Επιβίωσις με το Νικηφόρο Μέρος στον Αρμαγεδδώνα

«Και κράζοντες μετά φωνής μεγάλης έλεγον, Η σωτηρία [η νίκη, ΝΑΒ] είναι του Θεού ημών του καθήμενου επί του θρόνου, και του Αρνίου.»—Αποκάλ. 7:10.

 1. Τι θα επακολουθήση μετά τον επικείμενο παγκόσμιο πόλεμο του Αρμαγεδδώνος, και τι θα είναι καλό να κάμωμε τώρα;

ΕΙΡΗΝΗ χιλίων ετών θα επακολουθήση μετά το τέλος του παγκοσμίου πολέμου στο πεδίον της μάχης του Αρμαγεδδώνος. Θα είναι κάτι πολύ επιθυμητό να επιζήση κανείς από τον τελικό πόλεμο αυτού του κοσμικού συστήματος πραγμάτων. Η επιβίωσις θα αποτελή το ευτυχές προνόμιο εκείνων που αποδεικνύουν ότι είναι με το νικηφόρο μέρος. Αυτό παρουσιάζει μια προοπτική πολύ διαφορετική από τη σκοτεινή άποψι που διατηρούν οι πολιτικοί και στρατιωτικοί προγνώσται, ότι ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος που θα διεξαχθή με πυρηνικά όπλα, δεν θα σημάνη νίκη για κανένα μέρος. Και τα δύο μέρη θα χάσουν. Μαζί με αυτό είναι και η πρόβλεψις ότι ένας τέτοιος παγκόσμιος πόλεμος θα σημάνη αυτοκτονία για την ανθρώπινη οικογένεια. Εν τούτοις, δεν είναι ανάγκη να τρομάζωμε από τέτοιους ανθρώπινους διαλογισμούς. Στην επικείμενη σύγκρουσι στον Αρμαγεδδώνα θα υπάρξη ένα νικηφόρο μέρος. Ενεργούμε ορθά αν ευθυγραμμισθούμε τώρα με το μέρος που πρόκειται να κερδίση, για ν’ απολαύσωμε κατόπιν τον καλό καρπό της νίκης.

 2. Γιατί το να τεθούμε τώρα με το νικηφόρο μέρος δεν απαιτεί ν’ ασχοληθούμε με την πολιτική αυτού του κόσμου;

² Σ’ αυτή την περίπτωσι δεν πρόκειται να κερδίση κανένα πολιτικό κόμμα ή συγκρότημα εθνών εναντίον άλλου πολιτικού κόμματος ή συγκροτήματος εθνών. Δεν θα επιβληθή μια ιδέα ανθρώπινης διακυβερνήσεως σ’ έναν απρόθυμο νικημένο λαό που συνδέεται με μια άλλη ιδέα πολιτικής διακυβερνήσεως. Ούτε θα εξαναγκάσουν οι νικηταί τους ηττημένους να εισέλθουν σ’ ένα πολιτικό στρατόπεδο που περικλείει ολόκληρο τον κόσμο της ανθρωπότητος. Ένα τέτοιο πράγμα δεν έχει ως αποτέλεσμα μια μόνιμη ειρήνη στη γη και δεν επιτυγχάνει μια πρόθυμη υποταγή από μέρους του ηττημένου λαού. Η νίκη που θα κερδηθή δεν θ’ αποτελή κανένα πολιτικό θρίαμβο, αλλά θα καταργήση όλη την ανθρώπινη πολιτική της γης. Για να βρεθούμε στο νικηφόρο μέρος δεν θα χρειασθή ν’ ασχοληθούμε στη διαιρετική πολιτική αυτού του κόσμου.

 3. Ποια ερωτήματα είναι τώρα υψίστου ενδιαφέροντος για μας;

³ Το ζωτικό αυτό γεγονός παρουσιάζει μια ελκυστική μορφή του επικειμένου παγκοσμίου πολέμου στον Αρμαγεδδώνα, μολονότι τώρα το θέμα του πολέμου είναι κάτι για το οποίο οι λαοί ολοένα περισσότερο δεν θέλουν να μιλούν ή να το σκέπτονται. Ερωτήματα πολύ μεγάλου ενδιαφέροντας για μας είναι: Τι έχει να κερδίση ο νικητής από τη νίκη του; Τι θα σημάνη η νίκη για κείνους από μας που θέτομε τώρα τον εαυτό μας με το μέρος του νικητού; Θα έχη αξία η επιβίωσίς μας από τον Αρμαγεδδώνα;

 4. Τι θα προσέφερε σ’ εμάς ο νικητής, αν μια ή όλες οι πολιτικές εξουσίες θα εκέρδιζαν σε μια άλλη παγκόσμια διαμάχη;

