Χριστούγεννα—Γιατί Είναι Επικίνδυνα;
«ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ», έγραψε ο Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω το 1897, «επιβάλλονται πάνω σε ένα απρόθυμο και αγανακτισμένο έθνος από τους καταστηματάρχες και τον τύπο». Μήπως αυτό αλήθευε μόνο τον καιρό εκείνο; Και το σπουδαιότερο, αληθεύει αυτό ακόμη και σήμερα;
Στο άγγελμά της για τα Χριστούγεννα του 1983, η εφημερίδα Σταρ του Γιοχάνεσμπουργκ, της Νότιας Αφρικής, θρηνούσε: «Με τις θορυβώδεις παροτρύνσεις αγοράστε, αγοράστε, αγοράστε, που αντηχούν από τα ραδιόφωνα, την τηλεόραση και τα σουπερμάρκετ, τις εφημερίδες και τα περιοδικά, πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει το άγγελμα της αγάπης σ’ ένα παροξυσμό αγορών».
Εν όψει τέτοιων πραγμάτων, τα θρησκευόμενα άτομα παροτρύνουν: Επαναφέρετε τον Χριστό στα Χριστούγεννα. Όμως οι Χριστιανοί έχουν λόγο να ρωτούν: Ήταν ποτέ ο Χριστός μέρος των Χριστουγέννων; Αυτό έχει αποφασιστική σημασία, γιατί οι αληθινοί Χριστιανοί κατανοούν τον κίνδυνο. Αν συμμετέχουν σε θρησκευτικές δραστηριότητες που δεν επιδοκιμάζει ο Θεός, τότε δεν θα έχουν την ευλογία του. Γι’ αυτό, λοιπόν, ποια είναι η προέλευση των Χριστουγέννων;
Η Προέλευσή Τους
Οι αρχαίοι βόρειοι λαοί φοβούνταν ότι οι μεγάλες νύχτες του Δεκεμβρίου θα κατανικούσαν τον ήλιο. Σαν μέρος μιας μυστηριώδους ιεροτελεστίας, στόλιζαν το σπίτι τους με ελαιόπρυνο, κισσό, ιξό, δάφνες και άλλα αειθαλή φυτά, γιατί αυτά φαίνονταν να έχουν την υπερφυσική ικανότητα να επιζούν. Σε μια απόπειρα να αναβιώσουν τον ήλιο που πέθαινε άναβαν κεριά και φωτιές. Σε μέρη της Ευρώπης εξακολουθούν να καίνε τελετουργικά ένα κορμό δέντρου. Τι βρίσκεται πίσω από αυτή τη συνήθεια που τώρα αποτελεί ένα Χριστουγεννιάτικο έθιμο; «Προφανώς πρόκειται για τη συγχώνευση δύο αρχαίων εθίμων—τα φώτα με τα αειθαλή φυτά—τα οποία μας έδωσαν το γνωστό μας Χριστουγεννιάτικο δέντρο», συμπεραίνει ο Μάικλ Χάρισον στο βιβλίο του Η Ιστορία των Χριστουγέννων.
Οι αρχαίοι Ρωμαίοι είχαν μια χειμωνιάτικη γιορτή που λεγόταν Σατουρνάλια (τα Κρόνια), που άρχιζαν την 17η Δεκεμβρίου και διαρκούσαν μέχρι την 24η Δεκεμβρίου. Στο βιβλίο του Η Αρχαία Ιταλία και η Σύγχρονη Θρησκεία, ο Δρ Κόνγουεϋ δίνει την εξής περιγραφή γι’ αυτή τη γιορτή: «Η συνηθισμένη ζωή, με κοινή συγκατάθεση, γινόταν άνω-κάτω· οι άνθρωποι εγκατέλειπαν τις σοβαρές ασχολίες και, όταν δεν γιόρταζαν ο ένας στο σπίτι του άλλου, γύριζαν στους δρόμους φωνάζοντας ο ένας στον άλλον ‘Ίο Σατουρνάλια’, ακριβώς όπως εμείς λέμε ‘Καλά Χριστούγεννα’ . . . Στη γιορτή αυτή αναμενόταν να κάνει κανείς κάποιο δώρο σε όλους τους φίλους του· . . . θεωρούνταν κάποιος τελείως ακοινώνητο άτομο αν θα παρέμενε νηφάλιος σε όλη τη διάρκεια των Σατουρναλίων!»
