‘Αγρυπνείτε και Εγκρατεύεσθε’

«Ας μη κοιμώμεθα ως και οι λοιποί, αλλ’ ας αγρυπνώμεν και ας εγκρατευώμεθα.»—1 Θεσ. 5:6.

 1. Ποια εκπλήρωση Βιβλικής προφητείας μπορούμε να περιμένουμε σύντομα;

ΟΤΑΝ ο Ιησούς προείπε την καταστροφή της Ιερουσαλήμ στη γενιά του, δήλωσε : «Διότι ημέραι εκδικήσεως είναι αύται, δια να πληρωθώσι πάντα τα γεγραμμένα.» (Λουκ. 21:22) Το 70 μ.Χ., η δίκαιη εκτέλεση κρίσεως του Θεού ήρθε εναντίον εκείνων που είχαν βεβηλώσει το όνομά του, είχαν παραβεί τους νόμους του και είχαν καταδιώξει τους δούλους του. Έτσι και η δίκαιη εκτέλεση κρίσεως του Θεού εναντίον αυτού του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων πρόκειται να έρθει γρήγορα, δείχνοντας για μια ακόμη φορά ότι όλα τα πράγματα που γράφτηκαν στις Βιβλικές προφητείες πρόκειται με βεβαιότητα να εκπληρωθούν. Και η κρίση αυτή θα έρθει με συγκλονιστικό αιφνιδιασμό σ’ εκείνους που είναι απροετοίμαστοι, γιατί η Βίβλος δηλώνει: « Όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ’ αυτούς αιφνίδιος όλεθρος.»—1 Θεσ. 5:2, 3.

 2. Ποια συμβουλή μάς δίνει ο Λόγος του Ιεχωβά που μπορούμε να εφαρμόσουμε στο άμεσο μέλλον;

² Από τον καιρό που βρισκόμαστε τώρα έως ότου εκτελεστούν οι κρίσεις του Θεού, είναι επιτακτικό για τους δούλους του Ιεχωβά να διακρατήσουν το μέγιστο δυνατό αίσθημα αγρυπνίας και αφιερώσεως σκοπού. Ο απόστολος Παύλος, που κατέγραψε τη θεόπνευστη προφητεία στην 1 Θεσσαλονικείς 5:2, 3, είπε επίσης; «Άρα λοιπόν ας μη κοιμώμεθα ως και οι λοιποί, αλλ’ ας αγρυπνώμεν και ας εγκρατευώμεθα.» (1 Θεσ. 5:6) Ο Ιησούς συμβούλεψε: «Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, δια να καταξιωθείτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι.» (Λουκ. 21:36) Επίσης και ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Επειδή λοιπόν πάντα ταύτα διαλύονται, οποίοι πρέπει να ήσθε σεις εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν.»—2 Πέτρ. 3:11.

ΠΡΟΣΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ ΤΩΡΑ

 3. Τι πρέπει να κάνουμε αν θέλουμε να περάσουμε ζωντανοί στη νέα τάξη;

³ Οποιοδήποτε άτομο επιθυμεί να επιζήσει στη δίκαιη νέα τάξη του Θεού χρειάζεται επειγόντως να αποκτήσει σωστή σχέση με τον Ιεχωβά και την επίγεια οργάνωσή του τώρα. «Το όνομα του Ιεχωβά είναι πύργος οχυρός. Ο δίκαιος, καταφεύγων εις αυτόν, είναι εν ασφαλεία.» (Παρ. 18:10, ΜΝΚ) « Εν ταις εσχάταις ημέραις το όρος του οίκου του Κυρίου θέλει στηριχθεί επί της κορυφής των ορέων, και υψωθεί υπεράνω των βουνών· και πάντα τα έθνη θέλουσι συρρέει εις αυτό.» (Ησ. 2:2) Ναι, οποιοιδήποτε άνθρωποι από τα έθνη θελήσουν να ζήσουν στην παραδεισιακή νέα τάξη του Θεού τώρα θα συρρεύσουν στο όρος του Ιεχωβά, στην αληθινή λατρεία του, η οποία είναι στερεά εδραιωμένη και εξυψωμένη πάνω από τις άλλες μορφές λατρείας.

