Εξετάστε τις Έδρες του Ανεκτίμητου Πετραδιού του Θεού—Της Αγίας Γραφής!
ΤΟ 1867, ένας Νοτιοαφρικανός αγρότης που ονομαζόταν Τσακ βαν Νίκερκ παρακολουθούσε κάποια παιδιά που έπαιζαν με πέτρες. Η ματιά του αιχμαλωτίστηκε από μια ιδιαίτερα λαμπρή και όμορφη πέτρα. «Μπορείτε να την πάρετε, αν σας αρέσει», είπε η μητέρα των παιδιών. Ωστόσο, ο βαν Νίκερκ έστειλε την πέτρα για εξέταση σε έναν ορυκτολόγο. Πού να το φαντάζονταν τα παιδιά ότι έπαιζαν με ένα μεγάλο διαμάντι αξίας 500 λιρών!
Μήπως κι εσείς, επίσης, έχετε στην κατοχή σας έναν ανεκτίμητο πολύτιμο λίθο χωρίς να το έχετε συνειδητοποιήσει; Πολλοί, για παράδειγμα, έχουν μια Αγία Γραφή, αφού αυτή είναι το μπεστ σέλερ όλων των εποχών και είναι διαθέσιμη είτε ολόκληρη είτε εν μέρει σε 1.900 και πλέον γλώσσες. Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν διαβάσει την Αγία Γραφή και, γι’ αυτό, δεν γνωρίζουν πολλά για τα περιεχόμενά της.
Η Αγία Γραφή ισχυρίζεται ότι είναι ‘θεόπνευστη’ και ως εκ τούτου, ο Λόγος του Θεού. (2 Τιμόθεον 3:16· παράβαλε 1 Θεσσαλονικείς 2:13.) Είναι το πολυτιμότερο απόκτημα του ανθρωπίνου γένους. Από την Αγία Γραφή μαθαίνουμε πώς να επωφελούμαστε από τη ζωή τώρα και, το σπουδαιότερο, πώς να αποκτήσουμε αιώνια ζωή! (Ιωάννης 17:3, 17) Θα μπορούσε κάτι άλλο να είναι πιο πολύτιμο απ’ αυτό;
Εντούτοις, για να εκτιμήσει κάποιος αυτό το πετράδι και όλες τις έδρες του, πρέπει να εξοικειωθεί μ’ αυτό. Με την πρώτη ματιά, αυτό μπορεί να φαίνεται πολύ δύσκολο. Στο κάτω-κάτω, η Αγία Γραφή είναι μια συλλογή από 66 διαφορετικά βιβλία. Τι περιέχουν αυτά τα βιβλία; Υπάρχει κάποιος λόγος για τη σειρά με την οποία εμφανίζονται; Αν ναι, πώς μπορεί ένα άτομο να εντοπίσει συγκεκριμένα αποσπάσματα από την Αγία Γραφή;
Το να εξοικειωθεί κανείς με την Αγία Γραφή είναι πρόκληση. Αλλά, όπως συμβαίνει και με ένα πραγματικό πετράδι, η Αγία Γραφή έχει και συμμετρία και τάξη. Αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε αν εξετάσουμε εν συντομία τα περιεχόμενά της.
Οι Εβραϊκές Γραφές—Στρέφουν την Προσοχή στον Χριστό
Η Αγία Γραφή γενικά διαιρείται στην «Παλαιά Διαθήκη» και στην «Καινή Διαθήκη». Εντούτοις, αυτά είναι εσφαλμένα ονόματα που δίνουν την εντύπωση ότι η «Παλαιά Διαθήκη» είναι εκτός εποχής και μικρής αξίας. Ένα καταλληλότερο όνομα γι’ αυτό το τμήμα των Γραφών είναι το όνομα Εβραϊκές Γραφές, επειδή αρχικά αυτό το τμήμα γράφτηκε κατά κύριο λόγο στην εβραϊκή γλώσσα. Η «Καινή Διαθήκη» γράφτηκε στα ελληνικά τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. και γι’ αυτό ονομάζεται πιο σωστά Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές.
