Μέρος Δεύτερον—Εξουσιοδότησις ενός Ιερατείου για Αποτελεσματική Υπηρεσία
1. Γιατί η πληροφορία σχετικά με το ουράνιο ιερατείο είναι ζωτική σήμερα και ποια είναι η σημασία της καθιερώσεώς του;
Η ΠΑΡΟΥΣΑ ευημερία και οι μελλοντικές προσδοκίες ενός μεγάλου πλήθους ανθρώπων από κάθε έθνος, φυλή, λαό και γλώσσα είναι, στην βουλή του Θεού, συνδεδεμένα μ’ ένα ιερατείο θείας επιδοκιμασίας που συνδέεται από ένα ένδοξο ουράνιο Αρχιερέα και τους υφιερείς του. Θα έπρεπε να μας δώση ισχυρή εμπιστοσύνη το να μάθωμε ότι οι εικόνες-σκιές του νόμου που εδόθη μέσω του Μωυσέως τονίζουν σαφώς αυτό το ιερατείο και δείχνουν ότι ‘η ικανότης αυτών είναι εκ του Θεού,’ σε αρμονία με τα θεόπνευστα λόγια του αποστόλου Παύλου γι’ αυτό τον σκοπό. (2 Κορ. 3:5) Εφόσον η εξουσιοδότησις αυτού του ιερατείου αναφέρεται από τον ίδιο τον Ιεχωβά ως ‘πλήρωσις των χειρών των με εξουσίαν,’ αποτελεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μας να σημειώσωμε το επόμενο βήμα σ’ αυτή την σειρά των εικόνων που αποτελούσαν σκιές οι οποίες διεξήγοντο υπό την κατεύθυνσι του Μωυσέως για τη δική μας διδασκαλία και ενθάρρυνσι.—Λευιτ. 8:33· Εβρ. 10:1.
2. Τι εξεικονίζει το ότι εκινούντο ενώπιον του Ιεχωβά οι εκλεκτές μερίδες του κριού της καθιερώσεως;
2 Κινητή προσφορά του κριού της καθιερώσεως. (Λευιτ. 8:25-27) «Και έλαβε το στέαρ, και την ουράν, και παν το στέαρ το επί των εντοσθίων, και τον λοβόν του ήπατος, και τους δύο νεφρούς, και το στέαρ αυτών, και τον δεξιόν ώμον· και από του κανίστρου των αζύμων, του έμπροσθεν του Ιεχωβά, έλαβε μίαν πήτταν άζυμον, και ένα άρτον ελαιωμένον, και έν λάγανον, και έβαλεν αυτά επί το στέαρ, και επί τον δεξιόν ώμον· και έβαλε τα πάντα εις τας χείρας του Ααρών, και εις τας χείρας των υιών αυτού, και εκίνησεν αυτά εις προσφοράν κινητήν έμπροσθεν του Ιεχωβά.» (ΜΝΚ) Οι πλούσιες, λιπαρές μερίδες αυτού του κριού μαζί με το ήπαρ, τους νεφρούς και τον δεξιό ώμο του, καθώς και τις οπτές προσφορές, εφορτώνοντο στα χέρια του αρχιερέως Ααρών και των υιών του, και αυτοί τα εκινούσαν ενώπιον του Ιεχωβά. Ο κυματισμός δείχνει συνεχή δράσι ευκρινή από μια μόνο πράξι. Οι κεχρισμένοι ακόλουθοι του Ιησού έχουν το προνόμιο να συμμετέχουν μαζί με τον Αρχιερέα των σε μια συνεχή πορεία αφοσιώσεως στην υπηρεσία του Ιεχωβά, υπηρεσία η οποία χαρακτηρίζεται από ζήλο για το όνομα του Ιεχωβά και από το ότι δίνουν το κάλλιστο από τις διανοητικές και σωματικές των προσπάθειες. Και πρέπει να υπάρχη χαρά σ’ αυτό το προνόμιο, διότι ο απόστολος Πέτρος τούς παραγγέλλει «καθότι είσθε κοινωνοί των παθημάτων του Χριστού [χάριν του ονόματός του Ιεχωβά], χαίρετε, ίνα και όταν η δόξα αυτού φανερωθή, χαρήτε αγαλλιώμενοι.»—1 Πέτρ. 4:13.
3. Στην πραγματικότητα, πώς τα ψημένα αγαθά που περιελαμβάνοντο στην κινητή προσφορά σχετίζονται με τη διακονία του Χριστού και των υφιερέων του;
3 Τα μέλη αυτού του ιερατείου συμμετέχουν μαζί με τον Αρχιερέα των σε μια διακονία η οποία απαιτεί αγνότητα από αμαρτία και ψευδή θρησκεία (ο άζυμος άρτος), καρποφόρο υπηρεσία που χαρακτηρίζεται από τους καρπούς του αγίου πνεύματος (ο ελαιωμένος άρτος), και από μια επεξεργασία της πιο εκλεκτής ποιότητος (το λάγανον). Η διακονία αυτού του ιδίου του Αρχιερέως παρεδειγμάτισε όλες αυτές τις έξοχες ιδιότητες, και εξακολουθεί να είναι πάντοτε έτοιμος να βοηθήση τους υφιερείς του καθώς αγωνίζονται ν’ ακολουθήσουν πιστά τα βήματά του. Αυτές οι συνεχείς προσφορές αφωσιωμένων πρακτικών έργων πίστεως συνοδεύονται κατάλληλα από προσευχή στον οικοδόμο της ‘αληθινής σκηνής,’ σε αρμονία με τα λόγια του ψαλμωδού: «Ας κατευθυνθή ενώπιόν σου η προσευχή μου ως θυμίαμα· η ύψωσις των χειρών μου ας γείνη ως θυσία εσπερινή.»—Ψαλμ. 141:2· 1 Κορ. 5:8.
