Πού Μπορεί να Βρεθεί Αληθινή Παρηγοριά;

«Ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού . . . μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη».​—2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 1:3, 4.

 1. Ποιες περιστάσεις μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να νιώθουν μεγάλη ανάγκη παρηγοριάς;

ΜΙΑ εξουθενωτική ασθένεια μπορεί να κάνει κάποιον να νιώθει ότι η ζωή του έχει γίνει συντρίμμια. Σεισμοί, θύελλες και πείνα αφήνουν τους ανθρώπους σε κατάσταση ένδειας. Ο πόλεμος μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο μελών της οικογένειας, να καταστρέψει σπίτια ή να αναγκάσει τους ιδιοκτήτες των σπιτιών να εγκαταλείψουν τα αποκτήματά τους. Η αδικία είναι δυνατόν να κάνει τους ανθρώπους να θεωρούν ότι δεν μπορούν να στραφούν πουθενά για ανακούφιση. Όσοι επηρεάζονται από τέτοια δεινά έχουν απελπιστική ανάγκη παρηγοριάς. Πού μπορεί να βρεθεί αυτή;

 2. Γιατί είναι απαράμιλλη η παρηγοριά που προσφέρει ο Ιεχωβά;

² Μερικά άτομα και οργανισμοί προσπαθούν να προσφέρουν παρηγοριά. Τα καλοσυνάτα λόγια εκτιμώνται. Οι προσπάθειες για παροχή υλικής βοήθειας συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των άμεσων αναγκών. Ωστόσο, μόνο ο Ιεχωβά, ο αληθινός Θεός, μπορεί να αντιστρέψει κάθε βλάβη και να προσφέρει την απαραίτητη βοήθεια ώστε να μην ξανασυμβούν τέτοιες συμφορές. Σχετικά με εκείνον, η Αγία Γραφή λέει: «Ευλογημένος να είναι ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατέρας του τρυφερού ελέους και ο Θεός κάθε παρηγοριάς, ο οποίος μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη, για να μπορούμε να παρηγορούμε εκείνους που περνούν οποιοδήποτε είδος θλίψης μέσω της παρηγοριάς με την οποία παρηγορούμαστε και εμείς από τον Θεό». (2 Κορινθίους 1:3, 4) Πώς μας παρηγορεί ο Ιεχωβά;

Φτάνοντας στη Ρίζα των Προβλημάτων

 3. Πώς φτάνει στη ρίζα των προβλημάτων της ανθρωπότητας η παρηγοριά που παρέχει ο Θεός;

³ Ολόκληρη η ανθρώπινη οικογένεια κληρονόμησε ατέλεια ως αποτέλεσμα της αμαρτίας του Αδάμ, και αυτό προκαλεί αναρίθμητα προβλήματα τα οποία οδηγούν τελικά στο θάνατο. (Ρωμαίους 5:12) Η κατάσταση επιτείνεται από το γεγονός ότι ο Σατανάς ο Διάβολος είναι «ο άρχοντας αυτού του κόσμου». (Ιωάννης 12:31· 1 Ιωάννη 5:19) Ο Ιεχωβά δεν αρκέστηκε στο να εκφράσει θλίψη για τη δυσάρεστη κατάσταση που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Έστειλε τον μονογενή του Γιο ως λύτρο για να παράσχει απελευθέρωση, και μας είπε ότι μπορούμε να απαλλαχτούμε από τις συνέπειες της Αδαμιαίας αμαρτίας αν ασκούμε πίστη στον Γιο Του. (Ιωάννης 3:16· 1 Ιωάννη 4:10) Ο Θεός προείπε επίσης ότι ο Ιησούς Χριστός, στον οποίο έχει ανατεθεί όλη η εξουσία στον ουρανό και στη γη, θα καταστρέψει τον Σατανά και ολόκληρο το πονηρό του σύστημα πραγμάτων.​—Ματθαίος 28:18· 1 Ιωάννη 3:8· Αποκάλυψη 6:2· 20:10.

