Η Ημέρα που Πρέπει να Θυμόμαστε

«Ταύτα ελάλησα προς εσάς, δια να έχητε ειρήνην εν εμοί. Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον».—ΙΩΑΝΝΗΣ 16:33.

 1, 2. Ποια ημέρα στην ιστορία ξεχωρίζει από όλες τις άλλες ημέρες, και γιατί;

Ο ΚΟΣΜΟΣ σήμερα έχει πολλά να πει για την ειρήνη. Στο τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου η ειρήνη είχε συσχετιστεί με την 8η Μαΐου και με τη 2α Σεπτεμβρίου.a Κάθε χρόνο, τα Χριστούγεννα κάνουν τους ανθρώπους να σκέφτονται για ‘επί γης ειρήνη’. (Λουκάς 2:14) Αλλά υπάρχει μια ημέρα σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία που ξεχωρίζει από όλες τις άλλες. Είναι η ημέρα κατά την οποία ο Ιησούς Χριστός είπε τα λόγια που παρατίθενται παραπάνω. Από τις δυο εκατομμύρια και πλέον ημέρες κατά τις οποίες υπάρχει το ανθρώπινο γένος εδώ στη γη, αυτή είναι η μοναδική ημέρα που άλλαξε εντελώς την πορεία της ανθρωπότητας για το αιώνιο καλό της.

² Αυτή η μνημειώδης ημέρα ήταν η 14η Νισάν του Ιουδαϊκού ημερολογίου. Το έτος 33 της Κοινής μας Χρονολογίας, η 14η Νισάν άρχισε με τη δύση του ήλιου την 1η Απριλίου. Ας εξετάσουμε τα γεγονότα αυτής της κοσμοϊστορικής ημέρας.

14 Νισάν!

 3. Πώς χρησιμοποίησε ο Ιησούς τις τελευταίες αυτές ώρες;

³ Καθώς βραδιάζει, μια όμορφη πανσέληνος πιθανότατα αρχίζει να λάμπει, θυμίζοντας ότι ο Ιεχωβά καθορίζει τους χρόνους και τους καιρούς. (Πράξεις 1:7) Και τι συμβαίνει σε εκείνο το ανώγειο όπου έχουν συγκεντρωθεί ο Ιησούς και οι 12 απόστολοί του για να γιορτάσουν το ετήσιο Πάσχα των Ιουδαίων; Καθώς ο Ιησούς ετοιμάζεται ‘να μεταβεί από αυτόν τον κόσμο προς τον Πατέρα, δείχνει αγάπη για τους δικούς του μέχρι τέλους’. (Ιωάννης 13:1) Πώς το κάνει αυτό; Με τα λόγια του και με το παράδειγμά του, ο Ιησούς συνεχίζει να ενσταλάζει στους μαθητές του ιδιότητες που θα τους βοηθήσουν να νικήσουν τον κόσμο.

Εκδήλωση Ταπεινότητας και Αγάπης

 4. (α) Πώς κατέδειξε ο Ιησούς στους μαθητές του μια βασική ιδιότητα; (β) Πώς γνωρίζουμε ότι ο Πέτρος έμαθε τη σπουδαιότητα της ταπεινότητας;

