Ο Ιεχωβά θα «Κάνει να Αποδοθεί Δικαιοσύνη»

«Δεν θα κάνει ο Θεός να αποδοθεί δικαιοσύνη για τους εκλεγμένους του που κραυγάζουν προς αυτόν ημέρα και νύχτα;»—ΛΟΥΚΑΣ 18:7.

1. Ποιοι αποτελούν πηγή ενθάρρυνσης για εσάς, και γιατί;

ΣΕ ΟΛΟ τον κόσμο, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά απολαμβάνουν τη συντροφιά Χριστιανών αδελφών που υπηρετούν πιστά τον Ιεχωβά εδώ και πολλά χρόνια. Γνωρίζετε εσείς προσωπικά ορισμένα από αυτά τα αγαπητά άτομα; Ίσως έρχεται στο νου σας κάποια ηλικιωμένη αδελφή η οποία βαφτίστηκε πριν από πολλά χρόνια και σπάνια λείπει από τις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας. Ή ίσως σκέφτεστε έναν ηλικιωμένο αδελφό ο οποίος υποστηρίζει όσια τις δραστηριότητες της εκκλησίας στη διακονία αγρού τη μια εβδομάδα μετά την άλλη, και το κάνει αυτό επί δεκαετίες. Ομολογουμένως, πολλά από αυτά τα πιστά άτομα υπολόγιζαν ότι μέχρι τώρα ο Αρμαγεδδών θα είχε ήδη έρθει. Ωστόσο, το γεγονός ότι αυτός ο άδικος κόσμος υπάρχει ακόμη δεν έχει υπονομεύσει την πεποίθησή τους στις υποσχέσεις του Ιεχωβά ούτε έχει εξασθενίσει την αποφασιστικότητά τους να “υπομείνουν ως το τέλος”. (Ματθαίος 24:13) Το βάθος της πίστης που εκδηλώνουν αυτοί οι όσιοι υπηρέτες του Ιεχωβά αποτελεί αληθινά πηγή ενθάρρυνσης για ολόκληρη την εκκλησία.—Ψαλμός 147:11.

2. Ποια κατάσταση μας θλίβει;

² Μερικές φορές, όμως, ίσως παρατηρούμε το αντίθετο. Ορισμένοι Μάρτυρες συμμετείχαν στη διακονία επί χρόνια, αλλά με τον καιρό η πίστη τους στον Ιεχωβά εξασθένησε και έπαψαν να συναναστρέφονται με τη Χριστιανική εκκλησία. Μας θλίβει το γεγονός ότι πρώην σύντροφοί μας έχουν εγκαταλείψει τον Ιεχωβά, και νιώθουμε την εγκάρδια επιθυμία να συνεχίσουμε να βοηθάμε κάθε «χαμένο πρόβατο» να επιστρέψει στο ποίμνιο. (Ψαλμός 119:176· Ρωμαίους 15:1) Ωστόσο, αυτές οι αντίθετες καταλήξεις—κάποιοι παραμένουν πιστοί ενώ άλλοι χάνουν την πίστη τους—δημιουργούν ερωτήματα. Τι δίνει σε πολλούς Μάρτυρες τη δυνατότητα να διατηρούν την πίστη τους στις υποσχέσεις του Ιεχωβά ενώ άλλοι τη χάνουν; Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς προσωπικά για να διασφαλίσουμε πως η πεποίθησή μας ότι «η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά» πλησιάζει θα παραμείνει σταθερή; (Σοφονίας 1:14) Ας εξετάσουμε μια παραβολή που βρίσκεται στο Ευαγγέλιο του Λουκά.

Προειδοποίηση για Όσους θα Ζουν «Όταν Έρθει ο Γιος του Ανθρώπου»

3. Ποιοι μπορούν να ωφεληθούν ιδιαίτερα από την παραβολή για τη χήρα και το δικαστή, και γιατί;

³ Στο 18ο κεφάλαιο του Λουκά, βρίσκουμε την παραβολή του Ιησού σχετικά με μια χήρα και έναν δικαστή. Αυτή είναι παρόμοια με την παραβολή για τον επίμονο οικοδεσπότη, την οποία εξετάσαμε στο προηγούμενο άρθρο. (Λουκάς 11:5-13) Ωστόσο, τα συμφραζόμενα της Γραφικής περικοπής που περιέχει την παραβολή για τη χήρα και το δικαστή δείχνουν ότι αυτή η παραβολή αφορά ιδιαίτερα εκείνους που ζουν “όταν έρχεται ο Γιος του ανθρώπου” με Βασιλική εξουσία, σε μια χρονική περίοδο η οποία άρχισε το 1914.—Λουκάς 18:8.a

