Μας Βοηθεί Τώρα η Σχέσις μας με τον Θεό;
Ο Κύριος είναι πλησίον πάντων των επικαλουμένων αυτόν, . . . και της κραυγής αυτών εισακούσει και σώζει αυτούς.»—Ψαλμ. 145:18, 19.
1, 2. Πώς τα λόγια του Δαβίδ μάς δείχνουν τη θαυμάσια κατάστασι εκείνου ο οποίος έχει στενή σχέσι με τον Θεό;
Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΔΑΒΙΔ, που ήταν και προφήτης, μίλησε για την ευτυχία του ανθρώπου, εις τον οποίον ο Θεός «λογίζεται δικαιοσύνην, χωρίς έργων,» λέγοντας; «Μακάριος εκείνος του οποίου συνεχωρήθη η παράβασις, του οποίου εσκεπάσθη η αμαρτία. Μακάριος ο άνθρωπος εις τον οποίον ο Κύριος δεν λογαριάζει ανομίαν.» (Ρωμ. 4:6-8· Ψαλμ. 32:1, 2) Τα αμαρτήματα ενός τέτοιου ανθρώπου συγχωρήθηκαν—είναι καθαρός ενώπιον του Θεού. Ο Ιεχωβά τον δέχεται ως ένα στενό φίλο, θεωρώντας τον δίκαιον διότι η αδικία προξενεί χωρισμό από το Θεό.
2 Ο Δαβίδ, αναφερόμενος στην εξοχότητα αυτής της στάσεως ενώπιον του Θεού, λέγει επίσης τα εξής: «Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον, και μη λησμονής πάσας τας ευεργεσίας αυτού· τον συγχωρούντα πάσας τας ανομίας σου· τον ιατρεύοντα πάσας τας αρρωστίας σου· τον λυτρόνοντα εκ της φθοράς την ζωή σου· τον στεφανούντά σε με έλεος και οικτιρμούς· τον χορτάζοντα εν αγαθοίς το γήρας σου (την διάρκεια της ζωής σου, ΜΝΚ) η νεότης σου ανανεούται ως του αετού.»—Ψαλμ. 103:2-5.
ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
3. (α) Με ποιον όρο στοργής μπορεί να επιτραπή σ’ εκείνους, των οποίων οι αμαρτίες συγχωρήθηκαν μέσω της θυσίας του Χριστού, να απευθύνωνται στον Θεό; (β) Πώς διαφυλάσσει το άτομο αυτή τη στάσι;
3 Ένα τέτοιο άτομο μπορεί να επικαλήται τον Θεό ως Πατέρα. (Ματθ. 6:9) Όταν σφάλλη και αμαρτάνη, όπως συμβαίνει με τους ατελείς ανθρώπους, μπορεί, όταν διαπιστώνη αυτή την παράβασί του, να επικαλήται τον Θεό για συγχώρησι και καθαρισμό, διαφυλάττοντας έτσι την ορθή αυτή στάσι. Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε τα εξής σχετικά μ’ αυτό: «Εάν είπωμεν ότι αμαρτία δεν έχομεν, εαυτούς πλανώμεν και η αλήθεια δεν είναι εν ημίν. Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας.»—1 Ιωάν. 1:8, 9.
4. Πώς ο Χριστός έδειξε τη στενή σχέσι του μ’ εκείνους που είναι μαθητές του;
4 Στην καθημερινή ζωή, πώς μπορεί μια στενή σχέσις με τον Θεό να ‘χορτάση εν αγαθοίς την διάρκεια της ζωής σας’; Και με τι μοιάζει μια σχέσις; Ο Ιησούς απεκάλυψε το είδος της στενής σχέσεως που είχε με τους πιστούς αποστόλους του όταν τους είπε: «Δεν σας λέγω πλέον δούλους, διότι ο δούλος δεν εξεύρει τι κάμνει ο κύριος αυτού· εσάς δε είπον φίλους, διότι πάντα όσα ήκουσα παρά του Πατρός μου, εφανέρωσα εις εσάς.» (Ιωάν. 15:15) Επίσης, «δεν επαισχύνεται να ονομάζη αυτούς αδελφούς.» (Εβρ. 2:11) Είναι αλήθεια ότι η Αγία Γραφή χαρακτηρίζει τους Χριστιανούς ως δούλους του Θεού και του Χριστού. Αλλά συχνά η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί ανθρώπινους όρους, δηλαδή όρους που είναι οικείοι σε μας, για να διευκρινίση μερικά ζητήματα. Αυτό οφείλεται στην ατέλειά μας και, μερικές φορές, στην ανωριμότητά μας σε Χριστιανική γνώσι και κατανόησι. (Παράβαλε με Ρωμαίους 6:19· 1 Κορινθίους 3:1, 2· βλέπε, επίσης, Λουκάν 17:7-10.) Μολονότι, λοιπόν, χρησιμοποιείται η λέξις «δούλος,» ο Ιησούς Χριστός, στην πραγματικότητα, μας αγαπά πολύ περισσότερο απ’ όσο οποιοσδήποτε κύριος αγάπησε ποτέ ένα δούλο, και επιθυμεί να είμεθα βέβαιοι ότι μας θεωρεί φίλους του.
