Επιδιώκοντας Ενωμένα το Στόχο της Ζωής
«Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν».—ΙΩΑΝΝΗΣ 17:3.
1. (α) Σε ποια περίπτωση μίλησε για πρώτη φορά ο Ιησούς για ‘αιώνια ζωή’; (β) Ποιοι μπορούν να φτάσουν σ’ αυτό το στόχο;
ΕΡΧΕΤΑΙ κρυφά, απαρατήρητος, μέσα από τις σκιές της νύχτας. Είναι ο Νικόδημος. Έχει εντυπωσιαστεί από τα σημεία που έκανε ο Ιησούς στην Ιερουσαλήμ τον καιρό του Πάσχα του έτους 30 μ.Χ. Σ’ αυτόν τον Φαρισαίο, για πρώτη φορά αναφέρεται ότι ο Γιος του Θεού μίλησε για ‘αιώνια ζωή’, προσθέτοντας τα εξής λόγια που θερμαίνουν την καρδιά: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον». (Ιωάννης 3:15, 16) Τι μεγαλειώδης ευκαιρία διανοίγεται τώρα μπροστά στον κόσμο του απολυτρωμένου ανθρώπινου γένους! Ακόμη και ένας υπερήφανος Φαρισαίος μπορεί να ταπεινώσει τον εαυτό του για να φτάσει στο στόχο.
2. (α) Κάτω από ποιες περιστάσεις μίλησε ο Ιησούς πάλι για ‘αιώνια ζωή’; (β) Για ποιους είναι διαθέσιμα τα ζωοπάροχα νερά;
2 Σύντομα μετά απ’ αυτό, ο Ιησούς πηγαίνει από την Ιερουσαλήμ στη Γαλιλαία. Σταματάει για λίγο σ’ ένα πηγάδι στη Σαμάρεια, ενώ οι μαθητές του φεύγουν για να πάνε να αγοράσουν τρόφιμα. Μια γυναίκα έρχεται για να αντλήσει νερό. Ο Ιησούς τής λέει: «Όστις όμως πίη εκ του ύδατος, το οποίον εγώ θέλω δώσει εις αυτόν, δεν θέλει διψήσει εις τον αιώνα, αλλά το ύδωρ, το οποίον θέλω δώσει εις αυτόν, θέλει γίνει εν αυτώ πηγή ύδατος αναβλύζοντος εις ζωήν αιώνιον». (Ιωάννης 4:14) Αφού οι Σαμαρείτες περιφρονούνται από τους Ιουδαίους, γιατί ο Ιησούς προσφέρει μια τέτοια πολύτιμη ελπίδα σ’ αυτή τη γυναίκα; Επιπλέον, όπως γνωρίζει ο Ιησούς, αυτή η γυναίκα είχε πέντε άντρες και τώρα ζει ανήθικα μ’ έναν άντρα ο οποίος δεν είναι σύζυγός της. Ωστόσο, όπως αναφέρει εδώ ο Ιησούς, τα ζωοπάροχα νερά της αλήθειας θα είναι διαθέσιμα ακόμη και για τους περιφρονημένους από τον κόσμο του ανθρώπινου γένους αν μόνο μετανοήσουν και καθαρίσουν τη ζωή τους.—Παράβαλε Κολοσσαείς 3:5-7.
3. (α) Ποιο είδος ‘τροφής’ συστήνει ο Ιησούς; (β) Πώς εκπληρώνονται τα εδάφια Ιωάννης 4:34-36;
3 ‘Αιώνια ζωή’! Ο Ιησούς περαιτέρω αναπτύσσει το θέμα αυτό όταν οι μαθητές του επιστρέφουν και τον παροτρύνουν να φάει. Αυτός τους λέει: «Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με και να τελειώσω το έργον αυτού». Ποιο είναι αυτό το έργο; Ο Ιησούς λέει: «Υψώσατε τους οφθαλμούς σας και ίδετε τα χωράφια, ότι είναι ήδη λευκά προς θερισμόν. Και ο θερίζων λαμβάνει μισθόν και συνάγει καρπόν εις ζωήν αιώνιον». Ένας τέτοιος θερισμός βρισκόταν μπροστά τους, ακόμη και ανάμεσα στους κατώτερης τάξης Σαμαρείτες, και αυτό έγινε μια χαρμόσυνη πραγματικότητα, όπως δείχνει η αφήγηση. (Ιωάννης 4:34-36· Πράξεις 8:1, 14-17) Το έργο του θερισμού για αιώνια ζωή συνεχίζεται μέχρι σήμερα, αλλά τώρα ο αγρός είναι ο κόσμος. Οι μαθητές του Ιησού Χριστού εξακολουθούν να έχουν άφθονα να κάνουν σ’ αυτό το έργο του Κυρίου.—Ματθαίος 13:37, 38· 1 Κορινθίους 15:58.