⁴ Από σκληρή πείρα γνωρίζομε τι θα είχαν να μας προσφέρουν οι πολιτικές εξουσίες αυτού του συστήματος πραγμάτων, αν επρόκειτο όλες μαζί ή μόνο ένα συγκρότημα απ’ αυτές να κερδίση τη νίκη. Το πολύ, δεν θα μπορούσε να δώση τίποτε καλύτερο απ’ ό,τι προσέφερε στην ανθρωπότητα από τον καιρό της εκρήξεως του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου στο έτος 1914 μ.Χ. Και τι ήταν αυτό; Τίποτα άλλο από δύσκολους καιρούς, που γίνονται ολοένα πιο δύσκολοι για τους λαούς γενικά. Οι λόγοι αισιοδοξίας για την παγκόσμια κατάστασι λιγοστεύουν ολοένα. Η βάσις για απαισιοδοξία μεγαλώνει. Παρά τη συμβολή της συγχρόνου επιστήμης και της προχωρημένης τεχνολογίας και των Ηνωμένων Εθνών ως οργάνου για διεθνή συνεργασία, οι διορατικοί οικονομολόγοι, οι κοινωνιολόγοι και οι μελετηταί του περιβάλλοντος μάς προειδοποιούν ότι πλησιάζομε σ’ ένα αδιέξοδο και κανένας νομοθέτης, πολιτικός, αστυνομικός ή εκπαιδευτής δεν γνωρίζει τη διέξοδο. Πάνω απ’ αυτά πρέπει να προστεθή και η ιλιγγιώδης δαπάνη μιας νίκης σ’ έναν άλλο παγκόσμιο πόλεμο σε ανθρώπινες ψυχές, υλικές περιουσίες και επιδράσεις στο περιβάλλον. Υπάρχει λοιπόν κάθε πιθανότης να προσφέρουν οι πολιτικές εξουσίες μόνον ό,τι είναι πολύ χειρότερο από εκείνο που μας είχαν προσφέρει από το έτος 1914 έως τώρα.

 5. Ποιος λοιπόν πρέπει να είναι ο επιθυμητός νικητής στον Αρμαγεδδώνα και γιατί;

⁵ Βεβαίως λοιπόν, όλοι οι ευθείς άνθρωποι πρέπει να ελπίζουν και να επιζητούν ώστε η νίκη στον επικείμενο πόλεμο του Αρμαγεδδώνος ν’ αποτελή το βραβείον κάποιου ο οποίος μπορεί να μας προσφέρη ένα μέλλον για το οποίον θα θέλαμε να επιζήσωμε. Αυτός ο επιθυμητός νικητής στον Αρμαγεδδώνα δεν θα μπορούσε να είναι κανένας άλλος εκτός από τον Δημιουργό του πρώτου επιγείου περιβάλλοντος του ανθρώπου, δηλαδή, ο ίδιος ο Θεός. Αυτό είναι το λογικό πράγμα, διότι εκείνο που σχετίζεται με το φυσικόν περιβάλλον του ανθρώπου σχετίζεται με τον Θεό. Εκείνο που αφορά όλο το ανθρώπινο γένος αφορά και τον Θεό.

 6. Τι σχέσι θα έχη ο επικείμενος παγκόσμιος πόλεμος του Αρμαγεδδώνος με το αρχικό επίγειο περιβάλλον του ανθρώπου;

⁶ Το αρχικό περιβάλλον του ανθρώπου δεν ήταν κάποιο φανταστικό σπήλαιο τρωγλοδύτου όπως διδάσκεται από τους συνηγόρους της θεωρίας της ανθρωπίνης εξελίξεως. Τα ιστορικά γεγονότα στην περίπτωσι αυτή είναι ότι το πρώτο φυσικό περιβάλλον του ανθρώπου ήταν ένας τέλειος κήπος, ένας παράδεισος φυσικής ωραιότητος και τερπνές συνθήκες διαβιώσεως. Ένα λοιπόν από τα λαμπρά αποτελέσματα της θείας νίκης στον Αρμαγεδδώνα θα είναι η αποκατάστασις ενός παραδείσου στη γη, αλλά σε μια παγκόσμια κλίμακα. Η επάνοδος του ανθρωπίνου γένους στον παράδεισο δεν μπορεί να γίνη με κανένα άλλο τρόπο εκτός από τη θεία νίκη στον Αρμαγεδδώνα. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που απομακρύνει την απαρέσκεια του να σκέπτεται κανείς ένα παγκόσμιο πόλεμο—τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνος.

ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΟΧΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΑΛΛΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 7. Εναντίον τίνος λοιπόν θα πολεμήσουν όλα τα έθνη, και ποια είναι η δική των άποψις σ’ αυτό το ζήτημα;

