Ο Θεός Εκλέγει Σοφά τους Άρχοντας της Γης
ΕΠΙ δεκαέξη αιώνες οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου εργάσθηκαν πυρετωδώς για την αποστολή που ισχυρίζονται ότι έχουν—δηλαδή τη μεταστροφή του κόσμου στη Χριστιανοσύνη. Ποια ήταν η επιτυχία των;
Η αποτυχία των υπήρξε αθλία. Γιατί; Διότι η μεταστροφή του κόσμου ήταν δική των ιδέα, και όχι του Θεού. Αν αυτή ήταν σκέψις του Θεού θα είχαν επιτύχει. (Ησ. 46:9, 10) Τι πρέπει να λεχθή, λοιπόν, ότι ο Θεός δεν ενδιαφέρεται για όλους τους ανθρώπους; Ενδιαφέρεται, πράγματι, και μάλιστα πάρα πολύ. Αλλά στη διάρκεια αυτών των δεκαεννέα αιώνων δεν ασχολήθηκε με καμμιά προσπάθεια να μεταστρέψη το ανθρώπινο γένος γενικά, ούτε ανέθεσε σε αληθινούς Χριστιανούς να το κάμουν αυτό.
Μη κάνετε λάθος· ασφαλώς ο Θεός έχει σκοπό να κάμη προσιτή σε όλους τη σωτηρία. Και έχει τον ωρισμένο του καιρό γι’ αυτό. (Εκκλησ. 3:1) Ωστόσο, στη διάρκεια των περασμένων δεκαεννέα αιώνων υπήρξε εκλεκτικός ως προς εκείνους τους οποίους έσωσε. Γιατί; Διότι, μέχρι προσφάτως, εξέλεγε μόνο εκείνους οι οποίοι θα είναι άρχοντες του ανθρωπίνου γένους.
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ
Θα θυμάστε ότι όταν ο Ιησούς Χριστός ήταν στη γη, ήταν και αυτός, επίσης, εκλεκτικός. Είναι αλήθεια ότι βρισκόταν εδώ για να προμηθεύση το αντίλυτρο για τη σωτηρία όλων των ανθρώπων οι οποίοι θα το δεχθούν. (Ματθ. 20:28· Ιωάν. 3:16) Αλλά ο Χριστός ήταν στη γη πρωτίστως για ν’ αποδείξη την ακεραιότητά του στον Θεό και έτσι να γίνη άξιος Βασιλεύς της βασιλείας του Θεού η οποία θα κυβερνήση τον κόσμο με δικαιοσύνη. Έδωσε μαρτυρία σχετικά με την αλήθεια αυτής της βασιλείας.—Ιωάν. 18:36, 37.
Ο Ιησούς Χριστός γνωρίζοντας ότι η βασιλεία είναι τόσο μεγάλης σημασίας για τον Πατέρα του καθώς επίσης και για τη ζωή και την ειρήνη του ανθρωπίνου γένους, έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον γι’ αυτήν. Και όπως κάθε άρχων ο οποίος δεν έχει ακόμη εγκατασταθή στη θέσι του σκέπτεται πρώτα τους άνδρες τους οποίους θα θέση στις σπουδαίες διοικητικές θέσεις κάτω απ’ αυτόν, έτσι και ο Ιησούς ενδιαφέρθηκε πρώτα γι’ αυτούς οι οποίοι θα ήσαν ταυτισμένοι μ’ αυτόν στην κυβέρνησι της Βασιλείας.—Λουκ. 22:28, 29· Ιωάν. 17:12.