5. Πώς ο Ιησούς απεκάλυψε τη στενή σχέσι και στοργή του Θεού προς εκείνους που τον αγαπούν;
5 Ο Ιησούς τόνισε ότι και ο Θεός, επίσης, βρίσκεται κοντά σ’ εκείνους οι οποίοι έρχονται προς τον Χριστό, όταν είπε: «Εάν τις με αγαπά, τον λόγον μου θέλει φυλάξει, και ο Πατήρ μου θέλει αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν θέλομεν ελθεί και εν αυτώ θέλομεν κατοικήσει.» (Ιωάν. 14:23) Ποια στενώτερη σχέσι θα μπορούσε να επιθυμήση κανείς; (Παράβαλε με Αποκάλυψιν 3:20.) Αφού είπε στους μαθητές του ότι επρόκειτο να αναχωρήση για να είναι μαζί με τον Πατέρα του, ο Ιησούς έδειξε ότι ο Θεός ήταν πιο κοντά σ’ αυτούς απ’ ό,τι εφαντάζοντο, όταν είπε: «Εν εκείνη τη ημέρα δεν θέλετε ζητήσει παρ’ εμού ουδέν· αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι όσα αν αιτήσητε παρά του Πατρός εν τω ονόματι μου, θέλει σας δώσει. Έως τώρα δεν ητήσατε ουδέν εν τω ονόματί μου· αιτείτε και θέλετε λαμβάνει, δια να ήναι πλήρης η χαρά σας. Ταύτα δια παροιμιών ελάλησα προς εσάς· αλλ’ έρχεται ώρα, ότε δεν θέλω σας λαλήσει πλέον δια παροιμιών, αλλά παρρησία θέλω σας αναγγείλει περί του Πατρός. Εν εκείνη τη ημέρα θέλετε ζητήσει εν τω ονόματί μου· και δεν σας λέγω ότι εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα περί υμών· διότι αυτός ο Πατήρ σάς αγαπά, επειδή σεις ηγαπήσατε εμέ και επιστεύσατε ότι εγώ παρά Θεού εξήλθον.»—Ιωάν. 16:23-27.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΑΔΙΚΟΠΡΑΓΙΑ
6, 7. (α) Μήπως ο Θεός πειράζει πράγματι τον καθένα για ν’ αμαρτήση; (β) Πώς μας ‘βάζει φυλακή και μας φυλάττει’;
6 Ασφαλώς, εκείνος που έχει στενή σχέσι με τον Θεό, θα επροφυλάσσετο ώστε να μην αδικοπραγήση. Ο Ιησούς είπε ότι πρέπει να προσευχώμεθα στον Θεό: «Και μη φέρης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ελευθέρωσον ημάς από του πονηρού.» (Ματθ. 6:13) Αυτή η προσευχή είναι παρόμοια με την προσευχή του Ψαλμωδού: «Βάλε, Κύριε, φυλακήν εις το στόμα μου· φύλαττε την θύραν των χειλέων μου. Μη εκκλίνης την καρδίαν μου εις πράγμα πονηρόν.»—Ψαλμ. 141:3
7 Μολονότι ο Θεός επέτρεψε ν’ αντιμετωπίση ο Χριστός πειρασμό, ένα πράγμα κοινό σ’ όλους τους ανθρώπους, δεν δοκιμάζει τον καθένα με πονηρά πράγματα. (Ιακ. 1:13) Αφ’ ετέρου, δεν θα εμποδίση δια της βίας ένα άτομο να εκλέξη μια κακή πορεία. Αντιθέτως, όταν εγείρωνται πειρασμοί ή δοκιμασίες, ο Θεός προστατεύει το άτομο που έχει στενή σχέσι μαζί του, ανοίγοντας τους οφθαλμούς του για να δη καθαρά και έντονα τον κίνδυνο στον οποίο βρίσκεται. ‘Βάζει φυλακήν και φυλάττει’ αυτό το άτομο. Εκείνος που συνδέεται στενά με τον Θεό θ’ αντιληφθή ότι τίθενται στην προσοχή του ισχυρά προειδοποιητικά σημεία.
