Απομάκρυνσις του Πνεύματος του Γογγυσμού
1. Επιχειρούν οι μάρτυρες του Ιεχωβά να επικρίνουν τους ανθρώπους; Και ποιο πράγμα δείχνει αν συμβαίνη αυτό ή όχι;
ΕΚΕΙΝΟΙ που έχουν αφιερωθή για να υπηρετήσουν τον Θεό, πρέπει να δίνουν προσοχή στα συμφέροντα της βασιλείας του Θεού και στη διεκδίκησι του ονόματός του. Δεν πρέπει ποτέ να γίνουν φυσιωμένοι ή υψηλόφρονες επειδή έχουν την αλήθεια ή επειδή γνωρίζουν την οδόν της ζωής. Το ότι έχουν απλώς αυτή τη γνώσι, δεν τους κάνει καλύτερους από οποιονδήποτε άλλον. Αλλά έχουν αρκετή λογική να λάβουν αυτή τη γνώσι της αληθείας, ν’ αποκτήσουν την κατανόησι που είναι ωφέλιμη σ’ αυτούς, και να εργάζωνται για τα συμφέροντα του Ιεχωβά. Είναι ευγνώμονες στον Ιεχωβά. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν επιχειρούν να επικρίνουν τους ανθρώπους οι οποίοι τους ζητούν να τους επισκεφθούν στα σπίτια τους. Μάλλον είναι ευτυχείς για την ευκαιρία και ερωτούν τους ανθρώπους καλής θελήσεως αν θα είναι εν τάξει να υπάγουν και να συμμελετήσουν μαζί τους. Έχουν μεγάλη επιθυμία να μοιρασθούν με τους ανθρώπους εκείνο που έλαβαν. Έχοντας την αλήθεια, θέλουν να την δώσουν σε όλους όσοι έχουν αυτιά για να ακούουν, είτε αυτό μπορεί να γίνη το πρωί, είτε το απόγευμα, είτε το βράδυ—σε οποιονδήποτε καιρό κατάλληλον για τον ακροατή. Ο Ιεχωβά λέγει ότι ο λαός του θα ψάλλη τους αίνους του ημέρα και νύχτα στο ναό του, και αυτό σημαίνει ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά πρέπει να ασκούν αληθινή λατρεία ημέρα και νύχτα, υπηρετώντας τον με τη διακήρυξι των αγαθών νέων.
2. Ποια ήταν η πηγή των θλίψεων των Ισραηλιτών στην έρημο, και πώς μπορούμε να δείξωμε πίστι και ν’ αποκτήσωμε ευτυχία σήμερα;
2 Όταν κυττάζωμε προς τα πίσω στις ατυχείς πείρες των Ισραηλιτών στην έρημο, βρίσκομε ότι οι θλίψεις ωφείλοντο σε γογγυστάς και επικριτάς. Ποια, όμως, ευτυχία θα είχαν αν ακολουθούσαν τις διατάξεις του Θεού! Πίστις ήταν όλο εκείνο που εχρειάζετο· ήταν ένα τόσο απλό πράγμα. Και το ίδιο είναι αληθινό σήμερα. Αν συμμορφωνώμεθα με τις διατάξεις που ορίζει ο Θεός για μας, δείχνομε την πίστι μας. Μπορούμε να δίνωμε την αλήθεια στους άλλους μέσω της μαρτυρίας μας από σπίτι σε σπίτι, και ενεργώντας έτσι μπορούμε ν’ αποκτήσωμε ευτυχία. Δεν υπάρχει λόγος να μην είμεθα ευτυχείς στη ζωή μας.
3. Πώς μπορούν να διευθετηθούν δυσκολίες σ’ έναν ιεραποστολικό οίκο;
3 Ας κυττάξωμε τα πράγματα μ’ ένα πρακτικό τρόπο. Σπουδασταί αποφοιτούν από την Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ», και πηγαίνουν σ’ έναν ιεραποστολικό οίκο. Δεν υπάρχει λόγος να μη διάγουν μαζί με ευτυχία, διότι θα μπορούν να δίνουν την αλήθεια στους άλλους όλο τον καιρό του νέου των διορισμού. Αν μικρές δυσκολίες και δοκιμασίες εγείρωνται στον οίκο μεταξύ αδελφών εκεί, μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι ένας τουλάχιστον απ’ αυτούς σφάλλει. Αλλά ποιο είναι το σφάλμα του; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ταραχή βρίσκεται μ’ εκείνους που φιλονεικούν· εκείνο λοιπόν που πρέπει να γίνη είναι να τους συνάξη κανείς μαζί και να διαπιστώση τι βρίσκεται στον πυθμένα όλης αυτής της ταραχής. Αν ο καθένας ενδώση ή υποχωρήση λίγο, δηλαδή, αν υπάρξη μικρή παραχώρησις από κάθε πλευρά, η ταραχή μπορεί εύλογα να εκλείψη και δεν θα λεχθή πια τίποτε γι’ αυτήν.
4. Τι χρειαζόμεθα για να κάμωμε επιτύχη τη συμβίωσί μας, και γιατί οφείλομε να ενεργήσωμε έτσι;
4 Αν οι δυσκολίες έχουν διευθετηθή αλλά παραμένη μνησικακία και από τις δύο πλευρές, δεν θα υπάρχη ακόμη ευτυχία. Σ’ έναν ιεραποστολικό οίκο πρέπει να θέλετε να διάγετε καλά με τους αδελφούς σας και τις αδελφές σας. Αυτό αληθεύει, επίσης, και για οποιονδήποτε οίκο· πρέπει να υπάρχη επιθυμία να διάγωμεν ομαλά ο ένας με τον άλλον. Θυμηθήτε ότι όλοι είναι δούλοι του Θεού όπως ακριβώς και σεις. Όλοι σας έχετε τόσο πολλά να κάμετε επειδή γνωρίζετε την αλήθεια του λόγου του Θεού. Όλοι σας θέλετε περισσότερη γνώσι. Ήδη ελάβατε πολλές πληροφορίες και ασφαλώς γνωρίζετε τον λόγον του Θεού ως αποτέλεσμα της επιμελούς μελέτης σας. Αλλά θέλετε ακόμη να μελετήσετε· απολαμβάνετε ακόμη την ανάγνωσι του λόγου του, και θέλετε να δείξετε την πίστι σας σ’ αυτόν μεταδίδοντας τα αγαθά αυτά νέα στους άλλους. Τώρα αν όλοι σας έχετε το ίδιο αυτό φρόνημα και κηρύττετε τον λόγον του Θεού στον αγρό, γιατί δεν μπορείτε να προχωρήσετε μαζί συμφωνώντας και στα άλλα πράγματα; Γιατί δεν μπορούμε να ζήσωμε όπως ο Θεός θα ήθελε να ζήσωμε: με ευτυχία, χωρίς να γογγύζωμε ο ένας για τον άλλον; Όλο εκείνο που χρειάζεται να πράξωμε για να κάμωμε επιτύχη τη συμβίωσί μας είναι το να δίδωμε ή να υποχωρούμε λίγο. Όλοι στην οργάνωσι του Ιεχωβά πρέπει ν’ αποδίδουν την αληθινή τους λατρεία σ’ αυτόν. Πρέπει επίσης να δείχνουν αγάπη στον πλησίον των και ν’ αγωνίζωνται για ευχαρίστησι στη ζωή των.
