Ένας Αυξανόμενος Παράδεισος στη Σουηδία

ΑΝ ΕΝΤΟΠΙΣΕΤΕ τη Σουηδία σ’ ένα παγκόσμιο χάρτη θα διαπιστώσετε ότι αυτή η χώρα της βορείου Ευρώπης βρίσκεται στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος με την Αλάσκα και μέρη της Γροιλανδίας. Ίσως λοιπόν να τη θεωρήσετε μια τραχειά και κρύα χώρα, όπου οι λύκοι ουρλιάζουν τις χειμωνιάτικες νύχτες και πολικές αρκούδες περιφέρονται στους χιονισμένους δρόμους. Αλλά δεν συμβαίνει αυτό. Λόγω του θερμού Κολπίου Ρεύματος, η Σουηδία έχει ένα σχετικά ευνοϊκό κλίμα, προσφέροντας στα 8 και πλέον εκατομμύρια των κατοίκων της μια όμορφη πατρίδα με τεράστια δάση, αστραφτερές λίμνες και ποταμούς, βουνά, πεδιάδες και όμορφα αρχιπελάγη με αναρίθμητα λιμανάκια και νησιά.

Λόγω των πλουσίων φυσικών πόρων, της ανεπτυγμένης βιομηχανίας, και των εκατό πενήντα και πλέον ετών ειρήνης, η Σουηδία μπορεί επίσης να προσφέρη στους κατοίκους της ένα από τα υψηλότερα βιοτικά επίπεδα στον κόσμο. Αυτό μπορεί να φαίνεται σαν παράδεισος και πολλοί άνθρωποι απολαμβάνουν τη ζωή στη Σουηδία. Αλλά, όπως άλλες βιομηχανικές χώρες, έχει πολλά προβλήματα, μεταξύ των οποίων ο πληθωρισμός, το έγκλημα, μια μεγάλη αναλογία διαζυγίων, οι αυτοκτονίες, η μόλυνσις, η κατάχρησις οινοπνεύματος και η τοξικομανία.

Υπάρχει, ωστόσο, ένας αυξανόμενος παράδεισος στη Σουηδία. Είναι ο πνευματικός παράδεισος που απολαμβάνουν οι 17.000 και πλέον χαρωποί Μάρτυρες του Ιεχωβά. Σε κάθε 500 Σουηδούς, αναλογεί περίπου ένας Μάρτυς. Σε αρμονία με το όνομα που φέρουν, αυτοί οι Χριστιανοί είναι πολυάσχολοι στην επίδοσι μαρτυρίας για τον Ιεχωβά και για τον επερχόμενο, κατά γράμμα παράδεισο στη γη.—Ησ. 43:10-12.

ΤΑ «ΑΓΑΘΑ ΝΕΑ» ΦΘΑΝΟΥΝ ΣΤΗ ΣΟΥΗΔΙΑ

Ο πρώτος που έφερε τέτοια μαρτυρία στη Σουηδία ήταν ένας Δανο-Αμερικανός. Αυτό το άτομο ήλθε από τη γειτονική Δανία για να διανείμη το περιοδικό Σκοπιά της Σιών και άλλα Βιβλικά βοηθήματα στο τέλος του περασμένου αιώνος. Σύντομα ενώθηκε μ’ αυτό τον άνθρωπο ένας Σουηδός, ένας νεαρός αξιωματικός του Στρατού της Σωτηρίας, ο οποίος ενδιαφέρθηκε γι’ αυτό το άγγελμα και εγκατέλειψε εκείνη τη θρησκευτική ομάδα. Τον Δεκέμβριο του 1899, αυτά τα δύο άτομα άρχισαν να έχουν τακτικές συναθροίσεις στη Στοκχόλμη, πρωτεύουσα της Σουηδίας. Ο πρώτος τόπος συναθροίσεως ήταν ένα ξυλουργικό κατάστημα, που το ενοικίαζαν με 50 σεντς τη βραδιά. Το 1900 παρευρέθησαν στον πρώτο εορτασμό της Αναμνήσεως του Κυρίου οκτώ άτομα. Απ’ αυτή τη μικρή έναρξι, το έργο μαρτυρίας έχει προοδεύσει σταθερά έως ότου τώρα περιλαμβάνει 305 εκκλησίες, διασκορπισμένες σ’ όλη τη χώρα.

ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΩΝ

Πράγματι, από το 1967, ο αριθμός των Σουηδών Μαρτύρων αυξήθηκε κατά 60 και πλέον τοις εκατό. Συνεπώς, υπήρχε μια αυξανόμενη ανάγκη για μεγαλύτερα και καλύτερα μέρη συναθροίσεως. Έτσι, οι διαγγελείς της Βασιλείας στη Σουηδία χρησιμοποίησαν τις ικανότητές τους, την πείρα τους και τα υλικά τους αγαθά για ν’ αποκτήσουν δικές τους ευρύχωρες Αίθουσες. Νέες όμορφες Αίθουσες Βασιλείας ξεπετάγονται σαν μανιτάρια σ’ όλη τη χώρα. Από τις αρχές του 1970, κτίζεται ή ενοικιάζεται κατά μέσον όρο, μια νέα Αίθουσα Βασιλείας κάθε μήνα.

Πρόσφατα, 6.000 περίπου Μάρτυρες που ζουν μέσα και γύρω από τη Στοκχόλμη, διέκριναν την ανάγκη για μια μεγαλύτερη αίθουσα συνελεύσεων. Η πρώτη φτυαριά στο έδαφος έγινε στις 20 Απριλίου 1976, σ’ ένα οικόπεδο περίπου 1.500 μέτρα (4.900 πόδια) μακρυά από το γραφείο τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά στο Γιάκομπσμπεργκ, έξω από τη Στοκχόλμη. Εκατοντάδες Μάρτυρες και ενδιαφερόμενα άτομα βοήθησαν στο έργο κατασκευής, δωρεάν. Οι προσπάθειές τους περιελάμβαναν και την κατασκευή 1.250 ταπετσαρισμένων καθισμάτων από βελανιδιά. Ύστερα από επτά μήνες σκληρής εργασίας ήταν έτοιμη για χρήσι μια όμορφη, πρακτική αίθουσα συνελεύσεων. Η μεγαλύτερη καθημερινή εφημερίδα της Σουηδίας, η Ντάγκενς-Νύχετερ, χαρακτήρισε το κτίριο «προφανώς το μεγαλύτερο οικοδόμημα της Σκανδιναβίας που έγινε από εθελοντές και κυρίως ερασιτέχνες εργάτες, οι οποίοι δεν αμείβοντο.» Η τοπική επιτροπή ανοικοδομήσεως έδωσε συγχαρητήρια και ένας διευθυντής τραπέζης που επισκέφθηκε την τοποθεσία, ανεφώνησε: «Είναι αδύνατον να γίνη ένα τέτοιο πράγμα στις μέρες μας! Αλλά, παρ’ όλα αυτά, η αίθουσα είναι έτοιμη.»

ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΘΑΣΗ ΤΟ ΑΓΓΕΛΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Σουηδία καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να φθάσουν σ’ όλους τους ανθρώπους. Αυτή η χώρα είναι μακρόστενη και είναι σε έκτασι η τετάρτη χώρα της Ευρώπης. Παρ’ όλα αυτά, επανειλημμένως, τα «αγαθά νέα» φθάνουν σε κάθε μέρος της συστηματικά. Το βόρειο τμήμα της Σουηδίας, το οποίο φθάνει πολύ πιο πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο, αποτελείται από απρόσιτες ορεινές περιοχές που θεωρούνται ως η τελευταία έρημος της Ευρώπης. Εκεί ζουν οι Λάπωνες, εκτρέφοντας ταράνδους· αρκούδες, σαρκοφάγα ζώα, ελάφια Αμερικής και αρκτικές αλεπούδες περιφέρονται ακόμη ελεύθερα. Αλλά τα «αγαθά νέα» έφθασαν ακόμη και σ’ αυτούς τους ανθρώπους και συχνά τα αποτελέσματα είναι πολύ ικανοποιητικά.

