Παράξενος Καιρός—Μπορεί να Γίνη Κάτι γι’ Αυτόν;
ΣΗΜΕΡΑ ο καιρός είναι πράγματι μια υπόθεσις ζωής ή θανάτου για εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Μπορεί να έχη ως αποτέλεσμα αλλού λίγη μόνο τροφή και αλλού θάνατο από πείνα ή ασθένεια.
Αν, όμως, έχετε αρκετή τροφή, μπορεί να νομίζετε ότι ο καιρός δεν σας επηρεάζει σοβαρά. Στην πραγματικότητα, όμως, ο παράξενος καιρός είχε σοβαρές συνέπειες, σε όλους μας τα τελευταία χρόνια. Και πολλοί πιστεύουν ότι θ’ αντιμετωπίσωμε ακόμη μεγαλύτερες συνέπειες στα επόμενα χρόνια. Ένας διεθνής όμιλος που μελετά τα προβλήματα του καιρού λέγει τα εξής:
«Οι μελέτες πολλών επιστημόνων των κλιματικών μεταβολών επιβεβαιώνουν ότι ένα νέο πρότυπο κλιματικών συνθηκών αρχίζει να εμφανίζεται. . . .
»Πιστεύομε ότι η κλιματική αυτή μεταβολή αποτελεί απειλή για τους λαούς του κόσμου.»
Γιατί το λέγουν αυτό; Και τι καλό προέρχεται από το να μιλούμε για τον καιρό αφού κανένας δεν μπορεί να κάνη κάτι γι’ αυτόν;
Υπάρχουν, βέβαια, εκείνοι που νομίζουν ότι πρέπει να γίνη κάτι σχετικά με τον καιρό. Πολλοί άνθρωποι που αντιμετωπίζουν πείνα προσεύχονται και προσφέρουν θυσίες στις θρησκευτικές τους θεότητες με την ελπίδα να βρέξη. Αλλά μήπως είναι υπεύθυνος ο Θεός για τις παράξενες καιρικές συνθήκες που υπάρχουν σε μερικές περιοχές σήμερα; Αν όχι, γιατί υπάρχει αυτή η κατάστασις; Και πώς μπορούμε να προστατευθούμε από τον κακό καιρό;
Γιατί σας Επηρεάζει
Οι καιρικές μεταβολές συνέβαλαν πολύ στις τιμές που πληρώνετε για τα τρόφιμα. Πώς συμβαίνει αυτό; Οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες έχουν σαν αποτέλεσμα πτωχές σοδειές. Όποτε συμβαίνει αυτό, αργά ή γρήγορα οι τιμές των τροφίμων ανεβαίνουν.
Στη διάρκεια του 1972 ο καιρός ήταν κακός για τις σοδειές σε πολλά μέρη του κόσμου. Η Σοβιετική Ένωσις είχε πληγή με μεγάλη ξηρασία. Για να καλύψη τις τεράστιες απώλειες που είχε στις σοδειές, η Ρωσία αγόρασε τεράστιες ποσότητες τροφίμων από άλλες χώρες. Λόγω της ηυξημένης αυτής ζητήσεως, οι τιμές των τροφίμων ανέβηκαν. Παραδείγματος χάριν, κατά τα τέλη του 1971 η τιμή του Αμερικάνικου σίτου ήταν $1,05 (33 δραχμές) το μπούσελ (35,2 λίτρα). Αλλά τον Σεπτέμβριο του 1974 η τιμή του ήταν $4.40 (132 δραχμές).
