Θεία Κρίσις Κατά των Ψευδοπροφητών του Χριστιανικού Κόσμου

Θεία Κρίσις Κατά των Ψευδοπροφητών του Χριστιανικού Κόσμου

1, 2. (α) Σε τι πειρασμό μας εκθέτει η προφήτευσις για επικείμενα αγαθά πράγματα που είναι ανυπόστατα; (β) Ποιο είναι το υπέρτατο ζήτημα για τακτοποίησι τώρα, και τι έφερε αυτό το ζήτημα στο προσκήνιο;

ΤΟ ΝΑ θέλωμε όλοι μας ν’ ακούμε προφητείες ή προρρήσεις αγαθών πραγμάτων που πρόκειται να γίνουν σύντομα, στη διάρκεια της ζωής μας είναι κάτι φυσικό. Αυτό μας εκθέτει σ’ ένα μεγάλο πειρασμό. Μπορεί να θέλωμε να δεχθούμε κάποια πρόρρησι ως αλήθεια επειδή μας αρέσει, και όχι επειδή υπάρχει ένα στερεό θεμέλιο γι’ αυτό ή κάποια αυθεντική πηγή. Αυτό θα μπορούσε να μας υποκινήση ν’ αναλάβωμε δράσι που θα κατέληγε σε βλάβη μας. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν πρόκειται για το αιώνιο μέλλον μας. Αυτό συμβαίνει ΤΩΡΑ! Και γιατί συμβαίνει τώρα;

² Ο λόγος είναι ότι το υπέρτατο ερώτημα για τακτοποίησι τίθεται τώρα τετραγωνικά ενώπιον όλης της ανθρωπότητος. Αυτό το ερώτημα είναι, Ποιος θα κυβερνήση τον κόσμο; Εκείνο που έφερε αυτό το ζήτημα στο προσκήνιο, δεν είναι οι ατελείωτες διαμάχες μεταξύ των καπιταλιστικών εθνών με τις ελεύθερες επιχειρήσεις και των σοσιαλιστικών, Κομμουνιστικών εθνών. Αντιθέτως, η διακήρυξι που έχουν κάνει οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά για τη βασιλεία του Ιεχωβά μέσω του Χριστού, είναι ο παράγων που το έκανε αυτό. Αυτή η βασιλεία αξίζει να κυβερνά από τότε που τελείωσαν οι Καιροί των Εθνών το 1914.

3. (α) Οι άνθρωποι λοιπόν αναγκάζονται να λάβουν μια στάσι σχετικά με ποιο ζήτημα; (β) Γιατί τα Έθνη πρέπει να παραχωρήσουν την κυριαρχία τους στον Ιεχωβά;

³ Οι άνθρωποι που άκουσαν τη διακήρυξι της Βασιλείας σε 190 περίπου γλώσσες παγκοσμίως, αναγκάζονται απλώς να λάβουν μια στάσι. Βρίσκονται αυτοί τώρα με το μέρος της δίκαιης διακυβερνήσεως του Ιεχωβά μέσω του Χριστού ή όχι; Αυτή η γη στην οποία ζούμε, είναι ιδιοκτησία του Δημιουργού της, όχι ημών των πλασμάτων. Σύμφωνα με τη χρονομέτρησι που γίνεται στο βιβλίο του Δημιουργού, την Αγία Γραφή, ο χρόνος τον οποίον ο Θεός παρεχώρησε στα επίγεια έθνη για παγκόσμια κυριαρχία, περιλαμβανομένων και των εθνών του Χριστιανικού κόσμου, έληξε στις αρχές του φθινοπώρου του έτους 1914. Πώς εσήμανε ο Θεός το τέλος αυτών των Καιρών των Εθνών; Αναλαμβάνοντας τη «μεγάλη του δύναμι» για να βασιλεύση και συνδέοντας τον ουράνιο Υιό του, Ιησού Χριστό, στην παγκόσμια κυβέρνησί του από τον ουρανό. (Αποκ. 11:15-18) Ο Υιός του λοιπόν βασιλεύει τώρα. (Ιεζ. 21:25-27) Τώρα είναι ο καιρός για να παραχωρήσουν τα Έθνη την κυριαρχία τους στον Ιεχωβά.