 4. Πώς δείχνει ο Ιησούς ότι η μακρά καθυστέρηση να έρθει κανείς στον Ιεχωβά μπορεί ν’ αποβεί μοιραία;

⁴ Γιατί είναι τόσο επείγον να έρθουμε στην αληθινή λατρεία του Ιεχωβά τώρα; Δεν θα μπορούσε ένα ειλικρινές άτομο να περιμένει ωσότου δει πραγματικά ν’ αρχίζει η εκτελεστική κρίση του Ιεχωβά και τότε να έρθει γρήγορα με το μέρος του; Μολονότι αυτό μπορεί να φαίνεται ελκυστικό σε μερικούς, θα υπάρχει άραγε τότε αρκετός χρόνος για να οικοδομήσει κανείς τη σωστή σχέση με τον Ιεχωβά; Η απόδειξη από τις Γραφές απαντά, όχι. Ο Ιησούς προειδοποίησε : «Προσέχετε δε εις εαυτούς, μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιοτικών, και επέλθει αιφνίδιος εφ υμάς η ημέρα εκείνη διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης.» (Λουκ. 21:34, 35) Σημειώστε ότι εκείνοι που δεν είναι άγρυπνοι πνευματικά καταλαμβάνονται απληροφόρητοι γιατί εκείνη η «ημέρα» έρχεται πάνω τους «αιφνίδια», με τον ίδιον ακριβώς τρόπο που «επέρχεται . . . αιφνίδιος όλεθρος» σ’ εκείνους που λένε «Ειρήνη και ασφάλεια!»

 5. Ποια Βιβλικά παραδείγματα έχουμε για να δείξουμε ότι οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν για τον Ιεχωβά πριν αρχίσει η καταστροφή;

⁵ Ο Ιησούς παρομοίασε τα άτομα αυτά μ’ ένα ζώο που βαδίζει ασυναίσθητα στην παγίδα. Παρομοίασε επίσης τους πνευματικά απληροφόρητους ανθρώπους μ’ εκείνους των ημερών του Νώε οι οποίοι «δεν εννόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός και εσήκωσε πάντας.» Υπήρχε καθόλου χρόνος για κείνους τους ανθρώπους να μάθουν για τον Ιεχωβά και να έρθουν κάτω από την προστασία του μετά την έναρξη του κατακλυσμού; Όχι, γιατί ο Ιησούς είπε καθαρά ότι όταν ήρθε ο κατακλυσμός «εσήκωσε πάντας.» Δεν είχαν μπει ήδη μέσα στην κιβωτό της προστασίας με τον Νώε και την οικογένειά του. Επίσης, όταν η κρίση του Θεού ήρθε πάνω στα Σόδομα και τα Γόμορρα, υπήρχε κανείς που να διέφυγε αφού άρχισε να βρέχει πύρινη καταστροφή από τον ουρανό; Όχι, γιατί όλοι καταστράφηκαν εκτός απ’ τον Λωτ και τις κόρες του, που είχαν ήδη εγκαταλείψει την περιοχή. Ακόμη και η γυναίκα του Λωτ, που είχε ξεκινήσει να φύγει αλλά κατόπιν δίστασε, καταλήφθηκε από τις καταστρεπτικές δυνάμεις. Είχε πολύ δίκιο λοιπόν ο Ιησούς που είπε: «Ενθυμείσθε την γυναίκα του Λωτ.»—Ματθ. 24:37-39· Λουκ. 17:32.