Γύρω στο 85 μ.Χ., ο ποιητής Μάρσιαλ δημοσίευσε το Ξενία και το Αποφόρητα, δυο βιβλία που περιέχουν 350 μικρούς στίχους. Τα ποιήματα αυτά είχαν σαν σκοπό να αντιγράφονται και να στέλνονται μαζί με τα δώρα των Σατουρναλίων για να προσθέτουν, όπως εξηγεί ο Δρ Κόνγουεϋ, «μια ευχάριστη φιλολογική ατμόσφαιρα». Δεν σας φαίνεται αυτό κάτι ανάλογο με τις Χριστουγεννιάτικες κάρτες που χρησιμοποιούν σήμερα; Και, όπως συμβαίνει με μερικές σύγχρονες Χριστουγεννιάτικες κάρτες, μερικοί από τους στίχους του Μάρσιαλ ήταν χονδροειδώς άσεμνοι.
Πριν ακόμη τελειώσουν τα Σατουρνάλια, οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τη γιορτή του Νέου Έτους, τις Καλένδες. «Ανάμεσα σ’ αυτή την περίοδο της γενικής ευθυμίας», εξηγεί το Η Ιστορία των Χριστουγέννων, «υπήρχε μία μέρα που είχε παραχωρηθεί για ειδική απόδοση λατρείας στον ήλιο, του οποίου η προφανής αναγέννηση στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο ήταν εκείνο που παρείχε αρχικά τη δικαιολογία για όλες αυτές τις εκτεταμένες ειδωλολατρικές διασκεδάσεις. Αυτή η ημέρα ήταν γνωστή σαν Dies Solis Invicti Nati, η Μέρα της Γέννησης του Ακατανίκητου Ήλιου, και συνέπιπτε με τη μέρα που αντιστοιχεί με την 25η Δεκεμβρίου στο ημερολόγιό μας». Η γιορτή αυτή αργότερα ονομάστηκε Χριστούγεννα, έτσι ώστε να μπορέσει να ελκυστεί και ο Ρωμαϊκός πληθυσμός στην παρακμασμένη «Χριστιανοσύνη».
Ώστε, τα Χριστούγεννα έχουν την προέλευσή τους στη μη Χριστιανική λατρεία του ήλιου. Ο εορτασμός μπορεί να ανάγεται ακόμη πιο παλιά στο παρελθόν στην αρχαία Βαβυλωνία, όπου οι άνθρωποι λάτρευαν τον θεό-ήλιο Σαμάς. «Περίεργες παράλληλες καταστάσεις υπάρχουν ανάμεσα στα Χριστουγεννιάτικα έθιμα και στους εορτασμούς του Νέου Έτους στη Βαβυλώνα», παραδέχεται ο ιστορικός Πίμλοτ στο βιβλίο του Τα Χριστούγεννα του Άγγλου.
Μπορείτε έτσι να καταλάβετε γιατί η λέξη «κίνδυνος» θα πρέπει να συσχετισθεί με τα Χριστούγεννα. Η Βίβλος δίνει μια σαφή προειδοποίηση στους Χριστιανούς σχετικά με τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη (που σχετίζεται με τη θρησκεία που βασίζεται στις αρχαίες Βαβυλωνιακές διδασκαλίες). Ο Λόγος του Θεού συμβουλεύει: «Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός μου, διά να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής». (Αποκάλυψις 18:4) Μερικοί ίσως νομίζουν ότι είναι μάλλον υπερβολή να θεωρούμε τα Χριστούγεννα σαν έναν πνευματικό κίνδυνο. Αλλά ας σημειώσουμε τα ιστορικά γεγονότα σχετικά με το πώς οι πρώτοι Χριστιανοί θεωρούσαν την τήρηση μιας γιορτής που υποτίθεται ότι συγκεντρωνόταν στη γέννηση του Ιησού, αλλά που στην πραγματικότητα, σχετιζόταν με μια ειδωλολατρική γιορτή.
