Ψαλμοί

Ο Σκοπός της Βασιλείας του Θεού Θριαμβεύει

Ο ΘΕΟΣ έχει ένα σκοπό. Τα έθνη έχουν ένα σκοπό. Αυτοί οι σκοποί διαφέρουν πάρα πολύ μεταξύ τους διότι, για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Θεού, «όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεροι των οδών υμών και αι βουλαί μου των βουλών υμών.» Τόσο καλύτερος είναι ο σκοπός του Θεού για το ανθρώπινο γένος.—Ησ. 55:9.

Η επιδίωξις αντιθέτων σκοπών περιγράφεται από τον ψαλμωδό, ο οποίος έγραψε: «Διά τι εφρύαξαν τα έθνη και οι λαοί εμελέτησαν μάταια;» Ο σκοπός τους είναι κενός, φρούδος, προωρισμένος να αποτύχη, και εν τούτοις αυτοί εξακολουθούν να τον επιδιώκουν. Δεν μπορούν να φέρουν ειρήνη και αρμονία στη γη. Παρ’ όλα αυτά, οι ενέργειες τους φθάνουν μέχρι του να εναντιώνωνται στην κυριαρχία του Θεού, διότι, ο ψαλμωδός λέγει: «Παρεστάθησαν οι βασιλείς της γης, και οι άρχοντες συνήχθησαν ομού, κατά του Κυρίου, και κατά του χριστού αυτού.»—Ψαλμ. 2:1, 2.

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Αυτός ο χριστός ή Κεχρισμένος είναι ο Ιησούς Χριστός, ο βασιλεύς του Θεού. Οι απόστολοι εφήρμοσαν τα εδάφια Ψαλμός 2:1, 2 στον Ιησού. (Πράξ. 4:24-27) Τα έθνη μπορούσαν να τον αναγνωρίσουν, αλλά δεν θέλουν να έλθουν κάτω από τις απαιτήσεις και τους περιορισμούς που ο Ιεχωβά και ο κεχρισμένος βασιλέας του θα φέρουν, και γι’ αυτό λέγουν: «Ας διασπάσωμεν τους δεσμούς αυτών, και ας απορρίψωμεν αφ’ ημών τας αλύσεις αυτών.»—Ψαλμ. 2:3.

Μήπως αυτές οι προσπάθειες των εθνών να προωθήσουν τη δική τους κυριαρχία και μορφή κυβερνήσεως ανησυχούν τον Θεό; Αυτός λέγει: «Ο καθήμενος εν ουρανοίς θέλει γελάσει· ο Κύριος θέλει εκμυκτηρίσει αυτούς.» Εκείνος προχωρεί στον σκοπό του σαν να μην υπήρχαν αυτοί οι ηγέτες. Ωστόσο, δεν ευχαριστείται από τη στάσι τους, διότι, τον καιρό που εκείνοι προσπαθούν να εκμηδενίσουν τον σκοπό του, «θέλει λαλήσει προς αυτούς εν τη οργή αυτού [που μοιάζει με τον ήχο μιας τρομερής βροντής], και εν τω θυμώ αυτού [που μοιάζει με μια μεγάλη αστραπή] θέλει συνταράξει αυτούς.» Αυτό που λέγει ο Θεός ανησυχεί πολύ τα έθνη: «Αλλ’ εγώ, . . . έχρισα τον Βασιλέα μου επί Σιών, το όρος το άγιόν μου.» Στον θρόνο πάνω από τη γη έχει ήδη τοποθετηθή ο κεχρισμένος βασιλεύς του Θεού, ο εκλεκτός του. Δεν υπάρχει χώρος για κανέναν άλλον.—Ψαλμ. 2:4-6.