Σχετικά με το 1974, ο κυβερνητικός οικονομολόγος Ντον Πάαρλμπεργκ ανέφερε τα εξής: «Το έτος χίλια εννεακόσια εβδομήντα τέσσερα ήταν το έτος που, όπως θα λέγαμε, ο μετεωρολόγος έθεσε σε κίνησι όλους τους λανθασμένους μοχλούς.» Οι Ηνωμένες Πολιτείες επλήγησαν με τον χειρότερο καιρό των τελευταίων ετών. Κατ’ αρχήν, ήλθαν καταστρεπτικές πλημμύρες στη διάρκεια της ανοίξεως. Κατόπιν, το καλοκαίρι, ήλθε η χειρότερη ξηρασία των τελευταίων δεκαετηρίδων. Τελικά, πολύ νωρίς τον Σεπτέμβριο ήλθε η παγωνιά. Ένα από τα αποτελέσματα που προέκυψαν ήταν να μειωθή η αναμενόμενη συγκομιδή καλαμποκιού από 6,7 δισεκατομμύρια μπούσελς κατά 2 περίπου δισεκατομμύρια μπούσελς λιγώτερο!
Η Σοβιετική Ένωσις δοκίμασε, επίσης, δυσμενή καιρό στη διάρκεια του 1974 και, για μια ακόμη φορά, εστράφη στην παγκόσμιο αγορά για προμήθεια τροφίμων. Η Ινδία αντιμετώπισε σφοδρά ξηρασία στις κύριες παραγωγικές επαρχίες της. Το Μπαγκλαντές κατεκλύσθη από πλημμύρες ώστε επλήγη περισσότερο από το μισό έθνος.
Έτσι, το 1974, οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες έπληξαν σκληρά την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων. Συνεπώς, η παγκόσμια συγκομιδή σίτου μειώθηκε ακόμη πιο πολύ από το προηγούμενο έτος. Σε «ομαλούς» καιρούς αυτό δεν θα ήταν μεγάλο πλήγμα. Αλλά τώρα είναι, επειδή τα παγκόσμια αποθέματα τροφίμων έχουν κατέλθει σε λιγώτερο από ενός μηνός απόθεμα, που είναι και το χαμηλότερο σημείο από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εν τούτοις, στη διάρκεια του έτους, ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξήθηκε κατά 80.000.000 περίπου ανθρώπους! Μια τέτοια δύσκολη κατάστασις τροφίμων έχει σαν αποτέλεσμα μεγαλύτερες τιμές στα παντοπωλεία.
Πόσο Μεγάλο Είναι το Πρόβλημα;
Πολλοί μετεωρολόγοι πιστεύουν ότι η γη υφίσταται μια ιστορική μακροχρόνια καιρική μεταβολή. Η μεταβολή του καιρού σχετίζεται με τις θερμοκρασίες. Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα πρώτα πενήντα χρόνια του εικοστού αιώνος ήταν μια περίοδος με σχετικά ήπιο κλίμα που είχε σαν αποτέλεσμα καλύτερες συγκομιδές.
Πολλοί επιστήμονες, όμως, λέγουν ότι η τάσις έχει αντιστραφή. Ο Χούμπερτ Λαμπ, προϊστάμενος της οργανώσεως Ερεύνης του Ευρωπαϊκού κλίματος λέγει τα εξής: «Οι παγκόσμιες θερμοκρασίες από το 1945 αποτελούν, όπως πιστεύομε, τη μακρύτερη αδιατάρακτη τάσι προς τα κάτω που παρετηρήθη εδώ και εκατοντάδες χρόνια!»
Η τάσις προς το ψυχρό κλίμα, όπως πιστεύουν μερικοί, σχετίζεται με την άνευ προηγουμένου ξηρασία στην Αφρική στη διάρκεια των τελευταίων έξη ετών. Η πληγείσα περιοχή νοτίως της Σαχάρας εκτείνεται σε μήκος 3.000 μιλίων (4.850 περίπου χιλιόμετρα) και πλάτος 1.000 μιλίων (1.600 περίπου χιλιόμετρα), κατέχει δηλαδή το ένα πέμπτο της Αφρικανικής ηπείρου. Υπέθεσαν ότι η τάσις προς το ψυχρό κλίμα απωθεί το πολικό κάλυμμα αέρος μακριά προς νότον και αναγκάζει τους θερινούς μουσσώνες (υγρούς ανέμους που φέρνουν βροχές) να πέφτουν επίσης νοτιώτερα. Έτσι, οι βροχές έπεσαν σε τόπους που είχαν ήδη αρκετές βροχοπτώσεις ή έπεσαν στον ωκεανό. Επίσης, οι θερινοί μουσσώνες, που εχρειάζοντο πολύ στη βόρειο Ινδία, επηρεάσθηκαν με όμοιο τρόπο.
