Ένα Προφητικό Πρότυπο για την Εποχή Μας

«Εγώ είμαι ο Ιεχωβά. . . . εγώ αναγγέλλω νέα πράγματα· πριν εκφύωσι, λαλώ περί αυτών εις εσάς.»—Ησ. 42:8, 9, ΜΝΚ.

 1. Ποια εκτίμησι δείχνει ο Ιεχωβά όταν οδηγή τις προφητείες του σ’ εκπλήρωσι;

Ο ΙΕΧΩΒΑ είναι ο Θεός της αληθινής προφητείας. Με το να εκπληρώνη τις προφητείες του, προχωρεί ακαταμάχητα προς τον μεγαλειώδη σκοπό του ν’ απαλλάξη το σύμπαν απ’ όλους τους στασιαστάς. Εν τούτοις, είχε λεχθή γι’ αυτόν στους αρχαίους χρόνους ότι «Κύριος ο Ιεχωβά δεν θέλει κάμει ουδέν, χωρίς να αποκαλύψη το απόκρυφον αυτού εις τους δούλους αυτού τους προφήτας.» (Αμώς 3:7, ΜΝΚ) Στους συγχρόνους καιρούς, επίσης, οι δούλοι του Θεού μπορούν να είναι βέβαιοι ότι θα τους πληροφορήση εκ των προτέρων για ό,τι πρόκειται να συμβή, έτσι ώστε να μπορέσουν να ενεργήσουν για τη σωτηρία τη δική των και άλλων.—1 Τιμ. 4:16.

2, 3. (α) Τι μας βεβαιώνει ότι γεγονότα των αρχαίων χρόνων έχουν προφητική σημασία; (β) Ποιες ήσαν οι πιο ισχυρές εντυπώσεις σας όταν διαβάσατε τα κεφάλαια ένα έως έξη του βιβλίου Ιησούς του Ναυή;

² «Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν.» Αυτό περιλαμβάνει, όχι μόνο τις προφητείες, οι οποίες έχουν άμεση σχέσι με την διευθέτησι του μακραίωνος ζητήματος που υπάρχει μεταξύ των δύο ‘σπερμάτων,’ αλλά επίσης και πολλά δραματικά γεγονότα που κατηύθυνε ο Ιεχωβά να συμβούν στην ιστορία του λαού του. Πολλά απ’ αυτά τα γεγονότα συνέβησαν για τη δική μας προειδοποίησι σήμερα. «Ταύτα δε πάντα εγίνοντο εις εκείνους παραδείγματα, και εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών, εις τους οποίους τα τέλη των αιώνων έφθασαν.» (1 Κορ. 10:11) Μερικά απ’ αυτά τα αρχαία δράματα δείχνουν πώς ο Θεός θα κερδίση τη νίκη κατά των εχθρών του, καθώς και το έργο που έχομε το προνόμιο να εκτελούμε καθώς συμμετέχομε στην πομπή της νίκης.

³ Ένα τέτοιο δράμα είναι εκείνο που παίχθηκε από τον Ιησού του Ναυή και το έθνος Ισραήλ όταν εισήλθαν στη Γη της Επαγγελίας. Μπορείτε να διαβάσετε τη συγκινητική αφήγησι στα κεφάλαια ένα έως έξη του βιβλίου Ιησούς του Ναυή. Συνιστάται ν’ ανοίξετε τη Γραφή σας και να το πράξετε, έτσι ώστε να μπορέσετε να εκτιμήσετε καλύτερα την επίδραση του δράματος.

ΖΗΛΩΤΗΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

 4. Ποιο σημείο στο ιστορικό της ζωής του Ιησού του Ναυή έχει ενδιαφέρον για μας σήμερα;

⁴ Ας εξετάσωμε κάτι από το ιστορικό του Ιησού του Ναυή. Σαράντα περίπου χρόνια προηγουμένως, όπως δείχνει η Βιβλική αφήγησις, ενώθηκε μαζί με τον Χάλεβ στο να ενθαρρύνη τους δυσαρεστημένους Ισραηλίτας να προχωρήσουν και να λάβουν κατοχή της ‘σφόδρα αγαθής γης’ που τους είχε υποσχεθή ο Ιεχωβά. Λόγω της ελλείψεως πίστεως που είχαν, εκείνοι οι Ισραηλίται απωλέσθησαν στην έρημο, αλλά ο Ιεχωβά διεφύλαξε τον Ιησού του Ναυή για να οδηγήση μια νέα γενεά Ισραηλιτών στην γην «ρέουσαν γάλα και μέλι»—και τούτο στην καλά προχωρημένη ηλικία των ογδόντα περίπου ετών! Σ’ αυτό το σημείο, ο Ιησούς του Ναυή ήταν ακριβώς όμοιος με πολλούς πιστούς σκαπανείς προχωρημένης ηλικίας σήμερα, οι οποίοι εξακολουθούν να ηγούνται στην υπηρεσία του Θεού—ένα εξαιρετικό παράδειγμα για άλλους.—Αριθμ. 14:6-9· Δευτ. 31:7, 8.