 4. (α) Τι έχει παράσχει ο Ιεχωβά για να ενισχύσει την πεποίθησή μας στις υποσχέσεις του για ανακούφιση; (β) Πώς μας βοηθάει ο Ιεχωβά να διακρίνουμε πότε θα έρθει η ανακούφιση;

⁴ Για να ενισχύσει την πεποίθησή μας στις υποσχέσεις του, ο Θεός έχει διαφυλάξει άφθονες αποδείξεις που πιστοποιούν πως ό,τι προλέγει εκπληρώνεται. (Ιησούς του Ναυή 23:14) Συμπεριέλαβε στη Γραφή ένα υπόμνημα των όσων έχει κάνει για να ελευθερώσει τους υπηρέτες του από αντιξοότητες αξεπέραστες για ανθρώπους. (Έξοδος 14:4-31· 2 Βασιλέων 18:13–19:37) Μέσω δε του Ιησού Χριστού, ο Ιεχωβά κατέδειξε ότι ο σκοπός του περιλαμβάνει θεραπεία των ανθρώπων από «κάθε είδους πάθηση», ακόμη και ανάσταση των νεκρών. (Ματθαίος 9:35· 11:3-6) Πότε θα λάβουν χώρα όλα αυτά; Ως απάντηση, η Γραφή περιέχει μια περιγραφή των τελευταίων ημερών αυτού του παλιού συστήματος, οι οποίες προηγούνται από τους νέους ουρανούς και τη νέα γη του Θεού. Η περιγραφή του Ιησού ταιριάζει στην εποχή στην οποία ζούμε.​—Ματθαίος 24:3-14· 2 Τιμόθεο 3:1-5.

Παρηγοριά σε έναν Λαό που Βρισκόταν σε Στενοχώρια

 5. Δίνοντας παρηγοριά στον αρχαίο Ισραήλ, σε τι έστρεψε ο Ιεχωβά την προσοχή τους;

⁵ Από τον τρόπο με τον οποίο πολιτευόταν ο Ιεχωβά με τον αρχαίο Ισραήλ, μαθαίνουμε πώς τους παρηγορούσε σε καιρούς στενοχώριας. Τους υπενθύμιζε τι είδους Θεός είναι. Αυτό ενίσχυε την πεποίθησή τους στις υποσχέσεις του. Ο Ιεχωβά έκανε τους προφήτες του να χρησιμοποιούν ζωηρές αντιπαραβολές ανάμεσα σε εκείνον ως τον αληθινό και ζωντανό Θεό και στα είδωλα, τα οποία δεν μπορούσαν να βοηθήσουν ούτε τον εαυτό τους ούτε τους λάτρεις τους. (Ησαΐας 41:10· 46:1· Ιερεμίας 10:2-15) Όταν είπε στον Ησαΐα: «Παρηγορήστε, παρηγορήστε το λαό μου», ο Ιεχωβά υποκίνησε τον προφήτη του να χρησιμοποιήσει παραδείγματα και περιγραφές των δημιουργικών Του έργων για να τονίσει τη μεγαλοσύνη Του ως του μόνου αληθινού Θεού.​—Ησαΐας 40:1-31.

 6. Ποιες ενδείξεις παρείχε μερικές φορές ο Ιεχωβά όσον αφορά το πότε θα απελευθερωνόταν ο λαός του;

⁶ Σε μερικές περιπτώσεις, ο Ιεχωβά παρείχε παρηγοριά προσδιορίζοντας κάποιον καιρό, κοντινό ή μακρινό, κατά τον οποίο θα απελευθερωνόταν ο λαός του. Καθώς πλησίαζε η απελευθέρωση από την Αίγυπτο, είπε στους καταπιεσμένους Ισραηλίτες: «Μία ακόμη πληγή θα φέρω πάνω στον Φαραώ και στην Αίγυπτο. Έπειτα από αυτό, θα σας εξαποστείλει από εδώ». (Έξοδος 11:1) Όταν μια συμμαχία τριών εθνών εισέβαλε στον Ιούδα στις ημέρες του Βασιλιά Ιωσαφάτ, ο Ιεχωβά τούς είπε ότι θα επενέβαινε για χάρη τους «αύριο». (2 Χρονικών 20:1-4, 14-17) Από την άλλη μεριά, η απελευθέρωσή τους από τη Βαβυλώνα είχε καταγραφεί από τον Ησαΐα σχεδόν 200 χρόνια νωρίτερα, και επιπρόσθετες λεπτομέρειες παρασχέθηκαν μέσω του Ιερεμία σχεδόν εκατό χρόνια προτού λάβει χώρα η απελευθέρωση. Πόσο ενθαρρυντικές ήταν εκείνες οι προφητείες για τους υπηρέτες του Θεού όταν πλησίαζε ο καιρός της απελευθέρωσης!​—Ησαΐας 44:26–45:3· Ιερεμίας 25:11-14.

