Ο Γραμματεύς του Βασιλέως σάς Έχει Επισκεφθεί Προσφάτως;
«Εν τω μέσω αυτών [ήτο] εις άνθρωπος ενδυμένος λινά, με γραμματέως καλαμάριον εν τη οσφύι αυτού.»—Ιεζ. 9:2.
1. Ποιες ερωτήσεις θα μπορούσατε να κάμετε σχετικά με την επίσκεψι του γραμματέως του Βασιλέως, και είναι σπουδαίες οι απαντήσεις σ’ αυτές τις ερωτήσεις;
ΕΠΙ μερικά χρόνια τώρα ο γραμματεύς του Βασιλέως κάνει τις επισκέψεις του στα σπίτια των ανθρώπων. Εσάς, σας έχει επισκεφθή προσφάτως; Είναι πιθανόν να σας κάμη έκπληξι αυτή η ερώτησις. Ίσως να πήτε: ‘Δεν μ’ έχει επισκεφθή κανένας που να παρουσιάσθηκε ως γραμματεύς του Βασιλέως.’ Αλλά είναι πιθανόν, εξαιτίας του φόβου που έχουν οι άνθρωποι ν’ ανοίγουν την πόρτα των σ’ ένα απροσδόκητο επισκέπτη σ’ αυτούς τους επικίνδυνους καιρούς, να έχετε κρατήσει την πόρτα σας κλειστή και κλειδωμένη. Ή, αν έχετε ανοίξει την πόρτα στην επίσκεψί του, δεν τον αναγνωρίσατε ως τον γραμματέα του Βασιλέως. Το ότι δεν τον αναγνωρίσατε δεν αποκλείει την πιθανότητα ότι σας έχει επισκεφθή. Το έργο του είναι πολύ επείγον και σας επισκέπτεται για το συμφέρον σας. ‘Πώς έπρεπε να το γνωρίζω αυτό;’ είναι πιθανόν ν’ αναφωνήσετε ‘ Πέστε μου ακριβώς ποιος είναι αυτός ο βασιλεύς, και ποιος είναι ο γραμματεύς του; Και ποιος είναι ο σκοπός της επισκέψεώς του;’ Οι απαντήσεις σ’ αυτές τις ερωτήσεις σας είναι πολύ σπουδαίες σ’ αυτές τις ημέρες της αβεβαιότητος, οπότε είναι αναπόφευκτο ότι κάποια επείγουσα ανάγκη ή κάτι το απρόοπτον πρόκειται να συμβή.
2. Ποιος βασιλεύς περιλαμβάνεται εδώ, και γιατί η αποστολή του γραμματέως του στο λαό είναι κάτι πού πρέπει να το προσέξωμε στην εποχή μας;
2 Η ασυνήθιστη ερώτησίς μας μπορεί να κατανοηθή υπό το φως των περιστάσεων οι οποίες την πλαισιώνουν. Η παγκόσμια κατάστασις σήμερα δεν είναι κάτι νέο. Πριν από πολύν καιρό υπήρχε μια ομοία κατάστασις, αλλά σε μικρογραφική κλίμακα. Είναι επομένως ένα μικρογραφικό παράδειγμα για μας σήμερα, και γι’ αυτό έχει καταγραφή στην αρχαία ιστορία ώστε το μάθημά της να μη χαθή. Εμείς σήμερα έχομε ανάγκη απ’ αυτό το μάθημα, και για το αιώνιο καλό μας είναι ανάγκη να το εγκολπωθούμε και να το ακολουθήσωμε. Όπως ακριβώς τότε στην τυπική κατάστασι, ο μέγιστος Βασιλεύς όλων περιλαμβάνεται και στην παρούσα εποχή, ναι, ακριβώς αυτός ο ίδιος ο Βασιλεύς. Ο γραμματεύς τον οποίον αποστέλλει τώρα αντιστοιχεί προς εκείνον στον οποίον αυτός είχε αναθέσει να μεταβή πριν από πολύν καιρό χάριν των ανθρώπων που βρίσκονταν σε ανάγκη. Πόσοι βασιλείς της γης θα έκαναν ένα τέτοιο πράγμα; Τουλάχιστον αυτός ο μεγάλος Βασιλεύς το έχει κάμει. Έχει προσκιάσει ότι θα το έκανε αυτό και στην εποχή μας με τον τρόπο που το έκαμε τότε κάτω από παρόμοιες περιστάσεις. Για τη διαφώτισι και την καθοδήγησί μας σήμερα, φρόντισε ο ίδιος να τηρηθή ένα γνήσιο και ακριβές υπόμνημα αυτής της ενεργείας του.