⁷ Μήπως αυτή η γραμμή συλλογισμού σημαίνει ότι όλα τα έθνη της γης πρόκειται να πολεμήσουν εναντίον του Θεού του Δημιουργού στο πεδίον της μάχης του Αρμαγεδδώνος; Αυτό ακριβώς! Αλλά τα έθνη σήμερα θίγονται όταν τους λέγεται ότι κατευθύνονται σε μια τέτοια σύγκρουσι με τον Θεό. Πραγματικά, θα ήταν δύσκολο να πεισθούν τα πολιτικά έθνη, και ιδιαίτερα εκείνα του θρησκευτικού Χριστιανικού κόσμου, ότι προετοιμάζονται τώρα να πολεμήσουν τον Θεό της Αγίας Γραφής. Οι κληρικοί πάντοτε διαβεβαίωναν τα έθνη του Χριστιανικού κόσμου ότι πολεμούσαν πάντοτε υπέρ του Θεού, στο πλευρό του Θεού, σε όλες τις διεθνείς διαμάχες από τον καιρό της ιδρύσεως του Χριστιανικού κόσμου στον τέταρτο αιώνα μ.Χ. Αυτοί αφήνοντο να υποκινούνται στις πολεμικές των ενέργειες από ένα θρησκευτικό αίσθημα σαν εκείνο του Ρωμαίου Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου, ο οποίος προτού ιδρύση τον Χριστιανικό κόσμο, επολέμησε υπό το σημείον του σταυρού. Ο Κωνσταντίνος, προτού διεξαγάγη μια αποφασιστική μάχη εναντίον του πολιτικού αντιπάλου του, ισχυρίσθηκε ότι είχε ιδεί ένα ουράνιο όραμα που παρίστανε ένα φωτεινό σταυρό με τις αστραφτερές λέξεις, «Εν τούτω νίκα.»

 8. Πώς ωνομάσθηκε αυτό το επικείμενο πεδίον μάχης, και πόση έκτασι περιλαμβάνει;

⁸ Εν τούτοις, ο Θεός ο ίδιος είναι εκείνος που προειδοποιεί όλα τα έθνη ότι εναντίον Αυτού θα κάμουν πόλεμο. Αυτός είναι εκείνος που κατονομάζει τον τόπο της διεξαγωγής του πολέμου ως την τελική έκβασι δηλαδή τον Αρμαγεδδώνα. Το πεδίον της μάχης πρέπει να είναι στη γη, διότι αυτός είναι ο τόπος που βρίσκονται τα έθνη, χωρίς οδόν διαφυγής στο έξω διάστημα. Πραγματικά, αυτό το πεδίον της μάχης περιλαμβάνει όλη τη γη—πράγμα που θα καταστήση αδύνατον για οποιονδήποτε στη γη να διαφύγη τ’ αποτελέσματά της.

 9. Εναντίον τίνος θα οδηγηθούμε να πολεμήσωμε, αν εξακολουθήσωμε να συμβαδίζωμε με τα έθνη, και ποια θεόπνευστη συμβουλή στο Λουκάς 14:31, 32 πρέπει καλά να προσέξωμε;

⁹ Τα έθνη μπορεί να μη πεισθούν ότι ο Θεός είναι Εκείνος εναντίον του οποίου θα πολεμήσουν, αλλά τι θα λεχθή για μας ως άτομα, άσχετα σε ποιο έθνος ανήκομε; Μας ευχαριστεί η σκέψις του πολέμου εναντίον του Θεού; Αν όχι, τι θα κάμωμε σχετικά με αυτό, εφόσον όλοι αποτελούμε μέρος διαφόρων εθνών; Μήπως θ’ αφήσωμε τον εαυτό μας να παρασυρθή από πανούργα σχέδια για να πολεμήσωμε μαζί με τα έθνη εναντίον του Θεού; Αν όχι, τότε είναι ανάγκη να προσφύγομε στον γραπτό Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, για να μάθωμε τι μας λέγει να κάμωμε σχετικά μ’ αυτό. Επιβάλλεται ν’ ακολουθήσωμε τη συμβουλή του Υιού του Θεού, ο οποίος ενουθέτησε τους μαθητάς του να υπολογίζουν τη δαπάνη των πράξεών των, λέγοντας: «Ή τις βασιλεύς υπάγων να πολεμήση άλλον βασιλέα, δεν κάθηται πρότερον και σκέπτεται, αν ήναι δυνατός με δέκα χιλιάδας να απαντήση τον ερχόμενον κατ’ αυτού με είκοσι χιλιάδας; Ει δε μη, ενώ αυτός είναι έτι μακράν, αποστέλλει πρέσβεις και ζητεί ειρήνην.» (Λουκ. 14:31, 32) Ομοίως, πρέπει μήπως να εξακολουθήσουμε να βαδίζωμε με τα κοσμικά έθνη στον Αρμαγεδδώνα, ή μήπως πρέπει να ζητήσωμε τώρα χωρίς καθυστέρησι ειρήνη με τον Θεό;

10. Πού και με ποια περιγραφική γλώσσα λέγει ο Θεός ότι θα πολεμήση εναντίον των εθνών στον Αρμαγεδδώνα;

¹⁰ Πώς, λοιπόν, μπορούμε να βγούμε από τη γραμμή της πορείας προς τον Αρμαγεδδώνα ώστε να μη ταχθούμε εκεί με το μέρος των εθνών; Πού μας πληροφορεί ο Θεός ότι στον Αρμαγεδδώνα θα συνάψη μάχη με τα έθνη; Στο Γραφικό βιβλίο της Αποκαλύψεως, κεφάλαιον δέκατο έκτο, εδάφιο δεκαέξη. Τα προηγούμενα εδάφια προλέγουν πώς θα οδηγηθούν τα έθνη από υπεράνθρωπη επιρροή, δηλαδή, από κακόβουλη δαιμονική επιρροή, σ’ αυτόν τον ασυνήθιστο πόλεμο. Ο Βιβλικός συγγραφεύς Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, περιγράφοντας τις αντιθεϊκές επιρροές ως «πνεύματα» αοράτων δαιμόνων, λέγει τα εξής: «Διότι είναι πνεύματα δαιμόνων εκτελούντα σημεία, τα οποία εκπορεύονται προς τους βασιλείς της γης και της οικουμένης όλης, διά να συνάξωσιν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος. . . . Και συνήθροισεν αυτούς εις τον τόπον τον καλούμενον Εβραϊστί Αρμαγεδδών.»