 7. Τι περιλαμβανόταν συχνά στις υποσχέσεις για απελευθέρωση, και πώς επηρέασε αυτό διάφορα πιστά άτομα στον Ισραήλ;

⁷ Αξίζει να σημειωθεί ότι οι υποσχέσεις που παρηγορούσαν το λαό του Θεού περιείχαν συχνά πληροφορίες σχετικά με τον Μεσσία. (Ησαΐας 53:1-12) Σε όλες τις γενιές, αυτές μετέδιδαν ελπίδα σε πιστά άτομα καθώς εκείνα αντιμετώπιζαν πολυάριθμες δοκιμασίες. Στο εδάφιο Λουκάς 2:25 διαβάζουμε: «Υπήρχε . . . ένας άνθρωπος στην Ιερουσαλήμ ονόματι Συμεών, και ο άνθρωπος αυτός ήταν δίκαιος και ευλαβής και περίμενε την παρηγοριά του Ισραήλ [στην πραγματικότητα, την έλευση του Μεσσία], και άγιο πνεύμα ήταν πάνω του». Ο Συμεών γνώριζε τη Μεσσιανική ελπίδα που παρουσιαζόταν στις Γραφές, και η προσδοκία της εκπλήρωσής της είχε διαμορφώσει τη ζωή του. Δεν κατανοούσε πώς θα εξελίσσονταν τα πράγματα ούτε και έζησε για να δει προσωπικά την προειπωμένη σωτηρία να γίνεται πραγματικότητα, αλλά χάρηκε όταν αναγνώρισε Εκείνον που θα αποδεικνυόταν “το μέσο που παρέχει ο Θεός για διάσωση”.​—Λουκάς 2:30.

Παρηγοριά Μέσω του Χριστού

 8. Πώς συγκρινόταν η βοήθεια που παρείχε ο Ιησούς με αυτό που πολλοί άνθρωποι νόμιζαν ότι χρειάζονταν;

⁸ Καθώς ο Ιησούς Χριστός επιτελούσε την επίγεια διακονία του, δεν παρείχε πάντοτε τη βοήθεια που νόμιζαν οι άνθρωποι ότι χρειάζονταν. Μερικοί λαχταρούσαν να έρθει ένας Μεσσίας που θα τους ελευθέρωνε από το μισητό ζυγό της Ρώμης. Ωστόσο, ο Ιησούς δεν υποστήριξε κάποια επανάσταση. Τους είπε να “αποδίδουν αυτά που ήταν του Καίσαρα στον Καίσαρα”. (Ματθαίος 22:21) Ο σκοπός του Θεού περιλάμβανε πολύ περισσότερα από την απελευθέρωση ανθρώπων που βρίσκονταν υπό την εξουσία κάποιου πολιτικού καθεστώτος. Ο λαός ήθελε να κάνει τον Ιησού βασιλιά, αλλά εκείνος είπε ότι θα “έδινε την ψυχή του λύτρο σε αντάλλαγμα για πολλούς”. (Ματθαίος 20:28· Ιωάννης 6:15) Δεν ήταν ακόμη ο καιρός να πάρει τη βασιλεία, και η εξουσία που θα λάβαινε για να κυβερνήσει επρόκειτο να του δοθεί από τον Ιεχωβά, όχι από άτακτους όχλους.