Παραδείγματος χάριν, ένας Λάπωνας ο οποίος ζούσε στα βουνά, άκουσε το άγγελμα της Βασιλείας, το δέχθηκε, και τώρα είναι ένας βαπτισμένος Μάρτυς. Ταξιδεύει 48 χιλιόμετρα (30 μίλια), περνώντας πέντε λίμνες—τον χειμώνα με έλκηθρο και το καλοκαίρι με βάρκα—για να φθάση στον πλησιέστερο κεντρικό δρόμο. Εκεί τον παίρνουν άλλοι Μάρτυρες και όλοι μαζί ταξιδεύουν άλλα 87 χιλιόμετρα (54 μίλια) για να φθάσουν στον πιο κοντινό εκκλησιαστικό τόπο συναθροίσεως. Αυτός ο αδελφός εκτιμά πραγματικά την αλήθεια και έρχεται όσα πιο τακτικά μπορεί. Όταν επρόκειτο να διανεμηθούν δωρεάν Βιβλικά φυλλάδια, χρησιμοποίησε το έλκηθρό του για να επισκεφθή απομονωμένους Λάπωνες. Και σκεφθήτε τι προσπάθειες κατέβαλε. Χρειάσθηκε δύο ολόκληρες μέρες για να διανείμη 20 φυλλάδια!

Το ενδιαφέρον μας να πλησιάσωμε όλους τους ανθρώπους της Σουηδίας, μας έκαμε να επισκεφθούμε χιλιάδες από το μισό εκατομμύριο μεταναστών που έχουν έλθει σ’ αυτή τη χώρα στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετηρίδων. Καταβάλαμε μεγάλη προσπάθεια να τους βρούμε και να κηρύξωμε σ’ αυτούς στη γλώσσα τους. Μάρτυρες που έχουν μεταναστεύσει στη Σουηδία, καθώς επίσης και Σουηδοί Μάρτυρες οι οποίοι έχουν μάθει μια νέα γλώσσα, έχουν εντοπίσει όλους αυτούς τους μετανάστες που ζουν σ’ αυτή τη χώρα και τους επισκέπτονται συστηματικά. Εκατοντάδες οικιακές Γραφικές μελέτες έχουν αρχίσει μ’ αυτό τον τρόπο. Ως αποτέλεσμα έχουν ιδρυθή από το 1970, 31 εκκλησίες και πάνω από 30 όμιλοι για μετανάστες. Γίνονται συναθροίσεις στη Φιλλανδική, Ισπανική, Ιταλική, Πορτογαλική, Σερβοκροατική, Ελληνική, Πολωνική, Αραβική και Ρουμανική. Επίσης, σε μερικές απ’ αυτές τις γλώσσες διεξάγονται συνελεύσεις περιοχής και περιφερείας.

Αυτό το έργο έχει επίσης αποτελέσματα και έξω από τα όρια της Σουηδίας. Μετανάστες οι οποίοι έγιναν Μάρτυρες μετά την άφιξί τους στη Σουηδία, έχουν διαδώσει τα «αγαθά νέα» σε συγγενείς στις γενέτειρες χώρες των. Άλλοι έχουν επιστρέψει στη γενέτειρά τους, όπου η ανάγκη για μαρτυρία είναι μεγαλύτερη.