Το πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής, η Γένεσις, ξεκινά πριν από αιώνες, τότε που ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και αργότερα άρχισε να προετοιμάζει τη γη για να κατοικηθεί από τους ανθρώπους. Το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι δημιουργήθηκε τέλειο· ωστόσο, αυτοί διάλεξαν την πορεία της αμαρτίας, με τραγικές συνέπειες για τους απογόνους τους. Παρ’ όλα αυτά, σαν το πετράδι που διακρίνεται στο θαμπό φως, η Αγία Γραφή προμήθευσε μια σπίθα ελπίδας για το ξεπεσμένο ανθρώπινο γένος: ένα ‘σπέρμα’ το οποίο τελικά θα εξαλείψει τα αποτελέσματα της αμαρτίας και του θανάτου. (Γένεσις 3:15) Ποιος θα ήταν αυτό το Σπέρμα; Η Γένεση αρχίζει να προσδιορίζει τη γενεαλογική γραμμή του ερχόμενου Σπέρματος, εστιάζοντας την προσοχή στη ζωή μερικών πιστών προγόνων του Σπέρματος, όπως του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ.
Έπειτα το βιβλίο Έξοδος περιγράφει τη γέννηση του Μωυσή. Με πολλούς τρόπους, η ζωή του Μωυσή προσκίασε τη ζωή του ερχόμενου Σπέρματος. Μετά τις δέκα πληγές, ο Ισραήλ έκανε μια μεγάλη Έξοδο από την Αίγυπτο και συγκροτήθηκε ως το εκλεγμένο έθνος του Θεού στο Όρος Σινά. Το Λευιτικόν, όπως δείχνει και το όνομά του, αναπτύσσει τους νόμους του Θεού για το Λευιτικό ιερατείο του Ισραήλ. Το βιβλίο Αριθμοί αναφέρεται στις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες καταμετρήθηκε ο λαός Ισραήλ (μέσω απογραφής) και σε γεγονότα από την παραμονή του Ισραήλ στην έρημο. Και τώρα, έτοιμος να μπει στη Γη της Επαγγελίας, ο Ισραήλ παίρνει τις τελευταίες προτροπές από τον Μωυσή. Αυτό είναι το θέμα του βιβλίου με τον τίτλο Δευτερονόμιον. Στρέφοντας την προσοχή στο ερχόμενο Σπέρμα, ο Μωυσής παροτρύνει το έθνος να ακούσει τον ‘προφήτη που θα αναστήσει ο Θεός’.—Δευτερονόμιον 18:15.
Ακολουθούν τα ιστορικά βιβλία. Αυτά, κατά κανόνα, βρίσκονται σε χρονολογική σειρά. Το βιβλίο Ιησούς του Ναυή περιγράφει την κατάκτηση και την κατανομή της Γης της Επαγγελίας. Το βιβλίο Κριταί εξιστορεί τα δραματικά γεγονότα των ετών που ακολουθούν, στη διάρκεια των οποίων ο Ισραήλ κυβερνάται από μια σειρά κριτών. Το βιβλίο Ρουθ μάς μιλάει για μια θεοφοβούμενη γυναίκα που έζησε στη διάρκεια της περιόδου των Κριτών και η οποία είχε το προνόμιο να γίνει πρόγονος του Ιησού Χριστού.
