρα του; Όπως ομιλεί με σεβασμό γι’ αυτούς όταν είναι παρόντες, δεν θα έπρεπε, επίσης, να ομιλή έτσι και όταν αυτοί δεν είναι παρόντες; Εφόσον απ’ αυτούς προήλθε, δεν θα ήταν ατιμωτικό γι’ αυτόν τον ίδιο το ν’ ατιμάζη αυτούς; Μήπως θα έπρεπε ν’ αφήση να μειωθή ο σεβασμός του γι’ αυτούς απλώς επειδή βρίσκεται μπροστά σε νεαρά άτομα που δεν τρέφουν σεβασμό για τους γονείς των;

18. Γιατί ένας νεαρός Χριστιανός δεν θα καταρασθή ποτέ τους γονείς του;

¹⁸ Μερικά κοσμικά νεαρά άτομα είναι τόσο στασιαστικά και ανευλαβή προς τους γονείς των ώστε τους καταρώνται κατά πρόσωπο. Πώς θα μπορούσε ένα νεαρό άτομο που το πράττει αυτό να θεωρή τον εαυτό του ως Χριστιανό; Ο Λόγος του Θεού δεν διδάσκει στα νεαρά παιδιά να συμπεριφέρωνται προς τους γονείς των μ’ αυτόν τον τρόπο, άσχετα με το πόσο είναι δυνατόν να θυμώσουν για κάτι. Δεν εκδηλώνεται αγάπη με κραυγές και ύβρεις. Σημειώστε την συμβουλή που δίνει η Γραφή σχετικά μ’ αυτό: «Πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία, ας αφαιρεθή από σας μετά πάσης κακίας.» (Εφεσ. 4:31) Εφόσον οι κραυγές και οι βλασφημίες δεν έχουν θέσι στον Χριστιανικό τρόπο ζωής, πώς μπορούν να χρησιμοποιούνται από ένα νεαρό Χριστιανό οποτεδήποτε, πολύ ολιγώτερο προς τους γονείς του;

19, 20. (α) Πώς βλέπει ο Θεός την έλλειψι σεβασμού προς τους γονείς; (β) Τι ζητεί στην πραγματικότητα ένα νεαρό άτομο, αν καταράται τον πατέρα ή τη μητέρα του;

¹⁹ Ο νόμος του Ιεχωβά στο έθνος Ισραήλ δείχνει ότι αυτός θεωρεί σοβαρό ζήτημα την ανευλαβή ομιλία προς τους γονείς. Ο νόμος του λέγει: «Όστις πατάξη τον πατέρα αυτού, ή την μητέρα αυτού, θέλει εξάπαντος θανατωθή. Και όστις κακολογεί τον πατέρα αυτού, ή την μητέρα αυτού, θέλει εξάπαντος θανατωθή.» (Έξοδ. 21:15, 17) Ο Θεός δεν απαιτεί τέτοια τιμωρία κάτω από τη Χριστιανική διευθέτησι πραγμάτων, αλλά το γεγονός ότι το απαιτούσε κάτω από τον Μωσαϊκό νόμο καθιστά σαφές ότι δεν ευαρεστείται σε τέτοια χονδροειδή ανευλάβεια.

²⁰ Όταν ένα νεαρό άτομο καταράται τον πατέρα του ή τη μητέρα του και ζητή από τον Θεό να τους τιμωρήση, δεν τους κακολογεί; Ζητεί από τον Θεό να τους καταδικάση σε αιώνια τιμωρία. Τι αχαριστία για τη φροντίδα των προς αυτόν! Τι στασιασμός εναντίον της εξουσίας που έχει θεσπισθή από τον Θεό! Πώς μπορεί ένα νεαρό άτομο που ενεργεί έτσι να φαντάζεται ότι ο Θεός το χρησιμοποιεί για οτιδήποτε; Αυτό το άτομο δεν ακολουθεί καθόλου το παράδειγμα του Ιησού, ο οποίος έτρεφε τον πιο βαθύ σεβασμό για τον Πατέρα του και ευπειθώς έπραττε το θέλημά του.—Ιωάν. 5:30.