 9. (α) Ποιο ήταν το άγγελμα παρηγοριάς που διακήρυττε ο Ιησούς; (β) Πώς κατέδειξε ο Ιησούς τη σχέση ανάμεσα στο άγγελμα και σε καταστάσεις που αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι προσωπικά; (γ) Για ποιο πράγμα έθετε τη βάση η διακονία του Ιησού;

⁹ Η παρηγοριά που έφερε ο Ιησούς ήταν ενσωματωμένη στα «καλά νέα της βασιλείας του Θεού». Αυτά αποτελούσαν το άγγελμα που διακήρυττε ο Ιησούς οπουδήποτε και αν πήγαινε. (Λουκάς 4:43) Τόνιζε πώς σχετιζόταν αυτό το άγγελμα με τα καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων δείχνοντας τι θα έκανε ο ίδιος για την ανθρωπότητα ως ο Μεσσιανικός Άρχοντας. Έδωσε σε δεινοπαθούντες ανθρώπους καινούριους λόγους για να ζουν αποκαθιστώντας την όραση και την ομιλία (Ματθαίος 12:22· Μάρκος 10:51, 52), θεραπεύοντας ανάπηρα μέλη (Μάρκος 2:3-12), καθαρίζοντας συμπατριώτες του Ισραηλίτες από απαίσιες ασθένειες (Λουκάς 5:12, 13) και απαλλάσσοντάς τους από άλλες οδυνηρές αρρώστιες. (Μάρκος 5:25​-29) Έφερε μεγάλη ανακούφιση σε θλιμμένα μέλη οικογενειών ανασταίνοντας τα παιδιά τους από τους νεκρούς. (Λουκάς 7:11-15· 8:49-56) Κατέδειξε την ικανότητα που διέθετε να ελέγχει επικίνδυνες θύελλες και να καλύπτει τις ανάγκες που είχαν μεγάλα πλήθη για τροφή. (Μάρκος 4:37​-41· 8:2-9) Επιπλέον, ο Ιησούς τούς δίδαξε αρχές για τη ζωή οι οποίες μπορούσαν να τους βοηθήσουν να χειρίζονται αποτελεσματικά τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν τότε και οι οποίες θα γέμιζαν τις καρδιές με ελπίδα για τη δίκαιη διακυβέρνηση υπό τον Μεσσία. Έτσι λοιπόν, καθώς ο Ιησούς επιτελούσε τη διακονία του, δεν παρηγορούσε απλώς όσους άκουγαν με πίστη, αλλά επίσης έθετε τη βάση για να λαβαίνουν οι άνθρωποι ενθάρρυνση χιλιάδες χρόνια αργότερα.

10. Τι καθίσταται εφικτό ως αποτέλεσμα της θυσίας του Ιησού;

¹⁰ Εξήντα και πλέον χρόνια αφότου ο Ιησούς είχε καταθέσει την ανθρώπινη ζωή του ως θυσία και είχε αναστηθεί σε ουράνια ζωή, ο απόστολος Ιωάννης έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση: «Παιδάκια μου, σας τα γράφω αυτά για να μη διαπράξετε αμαρτία. Εντούτοις, αν κανείς διαπράξει αμαρτία, έχουμε βοηθό προς τον Πατέρα, τον Ιησού Χριστό, που είναι δίκαιος. Και αυτός είναι εξιλαστήρια θυσία για τις αμαρτίες μας, και όχι μόνο για τις δικές μας αλλά και για όλου του κόσμου». (1 Ιωάννη 2:1, 2) Χάρη στα οφέλη της τέλειας ανθρώπινης θυσίας του Ιησού, εμείς παρηγορούμαστε πολύ. Γνωρίζουμε ότι μπορούμε να έχουμε συγχώρηση αμαρτιών, καθαρή συνείδηση, επιδοκιμασμένη σχέση με τον Θεό και την προοπτική της αιώνιας ζωής.​—Ιωάννης 14:6· Ρωμαίους 6:23· Εβραίους 9:24​-28· 1 Πέτρου 3:21.