Έτσι ο Ιησούς, με προσευχή και κατεύθυνσι από το πνεύμα του Θεού, εξέλεξε πρώτα τους αποστόλους του. (Λουκ. 6:12-16) Αυτοί επρόκειτο να είναι τα θεμέλια ενός διοικητικού σώματος το οποίον θα εργαζόταν κάτω από τη δική του ηγεσία. Στην εξεικονιστική γλώσσα της Αποκαλύψεως αυτή η διοικητική οργάνωσις συμβολίζεται από μια πρωτεύουσα, που ονομάζεται «Νέα Ιερουσαλήμ.» Περιγράφεται επίσης ως η «Νύμφη,» του Χριστού η οποία θα ενωθή μαζί του στους ουρανούς. Στη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του στη γη, αυτός μαζί με την «Νύμφη» του θα επεκτείνη την προσοχή και την εξουσία του στη γη, για να την κυβερνήση με ειρήνη.—Αποκάλ. 21:1-4, 14.
Γνωρίζοντας αυτά τα πράγματα ο Χριστός, ύστερα από τον θάνατο και την ανάστασί του, συνεκέντρωσε εκείνους οι οποίοι είχαν δείξει πίστι στο ευαγγέλιο που αυτός και οι απόστολοι είχαν κηρύξει. Εξέχεε επάνω τους το άγιο πνεύμα και ανέθεσε σ’ αυτούς να κηρύξουν σε άλλους, και να τους διδάξουν. Έτσι ο Χριστός, άρχισε την προετοιμασία για την ουρανία «πόλι» ή κυβέρνησι η οποία θα κυβερνούσε το ανθρώπινο γένος.—Πράξ. 2:1-4· Εβρ. 11:10,16.
Η ΔΟΚΙΜΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ ΧΡΟΝΟ
Διαβάζοντας τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές παρατηρούμε ότι η ελπίδα που αποκτούσαν όλοι εκείνοι οι οποίοι εδέχοντο το κήρυγμα στις ημέρες των αποστόλων ήταν να συμμετάσχουν μαζί με τον Χριστό στην κυβέρνησι της βασιλείας στον ουρανό. (2 Τιμ. 2:12· Εβρ. 3:1· 1 Πέτρ. 1:1-4) Δεν ήταν καιρός για να συνάξη ο Θεός εκείνους οι οποίοι επρόκειτο να ζήσουν στη γη ως ανθρώπινοι υπήκοοι κάτω από την ουρανία βασιλεία. Αυτό οφείλεται στο ότι η Μεσσιανική βασιλεία του Θεού δεν επρόκειτο ν’ αρχίση ενεργό διακυβέρνησι επάνω σ’ όλη τη γη ως την δευτέρα παρουσία του Κυρίου Ιησού Χριστού.—2 Τιμ. 4:1· Εβρ. 10:13· Ψαλμ. 110:1-3.
Ώστε η μακρά χρονική περίοδος πριν από την ανάληψι της Βασιλείας του Χριστού θα εχρησιμοποιείτο για την εκλογή, την εκπαίδευσι, τη δοκιμή και την απόδειξι καταλληλότητος εκείνων οι οποίοι επρόκειτο να βασιλεύσουν μαζί με τον Χριστό. Οι απαιτήσεις ήσαν πολύ αυστηρές, και πολλοί προσεκλήθησαν αλλά λίγοι τελικά εξελέγησαν. (Ματθ. 22:14) Σύμφωνα με τις Γραφές, ο Θεός περιώρισε τον αριθμό αυτού του εκλεκτού διοικητικού σώματος υπό τον Ιησού Χριστό σε 144.000 άτομα.—Αποκάλ. 7:4· 14:1-3.
ΕΝΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ
Σχετικά μ’ αυτό το διοικητικό σώμα, ο απόστολος Παύλος τονίζει ότι επί πολλούς αιώνες ο Θεός είχε κρατήσει κρυμμένο ένα «μυστήριον» [ιερό μυστικό, ΜΝΚ]. Αυτό το μυστήριο ήταν ότι επρόκειτο να εκλέξη ανθρώπους τόσο από τον Ισραήλ όσο και από τα έθνη για να είναι σύντροφοι στους ουρανούς μαζί με το υποσχεμένο «σπέρμα,» τον Μεσσία και Βασιλέα. (Εφεσ. 3:4-6· 1:9-11) Ο Παύλος λέγει ότι η οικονομία αυτού του μυστηρίου ήταν «διά να γνωρισθή τώρα διά της εκκλησίας εν τοις επουρανίοις εις τας αρχάς και τας εξουσίας η πολυποίκιλος σοφία του Θεού.» Πώς αυτή η σοφία του Θεού εξεδηλώθη «διά της εκκλησίας»;—Εφεσ. 3:9,10.
