Η Χριστιανική Διακονία—Τι Περιλαμβάνει;
Η ΜΝΕΙΑ της Χριστιανικής διακονίας φέρνει διάφορα πράγματα στο νου σε διάφορα άτομα. Σεις τι σκέπτεσθε γι’ αυτήν; Όπως συμβαίνει με πολλούς, μήπως και σεις σκέπτεσθε κάποιον ο οποίος κηρύττει και διδάσκει σε μια εκκλησία; Ή όπως συμβαίνει με άλλους, μήπως σκέπτεσθε την επίδοσι του ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού στους ανθρώπους στα σπίτια των; Ποιο είναι το ορθό;
Πράγματι κάθε μια απ’ αυτές τις ιδέες αντιπροσωπεύει μια διακονία Χριστιανών. Αλλά καμμιά απ’ αυτές αυτή καθ’ εαυτήν—ούτε ακόμη και οι δύο μαζί—δεν εκφράζουν τη Χριστιανική διακονία στην πλήρη έννοια της. Πραγματικά, αν βλέπαμε τη Χριστιανική διακονία να περιορίζεται σ’ αυτές τις δραστηριότητες μόνο, τότε θα είχαμε μια ασυμπλήρωτη, ατελή αντίληψι του τι περιλαμβάνει. Εφόσον αυτό θα έβλαπτε την υπηρεσία μας στον Θεό, ας ερευνήσωμε και ας ιδούμε από τι αποτελείται η Χριστιανική διακονία σύμφωνα μ’ αυτόν τον ίδιο τον Λόγο του Θεού.
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΔΙΑΚΟΝΗ ΚΑΝΕΙΣ
Ο Ιησούς Χριστός είπε στους μαθητάς του: «Ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε διά να υπηρετηθή αλλά διά να υπηρετήση, και να δώση την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών.» Έδειξε ότι έδινε μ’ αυτό ένα παράδειγμα για όλους τους ακολούθους του. Και αυτοί, επίσης, έπρεπε να είναι δραστήριοι στο να διακονούν άλλους, και όχι να ζητούν να τους υπηρετούν οι άλλοι. (Ματθ. 20:26-28· Λουκ. 22:26, 27) Πώς θα το έκαναν αυτό;
Η λέξις «διακονώ» σημαίνει κατά γράμμα «υπηρετώ.» Ναι, βασικώς η Χριστιανική διακονία είναι Χριστιανική υπηρεσία. Όταν το έχωμε αυτό υπ’ όψιν, θα μπορούμε να συλλάβωμε καλύτερα την πλήρη σημασία αυτής της διακονίας.
Αυτός ο όρος δίνει ειδική έμφασι σε μια ειδική μορφή υπηρεσίας, τη μορφή μιας προσωπικής υπηρεσίας. Πράγματι, μια από τις πιο παλαιές χρήσεις της είναι εκείνη που περιγράφει την υπηρεσία του ‘σερβιρίσματος στο τραπέζι’ για κάποιον άλλον, σερβίροντας τροφή σ’ αυτόν που τρώγει, επειδή είναι υπηρέτης του.
Γνωρίζετε ότι η Γραφή χρησιμοποιεί αυτές τις λέξεις για τη διακονία πολλές φορές μ’ αυτή την ίδια αρχαία έννοια; Παραδείγματος χάριν, ο Ιησούς είπε την παραβολή ενός κυρίου, ο δούλος του οποίου επιστρέφει από τον αγρό όπου αροτριούσε ή εποίμαινε (υπηρετούσε, πράγματι, αλλά όχι μ’ ένα πολύ ειδικό τρόπο), και ο κύριος λέγει στο δούλο του: «Ετοίμασον τι να δειπνήσω, και περιζωσθείς υπηρετεί με [διακονεί μοι, κείμενον].» (Λουκ. 17:7, 8) Και η Μάρθα και η πεθερά του Πέτρου ‘υπηρετούσαν’ με τον ίδιο τρόπο, με το να σερβίρουν τροφή, προσφέροντας προσωπική υπηρεσία. (Μάρκ. 1:30, 31· Λουκ. 10:40· Ιωάν. 12:2· παράβαλε Ιωάννης 2:5-9.) Ναι, «διακονώ» έχει ευρεία σημασία. Αλλά όλες αυτές οι δραστηριότητες που μόλις περιγράψαμε θα μπορούσε ποτέ να λεχθή κατάλληλα ότι αποτελούν μέρος της «Χριστιανικής διακονίας»; Ας δούμε.