11. Τι σημαίνει το όνομα του πεδίου της μάχης στην Εβραϊκή γλώσσα;

¹¹ Τα προφητικά αυτά λόγια γράφθηκαν αρχικά από τον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή στην κοινή Ελληνική γλώσσα. Αλλά όταν μεταφράσθηκαν στην Εβραϊκή στον δέκατον ένατον αιώνα, το δέκατον έκτον εδάφιον έλεγε: «Και τους συνήθροισεν στον τόπο τον οποίον οι Εβραίοι καλούν Όρος της Μεγιδδώ (Αρ Μεγιδδώ).»—Αποκάλ. 16:16, Εβραϊκή μετάφρασις υπό Σάλκινσον-Γκίνσμπουργκ· επίσης, υπό Φ. Ντέλιτς.

12. Πού λοιπόν λέγουν μερικοί ότι θα διεξαχθή ο τελικός πόλεμος, αλλά τι ερωτήματα προκαλεί μια τέτοια ιδέα;

¹² Επειδή το όνομα Αρμαγεδδών σημαίνει Όρος της Μεγιδδώ, μερικοί Βιβλικοί ερμηνευταί καθώς και μερικοί εξέχοντες κληρικοί που κάνουν παγκόσμιες ραδιοφωνικές εκπομπές, είπαν ότι ο προσεχής παγκόσμιος πόλεμος θα διεξαχθή στη χώρα του Ισραήλ, στην Κοιλάδα της Μεγιδδώ, στα ερείπια της αρχαίας πόλεως Μεγιδδώ. Πραγματικά, αν ένας περιηγητής επικεφθή αυτά τα ερείπια σήμερα θα διαβάση μια επιγραφή που επισημαίνει τον τόπο και που λέγει ότι εκεί, σύμφωνα με την άποψι μερικών, πρόκειται να διεξαχθή ο τελικός πόλεμος. Αλλά, όσο ευρεία και αν είναι η κοιλάς που είναι εμπρός στα αναχώματα των ερειπίων της αρχαίας Μεγιδδώ, ποτέ δεν θα μπορούσε να χωρέση μια συγκέντρωσι των στρατευμάτων των βασιλέων και αρχόντων ολόκληρης της οικουμένης. Και ποιο ζήτημα θα τακτοποιούσε πραγματικά εκεί ένας πόλεμος στον κατά γράμμα τόπον της Μεγιδδώ; Μήπως τα μη Ιουδαϊκά έθνη, με τα πολεμικά των πλοία, με τους αεροπορικούς των στόλους, με τα πολεμικά των άρματα, με τα διηπειρωτικά βαλιστικά των βλήματα, και τις μηχανοκίνητες στρατιές των θα πολεμήσουν τη Δημοκρατία του Ισραήλ στη Μεγιδδώ ως το κεντρικό στρατηγικό πεδίον μάχης ολόκληρης της γης; Θα είναι λοιπόν η Δημοκρατία του Ισραήλ εκείνη που θα βρεθή με το νικηφόρο μέρος στον τόπο που λέγεται Αρμαγεδδών;

13. Ποιο γεγονός σχετικά με την Αποκάλυψι παραβλέπουν αυτοί που κάνουν τέτοια εφαρμογή, όπως παριστάνεται στην περίπτωσι που χρησιμοποιεί τον ‘μέγαν ποταμόν Ευφράτην’;

¹³ Τέτοια ερωτήματα προκαλούν εκείνοι που παίρνουν το όνομα Αρμαγεδδών ή Όρος της Μεγιδδώ κατά γράμμα. Παραβλέπουν το αξιοσημείωτο γεγονός ότι το βιβλίον της Αποκαλύψεως γράφθηκε κατά μέγα μέρος σε μια εξεικονιστική γλώσσα με τη χρήσι μεγάλου αριθμού συμβολισμών ή μεταφορικών εκφράσεων. Λόγου χάριν, όταν το δωδέκατον εδάφιον του ιδίου αυτού δεκάτου έκτου κεφαλαίου λέγει ότι η έκτη πληγή του Θεού χύθηκε επάνω στον μέγα ποταμόν Ευφράτην, δεν εννοεί ότι η έκτη αυτή συμβολική πληγή εκπληρώνεται στον κατά γράμμα Ποταμό Ευφράτη που περνά μέσα από τη χώρα του Ιράκ. Στους αρχαίους Βιβλικούς χρόνους, το κεντρικό σημείο του ποταμού εκείνου ήταν η πόλις της Βαβυλώνος, που ήταν επί κεφαλής της τρίτης παγκοσμίου δυνάμεως της Βιβλικής ιστορίας, της Βαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας. Η χρήσις του Ευφράτου ως συμβόλου εφιστά την προσοχή μας στην υπάρχουσα ακόμη παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, την οποία το βιβλίο της Αποκαλύψεως αποκαλεί Βαβυλώνα τη μεγάλη, που αναφέρεται στο δέκατο ένατο εδάφιο του ιδίου αυτού δεκάτου έκτου κεφαλαίου. Ομοίως, το δέκατο έκτο εδάφιο χρησιμοποιεί το όνομα Αρμαγεδδών συμβολικά λόγω των ιστορικών του δεσμών.

