Διάσωση της Ζωής με το Αίμα—Πώς;

‘Να διαλέξεις τη ζωή . . . με το να ακούς τη φωνή [του Θεού] . . . , επειδή εκείνος είναι η ζωή σου και η μακρότητα των ημερών σου’.—ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ 30:19, 20, ΜΝΚ.

 1. Με ποιον τρόπο είναι μοναδικοί οι αληθινοί Χριστιανοί ως προς το σεβασμό που έχουν για τη ζωή;

ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι λένε ότι σέβονται τη ζωή, και παρουσιάζουν ως απόδειξη γι’ αυτό τις απόψεις τους για τη θανατική ποινή, τις εκτρώσεις και το κυνήγι ζώων. Ωστόσο, οι αληθινοί Χριστιανοί δείχνουν το σεβασμό τους για τη ζωή μ’ έναν ξεχωριστό τρόπο. Το εδάφιο Ψαλμός 36:9 λέει: «Μετά σου [Θεέ] είναι η πηγή της ζωής». Εφόσον η ζωή είναι δώρο από τον Θεό, οι Χριστιανοί υιοθετούν τις δικές του απόψεις για το αίμα.

 2, 3. Γιατί θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τον Θεό όσον αφορά το αίμα; (Πράξεις 17:25, 28)

² Η ζωή μας εξαρτάται από το αίμα, το οποίο μεταφέρει οξυγόνο σε όλο το σώμα μας, αποβάλλει το διοξείδιο του άνθρακα, μας επιτρέπει να προσαρμοζόμαστε στις αλλαγές της θερμοκρασίας και μας βοηθάει να καταπολεμάμε τις ασθένειες. Εκείνος που μας έδωσε τη ζωή σχεδίασε και μας έδωσε επίσης αυτόν τον εκπληκτικό υγρό ιστό που συντηρεί τη ζωή και ονομάζεται αίμα. Αυτό το γεγονός είναι μια εκδήλωση του συνεχούς του ενδιαφέροντος για τη διατήρηση της ανθρώπινης ζωής.—Γένεσις 45:5· Δευτερονόμιον 28:66· 30:15, 16.

³ Τόσο οι Χριστιανοί όσο και οι άνθρωποι γενικότερα θα πρέπει να αναρωτηθούν: ‘Μπορεί το αίμα να σώσει τη ζωή μου μόνο με τις φυσικές του λειτουργίες ή θα μπορούσε το αίμα να σώσει τη ζωή και μ’ έναν πιο σπουδαίο τρόπο;’ Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη ζωή και στις φυσικές λειτουργίες του αίματος, στην πραγματικότητα σε αυτό το ζήτημα περιλαμβάνονται πολύ περισσότερα πράγματα. Ο ηθικός κώδικας των Χριστιανών, των Μουσουλμάνων και των Ιουδαίων τονίζει την ύπαρξη ενός Ζωοδότη, ο οποίος έχει εκφράσει την άποψή του σχετικά με τη ζωή και το αίμα. Ναι, ο Δημιουργός μας έχει πολλά να πει σχετικά με το αίμα.

Η Σταθερή Στάση του Θεού για το Αίμα

 4. Στις αρχές της ανθρώπινης ιστορίας, τι είπε ο Θεός σχετικά με το αίμα;

⁴ Το αίμα αναφέρεται σε 400 και πλέον περιπτώσεις στο Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Μια από τις παλαιότερες είναι το διάταγμα του Ιεχωβά: «Παν κινούμενον, το οποίον ζη, θέλει είσθαι εις σας προς τροφήν· . . . κρέας όμως με την ζωήν αυτού, με το αίμα αυτού, δεν θέλετε φάγει». Και πρόσθεσε: «Εξάπαντος το αίμα σας, το αίμα της ζωής σας, θέλω εκζητήσει». (Γένεσις 9:3-5) Αυτά τα λόγια τα είπε ο Ιεχωβά στον Νώε, τον πρόγονο της ανθρώπινης οικογένειας. Έτσι, όλη η ανθρωπότητα πληροφορήθηκε ότι, σύμφωνα με την άποψη του Δημιουργού, το αίμα αντιπροσωπεύει τη ζωή. Καθένας, λοιπόν, που ισχυρίζεται ότι αναγνωρίζει τον Θεό ως Ζωοδότη είναι υποχρεωμένος να αναγνωρίσει ότι Αυτός έχει λάβει μια σταθερή στάση όσον αφορά τη χρήση του αίματος.