Όπως είχε πει ο Ιησούς, ήλθε όχι ‘για να υπηρετηθή αλλά να υπηρετήση άλλους.’ Εν τούτοις μερικοί διακονούσαν τον Ιησού και αυτός εδέχετο τη διακονία των, διότι γινόταν εθελουσίως και με την επιθυμία να καταστήσουν ικανούς αυτόν και τους μαθητάς του να χρησιμοποιούν το χρόνο και τις δυνάμεις των σε πνευματική δραστηριότητα. Παραδείγματος χάριν, διαβάζομε για πολλές γυναίκες «αίτινες και, ότε ήτο εν τη Γαλιλαία, ηκολούθουν αυτόν, και υπηρετούν [διηκόνουν, κείμενον] αυτόν» και τους μαθητάς του. Η μητέρα του Ιακώβου και του Ιωάννου ήταν μεταξύ αυτών. (Ματθ. 27:55· Μάρκ. 15:40, 41) Πώς ’διακονούσαν’;
Προφανώς με το να προσφέρουν υπηρεσίες όπως η ετοιμασία φαγητών, η επιδιόρθωσις ή το πλύσιμο ρούχων, ίσως ακόμη και η κατασκευή τέτοιων ρούχων. (Παράβαλε Πράξεις 9:36-39· Ρωμαίους 16:1, 2.) Και προφανώς χρησιμοποιούσαν δικά των χρήματα για να εξυπηρετούν πολλές ανάγκες του Ιησού και των μαθητών του, διότι το εδάφιο Λουκάς 8:3 λέγει ότι «διηκόνουν αυτόν [αυτοίς, κριτικόν κέιμενον] από των υπαρχόντων αυτών.»
Με το να φροντίζουν για τις ανάγκες του Ιησού και των αρρένων μαθητών του ώστε να μπορούν να είναι συγκεντρωμένοι στο κήρυγμα και τη διδασκαλία, εκτελούσαν αυτές οι γυναίκες Χριστιανική διακονία; Ασφαλώς, και μάλιστα μια έξοχη διακονία. Αυτός ο ίδιος ο Ιησούς εκτιμούσε πολύ αυτή τη διακονία και άξιζε να γίνεται ειδική μνεία γι’ αυτή στον Λόγο του Θεού. (Παράβαλε επίσης Μάρκος 14:3-9.) Αυτό μπορεί να το αντιληφθή κανείς και από την παραβολή των προβάτων και εριφίων του Ιησού όπως αναγράφεται στα εδάφια Ματθαίος 25:31-46.