⁴ Οι απόστολοι πρέπει να απαλλαγούν από κάποιο μέτρο φιλόδοξης αντιζηλίας και υπερηφάνειας που έχουν ακόμα. Έτσι, ο Ιησούς ζώνεται με μια πετσέτα και αρχίζει να πλένει τα πόδια τους. Αυτό δεν είναι επίδειξη προσποιητής ταπεινότητας, σαν εκείνη που γίνεται στη Ρώμη κάθε χρόνο από τον πάπα του Χριστιανικού κόσμου. Ούτε κατά διάνοια! Η αληθινή ταπεινότητα είναι να δίνει κάποιος τον εαυτό του, πράγμα που πηγάζει από ‘ταπεινοφροσύνη η οποία θεωρεί τους άλλους υπερέχοντες’. (Φιλιππησίους 2:2-5) Στην αρχή ο Πέτρος δεν καταλαβαίνει αυτό που θέλει να τονίσει ο Ιησούς και αρνείται να τον αφήσει να του πλύνει τα πόδια. Όταν λαβαίνει διόρθωση, ζητάει από τον Ιησού να του πλύνει ολόκληρο το σώμα. (Ιωάννης 13:1-10) Ωστόσο, ο Πέτρος θα πρέπει να πήρε το μάθημά του. Χρόνια αργότερα βλέπουμε ότι αυτός δίνει ορθές συμβουλές σε άλλους. (1 Πέτρου 3:8, 9, Κείμενο· 5:5) Πόσο σπουδαίο είναι για εμάς σήμερα να υπηρετούμε ως δούλοι τον Χριστό με ταπεινότητα!—Βλέπε επίσης Παροιμίαι 22:4· Ματθαίος 23:8-12.

 5. Ποια εντολή που έδωσε ο Ιησούς έδειξε τη σπουδαιότητα μιας ακόμα θεμελιώδους ιδιότητας;

⁵ Ένας από τους 12 δεν ωφελείται από τη συμβουλή του Ιησού. Αυτός είναι ο Ιούδας ο Ισκαριώτης. Καθώς το γεύμα του Πάσχα συνεχίζεται, το πνεύμα του Ιησού ταράζεται, και ο ίδιος προσδιορίζει τον Ιούδα ως τον προδότη του και τον διώχνει. Μόνο ύστερα απ’ αυτό λέει ο Ιησούς στους 11 πιστούς μαθητές του: «Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους, καθώς εγώ σας ηγάπησα και σεις να αγαπάτε αλλήλους. Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους». (Ιωάννης 13:34, 35) Αυτή είναι πράγματι μια καινούρια εντολή, η οποία καταδεικνύεται παραστατικά από το έξοχο παράδειγμα του ίδιου του Ιησού! Καθώς πλησιάζει η ώρα για το θυσιαστικό του θάνατο, ο Ιησούς εκδηλώνει εξαιρετική αγάπη. Χρησιμοποιεί κάθε πολύτιμο λεπτό για να διδάξει και να ενθαρρύνει αυτούς τους μαθητές. Αργότερα, τονίζει τη σπουδαιότητα της αγάπης λέγοντας: «Αύτη είναι η εντολή μου, να αγαπάτε αλλήλους, καθώς σας ηγάπησα. Μεγαλητέραν ταύτης αγάπην δεν έχει ουδείς, του να βάλη τις την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού».—Ιωάννης 15:12, 13.

«Η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή»

 6. Ποιο στόχο θέτει ο Ιησούς ενώπιον των στενών μαθητών του;

⁶ Ο Ιησούς λέει στους πιστούς 11: «Ας μη ταράττηται η καρδία σας· πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε. Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα· ει δε μη, ήθελον σας ειπεί· υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον». (Ιωάννης 14:1, 2) Αυτός ο τόπος θα είναι «εις την βασιλείαν των ουρανών». (Ματθαίος 7:21) Ο Ιησούς αναφέρει πώς μπορεί αυτή η ομάδα των όσιων μαθητών με τους οποίους έχει στενή σχέση να φτάσει το στόχο της. Αυτός λέει: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού». (Ιωάννης 14:6) Αυτό εφαρμόζεται επίσης στα άτομα του ανθρωπίνου γένους που αποκτούν αιώνια ζωή στη γη.—Αποκάλυψις 7:9, 10· 21:1-4.

