Θυμάστε;

Απολαύσατε την ανάγνωση των πρόσφατων τευχών της Σκοπιάς; Αν ναι, τότε θα το βρείτε ενδιαφέρον να θυμηθείτε τα εξής:

◻ Ποια είναι η σημασία της λέξης παρουσία που χρησιμοποιείται στα εδάφια Ματθαίος 24:3, 27, 37, 39;

Το Ερμηνευτικό Λεξικό των Λέξεων της Καινής Διαθήκης (Expository Dictionary of New Testament Words), του Βάιν, λέει: «Η λέξη ΠΑΡΟΥΣΙΑ . . . υποδηλώνει και άφιξη αλλά και επακόλουθη παρουσία». Επομένως, δεν είναι μόνο η στιγμή της άφιξης, αλλά μια παρουσία που εκτείνεται από την άφιξη και έπειτα.—15/8, σελίδα 11.

◻ Πώς ‘συντομεύτηκαν εκείνες οι ημέρες’ ώστε να μπορέσει να σωθεί κάποια «σάρκα» τον πρώτο αιώνα, και πώς θα γίνει αυτό σε μεγαλύτερη κλίμακα; (Ματθαίος 24:22)

Το 66 Κ.Χ., οι Ρωμαίοι απρόσμενα συντόμευσαν την πολιορκία τους στην Ιερουσαλήμ, δίνοντας την ευκαιρία στη Χριστιανική «σάρκα» να διαφύγει. Παρόμοια, περιμένουμε ότι η ερχόμενη επίθεση εναντίον της Βαβυλώνας της Μεγάλης θα συντομευτεί με κάποιον τρόπο. Έτσι, οι χρισμένοι Χριστιανοί και οι σύντροφοί τους θα σωθούν από πιθανή καταστροφή.—15/8, σελίδες 18-20.

◻ Ποια πρέπει να είναι η αντίδρασή μας αν ένα άτομο αρχίσει να παίρνει από τα εμβλήματα της Ανάμνησης ή αν σταματήσει να το κάνει αυτό;

Δεν χρειάζεται να ανησυχήσουν οι άλλοι Χριστιανοί. Ο Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι ο καλός ποιμένας, και γνωρίζω τα πρόβατά μου». Το ίδιο βέβαιο είναι ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει εκείνους τους οποίους πραγματικά έχει εκλέξει ως πνευματικούς γιους. (Ιωάννης 10:14· Ρωμαίους 8:16, 17)—15/8, σελίδα 31.

◻ Ποιος ήταν ο κύριος σκοπός του Μωσαϊκού Νόμου;

Κατά κύριο λόγο, δίδασκε τους Ισραηλίτες σχετικά με την ανάγκη που είχαν για τον Μεσσία, ο οποίος θα τους απολύτρωνε από την αμαρτωλή τους κατάσταση. (Γαλάτες 3:24) Ο Νόμος δίδασκε επίσης το θεοσεβή φόβο και την υπακοή, και βοηθούσε τον Ισραήλ να παραμένει χωρισμένος από τις διεφθαρμένες συνήθειες των γύρω εθνών. (Λευιτικόν 18:24, 25)—1/9, σελίδα 9.

◻ Ποιος είναι ο σκοπός της νέας διαθήκης; (Ιερεμίας 31:31-34)

Είναι το να παραγάγει ένα έθνος βασιλιάδων και ιερέων για την ευλογία όλης της ανθρωπότητας. (Έξοδος 19:6· 1 Πέτρου 2:9· Αποκάλυψη 5:10)—1/9, σελίδες 14, 15.

◻ Γιατί πρέπει να εξασκούμε την τέχνη της συγνώμης;

Η συγνώμη μπορεί να μαλακώσει τον πόνο που προξενεί η ατέλεια και μπορεί να γιατρέψει τις τεταμένες σχέσεις. Κάθε φορά που ζητάμε συγνώμη, παίρνουμε ένα μάθημα ταπεινότητας και εκπαιδευόμαστε να είμαστε πιο ευαίσθητοι στα αισθήματα των άλλων.—15/9, σελίδα 24.

◻ Είναι ο παγγήινος Κατακλυσμός των ημερών του Νώε ιστορικό γεγονός;

Ναι. Σε όλο τον κόσμο, από την Αμερική ως και την Αυστραλία, μπορούν να βρεθούν αρχαίες αφηγήσεις σχετικά με έναν παγγήινο κατακλυσμό. Η ευρέως διαδεδομένη αναφορά σε αυτό το θέμα παρέχει επιπρόσθετη υποστήριξη στο γεγονός ότι πράγματι έγινε ένας παγκόσμιος κατακλυσμός, όπως καταγράφεται στην Αγία Γραφή. (Γένεσις 7:11-20)—15/9, σελίδα 25.