4, 5. (α) Ποια απειλή υπήρχε στη Μέση Ανατολή το 614 π.Χ.; (β) Τότε τι συνέβη στα ιερά σκεύη του ναού της Ιερουσαλήμ, και πώς μόνο μπορούσε να επαληθεύση η πρόρρησις του Ανανία γι’ αυτά;

⁴ Το 614 π.Χ., επικρατούσε μια όμοια κατάστασις πραγμάτων στο Βασίλειο του Ιούδα. Υπήρχε τότε μια παγκόσμια απειλή! Από πού; Από κείνο που ο Θεός απεκάλεσε «οικογενείας του βορρά.» Αυτό υπονοούσε τη Βαβυλωνιακή Παγκόσμια Δύναμι, η οποία θα έκανε εισβολή στη Μέση Ανατολή από μια βόρεια οδό. (Ιερ. 1:13-15· 25:9, 26) Η Μέση Ανατολή ήταν ήδη κάτω από την κυριαρχία του Βασιλέως Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνος. Αυτό συνέβαινε ιδιαίτερα από το έτος 620 π.Χ., οπότε ο Ιωακείμ της Ιερουσαλήμ έγινε υποτελής βασιλεύς στη Βαβυλώνα. Ο αδελφός του Σεδεκίας αποδείχθηκε ότι ήταν ο τελευταίος υποτελής βασιλεύς της αγίας πόλεως, ο δε Ναβουχοδονόσορ τον ενεθρόνισε αφού απήτησε την ένορκη υποταγή του. Όταν ο Ναβουχοδονόσορ έφυγε από την Ιερουσαλήμ για τον τόπο του, πήρε εξόριστους τον εκθρονισμένο βασιλέα Ιωαχείν και Ιουδαίους ευγενείς. Πήρε επίσης και τα ιερά σκεύη του ναού του Ιεχωβά, και τα έθεσε μέσα στους οίκους των ψευδών θεών στη Βαβυλώνα. Πόσο καιρό θα έμεναν στη Βαβυλώνα εκείνα τα άγια σκεύη και, τα άλλα πολύτιμα αντικείμενα που λαφυραγωγήθηκαν από την Ιερουσαλήμ; Αυτό το ερώτημα αμφισβητήθηκε ζωηρά στο τέταρτο έτος της βασιλείας του Σεδεκία.

⁵ Ένας ψευδοπροφήτης ονόματι Ανανίας, ο γιος του Αζώρ υποτίθετο ότι μιλούσε εξ ονόματος του Ιεχωβά και καθώρισε «δύο ολόκληρα έτη.» Αυτό θα γινόταν μόνο αν έως τότε ανετρέπετο η Βαβυλών και επανήρχετο η Αίγυπτος ως παγκόσμια δύναμις. Με την πρόρρησί του κατά της Βαβυλώνας, ο Ανανίας υποστήριζε εκείνους που ευνοούσαν μια διεθνή εξέγερσι κατά του Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνος. Αυτό όμως ήταν σε αντίθεσι με την προσταγή και τη συμβουλή του Ιεχωβά όπως είχε ήδη διακηρύξει ο Ιερεμίας.

6. Σύμφωνα με τα εδάφια Ιερεμίας 28:8, 9, πώς διέφερε η προφητεία του Ανανία από την προφητεία προφητών πριν από τον Ιερεμία;

⁶ Επειδή ο Ανανίας ήγειρε ψευδείς ελπίδες για τη γη του Ιούδα, ο Ιερεμίας τερμάτισε την απάντησί του ενώπιον όλων των ιερέων και του λαού στο ναό, λέγοντας: «Οι προφήται, οίτινες εστάθησαν προ εμού και προ σού έκπαλαι, προεφήτευσαν και κατά πολλών τόπων και κατά μεγάλων βασιλείων, περί πολέμου και περί κακών και περί λοιμού· ο προφήτης, όστις προφητεύει περί ειρήνης, όταν ο λόγος του προφήτου εκπληρωθή τότε θέλει γνωρισθή ο προφήτης, ότι αληθώς απέστειλεν αυτόν ο Κύριος.»—Ιερ. 28:1-9.