8. Πώς ο Θεός απαντά στην προσευχή «Μη φέρης ημάς εις πειρασμόν»;
8 Παραδείγματος χάριν, ένα άτομο που πειράζεται να κλέψη ή να μιλήση συκοφαντικά, θα θυμηθή αμέσως ωρισμένα ανησυχητικά γεγονότα: η κακή πράξις θα διαστρέψη ή θα καταστρέψη την ωραία του σχέσι με τον Θεό· οι ενέργειες αυτές αντιτίθενται στον νόμο της αγάπης· φέρνουν μομφή στο καλό όνομα του Θεού και του Χριστού, διότι ο Χριστιανός ομολογεί ότι τους αντιπροσωπεύει· αν ενδίδη σε τέτοιες εσφαλμένες επιθυμίες, θα φέρη μομφή και λύπη επάνω στον ίδιο τον εαυτό του και στους προσφιλείς του· θα φέρη αισχύνη στη Χριστιανική εκκλησία, στην οποία ανήκει. Η αγαθή συνείδησις που εκζητούσε όταν πίστευε στη θυσία του Χριστού για αμαρτίες, θα τραυματισθή σοβαρά. Αυτές οι προειδοποιητικές σκέψεις εγείρονται επειδή ο Χριστιανός μελετά συνεχώς την Αγία Γραφή και υποκινείται από το πνεύμα του Θεού, ή, μερικές φορές, από ένα συγχριστιανό του. Αυτές οι σκέψεις θα τον εμποδίσουν να ενεργήση απερίσκεπτα και βιαστικά ακολουθώντας μια σαρκική επιθυμία, όπως θα συνέβαινε στην περίπτωσι ενός ατόμου που δεν έχει τον ασφαλή οδηγό μιας καλής σχέσεως με τον Θεό.—Παράβαλε με Παροιμίες 7:22, 23 και με την πείρα του Δαβίδ, εις 1 Σαμουήλ 25:32-35.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΚΕΨΕΩΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΥ
9. Πώς δεικνύεται η δύναμις του Λόγου του Θεού όταν εξετάσωμε τα έθνη που ονομάζονται «Χριστιανικός κόσμος»;
9 Μια μεγάλη ευλογία που επέρχεται στο άτομο που έχει στενή σχέσι με τον Θεό είναι η απόλαυσις μεγάλης ελευθερίας σκέψεως και λόγου. Για απόδειξι της δυνάμεως του Λόγου του Θεού σ’ αυτό το ζήτημα, κυττάξτε τα έθνη που ονομάζονται «Χριστιανικός κόσμος.» Μολονότι ποτέ δεν ήσαν πράγματι κοντά στον Θεό, έχουν επιτρέψει γενικά, στους περασμένους δύο αιώνες, ελεύθερη κυκλοφορία του Λόγου του Θεού. Η Αγία Γραφή έχει γίνει ένα οικιακό βιβλίο και, μολονότι απορρίπτεται από πολλούς σήμερα, υπάρχουν άνθρωποι, ακόμη και σε κυβερνητικές θέσεις, που έχουν προσπαθήσει ν’ ακολουθήσουν τις ωραίες ηθικές αρχές της Γραφής. Αυτό έχει προάγει ελευθερία σκέψεως και λόγου και έχει ελευθερώσει ανθρώπους από τα δεσμά θρησκευτικών παραδόσεων και τη δεισιδαιμονία των Σκοτεινών Αιώνων. Σε αναλογία με την κυκλοφορία της Γραφής σ’ αυτές τις χώρες, οι κανόνες διαβιώσεως των ανθρώπων έχουν βελτιωθή.