4. Ποια είναι η σημασία της καύσεως στο θυσιαστήριο της κινητής προσφοράς;
4 Η κινητή προσφορά καίεται στο θυσιαστήριο. (Εδάφ. 28) «Και έλαβεν αυτά ο Μωυσής εκ των χειρών αυτών, και έκαυσεν επί του θυσιαστηρίου, επί το ολοκαύτωμα· αύται ήσαν μια θυσία καθιερώσεως εις οσμήν ευωδίας· ήτο θυσία γενομένη δια πυρός εις τον Ιεχωβά.» (ΜΝΚ) Η κινητή προσφορά συμπληρώνεται όταν ο Μωυσής λαμβάνη τις μερίδες από τα χέρια του Ααρών και των υιών του και τις καίη επάνω στο θυσιαστήριο επάνω από την προσφορά ολοκαυτώματος. Από αυτό γίνεται σαφές ότι η πιστή συνεχής διακονία του ιερατείου του Χριστού πρέπει να οδηγή όλα τα μέλη του να δαπανούν τον εαυτό των και την ανθρωπίνη των ιδιότητα στην ολότητά της για τα συμφέροντα της ‘αληθινής σκηνής’ της οικοδομημένης από τον ίδιο τον Θεό. Αυτή η προσφορά, επίσης, αναφέρεται ως οσμή ευωδίας, πράγμα που δείχνει ότι τώρα ευαρεστεί τον Ιεχωβά να δέχεται τις υπηρεσίες αυτού του σώματος ιερέων, το οποίον υποστηρίζεται από τον ίδιο τον αγαπητό του Υιό, και να λαμβάνη τις προσφορές των μ’ ευχαρίστησι.
5. Τι τονίζει στην πραγματικότητα το ότι ο Μωυσής εκινούσε το στήθος αυτού του δευτέρου κριού;
5 Κινητή προσφορά του στήθους από τον Μωυσή. (Εδάφ. 29) «Και λαβών ο Μωυσής το στήθος, εκίνησεν αυτό εις προσφοράν κινητήν έμπροσθεν του Ιεχωβά· εκ του κριού της καθιερώσεως τούτο ήτο το μερίδιον του Μωυσέως, καθώς προσέταξεν ο Ιεχωβά εις τον Μωυσήν.» (ΜΝΚ) Το στήθος του κριού της καθιερώσεως, που περιελάμβανε χωρίς αμφιβολία την καρδιά, εφόσον δεν αναφέρεται κάτι διαφορετικό, εκινείτο από τον Μωυσή και κατόπιν ελαμβάνετο για τον εαυτό του ως το μερίδιο του από την προσφορά. Ο Μωυσής εδώ φαίνεται να ενεργή ως ο ειδικός εκπρόσωπος του Ιεχωβά, και με το να δεχθή το στήθος προσκιάζει την αποδοχή από τον ίδιο τον Ιεχωβά του Ιησού Χριστού και των ιερέων υπό τον Χριστόν με βάσι την τελεία προσφορά αυτού του Υιού του, μια προσφορά, η οποία εδόθη με χαρά ως απάντησις στην πρόσκλησι του Πατρός: «Υιέ μου, δος την καρδίαν σου εις εμέ, και ας προσέχωσιν οι οφθαλμοί σου εις τας οδούς μου.» (Παροιμ. 23:26) Οι υφιερείς του Ιησού οφείλουν, επίσης, να προσφέρουν ολοκάρδια αφοσίωσι στη λατρεία στην ‘αληθινή σκηνή’ και να ψάλλουν τους αίνους του οικοδόμου της με εγκάρδια χαρά.
6. Ποια εφαρμογή έχει στο Χριστιανικό ιερατείο το ράντισμα με έλαιον ανάμικτο με αίμα;
6 Αγιασμός με έλαιον και αίμα. (Εδάφ. 30) «Και έλαβεν ο Μωυσής από του ελαίου του χρίσματος, και από του αίματος του επί του θυσιαστηρίου, και ερράντισεν επί τον Ααρών, επί τας στολάς αυτού, και επί τους υιούς αυτού, και επί τας στολάς των υιών αυτού μετ’ αυτού· και ηγίασε τον Ααρών, τας στολάς αυτού, και τους υιούς αυτού, και τας στολάς των υιών αυτού μετ’ αυτού.» Το ράντισμα του μίγματος αίματος από το θυσιαστήριο και ελαίου επάνω στον Ααρών και τους υιούς του και στις στολές των εχρησίμευσε για τον αγιασμό των. Αυτό φαίνεται να ομιλή για ένα πιο αποτελεσματικό ιερατείο, του οποίου η ταυτότης και η εξουσία από τον Θεό θα εχαρακτηρίζοντο από μια διακονία γεμάτη πνεύμα και του οποίου η αποδοχή από τον Θεό στηρίζεται σε ισχυρή πίστι στην πολύτιμη θυσία του Χριστού Ιησού. Το ότι τόσα άτομα όσο και στολές ερραντίσθησαν υπονοεί ότι τα μέλη αυτού του ιερατείου, ατομικώς και ομαδικώς, εσωτερικώς και εξωτερικώς οφείλουν να φαίνωνται ότι εξαρτώνται πλήρως από την αξία του εξιλαστικού αίματος του Χριστού και ότι παράγουν την πλούσια καρποφορία του αγίου πνεύματος του Ιεχωβά.
7, 8. Τι δείχνει όσον αφορά την πραγματική καθιέρωσι η πλήρης κατανάλωσις όλου του υπολοίπου του κριού της καθιερώσεως;
7 Ο Ααρών και οι υιοί του βράζουν και τρώγουν το κρέας. (Εδάφ. 31) «Και είπεν ο Μωυσής προς τον Ααρών και προς τους υιούς αυτού, βράσατε το κρέας εις την θύραν της σκηνής του μαρτυρίου· και εκεί φάγετε αυτό, και τον άρτον τον εν τω κανίστρω των καθιερώσεων, καθώς με προσέταξεν ο Κύριος, λέγων, Ο Ααρών και οι υιοί αυτού θέλουσι τρώγει αυτά.» Αυτή εδώ η σκιά ομιλεί για την πλήρη διάθεσι της θυσίας της καθιερώσεως. Έτσι, επίσης, είναι θέλημα του Ιεχωβά να προχωρήση σε όλη τη συμπλήρωσί της η εξουσιοδότησις του ιερατείου υπό τον Χριστόν. Επίσης, έχομε εδώ ένα δείγμα της πλουσίας προμηθείας του Ιεχωβά για την πνευματική συντήρησι αυτού του σώματος των ιερέων υπό τον Χριστόν. Έχουν, επίσης, την υπόσχεσι για επαρκή καθημερινά αναγκαία υλικά καθώς συνεχίζουν να εκτελούν τα ιερατικά των καθήκοντα, διότι ο απόστολος Παύλος λέγει: «Δεν εξεύρετε ότι οι εργαζόμενοι τα ιερά, εκ του ιερού τρώγουσιν; οι ενασχολούμενοι εις το θυσιαστήριον, μετά του θυσιαστηρίου λαμβάνουσι μερίδιον; Ούτω και ο Κύριος διέταξεν, οι κηρύττοντες το ευαγγέλιον να ζώσιν εκ του ευαγγελίου.» Καθώς είναι πολυάσχολοι στο κήρυγμα και τη διδασκαλία των αγαθών νέων, ο Θεός θέτει στις καρδιές των ακροατών οι οποίοι έχουν εκτίμησι την επιθυμία να τους κάνουν μετόχους των υλικών αναγκών για τη ζωή.—1 Κορ. 9:13, 14· Εφεσ. 3:16· Γαλ. 6:6.