‘Το Δώρο της Ζωής’
4. Πώς απαντάει ο Ιησούς στους Ιουδαίους σχετικά με την τήρηση του Σαββάτου;
4 Περνάει ένας χρόνος. Τώρα είναι ο καιρός του Πάσχα του 31 μ.Χ. Όπως είναι συνήθειά του, ο Ιησούς παραβρίσκεται στην Ιερουσαλήμ για τη γιορτή. Αλλά οι Ιουδαίοι πάνε να τον καταδιώξουν επειδή εκτελεί στοργικές πράξεις θεραπείας το Σάββατο. Πώς απαντά σ’ αυτούς ο Ιησούς; Λέει: «Ο Πατήρ μου εργάζεται έως τώρα, και εγώ εργάζομαι». Γι’ αυτό εκείνοι επιζητούν να τον θανατώσουν.—Ιωάννης 5:17, 18.
5, 6. (α) Ποια πολύτιμη ενότητα περιγράφει τώρα ο Ιησούς; (β) Από ποια άποψη έχει ο Ιησούς «ζωή εν εαυτώ»;
5 Ο Ιησούς, όμως, συνεχίζει για να περιγράψει μια πολύ πολύτιμη ενότητα—την ενότητα που υπάρχει μεταξύ αυτού και του Πατέρα. Λέει σ’ εκείνους τους Ιουδαίους: «Ο Πατήρ αγαπά τον Υιόν και δεικνύει εις αυτόν πάντα όσα αυτός πράττει, και μεγαλήτερα τούτων έργα θέλει δείξει εις αυτόν, διά να θαυμάζητε σεις». Αυτός δείχνει ότι ο Πατέρας τού έχει δώσει παραπάνω από τη συνηθισμένη δύναμη, λέγοντας: «Ο ακούων τον λόγον μου και πιστεύων εις τον πέμψαντά με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν δεν έρχεται, αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν».—Ιωάννης 5:20, 24.
6 Ακόμη και εκείνοι που είναι ‘νεκροί’ μπροστά στον Θεό εξαιτίας της κληρονομημένης αμαρτωλότητάς τους, μπορούν να ‘ακούσουν τη φωνή του Γιου του Θεού’ και να έρθουν σε ζωή. Αλλά πώς; Ο Ιησούς εξηγεί: «Διότι καθώς ο Πατήρ έχει ζωήν εν εαυτώ, ούτως έδωκε και εις τον Υιόν να έχη ζωήν εν εαυτώ». Τα λόγια αυτά, «ζωή εν εαυτώ», μπορούν επίσης να αποδοθούν, ‘εν εαυτώ το δώρο της ζωής’. (Ιωάννης 5:25, 26, ΜΝΚ με Παραπομπές, υποσημείωση) Έτσι ο Ιησούς μπορεί να δώσει στους ανθρώπους μια καλή υπόσταση ενώπιον του Θεού. Επιπλέον, μπορεί να αναστήσει και να δώσει ζωή σ’ αυτούς που κοιμούνται στο θάνατο.—Ιωάννης 11:25· Αποκάλυψις 1:18.
7. (α) Τι μας λένε για τον Θεό τα εδάφια Ψαλμός 36:5, 9; (β) Πώς αντάμειψε ο Ιεχωβά τον Γιο του που κράτησε ακεραιότητα;
7 Ο Ιεχωβά είχε πάντοτε ζωή μέσα του. Γι’ αυτόν έχει γραφτεί: «Μετά σου είναι η πηγή της ζωής». (Ψαλμός 36:5, 9) Αλλά τώρα ο Πατέρας έχει αναστήσει από τους νεκρούς τον Γιο του, που κράτησε ακεραιότητα, σαν την ‘απαρχή εκείνων που έχουν κοιμηθεί στο θάνατο’. Επειδή ο Ιησούς έχει ‘εν εαυτώ το δώρο της ζωής’, τού έχει δοθεί η δυνατότητα να συγχωρεί αμαρτίες, να κρίνει, και να εγείρει τους νεκρούς, με σκοπό την αιώνια ζωή.—1 Κορινθίους 15:20-22, ΜΝΚ· Ιωάννης 5:27-29· Πράξεις 17:31.
