«Αυτός ο Οίκος Είναι Δικός Σου»
«ΑΥΤΟΣ ο οίκος είναι δικός σου—κι εμείς τον μεγαλώσαμε». Πόσο κατάλληλα συνόψισαν αυτά τα λόγια τα συναισθήματα εκείνων που μόλις είχαν συμπληρώσει δυο χρόνια σκληρής εργασίας στο γραφείο τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά στην Αυστραλία! Τα λόγια απευθύνονταν στον Ιεχωβά Θεό, και αποτελούσαν μέρος ενός ύμνου που τον συνέθεσαν για μια ειδική περίσταση. Ποια ήταν αυτή η περίσταση; Ήταν η αφιέρωση των νέων επεκτάσεων που έγιναν στον οίκο Μπέθελ και στο εργοστάσιο.
Επέκταση Τόσο Σύντομα;
Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι δεν πέρασαν παρά μόνο εφτά χρόνια από τότε που έλαβε χώρα μια παρόμοια αφιέρωση για το νεόχτιστο τότε συγκρότημα Μπέθελ που βρίσκεται στο Ίγκλμπερν, στα νοτιοδυτικά προάστια του Σίντνεϊ της Αυστραλίας. Γιατί χρειάστηκε να γίνει επέκταση τόσο σύντομα;
Πρώτα-πρώτα, ο αριθμός των Μαρτύρων στην Αυστραλία, που δεν ξεπερνούσε τους 32.000 το 1981, έφτασε το αποκορύφωμα των 51.152 τον Οκτώβριο του 1989 και, σαν αποτέλεσμα, έπρεπε να αυξηθεί το προσωπικό του Μπέθελ. Επίσης, αυξήθηκαν σε μεγάλο βαθμό τα έντυπα που στέλνει η Αυστραλία σε άλλα τμήματα. Σήμερα, η Αυστραλία παράγει εκδόσεις σε 37 διαφορετικές γλώσσες, εξυπηρετώντας έτσι τις ανάγκες των Φίτζι, της Ινδονησίας, της Παπούα-Νέας Γουινέας, της Νέας Καληδονίας, της Νέας Ζηλανδίας, των Νησιών Σολομώντος, της Ταϊτής, του Βανουάτου, του Νίουε, των Δυτικών Σαμόα, του Τόνγκα, των Τουβαλού και των Νησιών Γουόλις, καθώς επίσης και της Αυστραλίας. Γι’ αυτό αυξήθηκε η οικογένεια Μπέθελ με ταχύ ρυθμό και αποτελείται τώρα από 164 μέλη.
Για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες αυτής της γοργά αυξανόμενης οικογένειας, στις αρχές του 1987 ολοκληρώθηκε μια νέα τριώροφη επέκταση των γραφείων, παρέχοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τα απαραίτητα επιπρόσθετα γραφεία. Στη συνέχεια, το Κυβερνών Σώμα ενέκρινε την ανέγερση μιας τριώροφης επέκτασης του εργοστασίου, καθώς και μιας πενταώροφης επέκτασης των κατοικιών. Τον Ιανουάριο του 1988 άρχισαν οι εργασίες στη νέα προσθήκη του εργοστασίου, η οποία θα προμήθευε 3.600 τετραγωνικά μέτρα επιπλέον χώρου. Μετά από μερικούς μήνες, άρχισαν οι εργασίες στις κατοικίες, οι οποίες θα παρείχαν 51 ακόμη κρεβατοκάμαρες.
Θυσίες και Γενναιόδωρες Παροχές
Στάλθηκαν προσκλήσεις στις εκκλησίες ολόκληρης της χώρας καλώντας εθελοντές οι οποίοι θα γίνονταν μέλη της «οικογένειας οικοδόμησης» για δυο χρόνια το πολύ. Η ανταπόκριση ήταν συνταρακτική καθώς ανταποκρίθηκαν πρόθυμα εθελοντές όλων των ειδικοτήτων. Το τμήμα έλαβε περισσότερες από 700 αιτήσεις, και στη διάρκεια της οικοδόμησης ήρθαν και εργάστηκαν στο οικοδομικό έργο συνολικά 270 εθελοντές για χρονικές περιόδους από δυο εβδομάδες μέχρι και δυο χρόνια σχεδόν.
Ένας Μάρτυρας είχε μια επιχείρηση που αναλάμβανε εκσκαφές στη βόρεια πολιτεία του Κουίνσλαντ. Αυτός πούλησε μέρος της επιχείρησής του και, μαζί με τη γυναίκα του, έγινε μέλος της οικογένειας οικοδόμησης από το ξεκίνημά της. Αγόρασε ένα μεγάλο εκσκαφέα και έκανε πολλές από τις απαραίτητες εκσκαφές χωρίς καμιά επιβάρυνση για την Εταιρία. Όταν τελείωσε το μεγαλύτερο μέρος των εκσκαφών, πούλησε το μηχάνημα και κατόπιν παρέμεινε για να εργαστεί σε άλλους τομείς της οικοδόμησης. Αυτό δεν είναι παρά ένα παράδειγμα του θαυμάσιου, ανιδιοτελούς πνεύματος που έδειξαν όλοι στη διάρκεια του οικοδομικού έργου.