8 Το υπόλοιπον της θυσίας καθιερώσεις καίεται. (Εδάφ. 32) «Το δε υπόλοιπον του κρέατος και του άρτου εν πυρί θέλετε κατακαύσει.» Είτε ετρώγετο από τους ιερείς είτε εκαίετο, αυτή η προσφορά της καθιερώσεως έπρεπε να καταναλωθή πλήρως. Στην πραγματικότητα ο Χριστός Ιησούς εφαρμόζει την αξία της θυσίας του στην πιο πλήρη έκτασί της προς εκείνους οι οποίοι διαμορφώνονται σ’ ένα άγιο ιερατείο ώστε να μπορούν να είναι πλήρως ευπρόσδεκτοι στον Θεό και πλήρως εξουσιοδοτημένοι να μεταδώσουν αποτελεσματική βοήθεια σε άλλους οι οποίοι ζητούν να πλησιάσουν την Πηγή της ζωής.
9. Ποια είναι η εφαρμογή της ‘υποχρεωτικής φρουράς’ (α) στον Χριστό Ιησού, και (β) στους κεχρισμένους ακολούθους του;
9 Τήρησις της υποχρεωτικής επταημέρου φρουράς. (Εδάφ. 33-35) «Και από της θύρας της σκηνής του μαρτυρίου δεν θέλετε εξέλθει επτά ημέρας, εωσού πληρωθώσιν αι ημέραι της καθιερώσεως σας· διότι εν επτά ημέραις θέλει τελειωθή η καθιέρωσίς σας. Καθώς έκαμεν εις την ημέραν ταύτην, ούτω προσέταξε Ιεχωβά να εκτελήται, δια να γίνηται εξιλέωσις δια σας. Θέλετε λοιπόν καθίσει επτά ημέρας εις την θύραν της σκηνής του μαρτυρίου, ημέραν και νύκτα· και θέλετε φυλάττει τας παραγγελίας του Ιεχωβά, δια να μη αποθάνητε· διότι ούτω προσετάχθην.» (ΜΝΚ) Ο υποδειγματικός Αρχιερεύς του Θεού εξεπλήρωσε την περίοδο του καθήκοντός του των τριών και ημίσεος ετών εδώ στη γη, και κατόπιν ηγέρθη ως πνευματικό πλάσμα και εξυψώθη στην υψίστη θέσι στο σύμπαν υπό τον Δημιουργόν. Οι υφιερείς του οφείλουν, επίσης, να συμπληρώσουν πιστά την περίοδο της επιγείου διακονίας των, αφιερώνοντας τον εαυτό των πλήρως στα συμφέροντα της ‘αληθινής σκηνής,’ ώστε να εγερθούν, επίσης, στον ωρισμένο καιρό σε ζωή ως πνευματικά πλάσματα. Ενώ βρίσκεται ακόμη στη γη αυτό το ιερατείο του ανετέθη μια αποτελεσματική ‘διακονία της διαλλαγής’ προς όφελος άλλων οι οποίοι εκζητούν ζωή. Όταν τα μέλη του συμπληρώσουν την πιστή διακονία των κατά σάρκα με συμμετοχή στην «πρώτην ανάστασιν,» τότε πραγματικά τα χέρια των είναι πλήρη από εξουσία να υπηρετούν την βουλή του Θεού αποτελεσματικά για να ευλογηθούν πλήθη επάνω σ’ αυτή τη γη στη διάρκεια της Χιλιετηρίδος.
ΕΝΑ ΟΥΡΑΝΙΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΣΕ ΔΡΑΣΙ
10. Γιατί ευλογίες του Ιεχωβά είναι διαθέσιμες ακόμη και τώρα μέσω της διακονίας του σώματος ιερέων του Χριστού;
10 Έτσι ευλογίες σε άνδρες και γυναίκες όλων των εθνών και φυλών και λαών και γλωσσών, που τώρα δείχνουν μετάνοια και στρέφονται στην ‘αληθινή σκηνή’ που έχει οικοδομήσει ο Θεός, δεν είναι ανάγκη ν’ αναμείνουν ωσότου και τα τελευταία μέλη αυτού του σώματος ιερέων τερματίσουν την επίγεια διακονία των για ν’ αποκομίσουν τα οφέλη. Όχι, διότι το αίμα της τελείας προσφοράς του Ιησού έχει εφαρμοσθή υπέρ αυτών των τελευταίων μελών, και με το άγιο πνεύμα του Θεού τούς εδόθη μια νέα γέννησις ως πνευματικώς αποκυημένων υιών του και έχουν εξαρτισθή για να εκτελούν αυτό που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να εκτελέσουν ως απλά ατελή ανθρώπινα πλάσματα. Ο Ιεχωβά εκδηλώνει σαφώς αυτό το γεγονός με το σημείον της επιδοκιμασίας του επί του Ααρωνικού ιερατείου που είχε γίνει εμφανές μπροστά σ’ όλον τον Ισραήλ. Ας παρακολουθήσουμε πώς προέκυψε αυτό καθώς εξετάζομε το ένατο κεφάλαιο από το βιβλίο Λευιτικόν.