5. Γιατί οι υπερήφανοι πιστεύουν σ’ ένα ψεύδος, και γιατί δεν είναι ευτυχείς;
5 Ο ψαλμωδός είπε: «Πόσον μακάριος ο άνθρωπος όστις έθεσε τον Γιαχβέ [ή, Ιεχωβά] ελπίδα του, και δεν αποβλέπει εις τους υπερηφάνους, και εις τους κλίνοντας επί ψεύδη.» (Ψαλμός 40:4, Ro) Ένας αλαζονικός άνθρωπος ποτέ δεν έχει ευτυχία. Σκέπτεται μόνο για τον εαυτό του, όχι για τον πλησίον του, και ειδικά λησμονεί τον Ιεχωβά τον Θεόν του. Όταν η Μαριάμ και ο Ααρών έγιναν υπερήφανοι απέναντι του Μωυσέως του αδελφού των, εταπεινώθηκαν· και σήμερα ποτέ δεν μπορούμε να γίνωμε υπερήφανοι αν κατανοούμε τη θέσι μας ενώπιον του Ιεχωβά, του Ανωτέρου. Είμεθα οι κατώτεροι· δεν υπάρχει, λοιπόν, λόγος να γίνωμε αλαζονικοί ή φυσιωμένοι. Μόλις γίνωμε υπερήφανοι, πιστεύομε σ’ ένα ψεύδος· νομίζομε ότι είμεθα σπουδαίοι. Αστοχούμε να θυμηθούμε ότι το μεγάλο ζήτημα είναι η διεκδίκησις του ονόματος του Ιεχωβά και η διακήρυξις του αγγέλματός του σε όλο τον κόσμο. Με την καθημερινή μας υπηρεσία ας δείξωμε ότι δεν είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίον αντικρύζομε το ζήτημα, ας ζήσωμε δε μ’ ένα τρόπο που θα τιμήση το όνομα και τη βουλή του Ιεχωβά.
ΑΣ ΜΗ ΓΟΓΓΥΖΩΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΝΤΙΩΣΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΩΓΜΟ
6. Γιατί δεν πρέπει να είμεθα δυστυχείς για την πίεσι που ασκείται εναντίον των μαρτύρων σε μερικές χώρες, αλλά μάλλον τι πρέπει να πράξωμε;
6 Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν αποθαρρύνονται τώρα για όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Βρισκόμαστε στο μέσον μιας πονηρής οργανώσεως, του ‘κόσμου του Διαβόλου’, όπως η Βίβλος τον αποκαλεί. Αυτός είναι γεμάτος από θλίψι και λύπη και βρίσκεται σε μια αθλία κατάστασι· δεν υπάρχει, όμως, λόγος οι μάρτυρες του Ιεχωβά να είναι δυστυχείς έστω και αν ζουν μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο. Μολονότι βρισκόμαστε μέσα σ’ αυτόν, δεν πρέπει ν’ αποτελούμε μέρος του. Όταν βλέπωμε την οργάνωσι του Ιεχωβά, θαυμάζομε για την ευημερία της και την αύξησί της παρ’ όλη την πίεσι που εξεδηλώθη εναντίον της από εκείνους που αντιτίθενται στα αγαθά νέα. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είδαν το έργον των να διακόπτεται ή να παρεμποδίζεται σε πολλές χώρες, αλλ’ αυτό δεν τους αποθαρρύνει. Πρέπει τώρα να γογγύσωμε εναντίον του Θεού και να του πούμε ότι δεν ξέρει πώς να κατευθύνη το έργο του; Πρέπει να κυττάξωμε στη Ρωσία και να πούμε, «Θεέ, γιατί αστόχησες να έχης ιεραποστόλους μάρτυρας του Ιεχωβά σ’ αυτή τη χώρα για να κηρύττουν;» Δεν μπορούμε να κάμωμε συστάσεις στον Θεό εξαιτίας μερικών ατυχών πειρών που έχουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά που είναι εκεί έχουν τον ίδιον λόγον του Θεού, και εξακολουθούν να κηρύττουν πιστά τα αγαθά νέα. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά σε άλλες χώρες όπου υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία πρέπει να περιέρχωνται και να κηρύττουν το άγγελμα της βασιλείας του Θεού πιο εκτεταμένα ακόμη, και να είναι ευγνώμονες που έχουν τέτοια ευκαιρία. Μην παραμελείτε την ελευθερία που έχετε να εκφράζεσθε στη χώρα σας. Μερικές φορές οι αδελφοί μας στις δημοκρατικές χώρες όπου υπάρχει ελευθερία λόγου δεν δείχνουν τόσον ζήλο στο να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι, όσον δείχνουν οι ευαγγελιζόμενοι που ζουν σε χώρες όπου υπάρχει συνεχής εναντίωσις.
7. Ποια ερωτήματα πρέπει να θέσωμε και ν’ απαντήσωμε σ’ αυτά, σχετικά με την υπηρεσία υπό συνθήκες όμοιες μ’ εκείνες που υπάρχουν σε τέτοιες χώρες;
7 Σταματήστε και σκεφθήτε μια στιγμή. Τι θα εκάνατε αν η κυβέρνησίς σας σάς έλεγε ότι δεν θα μπορούσατε πια να λατρεύετε τον Ιεχωβά Θεό και ότι δεν θα μπορούσατε να προτάξετε τον Θεό από το κράτος; Τι θα εκάνατε υπό τέτοιες περιστάσεις; Πού θα ευρίσκατε ευτυχία; Μήπως με το ν’ αλλάξετε τη διάνοιά σας ώστε να λατρεύη σύμφωνα με τη διαταγή του κράτους; Ή θα ερχόταν η ευτυχία σας μόνο με το να λατρεύετε τον Ιεχωβά Θεό όπως αυτός κατευθύνει μέσω του λόγου του; Θα επαύατε να κηρύττετε στους άλλους αν αντιμετωπίζατε εναντίωσι; Ή θα μένατε σταθεροί στο κήρυγμα του ευαγγελίου καθώς θα είχατε την ευκαιρία; Θα εγογγύζατε όπως μερικοί και θα λέγατε: «Θεέ, γιατί το έφερες αυτό επάνω μου;» Ίσως θα σκεπτόσασθε: «Γιατί να μην μπορούσα να έχω γεννηθή σε μια άλλη χώρα όπου δεν υπάρχει τόση θλίψις; Γιατί η Εταιρία Σκοπιά δεν με μετακινεί από αυτή τη χώρα σε μια άλλη για να κηρύττω εκεί;» Ένας αληθινός Χριστιανός δούλος του Υψίστου δεν θα μπορούσε να παραιτηθή από το να κηρύττη τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού. Ω, υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία θα μπορούσαμε να γογγύσωμε αλλ’ αν έχωμε την ορθή κατάστασι της καρδιάς, θα είμεθα ευγνώμονες στον Θεό για την ευκαιρία που έχομε να υπηρετούμε οπουδήποτε αυτός μας αποστέλλει ή οπουδήποτε μπορεί να βρισκόμαστε, επειδή γνωρίζομε ότι το ευαγγέλιο αυτό της Βασιλείας πρέπει να κηρυχθή παντού. Οι άνθρωποι είναι άνθρωποι άσχετα με το πού τους βρίσκομε, και υπάρχουν καλοί και κακοί μεταξύ τους. Αν υπάρχουν «πρόβατα» εκεί, θέλομε να τα βρούμε.
8. Γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν άσχετα με το πού βρίσκονται και άσχετα με το αν τελούν υπό δυσμενείς συνθήκες;
8 Θυμηθήτε ότι ο Θεός διευθύνει την οργάνωσί του, και θα κάμη να κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιο της Βασιλείας σε όλο τον κόσμο για μαρτυρία. Άσχετα, λοιπόν, με το πού πηγαίνομε, άσχετα με το τι έχομε να πράξωμε, πρέπει να στεκώμεθα στερεοί για να συνεχίσωμε αυτό το έργο του κηρύγματος. Είναι ένα έργο που πρέπει να εκτελεσθή. Δεν θέλομε να γίνωμε γογγυσταί, διότι τότε είμεθα επιρρεπείς στο να παύσωμε να κηρύττωμε την αλήθεια· και όταν παύσωμε να δίδωμε την αλήθεια στους άλλους, θα χάσωμε την ευτυχία μας. Πολλοί πιστοί μάρτυρες σήμερα είναι ευτυχείς ακόμη και στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, και ακόμη και στα μέρη αυτά παραμένουν απασχολημένοι με το να κηρύττουν το ευαγγέλιο σε άλλους εγκλείστους. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ευτυχείς σε χώρες όπου το άγγελμα της Βασιλείας έχει απαγορευθή. Εξακολουθούν να μιλούν για την αλήθεια μολονότι διέρχονται δυσκόλους καιρούς με εναντίωσι και καταδίωξι. Θυμούνται ότι ο Πέτρος είπε: «Και τις θέλει σας κακοποιήσει, εάν γείνητε μιμηταί του αγαθού; Αλλ’ εάν και πάσχητε δια την δικαιοσύνην, είσθε μακάριοι· “τον δε φόβον αυτών μη φοβηθήτε, μηδέ ταραχθήτε” αλλά “αγιάσατε Κύριον τον Θεόν” εν ταις καρδίαις υμών· και έστε πάντοτε έτοιμοι εις απολογίαν μετά πραότητος και φόβου, προς πάντα τον ζητούντα από σας λόγον περί της ελπίδος της εν υμίν.»—1 Πέτρου 3:13-15.
9. Πώς είναι μακάριος σήμερα εκείνος που επιβλέπει στον πτωχό;
9 Ο Ιεχωβά ευαρεστείται υπερβολικά μ’ εκείνους που ενδιαφέρονται για τους πτωχούς αυτού του κόσμου, διότι η τάξις αυτή των ανθρώπων είναι εκείνη που προσέχει στο άγγελμα της Βασιλείας. Ο ψαλμωδός είπε: «Πόσον μακάριος είναι ο επιβλέπων εις τον πτωχόν· εν τη ημέρα της συμφοράς θα ελευθερώση αυτόν ο Γιαχβέ. Ο Γιαχβέ θα φυλάξη αυτόν και θα διατηρήση την ζωήν αυτού· μακάριος θα είναι επί της γης· και δεν θα παραδώσης αυτόν εις την επιθυμίαν των εχθρών αυτού!» (Ψαλμός 41:1, 2, Ro) Δεν μπορούμε, βέβαια, να παύσωμε να κηρύττωμε τούτο το ευαγγέλιο της Βασιλείας επειδή απλώς αυτή είναι η επιθυμία των εχθρών μας. Μάλλον, οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα θεωρηθούν μακάριοι αν κρατούν αυτές τις αλήθειες όσον αφορά τη βασιλεία του Ιεχωβά ενώπιον των πτωχών του κόσμου, εκείνων που στενάζουν και βοούν εξαιτίας των βδελυγμάτων του παλαιού αυτού συστήματος. Όταν σκεπτώμεθα τους αδελφούς μας και τις αδελφές μας και όλους τους δούλους του Θεού σε άλλες χώρες και πώς ο εχθρός τούς εκράτησε κάτω από την επίθεσί του, πρέπει να είμεθα ευγνώμονες στον Θεό για την ελευθερία που έχομε και πρέπει να δείξωμε την ευγνωμοσύνη μας κηρύττοντας το ευαγγέλιο σε μεγαλύτερη έκτασι ενόσω ακόμη έχομε την ευκαιρία. Όλοι πρέπει να δείξουν την ωριμότητά τους δίνοντας το ορθό παράδειγμα στη μαρτυρία από σπίτι σε σπίτι, διεξάγοντας Γραφικές μελέτες κατ’ οίκον και βοηθώντας εκείνους που δεν είναι ώριμοι να γίνουν πιο συνεπείς στην υπηρεσία του αγρού.
10. Μέσω ποιας στάσεως και ενεργείας σχετικά με την οργάνωσι του Ιεχωβά μπορούμε να είμεθα ευτυχείς;
10 Ποτέ μην επιτρέπετε στον εαυτό σας ν’ αρχίση να γογγύζη για τη θέσι που έχετε στην οργάνωσι του Θεού. Αντίθετα, να είσθε ευτυχείς με την οργάνωσι και να παραμένετε σ’ αυτήν. «Πόσον μακάριος είναι ο λαός, ο γινώσκων αλαλαγμόν! Ω Γιαχβέ! θα περιπατώσιν εν τω φωτί του προσώπου σου. Εις το όνομά σου θα αγάλλωνται όλην την ημέραν και εις την δικαιοσύνην σου θα υψωθώσι.» (Ψαλμός 89:15, 16, Ro) Ο λαός του Ιεχωβά είναι πολύ ευτυχής καθώς προχωρεί «εν αγία παρατάξει» παραμένοντας σταθερός. Ολόγυρα στη γήινη σφαίρα ακούμε τον αλαλαγμό της λατρείας του Ιεχωβά που γίνεται από τους δούλους του Θεού σε άγιο σχηματισμό. Ο καθένας πρέπει να κρατήται στη θέσι του και να προσπαθή να βελτιώση την ικανότητά του στην υπηρεσία. Δεν υπάρχει λόγος να έχωμε οποιαδήποτε αμφιβολία όσον αφορά την έκβασι της υποθέσεως. Ο λόγος του Θεού έχει αποκαλύψει τους σκοπούς του σ’ εμάς· συνεπώς, οι πιστοί δούλοι του στη γη γνωρίζουν τι πρόκειται να γίνη, και πρέπει να προχωρούν ώμος προς ώμον, μη διασπώντας ποτέ τις γραμμές των. Κατανοούμε ότι μερικοί θα κάμουν λάθη, αλλ’ αυτό δεν είναι αιτία για γογγυσμό. Εκείνο που πρέπει να πράττωμε είναι να διορθώνωμε τα λάθη.