 7-9. Γιατί περιέγραψε ο Ιησούς τον εαυτό του ως ‘την οδό και την αλήθεια και τη ζωή’;

⁷ Ο Ιησούς είναι «η οδός». Ο ένας και μοναδικός τρόπος για να προσεγγίσει κανείς τον Θεό με προσευχή είναι μέσω του Ιησού Χριστού. Ο ίδιος ο Ιησούς διαβεβαιώνει τους μαθητές του ότι ο Πατέρας θα τους δώσει οτιδήποτε ζητήσουν στο όνομα του Ιησού. (Ιωάννης 15:16) Προσευχές οι οποίες απευθύνονται σε εικόνες ή θρησκευτικούς «αγίους» ή που είναι γεμάτες από επικλήσεις προς τη Μαρία, καθώς και επαναλαμβανόμενες ψαλμωδίες—τίποτα απ’ αυτά δεν ακούει ούτε δέχεται ο Πατέρας. (Ματθαίος 6:5-8, ΜΝΚ) Επιπλέον, διαβάζουμε σχετικά με τον Ιησού στο εδάφιο Πράξεις 4:12: «Ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν».

⁸ Ο Ιησούς είναι «η αλήθεια». Ο απόστολος Ιωάννης δήλωσε σχετικά μ’ αυτόν: «Ο Λόγος έγεινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών, και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας». (Ιωάννης 1:14) Ο Ιησούς έγινε η αλήθεια εκατοντάδων προφητειών των Εβραϊκών Γραφών με το να τις εκπληρώσει. (2 Κορινθίους 1:20, ΛΧ· Αποκάλυψις 19:10, ΜΝΚ) Έκανε γνωστή την αλήθεια μιλώντας στους μαθητές του και στα πλήθη που άκουγαν, συζητώντας έντονα με τους υποκριτές κληρικούς, καθώς και με το ζωντανό του παράδειγμα.

⁹ Ο Ιησούς είναι «η ζωή». Ως ο Γιος του Θεού, ο Ιησούς είπε: «Όστις πιστεύει εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον· όστις όμως απειθεί εις τον Υιόν δεν θέλει ιδεί ζωήν, αλλ’ η οργή του Θεού μένει επάνω αυτού». (Ιωάννης 3:36) Η πίστη που ασκεί κάποιος στη θυσία του Ιησού οδηγεί σε αιώνια ζωή—αθάνατη ζωή στον ουρανό για ένα ‘μικρό ποίμνιο’ χρισμένων Χριστιανών και αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη για έναν πολύ όχλο ‘άλλων προβάτων’.—Λουκάς 12:32· 23:43, ΜΝΚ· Ιωάννης 10:16.

Υπομονή Κάτω από Διωγμό

10. Γιατί χρειάζεται να ‘νικήσουμε τον κόσμο’, και ποια ενθάρρυνση έδωσε ο Ιησούς σχετικά μ’ αυτό;

¹⁰ Εκείνοι που έχουν την ελπίδα να ζήσουν στο νέο σύστημα του Ιεχωβά πρέπει να πολεμήσουν μ’ έναν κόσμο ο οποίος «βρίσκεται υπό την εξουσίαν του πονηρού», του Σατανά του Διαβόλου. (1 Ιωάννου 5:19, ΚΔΤΚ) Πόσο ενθαρρυντικά είναι, λοιπόν, τα λόγια του Ιησού στα εδάφια Ιωάννης 15:17-19! Αυτός διακηρύττει: «Ταύτα σας παραγγέλλω, να αγαπάτε αλλήλους. Εάν ο κόσμος σάς μισή, εξεύρετε ότι εμέ πρότερον υμών εμίσησεν. Εάν ήσθε εκ του κόσμου, ο κόσμος ήθελεν αγαπά το ιδικόν του· επειδή όμως δεν είσθε εκ του κόσμου, αλλ’ εγώ σας εξέλεξα εκ του κόσμου, δια τούτο σας μισεί ο κόσμος». Οι αληθινοί Χριστιανοί συνεχίζουν να μισούνται μέχρι αυτό εδώ το έτος, το 1992, και πόσο χαιρόμαστε με τα θαυμάσια παραδείγματα εκείνων που εξακολουθούν να στέκονται σταθεροί, καθώς ταπεινά βρίσκουν δύναμη κάτω από το κραταιό χέρι του Θεού! (1 Πέτρου 5:6-10) Μπορούμε όλοι εμείς να υπομείνουμε δοκιμασίες ασκώντας πίστη στον Ιησού, ο οποίος τελειώνοντας λέει τα εξής ενθαρρυντικά λόγια: «Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον».—Ιωάννης 16:33.