 5. Ποιος ήταν ο πρωταρχικός λόγος για τον οποίο οι Ισραηλίτες δεν εισήγαν αίμα στο σώμα τους;

⁵ Ο Θεός αναφέρθηκε και πάλι στο αίμα όταν έδωσε στους Ισραηλίτες το Νόμο τους. Τα εδάφια Λευιτικόν 17:10, 11 λένε: «Όστις άνθρωπος εκ του οίκου Ισραήλ ή εκ των ξένων των παροικούντων μεταξύ σας φάγη οιονδήποτε αίμα, θέλω στήσει το πρόσωπόν μου εναντίον εκείνης της ψυχής ήτις τρώγει το αίμα, και θέλω εξολοθρεύσει αυτήν εκ μέσου του λαού αυτής· διότι η ζωή της σαρκός είναι εν τω αίματι». Μολονότι αυτός ο νόμος θα μπορούσε να ωφελήσει στην υγεία, περιλαμβάνονταν πολύ περισσότερα πράγματα στο ζήτημα. Με το να μεταχειρίζονται το αίμα ως κάτι το εξαιρετικό, οι Ισραηλίτες έδειχναν την εξάρτησή τους από τον Θεό όσον αφορά τη ζωή. (Δευτερονόμιον 30:19, 20, ΜΝΚ) Ναι, ο κύριος λόγος για τον οποίο δεν έπρεπε να εισάγουν στο σώμα τους αίμα δεν ήταν ότι αυτό θα μπορούσε να κάνει κακό στην υγεία τους, αλλά ότι το αίμα είχε εξαιρετική σημασία για τον Θεό.

 6. Γιατί μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ο Ιησούς διακρατούσε την άποψη του Θεού για το αίμα;

⁶ Ποια είναι η άποψη της Χριστιανοσύνης για το ζήτημα της διάσωσης της ανθρώπινης ζωής με το αίμα; Ο Ιησούς ήξερε τι είχε πει ο Πατέρας του όσον αφορά τη χρήση του αίματος. Ο Ιησούς «αμαρτίαν δεν έκαμεν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού». Αυτό σημαίνει ότι τήρησε τέλεια το Νόμο, περιλαμβανομένου και του νόμου για το αίμα. (1 Πέτρου 2:22) Έτσι, έθεσε το υπόδειγμα για τους ακολούθους του, το οποίο περιλάμβανε κι ένα υπόδειγμα σεβασμού για τη ζωή και το αίμα.

 7, 8. Πώς έγινε σαφές ότι ο νόμος του Θεού περί αίματος εφαρμόζεται στους Χριστιανούς;

⁷ Η ιστορία μάς δείχνει τι συνέβη αργότερα, όταν σε μια σύσκεψη το Χριστιανικό κυβερνών σώμα αποφάσισε αν έπρεπε να τηρούν οι Χριστιανοί όλους τους νόμους του Ισραήλ. Με θεϊκή κατεύθυνση, το κυβερνών σώμα είπε ότι οι Χριστιανοί δεν είναι υποχρεωμένοι να τηρούν το Μωσαϊκό κώδικα, αλλά ότι είναι ‘αναγκαίο’ να ‘απέχουν από ειδωλόθυτα, από αίμα, από πνικτό [κρέας από το οποίο δεν έχει στραγγιστεί το αίμα] και από πορνεία’. (Πράξεις 15:22-29) Έτσι, κατέστησε σαφές ότι η αποχή από αίμα είναι από ηθική άποψη τόσο σπουδαία όσο και η αποχή από ειδωλολατρία και χονδροειδή ανηθικότητα.a

⁸ Οι πρώτοι Χριστιανοί τηρούσαν αυτή τη θεία απαγόρευση. Σχολιάζοντας σχετικά, ο Βρετανός λόγιος Τζόζεφ Μπένσον είπε: «Η απαγόρευση που δόθηκε στον Νώε και σε όλους τους απογόνους του σχετικά με τη βρώση αίματος και που επαναλήφθηκε στους Ισραηλίτες . . . δεν έχει ποτέ ακυρωθεί, αλλά αντίθετα έχει επικυρωθεί κάτω από τη Νέα Διαθήκη, Πράξεις 15· και έτσι έγινε διαρκής υποχρέωση». Ωστόσο, απέκλειε αυτό που λέει η Αγία Γραφή περί αίματος τις σύγχρονες ιατρικές χρήσεις, λόγου χάρη τις μεταγγίσεις, χρήσεις οι οποίες ασφαλώς δεν υπήρχαν στις ημέρες του Νώε και στον καιρό των αποστόλων;