Κατόπιν μιλεί ο ίδιος ο Βασιλεύς Ιησούς Χριστός: «Εγώ θέλω αναγγείλει το πρόσταγμα [ο Θεός έχει ήδη κάνει με τον Υιό του μια διαθήκη για τη Βασιλεία]· ο Κύριος είπε προς εμέ, Υιός μου είσαι συ· εγώ σήμερον σε εγέννησα.» Ο Βασιλεύς είναι ο ίδιος ο Υιός του Θεού, εκείνος που κατέχει την πλησιέστερη θέσι σ’ Αυτόν, ο δοκιμασμένος και πιστός, αξιόπιστος Υιός του. Ο Βασιλεύς κατόπιν αναφέρεται στον τίτλο της βασιλείας που κατέχει, διότι ο Θεός του έχει πει: «Ζήτησον παρ’ εμού, και θέλω σοι δώσει τα έθνη κληρονομίαν σου, και ιδιοκτησίαν σου τα πέρατα της γης.» Έχει την κληρονομιά ως ο πρωτότοκος υιός του Θεού· αυτό που πρέπει να κάνη είναι να την ζητήση, πράγμα το οποίο κάνει λόγω της μεγάλης του επιθυμίας να φέρη εις πέρας το θέλημα του Θεού σχετικά με τη γη.—Ψαλμ. 2:7, 8.

ΤΟ ΠΡΟΣΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ

Έτσι, λοιπόν, ποια είναι η θέσις των εθνών σήμερα, μαζί με όλους τους πολεμικούς τους εξοπλισμούς; Το πρόσταγμα του Θεού στον Βασιλέα θα εκπληρωθή απ’ αυτόν: «Θέλεις ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά· ως σκεύος κεραμέως θέλεις συντρίψει αυτούς.» Οι ράβδοι των αρχαίων βασιλέων εγίνοντο από ξύλο, ελεφαντοστούν ή άλλα υλικά. Μερικές εγίνοντο από σίδηρο, όπως η ράβδος στην περίπτωσι αυτή. Η αναπαράστασις εδώ δείχνει την ευκολία με την οποία ο Χριστός ο Βασιλεύς θα καταστρέψη τα έθνη ολοκληρωτικά.—Ψαλμ. 2:9.

Πρέπει οι εθνικοί ηγέτες κατ’ ανάγκην να υποστούν συντριπτική καταστροφή; Όχι, διότι ο ψαλμωδός κάνει έκκλησι προς αυτούς: «Τώρα λοιπόν, βασιλείς, συνετίσθητε· διδάχθητε, κριταί της γης.» Καλούνται να λάβουν υπ’ όψιν τους, να εξετάσουν, την κενότητα των σχεδίων τους, σε αντίθεσι με ό,τι θα κάνη η βασιλεία του Θεού προς όφελος των ανθρώπων, και να διορθώσουν την πορεία τους.—Ψαλμ. 2:10.

Οι βασιλείς της γης νουθετούνται να ‘δουλεύουν τον Κύριον εν φόβω και να αγάλλωνται εν τρόμω.’ Αν ελάμβαναν αυτή τη στάσι, θα μπορούσαν, αντί να φρίττουν, να αγάλλωνται με τις προοπτικές που θέτει ενώπιον τους ο Βασιλεύς. Αλλά θα έπρεπε να εγκαταλείψουν όλη την έπαρσι και την υπερηφάνεια που επέδειξαν στο παρελθόν για την κυριαρχία τους. Και θα έπρεπε να το κάνουν αυτό τώρα, προτού να είναι πολύ αργά. Θα ήταν αναγκαίο να συνετισθούν σχετικά με τη μεγάλη ανωτερότητα της κυριαρχίας του Θεού και το ακαταμάχητον του Ιεχωβά και του Μεσσία του.—Ψαλμ. 2:11.

ΜΙΑ ΕΛΕΗΜΩΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ

Νουθετούνται, λοιπόν, οι ηγέτες, αντί να εναντιωθούν, να ‘φιλήσουν τον Υιόν, μήποτε [ο Θεός] οργισθή, και απολεσθούν εκ της οδού.’ (Ψαλμ. 2:12) Ο Ιεχωβά, ο μέγας Κυρίαρχος, πρέπει να τυγχάνη προσοχής όταν εκδίδη ένα πρόσταγμα. Όταν έθεσε τον Υιόν του στον θρόνο, οι ηγέτες της γης έπρεπε να παύσουν να ‘μελετούν μάταια.’ Έπρεπε να αναγνωρίσουν αμέσως τον Βασιλέα, προσφέροντας σ’ αυτόν πλήρη υπακοή.