 6. Με ποια γνώμη διαφωνούν οι αποδείξεις της Γραφής;

⁶ Μήπως όμως θα μπορούσε να υπάρξει μια περίοδος χρόνου μετά την κατάρρευση της «Βαβυλώνος της Μεγάλης», της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας, οπότε θα μπορούσαν οι άνθρωποι να έχουν την ευκαιρία να αφυπνιστούν πνευματικά και να ερευνήσουν να βρουν τον Ιεχωβά; Όλες οι αποδείξεις στις Γραφές είναι εναντίον αυτής της σκέψεως. Εκτός από τα προηγούμενα παραδείγματα, υπάρχει επίσης το παράδειγμα του Ιουδαϊκού έθνους τον πρώτο αιώνα. Εκείνοι οι θρησκευόμενοι Ιουδαίοι νόμιζαν ότι λάτρευαν αρκετά τον Θεό και δεν χρειάζονταν να προσέξουν στο κήρυγμα του Ιησού ή των ακολούθων του. Εν τούτοις, ο Ιησούς είχε προειδοποιήσει: « Όταν δε ίδητε την Ιερουσαλήμ περικυκλουμένην υπό στρατοπέδων, τότε γνωρίσατε ότι επλησίασεν η ερήμωσις αυτής. Τότε οι όντες εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν εις τα όρη και οι εν μέσω αυτής ας αναχωρώσιν έξω.» (Λουκ. 21:20-22) Αλλά όταν οι Ρωμαϊκές στρατιές που είχαν περικυκλώσει την Ιερουσαλήμ αποσύρθηκαν το έτος 66 μ.Χ., οι Ιουδαίοι που είχαν μεγάλη αυτοπεποίθηση δεν άρχισαν να «φεύγωσιν». Αφού μετέτρεψαν την οπισθοχώρηση των στρατιών της Ρώμης σε φυγή με επιθέσεις στις οπισθοφυλακές τους, οι Ιουδαίοι πίστευαν ότι δεν υπήρχε ανάγκη να φύγουν. Πίστευαν ότι ο Θεός ήταν μαζί τους, και μάλιστα έκοψαν ένα νέο ασημένιο νόμισμα που είχε την επιγραφή «Ιερουσαλήμ η Αγία». Αλλά η θεόπνευστη προφητεία του Ιησού έδειχνε ότι η Ιερουσαλήμ δεν ήταν πια ‘αγία’ για τον Ιεχωβά.

 7. Ποιο τέλος βρήκε τους Ιουδαίους που έκαναν το αντίθετο απ’ αυτό που συμβούλεψε ο Ιησούς;

⁷ Εξαπατημένοι από την ψεύτικη θρησκεία, οι Ιουδαίοι δεν εγκατέλειψαν την Ιερουσαλήμ και την Ιουδαία όταν είχαν την ευκαιρία να το κάνουν. Πραγματικά, την άνοιξη του έτους 70 μ.Χ., έκαναν ακριβώς το αντίθετο! Συνέρευσαν στην Ιερουσαλήμ για μια θρησκευτική γιορτή. Αλλ’ ακριβώς τον καιρό εκείνο, ισχυρές Ρωμαϊκές στρατιές κάτω από τον στρατηγό Τίτο ξαναγύρισαν, περικύκλωσαν την Ιερουσαλήμ και παγίδευσαν όλους εκείνους τους ανθρώπους, σαν ζώα πιασμένα σε παγίδες. Ύστερα από μια σύντομη πολιορκία, η Ιερουσαλήμ καταστράφηκε. Ένας αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων εκείνων, ο ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος, έγραψε: «Τώρα ο αριθμός εκείνων που μεταφέρθηκαν αιχμάλωτοι στη διάρκεια ολόκληρου αυτού του πολέμου έφτασε τις 97.000· όσο για τον αριθμό εκείνων που χάθηκαν στη διάρκεια ολόκληρης της πολιορκίας αυτός έφτασε το 1.100.000, από τους οποίους το μεγαλύτερο μέρος ήταν πραγματικά του ιδίου έθνους με τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, αλλά δεν ανήκαν στην ίδια την πόλη· γιατί είχαν έρθει απ’ όλη τη χώρα για τη γιορτή των αζύμων, και κλείστηκαν αιφνίδια από το στράτευμα, . . . ολόκληρο το έθνος είχε κλειστεί τώρα όπως το έφερε η μοίρα τους σαν σε φυλακή και οι Ρωμαϊκές στρατιές περικύκλωσαν την πόλη.» Πόλεμοι των Ιουδαίων, Βιβλίο 6, κεφάλαιο 9, παράγρ. 3, 4, μεταφρασμένο από τον Γουίλλιαμ Χουίστον.