Δεν σημαίνει ότι η εκκλησία στη γη διδάσκει σοφία στις ουράνιες εξουσίες. Μάλλον, σημαίνει ότι ο Θεός, με την πολιτεία του και την επεξεργασία των σκοπών του σχετικά με τη Χριστιανική εκκλησία, αποκαλύπτει ανυπέρβλητη σοφία, ακόμη και στους αγγέλους.—1 Πέτρ. 1:10-12.
Παρατηρήστε, πρώτα, τη σοφία του Θεού στην πολιτεία του με το κυριώτερο Μέλος της εκκλησίας. Μέσω της θυσίας του Υιού του για την απομάκρυνσι της αμαρτίας, ο Ιεχωβά απέδειξε ότι η δική του διακυβέρνησις είναι τελείως ορθή και απολύτως δικαία. Διότι βάσει αυτής της θυσίας ο Θεός μπορούσε ‘να ανακηρύξη δικαίους’ εκείνους τους οποίους θα εξέλεγε ως υποψηφίους κληρονόμους της βασιλείας μαζί με τον Χριστό. Εφόσον αυτοί επρόκειτο να είναι ουράνιοι άρχοντες, ο Θεός, μέσω του πνεύματός του, τους έφερε σε οικογενειακή σχέσι με τον εαυτό του, με το να τους κάμη πνευματικούς υιούς. Με το πνεύμα του έδωσε σ’ αυτούς γνώσι και σαφή αντίληψι της ουρανίας ελπίδος των. (Ρωμ. 3:23-26· 8:16) Ο Ιεχωβά τους καθοδηγεί τους εκπαιδεύει και τους διαπλάθει μέσω όλων των δοκιμασιών τις οποίες υφίστανται, ώστε να γίνουν ακριβώς κατάλληλοι για τη θέσι που έχει γι’ αυτούς στην κυβέρνησί του. (Ρωμ. 9:21-24· Εφεσ. 2:10) Επιπροσθέτως, λόγω της τελείας σοφίας του στο να κατευθύνη αυτή την εκπαίδευσι και τη δοκιμή μπορεί να είναι βέβαιος για την αιωνία νομιμοφροσύνη των. Μπορεί με ασφάλεια να δώση σ’ αυτούς άφθαρτους οργανισμούς και αθάνατη ουρανία ζωή, ως άρχοντας επάνω στο ανθρώπινο γένος. (1 Κορ. 15:50-54) Αλλά ας εξετάσωμε τώρα πώς ο Θεός είχε επίσης υπ’ όψιν και το υπόλοιπο ανθρώπινο γένος καθώς εδοκίμαζε και επεδοκίμαζε εκείνους τους οποίους θα χρησιμοποιούσε ως το κυβερνών σώμα του.
ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΜΕ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ
Ο Ιησούς Χριστός, η Κεφαλή της εκκλησίας, υπέστη την πιο αυστηρή δοκιμασία για ν’ αποδείξη τα προσόντα του. Γι’ αυτόν είναι γραμμένο: «Διότι δεν έχομεν αρχιερέα μη δυνάμενον να συμπαθήση εις τας ασθενείας ημών, αλλά πειρασθέντα κατά πάντα καθ’ ομοιότητα ημών, χωρίς αμαρτίας.» (Εβρ. 4:15) Τι σοφία και δικαιοσύνη εκ μέρους του Θεού! Διότι ο Ιερεύς και Άρχων τον οποίον θέτει επάνω στο ανθρώπινο γένος δεν είναι κάποιος ο οποίος στερείται πλήρους κατανοήσεως των προβλημάτων μας και των αισθημάτων μας. Από την προηγουμένη του πείρα στον ουρανό, όπου εργάσθηκε μαζί με τον Πατέρα του στη δημιουργία όλων των πραγμάτων, ο Υιός του Θεού κατανοεί την κατασκευή των ανδρών και γυναικών, καθώς επίσης και των αγγέλων. (Ιωάν. 1:10· 2:25· Κολ. 1:15-17) Αλλά ακόμη περισσότερο, με το να γίνη άνθρωπος με αίμα και σάρκα στη γη έλαβε πείρα της υπηρεσίας του Θεού κάτω από αντίξοες συνθήκες. Κατανοεί πλήρως τα ανθρώπινα προβλήματα. Αναγνωρίζει τι σημαίνει να υποφέρη κανείς. (Εβρ. 5:7-9) Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να έχουν απόλυτη πίστι στο ιερατικό αξίωμα του Χριστού, γνωρίζοντας ότι και αυτός ο ίδιος υπέστη τις ίδιες δοκιμασίες επιτυχώς και γνωρίζει τι χρειάζονται οι άνθρωποι.—Εβρ. 4:14-16· Ιωάν. 16:33.
Επίσης, παρατηρήστε τη σοφία του Θεού στο να εκλέξη ένα σώμα από 144.000 συμβασιλείς και ιερείς. Αυτό δεν ήταν απώλεια χρόνου. Στη διάρκεια της μεγάλης εκτάσεως των δεκαεννέα αιώνων αυτοί εξελέγησαν απ’ όλα τα επαγγέλματα, απ’ όλες τις φυλές και γλώσσες και όλα τα κοινωνικά στρώματα. Δεν υπάρχει λοιπόν πρόβλημα που κάποιος απ’ αυτούς, αναλαμβάνοντας τη νέα Χριστιανική προσωπικότητα, δεν έχει αντιμετωπίσει και υπερνικήσει. (Εφεσ. 4:22-24· 1 Κορ. 10:13) Αυτοί οι υφιερείς, επίσης, θα είναι ιερείς οι οποίοι θα είναι γεμάτοι συμπάθεια και έλεος, ικανοί να βοηθήσουν κάθε είδους ανθρώπους.
Επί πλέον ο Θεός με στοργικό τρόπο έχει παραλάβει ένα μεγάλο τμήμα αυτών των πνευματικών κληρονόμων μαζί με τον Χριστό από τις γυναίκες. Σχετικά με την πνευματική των στάσι απέναντι του Θεού και του Χριστού, ‘δεν υπήρχε άρσεν και θήλυ’ όταν ήσαν στη γη, και στον ουρανό δεν υπάρχει διάκρισις φύλου. (Γαλ. 3:28) Ωστόσο, τα μέλη αυτά των κληρονόμων της Βασιλείας τα οποία εξελέγησαν μεταξύ των γυναικών γνωρίζουν από πείρα τα προβλήματα, τις μεταλλαγές και τον τρόπο σκέψεως των γυναικών, και έχουν διακρατήσει ακεραιότητα κάτω από δοκιμασίες ως γυναίκες. Αυτό είναι παρηγορητικό για τις γυναίκες οι οποίες επιθυμούν να είναι πιστές στον Θεό και οι οποίες προσπαθούν ν’ αποκτήσουν ζωή κάτω από τη διακυβέρνησι της Βασιλείας του. Πόσο σοφός είναι ο Δημιουργός μας!