Γιόρταζαν οι Πρώτοι Χριστιανοί Χριστούγεννα;
«Οι πρώτοι Χριστιανοί», αναφέρει ο Καθηγητής Φέργκιουσον στο βιβλίο του Οι Θρησκείες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, «δεν γιόρταζαν την γέννηση του Ιησού· πουθενά δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο». Η Βίβλος δεν αναφέρει την ακριβή ημερομηνία της γέννησης του Ιησού. Επιπρόσθετα, δείχνει ότι ο Ιησούς δεν γεννήθηκε τον κρύο, βροχερό μήνα του Δεκεμβρίου ή του Ιανουαρίου αλλά σε θερμότερη περίοδο. Πώς μπορούμε να το πούμε αυτό;
Περίπου τον καιρό της γέννησης του Ιησού, ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Καίσαρας Αύγουστος εξέδωσε διάταγμα να ταξιδέψουν οι υπήκοοι της Αυτοκρατορίας στην πόλη της γέννησής τους και να απογραφούν. Η Βίβλος αναφέρει: «Ήρχοντο πάντες να απογράφωνται, έκαστος εις την εαυτού πόλιν». (Λουκάς 2:1-7) Ο Ιωσήφ και η Μαρία ταξίδεψαν πάνω από 110 χιλιόμετρα (70 μίλια) από τη Ναζαρέτ μέχρι τη Βηθλεέμ. Θα ήταν αυτό πρακτικό ή δυνατό μέσα στην κρύα, βροχερή εποχή του Δεκεμβρίου;
Και δεν είναι μόνο αυτό. Σχετικά με τον χρόνο της γέννησης του Ιησού, η Βίβλος προσθέτει: «Και ποιμένες ήσαν κατά το αυτό μέρος διανυκτερεύοντες εν τοις αγροίς και φυλάττοντες φυλακάς της νυκτός επί το ποίμνιον αυτών». (Λουκάς 2:8) Η περιγραφή αυτή δεν ταιριάζει με τον βροχερό μήνα του Ισραήλ που αντιστοιχεί στον τωρινό μας Δεκέμβριο—έναν καιρό που η θερμοκρασία στην περιοχή της Βηθλεέμ μπορεί να πέσει πολύ χαμηλά.—Έσδρας 10:9, 13· Ιερεμίας 36:22.
Υπάρχει και ένα άλλο σημαντικό σημείο. Αν ο Ιησούς ήθελε να γιορτάζουν οι ακόλουθοί του τη γέννησή του, γιατί δεν τους δίδαξε να το κάνουν αυτό; Σχετικά με τη μέρα του θανάτου του, υπέδειξε έναν απλό εορτασμό και πρόσταξε: «Τούτο κάμνετε εις την ιδικήν μου ανάμνησιν». (Λουκάς 22:19) Ο Ιησούς δεν έδωσε καμιά τέτοια οδηγία σχετικά με τη γέννησή του.
Η λέξη «Χριστούγεννα» ούτε καν υπάρχει στη Βίβλο, επειδή δεν υπήρχε καμιά τέτοια γιορτή ανάμεσα στους πρώτους μαθητές του Ιησού. Ο Δρ Ρ. Σ. Κόνγουεϋ εξηγεί: «Ο μεγάλος θεολόγος Ωριγένης, στις αρχές του τρίτου αιώνα επαναλαμβάνει αρκετές φορές μια παρατήρηση, που λέει ότι πήρε από έναν από τους προκατόχους του, ότι κανένας ευθύς άνθρωπος ή Χριστιανός άγιος δεν γιόρταζε ποτέ γενέθλια, δικά του ή οποιουδήποτε άλλου. Οι Γραφές αναφέρουν τον εορτασμό γενεθλίων κακών μόνο ανθρώπων, όπως του Φαραώ ή του Ηρώδη. Αυτό δείχνει πολύ καθαρά ότι αν θα άκουγε ποτέ για την ύπαρξη μιας τέτοιας γιορτής, όπως είναι τα Χριστούγεννα, θα την αποκήρυσσε ολοκληρωτικά».