 8. Τι συνέβη στους Χριστιανούς που πρόσεξαν στον Ιησού, σ’ αντίθεση με το τέλος εκείνων που προσπάθησαν να διαφύγουν την τελευταία στιγμή;

⁸ Εν τούτοις οι Χριστιανοί που είχαν παραμείνει άγρυπνοι και σώφρονες είχαν ήδη βγει από την Ιερουσαλήμ και την Ιουδαία, και είχαν καταφύγει σε μέρη ασφαλείας όταν ήρθε η ευκαιρία μετά το έτος 66 μ.Χ. Επειδή πίστεψαν τα προφητικά λόγια του Ιησού και ενήργησαν σύμφωνα μ’ αυτά, επέζησαν. Αλλά όταν ήρθε η «μεγάλη θλίψις» πάνω στους Ιουδαίους το 70 μ.Χ. δεν υπήρχε πια καθόλου χρόνος γι’ αυτούς να φύγουν. Αρκετές χιλιάδες που προσπάθησαν να βγουν από την πόλη μέσα από τη Ρωμαϊκή πολιορκία συνελήφθηκαν από τους στρατιώτες, που μάλιστα έσχισαν τις κοιλιές μερικών από τους Ιουδαίους εκείνους για να πάρουν το χρυσάφι που πολλοί απ’ αυτούς είχαν καταπιεί.

ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ‘ΘΛΙΨΙ’

9, 10. (α) Πόσο βαριά θα είναι η «μεγάλη θλίψις»; (β) Γιατί φαίνεται ότι δεν θα υπάρξει κάποια περίοδος ανάπαυλας μετά την καταστροφή της «Βαβυλώνος της Μεγάλης»;

⁹ Εκείνη ήταν πραγματικά μια βαριά «θλίψις» που ήρθε πάνω στους Ιουδαίους, ακριβώς όπως ο Ιησούς είχε προείπει. (Λουκ. 19:43, 44) Εν τούτοις τα λόγια του Ιησού έδειχναν ότι θα ερχόταν μια πολύ μεγαλύτερη «θλίψις» στους καιρούς μας στη διάρκεια της «ημέρας εκδικήσεως» του Ιεχωβά. Απαντώντας ένα ερώτημα για το «σημείον» της «παρουσίας» του, ο Χριστός διακήρυξε: «Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν ουδέ θέλει γείνει.» (Ματθ. 24:3, 21) Αυτή η «θλίψις» δεν θα έρθει μόνο πάνω στη «Βαβυλώνα τη Μεγάλη» αλλ’ επίσης πάνω σ’ όλο το σύστημα του Σατανά, περιλαμβανομένων των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών διατάξεών του.