4. Τι ανέφερε ο Ιησούς προτού αφηγηθεί την παραβολή που βρίσκεται στο 18ο κεφάλαιο του Λουκά;

⁴ Προτού ο Ιησούς αφηγηθεί την παραβολή, δήλωσε ότι οι αποδείξεις της παρουσίας του με Βασιλική εξουσία θα ήταν ευρέως αντιληπτές «όπως η αστραπή» που «λάμπει από ένα μέρος κάτω από τον ουρανό προς ένα άλλο μέρος κάτω από τον ουρανό». (Λουκάς 17:24· 21:10, 29-33) Μολαταύτα, οι περισσότεροι άνθρωποι που θα ζούσαν στον «καιρό του τέλους» δεν θα έδιναν προσοχή σε εκείνες τις σαφείς αποδείξεις. (Δανιήλ 12:4) Γιατί; Για τον ίδιο λόγο που οι άνθρωποι στον καιρό τόσο του Νώε όσο και του Λωτ αγνόησαν τις προειδοποιήσεις του Ιεχωβά. Σε εκείνους τους καιρούς, οι άνθρωποι “έτρωγαν, έπιναν, αγόραζαν, πουλούσαν, φύτευαν και έχτιζαν μέχρι την ημέρα που καταστράφηκαν”. (Λουκάς 17:26-29) Έχασαν τη ζωή τους επειδή ήταν τόσο απορροφημένοι σε εκείνες τις συνηθισμένες δραστηριότητες ώστε δεν έδωσαν προσοχή στο θέλημα του Θεού. (Ματθαίος 24:39) Παρόμοια σήμερα, οι άνθρωποι ως επί το πλείστον είναι τόσο απασχολημένοι με τις καθημερινές υποθέσεις ώστε δεν διακρίνουν τις αποδείξεις ότι το τέλος αυτού του ασεβούς κόσμου είναι κοντά.—Λουκάς 17:30.

5. (α) Σε ποιους απηύθυνε προειδοποίηση ο Ιησούς, και γιατί; (β) Τι έχει κάνει μερικούς να χάσουν την πίστη τους;

⁵ Σαφώς, τον Ιησού τον απασχολούσε η πιθανότητα να αποσπαστεί και η προσοχή των ακολούθων του από τον κόσμο του Σατανά, μάλιστα μέχρι του σημείου να “επιστρέψουν στα πράγματα που βρίσκονται πίσω”. (Λουκάς 17:22, 31) Αυτό έχει όντως συμβεί σε μερικούς Χριστιανούς. Επί χρόνια αυτά τα άτομα επιθυμούσαν έντονα να έρθει η ημέρα κατά την οποία ο Ιεχωβά θα θέσει τέρμα σε αυτόν τον πονηρό κόσμο. Ωστόσο, όταν ο Αρμαγεδδών δεν ήρθε τον καιρό που περίμεναν, εκείνοι αποκαρδιώθηκαν. Η πεποίθησή τους στην εγγύτητα της ημέρας κρίσης του Ιεχωβά ξεθώριασε. Επιβράδυναν το ρυθμό τους στη διακονία και σταδιακά απορροφήθηκαν τόσο πολύ στα καθημερινά ζητήματα της ζωής ώστε δεν τους έμενε πολύς χρόνος για πνευματικά ζητήματα. (Λουκάς 8:11, 13, 14) Με τον καιρό, “επέστρεψαν στα πράγματα που βρίσκονται πίσω”—πόσο θλιβερό είναι αυτό!

Χρειάζεται “να Προσευχόμαστε Πάντοτε”

6-8. (α) Αφηγηθείτε την παραβολή για τη χήρα και το δικαστή. (β) Πώς εφάρμοσε ο Ιησούς αυτή την παραβολή;

⁶ Τι μπορούμε να κάνουμε για να διασφαλίσουμε ότι η σταθερή μας πεποίθηση στην εκπλήρωση των υποσχέσεων του Ιεχωβά δεν θα εξασθενήσει; (Εβραίους 3:14) Ο Ιησούς έδωσε απάντηση σε αυτό το ερώτημα αμέσως μόλις προειδοποίησε τους μαθητές να μην επιστρέψουν στον πονηρό κόσμο του Σατανά.