 5. (α) Ποια ήσαν μερικά από τα προσόντα του Ιησού του Ναυή; (β) Πώς μπορούμε να γίνωμε ισχυροί, όπως ο Ιησούς του Ναυή;

⁵ Ο Ιησούς του Ναυή ήταν ένας μαχητής, κι’ έτσι έπρεπε να είμεθα κι’ εμείς—θεοκρατικοί πολεμισταί γυμνασμένοι στον χειρισμό της ‘μαχαίρας του πνεύματος,’ του Λόγου του Θεού. (Εφεσ. 6:11-18) Ο Ιησούς του Ναυή ήταν άγρυπνος, άφοβος και πλήρης στην διεκπεραίωσι των διορισμών του, και μπορούμε κι’ εμείς επίσης να είμεθα έτσι. Διότι μπορούμε ν’ αντλούμε δυνάμεις από την ίδια πηγή που αντλούσε ο Ιησούς του Ναυή. Οφείλομε να είμεθα πολύ προσεκτικοί στα λόγια τον Ιεχωβά στα εδάφια Ιησούς του Ναυή 1:7-9 (ΜΝΚ), όπως ακριβώς ήταν ο Ιησούς του Ναυή:

«Μόνον ίσχυε και ανδρίζου σφόδρα, δια να προσέχης να κάμνης κατά πάντα τον νόμον, τον οποίον προσέταξεν εις σε Μωυσής ο θεράπων μου· μη εκκλίνης απ’ αυτού δεξιά ή αριστερά, δια να φέρησαι μετά συνέσεως πανταχού όπου αν υπάγης. Δεν θέλει απομακρυνθή τούτο το βιβλίον του νόμου από του στόματός σου, αλλ’ εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα, δια να προσέχης να κάμνης κατά πάντα όσα είναι γεγραμμένα εν αυτώ· διότι τότε θέλεις ευοδούσθαι εις την οδόν σου, και τότε θέλεις φέρεσθαι μετά συνέσεως. Δεν σε προστάζω εγώ; ίσχυε και ανδρίζου· μη φοβηθής, μηδέ δειλιάσης· διότι είναι μετά σου Ιεχωβά ο Θεός σου όπου αν υπάγης.»

 6. Πώς μπορούμε να καλλιεργούμε ζήλο ακόμη μεγαλύτερο από τον ζήλο του Ιησού του Ναυή;

⁶ Ο Ιησούς του Ναυή είχε στη διάθεσί του τον νόμο του Θεού υπό την μορφή των πρώτων πέντε βιβλίων της συγχρόνου μας Βίβλου και πιθανόν το βιβλίο του Ιώβ. Σήμερα, έχομε εξήντα περίπου θεόπνευστα βιβλία επί πλέον—όλους τους προφήτας, τους ψαλμούς και τα συγγράμματα των Ιουδαίων μαθητών του Ιησού. Καθώς τώρα εγκύπτομε «εις τον τέλειον νόμον της ελευθερίας,» μπορούμε να εξαρτισθούμε για να κάνωμε έργα πολύ μεγαλύτερα απ’ αυτά που έκαμε ο Ιησούς του Ναυή. (Ιάκ. 1:25· Ιωάν. 14:12) Ο ζήλος μας πρέπει επίσης να υπερβαίνη τον ζήλο τον Ιησού του Ναυή. Και φυσικά θα είμεθα πάντα ζηλωταί για την υπόθεσι του Ιεχωβά, αν στοχαζώμεθα ημέρα και νύκτα γύρω από τον Λόγο του, αν είμεθα επιμελείς στην ανάγνωσι και τη μελέτη των θεοπνεύστων Γραφών.

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΓΙΑ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟ

 7. (α) Πότε αρχίζει να εκπληρώνεται το δράμα, και γιατί είχε ευλογηθή το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ; (β) Πώς ο Ιησούς του Ναυή εξεικονίζει κατάλληλα τον Ιησού;

⁷ Ο Ιεχωβά είχε διατάξει την κατάκτησι της Χαναάν. Η πίστις του Ιησού του Ναυή στον Ιεχωβά ήταν ακλόνητη, και ομοίως οι Ισραηλίται ενεπιστεύθησαν στον Ιησού του Ναυή, λέγοντας σ’ αυτόν: «Πάντα όσα προστάζεις εις ημάς, θέλομεν κάμει· και πανταχού όπου αποστείλης ημάς, θέλομεν υπάγει.» (Ιησ. Ναυή 1:16) Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ, με το να διοργανωθή πάλι για να δώση μαρτυρία για τη βασιλεία του Θεού, εξέφρασε όμοια πιστότητα και προθυμία, και ο Ιεχωβά τους ευλόγησε μέσω του Μεγαλυτέρου από τον Ιησού του Ναυή, του Ιησού Χριστού. Πόσο κατάλληλο είναι ότι και τα δύο πρόσωπα ονομάζονται «Ιησούς,» που σημαίνει «ο Ιεχωβά είναι Σωτηρία.»

 8. Τι εξεικονίζουν η Χαναάν και η Ιεριχώ, και με ποιο τρόπο;

⁸ Ο Ιησούς του Ναυή απέστειλε τώρα δύο άνδρες για να κατασκοπεύσουν την Χαναάν και τους είπε: «Υπάγετε, ίδετε την γην, και την Ιεριχώ.» (Ιησ. Ναυή 2:1) «Χαναάν» σημαίνει «ταπεινωμένος.» Φαίνεται να εξεικονίζη τη γη της οργανώσεως του Σατανά, το κατηραμένο «σπέρμα» του στη γη. Ως πρώτος καρπός της κατακτήσεως, η ειδωλολατρική πόλις Ιεριχώ φαίνεται να εξεικονίζη την ‘Βαβυλώνα την Μεγάλην,’ της οποίας ο «Χριστιανικός κόσμος» αποτελεί ένα κύριο μέρος, και η οποία πρόκειται να ‘κατακαυθή εν πυρί’ όταν ο Θεός αρχίζη να εκτελή τις κρίσεις του επάνω στο παρόν σύστημα πραγμάτων.—Αποκάλ. 17:5, 16, 18.