¹⁰ Μολονότι η καταστροφή αρχίζει ‘αιφνίδια’ με πρώτη την ψεύτικη θρησκεία, προχωρεί ασταμάτητα ως το τέλος της. (1 Θεσ. 5:3) Δείχνοντας ότι δεν θα υπάρξει κάποια περίοδος ηρεμίας που θ’ ακολουθήσει την ανατροπή της «Βαβυλώνος της Μεγάλης», η Βιβλική προφητεία δείχνει ότι οι αντιθεϊκές δυνάμεις που την καταστρέφουν δεν θα δείξουν εύνοια ούτε και στους αφιερωμένους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αντίθετα, αυτές οι αντιθεϊκές δυνάμεις θα μισήσουν το λαό του Θεού και θα στραφούν εναντίον του. Η Βίβλος δείχνει ότι το ίδιο αυτό «θηρίο . . . με τα δέκα κέρατα» που ερήμωσε τη «Βαβυλώνα τη Μεγάλη», «θέλουσι πολεμήσει με το Αρνίον» επίσης, τον Ιησού Χριστό, ο οποίος αντιπροσωπεύεται πάνω στη γη από τους ακολούθους του. (Αποκ. 13:1· 17:12-14, 16· 19:19) Αυτοί οι μεθυσμένοι από τη νίκη κατακτητές της ψεύτικης θρησκείας χωρίς αμφιβολία θα πιστέψουν ότι οι δούλοι του Θεού είναι απλώς μια άλλη θρησκεία που πρέπει να φύγει από τη μέση για να μη μείνει εμπόδιο στην άσκηση της κυριαρχίας τους πάνω σ’ ολόκληρη τη γη.—Ιεζ. 38:14-16.

11. Πώς φτάνει στο αποκορύφωμά της η «μεγάλη θλίψις»;

¹¹ Αλλά, αυτή η επίθεση εναντίον των δούλων του Θεού είναι το ίδιο σαν να επιτίθενται στον Θεό, γιατί αυτός λέει: « Όστις εγγίζει εσάς, εγγίζει την κόρη του οφθαλμού μου.» (Ζαχ. 2:8, ΜΝΚ· Ιεζ. 38:18, 19) Αυτό προκαλεί την άμεση αντίδραση του Ιεχωβά. Φέρνει πάνω στους επιτιθέμενους την οργή του στον Αρμαγεδδώνα. (Αποκ. 16:14, 16) Δίνει εντολή στον Βασιλέα Υιό του, τον Χριστό Ιησού, και στις ουράνιες στρατιές του ν’ αρχίσουν την επίθεση! Με συντριπτική δύναμη, ο Χριστός και οι ουράνιες στρατιές του καταστρέφουν τους βασιλιάδες της γης κι όλα τα άλλα απομένοντα στοιχεία αυτού του ασεβούς συστήματος καθώς και όλους όσους το υποστηρίζουν. Φωνάζοντας δυνατά, ένας άγγελος προσκαλεί τα πουλιά του ουρανού: «Έλθετε, και συνάγεστε εις το δείπνον του μεγάλου Θεού, δια να φάγητε σάρκας βασιλέων, και σάρκας χιλιάρχων, και σάρκας ισχυρών, και σάρκας ίππων και των καθημένων επ’ αυτών, και σάρκας πάντων ελευθέρων και δούλων, και μικρών και μεγάλων.» (Αποκ. 19:17, 18) Έτσι, η «μεγάλη θλίψις» φτάνει στο αποκορύφωμά της. Η δίκαιη «ημέρα κρίσεως» του Θεού πάνω σ’ αυτό το Σατανικό σύστημα φτάνει στο τέλος της.

12. Πότε πρέπει τα ειλικρινή άτομα να ‘ζητήσουν τον Ιεχωβά’;