7. Τι προείπε ο Ιησούς Χριστός για τους καιρούς μας από το 1914, και ποιο ερώτημα εγείρεται σήμερα σχετικά μ’ αυτούς που λέγουν την αλήθεια;

⁷ Ο μεγαλύτερος προφήτης του Ιεχωβά, ο Ιησούς Χριστός, προείπε πόλεμο, πείνα, λοιμό, σεισμούς και άλλες συμφορές για τους καιρούς μας από το 1914, και ότι όλα αυτά θα αποκορυφώνοντο στη «μεγάλη θλίψι» που δεν θα είχε το όμοιό της σε όλη την προγενέστερη ανθρώπινη ιστορία. (Ματθ. 24:4-22) Σήμερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τονίζουν το πώς η προφητεία του Ιησού εκπληρώνεται προοδευτικά από το 1914. Εκείνος δεν προείπε διαρκή ειρήνη γι’ αυτό τον κόσμο στο άμεσο μέλλον, μέσα σ’ αυτή τη γενεά. Ποιους, λοιπόν, έστειλε ο Ιεχωβά και ποιοι είναι εκείνοι, που ομιλούν εν ονόματί του, οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου που προφητεύουν τα αντίθετα, ή η σύγχρονη τάξις του Ιερεμία; Τα μελλοντικά γεγονότα θα πιστοποιήσουν την ταυτότητα αυτών που λέγουν την αλήθεια.

8. Μετά την απάντησι του Ιερεμία, ποια δραματική ενέργεια ανέλαβε ο Ανανίας, και ποια χρονική προφητεία είπε τότε;

⁸ Ο ψευδοπροφήτης Ανανίας πρέπει να είχε πεποίθησι στην επιτυχία μιας διεθνούς εξεγέρσεως εναντίον του «δούλου» του Ιεχωβά, διότι, ανέλαβε τώρα μια δραματική ενέργεια:

«Έλαβε τον ζυγόν από τον τράχηλον του προφήτου Ιερεμίου και συνέτριψεν αυτόν. Και ελάλησεν ο Ανανίας ενώπιον παντός του λαού, λέγων, Ούτω λέγει Κύριος· Κατά τούτον τον τρόπον θέλω συντρίψει τον ζυγόν του Ναβουχοδονόσορ, βασιλέως της Βαβυλώνος, από του τραχήλου πάντων των εθνών εν τω διαστήματι δύο ολοκλήρων ετών.»—Ιερ. 28:10, 11.

9. Τι είπε τότε ο Ιεχωβά στον Ιερεμία να πη για τους σιδερένιους ζυγούς, και γιατί;

⁹ Ωστόσο, θα αλήθευε αυτή η προφητεία, απλώς επειδή διακηρύχθηκε εξ ονόματος του Ιεχωβά; Όχι! Ο Ιεχωβά δεν θα έκανε εκείνο που είχε προφητεύσει ο Ανανίας εκπληρώνοντας ταυτόχρονα την αντίθετη προφητεία του Ιερεμία. Επομένως, η διεθνής εξέγερσις εναντίον του δεδηλωμένου «δούλου» του Ιεχωβά ήταν καταδικασμένη! «Ύπαγε,» είπε ο Ιεχωβά αργότερα στον Ιερεμία, «και ειπέ προς τον Ανανίαν, λέγων, Ούτω λέγει Κύριος· Συ συνέτριψας τους ζυγούς τους ξύλινους· αλλ’ αντί τούτων θέλεις κάμει ζυγούς σιδηρούς. Διότι ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, ο Θεός του Ισραήλ· Ζυγόν σιδηρούν έθεσα επί τον τράχηλον πάντων τούτων των εθνών, δια να δουλεύωσιν εις τον Ναβουχοδονόσορ τον βασιλέα της Βαβυλώνος· και θέλουσι δουλεύσει εις αυτόν· και αυτά τα θηρία του αγρού έδωκα εις αυτόν.» (Ιερ. 28:12-14) Συνεπώς, καμμιά διεθνής συνομωσία που εξύφανε ο Ανανίας δεν θα μπορούσε να επιτύχη. Εξ άλλου, για να δώση ο Ιεχωβά «και αυτά τα θηρία του αγρού» στα χέρια του Ναβουχοδονόσορ, θα διεβίβαζε σ’ αυτόν ο Ιεχωβά τις χώρες των διεθνών συνομοτών.