 9. Ποια εκπλήρωσις της κατασκοπεύσεως της Χαναάν έλαβε χώρα;

⁹ Οι δύο κατάσκοποι, εισήλθαν μυστικά στην Ιεριχώ και πήγαν κατ’ ευθείαν στον οίκο της Ραάβ, όπου εστεγάσθησαν. Στη διάρκεια της μεταβάσεώς των, μπορούσαν καλά να εκτιμήσουν την κατάστασι στη Χαναάν και στην Ιεριχώ. Ομοίως, οι μάρτυρες του Ιεχωβά καθώς εισήρχοντο στον σύγχρονο θεοκρατικό των πόλεμο, ήσαν σε θέσι να διαμορφώσουν σαφή εκτίμησι, από τον Λόγο της προφητείας του Θεού, ότι ο Σατανάς είχε μια μεγάλη οργάνωσι επάνω σ’ αυτή τη γη, το πιο διεφθαρμένο μέρος της οποίας αποτελούσε η ψευδής θρησκεία, και ότι όλο αυτό το ορατό «σπέρμα» του Σατανά ήταν καταδικασμένο σε ταχεία καταστροφή.

10. (α) Ποιον εξεικονίζει η Ραάβ; (β) Τι δείχνει ότι η Ραάβ είχε αποχωρισθή από την ψευδή θρησκεία;

¹⁰ Αλλά ποιον εξεικονίζει η Ραάβ; Μια σημασία του ονόματός της, εκτός του «ευρύς· πλατύς,» είναι «εις ελευθερίαν,» που συμπερασματικά υπονοεί ότι ήταν μια γυναίκα που είχε απελευθερωθή από τη δαιμονική θρησκεία της Χαναάν. Πρέπει, επίσης, να είχε απελευθερωθή από το προηγούμενο επάγγελμά της ως πόρνης, διαφορετικά ο Ιεχωβά δεν θα κατηύθυνε τους κατασκόπους στο σπίτι της. (Δευτ. 23:17, 18) Αντιπροσωπεύει καλώς μια τάξι, η οποία εξέρχεται από την Βαβυλωνιακή θρησκεία και περιφρονείται απ’ αυτήν. Αυτή είναι η τάξις των ομοίων με πρόβατα ανθρώπων, οι οποίοι εκπληρώνουν την προφητεία του Ιησού που εκτίθεται στα εδάφια Ματθαίος 25:34-40 με το ότι δείχνουν καλωσύνη στους αδελφούς του Χριστού. Αυτός είναι ο ‘πολύς όχλος,’ που, όπως η Ραάβ, ακούει για τα μεγάλα έργα του Ιεχωβά και αναγνωρίζει ότι αυτός είναι «Θεός εν τω ουρανώ άνω, και επί της γης κάτω.»—Ιησ. Ναυή 2:11· Αποκάλ. 7:9, 10.

11. (α) Πώς πρέπει να είχαν δαπανήσει τον χρόνο των με την Ραάβ οι κατάσκοποι, και τι εξεικονίζει αυτό; (β) Για ποιο πράγμα ο Λόγος του Θεού επαινεί την Ραάβ;

¹¹ Μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι οι κατάσκοποι δεν εδαπάνησαν τον χρόνο των με τη Ραάβ σε άσκοπες συζητήσεις. Τι μεγάλη ευκαιρία είχαν για να την διδάξουν σχετικά με το νόμο του Θεού! Οι κεχρισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα ήσαν, επίσης, ευτυχείς να δαπανούν χρόνο διδάσκοντας τους περιφρονημένους της γης σχετικά με τον τρόπο σωτηρίας του Θεού. Μ’ αυτό ακολουθούν το παράδειγμα του Ιησού. (Ματθ. 21:31· 11:19) Η Ραάβ ήταν χωρίς αμφιβολία μια φιλόπονη εργάτρια λιναριού, αλλά τώρα ήταν ανήσυχη ν’ αποδείξη την πίστι της μ’ ένα άλλο είδος έργου, κι’ έτσι εζήτησε να κάμη διαθήκη με τους Ισραηλίτας. Γι’ αυτό, ο Λόγος του Θεού την επαινεί, λέγοντας: «Βλέπετε λοιπόν ότι εξ έργων δικαιούται ο άνθρωπος, και ουχί εκ πίστεως μόνον; Ομοίως δε και Ραάβ η πόρνη δεν εδικαιώθη εξ έργων, ότε υπεδέχθη τους απεσταλμένους, και εξέβαλεν αυτούς δι’ άλλης οδού;»—Ιάκ. 2:24, 25· Ιησ. Ναυή 2:6, 12, 13.

12. (α) Πώς ο ‘πολύ όχλος’ οφείλει να ενεργήση σήμερα, όπως προσκιάσθηκε από τη Ραάβ; (β) Τι αντιπροσωπεύει το ‘κόκκινον νήμα’;

¹² Σ’ αυτές τις επικίνδυνες ‘έσχατες ημέρες,’ ο ‘πολύς όχλος’ οφείλει να ενεργή σε συνεργασία με το κεχρισμένο υπόλοιπο των αδελφών του Χριστού και για την προστασία των. Επί πλέον, έχουν επείγουσα ευθύνη να διδάξουν και άλλους ακόμη. Αυτό εξεικονίζεται καλά από το ότι εφιλοξένησε η Ραάβ τους κατασκόπους και τους εξαπέστειλε σε ασφαλή κρύπτη στα όρη, καθώς επίσης και από τη μεταγενέστερη γεμάτη ζήλο πράξι της υπέρ της οικογενείας της. Αλλ’ απητείτο ένα πράγμα ακόμη! Η Ραάβ είχε κατεβάσει τους κατασκόπους από το παράθυρο της μ’ ένα σχοινί. Αυτό το ‘σχοινίον του κόκκινου νήματος’ πιθανόν να ήταν το ίδιο σχοινί που συνέστησαν οι κατάσκοποι στη Ραάβ να δέση στο παράθυρό της. Εκείνοι οι οποίοι θα συνήγοντο στον οίκο της ώφειλαν να παραμείνουν κάτω από την προστασία εκείνου του κοκκίνου νήματος, και να μη βγουν έξω διότι άλλως θα διέτρεχαν κίνδυνο θανάτου, το δε αίμα των θα εβάρυνε τις δικές των κεφαλές. Αυτό υπενθυμίζει την προστασία του Θεού στα πρωτότοκα του Ισραήλ που έμεναν στις σημειωμένες με αίμα κατοικίες το πρώτο Πάσχα, κι’ επίσης στις πόλεις καταφυγίου όπου ο ακούσιος φονεύς ήταν ελεύθερος από την εκτέλεσι λόγω ενοχής αίματος. Το ‘κόκκινον νήμα’ τονίζει την προμήθεια του Θεού σήμερα για τη σωτηρία του ‘πολλού όχλου,’ η οποία προμήθεια συγκεντρώνεται στη θυσία του Ιησού. (Εβρ. 9:19, 28) Εκείνοι οι οποίοι εξέρχονται από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη οφείλουν να εξακολουθούν να παραμένουν κάτω απ’ αυτή την προμήθεια.