21. Πώς θ’ αντιδράση ένας νεαρός Χριστιανός όταν υβρίζεται από ένα άπιστο πατέρα, και τι θα τον βοηθήση να διακρατήση μια ευλαβή στάσι;

²¹ Ένας νέος, που επιθυμεί να είναι ακόλουθος του Ιησού Χριστού, θα σέβεται τους γονείς του, αποδίδοντάς τους την κατάλληλη τιμή. Και αν ακόμη αυτοί πιθανόν να μη είναι αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά, θα ομιλή πάντοτε μ’ ευλάβεια γι’ αυτούς. Αν ο άπιστος πατέρας του ομιλή υβριστικά σ’ αυτόν, θα έδειχνε αυτός Χριστιανικό πνεύμα με το ν’ απαντά με τον ίδιο τρόπο; Με το να ασκή εγκράτεια, θα συγκρατήται φρονίμως από το να πη κάτι κακό. Η καλή διαγωγή του είναι πιθανόν να κερδίση τον πατέρα του ώστε να γίνη ένας δούλος του Ιεχωβά, όπως ακριβώς η καλή διαγωγή μιας Χριστιανής συζύγου μπορεί να κερδίση τον σύζυγο της. (1 Πέτρ. 3:1, 2) Το να ενθυμήται τι είπε ο απόστολος Παύλος μπορεί να τον βοηθήση να διακρατήση ευλαβή στάσι: «Λοιδορούμενοι, ευλογούμεν· διωκόμενοι, υποφέρομεν· βλασφημούμενοι, παρακαλούμεν.» (1 Κορ. 4:12, 13) Στο εδάφιο Ρωμαίους 12:17 είπε, επίσης: «Εις μηδενα μη ανταποδίδετε κακόν αντί κακού.»

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΣΘΕ ΛΟΓΙΚΟΣ

22. Γιατί είναι ιδιαιτέρως σπουδαίο να δείχνουν οι Χριστιανοί νέοι σεβασμό προς τους γονείς των;

²² Αν είσθε ένας νεαρός Χριστιανός, ίσως να μη είναι εύκολο να δείχνετε πάντοτε σεβασμό στους γονείς σας και ν’ αποδίδετε σ’ αυτούς την τιμή που τους οφείλεται, ολόγυρά σας είναι νεαρά παιδιά που στασιάζουν εναντίον των γονέων των, και είναι δύσκολο να καταπολεμήση ένας το στασιαστικό των πνεύμα. Αλλά πώς μπορείτε σεις να είσθε ένας μαθητής του Χριστού και να λάβετε τα οφέλη της διακυβερνήσεως της Βασιλείας του, αν απορρίπτετε την διευθέτησι του Θεού για το νόμο και την τάξι μέσα στην οικογένεια; Αν δεν δείχνετε σεβασμό σ’ αυτήν τώρα, δεν είναι πολύ πιθανόν ότι δεν θα δείχνετε σεβασμό στη διευθέτησι του Ιεχωβά για το νόμο και την τάξι κάτω από τη βασιλεία του; Μπορείτε ν’ αποδείξετε στον Ιεχωβά ότι θα είσθε ένας πιστός υπήκοος της Βασιλικής του διακυβερνήσεως μετά τον Αρμαγεδδώνα με το να δείχνετε υπακοή στη διακυβέρνησι των γονέων τώρα, πριν από τον Αρμαγεδδώνα.

23. Αντί ν’ αναστατώνεται, όταν οι γονείς του έχουν διαφορετική άποψι, τι μπορεί να εξετάση ένας Χριστιανός νέος;

²³ Επειδή σεις ανήκετε σε μια γενεά διαφορετική από τους γονείς σας, είναι πολύ φυσικό να μη σκέπτεσθε για κάθε πράγμα με τον ίδιο τρόπο που σκέπτονται εκείνοι. Πιθανόν να νομίζετε ότι αυτοί είναι περιορισμένων αντιλήψεων, αλλά σκεφθήκατε ποτέ ότι είναι πιθανόν να είναι περιωρισμένες και οι δικές σας αντιλήψεις λόγω ελλείψεως ωριμότητος και πείρας της ζωής; Ένα άτομο που έχει ζήσει διπλάσιο χρόνο από σας, ή και περισσότερο, δεν είναι πιο πιθανόν ότι θα έχη μια ισορροπημένη άποψι των πραγμάτων και θα μπορή να διακρίνη καλύτερα τα προβλήματα που είναι πιθανόν να συναντήση μια ωρισμένη πορεία ενεργείας; Τα νεαρά άτομα έχουν τάσι να είναι πιο παράτολμα στις αποφάσεις των λόγω ελλείψεως του ισορροπημένου τρόπου σκέψεως που φέρνει με το χρόνο η ωριμότης. Ένα καλό παράδειγμα τούτου είναι του νεαρού Βασιλέως Ροβοάμ λίγο μετά την άνοδό του στο θρόνο. Οι πρεσβύτεροι οι οποίοι συνεβούλευαν τον πατέρα του τού έδωσαν υγιά, ώριμη συμβουλή, αλλ’ αυτός την απέρριψε και υιοθέτησε την απερίσκεπτη συμβουλή των νέων οι οποίοι είχαν μεγαλώσει μαζί του. Το αποτέλεσμα ήταν συμφορά για τη βασιλεία του. Δέκα φυλές απεσπάσθησαν και ίδρυσαν ένα ξεχωριστό βασίλειο.—1 Βασ. 12:6-8.