14. Ποια διπλή σημασία πήρε το όνομα Μεγιδδώ, και γιατί;

¹⁴ Το όνομα Μεγιδδώ είναι δυναμικό. Στην κοσμική ιστορία και στη Βιβλική ιστορία το όνομα φέρνει αναμνήσεις αποφασιστικών μαχών. Γιατί; Διότι η πόλις τότε εδέσποζε μιας στρατηγικής χερσαίας διόδου μεταξύ Ευρώπης Ασίας και Αφρικής, και γι’ αυτό οι κάτοικοι μπορούσαν εύκολα να προβάλουν αντίστασι και να αναχαιτίσουν εκεί τους επιδρομείς. Έτσι, η Μεγιδδώ πήρε μια διπλή σημασία, τη σημασία της τραγικής ήττης από το ένα μέρος και της ενδόξου νίκης από το άλλο.

15. Ποιο πρόσωπο είχε συνδεθή ιδιαίτερα με τη Μεγιδδώ, και πώς;

¹⁵ Ο Θεός της Αγίας Γραφής είχε συνδεθή με τον τόπο αυτό, και με τον παρακείμενο ποταμό Κισών. Αυτός ο Θεός ήταν με τον Κριτή Ιησούν του Ναυή, που διεδέχθη τον προφήτη Μωυσή, όταν ο Ιησούς του Ναυή καθυπέτασσε την Γη της Επαγγελίας και εκυρίευσε τη Μεγιδδώ. (Ιησ. Ναυή 12:21· 17:11) Στη διάρκεια της περιόδου των κριτών που ήλθαν μετά από τον Ιησούν του Ναυή, ο Θεός έδωσε μια σημαντική νίκη στον εκλεκτό του λαό στην περιοχή της Μεγιδδώ. Αυτό έγινε στην εποχή του Κριτού Βαράκ και της προφήτιδος Δεβόρρας.

16, 17. (α) Σε ποιους η μάχη δεν ήταν ζήτημα μικρής σημασίας, και γι’ αυτό τι είχε γίνει προς όφελος των Ισραηλιτών; (β) Σε ποιον απεδόθη η νίκη με ύμνο από τον Βαράκ και τη Δεβόρρα;

¹⁶ Η μάχη της εποχής εκείνης σε σύγκρισι με τους αριθμούς και τα υλικά που χρησιμοποιούνται στις σύγχρονες μάχες, ήταν μια υπόθεσις μικράς κλίμακος, διότι ο Κριτής Βαράκ είχε μόνο δέκα χιλιάδες άνδρας και την προφήτιδα Δεβόρρα μαζί του, ενώ ο εχθρός Στρατηγός Σισάρα είχε, εκτός από το πεζικό του, εννεακόσια ιππήλατα άρματα μάχης εξοπλισμένα με δρέπανα. Εν τούτοις, δεν ήταν ζήτημα σημασίας για τον Θεό, διότι αυτός εβάδισε στη μάχη υπέρ του εκλεκτού του λαού. Μόνον αυτός μπορούσε να φέρη μια ραγδαία βροχή στην κρίσιμη ώρα για να προκαλέση στην κοιλάδα του Ποταμού Κισών μια απότομη πλημμύρα που καθήλωσε τα φοβερά εκείνα εννεακόσια άρματα του εχθρού. Στο άσμα της νίκης που έψαλαν στον Θεό ο Βαράκ και η Δεβόρρα μετά τη θαυματουργική ήττα του καταδυναστευτικού εχθρού, εφιστούσαν την προσοχή στον όλως απαραίτητο θείο ρόλο για την ανατροπή του εχθρού, λέγοντας:

¹⁷ «Ήλθον οι βασιλείς, επολέμησαν· τότε επολέμησαν οι βασιλείς Χαναάν εν Θαανάχ πλησίον των υδάτων του Μεγιδδώ· λάφυρον αργυρίου δεν έλαβον. Εκ του ουρανού επολέμησαν, οι αστέρες εκ της πορείας αυτών επολέμησαν εναντίον του Σισάρα. Ο ποταμός Κισών κατέσυρεν αυτούς, ο παλαιός ποταμός, ο ποταμός Κισών. Κατεπάτησας, ψυχή μου, δύναμιν. Τότε κατετρίβησαν οι όνυχες των ίππων του ορμητικού δρόμου, του ορμητικού δρόμου των επ’ αυτούς ισχυρών. Καταράσθε την Μηρώζ, είπεν ο άγγελος του Ιεχωβά, καταράσθε κατάραν τους κατοίκους αυτής διότι δεν ήλθον εις βοήθειαν του Ιεχωβά, εις βοήθειαν του Ιεχωβά εναντίον των δυνατών.»—Κριτ. 5:19-23, ΜΝΚ· 4:1-3, 10, 12, 13.