13. Ποια αφιερωμένη υπηρεσία εξετέλεσε η Ραάβ, και πώς αυτό είναι προφητικό;

¹³ Ύστερ’ από την αναχώρησι των κατασκόπων, η Ραάβ πρέπει να είχε εντείνει τις προσπάθειές της υπέρ του οίκου της. Ως μία μη Ισραηλίτις, θα είχε κάμει προσωπική αφιέρωσι στον Ιεχωβά, όπως ακριβώς ο ‘πολύς όχλος,’ ο οποίος συνεργάζεται με τόσο ζήλο μαζί με το κεχρισμένο υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ στην παγγήινη εκστρατεία Γραφικής εκπαιδεύσεως της εποχής μας. Είναι πιθανόν να είσθε ένας απ’ αυτούς, και ίσως να είχατε ακόμη τη συγκινητική πείρα να οδηγήσετε μερικά μέλη της δικής σας οικογενείας σε ασφάλεια, μέσω μιας οικιακής Γραφικής μελέτης. Ή πιθανόν να έχετε μελετήσει μαζί με άλλους, οι οποίοι έχουν γίνει δικοί σας ‘αδελφοί και αδελφαί και μητέρες και τέκνα’ με μια πνευματική έννοια, με την ελπίδα αιωνίου ζωής στο επερχόμενο σύστημα πραγμάτων. (Μάρκ. 10:30) Όλοι σεις, οι οποίοι έχετε συναχθή μέσω αφιερώσεως στον Ιεχωβά μέσω του Χριστού, εξακολουθείτε να ασκήτε πίστι με βάσι το χυθέν αίμα του Ιησού. Αυτό θα σημάνη τη σωτηρία σας, όπως ακριβώς το ‘κόκκινον νήμα’ εσήμαινε σωτηρία για τη Ραάβ και τον οίκον της!—Ιησ. Ναυή 2:17-21· 1 Ιωάν. 1:7.

ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ

14, 15. (α) Πώς ο Ιησούς του Ναυή απέδειξε την πίστι του; (β) Ποιο θαύμα συνέβη τώρα και τι αυτό εξεικόνιζε;

¹⁴ Ας γυρίσωμε, τώρα, πίσω στους κατασκόπους, στο στρατόπεδο του Ιησού του Ναυή! Ήταν ο καιρός που επλημμύριζε ο Ιορδάνης, και οι Χαναναίοι θα εσκέφθησαν ότι ο Ιησούς του Ναυή ήταν παράφρων για να επιχειρήση τη διάβασι. Αλλά ο Ιησούς του Ναυή είχε πίστι στον Ιεχωβά, του οποίου η παρουσία ανάμεσα στον Ισραήλ αντεπροσωπεύετο από την κιβωτό της διαθήκης που ήταν μεταξύ των. Όπως τόσο πολλοί πιστοί σκαπανείς σήμερα, «εξηγέρθη ο Ιησούς πρωί»—για να μετακινήση το απέραντο στρατόπεδο των εκατομμυρίων Ισραηλιτών προς τον πλημμυρισμένο ποταμό. Την επομένη, οι ιερείς επροχώρησαν στο χείλος του Ιορδάνου, ‘βαστάζοντες την κιβωτόν του Ιεχωβά, του Κυρίου πάσης της γης’. Και «καθώς» οι πόδες των ιερέων εβυθίσθησαν στον ποταμό, συνέβη κάτι το εκπληκτικό! «Εστάθησαν τα ύδατα τα καταβαίνοντα άνωθεν,» τα δε ύδατα τα κατερχόμενα προς την Αλμυράν Θάλασσαν «εξέλιπον.»—Ιησ. Ναυή 3:1, 13, 15-17, ΜΝΚ.

¹⁵ Τι θαυματουργική απόδειξις της παρουσίας του Ιεχωβά μεταξύ του λαού του! Παρομοία απόδειξις υπάρχει και σήμερα. Καθώς οι λαοί του κόσμου φθάνουν σε κατάσταση πλημμύρας, τόσο από απόψεως αριθμών όσο και κακίας, οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν εμφανισθή θαρραλέα ανάμεσά των. Το άγγελμα της Βασιλείας δεν απέτυχε στο να προξενήση μια οξεία και αποφασιστική διαίρεσι μεταξύ των «άνωθεν,» δίκαια διατεθειμένων ανθρώπων κι’ εκείνων οι οποίοι σπεύδουν μαζί με τα πλήθη στον Αρμαγεδδώνα της καταστροφής. Όπως ακριβώς οι ιερείς που εβάσταζαν την Κιβωτό «ίσταντο στερεοί επί ξηράς εν μέσω του Ιορδάνου και πάντες οι Ισραηλίται διέβαινον,» έτσι οι κεχρισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά της εποχής μας εξακολούθησαν «στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του Κυρίου,» ενώ πολλοί έτσι καθίστανται ικανοί να διασωθούν.—Ιησ. Ναυή 3:14-17· 1 Κορ. 15:58.