24. Πώς μπορεί ένα νεαρό άτομο να ωφεληθή με το ν’ ακούη τους γονείς του;

²⁴ Ορθώς ο Λόγος του Θεού σας λέγει: «Άκουε, υιέ μου, την διδασκαλίαν του πατρός σου, και μη απορρίψης τον νόμον της μητρός σου.» (Παροιμ. 1:8) Μπορείτε να ωφεληθήτε από την ωριμότητα και τη μεγαλύτερη πείρα των από τη ζωή. Πιθανόν να μη γνωρίζουν όσα γνωρίζετε σεις για τα επιστημονικά πράγματα που έχετε μάθει στο σχολείο, αλλά γνωρίζουν περισσότερα για τη ζωή και τα προβλήματά της. Αν έχετε ευλογηθή με το να έχετε γονείς, οι οποίοι σέβονται τους νόμους και τη συμβουλή του Ιεχωβά, η καθοδήγησις και η συμβουλή που μπορούν να δώσουν είναι ειδικά ωφέλιμες.

25. Δώστε ένα παράδειγμα που δείχνει γιατί τα νεαρά άτομα έχουν ανάγκη της συμβουλής και της καθοδηγήσεως των γονέων των.

²⁵ Όταν είσθε νέοι οι σωματικές σας επιθυμίες είναι πολύ ισχυρές, και αυτές οι επιθυμίες μπορούν να καταβάλουν την ικανότητά σας να σκεφθήτε και να λογικευθήτε σαφώς. Έτσι η συμβουλή των γονέων σας και οι αποφάσεις των μπορούν να σας προλάβουν από το να διαπράξετε ανόητα σφάλματα που μπορούν να καταστρέψουν τη ζωή σας. Παραδείγματος χάριν, όταν σας λέγουν να μη «θωπεύετε» ένα άτομο του αντιθέτου φύλου, γνωρίζουν γιατί αυτό είναι επικίνδυνο για σας. Γνωρίζουν ότι ο Θεός έχει πλάσει έτσι το σώμα σας ώστε, όταν σας θωπεύη κάποιο άτομο του αντιθέτου φύλου, διεγείρονται οι σεξουαλικές σας επιθυμίες, και σας προετοιμάζουν για σεξουαλικές σχέσεις. Εφόσον δεν είσθε ένα έγγαμο άτομο, δεν έχετε δικαίωμα να ενασχολήσθε σε τέτοιες σχέσεις. Έτσι, όταν επιτρέπετε κάποιο άτομο να διεγείρη μ’ αυτό τον τρόπο τις σεξουαλικές σας επιθυμίες, είναι πολύ πιθανόν να διαπράξετε το αμάρτημα της πορνείας. (1 Κορ. 6:9, 10) Αν δεν προχωρήσετε ως αυτό το σημείο, είναι πιθανόν ν’ απογοητευθήτε και να παραμείνετε σε συγκινησιακή ταραχή. Δεν είναι λογικό, λοιπόν, ν’ ακούσετε τους γονείς σας και ν’ αναβάλετε τις ερωτικές σχέσεις ώσπου να μεγαλώσετε και να νυμφευθήτε;

26. Τι νουθετείται να κάμη η Χριστιανική νεολαία;

²⁶ Κατόπιν των όσων εξετάσαμε, η σοφή πορεία για τα νεαρά άτομα είναι να προσέξουν τη συμβουλή του Λόγου του Θεού: «Υπακούετε εις τους γονείς σας εν Κυρίω.» (Εφεσ. 6:1) Μη αφήνετε να επηρεάση η στασιαστική συμπεριφορά της κοσμικής νεολαίας τη στάσι σας απέναντι στον πατέρα και τη μητέρα σας. Αναγνωρίστε την αγάπη που έχουν οι γονείς σας για σας και το ενδιαφέρον των για την ευημερία σας. Δείχνετε σεβασμό στην ωριμότητά των και στον πιο ισορροπημένο τρόπο των σκέψεως. Υποτάσσεσθε στην αρχηγία των. Προσέχετε τη Γραφική εντολή: «Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα, ήτις είναι εντολή πρώτη με επαγγελίαν για να γείνη εις σε καλόν, και να ήσαι μακροχρόνιος επί της γης.»—Εφεσ. 6:2, 3.