Οι Μάρτυρες συνεισέφεραν μπετονιέρες για το ρίξιμο 3.300 κυβικών μέτρων μπετόν το οποίο απαιτούνταν για τα οχτώ πατώματα των δυο κτιρίων. Άλλοι συνεισέφεραν τα απαιτούμενα υλικά για να κατασκευαστούν τρεις τσιμεντένιες στέρνες 22.000 λίτρων, και οι Μάρτυρες που εργάζονταν στο εργοστάσιο πρόσφεραν την εργασία τους και κατασκεύασαν τις στέρνες.
Φυσικά, δεν ήταν όλοι οι εθελοντές ειδικευμένοι τεχνίτες. Πράγματι, πολλοί νεαροί έμαθαν καινούριες τέχνες στο χώρο της οικοδομής. Αρκετοί απ’ αυτούς έγιναν επιδέξιοι χτίστες καθώς βοήθησαν στο να τοποθετηθούν μισό εκατομμύριο τούβλα τα οποία απαιτήθηκαν για το οικοδομικό έργο. Άλλοι έμαθαν να τοποθετούν πλακάκια σε τοίχους και σε πατώματα, και σε λίγες μόνο εβδομάδες, μια αδελφή έμαθε πώς να τοποθετεί ταπετσαρίες με επιτηδειότητα.
Η Μέρα της Αφιέρωσης
Ανέτειλε η μέρα της αφιέρωσης, το Σάββατο 25 Νοεμβρίου 1989—ήταν μια όμορφη, ολοκάθαρη και ηλιόλουστη μέρα προς το τέλος της άνοιξης. Ο δεύτερος όροφος της νέας προσθήκης στο εργοστάσιο είχε εκκενωθεί προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως κύρια αίθουσα για το πρόγραμμα της αφιέρωσης. Τμήματα των άλλων δυο ορόφων του εργοστασίου και του ορόφου της αποστολής, η αίθουσα και η τραπεζαρία του Μπέθελ συνδέθηκαν με κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης. Μ’ αυτόν τον τρόπο μπόρεσαν να χωρέσουν άνετα πάνω από 3.000 άτομα.
Επειδή ο χώρος ήταν περιορισμένος, προσκλήθηκαν να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα μόνο όσοι ήταν βαφτισμένοι περίπου 40 χρόνια, καθώς και προσωπικοί φιλοξενούμενοι των μελών της οικογένειας Μπέθελ και της οικογένειας οικοδόμησης. Στη διάρκεια του πρωινού προσφέρθηκαν αναψυκτικά και υπήρχε ένα νόστιμο, συσκευασμένο γεύμα το μεσημέρι. Στις 9:00 π.μ. διεξάχθηκε η ετήσια συνέλευση της Εταιρίας Σκοπιά της Αυστραλίας στην οποία παραβρέθηκαν και τα 21 μέλη του αυστραλιανού σωματείου. Αφού τηρήθηκαν οι απαραίτητες νομικές διαδικασίες, κλήθηκαν κι άλλοι σ’ αυτή τη συνάθροιση και όλοι χάρηκαν που άκουσαν μια ομιλία από τον Θεοντόρ Τζάρας του Κυβερνώντος Σώματος.
Στη 1:45 μ.μ., 15 λεπτά μουσικής της Βασιλείας εισήγαγαν το πρόγραμμα της αφιέρωσης. Το ακροατήριο χάρηκε που άκουσε εκθέσεις, ενδιαφέροντα αστεία περιστατικά, εμπειρίες και σχόλια από τα τρία μέλη του Κυβερνώντος Σώματος που ήταν παρόντα. Από τα τρία αυτά μέλη, ο Κάρεϊ Μπάρμπερ και ο Ντάνιελ Σίντλικ πραγματοποιούσαν την πρώτη τους επίσκεψη στην Αυστραλία. Ο αδελφός Μπάρμπερ έκανε μια ομιλία με θέμα «Ο Θερισμός Είναι το Τέλος του Αιώνα», ενώ ο αδελφός Σίντλικ μίλησε γύρω από το θέμα «Ευτυχισμένος Είναι ο Λαός του Οποίου Θεός Είναι ο Ιεχωβά». Ο αδελφός Τζάρας, ο οποίος υπηρετούσε το τμήμα της Αυστραλίας ως επίσκοπος ζώνης, εκφώνησε την ομιλία της αφιέρωσης.
Ένα όμορφο χαρακτηριστικό του προγράμματος ήταν ο ύμνος τεσσάρων στροφών που έψαλαν μόλις πριν από την ομιλία της αφιέρωσης. Βασιζόταν στα λόγια του Ησαΐα στο εδάφιο Ησαΐας 60:22, και ο τίτλος του ήταν «Το Ελάχιστο Γίνεται Χίλια». Οι στίχοι του εξέφραζαν ευγνωμοσύνη στον Ιεχωβά για το γεγονός ότι πολλοί πρόθυμοι εθελοντές είχαν το προνόμιο να μεγαλώσουν τον ‘οίκο του’ σ’ αυτό το τμήμα του παγκόσμιου αγρού.
[Εικόνες στη σελίδα 15]
Η νέα προσθήκη του τυπογραφείου της Σκοπιάς στο Ίγκλμπερν της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία
Κ. Μπάρμπερ
Θ. Τζάρας
Ντ. Σίντλικ