Ωστόσο, η περίοδος της διακυβέρνησης από τους κριτές έφτασε στο τέλος της. Το βιβλίο Πρώτο Σαμουήλ μάς μιλάει για την τραγική διακυβέρνηση του πρώτου βασιλιά του Ισραήλ, του Σαούλ, όπως τη βλέπει ο προφήτης Σαμουήλ. Το βιβλίο Δεύτερο Σαμουήλ περιγράφει την επιτυχημένη βασιλεία του Δαβίδ, ο οποίος ήταν ο διάδοχος του Σαούλ. Έπειτα, τα βιβλία Πρώτο και Δεύτερο Βασιλέων μάς μεταφέρουν από την ένδοξη βασιλεία του Σολομώντα στη θλιβερή εξορία του έθνους Ισραήλ στη Βαβυλώνα το 607 Π.Κ.Χ. Τα βιβλία Πρώτο και Δεύτερο Χρονικών ανακεφαλαιώνουν αυτή την ιστορία από την πλεονεκτική θέση του έθνους που έχει πια επιστρέψει απ’ αυτή την εξορία. Τέλος, τα βιβλία του Έσδρα και του Νεεμία, και το βιβλίο Εσθήρ περιγράφουν το πώς αποκαταστάθηκαν οι Ισραηλίτες στην πατρίδα τους, καθώς και ένα μέρος της μεταγενέστερης ιστορίας τους.
Μετά ακολουθούν τα ποιητικά βιβλία, τα οποία περιέχουν μερικά από τα ωραιότερα ποιήματα που γράφτηκαν ποτέ. Το βιβλίο Ιώβ μάς δίνει μια συγκλονιστική εικόνα της ακεραιότητας κάτω από παθήματα και της ανταμοιβής της. Το βιβλίο Ψαλμοί περιέχει ψαλμούς αίνου στον Ιεχωβά και προσευχές για έλεος και βοήθεια. Αυτά έχουν ανακουφίσει αναρίθμητους δούλους του Θεού. Επιπρόσθετα, οι Ψαλμοί περιέχουν αμέτρητες προφητείες που μας διαφωτίζουν περισσότερο σχετικά με τον ερχόμενο Μεσσία. Τα βιβλία Παροιμίαι και Εκκλησιαστής μάς αποκαλύπτουν πλευρές της θείας σοφίας μέσω εύστοχων ρητών, ενώ το Άσμα Ασμάτων αποτελεί ένα υπέρτατο ερωτικό ποίημα με έντονη προφητική σημασία.
Τα επόμενα 17 βιβλία—από τον Ησαΐα μέχρι τον Μαλαχία—είναι κυρίως προφητικά. Όλα, εκτός από το βιβλίο Θρήνοι (σε μερικές μεταφράσεις), φέρουν το όνομα του συγγραφέα. Πολλές απ’ αυτές τις προφητείες έχουν ήδη γνωρίσει αξιοσημείωτη εκπλήρωση. Στρέφουν επίσης την προσοχή στο αποκορύφωμα γεγονότων που συμβαίνουν στις μέρες μας και στο άμεσο μέλλον.
Έτσι, οι Εβραϊκές Γραφές παρουσιάζουν εκπληκτική ποικιλία στη μορφή και στο ύφος. Παρ’ όλα αυτά, έχουν ένα ενιαίο θέμα. Οι προφητείες, οι γενεαλογίες και τα δραματικά γεγονότα τους ακτινοβολούν πρακτική σοφία και προφητική σημασία.
Οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές—Το Σπέρμα Εμφανίζεται
Τέσσερις χιλιάδες χρόνια πέρασαν από την πτώση του ανθρώπου στην αμαρτία. Ξαφνικά εμφανίζεται στη γήινη σκηνή το προ πολλού αναμενόμενο Σπέρμα, ο Μεσσίας, ο Ιησούς! Οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές καταγράφουν τη διακονία αυτής της προσωπικότητας που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανθρώπινη ιστορία, σε τέσσερα διαφορετικά, αλλά συμπληρωματικά, βιβλία που ονομάζονται Ευαγγέλια. Αυτά είναι τα ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά και του Ιωάννη.