Επί 12 χρόνια, ένας ειρηνόφιλος άνθρωπος στην Πορτογαλία μελετούσε για να γίνη ιερεύς. Διέκοψε τη σταδιοδρομία του και έγινε Κομμουνιστής, επειδή πίστευε ότι οι ιερείς ήσαν πολύ στρατιωτικοποιημένοι. Αργότερα, διεπίστωσε ότι και οι Κομμουνιστές επίσης ήσαν στρατιωτικοποιημένοι· έτσι, εγκατέλειψε και τον Κομμουνισμό. Όταν χρειάσθηκε να εκτελέση στρατιωτική θητεία στην Πορτογαλία, έφυγε από τη χώρα και κατέληξε στο Παρίσι. Εκεί νυμφεύθηκε ένα κορίτσι, που ήταν θυγατέρα ενός Σουηδού στρατηγού. Τα δύο αυτά νεαρά άτομα, απογοητευμένα από τη κτηνωδία και τη βία στον κόσμο, απεφάσισαν να έλθουν στη Σουηδία για να μελετήσουν θρησκεία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης. Πού απέβλεπαν; Να βρουν ένα σκοπό στη ζωή. Μόλις είχαν αρχίσει να φοιτούν στο Πανεπιστήμιο, όταν τους επεσκέφθη στο σπίτι τους κάποιος Μάρτυς. Τους μίλησε για την υπόσχεσι της Αγίας Γραφής για αιώνια ειρήνη επάνω στη γη και άρχισε μια Γραφική μελέτη μαζί τους. Με τον καιρό, έγιναν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Έχουν βοηθήσει αρκετούς Πορτογάλους μετανάστες στη Σουηδία να μάθουν την αλήθεια και έχουν επιστρέψει τώρα στην Πορτογαλία για να δώσουν μαρτυρία εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη.

Ακόμη και οι χιλιάδες των πλοίων που έρχονται απ’ όλο τον κόσμο στα Σουηδικά λιμάνια, θεωρούνται κατάλληλος τομέας για το ευαγγελιστικό έργο. Σε 30 διαφορετικά λιμάνια, οι διαγγελείς της βασιλείας που έχουν ειδικές ταυτότητες, επισκέπτονται τα πλοία, μιλούν στα πληρώματα και διανέμουν Γραφικά έντυπα. Πολλοί από τα μέλη των πληρωμάτων γνωρίζουν τον λαό του Ιεχωβά στις πατρίδες τους και τους γίνεται έτσι υπενθύμισις ότι οι Μάρτυρες κηρύττουν με ζήλο σ’ όλα τα μέρη της γης.—Ματθ. 28:19, 20· Πράξ. 1:8.

ΠΑΡΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΟΥΔΕΤΕΡΟΙ ΣΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ

Μολονότι η Σουηδία είναι πολιτικώς ουδέτερη, προσπαθεί να διατηρή μια ισχυρή στρατιωτική άμυνα. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, λόγω της ουδετέρας στάσεώς των ως Χριστιανών επί πολλά έτη, κατεδικάζοντο σε επανειλημμένες ποινές φυλακίσεως διαρκείας από ένα ως έξη μήνες. (Ησ. 2:2-4· Ιωάν. 15:19) Εν τούτοις, είχαν γίνει γνωστοί ως πολύ αξιόπιστοι τρόφιμοι των φυλακών, και η Διοίκησις Αποκαταστάσεως κάποτε συνέστησε σ’ όλες τις φυλακές στη χώρα να χρησιμοποιούν Μάρτυρες σε θέσεις ευθύνης.

Καθώς η δραστηριότης του κηρύγματος της βασιλείας προώδευε στη Σουηδία, ολοένα και περισσότεροι Μάρτυρας εφυλακίζοντο. Τελικά, η Διοίκησις Αποκαταστάσεως επληροφόρησε την κυβέρνησι ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά «δεν επηρεάζονται από την τιμωρία.» Σύμφωνα με τη διοίκησι, αυτή η κατάστασις, «μαζί με το γεγονός ότι παραβιάζουν τον νόμο μόνο λόγω ισχυρώς πεπεισμένης συνειδήσεως και ότι είναι καθ’ όλα τα άλλα έντιμοι πολίτες, καθιστά αναγκαίο να δοκιμασθή ένα σύστημα που ν’ απαλλάσση αυτά τα άτομα από την ποινή φυλακίσεως.» Μετά από λεπτομερή εξέτασι, η κυβέρνησις ζήτησε έγκρισι από τη Βουλή, ν’ απαλλάσση τους Μάρτυρας του Ιεχωβά από κάθε είδος στρατιωτικής υποχρεώσεως κατόπιν ατομικής εξετάσεως. Αυτό ενεκρίθη από τη Βουλή στις 25 Μαΐου 1966 και, από εκείνο το έτος, οι Σουηδοί Μάρτυρες απολαμβάνουν απαλλαγή από κάθε είδους στρατιωτική υποχρέωσι.