11. Τι εξεικονίζει το ότι ο Ααρών και οι υιοί του ιερουργούσαν τώρα χωρίς την άμεση βοήθεια του Μωυσέως, και ποια είναι η σημασία της περί αμαρτίας προσφοράς και του ολοκαυτώματος;
11 Προσφορά υπέρ αμαρτίας και προσφορά ολοκαυτώματος για το ιερατείον του Ααρών. (Λευιτ. 9:2, 7-14) «Και είπε προς τον Ααρών, λάβε εις σεαυτόν μόσχον εκ βοών δια προσφοράν περί αμαρτίας, και κριόν δια ολοκαύτωμα, άμωμα, και πρόσφερε αυτά έμπροσθεν του Ιεχωβά. Και είπεν ο Μωυσής προς τον Ααρών, Πρόσελθε εις το θυσιαστήριον, και κάμε την περί αμαρτίας προσφοράν σου, και το ολοκαύτωμά σου, και κάμε εξιλέωσιν υπέρ σεαυτού, και υπέρ του λαού· και πρόσφερε το δώρον του λαού, και κάμε εξιλέωσιν υπέρ αυτών, καθώς προσέταξεν ο Ιεχωβά. Και προσήλθεν ο Ααρών εις το θυσιαστήριον, και έσφαξε τον μόσχον της περί αμαρτίας προσφοράς, όστις ήτο δι’ αυτόν. Και οι υιοί του Ααρών έφεραν το αίμα προς αυτόν και ενέβαψε τον δάκτυλον αυτού εις το αίμα, και έβαλεν επί τα κέρατα του θυσιαστηρίου, και έχυσε το αίμα εις την βάσιν του θυσιαστηρίου. Το στέαρ όμως, και τους νεφρούς, και τον επάνω λοβόν του ήπατος της περί αμαρτίας προσφοράς, έκαυσεν επί του θυσιαστηρίου, καθώς προσέταξεν ο Ιεχωβά εις τον Μωυσήν. Το δε κρέας και το δέρμα έκαυσεν εν πυρί, έξω του στρατοπέδου. Και έσφαξε το ολοκαύτωμα· και οι υιοί του Ααρών παρέστησαν εις αυτόν το αίμα, και ερράντισεν αυτό επί του θυσιαστηρίου κύκλω. Και έφεραν προς αυτόν το ολοκαύτωμα διαμεμελισμένον, και την κεφαλήν· και έκαυσεν αυτά επί του θυσιαστηρίου. Και έπλυνε τα εντόσθια και τους πόδας· και έκαυσεν αυτά επί το ολοκαύτωμα, επί του θυσιαστηρίου.» (ΜΝΚ) Στη διάρκεια της καθιερώσεως (εγκαταστάσεως, ΜΝΚ) του ιερατείου ο Μωυσής είχε ενεργήσει ως εκπρόσωπος του Θεού και αντ’ αυτού. Ο Ααρών και οι υιοί του ιερουργούν τώρα χωρίς την άμεση βοήθεια του Μωυσέως, διότι έχουν καθιερωθή πλήρως. Ομοίως, ο Ιησούς Χριστός είχε πλήρως εγκατασταθή στο ουράνιο αρχιερατείο του το 33 μ.Χ. από τον ίδιο τον Θεό. Αργότερα το πνεύμα εξεχύθη επάνω στους ακολούθους του την Πεντηκοστή, και αυτοί υπετάγησαν ταπεινά στην κατευθυντήριο δύναμί του, κι έτσι άρχισαν να εγκαθίσταται από τον Θεό αλλά μέσω του Ιησού Χριστού κι έτσι ανέλαβαν την διακονία των. Όπως τους είχε υπόσχεθή, το άγιον πνεύμα τούς διδάσκει όλα όσα είναι αναγκαία έτσι ώστε να μπορούν να προχωρούν και να εκπληρώνουν τις ευθύνες με τις οποίες ο Αρχιερεύς των τους έχει επιφορτίσει. Αλλά τους έχει, επίσης, υποσχεθή ότι αυτός, ο Αρχιερεύς των, θα ήταν μαζί των πάντοτε έως την συντέλεια του συστήματος πραγμάτων. (Ματθ. 28:18-20, ΜΝΚ) Και πάλι η προσφορά περί αμαρτίας δείχνει ότι αυτό το άγιο ιερατείον στηρίζει κάθε προσέγγισί του στην παρουσία του Δημιουργού επάνω στη βάσι και με τη βάσι της μιας πολυτίμου θυσίας υπέρ αμαρτιών. Η συνεχής αναγνώρισις εκ μέρους των αυτού του σημείου είναι εκείνο που καθιστά την διακονία των αποτελεσματική. Το συμβολικό ολοκαύτωμα χρησιμεύει ως μια επιβεβαίωσις του γεγονότος ότι ο Ιεχωβά εδέχθη τη θυσία του αγαπητού του Υιού και ευαρεστείται να εφαρμόζη τα οφέλη της σε όλο τον οίκο των ιερέων για τους οποίους ο Χριστός μεσιτεύει με ειδικόν τρόπον.
12. Στην εκπλήρωσι, πότε και πώς εξεδήλωσε ο Ιεχωβά την εκ μέρους του αποδοχή των υπηρεσιών των υφιερέων του Χριστού;
12 Το ότι ο Ιεχωβά επεδοκίμασε να εκχυθούν τα οφέλη της ‘μιας θυσίας υπέρ αμαρτιών’ στο σώμα των ιερέων υπό τον Χριστόν απεδείχθη από την έκχυσι του αγίου πνεύματός του επάνω σ’ αυτούς την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ. Από τότε ‘εξαγγέλλουν τας αρετάς του Ιεχωβά’ με την προσφορά μιας πνευματικής θυσίας στην οποία ευαρεστείται ο Ύψιστος, διότι αυτός ακριβώς ήταν ο σκοπός για τον οποίο τους ηγίασε και τους εξήρτισε για ιερατικά καθήκοντα.—1 Πέτρ. 2:5, 9.