Ο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ ΑΜΕΙΒΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ

10. Ποια ενέργεια επετράπη στην τάξι του Ιερεμία ν’ αναλάβη σχετικά με τους κληρικούς οι οποίοι, όπως ο Ανανίας, υποστηρίζουν τη διεθνή συνομωσία κατά του Ιεχωβά;

¹⁰ Σήμερα οι κληρικοί-προφήται του Χριστιανικού κόσμου υποστηρίζουν φανερά τη διεθνή συνομωσία κατά της βασιλείας του Ιεχωβά δια του Χριστού του. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι αρμόδιοι ν’ απαγγείλουν τη θανατική καταδίκη οποιουδήποτε απ’ αυτούς· αλλά μπορούν ν’ αναλάβουν την εμπνευσμένη έκφρασι του Ιεχωβά και να την εφαρμόσουν εναντίον των κληρικών -ψευδοπροφητών, οι οποίοι, ως τάξις, προσκιάσθηκαν από τον Ανανία. Ώστε, και εδώ τώρα, ας διαβάσωμε την προφητική ενέργεια του Ιερεμία:

«Τότε είπεν Ιερεμίας ο προφήτης προς τον Ανανίαν τον προφήτην: Άκουσον τώρα, Ανανία· δεν σε απέστειλεν ο Κύριος· αλλά συ κάμνεις τον λαόν τούτον να ελπίζη εις ψεύδος. Δια τούτο ούτω λέγει Κύριος· Ιδού, εγώ θέλω σε απορρίψει από προσώπου της γης· εν τούτω τω έτει θέλεις αποθάνει, διότι ελάλησας στασιασμόν κατά του Κυρίου.»—Ιερ. 28:15, 16,

11. (α) Πόσο καιρό ακόμη έζησε ο Ανανίας; (β) Τίνος πράγματος ομοίως είναι ένοχοι οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου, και γι’ αυτό τι πρέπει να τονίζη η τάξις του Ιερεμία;

¹¹ Ο Ανανίας, ο συνήγορος της απροκάλυπτης εξεγέρσεως κατά του Ιεχωβά από τους διεθνείς συνομώτες, έζησε περίπου δύο μήνες ακόμη. «Και απέθανεν Ανανίας ο προφήτης εν εκείνω τω έτει [614 π.Χ.], τον έβδομον μήνα.» (Ιερ. 28:17, 1) Στο φως αυτού του προφητικού δράματος των αρχαίων χρόνων, τι θα λεχθή για τους κληρικούς ψευδοπροφήτες του Χριστιανικού κόσμου σήμερα; Αυτοί υποστηρίζουν τους πολιτικούς άρχοντες αρνούμενοι να θέσουν τον τράχηλό τους κάτω από τον ζυγό του Δούλου-Βασιλέως του Ιεχωβά, ο οποίος είναι πολύ μεγαλύτερος από τον αρχαίο Ναβουχοδονόσορ. Η τάξις του Ιερεμία δεν μπορεί να συμβαδίση με τον κλήρο σ’ αυτό. Πρέπει να εξακολουθήση να τονίζη τη συμφορά στην οποία οδηγούν οι κληρικοί τους λαούς.

12. Για τους Ιουδαίους που ήσαν ήδη εξόριστοι στη Βαβυλώνα, ποιο μήνυμα είχε ο Ιερεμίας από τον Ιεχωβά σχετικά με τους ψευδοπροφήτες Αχαάβ και Σεδεκία;

¹² Στις αρχαίες εκείνες ημέρες της πολιτικής αναταραχής στη Μέση Ανατολή, ακόμη και οι ήδη εξόριστοι Ιουδαίοι στη Βαβυλώνα είχαν ψευδοπροφήτες ανάμεσά τους. Για κείνους τους ψευδοπροφήτες που ανέπτυσσαν ψευδείς ελπίδες μεταξύ των Ιουδαίων εξορίστων στη χώρα του Ναβουχοδονόσορ, ο Θεός έστειλε μέσω του Ιερεμία το εξής μήνυμα:

«Ακούσατε λοιπόν τον λόγον του Κυρίου, πάντες σεις οι αιχμαλωτισθέντες, τους οποίους εξαπέστειλα από Ιερουσαλήμ εις Βαβυλώνα. Ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, ο Θεός του Ισραήλ, περί του Αχαάβ υιού του Κωλαΐου και περί του Σεδεκίου υιού του Μαασίου, οίτινες προφητεύουσι ψεύδη προς εσάς εν τω ονόματί μου· Ιδού, θέλω παραδώσει αυτούς εις την χείρα του Ναβουχοδονόσορ, βασιλέως της Βαβυλώνος, και θέλει πατάξει αυτούς ενώπιόν σας. Και εξ αυτών θέλουσι λάβει κατάραν εν πάσι τοις αιχμαλώτοις του Ιούδα τοις εν Βαβυλώνι, λέγοντες, Ο Κύριος να σε κάμη ως τον Σεδεκίαν και ως τον Αχαάβ, τους οποίους ο βασιλεύς της Βαβυλώνος έψησεν εν πυρί· διότι έπραξαν αφροσύνην εν Ισραήλ και εμοίχευον τας γυναίκας των πλησίον αυτών και ελάλουν λόγους ψευδείς εν τω ονόματί μου, τους οποίους δεν προσέταξα εις αυτούς· και εγώ εξεύρω και είμαι, μάρτυς, λέγει Κύριος.»—Ιερ. 29:20-23.

Ο «δούλος» του Ιεχωβά, ο Ναβουχοδονόσορ, ασφαλώς είχε εύλογους πολιτικούς λόγους για να ψήση τον Σεδεκία και τον Αχαάβ στη φωτιά, διότι, αντίθετα με τη συμβουλή του Ιεχωβά, αυτοί ενεργούσαν κατά των συμφερόντων της ιμπεριαλιστικής Βαβυλώνος.

13. Έπρεπε οι Ιουδαίοι εξόριστοι ν’ αναμένουν σύντομη απελευθέρωσι από τη Βαβυλώνα, και γι’ αυτό, τι τους οδήγησε η επιστολή του Ιερεμία να κάνουν;

¹³ Τα λόγια που παρατίθενται παραπάνω, αποτελούσαν μέρος της επιστολής που έστειλε ο Ιερεμίας από την Ιερουσαλήμ στους εξόριστους πρεσβυτέρους, ιερείς, προφήτες και στο λαό στη μακρυνή Βαβυλώνα, χρησιμοποιώντας ως ταχυδρόμους του τον Ελασά γιο του Σαφάν και τον Γεμαρία γιο του Χελκία, όταν ο Βασιλεύς Σεδεκίας της Ιερουσαλήμ έστειλε αυτούς τους δύο απεσταλμένους στο Βασιλέα Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνος. (Ιερ. 29:1-3) Σ’ εκείνη την επιστολή του Ιερεμία, ο Ιεχωβά έλεγε στους εξόριστους να μην αναμένουν σύντομη απελευθέρωσι από τη Βαβυλώνα, αλλά να εγκατασταθούν εκεί, να νυμφεύωνται και να πληθύνωνται. Αντί να σχεδιάζουν στασιασμούς, «ζητήσατε την ειρήνην της πόλεως, όπου εγώ [ο Ιεχωβά] σας έκαμον να φερθήτε αιχμάλωτοι, και προσεύχεσθε υπέρ αυτής προς τον Κύριον· διότι εν τη ειρήνη αυτής θέλετε έχει ειρήνην. . . . Διότι ούτω λέγει Κύριος· Ότι αφού πληρωθώσιν εβδομήκοντα έτη εν Βαβυλώνι, θέλω επισκεφθή υμάς και θέλω εκτελέσει προς υμάς τον λόγον μου τον αγαθόν, να επαναφέρω υμάς εις τον τόπον τούτον.»—Ιερ. 29:4-10.

14. Όπως ο αρχαίος προφήτης Ιερεμίας, τι νουθετεί η τάξις του Ιερεμία να κάνουν οι βαπτισμένοι Χριστιανοί οπουδήποτε κι αν βρίσκωνται;

¹⁴ Σύμφωνα με την εικόνα του Ιερεμία, η σύγχρονη τάξις του Ιερεμία, νουθετεί όλους τους αφιερωμένους, βαπτισμένους μάρτυρες του Ιεχωβά να είναι νομοταγείς, φιλειρηνικοί πολίτες στις χώρες στις οποίες από πνευματική άποψι, είναι «ξένοι και παρεπίδημοι.» (1 Πέτρ. 2:11-15) Με τη σχετική υποταγή των στις «ανώτερες εξουσίες» τηρούν επίσης ειρήνη με τον Θεό.—Ρωμ. 13:1-4.