Το χαρακτηριστικό σημείο, όπως εξηγείται από ειδικούς στα θέματα του καιρού είναι ότι ο καιρός έγινε πιο παράξενος, δηλαδή πιο ευμετάβλητος και φθάνει στα άκρα με πιο συχνές πλημμύρες, ξηρασίες, ψύχη και καύσωνες. Όλ’ αυτά επηρεάζουν δυσμενώς τις καλλιέργειες.
Ο Ιωσήφ Φλέτσερ, του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών στην Ουάσιγκτον, αναφέρει ότι υπάρχουν «σαφείς αποδείξεις ότι βρίσκονται εν εξελίξει γενικά δυσμενείς μεταβολές.» Παρομοίως, μία ομάς μετεωρολόγων κατέληξε στα εξής:
«Η κατεύθυνσις των κλιματικών αλλαγών δείχνει σχεδόν με βεβαιότητα ότι θα υπάρξουν μεγάλες καταστροφές στις συγκομιδές στη διάρκεια της δεκαετίας. Αυτό, που συμπίπτει με μια περίοδο που δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου αποθέματα σίτου, μπορεί ν’ αγνοηθή μόνον με τον κίνδυνο μεγάλων δεινών και μαζικής πείνας.»
Μπορούν τα Ανθρώπινα Συστήματα να Λύσουν το Πρόβλημα;
Μπορούν τα σύγχρονα πολιτικά και οικονομικά συστήματα ν’ αντιμετωπίσουν αυτό το αυξανόμενο πρόβλημα; Ή, αντιθέτως, έχουν γίνει και αυτά μέρος του προβλήματος;
Μερικοί πιστεύουν ότι τα πράγματα μπορούν να τα χειρισθούν όπως και στο παρελθόν—δηλαδή, όταν υπάρχουν δυσκολίες σε μια περιοχή, ένα άλλο μέρος του κόσμου μπορεί να παράγη πλεόνασμα ώστε να βοηθήση τις πληγείσες περιοχές. Παραδείγματος χάριν, στο παρελθόν οι απώλειες στις συγκομιδές, που ωφείλοντο σε ξηρασίες σε χώρες όπως η Ινδία, καλύπτοντο από αγορές ή δωρεές από πλεονάσματα τροφίμων των Ηνωμένων Πολιτειών. Μια αιτία που υπήρχαν τέτοια πλεονάσματα ήταν ότι, πριν από λίγα χρόνια, οι καιρικές συνθήκες εκεί ήσαν καλές. Αλλά τώρα ο κυβερνητικός μετεωρολόγος Τζέιμς Μακ Κουίγκ λέγει τα εξής: «Η πιθανότης να υπάρξουν άλλα 15 συνεχή έτη επιτυχούς παραγωγής είναι περίπου μια στις 10.000.»
Επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η σημαντικώτερη σε εξαγωγές τροφίμων χώρα του κόσμου, κάθε ανωμαλία στις σοδειές της θα ήταν καταστρεπτική για τα έθνη που εξαρτώνται από τα πλεονάσματά της. Και πράγματι, τα πρόσφατα χρόνια υπήρξαν τέτοιες ανωμαλίες. Επίσης, με την τόση ταχεία αύξησι του παγκοσμίου πληθυσμού, είναι σαφές ότι η διευθέτησις να εξαρτώνται από τα πλεονάσματα της Αμερικής δεν θα διατηρηθή πολύ ακόμη.