Το Αίμα στην Ιατρική ή ως Φάρμακο

 9. Πώς χρησιμοποιούνταν το αίμα στην ιατρική στους αρχαίους καιρούς, σε αντίθεση με ποια Χριστιανική στάση;

⁹ Η χρήση του αίματος στην ιατρική δεν είναι κάτι το σύγχρονο. Το βιβλίο Σάρκα και Αίμα (Flesh and Blood), της Ρέα Τάναχιλ, καταδεικνύει ότι επί 2.000 χρόνια περίπου, στην Αίγυπτο και αλλού, το «αίμα θεωρούνταν η τελειότερη θεραπεία για τη λέπρα». Οι Ρωμαίοι πίστευαν ότι η επιληψία μπορούσε να θεραπευτεί με το να πίνει κανείς ανθρώπινο αίμα. Ο Τερτυλλιανός έγραψε σχετικά με αυτή την «ιατρική» χρήση του αίματος: «Σκεφτείτε εκείνους οι οποίοι, με βουλιμία, παίρνουν το φρέσκο αίμα των εγκληματιών που σκοτώνονται στους αγώνες στην αρένα . . . για να θεραπεύσουν την επιληψία τους». Αυτό ήταν εντελώς αντίθετο με τον τρόπο που ενεργούσαν οι Χριστιανοί: «Εμείς δεν έχουμε ούτε αίμα ζώων στα γεύματά μας . . . Στις δίκες των Χριστιανών τούς προσφέρετε λουκάνικα γεμάτα με αίμα. Ξέρετε πολύ καλά, βέβαια, ότι [κάτι τέτοιο] είναι παράνομο γι’ αυτούς». Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό: Προκειμένου να μην εισαγάγουν στο σώμα τους αίμα, το οποίο αντιπροσωπεύει τη ζωή, οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν πρόθυμοι να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο του θανάτου.—Παράβαλε 2 Σαμουήλ 23:15-17.

10, 11. Γιατί μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι ο κανόνας του Θεού σχετικά με το αίμα μάς απαγορεύει να δεχτούμε μετάγγιση αίματος;

¹⁰ Φυσικά, εκείνα τα χρόνια δεν γίνονταν μεταγγίσεις αίματος, μια που τα πειράματα για τις μεταγγίσεις δεν άρχισαν παρά γύρω στο 16ο αιώνα. Ωστόσο, το 17ο αιώνα, ένας καθηγητής ανατομίας στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης διαμαρτυρήθηκε: ‘Φαίνεται πως εκείνοι που προτείνουν την εσωτερική χρήση ανθρώπινου αίματος για τη θεραπεία ασθενειών το χρησιμοποιούν εσφαλμένα και διαπράττουν σοβαρή αμαρτία. Τους κανίβαλους τους καταδικάζουμε. Γιατί δεν απεχθανόμαστε εκείνους που μολύνουν τον οισοφάγο τους με ανθρώπινο αίμα; Παρόμοια περίπτωση είναι και η λήψη ξένου αίματος από μια κομμένη φλέβα, είτε μέσω του στόματος είτε μέσω οργάνων μετάγγισης. Οι πρωτουργοί αυτής της μεθόδου θα πρέπει να τρέμουν το θεϊκό νόμο’.

¹¹ Ναι, ακόμη και σε περασμένους αιώνες, οι άνθρωποι διέκριναν ότι ο νόμος του Θεού απαγόρευε τόσο την εισαγωγή αίματος στις φλέβες όσο και τη βρώση του από το στόμα. Αν το συνειδητοποιούσαν αυτό οι άνθρωποι σήμερα, ίσως βοηθιούνταν να κατανοήσουν τη στάση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, μια στάση που είναι σε αρμονία με την άποψη του Θεού. Ενώ οι αληθινοί Χριστιανοί θεωρούν τη ζωή εξαιρετικά πολύτιμη και εκτιμούν την ιατρική περίθαλψη, σέβονται τη ζωή ως δώρο από τον Δημιουργό, και γι’ αυτό δεν προσπαθούν να συντηρήσουν τη ζωή εισάγοντας αίμα στο σώμα τους.—1 Σαμουήλ 25:29.