16. Ποια αναμνηστική πράξι έκαμε τότε ο Ιησούς του Ναυή, και με ποια σύγχρονη σημασία;

¹⁶ Ο Ιησούς του Ναυή εθεώρησε τόσο σπουδαίο το θαύμα του Ιεχωβά ώστε έλαβε από τον Ιορδάνη δώδεκα μεγάλους λίθους για να τους στήση στα Γάλγαλα, ως μαρτυρία στις μέλλουσες γενεές του Ισραήλ. Επίσης, έστησε δώδεκα άλλους λίθους στην κοίτη του ποταμού, όπου έστεκαν ακόμη οι πόδες των ιερέων που εβάσταζαν την Κιβωτό. Τα στροβιλιζόμενα νερά του Ιορδάνου διέρχονται αδιάκοπα από τότε επάνω απ’ αυτούς τους λίθους μαρτυρίας. Με τον ίδιο τρόπο, τα καταβυθιζόμενα ύδατα του ανθρωπίνου γένους σήμερα δεν μπορούν ν’ αγνοήσουν την παγκόσμιο διακήρυξι κρίσεως, η οποία αυξάνει σε συνεχώς ανερχόμενο ρυθμό από την εποχή της ενάρξεώς της το 1919. Δεν είσθε ευτυχής που μπορείτε τώρα να συμμετέχετε σ’ αυτή τη μαρτυρία; Αυτή η μαρτυρία γίνεται «διά να γνωρίσωσι πάντες οι λαοί της γης την χείρα του Ιεχωβά, ότι είναι κραταιά· διά να φοβήσθε Ιεχωβά τον Θεόν σας πάντοτε.»—Ιησ. Ναυή 4:14-24, ΜΝΚ.

17. Ποια είναι η κατάστασις του κόσμου σήμερα, όπως εξεικονίσθηκε από τη Χαναάν;

¹⁷ Αλλά είχε το θαύμα του Ιεχωβά ως αποτέλεσμα την αλλαγή της καρδιάς των Χαναναίων; Καθόλου! Αν «διελύθησαν αι καρδίαι αυτών,» ήταν μόνο για να σκληρυνθούν ακόμη περισσότερο. Η περιγραφή των Χαναναίων και των ενεργειών των στα εδάφια Λευιτικόν 18:3, 21-27 και Δευτερονόμιον 18:9-12 δείχνει ότι αυτοί ήσαν πάρα πολύ βυθισμένοι, στη διαφθορά για να τους είναι δυνατόν να στραφούν με καρδιές μετανοίας προς τον Ιεχωβά. Ήταν πέραν της κατανοήσεώς των η δύναμις του πνεύματος του Ιεχωβά. Η χώρα θα μπορούσε να καθαρισθή μόνο με την εξαφάνισί των. Σήμερα, επίσης, «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται,» κι’ εξακολουθεί να βυθίζεται σε νέα βάθη ανηθικότητος. Η ‘ημέρα της κρίσεως και της απωλείας των ασεβών ανθρώπων’ είναι πλησίον! Ολόκληρη η οργάνωσις του Σατανά πρέπει να καταστραφή.—Ιησ. Ναυή 5:1· 1 Ιωάν. 5:19· 2 Πέτρ. 3:7.

18. Ποιος καθαρισμός ήταν αναγκαίος, στην αρχαία και τη σύγχρονη εποχή;

¹⁸ Επλησίαζε ο πόλεμος για την κατοχή της Γης της Επαγγελίας! Αλλά πρώτα έπρεπε να καθαρισθή αυτός ο ίδιος ο λαός του Θεού. Η νέα γενεά του Ισραήλ που είχαν γεννηθή στην έρημο δεν είχαν περιτμηθή. Η κατάστασί των παρέμενε ως μια μομφή. Επομένως οι άρρενες ολοκλήρου του έθνους περιετμήθησαν στα Γάλγαλα, για ν’ ‘αφαιρέσουν τον ονειδισμόν της Αιγύπτου.’ (Ιησ. Ναυή 5:9) Στη σύγχρονη εποχή, επίσης, ο λαός του Ιεχωβά ώφειλαν να υποστούν την ‘περιτομήν της καρδίας, κατά πνεύμα,’ η οποία περιλαμβάνει πλήρη καθαρισμό από την ακαθαρσία του κόσμου του Σατανά και απόδοσι αποκλειστικής αφοσιώσεως στον Ιεχωβά και στην υπηρεσία του. Είσθε ένας απ’ εκείνους οι οποίοι τώρα επιμελώς υπηρετούν τον Ιεχωβά με αφιέρωσι, από καθαρή καρδία;—Ρωμ. 2:29.

19. Ποια είναι η προφητική σημασία των γεγονότων που ωδήγησαν στην επίθεσι κατά της Ιεριχώ;

¹⁹ Τι χαρά πρέπει να είχε χαρακτηρίσει τον εορτασμό του πρώτου Πάσχα στη Γη της Επαγγελίας! Και τώρα, καθώς ο Ισραήλ άρχιζε να τρώγη τα προϊόντα της γης, το θαυματουργικό μάννα, η τροφή των επί σαράντα χρόνια, έπαυσε. Στη σύγχρονη εποχή, επίσης, ο λαός του Ιεχωβά, εκτιμώντας περισσότερο τη θυσία του ‘Αμνού του Θεού,’ έχουν προχωρήσει σε πιο στερεά πνευματική τροφή και βαθύτερη κατανόησι του μεγαλειώδους Λόγου της προφητείας του Ιεχωβά. Έχουν ενισχυθή για πνευματικό πόλεμο. Όπως ακριβώς ο «αρχιστράτηγος της δυνάμεως του Ιεχωβά,» αναμφισβήτως ο «Λόγος» (Ιωάν. 1:1), εμφανίσθηκε για να ενισχύση τον Ιησού του Ναυή σ’ αυτό το σημείο, έτσι και ο λαός του Ιεχωβά σήμερα έχει την ενισχυτική διαβεβαίωσι από τις Άγιες Γραφές του Θεού ότι ο ενδοξασμένος Χριστός είναι μαζί των για να τους οδηγήση στον θεοκρατικό πόλεμο.—Ιησ. Ναυή 5:14, 15, ΜΝΚ.