Δεν είναι μόνο τα σύγχρονα συστήματα των ανθρωπίνων οργανώσεων που αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες με τη μεταβολή των καιρικών συνθηκών, αλλά, πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτά ακριβώς τα ανθρώπινα συστήματα μπορεί να είναι, τουλάχιστον εν μέρει, υπεύθυνα για τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες! Εν πρώτοις, ο άνθρωπος ανατρέπει την ισορροπία της φύσεως σε πολλές περιοχές καθώς απογυμνώνει τα δάση και τους αγρούς από τη βλάστησί τους και εκθέτει το έδαφος στον ήλιο, στον αέρα και στο κρύο. Όταν συμβαίνη αυτό, οι βροχοπτώσεις λιγοστεύουν.
Το Βιβλίο Η Πρόκλησις του Κλίματος αναφέρει τις απόψεις του Γάλλου αρχαιολόγου Ανρύ Λωτ σχετικά με την περιοχή της Σαχάρας: «Ευθύνεται και ο ίδιος ο άνθρωπος για τη δυσμενή αυτή μεταβολή του κλίματος. ‘Γνωρίζομε καλά’, γράφει, ‘ότι κάθε αλλαγή που γίνεται από τον άνθρωπο στην ισορροπία της φύσεως μπορεί να έχη καταστρεπτικές συνέπειες. Και στην περίπτωσι της Σαχάρας, οι ίδιοι οι αρχαίοι νομάδες μπορεί να υπήρξαν, τουλάχιστον εν μέρει, υπεύθυνοι για την εξάπλωσι της ερήμου, ακριβώς όπως και στις μέρες μας οι νομάδες της Τουαρέγκ, της Μαυριτανίας, της Αραβίας, και της Τιππού συντελούν αδιάκοπα στην επέκτασι της ερήμου, καθώς αποκόπτουν τα λίγα δένδρα που έχουν απομείνει ακόμη—είτε για φωτιά είτε για να δώσουν τα ψηλότερα κλαδιά για τροφή στα ζώα τους.’»
Αλλά υποψιάζονται και μια άλλη πλευρά της ανθρώπινης δραστηριότητος τώρα ως υπεύθυνη για το πρόβλημα. Οι βιομηχανικές χώρες, ειδικά, εξαπολύουν εκατοντάδες εκατομμύρια τόννους σκόνης και αερίων στην ατμόσφαιρα κάθε χρόνο. Μερικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτή η μαζική μόλυνσις της ατμοσφαίρας έχει συντελέσει στη στροφή που έχει πάρει ο καιρός τελευταίως.
Δεν φαίνεται πιθανόν, επίσης, ν’ αποδειχθούν πρακτικά τα πολλά σχέδια που προτείνουν οι επιστήμονες για τη βελτίωσι των καιρικών συνθηκών. Ένα τέτοιο σχέδιο είναι να εξαλειφθή το συγκρότημα πάγων του Αρκτικού Ωκεανού. Πώς, όμως, θα μπορούσε να γίνη αυτό; Μερικοί προτείνουν να κτισθή ένα φράγμα στα Στενά του Μπέριν, που χωρίζουν τη Σοβιετική Ένωσι από την Αλάσκα, κι έπειτα να διοχετεύσουν τα ύδατα του Αρκτικού στον Ειρηνικό Ωκεανό και να υψώσουν κατ’ αυτό τον τρόπο τη στάθμη αυτού του ωκεανού. Αυτό, εν συνεχεία, θ’ απωθούσε τα θερμότερα ύδατα από τον Ατλαντικό Ωκεανό προς τον Αρκτικό και θα έλειωναν έτσι το παγωμένο επικάλυμμα. Άλλες ιδέες προτείνουν τη χρησιμοποίησι ατομικών βομβών για να διασταλή το παγωμένο επικάλυμμα ή να καλυφθή ο πάγος μ’ ένα στρώμα αιθάλης για ν’ απορροφήσουν περισσότερες ηλιακές ακτίνες που θα συντελέσουν στην τήξι των πάγων.
Αυτά τα σχέδια, όμως, ανήκουν στο βασίλειο της επιστημονικής φαντασίας, είναι κυρίως φαντασία. Δεν είναι ούτε πρακτικά ούτε βρίσκονται μέσα στις δυνατότητες της σύγχρονης τεχνολογίας. Ακόμη κι αν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν, δεν είναι βέβαιο ότι μια τέτοια παρέμβασις θα τακτοποιούσε το ζήτημα. Θα μπορούσε μάλιστα να περιπλέξη την κατάστασι ακόμη περισσότερο.