Μια Χαρωπή Ενότητα
8, 9. (α) Πώς μπορούμε να κρατούμε μπροστά μας το στόχο της αιώνιας ζωής; (β) Τι διευθετεί ο Θεός για την αιώνια ζωή; (γ) Ποιοι θα συμμετάσχουν σ’ αυτές τις ευλογίες, και πώς;
8 Ο μαθητής του Ιησού Ιούδας, μάς νουθετεί: «Φυλάξατε εαυτούς εις την αγάπην του Θεού, προσμένοντες το έλεος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, εις ζωήν αιώνιον». (Ιούδας 21) Τι πολύτιμος στόχος—αιώνια ζωή! Και αυτή θα είναι ζωή με τελειότητα, σύμφωνα με το θέλημα του τέλειου Δημιουργού μας και τη διευθέτηση που αυτός κάνει μέσω του Γιου του. Θα είναι απαλλαγμένη από το μόχθο που τόσο συχνά χαρακτηρίζει τον αγώνα για επιβίωση στο τωρινό σύστημα πραγμάτων. Στο ερχόμενο σύστημα, η θλίψη, η αρρώστια, η ανομία, η διαφθορά, ακόμη και ο θάνατος, δεν θα υπάρχουν πια!—Μιχαίας 4:3, 4· 1 Κορινθίους 15:26.
9 Ποιοι θα συμμετάσχουν στην πραγμάτωση αυτών των υποσχέσεων, και πού; Εκείνοι που πιστεύουν στη θυσία του Ιησού και οι οποίοι προσθέτουν ευσεβή έργα σ’ εκείνη την πίστη. Αυτοί ενώνονται αρμονικά μαζί με τους συγχριστιανούς τους παγκόσμια στην ενότητα της πίστης.—Ιακώβου 2:24· Εφεσίους 4:16.
10. (α) Στη ‘διαχείριση’ του Θεού, ποιο πράγμα είναι πρώτο κατά σειρά; (β) Σε τι προχωρεί μετά η ‘διαχείριση’;
10 Κατά την ευαρέσκειά του, ο Θεός έθεσε σαν σκοπό «εις οικονομίαν (διαχείριση, ΜΝΚ) . . . να συγκεφαλαιώση τα πάντα εν τω Χριστώ, και τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης». (Εφεσίους 1:8-10) Αυτή είναι η οικιακή διευθέτηση του Θεού που αρχίζει με τη σύναξη των 144.000 συγκληρονόμων του Χριστού. Αυτοί «ηγοράσθησαν από των ανθρώπων απαρχή εις τον Θεόν και εις το Αρνίον [τον Ιησού Χριστό]». Αυτοί έχουν μέρος «εις την πρώτην [την ουράνια] ανάστασιν» έτσι ώστε να υπηρετούν μαζί με τον Χριστό σαν βασιλιάδες και ιερείς για χίλια χρόνια. Μετά, η διαχείριση του Θεού προχωρεί για να συνάξει «τα επί της γης (τα πράγματα πάνω στη γη, ΜΝΚ)», αρχίζοντας μ’ ένα αναρίθμητο ‘μεγάλο πλήθος . . . από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες’. Οι δούλοι αυτοί του Θεού θα εξέλθουν από ‘τη μεγάλη θλίψη’, με την προοπτική να αποκτήσουν αιώνια ζωή σε μια ‘νέα γη’.—Αποκάλυψις 14:1, 4· 20:4, 6· 7:4, 9-17· 21:1, 4.