Εγκαινιάζεται μια Νέα Διαθήκη

11. Τι προφήτεψε ο Ιερεμίας σχετικά με μια νέα διαθήκη;

¹¹ Στη διάρκεια αυτής της βραδιάς, αφού έχει ολοκληρωθεί ο εορτασμός του Πάσχα, ο Ιησούς μιλάει για μια νέα διαθήκη. Ο προφήτης Ιερεμίας το είχε προείπει αυτό πριν από αιώνες, λέγοντας: ‘Ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει Ιεχωβά, και θέλω κάμει προς τον οίκον Ισραήλ και προς τον οίκον Ιούδα διαθήκην νέαν· . . . θέλω θέσει τον νόμον μου εις τα ενδόμυχα αυτών και θέλω γράψει αυτόν εν ταις καρδίαις αυτών· και θέλω είσθαι Θεός αυτών και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός μου. . . . Θέλω συγχωρήσει την ανομίαν αυτών και την αμαρτίαν αυτών δεν θέλω ενθυμείσθαι πλέον’. (Ιερεμίας 31:31-34) Στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ. πρόκειται να γίνει η θυσία που επικυρώνει αυτή τη νέα διαθήκη!

12. Πώς θέσπισε ο Ιησούς τη νέα διαθήκη, και τι επιτελεί αυτή;

¹² Ο Ιησούς λέει στους πιστούς 11 ότι έχει επιθυμήσει πολύ να φάει αυτό το Πάσχα μαζί τους. Κατόπιν παίρνει ένα ψωμί, αναπέμπει μια ευχαριστήρια προσευχή, το κόβει και τους το δίνει, λέγοντας: «Τούτο είναι [σημαίνει, ΜΝΚ] το σώμα μου το υπέρ υμών διδόμενον· τούτο κάμνετε εις την ιδικήν μου ανάμνησιν». Με τον ίδιο τρόπο τους δίνει ένα ποτήρι με κόκκινο κρασί, λέγοντας: «Τούτο το ποτήριον είναι η [σημαίνει την, ΜΝΚ] καινή διαθήκη εν τω αίματί μου, το υπέρ υμών εκχυνόμενον». (Λουκάς 22:15, 19, 20) Η νέα διαθήκη τίθεται σε ισχύ μέσω του ‘πολύτιμου αίματος’ του Ιησού, το οποίο έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από το αίμα των ζώων που ραντίστηκε για να επικυρωθεί η διαθήκη του Νόμου του Ισραήλ! (1 Πέτρου 1:19, ΚΔΤΚ· Εβραίους 9:13, 14) Εκείνοι που περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη απολαμβάνουν πλήρη συγχώρηση των αμαρτιών τους. Ως εκ τούτου, μπορεί να καταστούν ικανοί να είναι ανάμεσα στους 144.000, οι οποίοι λαβαίνουν μια αιώνια κληρονομιά ως ο πνευματικός Ισραήλ.—Γαλάτας 6:16· Εβραίους 9:15-18· 13:20· Αποκάλυψις 14:1.

«Εις την Ιδικήν μου Ανάμνησιν»

13. (α) Τι θα πρέπει να συλλογιζόμαστε κατά τον καιρό της Ανάμνησης; (β) Ποιοι μόνο θα πρέπει να λαβαίνουν από τα εμβλήματα, και γιατί;