Τι Μπορούμε να Πούμε για το Μέλλον;
Πώς θα είναι ο καιρός στο μέλλον; Θα υπάρχουν πάντοτε ξηρασίες, πλημμύρες και άλλες άσχημες καιρικές συνθήκες που πλήττουν το ανθρώπινο γένος;
Είναι αλήθεια, ότι μερικοί λέγουν ότι δεν μπορεί ποτέ να υπάρξη ασφάλεια από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Αλλ’ αυτές οι απαισιόδοξες προβλέψεις δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τον σπουδαιότερο απ’ όλους τους παράγοντας σχετικά με το μέλλον. Λησμονούν τον σκοπό του Δημιουργού, του Ιεχωβά Θεού. Ο Λόγος του μας λέγει σαφώς ότι δεν είναι σκοπός του ν’ αφήση τη γη ν’ αντιμετωπίζη επ’ αόριστον τη μια κακή κατάστασι μετά την άλλη. Δεν θ’ αφήση τις δυνάμεις της φύσεως να συνεχίζουν στα τυφλά προς βλάβην του ανθρώπου.
Είναι αλήθεια ότι ο Λόγος του Θεού δείχνει ότι ο Ιεχωβά Θεός έθεσε σε λειτουργία τις δυνάμεις του καιρού. (Ματθ. 5:45) Αλλά μήπως σημαίνει αυτό ότι ο Θεός ασκεί τώρα άμεσο έλεγχο επί των καιρικών συνθηκών κι έτσι είναι υπεύθυνος για τις πλημμύρες, τις ξηρασίες και άλλες παρόμοιες συμφορές;
Όχι, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Με την ανταρσία του ανθρώπου εναντίον του Θεού στην Εδέμ, η ανθρώπινη οικογένεια έχασε την εύνοια του Θεού κι έτσι δεν απολαμβάνει την άμεση επέμβασί του ν’ αποτρέπη συμφορές που προέρχονται από φυσικές δυνάμεις. Τα έθνη απέρριψαν την καθοδηγία του και διαχειρίζονται τα πράγματα με τον δικό τους τρόπο. Ο Θεός επέτρεψε κάτι τέτοιο για ένα ωρισμένο διάστημα χρόνου. Ακόμη και τα άτομα που επιζητούν να κάμουν το θέλημα του Θεού δεν εξαιρούνται από τα αποτελέσματα αυτού, αν και ο Θεός ευλογεί τις προσπάθειές τους ν’ αποκτήσουν τουλάχιστον τα αναγκαία της ζωής και ασφαλώς τους προστατεύει πνευματικά.
Αλλά η καθοδηγία από τον Θεό, που κάνει τον άνθρωπο ικανό να συνεργασθή με τη φυσική δημιουργία με τον κατάλληλο τρόπο, είναι απαραίτητη για ν’ αποφευχθούν οι συμφορές των δυσμενών καιρικών συνθηκών. Πριν από πολλούς αιώνες, σαν υπόδειγμα του τι θα έκανε στο μέλλον προς όφελος όλου του ανθρωπίνου γένους, ο Θεός είπε στο έθνος Ισραήλ ότι η υπακοή στους νόμους του θα έφερνε ευλογίες:
«Και εάν επιμελώς ακούσητε τας εντολάς μου, τας οποίας εγώ προστάξω εις εσάς σήμερον, να αγαπάτε Ιεχωβά τον Θεόν σας, και να λατρεύητε αυτόν εξ όλης της καρδίας σας και εξ όλης της ψυχής σας, τότε θέλω δώσει την βροχήν της γης σας εν τω καιρώ αυτής, την πρώιμον και την όψιμον, διά να συνάξης τον σίτον σου και τον οίνον σου και το έλαιόν σου· και θέλω δώσει χόρτον εις τους αγρούς σου διά τα κτήνη σου, διά να τρώγης και να χορταίνης.»—Δευτ. 11:13-15, ΜΝΚ.