11. (α) Σε ποια πολύτιμη ‘ενότητα’ αναφέρεται το εδάφιο Εφεσίους 1:11; (β) Πώς τα εδάφια Ιωάννης 15:4, 5 εφαρμόζονται σ’ αυτούς που βρίσκονται σ’ αυτή την ‘ενότητα’;
11 Οι χρισμένοι από το πνεύμα γιοι του Θεού, οι οποίοι είναι «τα εν ουρανοίς (τα πράγματα στους ουρανούς, ΜΝΚ)», απολαμβάνουν μια πολύ στενή σχέση με τον Ιησού και με τον Πατέρα. Αυτοί έχουν ‘οριστεί σαν κληρονόμοι’ της Βασιλείας σε ενότητα με τον Ιησού. (Εφεσίους 1:11, ΜΝΚ) Ο Ιησούς τούς ενθάρρυνε να παραμείνουν σε ενότητα μαζί του, όπως ακριβώς τα κλαδιά παραμένουν συνδεδεμένα σ’ ένα κλήμα, για να φέρουν πολύ καρπό. Αν δεν διατηρηθεί αυτή η πολύτιμη ενότητα με τον Χριστό Ιησού, τα κλαδιά ‘δεν μπορούν να κάνουν τίποτα’.—Ιωάννης 14:10, 11, 20· 15:4, 5· 1 Ιωάννου 2:27.
Τώρα Μετέχουν τα ‘Άλλα Πρόβατα’
12. (α) Ποια είναι η σχέση των ‘άλλων προβάτων’ με το ‘μικρό ποίμνιο’; (β) Ποια εφαρμογή έχουν τα εδάφια 1 Ιωάννου 2:1-6 σχετικά με καθεμιά απ’ αυτές τις ομάδες;
12 Ωστόσο, τι θα πούμε για τα εκατομμύρια των άλλων ανθρώπων που έχουν διάθεση προβάτου και οι οποίοι έχουν ξεχωριστεί από τα κοσμικά ‘ερίφια’ στη διάρκεια των τελευταίων 50 και πλέον χρόνων; (Ματθαίος 25:31-40) Αυτοί δεν είναι από το ‘μικρό ποίμνιο’ του Ιησού στους οποίους δίνεται η Βασιλεία, αλλά σαν ‘άλλα πρόβατα’, ενώνονται μαζί τους σαν μέρος ενός μεγαλύτερου ποιμνίου που υπηρετεί με ενότητα τον Πατέρα και τον Γιο. (Λουκάς 12:32· Ιωάννης 10:16) Ο απόστολος Ιωάννης δίνει τη διαβεβαίωση ότι ο Ιησούς Χριστός «είναι ιλασμός περί των αμαρτιών ημών [δηλαδή, εκείνων που ανήκουν στο ‘μικρό ποίμνιο’], και ουχί μόνον περί των ημετέρων, αλλά και περί όλου του κόσμου». Έτσι, αυτά τα ‘άλλα πρόβατα’, που συνάγονται από τον κόσμο του ανθρώπινου γένους, μπορούν επίσης να απολαμβάνουν μια πολύτιμη ενότητα, ή αρμονία, με τον Θεό και τον Χριστό. Αυτό είναι παρόμοιο με εκείνο που συνεχίζει ο Ιωάννης και λέει: «Όστις όμως φυλάττη τον λόγον αυτού, αληθώς εν τούτω η αγάπη του Θεού είναι τετελειωμένη. Εν τούτω γνωρίζομεν ότι είμεθα εν αυτώ». Πρώτα το ‘μικρό ποίμνιο’ και έπειτα τα ‘άλλα πρόβατα’ έρχονται κάτω από την υποχρέωση να βαδίζουν όπως ακριβώς βάδιζε ο Ιησούς.—1 Ιωάννου 2:1-6.
13. (α) Στα εδάφια Ιωάννης 17:20, 21, για ποιο πράγμα προσεύχεται ο Ιησούς; (β) Τι δείχνει ότι αυτή η προσευχή του δεν περιορίζεται στους συγκληρονόμους του Χριστού;
13 Έτσι και σήμερα, και οι δυο ομάδες, τόσο η ουράνια όσο και η επίγεια, είναι ‘σε ενότητα με τον Πατέρα και με τον Γιο’—σε πλήρη συμφωνία μαζί τους στην επιτέλεση του έργου του Θεού. Ο Ιησούς προσευχήθηκε ‘Για να είναι όλοι [σε ενότητα], όπως ακριβώς εσύ, Πατέρα, είσαι σε ενότητα με εμένα και εγώ είμαι σε ενότητα με σένα, για να είναι και αυτοί σε ενότητα με εμάς’. Αυτή η ενότητα δεν περιορίζεται στην έννοια της συγκληρονομιάς, γιατί προφανώς οι μαθητές του Ιησού δεν γίνονται μέρος κάποιου ‘σώματος του Ιεχωβά’ ούτε ‘συγκληρονόμοι με τον Ιεχωβά’. Αυτοί είναι ‘σε ενότητα’ γιατί δείχνουν αρμονία στη συνεργασία, είναι μιας καρδιάς και διάνοιας τόσο με τον Ιεχωβά όσο και με τον Χριστό, καθώς φέρνουν μαρτυρία στον κόσμο του ανθρώπινου γένους.—Ιωάννης 17:20, 21, ΜΝΚ.