Είναι Ζωοσωτήριο από Ιατρική Άποψη;

12. Τι είναι λογικό να λάβουν υπόψη τους οι σκεπτόμενοι άνθρωποι σχετικά με τις μεταγγίσεις αίματος;

¹² Χρόνια τώρα, οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι το αίμα σώζει ζωές. Μερικοί γιατροί μπορεί να αναφέρουν ότι κάποιος που υπέστη οξεία απώλεια αίματος έκανε μετάγγιση και η κατάστασή του βελτιώθηκε. Γι’ αυτό, οι άνθρωποι μπορεί να αναρωτιούνται: ‘Πόσο σοφή ή άσοφη είναι η Χριστιανική στάση από ιατρική άποψη;’ Το σκεπτόμενο άτομο, προτού αρχίσει να σκέφτεται να δεχτεί οποιαδήποτε σοβαρή ιατρική διαδικασία, θα πρέπει να εκτιμήσει τις πιθανές ωφέλειες και τους ενδεχόμενους κινδύνους. Τι θα πούμε για τη μετάγγιση αίματος; Η πραγματικότητα δείχνει ότι οι μεταγγίσεις αίματος εμπερικλείουν πολλούς κινδύνους. Μπορεί να είναι ακόμα και θανατηφόρες.

13, 14. (α) Όπως έχει αποδειχθεί, ποιοι είναι μερικοί από τους κινδύνους των μεταγγίσεων αίματος; (β) Πώς κατέδειξε η εμπειρία του πάπα τους κινδύνους που εμπερικλείει το αίμα για την υγεία;

¹³ Πρόσφατα, ο Δρ Λ. Τ. Γκούντναφ και ο Δρ Τζ. Μ. Σακ παρατήρησαν: «Στους ιατρικούς κύκλους είναι γνωστό από καιρό ότι, ενώ το διαθέσιμο αίμα είναι τόσο ασφαλές όσο μας επιτρέπουν οι γνώσεις μας να το κάνουμε, η μετάγγιση αίματος πάντοτε συνεπάγεται κάποιον κίνδυνο. Η πιο συχνή επιπλοκή των μεταγγίσεων αίματος εξακολουθεί να είναι η μη Α, μη Β ηπατίτιδα (NANBH)· άλλες πιθανές επιπλοκές είναι η ηπατίτιδα Β, η ισοανοσοποίηση, η αντίδραση στη μετάγγιση, η ανοσοκαταστολή και η υπερφόρτωση με σίδηρο». Κάνοντας ένα ‘συντηρητικό’ υπολογισμό για ένα μόνο από αυτούς τους σοβαρούς κινδύνους, η έκθεση πρόσθετε: «Αναμένεται ότι κατά προσέγγιση 40.000 άτομα [στις Ηνωμένες Πολιτείες και μόνο] θα προσβάλλονται ετησίως από μη Α, μη Β ηπατίτιδα και ότι μέχρι και 10% αυτών των ατόμων θα πάθουν κίρρωση του ήπατος και/ή ηπάτωμα [καρκίνο του ήπατος]».—Το Αμερικανικό Περιοδικό της Χειρουργικής (The American Journal of Surgery), Ιούνιος 1990.

¹⁴ Καθώς ο κίνδυνος που υπάρχει να προσβληθεί κανείς από κάποια ασθένεια μέσω μετάγγισης αίματος γίνεται ευρύτερα γνωστός, οι άνθρωποι αναθεωρούν τις απόψεις τους για τις μεταγγίσεις. Για παράδειγμα, όταν πυροβολήθηκε ο πάπας, το 1981, νοσηλεύτηκε σ’ ένα νοσοκομείο κι έπειτα βγήκε. Αργότερα χρειάστηκε να ξαναμπεί στο νοσοκομείο και να μείνει δυο μήνες· μάλιστα η κατάστασή του ήταν τόσο σοβαρή ώστε φαινόταν πως ίσως θα έπρεπε να παραιτηθεί λόγω αναπηρίας. Γιατί; Επειδή είχε πάθει μόλυνση από μεγαλοκυτταρικό ιό, μέσω του αίματος που του χορηγήθηκε. Μερικοί άνθρωποι ίσως αναρωτηθούν λοιπόν: ‘Αν το αίμα που χορηγείται στον πάπα δεν είναι ασφαλές, τότε τι γίνεται με τις μεταγγίσεις που κάνουμε εμείς, οι μέσοι άνθρωποι;’

15, 16. Γιατί δεν είναι ασφαλείς οι μεταγγίσεις αίματος ακόμα κι αν έχουν γίνει τεστ στο αίμα για ανίχνευση ασθενειών;