20. Ποια περίεργη στρατηγική πολέμου ακολούθησε ο Ιησούς του Ναυή, και γιατί;

²⁰ Αλλά τώρα στρεφόμεθα στην Ιεριχώ, μια πόλι ‘συγκεκλεισμένην και ωχυρωμένην’ πίσω από συμπαγή τείχη. Τα ξηραμένα από φωτιά ερείπια που παραμένουν ως αυτή την ημέρα ομιλούν για τη σχεδόν απόρθητη ισχύ της πόλεως. Κανένα απλό ανθρώπινο στράτευμα δεν θα μπορούσε να την καταλάβη με ταχεία έφοδο. Αλλά και κανένα απλό ανθρώπινο στράτευμα δεν ακολούθησε ποτέ στρατηγική ομοία μ’ εκείνη που είχε διατάξει τώρα ο Ιεχωβά! Ο Ισραήλ οφείλει να προχωρήση, όλοι οι άνδρες πολέμου. Μια φορά την ημέρα, επί έξη ημέρες, οφείλουν να βαδίσουν γύρω από την πόλι, με τους ιερείς, τις σάλπιγγες και την κιβωτό του Ιεχωβά στο μέσον των, οι δε ιερείς να σαλπίζουν συνεχώς τις σάλπιγγες. Τι παράδοξο! Και πόσο πρέπει να εγέλασαν και να ειρωνεύθηκαν εκείνοι που ήσαν μεσ’ από τα τείχη της Ιεριχώ!—Ιησ. Ναυή 6:6-9.

21. Πώς η θαρραλέα πορεία του Ισραήλ βρίσκει εκπλήρωσι;

²¹ Απαιτήθηκε θάρρος εκ μέρους εκείνων των Ισραηλιτών για να βαδίσουν με θεοκρατική τάξι γύρω από τη μεγάλη εκείνη πόλι. Και απαιτείται θάρρος από τους μάρτυρας του Ιεχωβά σήμερα να εξακολουθούν να περιέρχωνται την Βαβυλώνα τη Μεγάλη, με το κύριο οχυρό της του «Χριστιανικού κόσμου,» σαλπίζοντας το άγγελμα της καταστροφής. Αλλά εξακολουθούμε να περιερχώμεθα επανειλημμένως τον τομέα στον οποίο πηγαίνομε, περιφρονώντας τους ονειδισμούς, και με ισχυρή εμπιστοσύνη στο ότι η παρουσία του Ιεχωβά είναι μαζί μας. Το άγγελμα κρίσεως είναι του Θεού, και διακηρύττει με σαφείς ήχους ότι η Σατανική οργάνωσις της ψευδούς θρησκείας πρόκειται πράγματι να ‘ερημωθή.’ Μόνο ένα «άγιον σπέρμα» το οποίον προωθεί την καθαρή, αληθινή λατρεία του Ιεχωβά Θεού πρόκειται να παραμείνη.—Ησ. 6:11-13.

22. Τι προεικονίζει η υπακοή του Ισραήλ στην εντολή του Ιησού του Ναυή;

²² Ο Ιησούς του Ναυή είχε προστάξει τον λαό: «Δεν θέλετε αλαλάξει, ουδέ θέλει ακουσθή η φωνή σας, ουδέ θέλει εξέλθει λόγος εκ του στόματός σας, μέχρι της ημέρας καθ’ ην θέλω σας ειπεί να αλαλάξητε· τότε θέλετε αλαλάξει.» (Ιησ. Ναυή 6:10) Στη σύγχρονη εποχή, επίσης, οι μάρτυρες του Ιεχωβά σαλπίζουν με ζήλο «τούτο το ευαγγέλιον» της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού, αλλά χωρίς να ενασχολούνται στο να σαλπίζουν μάχες ή να εισέρχωνται σε ωργισμένες συζητήσεις με τους εναντιουμένους του «Χριστιανικού κόσμου» που έχουν σκληρυνθή. «Χάσμα μέγα» διαιρεί τώρα αυτούς από τους αληθινούς λάτρεις του Θεού. (Λουκ. 16:26) Εν τούτοις, άτομα με έντιμη καρδιά μπορούν ακόμη να διαφύγουν από τη Βαβυλωνιακή θρησκεία. Αλλά οφείλουν να ενεργήσουν, και να ενεργήσουν γρήγορα, όπως έπραξαν η Ραάβ και ο οίκος της.—Σοφον. 2:3.

ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ

23. (α) Γιατί ήταν ασυνήθης η εβδόμη ημέρα; (β) Πώς οι μάρτυρες του Ιεχωβά αντιδρούν στη σημασία των καιρών, και με ποια βεβαίωσι;

²³ Τώρα είναι η εβδόμη ημέρα της πορείας. Μήπως ήταν αυτή μια ημέρα για «ύπνον» ή για να πάρουν τα πράγματα στα ελαφρά εξαιτίας του μήκους της πορείας; Κάθε άλλο! Δεν είχαν σάββατον αναπαύσεως στη διάρκεια των έξη ημερών, ούτε και αυτή η εβδόμη ημέρα επρόκειτο να είναι ένα σάββατον. Την ημέρα εκείνη «εξηγέρθησαν, περί τα χαράγματα.» Τώρα έπρεπε να περιέλθουν την πόλι επτά φορές σε μια μόνο ημέρα! Ναι, αυτή η τελική προσπάθεια έπρεπε να είναι μεγαλύτερη από την προσπάθεια όλων των προηγουμένων ημερών μαζί! (Ιησ. Ναυή 6:15) Και σήμερα, με λιγώτερο από επτά έτη που απομένουν ως το τέλος των έξη χιλιάδων ετών της ανθρωπίνης ιστορίας, και με όλες τις προφητικές αποδείξεις ότι επίκειται ο συγκλονισμός του «Χριστιανικού κόσμου» από τα υπερήφανα θεμέλια του, μήπως δεν φλεγόμεθα από ζήλο να περιέλθωμε τον τομέα μας επτά φορές και ακόμη περισσότερο; Ο καιρός είναι σύντομος, και το άγγελμα πρέπει να σαλπισθή! Δεν είναι καιρός για να εκλύωνται τα χέρια ή να κλονίζωνται τα γόνατα. (Σοφον. 3:16, 17· Ησ. 35:3, 4) Καθώς δίνομε όλο τον εαυτό μας στην υπηρεσία του, μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά, ο Θεός ο οποίος «δεν ατονεί, και δεν αποκάμνει,» θα είναι βεβαίως ανάμεσά μας για να μας ενισχύση, όπως ακριβώς η κιβωτός της παρουσίας του Ιεχωβά ήταν ανάμεσα στο στράτευμα του Ιησού του Ναυή που ευρίσκετο εν πορεία. Αυτός θα εξακολουθή να ενσταλάζη δύναμι μέσα μας καθώς η τελική πορεία γίνεται πιο έντονη.—Ησ. 40:28.

24. Πώς μπορούμε τώρα να συμμετάσχωμε στην επιτάχυνσι της δράσεως της εβδόμης ημέρας;

²⁴ Μεγαλειώδη όργανα για ‘σάλπισμα’ σ’ αυτή την τελική πορεία είναι τα περιοδικά Η Σκοπιά και Ξύπνα!, τα οποία έχουν τώρα μια συνδυασμένη κυκλοφορία 11.400.000 και πλέον τευχών σε κάθε έκδοσι, και εκδίδονται δυο φορές τον μήνα σ’ όλες τις κυριότερες γλώσσες της γης. Μπορείτε ν’ αυξήσετε τη συμμετοχή σας στη διάθεσι αυτών των περιοδικών καθώς το τέλος πλησιάζει; Και μπορείτε να είσθε ακριβώς τόσο επιμελείς όσο ήταν η Ραάβ με το να επεκτείνετε το έργο σας μελετών, κάνοντας καλή χρήσι του βιβλίου Η Αλήθεια Που Οδηγεί Στην Αιώνια Ζωή και άλλων εκδόσεων μελέτης, μαζί με την Αγία Γραφή ως το βασικό βιβλίο διδασκαλίας; Η Ραάβ χωρίς αμφιβολία γρήγορα παρετήρησε τον πολλαπλασιασμό της πορείας των Ισραηλιτών την εβδόμη ημέρα, έτσι ώστε και αυτή εδιπλασίασε τις προσπάθειές της για να οδηγήση μέσα ολόκληρη την οικογένεια της. Καθώς κι’ εμείς διαβάζομε σήμερα τα σημεία της προσεγγίσεως της καταστροφής της ψευδούς θρησκείας, πρέπει να διπλασιάσωμε, επίσης, τις προσπάθειές μας για να φέρωμε μέσα όλα τα μέλη της δικής μας οικογενείας, καθώς επίσης και άλλους οι οποίοι μπορούν ακόμη να γίνουν μέλη της επιγείου οικογενείας του Θεού.—Εφεσ. 3:14-16.

25. Σε τι αποκορυφώνεται η πορεία της νίκης, και για ποιο πράγμα μπορούμε να είμεθα βέβαιοι σήμερα;

²⁵ Η οικογένεια της Ραάβ είχε συναχθή μέσα, καθώς οι πλήρεις ‘επτά φορές’ της πορείας επλησίαζαν στο τέλος των, το σάλπισμα έφθανε στο τελικό του αποκορύφωμα. Τώρα ο Ιησούς του Ναυή διέταξε: «Αλαλάξατε· διότι ο Ιεχωβά παρέδωκεν εις εσάς την πόλιν.» (Ιησ. Ναυή 6:16, ΜΝΚ) Καθώς ο λαός άρχισε να σαλπίζη «αλαλαγμόν μέγαν,» τα τείχη της Ιεριχώ κατέπεσαν σε συντρίμματα στη γη, και ο Ισραήλ έσπευσε ν’ ανεβή με ορμή στην πόλι, για να παραδώση σε καταστροφή ανθρώπους και ζώα. Μόνο η Ραάβ και τα μέλη της οικογενείας της επέζησαν από το ολοκαύτωμα! Στην εκπλήρωσι, ποια μορφή θα λάβη ο τελικός αλαλαγμός της νίκης δεν γνωρίζομε ακόμη. Ούτε γνωρίζομε και τον χρόνο του. (Ματθ. 24:36-39) Αλλά μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι το έργο της διακηρύξεως των κρίσεων του Θεού, και της διδασκαλίας της αληθείας της Γραφής στους πράους, θα ευημερή και θ’ αυξάνη ώσπου θα φθάση στο τελικό αποκορύφωμα. Τι προνόμιο θα είναι τότε για το λαό του Θεού να συμμετέχη σ’ αυτή την μεγάλη κραυγή νίκης, και να βλέπη το σύγχρονο φρούριο της ψευδούς θρησκείας να σωριάζεται με την καταστροφή της για να μη εγερθή ποτέ πια! Όπως η Ιεριχώ, θα είναι κατηραμένη για πάντα.—Ιησ. Ναυή 6:20, 26· 1 Βασ. 16:34.