ΕΥΤΥΧΕΙΣ ΜΕΣΩ ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΣ
11. Πώς συμβαίνει το άτομο που διορθώνει ο Ιεχωβά να είναι μακάριο γι’ αυτό;
11 «Πόσον μακάριος ο άνθρωπος τον οποίον διορθώνεις, ω Γιαχ! και δια του νόμου σου διδάσκεις αυτόν!» (Ψαλμός 94ος 12, Ro) Αν δεν διωρθωνόμεθα και εξακολουθούσαμε να πηγαίνωμε στο σφαλερό μας δρόμο, γρήγορα θα ξαναβρίσκαμε τον εαυτό μας στην οργάνωσι του Διαβόλου. Ο μόνος τρόπος που μπορούμε να έχωμε ευτυχία είναι το να διορθωνώμεθα και να συμμορφωνώμεθα με το νέο σύστημα πραγμάτων στην οργάνωσι του Ιεχωβά. Ο Θεός των ουρανών δεν πρόκειται να έλθη κάτω στη γη ή να στείλη κάποιον άγγελο να καθήση μαζί μας για να μας εξηγήση τα πράγματα. Όχι, ίσως ο αδελφός μας θα μας μιλήση. Ίσως η μητέρα μας ή ο πατέρας μας. Ίσως ένας υπηρέτης ομάδος ή ένας υπηρέτης περιοχής είναι εκείνος που μας φέρνει τη διορθωτική πληροφορία. Μπορεί αυτή να έλθη μέσω του περιοδικού Η Σκοπιά. Θα έλθη από μέσα από την οργάνωσι του Ιεχωβά και προς όφελος εκείνων που είναι μέσα στην οργάνωσι. Η διόρθωσις μπορεί να πληγώση· μπορεί να κτυπήση σκληρά, και αν δεν μπορήτε να δεχθήτε τη διόρθωσι, θα χάσετε την ευτυχία σας. Βέβαια, δεν υπάρχει χαρά κατά τη στιγμή που δίδεται η διόρθωσις· κατόπιν, όμως, βλέπομε την πλάνη της κατευθύνσεώς μας και όταν συμμορφωθούμε πάλι με τη διάταξι του Θεού, τότε μπορούμε να χαρούμε και να εκτιμήσωμε την αξία της διορθώσεως. «Εάν υπομένητε την παιδείαν, ο Θεός φέρεται προς εσάς, ως προς υιούς· . . . Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης· ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι’ αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης.» (Εβραίους 12:7, 11) Ο πραγματικός δούλος του Ιεχωβά θα χαίρη για τη διόρθωσι· είναι, λοιπόν, αληθινό ότι ένας άνθρωπος που διορθώνεται από τον Ιεχωβά είναι μακάριος.
12. Πώς δεν πρέπει ν’ αποκρούωμε τη διόρθωσι, και γιατί;
12 Μην αποκρούετε τη διόρθωσι. Αν κάποιος έρχεται σε σας και αρχίζη να σας λέγη ότι έχετε άδικο σε κάτι, ακούστε τον. Μην ερεθισθήτε αμέσως και πήτε: «Άφησέ με τώρα να σου πω εγώ κάτι.» Όχι, εκείνο που πρέπει να κάμετε είναι ν’ ακούσετε αυτό το πρόσωπο αν έχη κάτι στο νου του που πιστεύει ότι πρέπει να σας το πη. Σκεφθήτε—μπορεί να έχετε άδικο σε κάτι, και αυτό είναι εύλογο, επειδή όλοι εγεννήθημεν εν αμαρτία και συνελήφθημεν εν ανομία. Υπάρχει ένα πράγμα που γνωρίζομε, ότι θέλομε να παραμείνωμε στην οργάνωσι του Ιεχωβά. Και αν λαμβάνωμε διόρθωσι, ακόμη και αν δεν έχωμε κάμει κακό, η διόρθωσις και στην περίπτωσι αυτή δεν πρόκειται να μας βλάψη· αλλ’ αν έχωμε κάμει κακό, τότε η νουθεσία και η συμβουλή θα μας φέρουν μεγάλη ωφέλεια και δεν θα βρούμε τον εαυτό μας να ολισθαίνη προς την οργάνωσι του Διαβόλου. Αν ποτέ βρούμε τον εαυτό μας έξω από την οργάνωσι του Ιεχωβά λόγω αδικοπραγίας, μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι ποτέ δεν θ’ απολαύσωμε στον κόσμο την ίδια ευτυχία που απελαμβάναμε στην οργάνωσί του. Για τούτο πρέπει πάντοτε να τηρούμε τη διάνοιά μας στα πράγματα του Θεού. Πρέπει να ανακαινίζωμε τη διάνοιά μας και να διορθωνώμεθα.
13. Γιατί κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται ότι δεν έχει ανάγκη διορθώσεως;
13 Έχομε ήδη λάβει πολλή διόρθωσι, ιδιαίτερα στον καιρό που ήλθαμε στην αλήθεια. Ελάβαμε διόρθωσι με την κατανόησι του λόγου του Θεού που απεκτήσαμε μέσω Γραφικών μελετών. Όλη αυτή η διόρθωσις μας εδόθη μ’ ένα πολύ φιλάγαθο τρόπο και δεν υπάρχει λόγος να μη μας νουθετούν ακόμη μ’ ένα φιλάγαθο τρόπο οι υπηρέται στην ομάδα ή οι πρεσβύτεροι αδελφοί. Ίσως μερικοί που είναι στην αλήθεια επί δέκα ή είκοσι χρόνια, να αισθάνωνται ότι δεν έχουν ανάγκη διορθώσεως. Αλλά θυμηθήτε ότι οι υιοί Ισραήλ ήσαν επί σαράντα χρόνια στην έρημο, και είχαν συνεχώς ανάγκη διορθώσεως. Έλεγχος και διδασκαλία είναι η οδός της ζωής· δεχθήτε, λοιπόν, τη διόρθωσι και ωφεληθήτε απ’ αυτήν. Θα είσθε ευτυχέστεροι γι’ αυτό.
ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑΝΙΑΙ
14. Πώς πρέπει να βοηθηθούν τα τέκνα του δικαίου για να είναι ευτυχή;
14 «Πολλοί άνθρωποι κηρύττουσιν έκαστος την καλοκαγαθίαν αυτού· αλλά τις θέλει ευρεί άνθρωπον πιστόν; Ο δίκαιος περιπατεί εν τη ακεραιότητι αυτού· και τα τέκνα αυτού είναι μακάρια μετ’ αυτόν.» (Παροιμίαι 20:6, 7) Οι μάρτυρες του Ιεχωβά εκτιμούν πλήρως την ανάγκη του πνεύματος του Θεού για να βαδίζουν με ακεραιότητα και να παραμένουν πιστοί στον Θεό. Θέλομε να δούμε τα τέκνα των μαρτύρων του Ιεχωβά ν’ αυξάνουν στην αλήθεια και να παραμένουν σταθερά επίσης. Δεν είναι ευχάριστο να βλέπη κανείς τα παιδιά να ενεργούν θορυβωδώς. Μερικές φορές φαίνεται ότι οι γονείς δεν ενδιαφέρονται για το πώς ενεργούν τα παιδιά. Όταν κυττάζωμε τη νεώτερη γενεά ακόμη και μεταξύ εκείνων που είναι δυσαρεστημένοι με τις συνθήκες που επικρατούν και οι οποίοι έχουν στραφή στην αλήθεια, βρίσκομε μερικές φορές ότι τα παιδιά έχουν μια αναιδή, αδιάφορη στάσι. Βέβαια, έτσι εκπαιδεύει ο κόσμος τα τέκνα του, να έχουν τραχείς τρόπους. Αλλά όταν ένα άτομο αρχίζη να μελετά τον λόγον του Θεού και να ανακαινίζη τη διάνοιά του, πρέπει ν’ αντιληφθή ότι οι άνθρωποι μπορούν να προοδεύουν πολύ καλύτερα με το ν’ ακολουθούν την αρχή της αγάπης, όχι με το να προσπαθούν να δείξουν τραχύτητα. Σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες της οργανώσεως του Διαβόλου, κατά τις οποίες βρίσκομε τόση δυσαρέσκεια στα σπίτια και μεταξύ των ανθρώπων του κόσμου, δεν είναι εκπληκτικό ότι, όταν έρχωνται νέοι στην οργάνωσι, φέρουν ενίοτε μαζί τους κάτι από αυτή τη διάθεσι του παλαιού κόσμου. Αλλά οι δικές μας κατευθύνσεις δεν είναι οι κατευθύνσεις του Θεού, και οι σκέψεις του είναι πολύ υψηλότερες από τις δικές μας σκέψεις· πρέπει, λοιπόν, ν’ αλλάξωμε.
15. Πώς μερικοί νέοι στην ηλικία δείχνουν αυθάδεια προς την οργάνωσι του Ιεχωβά, και ποιο είναι το διορθωτικό μέσον για τους νεανίας αυτούς;
15 Από καιρό σε καιρό ακούμε ένα νέον αδελφό, ηλικίας δεκαοκτώ ή δεκαεννέα ετών και ο οποίος μπορεί να είναι στην αλήθεια από τα πρώτα εφηβικά του χρόνια, ο οποίος αρχίζει να λέγη σε μερικούς από τους πρεσβυτέρους του αδελφούς τι πρέπει να γίνη και πώς να γίνη. Νομίζει ότι, μολονότι βρίσκεται στη νεότητά του, γνωρίζει πώς να κατευθύνη την οργάνωσι του Ιεχωβά καλύτερα από εκείνους που υπήρξαν σ’ αυτήν επί δεκαπέντε ή είκοσι χρόνια. Ο νεανίας αυτός, όταν δεν έχη κατάλληλα εκπαιδευθή από τους γονείς του, αισθάνεται ότι έχει όλα τα προσόντα και επιχειρεί να κάμη τα πράγματα με το δικό του τρόπο. Αλλά οι νεαροί αυτοί χρειάζεται ακόμη να μάθουν όσα οι πρεσβύτεροι στην αλήθεια έμαθαν προ ετών. Πρέπει να μάθουν υπακοή και υπομονή, και επάνω απ’ όλα πρέπει να μάθουν την αλήθεια από τον λόγον του Θεού. Πρέπει να ανακαινίσουν τη διάνοιά τους και ν’ αρχίσουν ν’ απορροφούν γνώσι προτού μπορέσουν να δώσουν συμβουλή στους άλλους. Παρατηρείται συχνά, επίσης, ότι όταν ανατίθεται κάποια ευθύνη στους νέους που αισθάνονται ότι έχουν τα προσόντα, αποτυγχάνουν ν’ ανταποκριθούν στις ευθύνες των. Δεν τους αρέσει να φέρουν το φορτίο, και χάνουν το ενδιαφέρον τους γι’ αυτό. Η νεολαία, λοιπόν, πρέπει να δεχθή σοφία από εκείνους που είναι πρεσβύτεροι και έτσι ν’ αποκτήση γνώσι. Τίτλος ή θέσις δεν έχει αξία, αλλά το σπουδαίο πράγμα είναι να δοθή δόξα και τιμή στο όνομα του Ιεχωβά.
16. Γιατί, σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, δεν πρέπει να εμπιστευώμεθα σ’ αυτούς μια πολύ υπεύθυνη θέσι;
16 Η ωριμότης είναι αναγκαία στην οργάνωσι του Ιεχωβά διότι ευθύνη συνοδεύει πάντοτε μια θέσι εποπτείας. Θυμηθήτε ότι ο απόστολος Παύλος είπε: «Εάν τις ορέγηται επισκοπήν, καλόν έργον επιθυμεί . . . να μη ήναι νεοκατήχητος, δια να μη υπερηφανευθή και πέση εις την καταδίκην του Διαβόλου.» (1 Τιμόθεον 3:1-6) Είναι, λοιπόν, σωστό να ζητάτε το «καλόν έργον», αλλά μελετάτε εξακολουθητικά και εκπαιδεύεσθε για να είσθε πλήρως ενδεδειγμένος γι’ αυτό, και θα έχετε την ευλογία του Θεού.