¹² Από την έναρξη του «αιφνίδιου ολέθρου», που αρχίζει με την ερήμωση της «Βαβυλώνος της Μεγάλης», περνώντας στην επίθεση των εθνών εναντίον των δούλων του Ιεχωβά και συνεχίζοντας ως τον από τον Θεό πόλεμο του Αρμαγεδδώνα, δεν φαίνεται να υπάρχει καμιά ανάπαυλα στη ‘μεγάλη θλίψη’. Έτσι δεν υπάρχει Γραφικός λόγος να συμπεραίνουμε ότι θα υπάρξει αρκετός χρόνος για να στραφεί κανείς στον Θεό μετά την καταστροφή της ψεύτικης θρησκείας. Μάλλον, εκείνοι που θέλουν να διαφύγουν ζωντανοί στη νέα τάξη του Θεού πρέπει να στραφούν στον Ιεχωβά τώρα. «Ζητείτε τον Κύριον, ενόσω δύναται να ευρεθεί· επικαλείσθε αυτόν, ενόσω είναι πλησίον.» (Ησ. 55:6) Τώρα είναι ο καιρός για να διαμορφώσουν οι ειλικρινείς άνθρωποι μια ζωή πίστεως, θάρρους, αγάπης και υπηρεσίας. Τώρα είναι ο καιρός που χρειάζεται να προετοιμαστούν για ν’ αντισταθούν στις πιέσεις, που θα έρθουν πάνω στον λαό του Θεού, στη διάρκεια της γοργά επερχόμενης «μεγάλης θλίψεως».

13. Με τι παρομοιάζονται οι πιστοί δούλοι του Θεού και με ποιους τρόπους;

¹³ Ο Λόγος του Θεού παρομοιάζει τους πιστούς δούλους του με καλογυμνασμένους στρατιώτες που είναι προσεκτικοί, που φορούν τις προστατευτικές πανοπλίες τους, και που είναι πρόθυμοι να υπακούσουν σ’ οποιαδήποτε διαταγή, που τους δίνει ο αρχηγός τους. Δεν είναι σαν απροετοίμαστα στρατεύματα, που κοιμούνται στους στρατώνες σε καιρό κινδύνου και επείγουσας ανάγκης. Ο Παύλος λέει: «Άρα λοιπόν ας μη κοιμώμεθα ως και οι λοιποί, αλλ’ ας αγρυπνώμεν, και ας εγκρατευώμεθα. Διότι οι κοιμώμενοι, την νύκτα κοιμώνται· και οι μεθύοντες, την νύκτα μεθύουσιν· αλλ’ ημείς, όντες της ημέρας, ας εγκρατευώμεθα, ενδυθέντες τον θώρακα της πίστεως και αγάπης, και περικεφαλαίαν την ελπίδα της σωτηρίας. Διότι ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ’ εις απόλαυσιν σωτηρίας, δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.»—1 Θεσ. 5:6-9.

14. Τι δείχνει ότι οι δούλοι του Θεού ασφαλώς θα πληροφορούνται κατάλληλα για να μπορούν να κάνουν το θέλημα του Θεού;

¹⁴ Επίσης, οι δούλοι του Θεού έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη ότι αυτός θα τηρεί την οργάνωσή του καλά πληροφορημένη, ώστε να μπορούν να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα για επιβίωση. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι γι’ αυτό, γιατί η θεόπνευστη προφητεία στην Αποκάλυψη, έβδομο κεφάλαιο, δείχνει ότι «όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήσει, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, . . . είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης» και επιζούν στη νέα τάξη του Θεού. (Αποκ. 7:9, 14, 17) Και γιατί επιζεί ο «πολύς όχλος»; Επειδή ‘λατρεύουν τον Θεό μέρα και νύχτα’, και γι’ αυτό ‘απλώνει την προστατευτική του σκηνή πάνω τους.’ (Αποκ. 7:15) Επειδή είναι κατάλληλα πληροφορημένοι γνωρίζουν πώς να υπηρετούν τον Θεό ευπρόσδεκτα. Δεν περιμένουν παθητικά να δουν τι θα συμβεί. Γνωρίζουν ότι «ο πράττων το θέλημα του Θεού» είναι εκείνος που «μένει εις τον αιώνα.»—1 Ιωάν. 2:17.

ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΔΡΑΣΗ

15. Πώς υπήκουσαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην εντολή να ‘κηρύξουν το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού σ’ όλη την οικουμένη’;

¹⁵ Μέσα στο θέλημα του Θεού για μας σήμερα περιλαμβάνεται και η εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού: «Θέλει κηρυχθεί τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος.» (Ματθ. 24:14) Για τους αληθινούς Χριστιανούς, αυτά τα προφητικά λόγια είναι, στην πραγματικότητα, εντολή να λένε και στους άλλους τα αγαθά νέα για τη βασιλεία του Θεού και για την επικείμενη νέα τάξη. Και ασφαλώς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά την έχουν υπακούσει σ’ αυτές τις ‘έσχατες μέρες’. (2 Τιμ. 3:1· παράβαλε Ματθαίος 28:19, 20.) Με ανιδιοτέλεια χρησιμοποίησαν το χρόνο τους και τα υπάρχοντά τους για να διδάξουν κι άλλους για τον θαυμαστό σκοπό του Θεού γι’ αυτή τη γη. Το αποτέλεσμα όλου αυτού του σκληρού έργου είναι ότι πάνω από πέντε εκατομμύρια άτομα σ’ όλη τη γη εκδήλωσαν ενδιαφέρον για τη νέα τάξη του Θεού και την προμήθειά του για σωτηρία μέσω του Ιησού Χριστού με το να συναθροιστούν μαζί τον περασμένο Απρίλιο για να τηρήσουν την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού.

16, 17. (α) Τι οδηγίες δόθηκαν στο έθνος Ισραήλ πριν καταστρέψει ο Θεός την Ιεριχώ; (β) Πώς εκτελέστηκαν εκείνες οι οδηγίες;

¹⁶ Καθώς η προελαύνουσα οργάνωση του Ιεχωβά πλησιάζει τα τελικά χρόνια της δράσεώς της στο κήρυγμα προς αυτόν τον κόσμο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έκταση του έργου θ’ αυξηθεί. Θυμηθείτε τι οδηγήθηκαν να κάνουν οι Ισραηλίτες, ακριβώς πριν καταστρέψει ο Θεός την Ιεριχώ. Πρώτα πήραν οδηγίες να βαδίσουν γύρω από την πόλη μια φορά τη μέρα για έξι μέρες. Αλλά κατόπιν τους ειπώθηκε: «Την εβδόμην ημέραν θέλετε περιέλθει την πόλιν επτάκις· και οι ιερείς θέλουσι σαλπίζει με τας σάλπιγγας. Και όταν σαλπίσωσι με την κερατίνην επεκτείνοντες, καθώς ακούσητε τον ήχον της σάλπιγγας, πας ο λαός θέλει αλαλάξει μέγαν αλαλαγμόν, και θέλει καταπέσει το τείχος της πόλεως υφ’ εαυτό.»—Ιησ. Ναυή 6:2-5.

¹⁷ Την έβδομη και τελευταία μέρα, οι Ισραηλίτες έπρεπε να επταπλασιάσουν τη δράση τους! Έπειτα έπρεπε να ‘αλαλάξουν μέγαν αλαλαγμόν’. Έκαναν ακριβώς όπως οδηγήθηκαν. «Και την εβδόμην ημέραν εξηγέρθησαν, περί τα χαράγματα, και περιήλθον την πόλιν επτάκις κατά τον αυτόν τρόπον· . . . Και εις την εβδόμην φοράν, ενώ εσάλπιζον οι ιερείς με τας σάλπιγγας, είπε ο Ιησούς προς τον λαό, Αλαλάξατε· διότι ο Κύριος παρέδωκεν εις εσάς την πόλιν . . . Και ηλάλαξεν ο λαός, ότε εσάλπισαν με τας σάλπιγγας και ως ήκουσεν ο λαός την φωνήν των σαλπίγγων, τότε ηλάλαξεν ο λαός αλαλαγμόν μέγαν, και κατέπεσε το τείχος υφ’ εαυτό.»—Ιησ. Ναυή 6:15, 16, 20.