Σ’ αυτή την αφήγησι βλέπομε να κρίνονται δυσμενώς από τον Ιησού οι όμοιοι με ερίφια άνθρωποι, στους οποίους λέγει, «Κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα, ή διψώντα, ή ξένον, ή γυμνόν, ή ασθενή, ή εν φυλακή, και δεν σε υπηρετήσαμεν [διηκονήσαμέν σοι, κείμενον];» Ο Ιησούς απήντησε ότι «καθ’ όσον δεν εκάμετε εις ένα τούτων των ελαχίστων πνευματικών αδελφών του Ιησού, ουδέ εις εμέ εκάμετε.» Εξ άλλου, οι όμοιοι με πρόβατα, είχαν εκτελέσει αυτή τη διακονία και είχαν ευλογηθή πολύ διότι το είχαν κάμει. Σεις συμμετέχετε σ’ αυτό το είδος διακονίας; Χρησιμοποιείτε ευχαρίστως κάθε ευκαιρία για να δώσετε βοήθεια και συμπαράστασι στους αδελφούς του Χριστού σήμερα; Ακόμη και στους ‘ελαχίστους,’ καθώς και στους πιο εξέχοντας;
‘ΔΙΑΚΟΝΙΑ’ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ
Ύστερ’ από τον θάνατο του Ιησού, το Βιβλικό υπόμνημα δείχνει ότι μερικοί, περιλαμβανομένου και του νεαρού Ιωάννου Μάρκου, του Τιμοθέου και άλλων, διακονούσαν ωρισμένους αποστόλους (Πράξ. 13:5· 19:22· 2 Τιμ. 4:11), και μερικοί ‘διακονούσαν’ τον Παύλο όταν ήταν στη φυλακή. (2 Τιμ. 1:16-18· Φιλήμ. 13) Τι υπηρεσίες προσέφεραν; Το υπόμνημα δεν δίνει ειδικές λεπτομέρειες. Γνωρίζομε ότι, εκτός από την προμήθεια τροφής και άλλων φυσικών αναγκαίων, μετέφεραν αγγέλματα και αναμετέδιδαν οδηγίες των αποστόλων σε άλλους, και χωρίς αμφιβολία εκτελούσαν και καθήκοντα γραμματέως, έκαναν αγορές, πιθανόν γραφικής ύλης, εκτελούσαν δε και άλλα όμοια καθήκοντα ως πραγματικοί βοηθοί των αποστόλων. Ασφαλώς θεωρούσαν αυτή την υπηρεσία ως Χριστιανική διακονία και ως πραγματικό προνόμιο, όπως ακριβώς ήταν.
Με το να διακονούν τον Παύλο και άλλους, αυτά τα άτομα βοηθούσαν εκείνους τους οποίους υπηρετούσαν να συγκεντρώνουν τις προσπάθειες των στην ειδική διακονία των. Στον Παύλο είχε ανατεθή ειδική διακονία από τον Χριστό Ιησού και αυτή ήταν ‘να διακήρυξη το ευαγγέλιον της χάριτος του Θεού,’ ιδιαιτέρως στα «έθνη,» στα οποία ο Παύλος ήταν απόστολος. (Πράξ. 20:24· 21:19· Ρωμ. 11:13· Εφεσ. 3:5-7) Επίσης ο Παύλος, υπηρετώντας ως ‘διάκονος της καινής διαθήκης’ βοηθούσε άτομα να γίνουν μέρος του έθνους του πνευματικού Ισραήλ σ’ αυτή τη νέα διαθήκη. Και, ακόμη πιο σπουδαίο, υπηρετούσε εκείνους που ήσαν ήδη σ’ αυτή τη νέα διαθήκη, με το να διακονή ως ποιμήν, βοηθώντας τους Χριστιανούς να παραμείνουν πιστοί στους όρους αυτής της διαθήκης και να ιδούν να πραγματοποιούνται σ’ αυτούς τα οφέλη της.—2 Κορ. 3:5, 6· 4:1· Κολ. 1:23-25.
Με τον καιρό σε μερικούς απ’ εκείνους οι οποίοι ‘διακονούσαν’ τον Παύλο είχε ανατεθή ποιμαντικό έργο μέσα στον πνευματικό Ισραήλ, τη Χριστιανική εκκλησία. Ο Τιμόθεος, παραδείγματος χάριν, είχε παρακληθή να παραμείνη στην Έφεσο για να βοηθήση την εκκλησία εκεί για μια χρονική περίοδο.—1 Τιμ. 1:3.