17. Γιατί εκείνοι που βρίσκονται κάτω από ένα φορτίον ευθύνης δεν πρέπει να θέλουν ν’ απαλλαγούν απ’ αυτό όπως κάποτε έπραξε ο Μωυσής; Συντελεί δε αυτό σε ευτυχία:
17 Ο Μωυσής ήταν επί πολύν καιρό στην οργάνωσι του Ιεχωβά και ήταν ικανός να βαστάζη ευθύνη και να την χειρίζεται καλά. Αλλά όταν το έθνος Ισραήλ εκραύγαζε εις βάρος του, είπε: ‘Ας πεθάνω.’ Οι Ισραηλίτες δεν ήσαν πολύ υποβοηθητικοί σ’ αυτόν τον μεγάλον ηγέτη ο οποίος εξεικόνιζε τον μεγαλύτερον που επρόκειτο να έλθη, τον Χριστόν Ιησούν, που είναι ο Ηγέτης μας τώρα. Αλλά το σημείο που τονίζεται εδώ είναι τούτο: η ευθύνη φέρνει μαζί της μεγάλα βάρη, και πρέπει κανείς να είναι ώριμος για να σταθή αλύγιστος κάτω απ’ αυτά. Εν τούτοις, δεν θέλομε ποτέ να αισθανώμεθα όπως ο Μωυσής και να επιθυμούμε ν’ απαλλαγούμε από όλα αυτά. Δεν υπάρχει λόγος να αισθανώμεθα έτσι, επειδή η οργάνωσις του Ιεχωβά σήμερα είναι ειρηνική, ευημερούσα και ευτυχής. Οι υπηρέται έχουν το πνεύμα της συνεργασίας και θέλουν να υποβοηθήσουν με κάθε τρόπο για να δουν το μεγάλο αυτό έργο να επιτελήται για την τιμή, τη δόξα και τη διεκδίκησι του ονόματος του Ιεχωβά. Υπάρχει ένα έργον που πρέπει να γίνη στο τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων. Το ευαγγέλιο της Βασιλείας πρέπει να κηρυχθή προτού έλθη το πλήρες τέλος, και είτε έλθη σε πέντε χρόνια, σε δέκα χρόνια ή σε περισσότερα χρόνια μέσα σε τούτη τη γενεά, αυτό δεν μεταβάλλει καθόλου τα πράγματα για τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Αυτοί είναι διάκονοι του Θεού και θέλουν να είναι πιστοί στο καθήκον. Ο Θεός τούς έδωσε το έργο που πρέπει να εκτελέσουν, και οι δούλοι του είναι ευτυχείς να φέρουν ολόκληρο το φορτίο της ευθύνης. Έχουν αναλάβει το έργον, και, με την παρ’ αξίαν αγαθότητά του, θα εξακολουθήσουν να το εκτελούν έως ότου αποτελειωθή. Σεις που αρχίσατε να εκτελήτε αυτό το έργον, εμμείνατε σ’ αυτό και πάντοτε δίδετε το καλό μήνυμα που έχετε σ’ εκείνους που θέλουν ν’ ακούσουν. Εφ’ όσον εξακολουθείτε να δίδετε δωρεάν την αλήθεια, θ’ απολαμβάνετε ευτυχία σε μεγάλο βαθμό.
18. Γιατί πρέπει να είναι ευτυχείς εκείνοι που κατηγορούνται ψευδώς και καταδιώκονται, και πώς πρέπει να εκδηλώνουν την ευτυχία τους;
18 Η μεγάλη ταραχή για την παρεμπόδισι του έργου του κηρύγματός μας δεν θα προέλθη από μέσα από την οργάνωσι του Θεού· αλλά, όπως έδειξε ο Ιησούς Χριστός, θα προέλθη από πίεσι της οργανώσεως του Διαβόλου απ’ έξω. Ο Ιησούς είπε στους μαθητάς του: «Μακάριοι είσθε, όταν σας ονειδίσωσι και διώξωσι, και είπωσιν εναντίον σας πάντα κακόν λόγον ψευδόμενοι, ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, διότι ο μισθός σας είναι πολύς εν τοις ουρανοίς· επειδή ούτως εδίωξαν τους προφήτας τούς προ υμών.» (Ματθαίος 5:11, 12) Ναι, οι μάρτυρες του Ιεχωβά μπορούν να είναι ευτυχείς κάτω από ονειδισμό και καταδίωξι. Είναι τόσο ευτυχείς ώστε σκιρτούν από χαρά. Αυτό είναι μια εκδήλωσις ευτυχίας! Αυτό συμβαίνει επειδή οι δούλοι του Θεού γνωρίζουν ότι βρίσκονται στο ορθό μέρος και ότι έχουν την αλήθεια. Μπορούν να είναι ευτυχείς και αν ακόμη οι άνθρωποι ψεύδωνται εναντίον των· και αν ακόμη ο διωγμός είναι μεγάλος, αυτοί θα εξακολουθήσουν κατ’ ευθείαν να μιλούν στους άλλους, όχι στους διώκτας, αλλά στους θεατάς και ακόμη σ’ εκείνους που μπορεί να είναι φυλακισμένοι μαζί τους. Μια και εμάθατε ότι υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίδη κανείς την αλήθεια στους άλλους παρά απλώς να την λαμβάνη, θα εξακολουθήσετε να την δίδετε ακόμη και αν στρέφεται εναντίον σας κάθε είδος πονηρής ενεργείας. Γνωρίζετε ότι το να ενεργήτε έτσι φέρνει τιμή στον Ιεχωβά και στον Υιόν του Ιησούν Χριστόν.
19, 20. Τι φέρνει την τελεία ευτυχία περισσότερο από το να είναι κανείς κάτι ή να γνωρίζη κάποιον;
19 Είναι ανάγκη να παραμένετε στην οργάνωσι του Θεού. Εκείνο δε που φέρνει ευτυχία είναι το τι κάνετε με ό,τι γνωρίζετε. Δεν είναι το ποιος είσθε ή ποιον γνωρίζετε εκείνο που φέρνει ευχαρίστησι στη ζωή. Θυμηθήτε, «Ο Ιεχωβά δίδει σοφίαν· εκ του στόματος αυτού εξέρχεται γνώσις και σύνεσις.» (Παροιμίαι 2:6, AS) Κάθε άτομο πρέπει να στέκη στα δικά του πόδια για ν’ αποκτήση ευτυχία. Για τη Μαρία δεν ήταν απλώς το ότι ήταν μητέρα του Ιησού εκείνο που της έφερνε ευτυχία, αλλά ήταν η αλήθεια που εγνώριζε σχετικά με τον Υιό της εκείνο που την έκανε ιδιαίτερα ευτυχισμένη. Έχετε διαβάσει για τη γυναίκα που εφώναξε μέσ’ από το πλήθος και είπε: «Μακαρία η κοιλία ήτις σε εβάστασε, και οι μαστοί τους οποίους εθήλασας.» Αλλ’ ο Ιησούς είπε, «Μακάριοι μάλλον οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάττοντες αυτόν.» (Λουκάς 11:27, 28) Το να γνωρίζη κανείς τη μητέρα του Ιησού δεν ήταν το σπουδαίο πράγμα, ούτε το ότι εβάστασε τον Σωτήρα, αυτό καθ’ εαυτό, έφερνε τελεία ευτυχία. Το πραγματικό ζήτημα, όπως το έδειξε ο Ιησούς, είναι το ν’ ακούη κανείς τον λόγον του Θεού και να τον φυλάττη, το να είναι κανείς πραγματικός δούλος και αληθινός λάτρης του Ιεχωβά Θεού. Αυτό είναι που φέρνει ευτυχία.
