ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Η ΡΩΜΗ απεικονίστηκε στη Βιβλική προφητεία ως θηρίο «φοβερό και τρομερό και ασυνήθιστα ισχυρό», με δόντια από σίδερο. (Δα 7:7) Σε αυτή την αυτοκρατορία επέτρεψε ο Ιεχωβά να καταστρέψει την Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ.

Η Ρώμη ανεχόταν σχεδόν οποιουδήποτε είδους θρησκεία, με την προϋπόθεση ότι οι πιστοί της θα συμμετείχαν επίσης στη λατρεία του αυτοκράτορα. Η λατρεία του αυτοκράτορα θεωρούνταν σημαντικός παράγοντας για την ενότητα της αυτοκρατορίας. Όσοι, λοιπόν, αρνούνταν να συμμετάσχουν σε αυτήν χαρακτηρίζονταν εχθροί του κράτους. Οι Χριστιανοί δεν έπαιρναν μέρος σε αυτή τη λατρεία. Γι’ αυτό, μολονότι ήταν έντιμοι πολίτες, γίνονταν συχνά στόχος άγριου διωγμού. Μεταξύ εκείνων που υποκίνησαν τέτοιου είδους διωγμούς ήταν οι αυτοκράτορες Νέρων, Δομιτιανός, Μάρκος Αυρήλιος και Διοκλητιανός. Όταν δε ο Πόντιος Πιλάτος, ένας Ρωμαίος κυβερνήτης της Ιουδαίας, δέχτηκε πιέσεις από θρησκευτικούς ηγέτες των Ιουδαίων, διέταξε μάλιστα την εκτέλεση του Ιησού Χριστού, κάτι που αποτελούσε πράξη πολιτικής σκοπιμότητας.

[Πλαίσιο στη σελίδα 533]

ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ

Ρώμη: Η δυτική πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας· μετά το 395 Κ.Χ., η αυτοκρατορία διαιρέθηκε και υπήρχαν δύο αυτοκράτορες, ένας στη Ρώμη και ένας στην Κωνσταντινούπολη· η Ανατολική Αυτοκρατορία επέζησε της Δυτικής σχεδόν κατά χίλια χρόνια

Κωνσταντινούπολη: Ο Κωνσταντίνος μετέφερε την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας από τη Ρώμη στο Βυζάντιο, το οποίο μετονόμασε για να τιμήσει τον εαυτό του

[Χάρτης στη σελίδα 533]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Ατλαντικός Ωκεανός

ΒΡΕΤΑΝΙΑ

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

ΓΑΛΑΤΙΑ

ΙΣΠΑΝΙΑ

ΙΤΑΛΙΑ

Ρώμη

ΕΛΛΑΔΑ

Κωνσταντινούπολη

Έφεσος

Αντιόχεια

Ποταμός Τίγρης

Ποταμός Ευφράτης

Μαύρη Θάλασσα

Κασπία Θάλασσα

Ιερουσαλήμ

Μεσόγειος Θάλασσα

ΑΙΓΥΠΤΟΣ

Αλεξάνδρεια

Κυρήνη

Καρχηδόνα

ΑΦΡΙΚΗ

[Εικόνα στη σελίδα 534]

Ο Αύγουστος Καίσαρας. Ο Ιησούς γεννήθηκε κατά τη διακυβέρνησή του

[Εικόνα στη σελίδα 534]

Ο Τιβέριος Καίσαρας, όπως απεικονίζεται σε νόμισμα. Η εκτέλεση του Ιησού έλαβε χώρα κατά τη διακυβέρνηση του Τιβέριου

[Εικόνα στη σελίδα 534]

Ο Κλαύδιος Καίσαρας, που εκτόπισε τους Ιουδαίους από τη Ρώμη

[Εικόνα στη σελίδα 534]

Ο Καίσαρας Νέρων, ενώπιον του οποίου δικάστηκε ο απόστολος Παύλος

[Εικόνα στη σελίδα 534]

Ο Βεσπασιανός. Στη διάρκεια της διακυβέρνησής του καταστράφηκε η Ιερουσαλήμ και ο ναός της

[Εικόνα στη σελίδα 534]

Ο Τίτος, γιος του Βεσπασιανού, όπως εμφανίζεται σε ρωμαϊκό νόμισμα. Εννιά χρόνια αφότου κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ, έγινε αυτοκράτορας

[Εικόνα στη σελίδα 534]

Ο Δομιτιανός. Ο επίσημος διωγμός των Χριστιανών κορυφώθηκε κατά τη διακυβέρνησή του, προφανώς με αποτέλεσμα να εξοριστεί ο απόστολος Ιωάννης

[Εικόνα στη σελίδα 535]

Ερείπια ρωμαϊκού υδραγωγείου στην Καισάρεια. Αυτή η πόλη, που διέθετε λιμάνι και χτίστηκε από τον Ηρώδη τον Μέγα, αποτελούσε επίσημη κατοικία των Ρωμαίων αυτοκρατορικών επιτρόπων που κυβερνούσαν την Ιουδαία

[Εικόνα στη σελίδα 535]

Αυτές οι στήλες στην τοποθεσία της αρχαίας Σαμάρειας μαρτυρούν τη ρωμαϊκή επιρροή στην περιοχή

[Εικόνα στη σελίδα 535]

Απεικόνιση του Φρουρίου Αντωνία. Αυτό το φρούριο βρισκόταν στη βορειοδυτική γωνία της αυλής του ναού στην Ιερουσαλήμ και οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν για να αστυνομεύουν την περιοχή του ναού

[Εικόνα στη σελίδα 535]

Μακέτα του ιππόδρομου που έχτισε στην Ιερουσαλήμ προφανώς ο Ηρώδης ο Μέγας. Σύμφωνα με τα ρωμαϊκά πρότυπα, εδώ διεξάγονταν αρματοδρομίες και διάφοροι κατάδικοι υποχρεώνονταν να παλέψουν με θηρία

[Εικόνα στη σελίδα 536]

Η Αψίδα του Τίτου στη Ρώμη αποτελεί μνημείο της νίκης της Ρώμης επί της Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ. Ένα ανάγλυφο απεικονίζει Ρωμαίους στρατιώτες να μεταφέρουν ιερά σκεύη από το ναό

[Εικόνα στη σελίδα 536]

Τα ερείπια του Κολοσσαίου στη Ρώμη θυμίζουν την κτηνώδη ψυχαγωγία που ήταν δημοφιλής στην αρχαία Ρώμη

[Εικόνα στη σελίδα 536]

Βωμός αφιερωμένος στη λατρεία του Καίσαρα. Επειδή οι Χριστιανοί αρνούνταν να κάψουν θυμίαμα για τον αυτοκράτορα, γίνονταν στόχος άγριου διωγμού