Αλλά τι θα συνέβαινε αν οι άνθρωποι δεν ανταπεκρίνοντο; Τι θα συνέβαινε αν παραβίαζαν τους νόμους του Θεού; Σ’ αυτή την περίπτωσι ο Θεός είπε:
«Προσέχετε εις εαυτούς, μήποτε πλανηθή η καρδία σας και παραδρομήσητε και λατρεύσητε άλλους θεούς και προσκυνήσητε αυτούς· και εξαφθή η οργή του Ιεχωβά εναντίον σας, και κλείση τον ουρανόν, διά να μη βρέξη, και η γη να μη δώσει τους καρπούς αυτής· και εξολοθρευθήτε πάραυτα εκ της γης της αγαθής, την οποίαν δίδει εις εσάς ο Ιεχωβά.—Δευτ. 11:16-17.
Ακριβώς αυτό συνέβη. Γι’ αυτό, η γη που ήταν γνωστή ως Παλαιστίνη υπήρξε άγονος επί αιώνες.
Σήμερα, κανένα από τα πολιτικά έθνη δεν πράττει το θέλημα του Θεού όπως αυτό αναγράφεται στον Λόγο του, την Αγία Γραφή. Επομένως, δεν έχουν την ευλογία του και την καθοδηγία του.
Η Βιβλική προφητεία, όμως, αποκαλύπτει ότι πολύ σύντομα ο θεός θα επέμβη στις ανθρώπινες υποθέσεις και θ’ αφαιρέση την εξουσία απ’ όλα τα σύγχρονα ανθρώπινα συστήματα. (Δαν. 2:44) Κάτω από την κυβέρνησι του Θεού που θα επακολουθήση, ο Δημιουργός θα διδάξη στον ευπειθή λαό του τον κατάλληλο τρόπο με τον οποίον θα χρησιμοποιούν τη φυσική δημιουργία ώστε να ευλογούνται με καιρό που θ’ απεργάζεται το καλό τους. Σ’ αυτό το νέο σύστημα η Γραφή υπόσχεται ότι ακόμη και «η έρημος και η άνυδρος» θ’ ανθίσουν.—Ησ. 35:1, 6, 7.
Έτσι, ενώ οι ειδικοί στα θέματα του καιρού σήμερα προλέγουν άσχημα πράγματα για το μέλλον σχετικά με τον καιρό, ο Λόγος του Θεού μάς λέγει ότι σύντομα θα επέλθη μια αλλαγή προς το καλό. Αλλά, εν τω μεταξύ, οι μεταβαλλόμενες μορφές του καιρού θα εξακολουθήσουν να συμβάλλουν στο ν’ αποκαλύπτουν την ανικανότητα των ανθρώπων να ρυθμίζη τις υποθέσεις του με επιτυχία χωρίς τον Θεό.
[Χάρτης στη σελίδα 5]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
Το ομαλό όριο των θερινών μουσσώνων παρίσταται με τη διακεκομμένη γραμμή, και τα σκιασμένα τόξα δείχνουν τα κανονικά δείγματα ανέμων. Αλλά τα πρόσφατα χρόνια αυτό το όριο έχει απωθηθή προς νότον (η μονοκόμματη μαύρη γραμμή και τα μαύρα τόξα). Αρκετή από την περιοχή που βρίσκεται μεταξύ των γραμμών στερείται τώρα αρκετής βροχής. Γιατί; Οι ομαλοί ψυχρότεροι άνεμοι από βορρά (που παρίστανται από την πλατειά σκουρότερη λωρίδα) έχουν μετακινηθή νοτιώτερα (η λωρίδα με το πιο ανοιχτό χρώμα), κι έτσι πολλοί από τους θερινούς μουσσώνες πέφτουν στον ωκεανό αντί να πέφτουν στην ξηρά
ΒΟΡΕΙΟ ΟΡΙΟ ΤΩΝ ΜΟΥΣΣΩΝΩΝ
ΙΣΗΜΕΡΙΝΟΣ