ΕΡΥΘΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ
Η υδάτινη μάζα που χωρίζει τη βορειοανατολική Αφρική από την Αραβική Χερσόνησο. Περιλαμβάνει τους δύο βραχίονες που είναι γνωστοί ως Κόλπος του Σουέζ και Κόλπος της Άκαμπα. Η Ερυθρά Θάλασσα, με την τωρινή έννοια του όρου, έχει μήκος περίπου 2.250 χλμ., μέγιστο πλάτος περίπου 354 χλμ. και μέσο βάθος σχεδόν 610 μ. Αποτελεί τμήμα του μεγάλου γεωλογικού ρήγματος που είναι γνωστό ως η Ρηξιγενής Κοιλάδα. Λόγω του γρήγορου ρυθμού εξάτμισης που επικρατεί, τα νερά αυτής της θάλασσας είναι πολύ αλμυρά. Οι ισχυροί άνεμοι, οι απότομες μεταβολές στη διεύθυνσή τους και η ύπαρξη μεγάλων υφάλων καθιστούν επικίνδυνη την πλεύση στην Ερυθρά Θάλασσα. Κατά μήκος της ανατολικής ακτής εκτείνονται ψηλές οροσειρές, ενώ τη δυτική ακτή καλύπτουν βραχώδη υψίπεδα και χαμηλοί λόφοι.
Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για να συμπεράνουμε ότι οι εκφράσεις του πρωτότυπου κειμένου που αποδίδονται «Ερυθρά Θάλασσα» εφαρμόζονται στην Ερυθρά Θάλασσα γενικά ή στον έναν από τους δύο βόρειους βραχίονές της. (Εξ 10:19· 13:18· Αρ 33:10, 11· Κρ 11:16· Πρ 7:36) Τα νερά της Ερυθράς Θάλασσας ήταν αυτά που χώρισε θαυματουργικά ο Ιεχωβά έτσι ώστε οι Ισραηλίτες να διαβούν πάνω σε ξηρά, καταποντίζοντας παράλληλα τον Φαραώ και τις στρατιωτικές του δυνάμεις που τους καταδίωκαν. (Εξ 14:21–15:22· Δευ 11:4· Ιη 2:10· 4:23· 24:6· Νε 9:9· Ψλ 106:7, 9, 22· 136:13, 15) Τα Βιβλικά χωρία που εξιστορούν αυτό το περιστατικό χρησιμοποιούν την εβραϊκή έκφραση γιαμ (θάλασσα) ή γιαμ-σουφ (θάλασσα των καλαμιών ή των βούρλων). Με βάση την κυριολεκτική έννοια της φράσης γιαμ-σουφ, ορισμένοι λόγιοι έχουν υποστηρίξει ότι οι Ισραηλίτες δεν διέσχισαν παρά έναν ελώδη τόπο, όπως είναι η περιοχή των Πικρών Λιμνών, και όχι την Ερυθρά Θάλασσα (κυρίως το δυτικό βραχίονα, τον Κόλπο του Σουέζ, όπου σύμφωνα με την άποψη άλλων έλαβε πιθανότατα χώρα η διάβαση). Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι τα νερά ήταν αρκετά ώστε να καλύψουν τις στρατιωτικές δυνάμεις του Φαραώ. (Εξ 14:28, 29) Αυτό θα ήταν αδύνατον να γίνει σε ένα απλό έλος. Επίσης, τα εδάφια Πράξεις 7:36 και Εβραίους 11:29 αποκλείουν την περίπτωση να επρόκειτο απλώς για έναν ελώδη τόπο, εφόσον αναφερόμενα στο ίδιο αυτό περιστατικό χρησιμοποιούν το όνομα «Ερυθρά Θάλασσα». (Βλέπε ΕΞΟΔΟΣ.) Ο ιστορικός Ηρόδοτος (του πέμπτου αιώνα Π.Κ.Χ.) χρησιμοποίησε την ίδια έκφραση αναφερόμενος, όχι σε ένα έλος ή σε μια ασήμαντη υδάτινη μάζα, αλλά στον Ινδικό Ωκεανό, όπου βρίσκεται η Ερυθρά Θάλασσα.—Βλέπε Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης, των Λίντελ και Σκοτ, Εκδόσεις «Ι. Σιδέρης», 1921, Τόμ. 2, σ. 331· βλέπε ΠΙΑΪΡΩΘ.
Σε μια εξαγγελία καταδικαστικής κρίσης για τον Εδώμ, η κραυγή από τη συμφορά του Εδώμ αναφέρεται ότι ακούγεται στην Ερυθρά Θάλασσα. (Ιερ 49:21) Αυτό είναι λογικό, εφόσον το νότιο άκρο της περιοχής των Εδωμιτών συνόρευε με την Ερυθρά Θάλασσα (1Βα 9:26), δηλαδή με το βορειοανατολικό βραχίονα της θάλασσας, τον Κόλπο της Άκαμπα. Το όριο του Ισραήλ επίσης εκτεινόταν μέχρι εκείνο το σημείο.—Εξ 23:31.