18. Πώς εκτίθεται στους Κριτάς 4:14-16 ο λόγος της επιβιώσεως της Δεβόρρας, του Βαράκ και των στρατευμάτων του;

¹⁸ Η προφήτις Δεβόρρα και ο Κριτής Βαράκ και οι συμπολεμισταί του επέζησαν της μάχης με το νικηφόρον μέρος στη Μεγιδδώ. Ο λόγος γι’ αυτό εκτίθεται και στην αφήγησι του βιβλίου των Κριτών 4:14-16: «Και είπεν η Δεβόρρα προς τον Βαράκ, Σηκώθητι· διότι αυτή είναι η ημέρα, καθ’ ην ο Ιεχωβά παρέδωκε τον Σισάρα εις την χείρα σου· δεν εξήλθεν ο Ιεχωβά έμπροσθέν σου; Και κατέβη ο Βαράκ από του όρους Θαβώρ, και δέκα χιλιάδες άνδρες κατόπιν αυτού. Και κατετρόπωσεν ο Ιεχωβά τον Σισάρα, και πάσας τας άμαξας, και παν το στράτευμα, εν στόματι μαχαίρας, έμπροσθεν του Βαράκ.» Μετά απ’ αυτό η καταδίωξις του αποδιοργανωμένου εχθρού και η καταστροφή όλων αυτών ήταν απλό ζήτημα για τον Κριτή Βαράκ και τα στρατεύματά του.

19. (α) Σε ποιον επικείμενο πόλεμο εφαρμόζονται τα θεόπνευστα λόγια που έψαλαν στο τέλος του ύμνου ο Βαράκ και η Δεβόρρα; (β) Τι σημαντικό γεγονός ακολούθησε τη νίκη κοντά στη Μεγιδώ;

¹⁹ Χωρίς αμφιβολία τα θεόπνευστα λόγια που έψαλαν ο Βαράκ και η Δεβόρρα στο τέλος του ύμνου των μετά την αρχαία εκείνη νίκη στη Μεγιδδώ εφαρμόζονται σαν μια προσευχή σχετικά με τον επικείμενο πόλεμο στον Αρμαγεδδώνα. Εκείνοι έψαλλαν: «Ούτω να απολεαθώσι πάντες οι εχθροί σου, Ιεχωβά! οι δε αγαπώντες αυτόν ας ήναι ως ο ήλιος ανατέλλων εν τη δόξη αυτού.» (Κριτ. 5:31) Η εκπλήρωσις της θεόπνευστης εκείνης προσευχής σημαίνει ένα λαμπρό μέλλον για όλους εκείνους που αγαπούν τον Ιεχωβά και που θα είναι με το νικηφόρο μέρος στον Αρμαγεδδώνα. Σημαντικό εν σχέσει με αυτό είναι το ότι, τότε στις ημέρες του Βαράκ και της Δεβόρρας, όπως μας λέγει η αφήγησις, «ανεπαύθη η γη τεσσαράκσντα έτη.»

20. Τι παριστάνεται στην εποχή μας από τον «τόπον τον καλούμενον Εβραϊστί Αρμαγεδδών;»

²⁰ Τι παριστάνεται τώρα στην εποχή μας από τον «τόπον τον καλούμενον Εβραϊστί Αρμαγεδδώνα; Όπως στην αρχαία Μεγιδδώ, σημαίνει μια παγκόσμια κατάστασι που περιλαμβάνει ένα αποφασιστικό πόλεμο. Σημαίνει εκείνη τη σκηνή της παγκοσμίου εχθρότητος προς τον Θεό που απαιτεί τακτοποίησι του ζητήματος για το οποίον ηγέρθη η εχθρότης. Όπως η αρχαία Μεγιδδώ στο εδαφικό της ύψωμα εδέσποζε στρατηγικά της χερσαίας διόδου από τη μια χώρα ή ήπειρο ως την άλλη, έτσι και ο Αρμαγεδδών σημαίνει την τελευταία εκείνη κατάστασι στην οποία φθάνουν οι παγκόσμιες υποθέσεις όπου οι πολιτικοί άρχοντες ενωμένοι μεταχειρίζονται βία για να βρουν διέξοδο και όπου ο Θεός πρέπει ν’ αντιδράση με αντίθετη ενέργεια σύμφωνα με τον σκοπό Του. Έτσι το μέλλον του κόσμου πρόκειται ν’ αποφασισθή από το αποτέλεσμα που θα προκύψη από τον ανταγωνισμό των αντιθέτων δυνάμεων μεταξύ των.