Το Άγιο Πνεύμα ως Παρηγορητής

11. Ποια επιπρόσθετη προμήθεια για παρηγοριά υποσχέθηκε ο Ιησούς πριν από το θάνατό του;

¹¹ Ενόσω ήταν με τους αποστόλους του το τελευταίο βράδυ πριν από το θυσιαστικό του θάνατο, ο Ιησούς αναφέρθηκε και σε άλλη μια προμήθεια που είχε κάνει ο ουράνιος Πατέρας του για να τους παρηγορεί. Ο Ιησούς είπε: «Εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα και θα σας δώσει έναν άλλον βοηθό [παρηγορητή· παράκλητον, Κείμενο] για να είναι μαζί σας για πάντα, το πνεύμα της αλήθειας». Ο Ιησούς τούς διαβεβαίωσε: «Ο βοηθός, το άγιο πνεύμα, . . . θα σας διδάξει τα πάντα και θα επαναφέρει στη μνήμη σας όλα όσα σας είπα». (Ιωάννης 14:16, 17, 26) Πώς τους έφερε παρηγοριά το άγιο πνεύμα;

12. Πώς ο ρόλος του αγίου πνεύματος ως ενός βοηθήματος για τη μνήμη των μαθητών του Ιησού συνέβαλε στο να παρηγορηθούν πολλοί;

¹² Οι απόστολοι είχαν λάβει εκτεταμένη διδασκαλία από τον Ιησού. Ασφαλώς, ποτέ δεν θα το ξεχνούσαν αυτό, αλλά θα θυμούνταν άραγε όσα είχε πει εκείνος; Μήπως θα χάνονταν σημαντικές οδηγίες εξαιτίας της ατελούς μνήμης τους; Ο Ιησούς τούς διαβεβαίωσε ότι το άγιο πνεύμα θα “επανέφερε στη μνήμη τους όλα όσα τους είχε πει εκείνος”. Έτσι λοιπόν, περίπου οχτώ χρόνια μετά το θάνατο του Ιησού, ο Ματθαίος μπόρεσε να γράψει το πρώτο Ευαγγέλιο, στο οποίο κατέγραψε τη συγκινητική Επί του Όρους Ομιλία του Ιησού, τις πολυάριθμες παραβολές του σχετικά με τη Βασιλεία, καθώς και τη λεπτομερή ανάλυσή του αναφορικά με το σημείο της παρουσίας του. Πενήντα και πλέον χρόνια αργότερα, ο απόστολος Ιωάννης μπόρεσε να γράψει μια αξιόπιστη αφήγηση γεμάτη εκτενείς λεπτομέρειες σχετικά με τις τελευταίες λίγες ημέρες της επίγειας ζωής του Ιησού. Πόσο ενθαρρυντικές έχουν αποδειχτεί αυτές οι θεόπνευστες αφηγήσεις μέχρι και τη δική μας εποχή!

13. Πώς χρησίμευσε το άγιο πνεύμα ως δάσκαλος για τους πρώτους Χριστιανούς;

¹³ Το άγιο πνεύμα δεν επανέφερε απλώς λόγια στη μνήμη τους, αλλά δίδαξε τους μαθητές και τους κατηύθυνε σε πληρέστερη κατανόηση του σκοπού του Θεού. Ενόσω ο Ιησούς ήταν ακόμη με τους μαθητές του, τους είπε πράγματα τα οποία εκείνοι δεν κατανοούσαν με σαφήνεια. Αργότερα όμως, υποκινούμενοι από το άγιο πνεύμα, ο Ιωάννης, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος, ο Ιούδας και ο Παύλος κατέγραψαν εξηγήσεις γύρω από περαιτέρω εξελίξεις του σκοπού του Θεού. Έτσι λοιπόν, το άγιο πνεύμα χρησίμευσε ως δάσκαλος, παρέχοντας πολύτιμη διαβεβαίωση για τη θεϊκή κατεύθυνση.

14. Με ποιους τρόπους βοήθησε το άγιο πνεύμα το λαό του Ιεχωβά;

¹⁴ Τα θαυματουργικά χαρίσματα που πρόσφερε το πνεύμα βοήθησαν επίσης να διασαφηνιστεί ότι ο Θεός είχε μεταφέρει την εύνοιά του από τον σαρκικό Ισραήλ στη Χριστιανική εκκλησία. (Εβραίους 2:4) Οι καρποί αυτού του πνεύματος στη ζωή των ατόμων αποτελούσαν επίσης σημαντικό παράγοντα για τον προσδιορισμό όσων ήταν αληθινά μαθητές του Ιησού. (Ιωάννης 13:35· Γαλάτες 5:22-24) Επίσης, το πνεύμα ενίσχυε τα μέλη εκείνης της εκκλησίας ώστε να είναι τολμηροί και άφοβοι μάρτυρες.​—Πράξεις 4:31.