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΝΑ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΘΗ ΤΟ ΕΡΓΟ

Γενικά, οι Σουηδοί δείχνουν αδιαφορία για τη θρησκεία και ιδιαίτερα για ανεγνωρισμένες θρησκείες της χώρας. Οι περισσότερες θρησκευτικές οργανώσεις παρακμάζουν και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τις ξεπερνούν την μια κατόπιν της άλλης σε αριθμούς. Αυτή η αύξησις είχε προκαλέσει πολλή έκπληξι. Επανειλημμένως, αντιπρόσωποι της Επίσημης Λουθηρανής Εκκλησίας και των αποκαλουμένων ελευθέρων εκκλησιών στη Σουηδία εξεγείρονται και διαμαρτύρονται: ‘Όχι. Αυτό πάει πολύ. Πρέπει να κάνωμε κάτι για να τους σταματήσωμε.’ Παραδείγματος χάριν, στις αρχές του 1976, 30 ιερείς και λαϊκοί από την αρχιεπισκοπή της Σουηδικής Κρατικής Εκκλησίας στην Ουψάλα συναθροίσθηκαν για να «κηρύξουν πόλεμο εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά,» όπως ανέφερε μια εφημερίδα. Μεταξύ άλλων, συμφώνησαν να προετοιμάσουν και να διανείμουν δημοσίως ένα πληροφοριακό φυλλάδιο σχετικά με τους Μάρτυρες.

Στη διάρκεια των ετών, αντιπρόσωποι διαφόρων εκκλησιών έχουν δημοσιεύσει πολλά βιβλία και φυλλάδια για να «εκθέσουν» τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ως αιρετικούς. Ένας ερευνητής εξέτασε όλες αυτές τις εκδόσεις, και συνώψισε τις εντυπώσεις του ως εξής: «Ως ερευνητής της θρησκείας, βρίσκω με την πάροδο των ετών όλο και περισσότερες ενδείξεις για να υποστηρίξω τις απόψεις μου ότι, εκείνοι που σπεύδουν να αποκαλέσουν κάποιον άλλον ‘αιρετικό’ ή ‘ψευδοπροφήτη,’ αξίζουν οι ίδιοι ένα τέτοιο χαρακτηρισμό. Πιστεύω ότι είναι καιρός να τεθούν στον μαυροπίνακα τα βιβλία αυτού του είδους, τα οποία, με Χριστιανικό κάλυμμα, δίνουν ψευδή εικόνα, επί παραδείγματι, των Μαρτύρων του Ιεχωβά. (Religion och Kultur, Αριθμ. 4, 1976) Φυσικά, δεν φοβούμεθα αυτού του είδους τη δημοσιότητα, διότι γνωρίζομε ότι αφυπνίζει την περιέργεια πολλών ειλικρινών ατόμων.