¹⁵ ‘Αλλά δεν μπορούν να γίνουν τεστ στο αίμα για την ανίχνευση των ασθενειών;’ ίσως ρωτήσει κάποιος. Ας πάρουμε για παράδειγμα τα τεστ που γίνονται για την ανίχνευση της ηπατίτιδας Β. Το περιοδικό Η Περίθαλψη του Ασθενούς (Patient Care) (28 Φεβρουαρίου 1990) επισήμαινε: «Η συχνότητα εμφάνισης ηπατίτιδας κατόπιν μετάγγισης μειώθηκε όταν έγιναν γενικώς καθιερωμένα τα τεστ του αίματος για την ανίχνευσή [της], αλλά 5-10% των περιπτώσεων ηπατίτιδας κατόπιν μετάγγισης προκαλούνται ακόμα από την ηπατίτιδα Β».

¹⁶ Η πιθανότητα λάθους σ’ αυτά τα τεστ φαίνεται επίσης από έναν άλλον κίνδυνο που εμπερικλείει το αίμα—το AIDS. Μ’ έναν εκδικητικό τρόπο, η πανδημία του AIDS αφύπνισε τους ανθρώπους ως προς έναν κίνδυνο—το μολυσμένο αίμα. Σύμφωνοι, υπάρχουν τώρα τεστ που εντοπίζουν στο αίμα ενδείξεις ύπαρξης του ιού. Εντούτοις, αυτά τα τεστ του αίματος δεν γίνονται παντού, και φαίνεται ότι μπορεί κάποιος να φέρει τον ιό του AIDS στο αίμα του επί χρόνια, χωρίς αυτός να μπορεί να ανιχνευθεί με τα σημερινά τεστ. Γι’ αυτό, είναι δυνατόν να προσβληθούν ασθενείς από AIDS—και έχουν προσβληθεί—μέσω αίματος που πέρασε από τεστ και κρίθηκε ασφαλές!

17. Πώς είναι δυνατόν να προκαλέσουν οι μεταγγίσεις αίματος βλάβες που ίσως να μη γίνουν αμέσως φανερές;

¹⁷ Ο Δρ Γκούντναφ και ο Δρ Σακ αναφέρθηκαν επίσης στην «ανοσοκαταστολή». Πράγματι, αυξάνονται οι αποδείξεις για το γεγονός ότι, ακόμη κι αν έχει γίνει η σωστή διασταύρωση, το αίμα μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο ανοσολογικό σύστημα του ασθενούς, πράγμα που μπορεί να καταλήξει σε καρκίνο και σε θάνατο. Έτσι, μια μελέτη που έγινε στον Καναδά σε «ασθενείς με καρκίνο της κεφαλής και του τραχήλου έδειξε ότι σ’ εκείνους στους οποίους έγινε μετάγγιση αίματος κατά τη διάρκεια της αφαίρεσης όγκου, η κατάσταση του ανοσολογικού συστήματος χειροτέρεψε σημαντικά στη συνέχεια». (Δε Μέντικαλ Ποστ [The Medical Post], 10 Ιουλίου 1990) Γιατροί από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας ανέφεραν: «Το ποσοστό επανεμφάνισης όλων των περιπτώσεων καρκίνου του λάρυγγα ήταν 14% για εκείνους που δεν είχαν κάνει μετάγγιση αίματος και 65% για εκείνους που είχαν κάνει. Για τον καρκίνο της στοματικής κοιλότητας, του φάρυγγα και της μύτης ή των παραρινικών κόλπων, το ποσοστό επανεμφάνισης ήταν 31% όταν δεν είχε γίνει μετάγγιση και 71% όταν είχε γίνει». (Χρονικά Ωτορινολαρυγγολογίας [Annals of Otology, Rhinology & Laryngology], Μάρτιος 1989) Η ανοσοκαταστολή φαίνεται επίσης να είναι η αιτία για το γεγονός ότι εκείνοι στους οποίους χορηγείται αίμα στη διάρκεια μιας εγχείρησης έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν μολύνσεις.—Βλέπε πλαίσιο, σελίδα 10.