ΟΙ ΠΙΟ ΖΩΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ
Ναι, όλες αυτές οι πολλές υπηρεσίες ήσαν διακονίες, όλες αποτελούσαν μέρος της Χριστιανικής διακονίας. Μερικές υπηρεσίες ήσαν, φυσικά, πιο ζωτικές από άλλες. Αυτό έγινε σαφές λίγον καιρό μετά τη θεμελίωσι της Χριστιανικής εκκλησίας την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ. Έγινε γοργή αύξησις του αριθμού των μαθητών με τρεις χιλιάδες νεοβαπτισθέντας. Αυτό προκάλεσε την ανάγκη βοηθείας σε μορφή τροφής και άλλων προμηθειών, εφόσον πολλοί απ’ εκείνους οι οποίοι είχαν πιστεύσει προσφάτως ήσαν επισκέπται στην Ιερουσαλήμ, μακριά από τη γενέτειρα πόλι ή τη χώρα των. Για την αντιμετώπισι τούτου, οι μαθηταί προσέφεραν από τα υπάρχοντα των με όλη τους την καρδιά για τις ανάγκες άλλων οι οποίοι ήσαν ανάμεσα σ’ αυτούς τους νέους αδελφούς και αδελφές. (Πράξ. 2:5, 41· 4:32-37) Αλλά, για λόγους που δεν αναφέρονται, οι χήρες των Ελληνοφώνων Ιουδαίων είχαν παραμεληθή «εν τη καθημερινή διακονία» των προμηθειών. Ποιος έπρεπε να χειρισθή αυτό το πρόβλημα το οποίο προκαλούσε γογγυσμό μεταξύ των Ελληνοφώνων Ιουδαίων εναντίον των Εβραιοφώνων Ιουδαίων;
Οι απόστολοι, μόλις το πληροφορήθηκαν, είπαν: «Δεν είναι πρέπον ν’ αφήσωμεν ημείς τον λόγον του Θεού, και να διακονώμεν εις τράπεζας.» Έτσι είπαν στους αδελφούς να εκλέξουν επτά ικανούς άνδρες τους οποίους οι απόστολοι διώρισαν «επί της χρείας ταύτης,» λέγοντας, «ημείς δε θέλομεν εμμένει εν τη προσευχή και τη διακονία του λόγου.»—Πράξ. 6:1-6.
Ώστε, δύο διακονίες περιελαμβάνοντο εδώ. Μία διακονία εφρόντιζε για τη δικαία και αμερόληπτη διανομή τροφίμων (και χωρίς αμφιβολία εχειρίζετο επίσης τα χρήματα για την αγορά μερικών προμηθειών) σ’ αυτούς που είχαν ανάγκη. Αλλά υπήρχε μια πιο σπουδαία διακονία που έπρεπε να διεξάγεται και η οποία δεν περιελάμβανε τροφές ή χρήματα, αλλά την προμήθεια πνευματικής τροφής και πλούτου με μελέτη διά προσευχής, με έρευνα, διδασκαλία και ποίμανσι. Οι απόστολοι είχαν αντιληφθή ότι αυτή η τελευταία ’διακονία του λόγου’ άξιζε την αμέριστη προσοχή των. Είχαν κάμει ορθή εκτίμησι των πραγμάτων, και το αποτέλεσμα ήταν ότι «ο λόγος του Θεού ηύξανε, και επληθύνετο ο αριθμός των μαθητών εν Ιερουσαλήμ σφόδρα.» (Πράξ. 6:7) Είναι άξιο παρατηρήσεως ότι εκείνοι οι οποίοι είχαν διορισθή να διακονούν σε τράπεζες δεν έβγαλαν το συμπέρασμα ότι δεν απητείτο τίποτε περισσότερο απ’ αυτούς. Ο Στέφανος, παραδείγματος χάριν, είχε δυναμική συμμετοχή στη δημοσία διακήρυξι του Λόγου του Θεού.—Πράξ. 6:8-7:60.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΗΜΕΡΑ
Βλέποντας τον πλατύ σκοπό τής Χριστιανικής διακονίας, μπορούμε να εννοήσωμε γιατί ο απόστολος λέγει στα εδάφια 1 Κορινθίους 12:4-7: «Είναι δε διαιρέσεις χαρισμάτων, το πνεύμα όμως το αυτό· είναι και διαιρέσεις διακονιών, ο Κύριος [Ιησούς Χριστός] όμως ο αυτός· είναι και διαιρέσεις ενεργημάτων, ο Θεός όμως είναι ο αυτός, ο ενεργών τα πάντα εν πάσι.»—1 Κορ. 12:12-28.