⁷ Ο Λουκάς αναφέρει ότι ο Ιησούς «άρχισε να τους λέει μια παραβολή όσον αφορά το ότι χρειάζεται να προσεύχονται πάντοτε και να μην παραιτούνται». Ο Ιησούς είπε: «Σε κάποια πόλη ήταν κάποιος δικαστής που δεν είχε φόβο Θεού και δεν σεβόταν άνθρωπο. Αλλά ήταν μια χήρα σε εκείνη την πόλη και πήγαινε συνεχώς σε αυτόν, λέγοντας: “Φρόντισε να βρω το δίκιο μου από τον αντίδικό μου”. Για κάποιο διάστημα αυτός δεν ήθελε, αλλά ύστερα είπε μέσα του: “Αν και δεν φοβάμαι τον Θεό ούτε σέβομαι άνθρωπο, τέλος πάντων, επειδή αυτή η χήρα μού δημιουργεί προβλήματα συνεχώς, θα φροντίσω να βρει το δίκιο της, για να μην έρχεται και με γρονθοκοπάει μέχρι να με αποτελειώσει”».

⁸ Αφού ο Ιησούς αφηγήθηκε αυτή την παραβολή, έκανε και την εφαρμογή: «Ακούστε τι είπε ο δικαστής, αν και άδικος! Ασφαλώς, λοιπόν, δεν θα κάνει ο Θεός να αποδοθεί δικαιοσύνη για τους εκλεγμένους του που κραυγάζουν προς αυτόν ημέρα και νύχτα, έστω και αν είναι μακρόθυμος προς αυτούς; Σας λέω: Θα κάνει να αποδοθεί δικαιοσύνη σε αυτούς γοργά. Ωστόσο, όταν έρθει ο Γιος του ανθρώπου, θα βρει άραγε την πίστη στη γη;»—Λουκάς 18:1-8.

«Φρόντισε να Βρω το Δίκιο Μου»

9. Ποιο θέμα ξεχωρίζει στην παραβολή για τη χήρα και το δικαστή;

⁹ Το κεντρικό θέμα αυτής της παραστατικής παραβολής ξεχωρίζει σαφώς. Το αναφέρουν και οι δύο χαρακτήρες της παραβολής καθώς και ο Ιησούς. Η χήρα παρακαλούσε: «Φρόντισε να βρω το δίκιο μου». Ο δικαστής είπε: «Θα φροντίσω να βρει το δίκιο της». Ο Ιησούς ρώτησε: «Δεν θα κάνει ο Θεός να αποδοθεί δικαιοσύνη;» Επίσης, ο Ιησούς δήλωσε σχετικά με τον Ιεχωβά: «Θα κάνει να αποδοθεί δικαιοσύνη σε αυτούς γοργά». (Λουκάς 18:3, 5, 7, 8) Πότε ιδιαίτερα θα «κάνει ο Θεός να αποδοθεί δικαιοσύνη»;

10. (α) Πότε απονεμήθηκε δικαιοσύνη τον πρώτο αιώνα; (β) Πότε και πώς θα αποδοθεί δικαιοσύνη για τους υπηρέτες του Θεού σήμερα;

¹⁰ Τον πρώτο αιώνα, οι «ημέρες απονομής δικαιοσύνης» (ἡμέραι ἐκδικήσεως, Κείμενο) ήρθαν το 70 Κ.Χ., όταν η Ιερουσαλήμ και ο ναός της καταστράφηκαν. (Λουκάς 21:22) Για το λαό του Θεού σήμερα, θα αποδοθεί δικαιοσύνη κατά τη «μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά». (Σοφονίας 1:14· Ματθαίος 24:21) Τότε, ο Ιεχωβά θα “ανταποδώσει θλίψη σε εκείνους που θλίβουν” το λαό του «καθώς [ο Ιησούς Χριστός] φέρνει εκδίκηση πάνω σε εκείνους οι οποίοι δεν γνωρίζουν τον Θεό και σε εκείνους οι οποίοι δεν υπακούν στα καλά νέα σχετικά με τον Κύριό μας Ιησού».—2 Θεσσαλονικείς 1:6-8· Ρωμαίους 12:19.