14. Με ποιον ειδικό τρόπο είναι η ουράνια τάξη σε ενότητα με τον Χριστό, και τι τους κάνει ενήμερους ως προς αυτό;
14 Ωστόσο, όσοι είναι από τη χρισμένη ουράνια τάξη απολαμβάνουν αυτή την ενότητα τώρα μ’ έναν ειδικό τρόπο, καθώς ανακηρύσσονται δίκαιοι ως προς τη ζωή, μέσω της εφαρμογής της αξίας της θυσίας του Χριστού. Επομένως, μπορούν να αναγεννηθούν από το πνεύμα με την προοπτική να γίνουν συγκληρονόμοι με τον Χριστό Ιησού. Αναγνωρίζουν την υιοθεσία τους, λέγοντας: ‘Το ίδιο το πνεύμα [η ζωοποιός ενεργός δύναμη του Θεού] δίνει μαρτυρία με το πνεύμα μας [την κυριαρχούσα διανοητική διάθεση] ότι είμαστε τέκνα του Θεού’.—Ρωμαίους 3:23, 24· 5:1· 8:15-18, ΜΝΚ.
15. Τι επιφυλάσσει το παρόν και το μέλλον σ’ αυτούς που έχουν προοπτική επίγειας ζωής;
15 Σχετικά μ’ εκείνους που έχουν προοπτικές για επίγεια ζωή, αυτοί ανακηρύσσονται τώρα δίκαιοι ως προς τη φιλία με τον Θεό, όπως ήταν ο Αβραάμ, η Ραάβ και άλλοι στους αρχαίους χρόνους. Στη διάρκεια της Χιλιόχρονης Βασιλείας του Χριστού, αυτοί βαθμηδόν θα φθάσουν σε ανθρώπινη τελειότητα, έτσι ώστε μετά από μια τελική δοκιμή ‘αυτή η κτίση, επίσης, θα ελευθερωθεί από την υποδούλωση στη φθορά, και θα έχει την ένδοξη ελευθερία των τέκνων του Θεού’. (Ρωμαίους 8:19-21, ΜΝΚ· Ιακώβου 2:21-26) Τελικά, οι υπάκουοι άνθρωποι θα ανακηρυχθούν δίκαιοι για αιώνια ζωή πάνω στη γη.—Παράβαλε Ιωάννης 10:10· Ησαΐας 9:7· 11:1-9· 35:1-6· 65:17-25.
16. (α) Από ποιες απόψεις δείχνουν το ‘μικρό ποίμνιο’ και τα ‘άλλα πρόβατα’ ‘ενότητα’ ο ένας στον άλλο; (β) Αλλά γιατί τα εδάφια Ιωάννης 3:3-5 εφαρμόζονται μόνο στο ‘μικρό ποίμνιο’;
16 Σαν άτομα, αυτοί που ανήκουν στο ‘μικρό ποίμνιο’ και το πολυάριθμο πλήθος των ‘άλλων προβάτων’ δείχνουν ανάλογο χαρωπό ζήλο για την υπηρεσία του Θεού. (Λουκάς 12:32· Ιωάννης 10:16· Τίτον 2:13, 14) Οι περισσότεροι από το υπόλοιπο των χρισμένων μπορεί να είναι πολύ προχωρημένοι στην ηλικία και στη Χριστιανική πείρα, αλλά και οι δυο ομάδες εκδηλώνουν τη Χριστιανική προσωπικότητα και την καρποφορία του πνεύματος. (Εφεσίους 4:24· Γαλάτας 5:22, 23) Ωστόσο, υπάρχει μια διαφορά όπως έδειξε ο Ιησούς στον Νικόδημο ακόμη και πριν μιλήσει για αιώνια ζωή. Είπε: ‘Αν κάποιος δεν ξαναγεννηθεί, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία του Θεού’. (Ιωάννης 3:3-5, ΜΝΚ) Έτσι δοκιμάζουν μια πνευματική αναγέννηση εκείνοι οι βαφτισμένοι Χριστιανοί τους οποίους ο Θεός καλεί να είναι συγκληρονόμοι με τον Ιησού στη Βασιλεία του. (1 Κορινθίους 1:9, 26-30) Τα ‘άλλα πρόβατα’ δεν χρειάζονται καμιά τέτοια αναγέννηση, γιατί στόχος τους είναι η αιώνια ζωή στον αποκαταστημένο επίγειο Παράδεισο σαν υπήκοοι της Βασιλείας.—Ματθαίος 25:34, 46β· Λουκάς 23:42, 43.