Υπάρχουν Εναλλακτικές Λύσεις αντί του Αίματος;

18. (α) Σε τι στρέφουν τους γιατρούς οι κίνδυνοι που συνεπάγονται οι μεταγγίσεις αίματος; (β) Ποιες πληροφορίες σχετικά με τις εναλλακτικές λύσεις μπορείτε να αναφέρετε στο γιατρό σας;

¹⁸ Μερικοί μπορεί να σκεφτούν: ‘Οι μεταγγίσεις είναι επικίνδυνες, αλλά υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις;’ Θέλουμε ασφαλώς αποτελεσματική ιατρική περίθαλψη υψηλής ποιότητας· υπάρχουν, λοιπόν, θεμιτοί και αποτελεσματικοί τρόποι για την αντιμετώπιση σοβαρών ιατρικών προβλημάτων χωρίς τη χρήση αίματος; Ευτυχώς, υπάρχουν. Το Ιατρικό Περιοδικό της Νέας Αγγλίας (The New England Journal of Medicine) (7 Ιουνίου 1990) ανέφερε: «Οι γιατροί, καθώς συνειδητοποιούν ολοένα και περισσότερο τον κίνδυνο για [AIDS] και για άλλες μολυσματικές ασθένειες που μεταδίδονται με τις μεταγγίσεις, επανεξετάζουν τους κινδύνους και τα οφέλη των μεταγγίσεων και στρέφονται προς τις εναλλακτικές λύσεις, ανάμεσα στις οποίες είναι και η πλήρης αποφυγή των μεταγγίσεων».b

19. Γιατί μπορείτε να είστε σίγουροι ότι είναι δυνατόν να μη δεχτείτε αίμα και ωστόσο να νοσηλευτείτε με επιτυχία;

¹⁹ Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αρνούνται από παλιά τις μεταγγίσεις αίματος, όχι κυρίως λόγω των κινδύνων για την υγεία, αλλά επειδή υπακούν στο νόμο του Θεού σχετικά με το αίμα. (Πράξεις 15:28, 29) Ωστόσο, ικανοί γιατροί έχουν νοσηλεύσει με επιτυχία ασθενείς Μάρτυρες χωρίς να χρησιμοποιήσουν αίμα, και χωρίς τους κινδύνους που θα συνεπαγόταν η χρήση του. Ως ένα μόνο από τα πολλά παραδείγματα που έχουν αναφερθεί στον ιατρικό τύπο, το περιοδικό Αρχεία Χειρουργικής (Archives of Surgery) (Νοέμβριος 1990) μιλούσε για μεταμοσχεύσεις καρδιάς σε ασθενείς Μάρτυρες των οποίων η συνείδηση επέτρεπε την εφαρμογή αυτής της τεχνικής χωρίς τη χρήση αίματος. Το δημοσίευμα έλεγε: «Η πείρα περισσότερων από 25 ετών καρδιοχειρουργικής σε Μάρτυρες του Ιεχωβά έχει επιστεγαστεί με επιτυχείς μεταμοσχεύσεις καρδιάς χωρίς τη χρήση παραγώγων του αίματος . . . Δεν υπήρξαν θάνατοι στην περιεγχειρητική περίοδο, και μελέτες που διεξάχθηκαν λίγο μετά τη νοσηλεία έχουν δείξει ότι αυτοί οι ασθενείς δεν παρουσίασαν μεγαλύτερα ποσοστά απόρριψης του μοσχεύματος».

Το Πιο Πολύτιμο Αίμα

20, 21. Γιατί πρέπει να προσέξουν οι Χριστιανοί να μην υιοθετήσουν την άποψη «Το αίμα δεν είναι καλό φάρμακο»;

²⁰ Παρ’ όλα αυτά, ο καθένας μας θα πρέπει να κάνει στον εαυτό του μια διερευνητική ερώτηση. ‘Αν έχω αποφασίσει να μη δεχτώ μετάγγιση αίματος, ποιος είναι ο λόγος γι’ αυτό; Ειλικρινά, ποιος είναι ο πρωταρχικός, ο θεμελιώδης λόγος για εμένα;’

²¹ Έχουμε αναφέρει ότι υπάρχουν αποτελεσματικές εναλλακτικές λύσεις αντί του αίματος, οι οποίες δεν εκθέτουν τον ασθενή σε πολλούς από τους κινδύνους που σχετίζονται με τις μεταγγίσεις. Οι κίνδυνοι, όπως η ηπατίτιδα ή το AIDS, έχουν κάνει μάλιστα πολλούς να αρνούνται να δεχτούν αίμα για λόγους μη θρησκευτικούς. Μερικοί εκδηλώνονται πολύ έντονα και είναι σαν να παίρνουν μέρος σε μια διαδήλωση κρατώντας ένα πανό που λέει: «Το Αίμα Δεν Είναι Καλό Φάρμακο». Είναι πιθανό να ακολουθήσει αυτή την πορεία και κάποιος Χριστιανός. Αλλά αυτή η πορεία οδηγεί τελικά σε αδιέξοδο. Γιατί;