◻ Τι περιλαμβάνεται στο να είναι κάποιος φιλόξενος; (Ρωμαίους 12:13)

Η λέξη «φιλοξενία» αποτελείται από δύο λέξεις που οι ρίζες τους σημαίνουν «αγαπώ» και «ξένος». Έτσι, φιλοξενία στην ουσία σημαίνει «αγάπη για τους ξένους». Αλλά περιλαμβάνει περισσότερα από την αγάπη που βασίζεται σε αρχές, η οποία εκδηλώνεται από αίσθημα καθήκοντος. Βασίζεται σε γνήσια συμπάθεια, στοργή και φιλία.—1/10, σελίδα 9.

◻ Ποιο είναι το σκεπτικό του Παύλου σχετικά με το γάμο και την αγαμία στην πρώτη του επιστολή προς τους Κορινθίους, κεφάλαιο 7;

Ο γάμος είναι θεμιτός και, υπό ορισμένες συνθήκες, ενδεδειγμένος για μερικά άτομα. Ωστόσο, η αγαμία είναι αναμφισβήτητα πιο πλεονεκτική για το Χριστιανό άντρα ή γυναίκα που επιθυμεί να υπηρετεί τον Ιεχωβά με όσο το δυνατόν λιγότερους περισπασμούς.—15/10, σελίδα 13.

◻ Πώς ένας πρεσβύτερος «προμηθεύει για τους δικούς του»; (1 Τιμόθεο 5:8)

Ένας πρεσβύτερος θα πρέπει να «προμηθεύει για τους δικούς του»—τη σύζυγό του καθώς και τα παιδιά του—από υλική, πνευματική και συναισθηματική άποψη.—15/10, σελίδα 22.

◻ Πώς χορηγεί ο Ιεχωβά παρηγοριά στους υπηρέτες του;

Το άγιο πνεύμα του Θεού ενεργεί ως ‘παρηγορητής’. (Ιωάννης 14:16, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο ο Θεός παρέχει παρηγοριά είναι μέσω της Αγίας Γραφής. (Ρωμαίους 15:4) Ο Θεός γνωρίζει τις ατομικές μας ανάγκες και μπορεί να μας χρησιμοποιεί για να παρηγορούμε ο ένας τον άλλον, όπως ο Παύλος παρηγορήθηκε μέσω των ειδήσεων που του μετέφερε ο Τίτος σχετικά με τους Κορινθίους. (2 Κορινθίους 7:11-13)—1/11, σελίδες 10, 12.

◻ Τι σημαίνει η περιγραφή που κάνει ο Παύλος για τον Ιεχωβά ως ‘τον Πατέρα του τρυφερού ελέους’, η οποία βρίσκεται στο εδάφιο 2 Κορινθίους 1:3;

Το ουσιαστικό που αποδίδεται ‘τρυφερό έλεος’ προέρχεται από μια λέξη η οποία χρησιμοποιείται για την έκφραση λύπης απέναντι στα παθήματα κάποιου άλλου. Έτσι ο Παύλος περιγράφει τα τρυφερά αισθήματα που έχει ο Θεός για όλους τους πιστούς υπηρέτες Του οι οποίοι περνούν θλίψη.—1/11, σελίδα 13.

◻ Τι επιτυγχανόταν με τη νηστεία των Ισραηλιτών την ετήσια Ημέρα του Εξιλασμού; (Λευιτικόν 16:29-31· 23:27)

Η τήρηση της νηστείας υποκινούσε το λαό Ισραήλ να συνειδητοποιεί περισσότερο την αμαρτωλότητά του καθώς και το ότι είχε ανάγκη απολύτρωσης. Μέσω αυτής εξέφραζαν λύπη για τις αμαρτίες τους και μετάνοια ενώπιον του Θεού.—15/11, σελίδα 5.

◻ Τι υποδηλώνεται από την εντολή που δίνεται στα νεαρά άτομα: ‘Να θυμάσαι, λοιπόν, τον Μεγαλειώδη Δημιουργό σου’; (Εκκλησιαστής 12:1, ΜΝΚ)

Μια αυθεντία λέει ότι η εβραϊκή λέξη που μεταφράζεται «θυμάμαι» πολλές φορές υποδηλώνει «τη στοργή η οποία υπάρχει στη διάνοια και τη δράση που συνοδεύει την επαναφορά στη μνήμη». Έτσι το να δίνουμε προσοχή σε αυτή την εντολή σημαίνει περισσότερα από το να σκεφτόμαστε απλώς για τον Ιεχωβά. Περιλαμβάνει δράση, το να κάνουμε ό,τι τον ευαρεστεί.—1/12, σελίδα 16.