Πόσο πολύτιμες είναι για τους Χριστιανούς αυτές οι αφηγήσεις των τεσσάρων Ευαγγελίων! Μας μιλάνε για τα εκπληκτικά θαύματα που έκανε ο Ιησούς, τις γεμάτες νόημα παραβολές του, την Επί του Όρους Ομιλία του, το παράδειγμα που έθεσε ως προς την ταπεινοφροσύνη, τη συμπόνια και την απόλυτη υπακοή στον Πατέρα του, την αγάπη για τα «πρόβατά» του, και τέλος το θυσιαστικό θάνατο και την ένδοξη ανάστασή του. Η μελέτη των Ευαγγελίων οικοδομεί μέσα μας βαθιά αγάπη για τον Γιο του Θεού. Πάνω απ’ όλα, ερχόμαστε κοντά σ’ αυτόν που έστειλε τον Χριστό—στον Ιεχωβά Θεό. Αξίζει να διαβάζει κανείς αυτές τις περιγραφές ξανά και ξανά.
Το βιβλίο Πράξεις των Αποστόλων συνεχίζει την αφήγηση από εκεί που μας αφήνουν τα Ευαγγέλια. Το βιβλίο εξιστορεί τα πρώτα χρόνια της Χριστιανικής εκκλησίας από τις μέρες της Πεντηκοστής έως τη φυλάκιση του Παύλου στη Ρώμη το 61 Κ.Χ. Σ’ αυτό το βιβλίο διαβάζουμε για τον Στέφανο, τον πρώτο Χριστιανό μάρτυρα, για τον προσηλυτισμό του Σαούλ, ο οποίος αργότερα έγινε ο απόστολος Παύλος, για την είσοδο των πρώτων Εθνικών προσηλύτων και για τα συναρπαστικά ευαγγελιστικά ταξίδια του Παύλου. Αυτές οι περιγραφές μάς συγκινούν και επίσης οικοδομούν την πίστη μας.
Τώρα ακολουθούν είκοσι μία επιστολές. Οι πρώτες 14, που τις έχει γράψει ο Παύλος, έχουν πάρει το όνομα των Χριστιανών ή των εκκλησιών που τις έλαβαν· οι υπόλοιπες έχουν πάρει τα ονόματά τους από τους συγγραφείς—τον Ιάκωβο, τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιούδα. Πόσο μεγάλο πλούτο παροτρύνσεων και ενθάρρυνσης περιέχουν αυτές οι επιστολές! Καλύπτουν διδασκαλίες και την εκπλήρωση προφητειών. Βοηθούν τους Χριστιανούς να παραμένουν χωρισμένοι από το διεφθαρμένο περιβάλλον στο οποίο είναι αναγκασμένοι να ζουν. Τονίζουν την ανάγκη που υπάρχει να καλλιεργούμε την αδελφική αγάπη και άλλες θεοειδείς ιδιότητες. Θέτουν το πρότυπο για την κατάλληλη οργάνωση των εκκλησιών υπό την ηγεσία των πνευματικών πρεσβυτέρων.
Όπως οι Εβραϊκές Γραφές καταλήγουν με προφητικό ύφος, με τον ίδιο τρόπο καταλήγουν και οι Ελληνικές Γραφές. Το βιβλίο Αποκάλυψις, το οποίο έγραψε ο απόστολος Ιωάννης το 96 Κ.Χ. περίπου, συνδέει τα νήματα των προφητειών με το κύριο θέμα της Αγίας Γραφής—τον αγιασμό του ονόματος του Ιεχωβά μέσω της Μεσσιανικής Βασιλείας του. Μια σειρά από οράματα δίνει ανάγλυφη την εικόνα του πώς θα καταστραφούν οι θρησκευτικές, στρατιωτικές και πολιτικές δυνάμεις του διεφθαρμένου συστήματος του Σατανά. Αυτές αντικαθιστώνται από την κυβερνητική πόλη του Χριστού, η οποία στρέφει την προσοχή της στη διαχείριση των ζητημάτων της γης. Υπό αυτή την κυβέρνηση της Βασιλείας, ο Θεός υπόσχεται να ‘εξαλείψει κάθε δάκρυ . . . και να μην υπάρχει πια ο θάνατος’.—Αποκάλυψις 21:4.