¹³ Η 1.960ή ετήσια Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού πέφτει στις 17 Απριλίου 1992. Καθώς αυτή η ημέρα πλησιάζει, θα ήταν καλό να συλλογιζόμαστε όλα όσα επιτελεί η τέλεια θυσία του Ιησού. Αυτή η διευθέτηση εξυψώνει τη σοφία του Ιεχωβά και τη βαθιά αγάπη του για το ανθρώπινο γένος. Η άμεμπτη ακεραιότητα του Ιησού, ακόμα και ως το σημείο του οδυνηρού θανάτου, δικαιώνει τον Ιεχωβά ενάντια στον ονειδισμό του Σατανά ο οποίος είπε ότι η ανθρώπινη δημιουργία Του είναι ελαττωματική και θα αποτύχει κάτω από δοκιμασία. (Ιώβ 1:8-11· Παροιμίαι 27:11) Με το αίμα της θυσίας του, ο Ιησούς γίνεται μεσίτης της νέας διαθήκης, του μέσου με το οποίο ο Ιεχωβά διαλέγει ‘ένα εκλεκτό γένος, ένα βασιλικό ιερατείο, ένα άγιο έθνος, ένα λαό ειδικής ιδιοκτησίας’. Ενώ εξακολουθούν να βρίσκονται στη γη, αυτοί ‘εξαγγέλλουν παντού τις αρετές’ του Θεού τους, του Ιεχωβά, ο οποίος τους έχει ‘καλέσει από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως’. (1 Πέτρου 2:9, ΜΝΚ· παράβαλε Έξοδος 19:5, 6.) Κατάλληλα, μόνο αυτοί λαβαίνουν από τα εμβλήματα της Ανάμνησης κάθε χρόνο.

14. Πώς πλουτίζουν τα εκατομμύρια των παρατηρητών;

¹⁴ Στην περσινή Ανάμνηση, 10.650.158 άτομα παρευρέθηκαν σε όλο τον κόσμο, αλλά μόνο 8.850—λιγότεροι από το ένα δέκατο του 1 τοις εκατό των παρευρεθέντων—έλαβαν από τα εμβλήματα. Σε τι ωφελεί, λοιπόν, αυτός ο εορτασμός τα εκατομμύρια των παρατηρητών; Τους ωφελεί πάρα πολύ! Αν και δεν συμμετέχουν, πλουτίζουν πνευματικά απ’ αυτή τη συναναστροφή με την τεράστια παγκόσμια αδελφότητα, καθώς ακούν για όλα τα μεγαλειώδη πράγματα που επιτελεί ο Ιεχωβά μέσω της θυσίας του Γιου του.

15. Πώς ωφελούνται και άλλοι εκτός των χρισμένων από τη θυσία του Ιησού;

¹⁵ Επιπλέον, ο απόστολος μας πληροφορεί στα εδάφια 1 Ιωάννου 2:1, 2: «Έχομεν παράκλητον [βοηθό, ΜΝΚ] προς τον Πατέρα, τον Ιησούν Χριστόν τον δίκαιον· και αυτός είναι ιλασμός [εξευμενιστική θυσία, ΜΝΚ] περί των αμαρτιών ημών, και ουχί μόνον περί των ημετέρων, αλλά και περί όλου του κόσμου». Ναι, η θυσία του Ιησού, ενώ ωφελεί πρώτα την τάξη του Ιωάννη η οποία περιλαμβάνεται στη νέα διαθήκη, κάνει επίσης προμήθεια και για τη συγχώρηση των αμαρτιών «όλου του κόσμου». Είναι ‘εξευμενιστική θυσία’ για τις αμαρτίες όλων των άλλων από τον κόσμο του ανθρωπίνου γένους που ασκούν πίστη στο χυμένο αίμα του Ιησού, το οποίο διανοίγει γι’ αυτούς την ευτυχή προοπτική της αιώνιας ζωής σε μια παραδεισένια γη.—Ματθαίος 20:28.