Εκείνοι που αρνούνται να αναγνωρίσουν την εξουσία του Βασιλέως που ο Θεός έχει εκλέξει, προσβάλλουν στην πραγματικότητα τον Ύψιστο. Αρνούνται την παγκόσμια κυριαρχία του και την ικανότητα και εξουσία του να εκλέγη τον βασιλέα που είναι ο καλύτερος ηγέτης για το ανθρώπινο γένος. Αυτοί θα διαπιστώσουν ότι θα τους καταλάβη αιφνιδίως ο θυμός του Ιεχωβά, όταν θα προσπαθούν να φέρουν εις πέρας τις δικές τους επιθυμίες, διότι ‘εξάπτεται ταχέως ο θυμός αυτού,’ ή, σπεύδει να ‘ανάβη,’ ακαταμάχητα. Ασφαλώς, αυτή είναι μια δίκαιη προειδοποίησις και κάτι που θα έπρεπε να γίνη με ευγνωμοσύνη δεκτό, διότι σημαίνει ζωή γι’ αυτούς που δίνουν προσοχή σ’ αυτό.—Ψαλμ. 2:12α.

Υπάρχει, λοιπόν, ακόμη καιρός για να βρουν εκείνοι που σιωπηλά συμφωνούν με τα σχέδια των εθνών, ακόμη κι εκείνοι που μπορεί να είχαν εναντιωθή στον Διωρισμένο της βασιλείας του Θεού—ασφάλεια. Για ν’ αποφύγουν τον κίνδυνο που έρχεται, μπορούν να καταφύγουν στον Ιεχωβά, διότι εκείνος πρόθυμα παρέχει καταφύγιο κάτω από τη βασιλεία του Υιού του, προτού αυτή η βασιλεία κατασυντρίψη τα εναντιούμενα έθνη.

Πώς μπορεί να φθάση κανείς σ’ αυτό τον τόπο καταφυγίου, και τι σημαίνει, αυτό για εκείνον που ζητεί καταφύγιο σ’ αυτό; Ο ψαλμωδός καταλήγει στο συμπέρασμα: «Μακάριοι πάντες οι πεποιθότες επ’ αυτόν [τον Ιεχωβά].» (Ψαλμ. 2:12β) Δεν είναι δύσκολο να βρεθή αυτή η προστασία. Αλλά πώς θα βρεθή; Πρέπει το άτομο πρώτα να αντιληφθή την ανάγκη για κάτι καλύτερο από ό,τι έχουν να προσφέρουν τα έθνη του κόσμου. Κατόπιν, πρέπει με ειλικρίνεια να εξετάση την Αγία Γραφή για να διαπιστώση πώς μπορεί να συμμορφώση τη ζωή του με την οδόν του Θεού. Αυτό δεν σημαίνει να ζη με κάποιον τρόπο μια ανώμαλη ζωή.

Εκείνοι που μελετούν την Αγία Γραφή, όπου μπορεί να βρη κανείς την καθοδηγία του Θεού, διάγουν μια πιο ικανοποιητική ζωή. Ακολουθώντας τις συμβουλές της Αγίας Γραφής, έχουν πιο ευτυχισμένες οικογενειακές σχέσεις, απαλλαγή από πολλούς φόβους και ανησυχίες που κατατρώγουν τον κόσμο σήμερα, και γνώσι και εμπιστοσύνη ότι ευαρεστούν τον Δημιουργό. Κανείς άλλος εκτός από τον παγκόσμιο Κυρίαρχο δεν μπορεί να δώση εγγύησι «της παρούσης ζωής και της μελλούσης [αφού ο θυμός του καθαρίση τη γη από εκείνους που εναντιώνονται σε ό,τι είναι ορθό, απορρίπτοντας τους κανόνες του].» (1 Τιμ. 4:8) Ως Δημιουργός, που γνωρίζει τι είναι καλύτερο για τους ανθρώπους, θα επιτελέση τον σκοπό του να τους ευλογήση με ειρήνη, διαρκή ασφάλεια και ικανοποίησι κάτω από τη βασιλεία του Υιού του. (Ματθ. 6:33) Πράγματι, τώρα είναι καιρός να ‘συνετισθούν,’ ναι, ‘να φιλήσουν τον Υιόν,’ προτού ο Ιεχωβά Θεός, στην έξαψι της οργής του, εξαλείψη τους ηγέτες της γης και τις βασιλείες τους.