Υπάρχει, λοιπόν, αντίρρηση για το ότι η Αγία Γραφή είναι ένα αψεγάδιαστο πετράδι που αντανακλά θείο φως; Αν δεν την έχετε διαβάσει όλη, γιατί να μην αρχίσετε να το κάνετε αυτό από τώρα; Θα σας ελκύσει η συμμετρία της, θα σας διαφωτίσει η λαμπρότητά της, θα σας συγκινήσει η ομορφιά της και θα σας συγκλονίσει το μήνυμά της. Πράγματι, αποτελεί ‘τέλειο δώρο . . . από τον Πατέρα των φώτων’.—Ιακώβου 1:17.
[Πίνακας στις σελίδες 28, 29]
ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ
Δείχνει το συγγραφέα, τον τόπο συγγραφής, την ολοκλήρωση της συγγραφής και το χρόνο που καλύπτουν τα γεγονότα του βιβλίου.
Τα ονόματα των συγγραφέων και οι τόποι συγγραφής μερικών βιβλίων δεν έχουν καθοριστεί ακριβώς. Πολλές χρονολογίες είναι κατά προσέγγιση· το σύμβολο μ. σημαίνει «μετά το», το πρ., «πριν από το»· και το περ., «περίπου».
Βιβλία των Εβραϊκών Γραφών (Π.Κ.Χ.)
Όνομα Συγγραφέας(είς) Τόπος Ολοκλήρωση Καλύπτει την
Βιβλίου Συγγραφής Συγγραφής Περίοδο
Γένεσις Μωυσής Έρημος 1513 Από την «αρχή»
ως το 1657
Έξοδος Μωυσής Έρημος 1512 1657-1512
Λευιτικόν Μωυσής Έρημος 1512 1 μηνός (1512)
Αριθμοί Μωυσής Έρημος/
Πεδιάδες Μωάβ 1473 1512-1473
Δευτερονόμιον Μωυσής Πεδιάδες Μωάβ 1473 2 μηνών (1473)
Ιησούς του Ναυή Ιησούς του Ναυή Χαναάν περ. 1450 1473-περ. 1450
Κριταί Σαμουήλ Ισραήλ περ. 1100 περ. 1450-περ. 1120
Ρουθ Σαμουήλ Ισραήλ περ. 1090 11 ετών, την εποχή
που κυβερνούσαν
οι κριτές
1 Σαμουήλ Σαμουήλ· Γαδ· Νάθαν Ισραήλ περ. 1078 περ. 1180-1078
2 Σαμουήλ Γαδ· Νάθαν Ισραήλ περ. 1040 1077-περ. 1040
1 Βασιλέων Ιερεμίας Ιερουσαλήμ/
Ιούδας 580 περ. 1040-911
2 Βασιλέων Ιερεμίας Ιερουσαλήμ/
Αίγυπτος 580 περ. 920-580
1 Χρονικών Έσδρας Ιερουσαλήμ (;) περ. 460 Μετά το 1 Χρονικών 9:44,
1077-1037
2 Χρονικών Έσδρας Ιερουσαλήμ (;) περ. 460 1037-537
Έσδρας Έσδρας Ιερουσαλήμ περ. 460 537-περ. 467
Νεεμίας Νεεμίας Ιερουσαλήμ μ. 443 456-μ. 443
Εσθήρ Μαροδοχαίος Σούσα, Ελάμ περ. 475 493-περ. 475
Ιώβ Μωυσής Έρημος περ. 1473 Μεγαλύτερη
των 140 ετών
μεταξύ του 1657
και του 1473
Ψαλμοί Δαβίδ και άλλοι περ. 460
Παροιμίαι Σολομών· Αγούρ·
Λεμουήλ Ιερουσαλήμ περ. 717
Εκκλησιαστής Σολομών Ιερουσαλήμ πρ. 1000