Ναι, υπάρχουν πολλές διακονίες μέσα στη Χριστιανική διακονία. Διότι η Χριστιανική εκκλησία είναι σαν ένα σώμα, και για να λειτουργή κατάλληλα αυτό το σώμα κάτω από τον Κύριο και Κεφαλή του, τον Ιησού Χριστό, υπάρχουν πολλές υπηρεσίες, πολλές διακονίες, που πρέπει να διεξάγωνται. Όλες είναι ουσιώδεις, μολονότι μερικές είναι πιο ζωτικές από άλλες. Είναι σαφές, λοιπόν, ότι υπάρχει κάτι διαθέσιμο για τον καθένα να κάμη και, μέσα στις «διαιρέσεις διακονιών» που πρέπει να διεξάγωνται κάτω από τη διεύθυνσι του ενός Κυρίου, υπάρχει ένας πλατύς αγρός ευκαιριών και προνομίων.
Πολλά άτομα σήμερα, περιλαμβανομένων όχι μόνο νεαρών ατόμων άλλα επίσης ωρίμων ανδρών και γυναικών, προσφέρουν υπηρεσίες όμοιες μ’ εκείνες των Χριστιανών του πρώτου αιώνος οι οποίοι διακονούσαν τον Ιησού και τους αποστόλους του. Εκατοντάδες μαρτύρων του Ιεχωβά ενεργούν έτσι με ολοχρόνιο τρόπο υπηρετώντας σε οίκους Μπέθελ, σε τυπογραφεία, σε αγροκτήματα και σε γραφεία τμημάτων σ’ όλη τη γη. Αλλά εφόσον, σε πολλές περιπτώσεις, η εργασία των μοιάζει πολύ, αν δεν είναι τελείως ίδια, με την εργασία που κάνουν πολλά άτομα σε κοσμικά ιδρύματα, ασχολούνται αυτοί σε Χριστιανική διακονία μ’ αυτόν τον τρόπο; Ναι, διότι η εργασία των γίνεται για τα συμφέροντα τής βασιλείας του Χριστού· συντελεί στο να μπορούν άλλοι να συγκεντρώνωνται στο έργο τής διδασκαλίας και της ποιμάνσεως, ν’ αφιερώνωνται «εν τη προσευχή και τη διακονία· του λόγου,» και να προμηθεύουν την πνευματική τροφή που έχει ανάγκη η εκκλησία του Χριστού καθώς και άτομα μέσα στον κόσμο του ανθρωπίνου γένους. Ναι, κι εκείνοι που σήμερα φροντίζουν γι’ αυτό που θα. μπορούσε να ονομασθή «αναγκαία εργασία» μπορούν επίσης να έχουν μέρος και λαμβάνουν μέρος στην προσωπική διακονία του λόγου τής ζωής σε άλλους, μετέχοντας έτσι στο ευαγγέλιο της βασιλείας του Χριστού με τους αδελφούς των καθώς και με άλλους ανθρώπους. Αναγνωρίζουν ότι αυτό είναι ένα ζωτικό μέρος της διακονίας των .
Σε 26.000 και πλέον εκκλησίες σ’ όλη τη γη, άνδρες με πνευματικά προσόντα υπηρετούν ως ποιμένες και διδάσκαλοι των προβάτων του ποιμνίου του Θεού—με το να επιβλέπουν για την πνευματική των ευημερία, να συμβουλεύουν, να επιπλήττουν, να παρηγορούν, να ενισχύουν—ενώ άλλοι αφοσιωμένοι άνδρες φροντίζουν για άλλα πρόσθετα αναγκαία καθήκοντα. (Εφεσ. 4:11, 12, 1 Τιμ. 3:1-13) Σε κάθε εκκλησία υπάρχουν πολλές υπηρεσίες που πρέπει να γίνουν. Υπάρχουν ασθενείς που πρέπει να τους επισκεφθή κανείς, ίσως άλλοι που έχουν ανάγκη για την οποία πρέπει να φροντίση κανείς, χρειάζεται να βρεθούν μέρη για συναθροίσεις και να συντηρηθούν. Ναι, ακόμη και υπηρεσίες όπως ο καθαρισμός Αιθουσών Βασιλείας, επισκευές, ή κατασκευή κουρτινών, το ζωγράφισμα πινακίδων—όλα αυτά είναι ευκαιρίες για ‘διακονία.’ Άνδρες, γυναίκες ακόμη και παιδιά μπορούν να συμμετέχουν στο να φροντίζουν γι’ αυτά τα αναγκαία πράγματα. Και ο Θεός μέσω του Υιού του χορηγεί σ’ αυτούς επίσης το μεγάλο προνόμιο να διακονούν το ευαγγέλιον ο ένας στον άλλον καθώς και σε άτομα με έντιμη καρδιά έξω από την εκκλησία. (Πράξ. 2:17, 18· Εβρ. 10:24, 25) Ασφαλώς υπάρχουν πολλά που μπορούν να κάμουν όλοι οι Χριστιανοί στη Χριστιανική διακονία με την ποικιλία των υπηρετών της!