10. (α) Πόσο βαθιά κατανοούν τον Θεό οι επιστήμονες και οι άλλοι που μελετούν τα θαύματα της δημιουργίας; (β) Τι πρέπει να κάνη ένα άτομο που επιθυμεί πράγματι μια στενή σχέσι με τον Θεό;
10 Μολονότι αυτή η τυχαία σχέσις με τον Θεό μέσω του Λόγου του έχει φέρει διαφώτισι και καλύτερη διαβίωσι, οι άνθρωποι που διαβάζουν πράγματι την Αγία Γραφή και την θέτουν ως οδηγό στην ζωή τους ωφελούνται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Ο πατριάρχης Ιώβ τονίζει ότι είναι αναγκαίο κάτι περισσότερο από μια επιφανειακή γνώσι του Θεού. Αφού σχολιάζει μερικά από τα θαυμαστά γεγονότα της δημιουργίας που οι επιστήμονες μπορούν να καταλάβουν και να εξηγήσουν μόνο μετά από πολλή έρευνα, λέγει τα εξής: «Ιδού, ταύτα είναι μέρη (κρόσσια, ΜΝΚ) των οδών αυτού [του Θεού·] αλλά πόσον ελάχιστον πράγμα ακούομεν περί αυτού;» Έπειτα ο Ιώβ τονίζει ότι η πραγματική σοφία απαιτεί από μας περισσότερα από το να μάθωμε τα απλά «μέρη των οδών αυτού»—κάτι περισσότερο από απλά επιστημονικά γεγονότα. Πρέπει να γνωρίσουμε την εξοχότητα της προσωπικότητος του Θεού, να τον φοβούμεθα ως Εκείνον ο οποίος υποστηρίζει δίκαιες αρχές, και ν’ ακολουθούμε αυτές τις αρχές. Αυτή η σοφία μπορεί ν’ αποκτηθή μόνο με τη μελέτη του Λόγου του. Ο Ιώβ λέγει: «Ιδού, ο φόβος του Κυρίου, ούτος είναι η σοφία, και η αποχή από του κακού σύνεσις.» (Ιώβ 26:14· 28:28) Για κείνον ο οποίος επιζητεί, αποβλέποντας στην Αγία Γραφή, ν’ αποκτήση μια σχέσι με τον Θεό, ο ψαλμωδός έγραψε τα εξής: «Μακάριος εκείνος τον οποίον εξέλεξας και προσέλαβες, δια να κατοική εν ταις αυλαίς σου· θέλομεν χορτασθή από των αγαθών του οίκου σου, του αγίου ναού σου.»—Ψαλμ. 65:4.
ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΣΤΕΝΗ ΣΧΕΣΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ;
11, 12. Τι είδους άτομα θα δεχθή ο Θεός σε μια στενή, φιλική σχέσι μαζί του;
11 Συνεπώς, μια σχέσι στην οποία ο Θεός αναγνωρίζει το άτομο σαν φίλο του, θα έχη απείρως μεγάλες και διαρκείς ευλογίες. Εκείνος, τον οποίον ο Θεός θα εξέλεγε για μια τέτοια στενή σχέσι, περιγράφεται στον Ψαλμό 15:
«Κύριε, τις θέλει κατοικήσει εν τη σκηνή σου;
Τις θέλει κατοικήσει εν τω όρει τω αγίω σου;
Ο περιπατών εν ακεραιότητι και εργαζόμενος δικαιοσύνην
Και λαλών αλήθειαν εν τη καρδία αυτού
Ο μη καταλαλών δια της γλώσσης αυτού,
Μηδέ πράττων κακόν εις τον φίλον αυτού,
Μηδέ δεχόμενος ονειδισμόν κατά τον πλησίον αυτού.
Εις τους οφθαλμούς αυτού καταφρονείται ο αχρείος·
Τιμά δε τους φοβούμενους τον Κύριον·
Ομνύει εις τον πλησίον αυτού και δεν αθετεί·
Δεν δίδει το αργύριον αυτού επί τόκω,
Ουδέ λαμβάνει δώρα κατά του αθώου.
Ο πράττων ταύτα δεν θέλει σαλευθή εις τον αιώνα.—Ψαλμ. 15:1-5.
12 Μόνο ένα τέτοιο άτομο θα φοβάται τον Θεό και θα τον γνωρίση πραγματικά. Ένας τέτοιος φίλος του Θεού αντιμετωπίζει τα ίδια γενικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι. Αλλά δεν είναι αβοήθητος.
ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ
13. Τι κάνει ο Θεός για ένα Χριστιανό που είναι σοβαρά ασθενής, και πώς βλέπει ο Χριστιανός την υπομονή κάτω από ασθένεια;
13 Ο Χριστιανός μπορεί ν’ ασθενήση σοβαρά. Συχνά, η φυσική ασθένεια μπορεί να έχη μια ανεπιθύμητη επίδρασι στην πνευματική υγεία του ατόμου. Είναι δύσκολο να διατηρήσωμε καλή ισορροπία σε καιρό ασθενείας. Ο Θεός δείχνει βαθειά συμπάθεια σ’ εκείνον που είναι ασθενής. Και, επί πλέον, προσφέρει βοήθεια. Ο ψαλμωδός λέγει: «Ο Κύριος θέλει ενδυναμόνει αυτόν επί της κλίνης της ασθενείας· εν τη αρρωστία αυτού συ θέλεις στρόνει την κλίνην αυτού.» (Ψαλμ. 41:3) Ο Θεός δεν υπόσχεται ότι ο δούλος του σε όλες τις περιπτώσεις θ’ αναλάβη πλήρη υγεία. Αλλά διαβεβαιώνει τον Χριστιανό ότι θα είναι κοντά του και θα κάνη υποφερτή την ασθένειά του. Η γλώσσα του ψαλμού υπενθυμίζει κάποια νοσοκόμα, η οποία διαρκώς παρακολουθεί τον ασθενή, ώστε κανένα μέρος του σώματος να μην είναι ανήσυχο, ή υπενθυμίζει ένα γονέα ο οποίος φροντίζει στοργικά για ένα άρρωστο παιδί, κάνοντάς το να νοιώθη καλά, πλένοντάς το, αλλάζοντας και στρώνοντας το κρεββάτι του, ώστε να αισθάνεται ανανεωμένο και χαρούμενο. Αν αυτό είναι το καλύτερο για το άτομο, ο Θεός μπορεί να το εγείρη από το κρεββάτι του πόνου και να το μετατρέψη σε κρεββάτι υγείας. Αλλ’ ακόμη κι αν το άτομο δεν αναλάβη, ο Θεός κάνει όλα τα πράγματα να συνεργούν προς το αγαθό του. (Ρωμ. 8:28) Πνευματικώς, γίνεται ισχυρότερος και υπομένει την ασθένεια, θεωρώντας την ως ένα είδος παιδείας ή εκπαιδεύσεως που τον διαπλάθει για να γίνη ένας ισχυρότερος, πιο στοργικός, πιο συμπαθητικός Χριστιανός. Ενθυμείται ότι και ο Χριστός υπέφερε. Η πείρα του Ιησού απεργάσθηκε το δικό του όφελος, καθώς επίσης και το δικό μας. Ο Θεός δεν εγκατέλειψε τον Ιησού, και η αμοιβή του για την υπομονητική του εγκαρτέρησι ήταν μεγάλη.—Εβρ. 4:15· 5:8, 9.
ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΔΙΩΓΜΟΥ
14. Πρέπει να εκπλαγούμε αν δοκιμάσωμε διωγμό, και ποια διαβεβαίωσι έχομε;
14 Επειδή ο Χριστιανός υποστηρίζει τις Γραφικές αρχές, μπορεί να δοκιμάση εναντίωσι, ακόμη δε και διωγμό. Αυτό συνέβη στον Δαβίδ, τον οποίο κυνηγούσε ο Βασιλεύς Σαούλ, και ο οποίος προδόθηκε από ένα στενό φίλο και εναντίον του οποίου συνωμότησαν οι ίδιοι οι γιοι του όταν ήταν ασθενής. (1 Σαμ. 24:2· Ψαλμ. 41:9· 2 Σαμ. 15:31· 1 Βασ. 1:1, 5) Ωστόσο, από προσωπική πείρα, έγραψε: «Εν ημέρα συμφοράς θέλει [ο Ιεχωβά] με κρύψει εν τη σκηνή αυτού· θέλει με κρύψει εν τω αποκρύφω της σκηνής αυτού.» «Και αν ο πατήρ μου και η μήτηρ μου με εγκαταλείψωσιν, ο Κύριος όμως θέλει με προσδεχθή.»—Ψαλμ. 27:5, 10.
ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ
15. Γιατί ο Χριστιανός δεν πρέπει να φοβάται ότι θα στερηθή τα αναγκαία υλικά αγαθά της ζωής;
15 Ακόμη και η οικονομική κατάστασις δεν πρέπει ν’ ανησυχή υπερβολικά τον Χριστιανό. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Ο τρόπος σας έστω αφιλάργυρος. Αρκείσθε εις τα παρόντα, διότι αυτός είπε· Δεν θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει· ώστε ημείς θαρρούντες να λέγωμε· Ο Κύριος βοηθός μου, και δεν θέλω φοβηθή· τι να μοι κάμη ο άνθρωπος;» (Εβρ. 13:5, 6) Ο Δαβίδ, επίσης, δήλωσε: «Οι εκζητούντες τον Κύριον δεν στερούνται ουδενός αγαθού.» Και πάλι, είπε: «Νέος ήμην και ήδη εγήρασα, και δεν είδον δίκαιον εγκαταλελειμμένον ουδέ το σπέρμα αυτού ζητούν άρτον.»—Ψαλμ. 34:10· 37:25.
ΕΙΡΗΝΗ, ΚΑΙ Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΝΑ ΒΟΗΘΗΤΕ ΑΛΛΟΥΣ
16. Ποια είναι μερικά από τα πιο αξιόλογα οφέλη που ο Χριστιανός απολαμβάνει τώρα λογικά λόγω της σχέσεώς του με τον Θεό;
16 Μεταξύ των μεγαλυτέρων παρόντων πλεονεκτημάτων μιας στενής σχέσεως με τον Θεό, είναι η ειρήνη διανοίας και η απαλλαγή από φόβο των πραγμάτων που επέρχονται στον κόσμο και στον καθένα ατομικά. Ο Χριστιανός, έχοντας δοκιμάσει το στοργικό ενδιαφέρον του Θεού και την προστασία που προσφέρει σ’ εκείνους που συνδέονται στενά μαζί του, έχει την βεβαιωμένη ελπίδα καλυτέρων πραγμάτων που θα έλθουν. Κατά την υπόσχεσι του Θεού, προσμένει νέους ουρανούς και μια νέα γη στην οποία θα κατοική δικαιοσύνη. (2 Πέτρ. 3:13) Έχει την ελπίδα ότι, ακόμη κι αν πρέπει να πεθάνη, θα αναστηθή σ’ εκείνο το δίκαιο σύστημα πραγμάτων. (Πράξ. 24:15) Κάθε μέρα βλέπει ν’ αποδεικνύωνται τα λόγια του αποστόλου Παύλου, τα οποία είπε από δική του πείρα: «Και η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νουν [οτιδήποτε ωραίο που θα μπορούσε ο Χριστιανός να σκεφθή] θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας δια του Ιησού Χριστού.»—Φιλιπ. 4:7.
17. Ποια πρόσθετη χαρά μπορεί ν’ αποκτήση ο Χριστιανός λόγω της στενής του σχέσεως με τον Θεό;
17 Απολαμβάνοντας αυτή την θαυμάσια σχέσι, ο Χριστιανός μπορεί να βοηθήση άλλους να μάθουν αυτά τα πράγματα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να βοηθή άλλους να γνωρίσουν την αλήθεια του Θεού και ν’ αποκτήσουν μια στενή σχέσι με τον Ιεχωβά και τον Υιόν του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επισκέπτονται τους ανθρώπους στα σπίτια τους, σ’ όλη τη γη, μιλώντας τους για τα «αγαθά νέα» και τους επανεπισκέπτονται για να διεξάγουν Γραφικές μελέτες. Έτσι, καθώς οι νέοι αρχίζουν να συνταυτίζωνται με την Χριστιανική εκκλησία, και αυτοί, επίσης δοκιμάζουν τη χαρά να γνωρίσουν πιο στενά τον Πατέρα και εκείνον τον οποίον έστειλε, τον Ιησού Χριστό. Για όλους αυτούς, «αύτη . . . είναι η αιώνιος ζωή.»—Ιωάν. 17:3.
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Ο Θεός προστατεύει εκείνον που έχει στενή σχέσι μαζί του, ανοίγοντας τους οφθαλμούς του για να δη καθαρά τον κίνδυνο στον οποίον βρίσκεται
[Εικόνα στη σελίδα 21]
Σαν ένας γονεύς που ενδιαφέρεται στοργικά για ένα άρρωστο παιδί, ο Θεός εργάζεται το καλό προς τους ασθενείς Χριστιανούς