13. Ποια σημασία έχουν στην εκπλήρωσι η προσφορά υπέρ αμαρτιών και το ολοκαύτωμα για όλο τον λαό, και γιατί ο υπολογισμός του χρόνου των είναι σπουδαίος;
13 Προσφορά υπέρ αμαρτιών και ολοκαύτωμα για τον λαό. (Εδάφ. 15, 16) «Και προσέφερε το δώρον του λαού· και έλαβε τον τράγον της περί αμαρτίας προσφοράς του λαού, και έσφαξεν αυτόν, και προσέφερεν αυτόν περί αμαρτίας, καθώς και το πρώτον. Και προσέφερε το ολοκαύτωμα, και έκαμεν αυτό κατά το διατεταγμένον.» Πρέπει να σημειωθή ότι η προσφορά για τις μη ιερατικές φυλές του Ισραήλ ήρχετο ύστερ’ από την συμπλήρωσι της προσφοράς για την φυλή του Λευί, την φυλή του αρχιερέως Ααρών. Έτσι επίσης η αξία της θυσίας του Χριστού Ιησού εφαρμόζεται υπέρ των μελών του αγίου πνευματικού ιερατείου και φέρει σ’ αυτούς οφέλη προτού τα οφέλη αρχίζουν να ρέουν επάνω σε άλλους από το ανθρώπινο γένος. Πράγματι, τα γεγονότα δείχνουν ότι, από τότε που εξεχύθη το πνεύμα του Θεού εκείνη την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 μ.Χ. ως την εποχή της κλήσεως των τελικών μελών που συμπληρώνουν τον προκαθωρισμένο αριθμό των 144.000 του σώματος ιερέων του Χριστού, παρήλθε μια περίοδος περίπου δεκαεννέα αιώνων. Από το έτος 1935 έχουν συσσωρευθή αποδείξεις, οι οποίες δείχνουν ότι τα οφέλη είναι τώρα διαθέσιμα για ένα αναρίθμητο πλήθος μη ιερατικών λάτρεων του αληθινού Θεού. Και όταν ο Αρμαγεδδών θα έχη θέσει τέρμα στο παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων και ο Σατανάς θα έχη δεθή και ριφθή στην άβυσσο, η ανεμπόδιστη ροή των ευλογιών στους ανθρώπους που έχουν μετανοήσει θ’ αποτελή ισχυρή απόδειξι ότι το βασιλικό ιερατείον υπό τον Χριστόν διακονεί αποτελεσματικά.
14. Τι αντιπροσωπεύει η προσφορά αλφίτων εδώ;
14 Προσφορά αλφίτων υπέρ του λαού. (Εδάφ. 17) «Και προσέφερε την εξ αλφίτων προσφοράν και ενέπλησε την χείρα αυτού απ’ αυτής, και έκαυσεν αυτήν επί το θυσιαστήριον, εκτός του πρωινού ολοκαυτώματος.» Η προσφορά αλφίτων εγίνετο επί πλέον της προσφοράς που είχε ήδη γίνει το ίδιο πρωί με την καθημερινή θυσία. Το υπόμνημα λέγει ότι ο Ααρών «ενέπλησε την χείρα αυτού απ’ αυτής» και κατόπιν την τοποθετούσε επάνω στο ολοκαύτωμα στο θυσιαστήριο. Αυτό φαίνεται να λέγη ότι η διακονία του Χριστού Ιησού και των κεχρισμένων ακολούθων του είναι καρποφόρος, και αφθονεί τώρα σε οφέλη για ένα ‘πολύν όχλον’ ανθρώπων από όλα τα έθνη. (Αποκάλ. 7:9) Η πλούσια συγκομιδή ανθρώπων, οι οποίοι προσφέρουν σεβασμό στο όνομα του Ιεχωβά σ’ αυτή την παρούσα ημέρα είναι πολύ απτή απόδειξις θείας ευλογίας στη διακονία του ουρανίου ιερατείου.
15. Τι σημαίνει στην πραγματικότητα η ειρηνική προσφορά για τον λαό, και ποια θα είναι η τελική επίδρασίς της;
15 Ειρηνική θυσία για τον λαό Ισραήλ. (Εδάφ. 18-21) «Έσφαξεν έτι τον βουν και τον κριόν της ειρηνικής θυσίας [ή θυσίας κοινωνίας], της υπέρ του λαού· και οι υιοί του Ααρών παρέστησαν το αίμα προς αυτόν, και ερράντισεν αυτό επί το θυσιαστήριον κύκλω, και το στέαρ του βοός και του κριού, την ουράν, και το στέαρ το καλύπτον τα εντόσθια, και τους νεφρούς, και τον λοβόν του ήπατος· και έθεσαν τα στέατα επί τα στήθη, και έκαυσε τα στέατα επί το θυσιαστήριον τα δε στήθη και τον ώμον τον δεξιόν εκίνησεν ο Ααρών εις προσφοράν κινητήν ενώπιον του Ιεχωβά, καθώς προσέταξεν ο Μωυσής.» (ΜΝΚ) Όπως ακριβώς ο μόσχος και ο κριός σφάζονται και κατόπιν το αίμα των εφαρμόζεται, έτσι επίσης και το αίμα του Ιησού που εχύθη καθώς και η εφαρμογή της αξίας του φέρει οφέλη στους υφιερείς του Χριστού. Αλλά τώρα, από το 1935 μ.Χ., μερικά οφέλη αρχίζουν να εκχύνωνται σ’ ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων από όλα τα έθνη. Αυτά τα άτομα φέρονται σε στενότερη επικοινωνία με τον Ιεχωβά με το να λαμβάνουν οδηγίες πώς να προσαρμόζουν τη ζωή των με το θέλημα του. Λαμβάνουν πληροφορία για το πώς να γίνουν άξιοι θείας επιδοκιμασίας και προστασίας στη διάρκεια του επερχομένου πολέμου του Αρμαγεδδώνος. Διδάσκονται πώς να εκδηλώνουν τις ευχαριστίες των και την εκτίμησί των στον Θεό για όλη την αγαθότητά του με το να συμμετέχουν μαζί με το κεχρισμένο σώμα των ιερέων στο να επικαλούνται το όνομα του Ιεχωβά και να κάνουν γνωστά τα θαυμαστά έργα του. Μέσω της προμηθείας της συμβολικής ειρηνικής θυσίας (ή θυσίας κοινωνίας) ο Ιεχωβά συγκαταβαίνει, στοργικά να δεχθή τη λατρεία και τον αίνο του ‘πολλού όχλου,’ κι έτσι υπάρχει μια σημαντική προσέγγισις του Ιεχωβά εκ μέρους των για ειρηνικές σχέσεις. Τελικά, στη διάρκεια της Χιλιετηρίδος η ειρηνική προσφορά του μεγάλου Αρχιερέως, Χριστού Ιησού, θα φέρη εκείνους οι οποίοι θα είναι άξιοι από όλο το ανθρώπινο γένος σε πλήρη και κατάλληλη στάσι ενώπιον του Ιεχωβά.