Ανάμνηση—Και η Νέα Διαθήκη
17. (α) Γιατί πρέπει όλοι εκείνοι που έχουν σαν στόχο τη ζωή να συναθροιστούν μαζί με το λαό του Θεού στις 24 Μαρτίου; (β) Τι παρατηρούμε σχετικά με τον εορτασμό της Ανάμνησης το 1985;
17 Στις 24 Μαρτίου 1986, μετά τη δύση του ήλιου, είναι ο καιρός για να τηρήσουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παγκόσμια την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού. Η προσοχή θα συγκεντρωθεί στο ότι ο Ιησούς θυσίασε το τέλειο ανθρώπινο σώμα του και το αίμα της ζωής του για τη διεκδίκηση του ονόματος και του σκοπού του Πατέρα του και για το αμαρτωλό ανθρώπινο γένος. (1 Κορινθίους 11:23-26) Γι’ αυτό, όλοι εκείνοι που έχουν σαν στόχο τους τη ζωή (είτε στον ουρανό, είτε στη γη) θα θέλουν να συναθροιστούν με το λαό του Θεού παγκόσμια γι’ αυτή τη χαρωπή περίσταση. Το 1985 παραβρέθηκαν στον εορτασμό της ανάμνησης του θανάτου του Ιησού συνολικά 7.792.109 άτομα. Ωστόσο, αυτοί που συμμετείχαν στον άρτο και τον οίνο στην Ανάμνηση, τα οποία συμβόλιζαν το ανθρώπινο σώμα και αίμα του Ιησού, ήταν μόνο 9.051. Γιατί τόσο λίγοι;
18, 19. (α) Σε ποιες διαθήκες αναφέρεται ο Ιησούς στο κεφάλαιο 22 του Λουκά; (β) Ποιο σκοπό εξυπηρετεί κάθε διαθήκη; (γ) Όπως προσκιάστηκε από τον Μωυσή, πώς υπηρετεί ο Ιησούς σαν ο ‘μόνος μεσίτης’;
18 Τι είπε ο Ιησούς το βράδι εκείνο που θέσπισε την Ανάμνηση του θανάτου του; Αφού έδωσε τον άρτο στους μαθητές του, στη συνέχεια πρόσφερε τον οίνο με τον ίδιο τρόπο, λέγοντας: «Τούτο το ποτήριον είναι (σημαίνει, ΜΝΚ) η καινή διαθήκη εν τω αίματί μου, το υπέρ υμών εκχυνόμενον». Αργότερα, ο Ιησούς συνέχισε για να επεκταθεί στο λόγο για τον οποίο έπαιρνε αυτούς στη νέα διαθήκη, λέγοντας: «Σεις δε είσθε οι διαμείναντες μετ’ εμού εν τοις πειρασμοίς μου· όθεν εγώ ετοιμάζω εις εσάς βασιλείαν, ως ο Πατήρ μου ητοίμασεν εις εμέ, διά να τρώγητε και να πίνητε επί της τραπέζης μου εν τη βασιλεία μου, και να καθήσητε επί θρόνων, κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ».—Λουκάς 22:19, 20, 28-30.