Βοήθεια υπό Ακραία Πίεση

15. (α) Ποιες πιέσεις έχουν αντιμετωπίσει διάφοροι Χριστιανοί στο παρελθόν και στο παρόν; (β) Γιατί μπορεί εκείνοι που δίνουν ενθάρρυνση να έχουν μερικές φορές και οι ίδιοι ανάγκη από ενθάρρυνση;

¹⁵ Όλοι όσοι είναι αφοσιωμένοι στον Ιεχωβά και όσιοι σε αυτόν αντιμετωπίζουν κάποιου είδους διωγμό. (2 Τιμόθεο 3:12) Εντούτοις, πολλοί Χριστιανοί έχουν βρεθεί υπό άκρως ασφυκτική πίεση. Στους σύγχρονους καιρούς, μερικοί έχουν καταδιωχτεί από όχλους και ριχτεί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, σε φυλακές και σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας υπό απάνθρωπες συνθήκες. Κυβερνήσεις έχουν παίξει το ρόλο ενεργών διωκτών ή έχουν επιτρέψει σε άνομα στοιχεία να δρουν ανεξέλεγκτα και μάλιστα ατιμωρητί. Επιπλέον, διάφοροι Χριστιανοί έχουν αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα υγείας ή σοβαρές κρίσεις στην οικογένειά τους. Επίσης, πίεση μπορεί να αντιμετωπίσει και κάποιος ώριμος Χριστιανός ο οποίος βοηθάει τον έναν ομόπιστο μετά τον άλλον να αντεπεξέλθει σε δύσκολες καταστάσεις. Σε τέτοιες περιπτώσεις, εκείνος που δίνει ενθάρρυνση μπορεί να έχει και ο ίδιος ανάγκη από ενθάρρυνση.

16. Όταν ο Δαβίδ βρισκόταν υπό μεγάλη πίεση, πώς έλαβε βοήθεια;

¹⁶ Όταν ο Βασιλιάς Σαούλ καταδίωκε τον Δαβίδ για να τον σκοτώσει, ο Δαβίδ στράφηκε στον Θεό ως Βοηθό του: «Θεέ, άκουσε την προσευχή μου», ικέτευσε. «Στη σκιά των φτερούγων σου καταφεύγω». (Ψαλμός 54:2, 4· 57:1) Έλαβε βοήθεια ο Δαβίδ; Και βέβαια. Εκείνη την περίοδο, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε τον προφήτη Γαδ και τον ιερέα Αβιάθαρ για να παράσχει κατεύθυνση στον Δαβίδ, καθώς και τον Ιωνάθαν το γιο του Σαούλ για να ενισχύσει αυτόν το νεαρό. (1 Σαμουήλ 22:1, 5· 23:9-13, 16-18) Ο Ιεχωβά επέτρεψε επίσης στους Φιλισταίους να κάνουν επιδρομή στη χώρα, αναγκάζοντας έτσι τον Σαούλ να διακόψει την καταδίωξή του.​—1 Σαμουήλ 23:27, 28.

17. Ευρισκόμενος υπό έντονη πίεση, πού στράφηκε ο Ιησούς για βοήθεια;

¹⁷ Ο Ιησούς Χριστός βρέθηκε και ο ίδιος υπό έντονη πίεση καθώς πλησίαζε το τέλος της επίγειας ζωής του. Γνώριζε πολύ καλά πώς μπορούσε η διαγωγή του να επηρεάσει το όνομα του ουράνιου Πατέρα του και τι μπορούσε να σημαίνει αυτό για το μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας. Προσευχήθηκε ένθερμα, και μάλιστα «τον κατέλαβε αγωνία». Ο Θεός φρόντισε ώστε ο Ιησούς να λάβει την υποστήριξη που χρειαζόταν σε εκείνες τις δύσκολες στιγμές.​—Λουκάς 22:41-44.