22. Ποια ρεαλιστική άποψη πρέπει να έχουμε για τη ζωή και το θάνατο; (Εκκλησιαστής 7:2)

²² Οι αληθινοί Χριστιανοί συνειδητοποιούν ότι ακόμη και με την καλύτερη ιατρική περίθαλψη στα καλύτερα νοσοκομεία, έρχεται καιρός που οι άνθρωποι πεθαίνουν. Είτε κάνουν μετάγγιση είτε όχι, οι άνθρωποι πεθαίνουν. Αυτή η άποψη δεν είναι μοιρολατρική. Είναι ρεαλιστική. Ο θάνατος είναι μια πραγματικότητα σήμερα. Οι άνθρωποι που αγνοούν το νόμο του Θεού για το αίμα συχνά αντιμετωπίζουν άμεση ή μεταγενέστερη βλάβη εξαιτίας του αίματος. Μερικοί μάλιστα πεθαίνουν εξαιτίας της μετάγγισης αίματος. Αλλά, όπως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας, κι εκείνοι που επιζούν από τις μεταγγίσεις δεν αποκτούν ατελεύτητη ζωή και, κατά συνέπεια, το αίμα δεν έχει σώσει τη ζωή τους για πάντα. Από την άλλη μεριά, οι περισσότεροι από αυτούς που αρνούνται να δεχτούν αίμα για θρησκευτικούς και ιατρικούς λόγους, ή για έναν από τους δυο αυτούς λόγους, αλλά δέχονται εναλλακτικές μεθόδους νοσηλείας, τα πάνε πολύ καλά από ιατρική άποψη. Έτσι μπορεί να παρατείνουν τη ζωή τους για πολλά χρόνια—αλλά όχι για πάντα.

23. Πώς σχετίζονται οι νόμοι του Θεού όσον αφορά το αίμα με το γεγονός ότι είμαστε αμαρτωλοί και χρειαζόμαστε ένα λύτρο;

²³ Το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι που ζουν σήμερα είναι ατελείς και σταδιακά βαδίζουν προς το θάνατο μας οδηγεί στην ουσία των όσων αναφέρει η Αγία Γραφή για το αίμα. Ο Θεός είπε σε όλη την ανθρωπότητα να μην τρώνε αίμα. Γιατί; Επειδή το αίμα αντιπροσωπεύει τη ζωή. (Γένεσις 9:3-6) Στο Νόμο, ο ίδιος θέσπισε νόμους οι οποίοι αναφέρονταν στο γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ατελείς. Ο Θεός είπε στους Ισραηλίτες ότι, προσφέροντας θυσίες ζώων, μπορούσαν να δείξουν ότι χρειαζόταν κάτι για να καλύπτονται οι αμαρτίες τους. (Λευιτικόν 4:4-7, 13-18, 22-30) Αν και ο Θεός δεν ζητάει κάτι παρόμοιο από εμάς σήμερα, αυτό το γεγονός εξακολουθεί να έχει σημασία. Σκοπός του Θεού ήταν να προσφερθεί μια θυσία που θα παρείχε πλήρη εξιλέωση για τις αμαρτίες όλων των πιστών—το λύτρο. (Ματθαίος 20:28) Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρειάζεται να έχουμε την άποψη του Θεού για το αίμα.

24. (α) Γιατί θα ήταν λάθος να θεωρούμε τους κινδύνους για την υγεία ως το κύριο σημείο στο ζήτημα του αίματος; (β) Σε τι θα πρέπει να βασίζεται πραγματικά η άποψή μας για τη χρήση του αίματος;