26. Ποια προσδοκία υπάρχει ενώπιον του ‘πολλού όχλου’ σήμερα, και πώς είχε προεικονισθή αυτό;

²⁶ Αλλά εκείνοι που θα επιζήσουν, όπως εκείνοι οι οποίοι διεσώθησαν από την καταστροφή της Ιεριχώ λόγω ασκήσεως πίστεως στο ‘σχοινίον του κοκκίνου νήματος,’ μπορούν ν’ αποβλέπουν σε πλούσιες ευλογίες αιωνίου ζωής βάσει της απολυτρωτικής θυσίας του Χριστού Θα εξακολουθήσουν να ‘κατοικούν’ ως ο ευνοούμενος λαός του Θεού, όπως ακριβώς είχε εξεικονισθή από την Ραάβ και τον οίκο της την αρχαία εποχή: «Και εις την Ραάβ την πόρνην, και εις την οικογένειαν του πατρός αυτής, και εις πάντα όσα είχε, ο Ιησούς εφύλαξε την ζωήν· και κατοικεί εν τω μέσω του Ισραήλ έως της σήμερον· διότι έκρυψε τους κατασκόπους τους οποίους απέστειλεν ο Ιησούς δια να κατασκοπεύσωσι την Ιεριχώ.» Όλοι εκείνοι από τον ‘πολύν όχλον’ οι οποίοι συνεργάζονται με το υπόλοιπο των αδελφών του Χριστού στο μεγάλο έργο κηρύγματος και διδασκαλίας αυτής της συγχρόνου περιόδου κρίσεως μπορούν ν’ αναμένουν ομοία εύνοια από τον Ιεχωβά.—Ιησ. Ναυή 6:25.

27. Ποιες ιδιότητες πρέπει να εκδηλώνωμε τώρα, και ποιες ευλογίες όμοιες με της Ραάβ μπορεί ν’ απολαμβάνη ο ‘πολύς όχλος’;

²⁷ Είθε να εκδηλώνωμε πάντοτε την ιδία γνήσια ποιότητα πίστεως, η οποία εχαρακτήριζε τον Ιησού του Ναυή, όλον τον Ισραήλ και τη Ραάβ και τον οίκο της σ’ αυτούς τους κρισίμους καιρούς! Ισχυρή πίστις, σε συνδυασμό με υπακοή, είχαν την αμοιβή των: «Διά πίστεως έπεσον τα τείχη της Ιεριχώ, αφού εκυκλώθησαν επί επτά ημέρας. Δια πίστεως η πόρνη Ραάβ δεν συναπωλέσθη με τους απειθήσαντας, δεχθείσα τους κατασκόπους με ειρήνην.» (Εβρ. 11:30, 31) Και η Ραάβ είχε μια περαιτέρω μεγάλη αμοιβή, με το ότι ο Σαλμών—πιθανόν ένας από τους δύο κατασκόπους—την έλαβε ως σύζυγό του, κι’ έτσι εγέννησε σ’ αυτόν τον Βοόζ, ένα από την κατά σάρκα γραμμή που οδηγούσε στο Σπέρμα της Επαγγελίας. Εκείνοι οι οποίοι υπηρετούν σήμερα με πίστι ομοία με της Ραάβ έχουν, επίσης, μεγάλα προνόμια πνευματικής συναναστροφής μαζί μ’ εκείνους που έχουν κληθή ν’ αποτελέσουν μέρος του «σπέρματος» μέσω «πίστεως της εν Χριστώ Ιησού.»—Γαλ. 3:26-29.

28. Ποιο επείγον προνόμιο μπορούν ν’ απολαμβάνουν οι αληθινοί Χριστιανοί τώρα, και με ποια προσδοκία;

²⁸ «Και ο Ιεχωβά ήτο μετά του Ιησού, και το όνομα αυτού διεφημίσθη καθ’ όλην την γην.» (Ιησ. Ναυή 6:27, ΜΝΚ) Ο Ιεχωβά θα είναι ομοίως μαζί με το «Σπέρμα,» τον Χριστό Ιησού, καθώς αυτός μάχεται για την ανατροπή της ‘Βαβυλώνας της Μεγάλης,’ περιλαμβανομένου και του «Χριστιανικού κόσμου» και κατόπιν του υπολοίπου του ομοίου με τη Χαναάν ‘σπέρματος’ ή οργανώσεως του Σατανά, τα πάντα για τη διεκδίκησι του αγίου ονόματος του Ιεχωβά. Οι αληθινοί Χριστιανοί που υπάρχουν στη γη σήμερα μπορούν ν’ αγάλλωνται με το επείγον προνόμιό των να διακηρύττουν την βεβαία καταστροφή του όχλου του Σατανά, και να καθοδηγούν στοργικά τα άτομα με έντιμη καρδιά στην οδό της προστασίας και της σωτηρίας. Είθε ο Ιεχωβά να σας ενισχύση για να κάμετε το μέρος σας σ’ αυτό το μεγάλο έργο τώρα στις τελευταίες «επτά φορές» πορείας γύρω από τη σύγχρονη Ιεριχώ.

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Τα τείχη της Ιεριχώ κατέρρευσαν σε ερείπια. Μόνο η Ραάβ και ο οίκος της επέζησαν λόγω πίστεως στο «κόκκινο νήμα.» Δείχνετε κι’ εσείς σήμερα ομοία σωτήριο της ζωής πίστι;