16. Πώς ο Μεγαλύτερος Ααρών ευλόγησε τον λαό;
16 Ο Ααρών ευλογεί τον λαό. (Εδάφ. 22, 23) «Και υψώσας ο Ααρών τας χείρας αυτού προς τον λαόν, ευλόγησεν αυτούς· και κατέβη, αφού προσέφερε την περί αμαρτίας προσφοράν, και το ολοκαύτωμα, και τας ειρηνικάς προσφοράς. Και εισήλθεν ο Μωυσής και ο Ααρών εις την σκηνήν του μαρτυρίου· και εξελθόντες, ευλόγησαν τον λαόν.» Προτού εισέλθη σ’ αυτή την παρουσία του Ιεχωβά ο Χριστός Ιησούς, ως φιλεύσπλαγχνος Αρχιερεύς, έκαμε προμήθεια για την ευλογία των ανθρώπων εκείνων οι οποίοι τελικά επωφελούνται από την αποτελεσματική διακονία του. Μήπως δεν παρέδωσε στην φροντίδα των υφιερέων του τους λόγους ή διδασκαλίες που θα εσήμαιναν ζωή σε όλους τους ευπειθείς ανθρώπους; Αλλά μετά την είσοδο του στους ουρανούς, και αφού έλαβε εξουσιοδότησι από τον ουράνιο Πατέρα να στρέψη την προσοχή του και πάλι στη γη, απέστειλε από τον ουράνιο θρόνο του πολύ περισσότερες ευλογίες ζωοπαρόχου γνώσεως και κατανοήσεως, πρώτον στο σώμα του των ιερέων που ήσαν ακόμη στη γη, και κατόπιν μέσω αυτών στα «άλλα πρόβατα,» από τα οποία ένα μεγάλο πλήθος τώρα συμμετέχουν στην αγνή λατρεία του Υψίστου.—Ιωάν. 10:16.
17. Ποια καταπληκτική απόδειξι της επιδοκιμασίας του για ένα εγκαθιδρυμένο ιερατείο στην εποχή μας έχει δώσει ο Ιεχωβά;
17 Απόδειξις της επιδοκιμασίας του Θεού στο εγκαθιδρυμένο ιερατείο. (Εδάφ. 23, 24) «Και εφάνη η δόξα του Ιεχωβά εις πάντα τον λαόν. Και εξήλθε πυρ απ’ έμπροσθεν του Ιεχωβά, και κατέφαγεν επί του θυσιαστηρίου το ολοκαύτωμα, και τα στέατα.» Το πυρ εξήλθε προφανώς από την κατεύθυνσι της σκηνής και του διαμερίσματος της που ονομάζεται Άγια των Αγίων και γοργά κατέφαγε το ολοκαύτωμα και το στέαρ της ειρηνικής προσφοράς του λαού. Σε όλους τους Ισραηλίτας αυτό ήταν κάτι που ενέπνεε δέος αλλά ήταν μια επιβεβαιωτική απόδειξις ότι ο Ιεχωβά εδέχθη εκείνο το ιερατείο και την προσφορά στο θυσιαστήριο ως κάλυμμα για τις αμαρτίες των, ώστε τώρα μπορούσε πράγματι να είναι μαζί των ως Θεός των. Σ’ ένα σύγχρονο πλήθος μη ιερατικών λάτρεων, ο Ιεχωβά άρχισε να επιδεικνύη την αποδοχή του Ιησού Χριστού και των υφιερέων του, που εκπροσωπούνται από το υπόλοιπο εκείνων οι οποίοι εξακολουθούν να υπηρετούν εδώ στη γη. Μέσω αυτού του ουρανίου ιερατείου ο Ιεχωβά έχει πράγματι διοχετεύσει μια τεραστία ροή πνευματικών αποκαλύψεων. Καθώς παρατηρούμε πίσω στα τελευταία πενήντα έτη της ιστορίας της πολιτείας του Θεού με τους κεχρισμένους δούλους του στη γη μπορούμε να παρακολουθήσωμε πώς αυτός τους ευλόγησε και τους επροστάτευσε ανάμεσα σε παγγήινη εναντίωσι και μίσος. Το πώς ακριβώς «πυρ» από την παρουσία του Ιεχωβά θα εκδηλωθή πλήρως σχετικά με το ουράνιο ιερατείο του και την θυσία του Χριστού πρόκειται ν’ αποδειχθή στο πολύ εγγύς μέλλον, ύστερ’ από την πλήρη εγκαθίδρυσι ολοκλήρου του ουρανίου ιερατείου.
18. Ποια πρόσθετη απόδειξις υπάρχει για την χρησιμοποίησι από τον Θεό των υπηρεσιών ενός Χριστιανικού ιερατείου;
18 Πρόσθετη απόδειξι της επιδοκιμασίας του Ιεχωβά στο υπόλοιπο των υφιερέων του Χριστού στη γη σήμερα μπορεί να παρατηρηθή στον τρόπο με τον οποίο ο Ιεχωβά ευαρεστείται να τους χρησιμοποιή για να εφιστούν την προσοχή στη σαφή διάκρισι μεταξύ καθαρού και ακαθάρτου. Μέσω των σελίδων αυτού του περιοδικού εκείνοι που εκζητούν ζωή διδάσκονται πώς να συμπεριφέρωνται σε κάθε εκδήλωσι της ζωής με τρόπο που θα επιφέρη την ευλογία του Θεού. Είτε πρόκειται για διαγωγή στο σπίτι, ή διαγωγή στην κοσμική εργασία, ή κάτω από μια μεγάλη ποικιλία περιστάσεων, δεν υπήρξε ποτέ έλλειψις σαφούς κατευθύνσεως από τον Λόγο του Θεού γι’ αυτούς οι οποίοι επιθυμούν να ευαρεστήσουν τον Δημιουργό. Και το αποτέλεσμα όλης αυτής της ακριβούς εκπαιδεύσεως είναι πράγματι καταπληκτικό! Ένα απέραντο πλήθος λάτρεων του αληθινού Θεού έχει αποχωρισθή ως από ένα μεγάλο χάσμα από τα έθνη αυτού του συστήματος πραγμάτων που βρίσκονται σε σύγχυσι και πόλεμο, και έχει ενωθή μ’ ένα ισχυρό δεσμό αγάπης για τον Ιεχωβά.