20 Μπορούμε, λοιπόν, ν’ αντιληφθούμε ότι η θέσις ενός στην οργάνωσι του Ιεχωβά, είτε απεφοίτησε από τη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ» και έγινε ιεραπόστολος, είτε είναι ένας υπηρέτης ομάδος ή ένας υπηρέτης περιοχής ή ανήκει σ’ έναν οίκον τμήματος, δεν κάνει κατ’ ανάγκην το πρόσωπο αυτό ευτυχισμένο. Δεν είναι η θέσις εκείνη που του δίνει την ευτυχία, αλλά το τι κάνει σ’ αυτή τη θέσι. Έχει ακούσει τον λόγον του Θεού και τον φυλάττει; Αν ναι, και αν υπηρετή τους αδελφούς του καλά, δίνοντας από εκείνο που έχει για να βοηθήση τους αδελφούς του και τους ανθρώπους καλής θελήσεως, τότε θα είναι ευτυχής. Η αλήθεια είναι σπουδαία και όχι η θέσις. Έτσι, ενώ πολλοί στην οργάνωσι του Ιεχωβά έχουν διάφορες θέσεις, αυτές οι θέσεις δεν πρέπει να δοξάζωνται ή να λατρεύωνται ή να τιμώνται, αλλά το έργο που εκτελείται είναι εκείνο που ευαρεστεί τον Θεόν. Και, χωρίς αμφιβολία, οποιοσδήποτε που ευαρεστεί τον Ιεχωβά Θεό είναι βέβαιο ότι θα ευαρεστή και τους αδελφούς του στην αλήθεια. Αν η αλήθεια είναι μέσα σας και ζήτε σύμφωνα με την αλήθεια, τότε θα είσθε ένα ευτυχισμένο άτομο.
21. Περισσότερο από ένα επιλήσμονα ακροατήν, ποιο είναι το ευτυχισμένο άτομο, άσχετα με τη θέσι του;
21 Προσέξτε τα λόγια του Ιακώβου: «Όστις όμως εγκύψη εις τον τέλειον νόμον της ελευθερίας, και επιμείνη εις αυτόν, ούτος γενόμενος ουχί ακροατής επιλήσμων, αλλ’ εκτελεστής έργου, ούτος θέλει είσθαι μακάριος εις την εκτέλεσιν αυτού.» (Ιάκωβος 1:25) Αυτό είναι το μόνο πράγμα που πρόκειται να φέρη ευτυχία: το να δίδωμε, να μιλούμε, να κηρύττωμε τα αγαθά νέα της Βασιλείας στους άλλους ανθρώπους. Η λήψις ενός διπλώματος ή η κατοχή ενός αξιώματος μπορεί να κάμη ένα άτομο επιλήσμονα ακροατήν αν αρχίση να σκέπτεται ότι τα ξέρει όλα τώρα. Από εκείνον που έχει πολλά, θα απαιτηθούν περισσότερα· συνεπώς κάθε άτομο στην οργάνωσι του Θεού πρέπει να δείξη περισσότερο ζήλο και επιμέλεια στην εκτέλεσι του έργου που ο Θεός έχει εμπιστευθή στη φροντίδα του. Ας εξακολουθήσωμε να ανακαινίζωμε τις διάνοιές μας ώστε να σκέπτωνται όπως σκέπτεται ο Θεός, παραμένοντας στο νέο του σύστημα πραγμάτων, και κατόπιν ας αποκτήσωμε ευτυχία δίδοντας.
ΠΗΓΕΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
22. Γιατί ο Ιεχωβά είναι ο «μακάριος Θεός», και συνεπώς τι πρέπει να θέλωμε να είμεθα;
22 Οι δούλοι του Ιεχωβά είναι ευτυχείς σήμερα επειδή έχουν πίστι στον λόγον του Θεού και στον Ιεχωβά τον ίδιο. Δεν περιμένουν να γίνουν θαύματα προς χάριν των σ’ αυτές τις ημέρες, ούτε κανένα εξωτερικό σημείο για να τους βοηθήση να παραμείνουν στην οργάνωσι του Ιεχωβά. Είναι αρκετό για τον λαόν του Ιεχωβά ν’ ακολουθήση τον λόγον Του. Αυτός μας ελευθέρωσε από την οργάνωσι του Διαβόλου, και σκοπεύομε να μείνωμε ελεύθεροι. Ο Παύλος ήταν ευτυχής με το έργο του επειδή είχε ‘το ευαγγέλιον της δόξης του μακαρίου Θεού, το οποίον του ήτο εμπεπιστευμένον’. (1 Τιμόθεον 1:11) Ο Θεός μας είναι μακάριος Θεός, και αφού έχομε πλασθή κατ’ εικόνα και ομοίωσίν του δεν υπάρχει λόγος να μην είμεθα επίσης μακάριοι. Η ευτυχία του ήλθε με το να δίδη, και μας έχει δώσει τόσα πολλά ώστε έχομε αφθονία για να δώσωμε και σ’ άλλους. Όλα τα πλάσματα που βρίσκονται σε φυσιολογική κατάστασι θέλουν να ζουν. Αγαπούμε τη ζωή, και θέλομε να έχωμε απ’ αυτήν ό,τι καλύτερο μπορεί να μας δώση. Το μόνο που θέλομε πιο πολύ απ’ τη ζωή είναι η ευτυχία, επειδή ζωή χωρίς ευτυχία θα ήταν ανιαρή και χωρίς ενδιαφέρον.
23. Πώς μερικοί ζητούν ευτυχία, αλλά τι συντελεί στην πιο μεγάλη ευτυχία για μας;
23 Σήμερα οι άνθρωποι αναζητούν την ευτυχία με πολλούς τρόπους. Μερικοί την απολαμβάνουν από την οικογένειά των ή τους στενούς φίλους των, άλλοι με το να επισκέπτωνται την ακρογιαλιά ή τα δάση ή με το να παίζουν με τα παιδιά τους. Αλλά η πιο μεγάλη ευτυχία προέρχεται από το να δίδωμε στους άλλους μάλλον παρά να λαμβάνωμε απλώς ευχαρίστησι. Ενώ μας παρέχει μεγάλη τέρψι το να λαμβάνωμε κάτι από τους επιγείους φίλους μας και το να δίδωμε σ’ εκείνους που αγαπούμε, οι πιο μεγάλοι όμως φίλοι μας είναι ο Ιεχωβά Θεός και ο Χριστός Ιησούς. Μας έχουν δώσει τόσο πολλά σε γνώσι και κατανόησι, ώστε μπορούμε να δώσωμε απ’ αυτά με αφθονία στους άλλους. «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή [γι’ αυτούς τους άλλους], το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.»—Ιωάννης 17:3.