19 Ο προφήτης Ιερεμίας είχε προείπει για τη νέα διαθήκη, αναφέροντας ότι μέσω αυτής ο Ιεχωβά θα συγχωρούσε το σφάλμα και την αμαρτία του λαού του έτσι ώστε να μπορούσαν να ‘γνωρίσουν τον Ιεχωβά’ σε μια πολύ στενή σχέση. (Ιερεμίας 31:31, 34, ΜΝΚ) Όπως ακριβώς ο Μωυσής ήταν ‘μεσίτης’ της διαθήκης του Νόμου με τον σαρκικό Ισραήλ, έτσι και ο Ιησούς γίνεται ‘μεσίτης [αυτής της] αντίστοιχα καλύτερης διαθήκης’ που κάνει ο Θεός με τον πνευματικό ‘Ισραήλ του Θεού’. Αυτό γίνεται για να απολυτρωθούν εκείνοι που καλούνται να γίνουν κληρονόμοι της Βασιλείας με τον Χριστό. Έτσι, ‘λαβαίνουν την υπόσχεση της αιώνιας κληρονομιάς’. (Γαλάτας 3:19, 20· 6:16· Εβραίους 8:6, ΜΝΚ· 9:15, ΜΝΚ· 12:24) Ιδιαίτερα με την παραπάνω Βιβλική έννοια υπηρετεί ο Χριστός Ιησούς σαν ο ‘μόνος μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων’.—1 Τιμόθεον 2:5, 6, ΜΝΚ.
20. (α) Ποιοι παίρνουν κατάλληλα από τα εμβλήματα της Ανάμνησης; (β) Γιατί συμβαίνει αυτό;
20 Ποιοι, λοιπόν, μπορούν κατάλληλα να παίρνουν από τα εμβλήματα της Ανάμνησης, από τον άρτο και τον οίνο; Μόνο η ομάδα εκείνη την οποία παίρνει ο Θεός στη νέα διαθήκη που έγινε με τη θυσία του Ιησού. (Ψαλμός 50:5) Σκοπός αυτής της διαθήκης είναι να δικαιώσει τους 144.000 συγκληρονόμους του Ιησού σε ανθρώπινη ζωή πρώτα, έτσι ώστε να μπορούν να θυσιάσουν αυτό το δικαίωμα ζωής και να παρθούν στην ουράνια βασιλεία. (Ρωμαίους 4:25· 2 Τιμόθεον 2:10, 12) Και τι θα πούμε για τα ‘άλλα πρόβατα’;
21. (α) Πώς ωφελούνται τα ‘άλλα πρόβατα’ σαν παρατηρητές στην Ανάμνηση; (β) Σε τι συγκεντρώνει την προσοχή ο εορτασμός της Ανάμνησης, και ποιο ερώτημα εγείρεται;
21 Αυτοί που είναι από την τάξη των ‘άλλων προβάτων’ δεν ανήκουν στη νέα διαθήκη και γι’ αυτό δεν παίρνουν από τα εμβλήματα. Ωστόσο, όλοι τους ωφελούνται πλούσια με το να παραβρεθούν στον εορτασμό της Ανάμνησης σαν ευλαβικοί παρατηρητές. Η εκτίμησή τους για τα πνευματικά ζητήματα οξύνεται, σύμφωνα με τα λόγια της προσευχής του Ιησού στον Πατέρα του: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν». (Ιωάννης 17:3) Να θυμάστε ότι ο εορτασμός της Ανάμνησης συγκεντρώνει την προσοχή στη σάρκα και στο αίμα του Ιησού. Η θυσιασμένη σάρκα και το αίμα του Χριστού έχουν ζωτική σημασία για όλους εκείνους οι οποίοι επιδιώκουν το στόχο της αιώνιας ζωής. Πώς αληθεύει αυτό σχετικά με τα ‘άλλα πρόβατα’, που δεν παίρνονται στην νέα διαθήκη και γι’ αυτό δεν λαβαίνουν από τα εμβλήματα της Ανάμνησης; Ας το εξετάσουμε αυτό στο επόμενο άρθρο.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Πώς έδωσε προοδευτικά ο Ιησούς κατανόηση σχετικά με την προοπτική της αιώνιας ζωής;
◻ Πώς προχώρησε ο Θεός με τη ‘διαχείρισή’ του;
◻ Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι τα ‘άλλα πρόβατα’ είναι ‘σε ενότητα’ με τον Πατέρα, τον Γιο, και τους αδελφούς του Χριστού;
◻ Γιατί συμβαίνει ώστε μόνο οι χρισμένοι Χριστιανοί να παίρνουν από τα εμβλήματα της Ανάμνησης;
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Το ‘μικρό ποίμνιο’ και τα ‘άλλα πρόβατα’ είναι ‘σε ενότητα’—κάνοντας το έργο του Θεού όπως το έκανε ο Ιησούς