‘Στη Βασιλεία του Πατέρα Μου’

16. (α) Απ’ ό,τι φαίνεται, σε τι συμμετέχουν τώρα ο Ιησούς και οι συγκληρονόμοι του; (β) Τι απαιτείται σήμερα τόσο από το χρισμένο υπόλοιπο όσο και από τον πολύ όχλο;

¹⁶ Συνεχίζοντας να ενθαρρύνει τους αποστόλους του, ο Ιησούς μιλάει για την ημέρα κατά την οποία θα πίνει με συμβολικό τρόπο το προϊόν του αμπελιού νέο μαζί με τους μαθητές του στη Βασιλεία του Πατέρα του. (Ματθαίος 26:29) Τους λέει: «Σεις . . . είσθε οι διαμείναντες μετ’ εμού εν τοις πειρασμοίς μου· όθεν εγώ ετοιμάζω εις εσάς βασιλείαν, ως ο Πατήρ μου ητοίμασεν εις εμέ [εκείνοι που προσκολληθήκατε σ’ εμένα στη διάρκεια των δοκιμασιών μου· κι εγώ κάνω μια διαθήκη μ’ εσάς, ακριβώς όπως έχει κάνει κι ο Πατέρας μου μια διαθήκη μ’ εμένα, για μια βασιλεία, ΜΝΚ], δια να τρώγητε και να πίνητε επί της τραπέζης μου εν τη βασιλεία μου, και να καθήσητε επί θρόνων, κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ». (Λουκάς 22:28-30) Εφόσον ο Ιησούς ανέλαβε Βασιλική εξουσία στους ουρανούς το 1914, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο μεγαλύτερος αριθμός των συγκληρονόμων του Ιησού, οι οποίοι έχουν συγκεντρωθεί στο πέρασμα των αιώνων, έχουν ήδη αναστηθεί για να ‘καθήσουν επί θρόνων’ μαζί του. (1 Θεσσαλονικείς 4:15, 16) Πλησιάζει γρήγορα η ημέρα κατά την οποία οι άγγελοι θα απελευθερώσουν τους ‘τέσσερις ανέμους’ της ‘μεγάλης θλίψεως’! Τότε, το σφράγισμα των 144.000 μελών του πνευματικού Ισραήλ και η σύναξη των εκατομμυρίων μελών του πολύ όχλου θα έχουν ήδη ολοκληρωθεί. Όλοι αυτοί πρέπει να τηρήσουν ακεραιότητα, όπως έκανε κι ο Ιησούς, προκειμένου να λάβουν το βραβείο της αιώνιας ζωής.—Αποκάλυψις 2:10· 7:1-4, 9.

17 και πλαίσιο. (α) Αν ένας χρισμένος απορριφθεί ως ανόσιος, λογικά ποιος θα μπορούσε να τον αντικαταστήσει; (β) Ποιο ενδιαφέρον φως έριξαν άρθρα του περιοδικού Η Σκοπιά το 1938 σχετικά με την οικοδόμηση και τη μετέπειτα επέκταση της θεοκρατικής οργάνωσης στη γη;

¹⁷ Τι θα γίνει αν μερικοί χρισμένοι αποτύχουν να τηρήσουν ακεραιότητα; Σ’ αυτή την προχωρημένη ώρα, ο αριθμός τέτοιων ανόσιων ατόμων θα είναι αναμφίβολα μικρός. Λογικά, οποιαδήποτε αντικατάσταση θα γίνει, όχι από νεοβαφτισμένα άτομα, αλλά από εκείνους που έχουν προσκολληθεί στον Ιησού στη διάρκεια των δοκιμασιών του μέσω πολλών χρόνων πιστής υπηρεσίας. Οι λαμπρές εκλάμψεις πνευματικού φωτός που ήρθαν μέσω του περιοδικού Η Σκοπιά στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 δείχνουν ότι η σύναξη του υπολοίπου των χρισμένων ολοκληρώθηκε ουσιαστικά στη διάρκεια εκείνης της περιόδου. Εκείνοι που ‘πλένουν τις στολές τους και τις λευκαίνουν στο αίμα του Αρνιού’ από τότε και μετά έχουν μια διαφορετική χαρωπή ελπίδα. Μέσω του Χριστού, το πνεύμα του Ιεχωβά τούς οδηγεί σε «ζώσας πηγάς υδάτων» στην Παραδεισένια γη.—Αποκάλυψις 7:10, 14, 17.