15. Τι έκανε στη Βαβυλώνα ο ψευδοπροφήτης Σεμαΐας, και τι παραπονέθηκε στον «ιερέα» του ναού της Ιερουσαλήμ;

¹⁵ Προτού ακόμη συνταχθή η επιστολή του Ιερεμία και αποσταλή στον προορισμό της, ένας ψευδοπροφήτης που ήταν τότε εξόριστος στη Βαβυλώνα, δηλαδή ο Σεμαΐας ο Νεαιλαμίτης, είχε στείλει επιστολές στο Σοφονία γιο του Μαασίου, «τον ιερέα» του ναού της Ιερουσαλήμ. Έτσι λοιπόν στην επιστολή του Ιερεμία προς τους εξόριστους της Βαβυλώνος, ο Ιεχωβά αναφέρθηκε σ’ αυτό και συνεχίζοντας είπε:

«Και προς Σεμαΐαν τον Νεαιλαμίτην θέλεις λαλήσει, λέγων, Ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, ο Θεός του Ισραήλ, λέγων, Επειδή συ απέστειλας επιστολάς εν τω ονόματί σου προς πάντα το λαόν τον εν Ιερουσαλήμ και προς τον Σοφονίαν τον υιόν του Μαασίου τον ιερέα και προς πάντας τους ιερείς, λέγων: Ο Κύριος σε κατέστησεν ιερέα αντί Ιωδαέ του ιερέως, δια να ήσθε επιστάται εις τον οίκον του Κυρίου επί πάντα άνθρωπον μαινόμενον και προφητεύοντα, δια να βάλλης αυτόν εις φυλακήν και εις δεσμά· τώρα λοιπόν δια τι δεν ήλεγξας Ιερεμίαν τον εξ Αναθώθ, όστις προφητεύει εις εσάς; επειδή αυτός δια τούτο απέστειλε προς ημάς εις την Βαβυλώνα, λέγων: Η αιχμαλωσία αύτη είναι μακρά· οικοδομήσατε οικίας και κατοικήσατε· και φυτεύσατε κήπους και φάγετε τον καρπόν αυτών.» Ιερ. 29:24-28· παράβαλε με Ιερεμία 29:4-6.

16. Τι έκανε ο «ιερεύς» του ναού την επιστολή του Σεμαΐα, και τι ενεπνεύσθη τότε ο Ιερεμίας να προφητεύση για τον Σεμαΐα;

¹⁶ Εν τούτοις, όταν ελήφθη η επιστολή του Σεμαΐα, ο Σοφονίας ως «ιερεύς» του ναού, δεν έβαλε τον Ιερεμία σε φυλακή και σε δεσμά. Διάβασε πρώτα την επιστολή στον Ιερεμία. (Ιερ. 29:29) Και τότε τι έγινε;

«Και έγεινε λόγος Κυρίου προς τον Ιερεμίαν, λέγων: Απόστειλον προς πάντας τους αιχμαλώτους, λέγων, Ούτω λέγει Κύριος περί Σεμαΐα του Νεαιλαμίτου· Επειδή ο Σεμαΐας προεφήτευσε προς εσάς και εγώ δεν απέστειλα αυτόν και σας έκαμε να ελπίζητε εις ψεύδος, δια τούτο ούτω λέγει Κύριος· Ιδού, θέλω επισκεφθή Σεμαΐαν τον Νεαιλαμίτην και το σπέρμα αυτού· αυτός δεν θέλει έχει άνθρωπον κατοικούντα μεταξύ του λαού τούτου, ουδέ θέλει ιδεί το καλόν, το οποίον εγώ θέλω κάμει εις τον λαόν μου, λέγει Κύριος· διότι ελάλησε στασιασμόν κατά του Κυρίου.»—Ιερ. 29:30-32.

17. Γιατί η εξέγερσις κατά της Βαβυλώνας όπως υποθάλπετο από τον Σεμαΐα ήταν και εξέγερσις κατά του Ιεχωβά;

¹⁷ Με ότι προεφήτευσε και έγραψε ο Σεμαΐας, υπέθαλπε στασιασμό από μέρους του Βασιλέως Σεδεκία της Ιερουσαλήμ με την υποστήριξι του Φαραώ της Αιγύπτου, που ήταν ο αδυσώπητος εχθρός της Βαβυλωνιακής Παγκοσμίου Δυνάμεως. Αλλά ένας τέτοιος στασιασμός θα ήταν κάτι περισσότερο από εναντίον της Βαβυλώνος. Θα ήταν επίσης και κατά του Ιεχωβά, ο οποίος χρησιμοποιούσε τότε τον βασιλέα της Βαβυλώνας ως «δούλον» του. Ο Ιεχωβά λοιπόν ήταν ο ουράνιος Κύριος του βασιλέως της Βαβυλώνος. Συνεπώς, ο στασιασμός εναντίον της Βαβυλώνος θα ήταν πρωτίστως στασιασμός εναντίον του Ιεχωβά.