24. Γιατί δεν πρέπει ποτέ να φθάσωμε στο σημείο να μη θέλωμε να δώσωμε την αλήθεια στους άλλους;
24 Ποτέ ας μη συμβή να φθάσωμε στο σημείο που να μη θέλωμε πια να δώσωμε στους άλλους την αλήθεια που έχομε λάβει. Αν ποτέ φθάσωμε σε τέτοια κατάστασι διανοίας ώστε να μη θέλωμε να πούμε σε κάποιον άλλον για τις ένδοξες προμήθειες που έκαμε ο Ιεχωβά Θεός μέσω του Υιού του Ιησού Χριστού και ώστε να αισχυνώμεθα για την αληθινή θρησκεία, τότε και ο Ιεχωβά Θεός θα αισχυνθή για μας. Δεν θα υπάρχη θέσις στην οργάνωσι του Ιεχωβά για ένα τέτοιο άτομο. Ποτέ επίσης ας μην απατηθούμε ώστε να νομίζωμε ότι εκάμαμε ήδη αρκετά στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Δεν πρέπει να νομίζωμε ότι, επειδή είμεθα στην αλήθεια επί σαράντα ή πενήντα χρόνια ή ακόμη περισσότερο, μπορούμε να αποσυρθούμε από την υπηρεσία. Εφ’ όσον αναπνέομε, πρέπει να αινούμε τον Ιεχωβά. Θυμηθήτε ότι περιμένομε να ζήσωμε χιλιάδες χρόνια, ναι, κατά συνέχειαν εκατομμύρια χρόνια, μάλιστα απεριόριστον χρόνον, μέσα ακριβώς στην οργάνωσι του Ιεχωβά. Θα είναι μια αγνή και καθαρή οργάνωσις και όλοι σ’ αυτήν θα λατρεύουν τον Ιεχωβά. Γιατί, λοιπόν, να σκεπτώμεθα τώρα να σταματήσωμε τη λατρεία και την υπηρεσία μας επειδή είμεθα ηλικίας εξήντα ή εβδομήντα ετών;
25. Πώς μπορούν οι νέοι ενωρίς να αποκτήσουν ευτυχία;
25 Τι χαρά είναι τώρα για ένα νέο κορίτσι ή ένα νέο αγόρι ν’ αρχίση να υπηρετή τον Ιεχωβά, ν’ αρχίση να ανακαινίζη τη διάνοια στη νεότητά του, ν’ αρχίση να σκέπτεται όπως σκέπτεται ο Θεός, να μελετά τον λόγον του και να είναι γεμάτο απ’ αυτόν, να έχη τις έξοχες εκείνες ιδιότητες που πρέπει να κατέχη ένας Χριστιανός, τις ιδιότητες της αγάπης, της ευσεβείας, της υπομονής και της καλωσύνης! Με όλα αυτά και με το πνεύμα τού να δίδουν, τι ευτυχία μπορεί να είναι δική τους για όλη την αιωνιότητα!
26. Αντί να θέλωμε τα πλούτη και την πτωχεία του κόσμου, τι θέλομε και πώς αγωνιζόμεθα να το αποκτήσωμε;
26 Ας είμεθα όλοι ευχαριστημένοι με ό,τι ο Ιεχωβά Θεός έχει δώσει σ’ εμάς και ας φροντίζωμε καλά για τις ευθύνες που έχουν τεθή επάνω μας. Ας υπηρετούμε τους αδελφούς μας με χαρά και ευφροσύνη. Ο συγγραφεύς των Παροιμιών είπε, «Ματαιότητα και λόγον ψευδή απομάκρυνε απ’ εμού· πτωχείαν και πλούτον μη δώσης εις εμέ· τρέφε με με αυτάρκη τροφήν· μήποτε χορτασθώ, και σε αρνηθώ, και είπω, Τις είναι ο Ιεχωβά; ή μήποτε ευρεθείς πτωχός κλέψω, και λάβω το όνομα του Θεού μου επί ματαίω.» (Παροιμίαι 30:8, 9, AS) Οι μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα δεν θέλουν τα πλούτη αυτού του κόσμου, ούτε θέλουν την πτωχεία. Αντί τούτου παρακαλούμε καθώς ο Ιησούς εδίδαξε τους μαθητάς του να προσεύχωνται: «Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος εις ημάς σήμερον.» Όλο εκείνο που έχομε ανάγκη είναι τα χρειώδη της ζωής: στέγη, τροφή και ενδύματα. Με αυτά και με ευσέβεια πρέπει να είμεθα ευχαριστημένοι. Ο Θεός υποσχέθηκε όλα τα αναγκαία πράγματα για να διατηρηθούμε ζωντανοί και δραστήριοι στην υπηρεσία του, και καταβάλλομε καθημερινή προσπάθεια για να τα αποκτήσωμε αυτά για τον εαυτό μας και για την οικογένειά μας. Αλλά επί πλέον, δεν ζούμε με άρτον μόνο, αλλά με κάθε λόγον που εκπορεύεται από το στόμα του Θεού.—Δευτερονόμιον 8:3· Ματθαίος 4:4.
27. Σε τι, λοιπόν, θέλομε να είμεθα πλούσιοι, και πώς θα εξακολουθήσωμε να είμεθα ο πιο ευτυχής λαός της γης;
27 Θέλομε, λοιπόν, να είμεθα πλούσιοι στην αφθονία της γνώσεως. Θέλομε ν’ απομακρυνθούμε από ματαιότητες και ψεύδη. Δεν θέλομε ποτέ ν’ αρνηθούμε τον Θεόν μας Ιεχωβά. Επειδή δεν λαμβάνουν το όνομα του Ιεχωβά επί ματαίω, οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ο πιο ευτυχής λαός στον κόσμο. Δεν φέρουν το βάρος ή την ευθύνη να προσπαθήσουν να επιδιορθώσουν αυτόν τον παλαιόν κόσμον και να τον διατηρήσουν ενωμένον. Εν τούτοις, έχουν την απάντησι για τα σημερινά προβλήματα και έχουν το πιο παρηγορητικό, χαρούμενο και αισιόδοξο άγγελμα που οποιοσδήποτε μπορεί ν’ ακούση, και εκείνο που φέρνει τα πιο μόνιμα αποτελέσματα. Έχουν το άγγελμα της βασιλείας του Θεού, η οποία θα φέρη ευλογίες ευημερίας και ευτυχίας σε όλους εκείνους που αγαπούν τη δικαιοσύνη. Θα εξακολουθήσουν να δίδουν αυτό το άγγελμα, επειδή γνωρίζουν ότι υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίδη κανείς παρά να λαμβάνη. Είτε, λοιπόν, είσθε ένας ευαγγελιζόμενος ομάδος, είτε ένας σκαπανεύς, ένας υπηρέτης περιοχής, ένας περιφερειακός υπηρέτης, ένας ιεραπόστολος, ένας που εργάζεται σε τμήμα ή οπουδήποτε αλλού στην οργάνωσι του Ιεχωβά, παραμείνατε πιστά στη θέσι σας. Εξακολουθήστε να δίδετε τα αγαθά νέα, ‘λατρεύοντας τον Ιεχωβά εν αγία παρατάξει’.