Οι Αποστάτες Χριστιανοί και οι Ειδωλολατρικές Χειμερινές Γιορτές
Οι πρώτοι Χριστιανοί αντιστάθηκαν στον πειρασμό να πάρουν μέρος στις ειδωλολατρικές γιορτές των γειτόνων τους. Αλλά η Βίβλος προείπε ότι, με τον καιρό, θα αναπτυσσόταν μια μεγάλη αποστασία ανάμεσα στους Χριστιανούς. (Πράξεις 20:29, 30· 2 Θεσσαλονικείς 2:3· 1 Τιμόθεον 4:1-3· 2 Πέτρου 2:1, 2) Προς το τέλος του δεύτερου αιώνα, ο συγγραφέας Τερτυλλιανός υποχρεώθηκε να επικρίνει τους «Χριστιανούς» επειδή έπαιρναν μέρος στις «γιορτές του Κρόνου, και του Ιανού, και του Χειμερινού ηλιοστασίου». Αναφέρει το «μοίρασμα δώρων» και εκφράζει έκπληξη που πολλοί στόλιζαν το σπίτι τους με «φανούς και δάφνες».
Παρά τις παροτρύνσεις αυτές, η αρχέγονη αγνή Χριστιανική εκκλησία διαφθάρηκε. Πηγαίνοντας από το κακό στο χειρότερο, οι αποστάτες Χριστιανοί δικαιολόγησαν την πορεία τους, δίνοντας στις ειδωλολατρικές γιορτές «Χριστιανικό» όνομα. Όπως παραδέχεται το βιβλίο Χριστούγεννα: «Η Χριστιανική Εκκλησία . . . τον 4ο αιώνα βρήκε κατάλληλο να υιοθετήσει την ειδωλολατρική ιερή μέρα της 25ης Δεκεμβρίου, την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου . . . Κι έτσι τα γενέθλια του ήλιου έγιναν τα γενέθλια του Γιου του Θεού».
Γιατί τα Χριστούγεννα Είναι Τόσο Επικίνδυνα
Μερικοί ίσως πιστεύουν ότι ο εορτασμός των Χριστουγέννων είναι επικίνδυνος, επειδή προωθεί ένα πνεύμα ιδιοτέλειας. Για παράδειγμα, ο παρουσιαστής προγραμμάτων Ντάνι Μάρτινς είπε σε μια ραδιοφωνική εκπομπή στη Νότια Αφρική ότι συγκλονίστηκε που έμαθε πώς θεωρούσαν τα παιδιά τα Χριστούγεννα. Στα πάρτυ των παιδιών τα ρώτησε γιατί «γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα». Η συνηθισμένη απάντηση ήταν: «Για να πάρουμε δώρα». Οι γονείς και συγγραφείς Μάρτιν και Ντέιντρ Μπόμπγκαν, υποδεικνύουν και έναν άλλο κίνδυνο: «Πολλοί ενήλικοι εκτρέφουν την ανεντιμότητα και τις διαστροφές των παιδιών, οι οποίες τελικά μπορούν να οδηγήσουν στον αθεϊσμό. Από την άποψη των παιδιών, αν ο Άη-Βασίλης που παρουσιάζεται σαν αληθινός είναι ένα ψέμα, τότε ίσως και ο Θεός που παρουσιάζεται σαν αληθινός είναι ένα ψέμα».
Ωστόσο, ο πιο σοβαρός κίνδυνος για τον εορτασμό των Χριστουγέννων είναι εκείνος που θα μπορούσε να οδηγήσει κάποιον στο να χάσει την εύνοια του Θεού. Γιατί; Υπάρχουν πολλοί λόγοι. Για παράδειγμα, τα Χριστούγεννα προωθούν την ειδωλολατρία, κάτι που απαγορεύεται στη Βίβλο. (1 Ιωάννου 5:21) Η ειδωλολατρία ασκείται φανερά μπροστά σε πολλές αναπαραστάσεις της γέννησης του Χριστού, όπως συμβαίνει στον ναό Αρακοέλι στη Ρώμη. Και τι θα πούμε για την παρουσίαση του ειδωλολατρικού Χριστουγεννιάτικου δέντρου σε πολλές Προτεσταντικές εκκλησίες; Δεν είναι αυτό κάτι το ειδωλολατρικό;
Επιπρόσθετα, η γιορτή των Χριστουγέννων έχει προωθήσει τη λατρεία του Ιησού, αντικαθιστώντας τη λατρεία του Πατέρα του, του Ιεχωβά Θεού. Αυτή είναι μια άλλη μορφή ειδωλολατρίας, εφόσον ο δοξασμένος Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ‘η αρχή της κτίσεως του Θεού’. (Αποκάλυψις 3:14· βλέπε επίσης Ρωμαίους 1:25.) Τα κάλαντα έχουν εδραιώσει την εσφαλμένη αυτή ιδέα σε εκατομμύρια νεαρές καρδιές. Ένα από τα δημοφιλή κάλαντα περιλαμβάνει τα εξής λόγια: «Εν τω σπηλαίω κείτεται εν φάτνη των αλόγων ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων». (Ή, σε άλλα μέρη: «Μέσα σ’ ένα στάβλο στον παγερό χειμώνα, γεννήθηκε ο Κύριος, ο Παντοδύναμος Θεός, ο Ιησούς Χριστός».)