11. Με ποια έννοια θα έρθει «γοργά» η δικαιοσύνη;

¹¹ Πώς, όμως, πρέπει να κατανοήσουμε τη διαβεβαίωση του Ιησού ότι ο Ιεχωβά θα κάνει να αποδοθεί δικαιοσύνη «γοργά»; Ο Λόγος του Θεού δείχνει ότι «έστω και αν [ο Ιεχωβά] είναι μακρόθυμος», θα εκτελέσει δικαιοσύνη γρήγορα όταν θα είναι ο κατάλληλος καιρός. (Λουκάς 18:7, 8· 2 Πέτρου 3:9, 10) Τον καιρό του Νώε, όταν ήρθε ο Κατακλυσμός, οι πονηροί καταστράφηκαν χωρίς καθυστέρηση. Παρόμοια, στις ημέρες του Λωτ, όταν έβρεξε φωτιά από τον ουρανό, οι πονηροί αφανίστηκαν. Ο Ιησούς είπε: «Το ίδιο θα είναι την ημέρα που θα αποκαλυφτεί ο Γιος του ανθρώπου». (Λουκάς 17:27-30) Οι πονηροί θα υποστούν και πάλι «ξαφνική καταστροφή». (1 Θεσσαλονικείς 5:2, 3) Πράγματι, μπορούμε να είμαστε πλήρως πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά δεν θα επιτρέψει στον κόσμο του Σατανά να υπάρξει ούτε μία ημέρα περισσότερο από όσο απαιτεί η δικαιοσύνη.

«Θα Κάνει να Αποδοθεί Δικαιοσύνη»

12, 13. (α) Πώς διδάσκει ένα μάθημα η παραβολή του Ιησού για τη χήρα και το δικαστή; (β) Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα ακούσει τις προσευχές μας και θα κάνει να αποδοθεί δικαιοσύνη;

¹² Η παραβολή του Ιησού για τη χήρα και το δικαστή τονίζει και άλλες σημαντικές αλήθειες. Ο Ιησούς έκανε την εφαρμογή της παραβολής λέγοντας: «Ακούστε τι είπε ο δικαστής, αν και άδικος! Ασφαλώς, λοιπόν, δεν θα κάνει ο Θεός να αποδοθεί δικαιοσύνη για τους εκλεγμένους του;» Βέβαια, ο Ιησούς δεν παρομοίαζε τον Ιεχωβά με το δικαστή εννοώντας ότι ο Θεός θα φερόταν στους πιστούς με τον ίδιο τρόπο. Απεναντίας, ο Ιησούς δίδαξε στους ακολούθους του ένα μάθημα για τον Ιεχωβά τονίζοντας μια αντίθεση ανάμεσα σε εκείνον το δικαστή και στον Θεό. Ποιες είναι μερικές διαφορές που μπορούμε να εντοπίσουμε;

¹³ Ο δικαστής στην παραβολή του Ιησού ήταν «άδικος», ενώ «ο Θεός είναι δίκαιος Κριτής». (Ψαλμός 7:11· 33:5) Ο δικαστής δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τη χήρα ως άτομο, αλλά ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για κάθε άτομο. (2 Χρονικών 6:29, 30) Ο δικαστής ήταν απρόθυμος να βοηθήσει τη χήρα, αλλά ο Ιεχωβά είναι πρόθυμος—ναι, έχει έντονη επιθυμία—να βοηθήσει εκείνους που τον υπηρετούν. (Ησαΐας 30:18, 19) Ποιο είναι το δίδαγμα; Αν ο άδικος δικαστής άκουσε τα αιτήματα της χήρας και της απένειμε δικαιοσύνη, πόσο μάλλον θα ακούσει ο Ιεχωβά τις προσευχές του λαού του και ασφαλώς θα κάνει να αποδοθεί δικαιοσύνη σε αυτούς!—Παροιμίες 15:29.

14. Γιατί δεν πρέπει να χάνουμε την πίστη μας στην έλευση της ημέρας κρίσης του Θεού;

¹⁴ Συνεπώς, εκείνοι που χάνουν την πίστη τους στην έλευση της ημέρας κρίσης του Θεού διαπράττουν σοβαρό λάθος. Γιατί; Εγκαταλείποντας τη σταθερή τους πεποίθηση ότι «η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά» είναι κοντά, στην ουσία αμφισβητούν το ότι μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά όσον αφορά την πιστή εκπλήρωση των υποσχέσεών Του. Αλλά κανείς δεν δικαιούται να αμφισβητήσει την πιστότητα του Θεού. (Ιώβ 9:12) Ένα βάσιμο ερώτημα είναι: Θα μείνουμε πιστοί εμείς προσωπικά; Αυτό ακριβώς είναι το θέμα που έθιξε ο Ιησούς στο τέλος της παραβολής για τη χήρα και το δικαστή.