Είναι ωφέλιμο να έχωμε αυτή την πλατειά κατανόησι του τι περιλαμβάνει η Χριστιανική διακονία. Μας βοηθεί να βρίσκωμε χαρά και ικανοποίησι στην υπηρεσία μας. Οι Χριστιανοί άνδρες μπορούν να διαπιστώσουν ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι για να χρησιμοποιήσουν τις ποικίλες ικανότητες των και τα ταλέντα των. Και πρέπει να ενθαρρύνωνται να καλλιεργούν τις πνευματικές των ικανότητες να υπηρετούν μεταξύ των επισκόπων στο «καλόν έργον» της ποιμάνσεως των προβάτων του Θεού. (1 Τιμ. 3:1) Οι γυναίκες μπορούν ν’ αντιληφθούν την αξία του να διακονούν στις ανάγκες των Χριστιανών συζύγων και τέκνων των, με τη βεβαιότητα ότι αυτή η υπηρεσία έχει αξία στα όμματα της Κεφαλής της εκκλησίας, του Ιησού Χριστού, καθώς και του Θεού. (1 Πέτρ. 2:21· 3:1-5) Τα νεαρά άτομα, επίσης, μπορούν να βοηθούν στο σπίτι, στους τόπους των συναθροίσεων, να προσφέρουν υπηρεσίες σ’ εκείνους που είναι ηλικιωμένοι ή ασθενείς, να δέχωνται πρόθυμα και ν’ αναλαμβάνουν καθήκοντα κάτω από την οδηγία των επισκόπων. Και όλοι μπορούν και πρέπει να συμμετέχουν στη διακήρυξι του αίνου του Θεού μέσα στην εκκλησία καθώς και έξω απ’ αυτήν, κάνοντας όλα αυτά τόσο για τη δική των σωτηρία όσο και για τη σωτηρία εκείνων οι οποίοι τους ακούουν.—Ρωμ. 10:10.
Πώς, λοιπόν, μπορείτε να συμμετέχετε στη Χριστιανική διακονία; Με το να δεχθήτε τον Χριστό Ιησού ως την από τον Θεό διωρισμένη Κεφαλή σας και να υποτάσσεσθε στην κατεύθυνσί του, υπηρετώντας μαζί με την εκκλησία του. Μπορείτε να είσθε βοηθητικός σ’ εκείνους που κάνουν έργο ποιμάνσεως και διδασκαλίας· μπορείτε να βοηθήτε άλλους στη λατρεία και την υπηρεσία των προς τον Θεό και τον Χριστό· μπορείτε να κάνετε γνωστό το ευαγγέλιο σε άλλους. Οποιαδήποτε υπηρεσία βρεθή στο δρόμο σας, μεγάλη ή μικρή, δεχθητε την μ’ εκτίμησι. Ναι, «εκάστος κατά το χάρισμα το οποίον έλαβεν, υπηρετείτε κατά τούτο εις αλλήλους, ως καλοί οικονόμοι της πολυειδούς χάριτος του Θεού.»—1 Πέτρ. 4:10.