ΠΡΟΣΜΕΝΕΤΕ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ ΜΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ

18. Πώς προσπαθούσε ο Σεμαΐας να προτρέξη από τον Ιεχωβά, και ποιες ήσαν οι συνέπειες γι’ αυτόν και τους απογόνους του;

¹⁸ Ο Σεμαΐας στη Βαβυλώνα, δεν ήθελε να προσμένη τον Ιεχωβά να φέρη απελευθέρωσι στους Ιουδαίους εξορίστους, από τους οποίους ήταν κι αυτός ένας. Δεν πίστευε την προγενέστερη προφητεία του Ησαΐα 44:28 ως 45:4 για τον Κορές ή Κύρον τον Πέρση, που επρόκειτο να ανατρέψη τη Βαβυλώνα και ν’ αποκαταστήση τους Ιουδαίους εξορίστους στην πατρίδα τους. Επομένως, ο Σεμαΐας ήθελε να προτρέξη από τον Ιεχωβά. Σχεδίασε ν’ απεργασθή σωτηρία για τον εαυτό του και τους συνεξορίστους του με τον δικό του τρόπο. Ευνόησε μια πορεία που θα επέφερε «ζυγόν σιδηρούν» από τον βασιλέα της Βαβυλώνος στον τράχηλο του υποτελούς Βασιλείου του Ιούδα. (Ιερ. 28:13, 14) Γι’ αυτό, καμμιά απελευθέρωσις δεν θα ήρχετο στο Σεμαΐα τον στασιαστή. Οι απόγονοί του θα απεκόπτοντο και δεν θα μετείχαν στην αποκατάστασι του Ισραήλ!

19. Ποια πορεία ακολούθησε το σύγχρονο αντίστοιχο του Σεμαΐα από το 1914;

¹⁹ Εμείς σήμερα καλά θα κάνωμε να προσέχωμε τη συμβουλή που δίδεται στην επιστολή του Ιερεμία όπως εκτίθεται στα εδάφια Ιερεμίας 29:8, 9. Μ’ αυτό τον τρόπο, δεν θα ακολουθούμε το σύγχρονο αντίστοιχο του αρχαίου εκείνου υποκινητού σε στασιασμό εναντίον της διατάξεως του Ιεχωβά, του Σεμαΐα του Νεαιλαμίτη. Οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου, οι οποίοι δεν άκουσαν την τάξι του Ιερεμία από τότε που έληξαν οι Καιροί των Εθνών το 1914, αποδείχθηκαν ότι είναι «ως τα σύκα τα αχρεία τα οποία δια την αχρειότητα δεν τρώγονται.» Η προσοχή των κληρικών είχε επιστηθή στα χαρακτηριστικά του «σημείου» που προείπε ο Ιησούς Χριστός και τα οποία εκπληρώνονται από το 1914, δηλαδή, τη «μάχαιρα» του πολέμου και σε παγκόσμια κλίμακα μάλιστα, καθώς και την ερημωτική «πείνα» και τον αχαλίνωτο «λοιμό» και την «διασποράν» των αβοήθητων πληθυσμών, ακόμη και στον Χριστιανικό κόσμο που ισχυρίζεται ότι είναι Χριστιανικός. (Ιερ. 29:16-19· Ματθ. 24:4-20) Ωστόσο, οι κληρικοί δείχνουν ότι δεν πιστεύουν στη Γραφικά εξηγούμενη σημασία του «σημείου», και γι’ αυτό δεν προτρέπουν τα έθνη να μεταβιβάσουν την εθνική κυριαρχία τους στον ήδη βασιλεύοντα Δούλο-Βασιλέα του Ιεχωβά, τον Ιησού Χριστό, ο οποίος, από το 1914, μετέχει με τον ουράνιο Πατέρα του στη «βασιλεία του κόσμου» κάτι πολύ πιο μεγαλειώδες από τη Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία του Ναβουχοδονόσορ. Αντιθέτως, οι κληρικοί επιδοκιμάζουν τα ανθρωποποίητα σχέδια και υποστηρίζουν τα Ηνωμένα Έθνη, και όχι την κυριαρχία του Θεού.