²⁴ Θα ήταν λάθος να συγκεντρώναμε την προσοχή κυρίως στους κινδύνους για την υγεία τους οποίους εμπερικλείει η χρήση αίματος, επειδή ο Θεός δεν τόνισε αυτό. Το γεγονός ότι οι Ισραηλίτες δεν εισήγαν αίμα στο σώμα τους μπορεί να ωφελούσε κατά κάποιον τρόπο την υγεία τους, ακριβώς όπως μπορεί να ωφελούνταν επειδή δεν έτρωγαν το χοιρινό και το κρέας των νεκροφάγων ζώων. (Δευτερονόμιον 12:15, 16· 14:7, 8, 11, 12) Πρέπει, όμως, να θυμόμαστε ότι, όταν ο Θεός έδωσε στον Νώε το δικαίωμα να τρώει κρέας, δεν του απαγόρεψε να τρώει τη σάρκα αυτών των ζώων. Όρισε, ωστόσο, ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να τρώνε αίμα. Ο Θεός δεν τόνιζε κατά κύριο λόγο τους πιθανούς κινδύνους για την υγεία. Δεν ήταν αυτό το σημαντικό σημείο στο διάταγμά του σχετικά με το αίμα. Οι λάτρεις του θα έπρεπε να αρνούνται να συντηρήσουν τη ζωή τους με αίμα, όχι κυρίως επειδή αυτό θα ήταν επιζήμιο για την υγεία, αλλά επειδή θα ήταν κάτι το ασεβές. Αρνούνταν να δεχτούν αίμα, όχι επειδή αυτό ήταν μολυσμένο, αλλά επειδή ήταν πολύτιμο. Μόνο με βάση το αίμα μιας θυσίας θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν συγχώρηση.

25. Πώς μπορεί το αίμα να σώσει μόνιμα τη ζωή μας;

²⁵ Το ίδιο συμβαίνει και μ’ εμάς. Στο εδάφιο Εφεσίους 1:7, ο απόστολος Παύλος εξήγησε: «Δια του οποίου [του Χριστού] έχομεν την απολύτρωσιν δια του αίματος αυτού, την άφεσιν των αμαρτημάτων, κατά τον πλούτον της χάριτος αυτού». Αν ο Θεός συγχωρήσει τις αμαρτίες κάποιου και τον θεωρήσει δίκαιο, αυτό το άτομο έχει την προοπτική ατελεύτητης ζωής. Άρα, το λυτρωτικό αίμα του Ιησού έχει την ικανότητα να σώσει ζωές—μόνιμα, στην πραγματικότητα, αιώνια.

[Υποσημειώσεις]

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

◻ Ποιος είναι ο πρωταρχικός λόγος για τον οποίο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αρνούνται να δεχτούν μεταγγίσεις αίματος;

◻ Ποια πράγματα επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι η άποψη της Αγίας Γραφής για το αίμα δεν είναι παράλογη από ιατρική άποψη;

◻ Πώς σχετίζεται το λύτρο με το νόμο της Αγίας Γραφής σχετικά με το αίμα;

◻ Ποιος είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο το αίμα μπορεί να σώσει ζωές μόνιμα;

[Πλαίσιο στη σελίδα 10]

ΜΕΤΑΓΓΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΛΥΝΣΕΙΣ

Ο Δρ Νιλ Μπλούμπεργκ αναφέρθηκε εκτενώς στο αν είναι δυνατόν οι μεταγγίσεις αίματος να κάνουν έναν ασθενή περισσότερο ευάλωτο στις μολύνσεις και μετά κατέληξε: «Στις 12 κλινικές μελέτες [γι’ αυτό το ζήτημα], οι 10 οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι αυτές καθαυτές οι μεταγγίσεις είχαν αξιοσημείωτη σχέση με αυξημένο κίνδυνο βακτηριδιακών μολύνσεων . . . Επιπλέον, μια μετάγγιση που έχει γίνει πολύ καιρό πριν από την εγχείρηση μπορεί να επηρεάσει την αντίσταση του ασθενούς στις μολύνσεις αν οι επιπτώσεις των μεταγγίσεων στο ανοσολογικό σύστημα είναι τόσο μακροχρόνιες όσο υποδεικνύουν μερικές μελέτες . . . Αν επεκταθούν και επιβεβαιωθούν αυτά τα στοιχεία, φαίνεται πως οι οξείες μετεγχειρητικές μολύνσεις μπορεί να είναι η πιο συχνή σοβαρή επιπλοκή που σχετίζεται με τις μεταγγίσεις ομόλογου αίματος».—Επιθεώρηση της Ιατρικής των Μεταγγίσεων (Transfusion Medicine Reviews), Οκτώβριος 1990.

[Εικόνα στη σελίδα 8]

Ερυθρά αιμοσφαίρια σε μεγέθυνση. «Κάθε μικρολίτρο (0,000001 του λίτρου) αίματος περιέχει από 4 ως 6 εκατομμύρια ερυθρά αιμοσφαίρια».—«Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου» (“The World Book Encyclopedia”)

[Ευχαριστίες]

Kunkel-CNRI/PHOTOTAKE NYC