21. (α) Με αυτή την άποψι για τον Αρμαγεδδώνα τι δεν πρέπει να περιμένωμε; (β) Τι θα μας βοηθήση να κάμωμε τώρα η περαιτέρω εξέτασις των Γραφών;

²¹ Όταν έχωμε αυτή τη Γραφική άποψι του τι πραγματικά σημαίνει ο Αρμαγεδδών, θα προφυλαχθούμε από το να βλέπωμε προς την εσφαλμένη κατεύθυνσι και ν’ αναμένωμε εσφαλμένη κατεύθυνσι και ν’ αναμένωμε εσφαλμένα πράγματα. Δεν θα βλέπωμε τη γεωγραφική τοποθεσία της αρχαίας Μεγιδδώ στη χώρα του Ισραήλ. Δεν θα περιμένωμε να συναντηθούν εκεί όλες οι ένοπλες δυνάμεις των εθνών με τη Δημοκρατία του Ισραήλ ως στόχο της επιθέσεώς των. Δεν θα περιμένωμε μια ομαδική μεταστροφή των Ιουδαίων της Δημοκρατίας του Ισραήλ στο να δεχθούν τον Ιησού της Ναζαρέτ ως τον Μεσσίαν. Δεν θα καταλήξωμε στην ιδέα ότι πρέπει να ευθυγραμμισθούμε με τους φυσικούς Ιουδαίους της Δημοκρατίας του Ισραήλ για να επιζήσωμε με το νικηφόρο μέρος στον Αρμαγεδδώνα. Αντιθέτως, θα διακρίνωμε ότι η Κοιλάς της Μεγιδδώ, και μάλιστα ολόκληρη η Δημοκρατία του Ισραήλ, δεν έχει σχέσι με το επίμαχο ζήτημα. Θα εξετάσωμε επιμελώς όλες τις θεόπνευστες Ιερές Γραφές και με τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού θα διαπιστώσουμε ποιο είναι το πραγματικό ζήτημα του Αρμαγεδδώνος. Τότε θα ξέρωμε με ποιο μέρος του επιμάχου ζητήματος θα λάβωμε τη στάσι μας για να επιζήσωμε με τους νικητάς στον πραγματικό Αρμαγεδδώνα.

ΤΟ ΕΠΙΜΑΧΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΤΟΝ ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝΑ

22. Ποιοι κινούνται σήμερα προς τον πραγματικό Αρμαγεδδώνα;

²² Ας μη κάνωμε λάθος: υπάρχει μια κίνησις προς τον πραγματικό Αρμαγεδδώνα σήμερα. Όταν παρατηρήσωμε ποιοι είναι εκείνοι που κινούνται προς αυτή την κατεύθυνσι, μπορούμε να διακρίνωμε ποιο είναι αυτό το επίμαχο ζήτημα. Ας διαβάσωμε πάλι το εδάφιο Αποκάλυψις 16:14, που προείπε ποιοι είναι εκείνοι που θα εβάδιζαν προς τον Αρμαγεδδώνα στο κρίσιμο σημείον της παγκοσμίου ιστορίας: «Είναι πνεύματα δαιμόνων εκτελούντα σημεία, τα οποία εκπορεύονται προς τους βασιλείς της γης και της οικουμένης όλης, διά να συνάξωσιν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος.»

23. (α) Τι δείχνει ότι θα γίνη πόλεμος στον Αρμαγεδδώνα και με ποιον; (β) Ποιο λοιπόν είναι το επίμαχο ζήτημα στον Αρμαγεδδώνα, και σε τι βαθμό;

²³ Ακριβώς το γεγονός ότι η σύναξις είναι για πόλεμο δείχνει ότι πρόκειται για ένα επίμαχο ζήτημα. Ο πόλεμος θα γίνη για να τακτοποιηθώ το επίμαχο ζήτημα. Επειδή πρόκειται για τον ‘πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος,’ σημαίνει ότι υπάρχουν εκείνοι που έχουν κάποια διαφορά με τον Παντοκράτορα Θεό και οι οποίοι θέλουν να την ξεκαθαρίσουν μαζί Του. Τι θα χάσουν εκείνοι που διαφωνούν μαζί του και θέλουν να λύσουν τα ζητήματα με πόλεμο; Σημειώστε παρακαλούμε την επίσημη θέσι αυτών εν σχέσει με ολόκληρη την οικουμένη. Είναι πολιτικοί άρχοντες, «βασιλείς της γης και της οικουμένης όλης.» Κινδυνεύουν τα βασίλειά των. Προκαλούν αυτόν τον πόλεμο στον Αρμαγεδδώνα με σκοπό να υπερασπίσουν την πολιτική των εξουσία, τη βασιλική των ιδιότητα, ακόμη και με τη δύναμι των όπλων. Συνεπώς, η έννοια της ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ αποτελεί το υπέρτατο επίμαχο ζήτημα στον Αρμαγεδδώνα! Όχι «βασιλεία» πάνω στη χώρα της Μεγάλης Βρεταννίας, όχι «βασιλεία» στην Ταϋλάνδη, όχι «βασιλεία» στη Σουηδία, αλλά ‘βασιλεία σε ολόκληρη την οικουμένη.’