Το ίδιο συνέβη με μια σειρά τριών ραδιοφωνικών προγραμμάτων τον Οκτώβριο του 1976. Μολονότι εμείς οι ίδιοι δεν έχομε άδεια να παρουσιάζωμε θρησκευτικά ραδιοφωνικά προγράμματα σ’ αυτή τη χώρα, ένας αξιωματούχος της Σουηδικής Ραδιοφωνίας, πήρε την πρωτοβουλία να παρουσιάση τρία προγράμματα για μας. Στην αρχή, φάνηκε ότι δεν ανήκε σε καμμιά θρησκευτική οργάνωσι και, συνεπώς, θα μπορούσε να παρουσιάση αμερόληπτα προγράμματα. Αλλά αργότερα ανεκαλύφθη ότι ήταν ιερεύς της Φιλελεύθερης Καθολικής Εκκλησίας, η οποία έχει 400 μέλη στη Σουηδία. Τα προγράμματα επρόκειτο να βασίζωνται σε μαγνητοφωνημένα τμήματα των εκκλησιαστικών μας συναθροίσεων και σε συνεντεύξεις με διαφορετικούς Μάρτυρες. Αλλά, όταν έγιναν οι ηχογραφήσεις, διαπιστώθηκε ότι τα προγράμματα θα ήσαν επίθεσις εναντίον μας. Οι αδελφοί από τους οποίους ελήφθη η συνέντευξις, κατεκλύζοντο με πλημμύρα προκλητικών ερωτήσεων. Ωστόσο, δεν άφησαν τον εαυτό τους να παρασυρθή από την πρόκλησι. Αντιθέτως, απήντησαν με ηρεμία και ρεαλιστικότητα. Μετά τις ηχογραφήσεις, οι ταινίες εκόπησαν και παρουσιάσθηκαν από τον αξιωματούχο αυτόν με τέτοιον τρόπο ώστε τα προγράμματα να δίνουν τη χειρότερη δυνατή εντύπωσι για μας και για τις Γραφικές μας απόψεις.

Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το προσωπικό του γραφείου του τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά έλαβε πολλές επιστολές και τηλεφωνήματα από ακροατάς απ’ όλη τη χώρα. Αυτοί οι άνθρωποι είπαν ότι παρετήρησαν τη διαφορά πνεύματος μεταξύ των Μαρτύρων και των άλλων που τους επετίθεντο και σχολίασαν ότι η αλήθεια έκλινε προς το μέρος μας. Έτσι, σε αρκετές περιπτώσεις, πρώην εναντιούμενοι συγγενείς Μαρτύρων του Ιεχωβά ενδιεφέρθησαν για το άγγελμα της Βασιλείας. Ένας αρθρογράφος εφημερίδος δήλωσε: «Ο διωγμός των Μαρτύρων μ’ ενοχλεί. Μου φέρνει πραγματική λύπη στην καρδιά.» Αλλά εμείς οι ίδιοι διαπιστώνομε ότι ο διωγμός είναι ενισχυτικός και ότι συμβάλλει στην εξάπλωσι του έργου μαρτυρίας για τη βασιλεία του Θεού. (Πράξ. 8:1-4) Παρεμπιπτόντως, τον Νοέμβριο του 1976, τον επόμενο μήνα μετά την παρουσίασι των ραδιοφωνικών προγραμμάτων, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Σουηδία έφθασαν ένα νέο ανώτατο όριο 16.693 διαγγελέων των «αγαθών νέων!»

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΡΕΥΝΗΣ

Η άνευ προηγουμένου πρόοδος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Σουηδία, έχει προκαλέσει πράγματι κατάπληξι, ιδιαίτερα μεταξύ σπουδαστών και ερευνητών οι οποίοι αναλύουν τις θρησκευτικές αποχρώσεις. Ως αποτέλεσμα των μελετών τους, μερικοί «ερευνηταί» έγιναν Μάρτυρες οι ίδιοι. Ένας νεαρός φοιτητής της ψυχολογίας συνώδευσε τον διδάσκαλό του σε μια Αίθουσα Βασιλείας για να «μελετήση» τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αργότερα, παραπονέθηκε και είπε ότι το ακροατήριο έπρεπε να είναι πιο αυστηρό. Εννοούσε ότι ήσαν εμποτισμένοι με τις δικές τους ιδέες. Σύντομα μετά απ’ αυτό, μια Γραφική μελέτη άρχισε με την αδελφή του, και θέλησε και εκείνος να παρευρεθή για να την «σώση». Ο νεαρός προσεκλήθη να παρευρίσκεται και άρχισε να υποβάλλη μια σειρά ερωτήσεων που, όπως νόμιζε θα έβγαζαν τους Μάρτυρες «εκτός μάχης,» Αντιθέτως, όμως, βρήκε ενδιαφέρουσες τις απαντήσεις και παραδέχθηκε πως, ό,τι και αν μπορούσε να λεχθή για τις πεποιθήσεις μας, «τουλάχιστον δεν έχομε υποστή πλύσι εγκεφάλου.» Άρχισε μια μελέτη μαζί του και οι δύο, αυτός και η αδελφή του, είναι τώρα βαπτισμένοι Χριστιανοί.