19. Ποιες αποδείξεις μπορούμε ν’ αναμένωμε μετά τον Αρμαγεδδώνα για τη χρησιμοποίησι από τον Ιεχωβά αυτού του εγκαθιδρυμένου ιερατείου;
19 Μεγαλύτερες αποδείξεις της επιδοκιμασίας και χρησιμοποιήσεως από τον Θεό του ιερατείου υπό τον Χριστόν Ιησού, που στο σύνολό του έχει τώρα σχεδόν εγκαθιδρυθή, αναμένονται στη νέα τάξι πραγμάτων στη γη μετά τον Αρμαγεδδώνα. Τότε η νέα Ιερουσαλήμ, η αγία πόλις των ουρανίων ιερέων, με τα τελειοποιημένα μέλη της που θα κυβερνούν με εξουσία μαζί με τον Αρχιερέα των, θα επεκτείνη την επιρροή της σε ανθρώπους στη γη σ’ ένα βαθμό χωρίς προηγούμενο. Εκείνοι που θα επιζήσουν από τον Αρμαγεδδώνα καθώς κι εκείνοι οι οποίοι θα εγερθούν αργότερα εκ νεκρών θα εξακολουθούν να έχουν ανάγκη της προστατευτικής ασπίδος ενός αγίου ιερατείου, διότι θα είναι ακόμη ατελείς και θα έχουν ανάγκη μεγάλης βοηθείας για να προετοιμασθούν ν’ αντιμετωπίσουν επιτυχώς την τελική δοκιμασία της ακεραιότητός των, όταν ‘λυθή ο Σατανάς εκ της φυλακής αυτού’ για λίγο καιρό στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού.—Αποκάλ. 20:7, 8.
20. Πώς εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη του Θεού σήμερα ανταποκρίνονται στο σημείον της ευλογίας του επάνω στο ουράνιο ιερατείο του;
20 Η απάντησις του λαού. (Εδάφ. 24) «Ιδών δε πας ο λαός, ηλάλαξαν, και έπεσον κατά πρόσωπον αυτών.» Αυτή η κορυφωτική απόδειξις της επιδοκιμασίας και της παρουσίας του Ιεχωβά για το ιερατείο του Ααρών παρήγαγε μια εκδήλωσι μεγάλης χαράς αναμιγμένης με ευσεβή φόβο. Παράγει, άρά γε, τέτοια εκδήλωσι και το προκαταρκτικό μέρος της αποκαλύψεως της επιδοκιμασίας του Ιεχωβά για ένα πιο αποτελεσματικό ιερατείο σήμερα; Ασφαλώς παράγει. Παρατηρήστε το μεγάλο πλήθος των ομοίων με πρόβατα ανθρώπων, οι οποίοι έχουν συναχθή γύρω από το υπόλοιπο των πνευματικών ιερέων του Θεού, και οι οποίοι, αφού έχουν διαφωτισθή όσον αφορά τη φιλεύσπλαγχνη προμήθειά του για να πλησιάσουν σ’ αυτόν, ενώνουν εγκάρδια τις φωνές των σε αλλαλαγμούς αίνου γι’ αυτόν και με ευσεβή φόβο ενασχολούνται, στη λατρεία του «εν πνεύματι και αλήθεια.»—Ιωάν. 4:24.
21. Πώς οι σύγχρονοι λάτρεις στην ‘αληθινή σκηνή’ του Ιεχωβά βλέπουν την παρουσία ανάμεσα των ενός υπολοίπου του σώματος υφιερέων του Χριστού;
21 Σ’ αυτό το ιερατείο που έχει προμηθεύσει ο Ιεχωβά διακρίνουν την «εκκλησίαν [των] πρωτοτόκων καταγεγραμμένων εν τοις ουρανοίς.» Όλοι οι άλλοι επίγειοι λάτρεις του Ιεχωβά αγάλλονται με το γεγονός ότι, μολονότι από το 1918 η μεγάλη πλειονότης των 144.000 μελών του σώματος ιερέων του Χριστού ανέλαβαν τις θέσεις των οι οποίες ήσαν φυλαγμένες γι’ αυτούς στους ουρανούς, ο Ιεχωβά έχει αφήσει ακόμη στη γη ένα υπόλοιπο αυτού του αγίου ιερατείου ως ένα πυρήνα γύρω από τον οποίο άνθρωποι που αγαπούν τον Θεό και τη δικαιοσύνη μπορούν να συναχθούν και να επωφεληθούν των εκδηλώσεων ευδοκίας του Ιεχωβά. Στο μεγάλο πλήθος των λάτρεων από κάθε έθνος η παρουσία αυτού του υπολοίπου μαζί των δίνει ισχυρή βεβαίωσι ότι σύντομα τώρα η ελπίδα των για ανακούφισι και απελευθέρωσι από ένα πονηρό σύστημα πραγμάτων πρόκειται να πραγματοποιηθή. Αυτό αληθεύει ειδικά καθώς παρατηρούν ότι κάθε χρόνο ο αριθμός αυτού του υπολοίπου εξακολουθεί να ελαττώνεται. Τι ελπίδα, τι προσδοκία, τι ζήλον για ενεργό λατρεία γεννά αυτό στις καρδιές των!