Μια Πολύ Ένθερμη Προσευχή

18. Ποια ισχυρά μαθήματα παίρνουμε από την προσευχή του Ιησού στο 17ο κεφάλαιο του Ιωάννη;

¹⁸ Ο Ιησούς ολοκληρώνει την Αναμνηστική του συγκέντρωση με τους μαθητές του αναπέμποντας την ένθερμη προσευχή που έχει καταγραφεί στα εδάφια Ιωάννης 17:1-26. Προσεύχεται πρώτα να τον δοξάσει ο Πατέρας του καθώς αυτός τηρεί ακεραιότητα ως το τέλος. Έτσι θα δοξαστεί επίσης και ο Ιεχωβά, και το όνομά του θα αγιαστεί—θα απαλλαχτεί από κάθε μομφή. Επειδή, αληθινά, ο τέλειος άνθρωπος Ιησούς αποδεικνύει πράγματι ότι τα ανθρώπινα δημιουργήματα του Θεού μπορούν να είναι άμεμπτα, ακόμα και κάτω από τη σκληρότερη δοκιμασία. (Δευτερονόμιον 32:4, 5, ΜΝΚ· Εβραίους 4:15) Επιπλέον, ο θυσιαστικός θάνατος του Ιησού παρέχει μια μεγαλειώδη ευκαιρία για τους απογόνους του Αδάμ. Ο Ιησούς λέει: «Αύτη . . . είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν». Πόσο ουσιώδες είναι να αποκτήσουμε ακριβή γνώση σχετικά με τον Ιεχωβά Θεό και με τον Γιο του, τον ‘Αμνό του Θεού’, ο οποίος έδωσε τη ζωή του για τη δικαίωση του Ιεχωβά και για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους! (Ιωάννης 1:29· 1 Πέτρου 2:22-25) Εκτιμάτε εσείς αυτή την τόσο στοργική θυσία μέχρι του σημείου να αφιερώσετε όλο σας τον εαυτό στον Ιεχωβά και στην πολύτιμη υπηρεσία του;

19. Πώς μπορούν να απολαμβάνουν το υπόλοιπο και ο πολύς όχλος πολύτιμη ενότητα;

¹⁹ Ακόμα, ο Ιησούς προσεύχεται στον Άγιο Πατέρα του να φυλάει τους μαθητές του καθώς αυτοί αποδεικνύουν ότι δεν είναι μέρος του κόσμου, προσκολλώνται στο λόγο Του ως την αλήθεια και διατηρούν πολύτιμη ενότητα με τον Πατέρα και με τον Γιο. Δεν λαβαίνει απάντηση με εκπληκτικό τρόπο αυτή η προσευχή μέχρι και τις δικές μας ημέρες καθώς το χρισμένο υπόλοιπο και ο πολύς όχλος υπηρετούν ενωμένοι με δεσμούς αγάπης, ενώ παραμένουν ουδέτεροι ως προς τον κόσμο, τη βία του και την πονηρία του; Πόσο πολύτιμα είναι τα τελικά λόγια του Ιησού προς τον Πατέρα του, τον Ιεχωβά! «Εφανέρωσα εις αυτούς το όνομά σου και θέλω φανερώσει», είπε ο Ιησούς, «δια να ήναι η αγάπη, με την οποίαν με ηγάπησας, εν αυτοίς, και εγώ εν αυτοίς [σε ενότητα μ’ αυτούς, ΜΝΚ]».—Ιωάννης 17:14, 16, 26.