18. Τι περιμένουμε σχετικά με την έκταση και τον τρόπο της δράσεως κηρύγματος πριν φτάσει στο τέλος του αυτό το σύστημα;

¹⁸ Μπορούμε ν’ αναμένουμε μια παρόμοια επέκταση της δράσεώς μας στο κήρυγμα τώρα, σ’ αυτό το αποκορύφωμα των αιώνων. Χωρίς αμφιβολία, πριν τελειώσει η «μεγάλη θλίψις», θα δούμε τη μεγαλύτερη μαρτυρία στο όνομα και τη βασιλεία του Θεού στην ιστορία αυτού του κόσμου. Και ενώ τώρα η μαρτυρία περιλαμβάνει ακόμη την πρόσκληση να έρθουν στην οργάνωση του Ιεχωβά για σωτηρία, θα έρθει χωρίς αμφιβολία ο καιρός που το άγγελμα θα πάρει σκληρότερο τόνο, σαν «μέγας αλαλαγμός». Το εδάφιο Αποκάλυψις 16:21 δείχνει ότι «χάλαζα μεγάλη έως ενός ταλάντου [γύρω στα 45 κιλά] κατέβαινεν εκ του ουρανού επί τους ανθρώπους· και βλασφήμησαν οι άνθρωποι τον Θεόν δια την πληγήν της χαλάζης, διότι η πληγή αυτής ήτο μεγάλη σφόδρα.» Το χαλάζι είναι στερεοποιημένο νερό. Έτσι αυτό εικονίζει πώς, στο τέλος, το άγγελμα κρίσεως του Ιεχωβά, που θα σταλεί πάνω στο απειθές ανθρώπινο γένος θα είναι σαν καταιγισμός χαλαζιού που θα χτυπάει σκληρά. Το γεγονός ότι αναφέρεται πως η πληγή του χαλαζιού ήταν «μεγάλη σφόδρα» υπονοεί ότι ακριβώς στο τέλος οι δούλοι του Ιεχωβά θα δώσουν σκληρή διακήρυξη για την «ημέραν εκδικήσεως του Ιεχωβά».

19. Έχοντας μπροστά μας το άμεσο μέλλον ‘τι είδους άτομα πρέπει να είμαστε’;

¹⁹ Έτσι, λοιπόν, θα κάνουμε καλά να πούμε, αυτό που είπε ο Πέτρος, «Επειδή λοιπόν πάντα ταύτα διαλύονται, οποίοι πρέπει να ήσθε σεις εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν»! (2 Πέτρ. 3:11) Ασφαλώς, έχουμε ανάγκη ‘να παρηγορούμε και να οικοδομούμε ο ένας τον άλλον’. Πρέπει να ‘ζητούμε πάντοτε το καλό ο ένας για τον άλλον’. (1 Θεσ. 5:11, 15) « Άρα λοιπόν ενόσω έχομεν καιρόν, ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως.» (Γαλ. 6:10) Για το σκοπό αυτό, μην παραλείπετε να ‘αγρυπνείτε και να εγκρατεύεσθε’.—1 Θεσ. 5:6.

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Όλοι οι άνθρωποι που θέλουν να περάσουν ζωντανοί στη νέα τάξη του Θεού πρέπει να συρρεύσουν στην αληθινή λατρεία του Ιεχωβά

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Οι χριστιανοί που υπήκουσαν στον Ιησού εγκατέλειψαν την Ιερουσαλήμ έγκαιρα και δεν υπέστησαν την τύχη της το 70 μ.Χ.

[Εικόνα στη σελίδα 19]

Ο Λόγος του Θεού παρομοιάζει τους άγρυπνους δούλους του με καλά εκπαιδευμένους στρατιώτες που φορούν την προστατευτική πανοπλία και είναι έτοιμοι να υπακούσουν

[Εικόνα στη σελίδα 20, 21]

Όταν οι Ισραηλίτες άρχισαν να ‘αλλαλάζουν αλλαλαγμόν μέγαν’, τα τείχη της Ιεριχώ έπεσαν