«Θα Βρει Άραγε Αυτή την Πίστη στη Γη;»

15. (α) Ποιο ερώτημα έθεσε ο Ιησούς, και γιατί; (β) Τι πρέπει να αναρωτηθούμε εμείς;

¹⁵ Ο Ιησούς έθεσε το εξής ενδιαφέρον ερώτημα: «Όταν έρθει ο Γιος του ανθρώπου, θα βρει άραγε αυτή την πίστη στη γη;» (Λουκάς 18:8, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Η έκφραση «αυτή την πίστη» δείχνει ότι ο Ιησούς αναφερόταν, όχι στην πίστη με γενική έννοια, αλλά σε ένα ιδιαίτερο είδος πίστης—πίστη σαν αυτήν που είχε η χήρα. Ο Ιησούς δεν έδωσε απάντηση στο ερώτημά του. Το έθεσε για να αναλογιστούν οι μαθητές του την ποιότητα της δικής τους πίστης. Μήπως εξασθενούσε σταδιακά, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να επιστρέψουν στα πράγματα που είχαν αφήσει πίσω; Ή είχαν το είδος πίστης που εκδήλωσε υποδειγματικά η χήρα; Σήμερα, εμείς πρέπει παρόμοια να αναρωτηθούμε: “Τι είδους πίστη βρίσκει «ο Γιος του ανθρώπου» στην καρδιά μου;”

16. Τι είδους πίστη είχε η χήρα;

¹⁶ Για να είμαστε ανάμεσα σε όσους θα λάβουν τη δικαιοσύνη του Ιεχωβά, χρειάζεται να ακολουθούμε την πορεία εκείνης της χήρας. Τι είδους πίστη είχε αυτή; Εκδήλωσε την πίστη της πηγαίνοντας επίμονα στο δικαστή και «λέγοντας: “Φρόντισε να βρω το δίκιο μου”». Εκείνη η χήρα επέμενε να λάβει δικαιοσύνη από έναν άδικο άνθρωπο. Παρόμοια, οι υπηρέτες του Θεού σήμερα μπορούν να έχουν την πεποίθηση ότι θα λάβουν τη δικαιοσύνη του Ιεχωβά—ακόμη και αν απαιτηθεί περισσότερος χρόνος από ό,τι ανέμεναν. Επιπρόσθετα, δείχνουν την πεποίθησή τους στις υποσχέσεις του Θεού με επίμονες προσευχές—ναι, με το να “κραυγάζουν προς τον Ιεχωβά ημέρα και νύχτα”. (Λουκάς 18:7) Πράγματι, αν ένας Χριστιανός σταματήσει να προσεύχεται για απόδοση δικαιοσύνης, δείχνει πως έχει χάσει την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα ενεργήσει υπέρ των υπηρετών του.

17. Ποιους λόγους έχουμε εμείς για να εγκαρτερούμε στην προσευχή και να διατηρούμε την πίστη μας στη βέβαιη έλευση της ημέρας κρίσης του Ιεχωβά;

¹⁷ Οι ιδιαίτερες περιστάσεις εκείνης της χήρας μάς δείχνουν ότι έχουμε επιπρόσθετους λόγους να εγκαρτερούμε στην προσευχή. Σκεφτείτε μερικές από τις διαφορές ανάμεσα στη δική της κατάσταση και στη δική μας. Η χήρα πήγαινε συνεχώς στο δικαστή παρότι κανείς δεν την παρότρυνε να το κάνει αυτό, αλλά εμείς παροτρυνόμαστε έντονα από το Λόγο του Θεού να “εγκαρτερούμε στην προσευχή”. (Ρωμαίους 12:12) Η χήρα δεν είχε καμία διαβεβαίωση ότι τα αιτήματά της θα ικανοποιηθούν, αλλά ο Ιεχωβά μάς έχει διαβεβαιώσει ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Μέσω του προφήτη του, ο Ιεχωβά δήλωσε: «Ακόμη και αν καθυστερήσει, συνέχισε να το προσμένεις· διότι εξάπαντος θα βγει αληθινό. Δεν θα αργήσει». (Αββακούμ 2:3· Ψαλμός 97:10) Η χήρα δεν είχε κανέναν βοηθό να συνηγορήσει υπέρ της ώστε να ενισχύσει το αίτημά της. Εμείς, όμως, έχουμε έναν ισχυρό βοηθό, τον Ιησού, «ο οποίος είναι στα δεξιά του Θεού, ο οποίος και συνηγορεί για εμάς». (Ρωμαίους 8:34· Εβραίους 7:25) Συνεπώς, αν η χήρα, παρά τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρισκόταν, παρακαλούσε συνεχώς το δικαστή ελπίζοντας να αποδοθεί δικαιοσύνη, πόσο μάλλον εμείς πρέπει να διατηρούμε την πίστη μας στη βέβαιη έλευση της ημέρας κρίσης του Ιεχωβά!