Η ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΙΣ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ
Η Βιβλική προφητεία προείπε ότι ο Χριστός θ’ ανελάμβανε τη δύναμι της βασιλείας ενώ τα έθνη του κόσμου θα ήσαν ακόμη σε δράσι. (Ψαλμ. 2:1-6· 110:1, 2) Αναλαμβάνοντας τη δύναμι της Βασιλείας, θα έστρεφε την προσοχή του σ’ εκείνους από τις 144.000 που είχαν πεθάνει. Κατόπιν θα προχωρούσε να συνάξη όλους τους υποψηφίους συντρόφους της Βασιλείας στη γη, που ονομάζονται ‘υπόλοιπον,’ για δοκιμή και τελική επιδοκιμασία. (1 Θεσ. 4:16, 17· Αποκάλ. 12:10, 17) Οι παγκόσμιες συνθήκες που εκπληρώνουν την προφητεία δείχνουν ότι ευρισκόμεθα στις τελευταίες ημέρες αυτής της συνάξεως, η οποία ονομάζεται «θερισμός.» Όταν αυτή συμπληρωθή και καταστραφή το παρόν σύστημα καθώς και η εξουσία του, ο Χριστός και οι σύντροφοί του βασιλείς και ιερείς θ’ αρχίσουν τη χιλιετή βασιλεία για την ευλογία του ανθρωπίνου γένους.—Ματθ. 13:37-40· Αποκάλ. 11:18· 19:19-21· 20:1-4, 6.
Τι σημαίνει αυτό τώρα για τους κατοίκους της γης; Σημαίνει ότι είναι καιρός για όλους μας ν’ αποφασίσωμε αν θα είμεθα πιστοί υπήκοοι της διακυβερνήσεως της Βασιλείας. Τις αρχές αυτής της διακυβερνήσεως και των αρχόντων της μπορούν να τις μάθουν όλοι όσοι επιθυμούν. Μπορούμε να θέσωμε σ’ εφαρμογή στη ζωή μας τώρα αυτές τις αρχές. Αν ναι, έχομε τη δυνατότητα να προστατευθούμε από τον Θεό περνώντας μέσα από την ‘μεγάλη θλίψι,’ η οποία θα θέση τέρμα σ’ αυτή την ατελή ανθρωποποίητη διακυβέρνησι. Πολλοί το κάνουν αυτό σήμερα. (Αποκάλ. 7:9, 10, 14-17· Ματθ. 25:31, 32) Αν είμεθα μεταξύ αυτών, μπορούμε να είμεθα οι πρώτοι επίγειοι υπήκοοι αυτής της Βασιλείας. Μπορούμε ν’ αποβλέπωμε να ιδούμε την ανάστασι των αμετρήτων εκατομμυρίων νεκρών στους οποίους θα δοθή ευκαιρία για ζωή κάτω απ’ αυτή τη Βασιλεία.—Αποκάλ. 20:11-13.
Ώστε ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος, εκλέγοντας τους άρχοντας της γης, είχε στην καρδιά του τα συμφέροντα του ανθρωπίνου γένους. Δεν παρέβλεψε κανένα. Με τον δικό του τρόπο εκλογής αυτών των βασιλικών και ιερατικών κυβερνητών έχει θέσει σοφά ένα στερεό θεμέλιο για πίστι, αποκαλύπτοντας τις ιδιότητες και τα προσόντα του ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να τον αγαπούν και να τον υπηρετούν με νοημοσύνη. Έχει δημιουργήσει μια ακλόνητη, αδιάφθορη κυβέρνησι για τη γη.—Εφεσ. 2:6, 7.
Οι ‘ουράνιες αρχές και εξουσίες’ βλέπουν τη σοφία του Θεού στην επεξεργασία του σκοπού του. (Εφεσ. 3:10) Αυτές οι αγγελικές δυνάμεις ευχαρίστως τίθενται κάτω από την εντολή του Μεσσιανικού Βασιλέως του. (Εβρ. 1:6) Μπορούμε, λοιπόν, ασφαλώς ν’ αναφωνήσωμε μαζί τους: «Η ευλογία και η δόξα και η σοφία και η ευχαριστία και η τιμή και η δύναμις και η ισχύς ανήκει εις τον Θεόν ημών εις τους αιώνας των αιώνων.»—Αποκάλ. 7:12.