18. Ποια παρηγοριά παρείχε ο Θεός στους πρώτους Χριστιανούς που υφίσταντο σφοδρό διωγμό;

¹⁸ Ο διωγμός των Χριστιανών μετά την ίδρυση της εκκλησίας του πρώτου αιώνα ήταν τόσο άγριος ώστε όλοι, εκτός από τους αποστόλους, διασκορπίστηκαν από την Ιερουσαλήμ. Οι εναντιούμενοι έσερναν άντρες και γυναίκες έξω από τα σπίτια τους. Ποια παρηγοριά τούς προμήθευσε ο Θεός; Τους διαβεβαίωσε μέσω του Λόγου του ότι είχαν «καλύτερη και μόνιμη ιδιοκτησία», μια σίγουρη κληρονομιά στους ουρανούς μαζί με τον Χριστό. (Εβραίους 10:34· Εφεσίους 1:18-20) Καθώς εξακολουθούσαν να κηρύττουν, διέκριναν αποδείξεις που πιστοποιούσαν ότι το πνεύμα του Θεού ήταν μαζί τους, και οι εμπειρίες τους τούς παρείχαν περαιτέρω λόγους για να χαίρονται.​—Ματθαίος 5:11, 12· Πράξεις 8:1-40.

19. Αν και ο Παύλος υπέστη σφοδρό διωγμό, πώς ένιωθε για την παρηγοριά που παρέχει ο Θεός;

¹⁹ Αργότερα, ο Σαύλος (Παύλος), που ήταν κάποτε και ο ίδιος βίαιος διώκτης, αποτέλεσε αντικείμενο εναντίωσης επειδή είχε γίνει Χριστιανός. Στην Κύπρο υπήρχε ένας μάγος ο οποίος προσπάθησε να παρεμποδίσει τη διακονία του Παύλου καταφεύγοντας σε εξαπάτηση και σε διαστρέβλωση της αλήθειας. Στη Γαλατία, λιθοβόλησαν τον Παύλο και τον εγκατέλειψαν νομίζοντας ότι ήταν νεκρός. (Πράξεις 13:8-10· 14:19) Στη Μακεδονία τον ράβδισαν. (Πράξεις 16:22, 23) Αφού αντιμετώπισε οχλοκρατική βία στην Έφεσο, ο ίδιος έγραψε: «Δεχτήκαμε υπερβολική πίεση πέρα από τη δύναμή μας, ώστε ήμασταν πολύ αβέβαιοι ακόμη και για τη ζωή μας. Μάλιστα, νιώσαμε μέσα μας ότι είχαμε λάβει την ποινή του θανάτου». (2 Κορινθίους 1:8, 9) Στην ίδια όμως επιστολή, ο Παύλος έγραψε εκείνα τα παρηγορητικά λόγια που παρατέθηκαν στη 2η παράγραφο αυτού του άρθρου.​—2 Κορινθίους 1:3, 4.

20. Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

²⁰ Πώς μπορείτε εσείς να συμμετάσχετε στην παροχή αυτής της παρηγοριάς; Υπάρχουν πολλοί στις ημέρες μας οι οποίοι τη χρειάζονται όταν νιώθουν λύπη, είτε εξαιτίας κάποιας συμφοράς που πλήττει πολλές χιλιάδες άτομα είτε εξαιτίας θλίψης που βασανίζει μόνο τους ίδιους. Στο επόμενο άρθρο, θα εξετάσουμε πώς να παρέχουμε παρηγοριά και στις δύο περιπτώσεις.

Θυμάστε;

• Γιατί έχει τη μεγαλύτερη αξία η παρηγοριά που προσφέρει ο Θεός;

• Ποια παρηγοριά παρέχεται μέσω του Χριστού;

• Πώς έχει αποδειχτεί το άγιο πνεύμα παρηγορητής;

• Δώστε παραδείγματα της παρηγοριάς που παρείχε ο Θεός όταν οι υπηρέτες του βρίσκονταν υπό σφοδρή πίεση.

[Εικόνες στη σελίδα 15]

Η Αγία Γραφή μάς δείχνει ότι ο Ιεχωβά έφερε παρηγοριά απελευθερώνοντας το λαό του

[Εικόνες στη σελίδα 16]

Ο Ιησούς παρείχε παρηγοριά διδάσκοντας και θεραπεύοντας, καθώς και ανασταίνοντας νεκρούς

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Ο Ιησούς έλαβε βοήθεια από τον ουρανό