Το γεγονός είναι ότι ο Ιησούς ποτέ δεν αξίωσε ότι είναι ο Παντοδύναμος Θεός. Απεναντίας ο Ιησούς διακήρυξε: ‘Ο Πατέρας είναι μεγαλύτερος από εμένα’. (Ιωάννης 14:28) Κατεύθυνε όλη τη λατρεία προς τον Πατέρα του, λέγοντας: ‘Είναι τον Ιεχωβά τον Θεό σου που πρέπει να λατρέψεις, και σε αυτόν μόνο που πρέπει να αποδώσεις ιερή υπηρεσία’. (Ματθαίος 4:10, ΜΝΚ) Ακόμη και μετά από την ανάστασή του, ο Ιησούς συνέχισε να κατευθύνει τη λατρεία προς τον ουράνιο Πατέρα του.—Ιωάννης 20:17.
Τα Χριστούγεννα δίνουν ένα θρησκευτικό κάλυμμα σ’ αυτό που στην πραγματικότητα είναι μια περίοδος υπερβολικής απόλαυσης και ακολασίας. Η χαλαρή διαγωγή στις Χριστουγεννιάτικες γιορτές είναι μια διαβόητη περίπτωση προβλημάτων στους γάμους. Σύμφωνα με το Βρετανικό Εθνικό Συμβούλιο Καθοδηγίας Γάμων, μετά από τη Χριστουγεννιάτικη περίοδο του 1983 ήρθε για συμβουλή ο διπλάσιος αριθμός ζευγαριών απ’ ό,τι ερχόταν φυσιολογικά κάθε εβδομάδα. Οι Χριστουγεννιάτικες γιορτές βρέθηκε πως ήταν μια από τις αιτίες, καθώς επίσης και η «έλλειψη χρημάτων για τρόφιμα, δώρα και παιχνίδια». Τα πράγματα αυτά σχετίζονται και με ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα. «Το ποσοστό των αυτοκτονιών και οι απόπειρες αυτοκτονιών φτάνουν σε ανησυχητικά ύψη την περίοδο αυτή», σύμφωνα με έναν ψυχίατρο του Γιοχάνεσμπουργκ.
Και, βέβαια, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι εκείνοι που συνεχίζουν να βρίσκονται κάτω από τη θρησκευτική έλξη της «Βαβυλώνας της Μεγάλης» αντιμετωπίζουν σοβαρό κίνδυνο. Η Βιβλική προφητεία δείχνει ότι ο καιρός για την κρίση της βρίσκεται πολύ κοντά.—2 Τιμόθεον 3:1-5.
Το βέβαιο είναι ότι η παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας, με τις ειδωλολατρικές συνήθειες και εορτές της, σύντομα θα εξαλειφθεί για πάντα. Τώρα, ενόσω υπάρχει ακόμη καιρός, αποχωριστείτε από τις δελεαστικές δραστηριότητές της. Απεναντίας συναναστραφείτε με τους αληθινούς Χριστιανούς οι οποίοι θα επιζήσουν για να απολαμβάνουν παντοτινή ειρήνη και καλοσύνη ανάμεσα στους ανθρώπους.—Ψαλμός 37:29.
[Εικόνα στη σελίδα 5]
Σχετίζονται με τη Χριστιανική λατρεία καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις της γέννησης του Ιησού, όπως αυτή η οποία υπάρχει σε ένα ναό στη Ρώμη;
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Την περίοδο των Χριστουγέννων, τα παιδιά της Ρώμης φέρνονται για να προσκυνήσουν το είδωλο αυτό στο ναό Αρακοέλι