22. Ποια όρασις που εμπνέει έχει χορηγηθή στο μεγάλο πλήθος των επιγείων λάτρεων, και ποια διαβεβαίωσι τούς παρέχει αυτό;
22 Ο Ιακώβ πράγματι έλαβε σε όνειρο το ενθαρρυντικό του όραμα της κλίμακος, η οποία συνέδεε τη γη με τον ουρανό, και των αγγέλων, οι οποίοι ανέβαιναν και κατέβαιναν σ’ αυτήν. Αλλά τι μεγαλειώδης όρασις χαρίζεται σήμερα στο μεγάλο πλήθος των επιγείων λάτρεων του Ιεχωβά, καθώς διακρίνουν με τον οφθαλμό της πίστεως τη δεξιοτεχνία, την οποία θα χρησιμοποιήση συντόμως ο Ιεχωβά για να επεκτείνη σ’ αυτούς ειρήνη και ευλογίες: «Την πόλιν την αγίαν, την νέαν Ιερουσαλήμ, καταβαίνουσαν από του Θεού εκ του ουρανού, ητοιμασμένην ως νύμφην κεκοσμημένην δια τον άνδρα αυτής.» Ναι, αυτή η σύνθετη Νύμφη του Χριστού, που αποτελείται από τα 144.000 μέλη της, θα έχη πλήρως ταυτισθή με την Κεφαλή και Άνδρα της, Χριστόν Ιησούν, και θα έχη υποταχθή σ’ αυτόν στο θεόδοτο έργο του της αποκαταστάσεως των ανθρώπων που θα είναι άξιοι της.—Αποκάλ. 21:2.
23. Ποιες παρηγορητικές σκέψεις προμηθεύει σ’ αυτούς που εκζητούν ζωή η σύνθεσις του ουρανίου ιερατείου;
23 Πόσο θερμαίνει την καρδιά να γνωρίζη ένας ότι ο ύψιστος και άγιος Θεός του ουρανού έλαβε υπ’ όψιν τις αδυναμίες και τις ανάγκες και τους περιορισμούς των πεπλανημένων ανθρωπίνων πλασμάτων του, με το να προμηθεύση όχι ένα «αρχιερέα μη δυνάμενον να συμπαθήση εις τας ασθενείας ημών,» αλλά ένα αρχιερέα ο οποίος έχει τελεία επίγνωσι σε όλα τα προβλήματά μας! (Εβρ. 4:15) Επίσης θα υπηρετή κάτω από αυτόν ένα σώμα ουρανίων ιερέων, οι οποίοι έχουν ομοίως δοκιμάσει προσωπικώς όλα τα εμπόδια και τις θλίψεις του ανθρωπίνου γένους, και οι οποίοι επομένως γνωρίζουν επίσης πώς να εκπαιδεύσουν και να βοηθήσουν ανθρώπους με υπομονή και αγάπη.
24. (α) Ποια μελλοντική υπηρεσία θα εκτελεσθή πιστά από το ουράνιο ιερατείο, που θα φέρη μεγάλη χαρά σ’ αυτούς που θα επιζήσουν του Αρμαγεδδώνος; (β) Πώς το δείχνουν αυτό τα εδάφια Αποκάλυψις 21:3, 4;
24 Η τελεία γνώσις που έχει ο Θεός για τον τρόπο λειτουργίας της ανθρωπίνης διανοίας και η αναγνώρισις εκ μέρους Του της αγάπης μας γι’ αυτούς που έχουν αποχωρισθή από μας με τον θάνατο αποδεικνύονται από την αγαθή του βουλή να επαναφέρη από τους τάφους των ένα πλήθος ανθρώπων οι οποίοι θα λάβουν ευκαιρία για ζωή. Και αυτοί, επίσης, οφείλουν να παρουσιάσουν στην ‘αληθινή σκηνή’ αποδείξεις της αφοσιώσεώς των στη δικαιοσύνη του Θεού και αυτοί, επίσης, οφείλουν να υποταχθούν σε παιδεία και κατεύθυνσι από το βασιλικό ιερατείο υπό τον Χριστόν. Στη διάρκεια των χιλίων ετών της βασιλείας αποκαταστάσεως υπό τον Χριστόν θα ληφθούν μέτρα για την προοδευτική εξάλειψι όλων των αιτίων που φέρνουν δάκρυα και πόνους, διότι ‘η πόλις η αγία,’ η στοργική προμήθεια του Ιεχωβά για την συμφιλίωσι με Αυτόν τον ίδιο των ανθρώπων που μετανοούν θα λειτουργή αποτελεσματικά με τον Αρχιερέα Ιησού Χριστό. Αυτό είναι εκείνο που περιγράφει ο απόστολος Ιωάννης προς όφελός μας: «Και ήκουσα φωνήν μεγάλην εκ του ουρανού, λέγουσαν, ιδού η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ’ αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού, και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ’ αυτών Θεός αυτών. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον διότι το πρώτα παρήλθον.»—Αποκάλ. 21:3, 4.
25. Πώς αυτές οι μελλοντικές ευτυχισμένες προοπτικές και οι παρούσες εύνοιες πρέπει να επηρεάσουν τη λατρεία μας στον Ιεχωβά τώρα;
25 Μ’ αυτή την ευτυχισμένη προοπτική της στενής προσεγγίσεως στον Ιεχωβά, τον άγιο Θεό, πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμεθα σ’ αυτόν τον μεγάλο Προμηθευτή κάθε αγαθού και τελείου δώρου! Στη διάρκεια του χρόνου που εναπομένει πριν από το τέλος αυτού του καταδικασμένου συστήματος πραγμάτων, ας χρησιμοποιούμε τον χρόνο μας σοφά και με τρόπο που ευαρεστεί τον Ιεχωβά. Ας επωφεληθή ο καθένας μας από τις ευκαιρίες που υπάρχουν τώρα για να κερδίσωμε ευλογίες από αυτόν μέσω της συναναστροφής μας με το υπόλοιπο των υφιερέων του Χριστού που βρίσκονται ακόμη στη γη. Το να συναναστρεφώμεθα μ’ αυτούς και να δεχώμεθα την ηγεσία των στα ζητήματα της αληθινής λατρείας θα σημαίνη για μας να θέσωμε ένα καλό θεμέλιο για μετά τον Αρμαγεδδώνα έργα, καθώς αποβλέπομε στην τελική επιδοκιμασία του Ιεχωβά.
[Εικόνα στη σελίδα 593]
Ο Αρχιερεύς Ααρών με κινητή προσφορά μαζί με μέρη του κριού καθιερώσεως