18. Πώς θα ενισχύσει η προσευχή την πίστη μας, και πώς θα μας βοηθήσει να λάβουμε δικαιοσύνη;

¹⁸ Η παραβολή για τη χήρα μάς διδάσκει ότι υπάρχει στενή σχέση ανάμεσα στην προσευχή και στην πίστη καθώς και ότι οι επίμονες προσευχές μας είναι δυνατόν να εξουδετερώσουν επιρροές οι οποίες θα μπορούσαν να εξασθενίσουν την πίστη μας. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι μια εξωτερική επίδειξη προσευχών αποτελεί θεραπεία κατά της απώλειας της πίστης. (Ματθαίος 6:7, 8) Όταν υποκινούμαστε να προσευχηθούμε επειδή αντιλαμβανόμαστε ότι εξαρτόμαστε πλήρως από τον Θεό, η προσευχή μάς φέρνει κοντά στον Θεό και ενισχύει την πίστη μας. Και εφόσον η πίστη απαιτείται για τη σωτηρία, δεν απορούμε που ο Ιησούς το θεώρησε απαραίτητο να παροτρύνει τους μαθητές του «να προσεύχονται πάντοτε και να μην παραιτούνται»! (Λουκάς 18:1· 2 Θεσσαλονικείς 3:13) Είναι αλήθεια ότι η έλευση της “μεγάλης ημέρας του Ιεχωβά” δεν εξαρτάται από τις προσευχές μας—θα έρθει είτε προσευχόμαστε για αυτήν είτε όχι. Αλλά το αν εμείς προσωπικά θα λάβουμε δικαιοσύνη και θα επιζήσουμε από τον πόλεμο του Θεού ή όχι ασφαλώς εξαρτάται από την πίστη που έχουμε και από την ευλαβική πορεία προσευχής που ακολουθούμε.

19. Με ποιον τρόπο αποδεικνύουμε ότι πιστεύουμε ακράδαντα πως ο Θεός θα «κάνει να αποδοθεί δικαιοσύνη»;

¹⁹ Όπως θυμόμαστε, ο Ιησούς ρώτησε: «Όταν έρθει ο Γιος του ανθρώπου, θα βρει άραγε αυτή την πίστη στη γη;» Ποια είναι η απάντηση σε αυτό το ενδιαφέρον ερώτημα; Πόσο χαιρόμαστε που εκατομμύρια πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά σε όλη τη γη σήμερα αποδεικνύουν με τις προσευχές, την υπομονή και την εγκαρτέρησή τους ότι όντως έχουν αυτή την πίστη! Συνεπώς, το ερώτημα του Ιησού μπορεί να απαντηθεί καταφατικά. Ναι, παρά τις αδικίες που μας επιφέρει ο κόσμος του Σατανά τώρα, πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο Θεός θα κάνει «να αποδοθεί δικαιοσύνη για τους εκλεγμένους του».

[Υποσημείωση]

Θυμάστε;

• Τι έχει κάνει μερικούς Χριστιανούς να χάσουν την πίστη τους;

• Γιατί μπορούμε να έχουμε σταθερή πίστη στην έλευση της ημέρας κρίσης του Ιεχωβά;

• Ποιους λόγους έχουμε να εγκαρτερούμε στην προσευχή;

• Πώς θα μας βοηθήσει η επίμονη προσευχή να μη χάσουμε την πίστη μας;

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Τι τονίζεται από την παραβολή για τη χήρα και το δικαστή;

[Εικόνες στη σελίδα 29]

Εκατομμύρια άτομα σήμερα πιστεύουν ακράδαντα ότι ο Θεός θα «κάνει να αποδοθεί δικαιοσύνη»