20. Γιατί είναι η 14η Νισάν του 33 Κ.Χ. ασφαλώς η ημέρα που πρέπει να θυμόμαστε;

²⁰ Πηγαίνοντας στον κήπο της Γεθσημανή, ο Ιησούς έχει ακόμα κάποια σύντομη, εποικοδομητική συναναστροφή με τους μαθητές του. Κατόπιν έρχονται οι εχθροί του για να τον πιάσουν! Οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν τις σωματικές οδύνες, τη φοβερή λύπη του Ιησού για τη μομφή που συσσωρεύεται στον Ιεχωβά, και την υποδειγματική του ακεραιότητα μέσα απ’ όλα αυτά. Ο Ιησούς υπομένει μέχρι το τέλος, όλη τη νύχτα και τις περισσότερες ώρες εκείνης της ημέρας. Δείχνει καθαρά ότι η Βασιλεία του δεν είναι μέρος του κόσμου. Και με την τελευταία του πνοή φωνάζει: ‘Έχει επιτελεστεί!’ (Ιωάννης 18:36, 37· 19:30, ΜΝΚ) Η νίκη του επί του κόσμου έχει ολοκληρωθεί. Η 14η Νισάν του 33 Κ.Χ. είναι ασφαλώς η ημέρα που πρέπει να θυμόμαστε!

[Υποσημειώσεις]

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Τι δίδαξε ο Ιησούς σχετικά με την ταπεινότητα και την αγάπη;

◻ Πώς έγινε ο Ιησούς «η οδός και η αλήθεια και η ζωή»;

◻ Ποιος είναι ο σκοπός της νέας διαθήκης;

◻ Τι είδους ενότητα και αγάπη έχουν μεταξύ τους το χρισμένο υπόλοιπο και ο πολύς όχλος;

[Πλαίσιο στη σελίδα 20]

Η Σοφία του Μεγαλύτερου Σολομώντα

Τα άρθρα με τον τίτλο «Οργάνωσις», στα τεύχη της Σκοπιάς 1 Ιουλίου και 15 Ιουλίου 1938, καθιέρωσαν τη βασική θεοκρατική διάταξη που ακολουθούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μέχρι σήμερα. Αυτά ήταν το αποκορύφωμα μιας αξιοσημείωτης περιόδου δογματικών και οργανωτικών προσαρμογών οι οποίες άρχισαν το 1919. (Ησαΐας 60:17) Συγκρίνοντας εκείνη την 20ετή περίοδο με τα 20 έτη κατά τη διάρκεια των οποίων ο Σολομών κατασκεύασε το ναό και το βασιλικό οίκο στην Ιερουσαλήμ, Η Σκοπιά έλεγε: «Αι Γραφαί δεικνύουν ότι, μετά τα είκοσιν έτη του οικοδομικού προγράμματος του Σολομώντος . . . , ούτος ενησχολήθη εις οικοδομικόν τι πρόγραμμα καθ’ όλον το έθνος. (Α΄ Βασιλ. θ΄ 10, 17-23· Β΄ Χρονικ. η΄ 1-10) Ακολούθως ήλθεν η βασίλισσα της Σεβά ‘εκ των περάτων της γης ακούσαι την σοφίαν Σολομώντος’. (Ματθ. ιβ΄ 42· Α΄ Βασιλ. ι΄ 1-10· Β΄ Χρονικ. θ΄ 1-9, 12) Τούτο υπαινίσσεται την ερώτησιν: Τι έγκειται εις το άμεσον μέλλον δια τον λαόν του Ιεχωβά επί της γης; Μετά πλήρους εμπιστοσύνης θα αναμένωμεν, και θα ίδωμεν». Αυτή η εμπιστοσύνη δεν ήταν αβάσιμη. Υπό την επίβλεψη της θεοκρατικής οργάνωσης, ένα τεράστιο παγκόσμιο πρόγραμμα πνευματικής οικοδόμησης έχει συγκεντρώσει τέσσερα και πλέον εκατομμύρια άτομα που ανήκουν στο μεγάλο πλήθος. Σαν τη βασίλισσα της Σεβά, αυτοί έχουν έρθει από τα πιο μακρινά μέρη της γης για να ακούσουν τη σοφία του Μεγαλύτερου Σολομώντα, του Χριστού Ιησού—η οποία διοχετεύεται σ’ αυτούς μέσω ‘του πιστού και φρόνιμου δούλου’.—Ματθαίος 24:45-47.