Άσμα Ασμάτων Σολομών Ιερουσαλήμ περ. 1020
Ησαΐας Ησαΐας Ιερουσαλήμ μ. 732 περ. 778-μ. 732
Ιερεμίας Ιερεμίας Ιούδας/Αίγυπτος 580 647-580
Θρήνοι Ιερεμίας Κοντά στην
Ιερουσαλήμ 607
Ιεζεκιήλ Ιεζεκιήλ Βαβυλώνα περ. 591 613-περ. 591
Δανιήλ Δανιήλ Βαβυλώνα περ. 536 618-περ. 536
Ωσηέ Ωσηέ Σαμάρεια
(Περιοχή) μ. 745 πρ. 804-μ. 745
Ιωήλ Ιωήλ Ιούδας περ. 820 (;)
Αμώς Αμώς Ιούδας περ. 804
Αβδιού Αβδιού περ. 607
Ιωνάς Ιωνάς περ. 844
Μιχαίας Μιχαίας Ιούδας πρ. 717 περ. 777-717
Ναούμ Ναούμ Ιούδας πρ. 632
Αββακούμ Αββακούμ Ιούδας περ. 628 (;)
Σοφονίας Σοφονίας Ιούδας πρ. 648
Αγγαίος Αγγαίος Ιερουσαλήμ 520 112 ημερών (520)
Ζαχαρίας Ζαχαρίας Ιερουσαλήμ 518 520-518
Μαλαχίας Μαλαχίας Ιερουσαλήμ μ. 443
Βιβλία των Ελληνικών Γραφών (Κ.Χ.)
Όνομα Συγγραφέας Τόπος Ολοκλήρωση Καλύπτει την
Βιβλίου Συγγραφής Συγγραφής Περίοδο
Κατά Ματθαίον Ματθαίος Παλαιστίνη περ. 41 2 Π.Κ.Χ.-33 Κ.Χ.
Κατά Μάρκον Μάρκος Ρώμη περ. 60-65 29-33 Κ.Χ.
Κατά Λουκάν Λουκάς Καισάρεια περ. 56-58 3 Π.Κ.Χ.-33 Κ.Χ.
Κατά Ιωάννην Απόστολος Ιωάννης Έφεσος ή
γειτονικός τόπος περ. 98 Μετά τον πρόλογο,
29-33 Κ.Χ.
Πράξεις Λουκάς Ρώμη περ. 61 33-περ. 61 Κ.Χ.
Προς Ρωμαίους Παύλος Κόρινθος περ. 56
1 Προς Κορινθίους Παύλος Έφεσος περ. 55
2 Προς Κορινθίους Παύλος Μακεδονία περ. 55
Προς Γαλάτας Παύλος Κόρινθος ή Αντιόχεια
της Συρίας περ. 50-52
Προς Εφεσίους Παύλος Ρώμη περ. 60-61
Προς Φιλιππησίους Παύλος Ρώμη περ. 60-61
Προς Κολοσσαείς Παύλος Ρώμη περ. 60-61
1 Προς Θεσσαλονικείς Παύλος Κόρινθος περ. 50
2 Προς Θεσσαλονικείς Παύλος Κόρινθος περ. 51
1 Προς Τιμόθεον Παύλος Μακεδονία περ. 61-64
2 Προς Τιμόθεον Παύλος Ρώμη περ. 65
Προς Τίτον Παύλος Μακεδονία (;) περ. 61-64
Προς Φιλήμονα Παύλος Ρώμη περ. 60-61
Προς Εβραίους Παύλος Ρώμη περ. 61
Ιακώβου Ιάκωβος (αδελφός
του Ιησού) Ιερουσαλήμ πρ. 62
1 Πέτρου Πέτρος Βαβυλώνα περ. 62-64
2 Πέτρου Πέτρος Βαβυλώνα (;) περ. 64
1 Ιωάννου Απόστολος Ιωάννης Έφεσος ή
γειτονικός τόπος περ. 98
2 Ιωάννου Απόστολος Ιωάννης Έφεσος ή
γειτονικός τόπος περ. 98
3 Ιωάννου Απόστολος Ιωάννης Έφεσος ή
γειτονικός τόπος περ. 98
Ιούδα Ιούδας (αδελφός
του Ιησού) Παλαιστίνη (;) περ. 65
Αποκάλυψις Απόστολος Ιωάννης Πάτμος περ. 96