20. Ποια αντάξια ποινή εκτελείται σε κείνους που στασιάζουν κατά του καθεστώτος, και γι’ αυτό, πώς θα φθάσωμε σε διαρκή σωτηρία;

²⁰ Σήμερα, μεταξύ των κοσμικών εθνών ο στασιασμός κατά του νομίμου καθεστώτος τιμωρείται με θάνατο των στασιαστών. Ομοίως, ο αντιχριστιανικός στασιασμός κατά του Ιεχωβά και του Δούλου-Βασιλέως του επιφέρει καταστροφή για τους λεγόμενους «Χριστιανούς» θρησκευτικούς αρχηγούς οι οποίοι λαλούν «στασιασμόν κατά του Ιεχωβά.» (Ιερ. 29:32) Η καταστροφή τους προσκιάσθηκε από κείνη που είχε εκτελεσθή στον ψευδοπροφήτη Σεμαΐα και τους απογόνους του, οι οποίοι ποτέ δεν είδαν το «καλόν» που ο Ιεχωβά προτίθετο να κάνη για τους ευπειθείς του εξορίστου λαού του. Δεν είναι λοιπόν καθήκον μας να απεργαζώμεθα την άμεση σωτηρία μας με ανθρωποποίητα μέσα. Για να επιτύχωμε διαρκή σωτηρία, πρέπει υπομονητικά και με εμπιστοσύνη να προσμένουμε τον Ιεχωβά για απελευθέρωσι μέσω ενός «δούλου» μεγαλύτερου από τον Κορές, ή Κύρο τον Πέρση, δηλαδή του Ιησού Χριστού.

21. Ποια πορεία που προελέχθη από τον Ιεχωβά στον Ιερεμία 29:12-14 σχετικά με τους ευπειθείς εξορίστους, πρέπει να μιμηθούμε σήμερα;

²¹ Η προσπάθειά μας να προτρέξωμε από τον Ιεχωβά, ποτέ δεν θα επιφέρη την απελευθέρωσι που ποθούμε ζωηρά. Αντί να στρέψωμε τα νώτα μας στον Ιεχωβά και να μη τον λάβωμε υπ’ όψιν, καλά θα κάνωμε να μιμούμεθα εκείνους που είδαν τη σωτηρία από τον Ιεχωβά και αποκαταστάθηκαν στην πατρίδα τους στον καιρό που αυτός εξέλεξε. Ο Ιεχωβά προελάλησε με τα εξής λόγια την πορεία τους, που είναι άξια της μιμήσεώς μας: «Θέλετε κράξει προς εμέ και θέλετε υπάγει και προσευχηθή εις εμέ και θέλω σας εισακούσει. Και θέλετε με ζητήσει και ευρεί, όταν με εκζητήσητε εξ όλης της καρδίας υμών. Και θέλω ευρεθή από σας, λέγει Κύριος.»—Ιερ. 29:12-14.

22. Εν όψει του ‘ευπροσδέκτου ενιαυτού’ του Ιεχωβά σύμφωνα με ποια ελπίδα πρέπει να ενεργούμε για το μέλλον;

²² Πλησιάζομε τώρα στο τέλος του ‘ευπρόσδεκτου ενιαυτού’ του Ιεχωβά. (Ησ. 61:2) Οι λόγοι του εφαρμόζονται ακόμη προς όφελός μας: «Εγώ γνωρίζω τας βουλάς τας οποίας βουλεύομαι περί υμών, λέγει Κύριος, βουλάς ειρήνης και ουχί κακού, δια να δώσω εις υμάς το προσδοκώμενον τέλος.» (Ιερ. 29:11) Το «προσδοκώμενον τέλος» που βουλεύθηκε ο Ιεχωβά για μας είναι το πιο επιθυμητό μέλλον, αν εμείς τώρα υποταχθούμε στην παγκόσμια κυριαρχία του, που προβλέπει αιώνια ζωή με ειρήνη, ευημερία και ευτυχία μέσω του Βασιλέως-Δούλου του, τού Ιησού Χριστού. Αυτή είναι η ελπίδα που θέτει ο Ιεχωβά ενώπιον μας. Με πλήρη εκτίμησι, ας ενεργούμε σε αρμονία μ’ αυτήν.