Στη Στοκχόλμη έχει ιδρυθή ένα ίδρυμα για τη μελέτη της κοινωνιολογίας της θρησκείας. Σκοπός του είναι να εξετάζη και να κατατάσση θρησκευτικές αποχρώσεις. Αυτό το ίδρυμα εξήτασε και μας και πρόσφατα εδημοσίευσε μια έκθεσι με τον τίτλο «οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εν Πορεία.» Σε μια προσπάθεια να εξηγήση γιατί οι άνθρωποι στη Σουηδία ενδιαφέρονται για τις διδασκαλίες μας, η έκθεσις καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: «Σας προσφέρεται στην πόρτα σας ένα μέλλον και μια ελπίδα, που συμφωνεί με άμεσο τρόπο με τις προφητείες της Αγίας Γραφής, αλλά επίσης συμφωνεί εξ ίσου και με τις προσωπικές μας ανάγκες. Το μέλλον δεν είναι πια απειλή, αλλά υπόσχεσις.»

Η ίδια έκθεσις παρατηρεί ότι σε μια από τις περιφερειακές συνελεύσεις που έγιναν το 1976 στη Σουηδία, η πλειονότης των υποψηφίων για το βάπτισμα ήσαν μεταξύ 18 και 25 ετών. Αυτή η τάσις υψηλής αναλογίας νέων ανθρώπων, είναι εντελώς αντίθετη απ’ ό,τι συμβαίνει σε άλλες θρησκείες σήμερα στη Σουηδία. Η αιτία γι’ αυτό είναι γνωστή σ’ εμάς, διότι διαπιστώνομε ότι πολλοί νέοι απογοητεύονται από τη θρησκεία στην οποία έχουν ανατραφή. Επί πλέον, η νέα γενεά στη Σουηδία έχει δοκιμάσει τα περισσότερα απ’ ότι μπορεί να προσφέρη ένα πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο. Παρά τις συνθήκες αυτές που από υλική άποψι μοιάζουν με παράδεισο, πολλοί πιστεύουν ότι το μέλλον είναι απογοητευτικό και εγκαταλείπονται σ’ αυτή τη ματαιότητα. Έτσι, προσπαθούν να ξεφύγουν από την πραγματικότητα, στρεφόμενοι στο οινόπνευμα, στα ναρκωτικά και στην ανηθικότητα. Αλλά, όταν τους επισκέπτωνται οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, μερικοί απ’ αυτούς τους νέους διαπιστώνουν ότι, όπως παρετήρησε ορθά η ανωτέρω έκθεσις, «προσφέρεται στην πόρτα τους ένα μέλλον και μια ελπίδα.» Αυτό τους βοηθεί ν’ αντιληφθούν ότι το «μέλλον δεν είναι πια απειλή, αλλά υπόσχεσις.» Κατόπιν, εγκαταλείπουν τη δύστροπη πορεία τους και αρχίζουν ένα νέο τρόπο ζωής στον πολύ πιο ικανοποιητικό, πνευματικό παράδεισο.

Αυτό κάνουν τώρα πάρα πολλά άτομα, τόσον ηλικιωμένοι όσο και νέοι, εδώ στη Σουηδία. Με ευσεβή άτομα απ’ όλα τα έθνη, οι Χριστιανοί στη Σουηδία απολαμβάνουν τις ευλογίες ενός πνευματικού παραδείσου, ενώ προσμένουν την εγκαθίδρυσι ενός φυσικού παραδείσου εδώ στη γη.