24. Ποια ερωτήματα λοιπόν εγείρονται, για το ν’ αφεθούν τα πράγματα όπως είναι;

²⁴ Γιατί όμως, η βασιλεία σε ολόκληρη την οικουμένη ν’ αποτελή το αντικείμενο του επιμάχου ζητήματος στον Αρμαγεδδώνα; Γιατί οι βασιλείς, οι αυτοκράτορες, οι πρόεδροι και άλλοι πολιτικοί άρχοντες της γης ν’ ανησυχούν τώρα και η συνεχής εξουσία των να τίθεται σε αμφισβήτησι; Ο κόσμος της ανθρωπότητος πέρασε με αυτούς τους πολιτικούς άρχοντας πολύν καιρό, στην πραγματικότητα, πάνω από τέσσερις χιλιάδες χρόνια, δηλαδή από τις ημέρες του Βασιλέως Νεβρώδ της Βαβυλώνος στον Ευφράτη Ποταμό. Γιατί λοιπόν να μην αφεθή να συνεχισθή το καθεστώς (Status Quo), το πολιτικό πρότυπο διακυβερνήσεως της γης που επέζησε τόσον καιρό, εφόσον οι ίδιοι οι λαοί το δέχονται πρόθυμα και θέλουν να έχουν τις δημοκρατικές εκλογές των κάθε τόσο; Γιατί να μην αφεθούν οι λαοί να έχουν τουλάχιστον τον δικό τους τρόπο γι’ αυτό το ζήτημα; Γιατί να γίνη μια παγκόσμια αλλαγή στη διακυβέρνησι της γης; Μήπως δεν πέρασε ο κόσμος αρκετή αναταραχή όπως έχει συμβή;

25. (α) Ποια ερωτήματα εγείρονται εν σχέσει με μια «αλλαγή» που την επιθυμούν εκείνοι που βλέπουν ότι ήλθε ο καιρός γι’ αυτήν; (β) Σε τι επιμένουν οι βασιλείς της οικουμένης όλης, και κάτω από ποια επιρροή;

²⁵ Εν τούτοις, ολοένα περισσότεροι άνθρωποι σήμερα πείθονται ότι «ήλθε ο καιρός για μια αλλαγή!» Αλλά μια «αλλαγή» από την τωρινή παγκόσμια κατάστασι διακυβερνήσεως σε τι; Εξ άλλου, είναι σύμφωνοι στο τι πρέπει να αλλάξη και πώς πρόκειται αυτό να γίνη; Παρ’ όλον ότι έχουν αυτόν τον οργανισμό επί είκοσι εννέα έτη για διεθνή ενέργεια, τα Ηνωμένα Έθνη, δεν μπορεί ν’ αφεθή σε εξαγριωμένους λαούς να χειρισθούν το ζήτημα μιας «αλλαγής» σε κάτι ευχάριστο σε όλους, κάτι που να ικανοποιή όλες τις ανθρώπινες ανάγκες και να είναι βέβαιο ότι θα διαρκέση για πάντα στο μέλλον. Επί πλέον, σύμφωνα με την Αποκάλυψι, κεφάλαιον δέκατο έκτο, εδάφιον δεκατέσσερα, οι σημερινοί πολιτικοί άρχοντες με κανένα τρόπο δεν ευνοούν μια ειρηνική αλλαγή. Επιμένουν ότι είναι αναγκαία η διεξαγωγή ως το τέλος του ‘πολέμου της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος.’ Και πίσω απ’ αυτούς τους άρχοντας υπάρχουν μοχθηρές δυνάμεις ανώτερες από τον άνθρωπο.

26. Τι λοιπόν πρέπει να διεξαχθή, και γιατί ωρισμένα άτομα θα ήθελαν ν’ αποφύγουν αυτόν τον κίνδυνο;

²⁶ Συνεπώς, ο πόλεμος πρέπει να διεξαχθή. Δεν μπορεί να παραμερισθή ή ν’ αποφευχθή. Ποια πληροφορημένα άτομα, με την άποψι της Γραφής, θα ήθελαν να αποφύγουν αυτόν τον κίνδυνο; Αυτά τα άτομα είναι υπέρ της νίκης με το δίκαιο μέρος. Περιμένουν με ενδιαφέρον την αλλαγή σε όλη την οικουμένη που θ’ ακολουθήση μετά τον παγκόσμιο πόλεμο. Αντιμετωπίζοντας την ευκαιρία που παρουσιάζεται στους ανθρώπους αυτής της γενεάς, θα ήθελαν να επιζήσουν από τον πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος και να μετάσχουν στα ένδοξα προνόμια της μεταπολεμικής περιόδου.

27. Γιατί χρειάζεται ορθή ενέργεια τώρα, και με ποια κατεύθυνσι και βοήθεια;

²⁷ Δεν υπάρχει τώρα ουδέτερη θέσις σχετικά με τον επικείμενο πόλεμο, ο οποίος θα είναι παγκόσμιος. Ορθή ενέργεια χρειάζεται τώρα προτού ξεσπάση αυτός ο πόλεμος για να βρεθή κανείς με το νικηφόρο μέρος στον Αρμαγεδδώνα. Μόνον αν βρεθούμε με όλη μας την καρδιά σ’ αυτό το μέρος μπορεί να υπάρξη επιβίωσις για οποιονδήποτε στη γη, ώστε να ιδή την αλλαγή που χρειάζεται πολύ επειγόντως η επιφάνεια της γήινης σφαίρας. Για να οδηγηθούμε και να βοηθηθούμε να προβούμε στην ορθή ενέργεια είναι ανάγκη να εξετάσωμε ποιο είναι το επίμαχο ζήτημα και ποια πλευρά έχει το δίκηο στη διαμάχη. Αυτή η πλευρά θα είναι νικηφόρος!