3. Πριν από δυο χιλιάδες πεντακόσια ογδόντα δύο χρόνια, ποια ήταν η κατάσταση σχετικά με την παγκόσμια δύναμι και με ένα βασίλειο με μια μακρά γραμμή βασιλέων από μια βασιλική οικογένεια, και γιατί το γεγονός που συνέβη σ’ εκείνο το βασίλειο αποδεικνύεται ότι είναι παγκοσμίας σπουδαιότητος;
3 Ας στραφούμε τώρα στο υπόμνημα και ας μεταφερθούμε πίσω 2.582 χρόνια στο έτος 612 π.Χ. Μια νέα ισχυρή παγκοσμία δύναμις (η Βαβυλών) είχε προσφάτως αναλάβει την κυρίαρχη θέσι στο βασίλειο της παγκοσμίου πολιτικής. Μια βασιλεία η οποία είχε κυβερνήσει επί 465 χρόνια στην ίδια βασιλική οικογένεια από το 1077 π.Χ. επρόκειτο να καταστραφή. Δεν είχε παρά πέντε χρόνια ακόμα ζωής σύμφωνα με τον τρόπο που εξελίχθηκε η ιστορία. Έτσι, στην πραγματικότητα, η πρωτεύουσά της—η Ιερουσαλήμ—κατεστράφη το 607 π.Χ., και μαζί μ’ αυτήν ο ναός του βασιλείου του Θεού. Αυτό το γεγονός επρόκειτο να επηρεάση ολόκληρο τον κόσμο του ανθρωπίνου γένους, διότι τότε επρόκειτο ν’ αρχίση μια περίοδος 2.520 ετών στη διάρκεια της οποίας η Βαβυλωνιακή Παγκοσμία Δύναμις, η Μηδοπερσική Παγκοσμία Δύναμις, η Ελληνική Παγκοσμία Δύναμις, η Ρωμαϊκή Παγκοσμία Δύναμις και η Αγγλοαμερικανική Παγκοσμία Δύναμις επρόκειτο να κυριαρχήσουν διαδοχικώς επάνω σε όλο το ανθρώπινο γένος.
4. Με ποιο τρόπο δεν επρόκειτο να διακοπή εκείνη η παγκόσμια κυριαρχία, πότε έληξε, και γιατί το έτος 612 π.Χ. μας ενδιαφέρει σήμερα;
4 Η κυριαρχία της γης απ’ αυτές τις παγκόσμιες δυνάμεις δεν επρόκειτο να διακοπή από την Υπερτάτη Δύναμι του Σύμπαντος μέσω οποιασδήποτε βασιλείας δικής Του εγκαθιδρύσεως. Ιστορικώς, αυτή η μακρά περίοδος της αδιάκοπης πολιτικής παγκοσμίου κυριαρχίας έληξε το έτος 1914 μ.Χ., όταν ένας διεθνής πόλεμος εξερράγη ο οποίος τελικά περιέλαβε είκοσι οκτώ έθνη, περιλαμβανομένης και της δυαδικής παγκοσμίου δυνάμεως της Αγγλίας και της Αμερικής, δηλαδή, ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος της ανθρωπίνης ιστορίας. Επομένως μπορούμε τώρα να εκτιμήσωμε ότι στο έτος εκείνο της παλαιάς εποχής στο οποίο στρέφεται η προσοχή μας τώρα—612 π.Χ.—ήταν ένα κρίσιμο έτος για την εποχή εκείνη που προεσκίαζε ένα κρίσιμο καιρό για την εποχή μας.
5. Πού βρίσκονταν δέκα χιλιάδες Ιουδαίοι εκείνο το Έτος 612 π.Χ., και ποια πείρα είχε σ’ ένα δράμα ο Ιεζεκιήλ το έτος εκείνο;
5 Ήδη, το 612 π.Χ. υπήρχαν δέκα χιλιάδες άτομα από την Ιερουσαλήμ και από το Βασίλειο του Ιούδα που είχαν εκτοπισθή από εκεί και εξορισθή στη Βαβυλώνα. (2 Βασ. 24:14) Αυτοί περιελάμβαναν άνδρες οι οποίοι έγιναν προφήται του Ιεχωβά Θεού, δηλαδή, τον Δανιήλ και τον Ιεζεκιήλ, τον υιόν του Βουζί του ιερέως. (Δαν. 1:1-6· Ιεζ. 1:1-3) Το έτος 612 π.Χ. ήταν το έκτο έτος της αιχμαλωσίας αυτών των εξόριστων. Το έτος εκείνο ο προφήτης Ιεζεκιήλ είχε ένα όραμα. Σωματικώς, βρισκόταν στον τόπο που ελέγετο Τελαβίβ κοντά στον ποταμό Χεβάρ στη Βαβυλωνία, αλλά κατά το πνεύμα ή με έμπνευσι μετεφέρθη πίσω στην Ιερουσαλήμ. (Ιεζ. 3:15· 8:1-4) Σ’ αυτό το δράμα ωδηγήθηκε να κάμη μια επίσκεψι στο ναό που είχε οικοδομηθή από τον Βασιλέα Σολομώντα, τον υιόν του Δαβίδ, για τη λατρεία του Ιεχωβά ως του Θεού του Βασιλείου του Ισραήλ. Ο Ιεχωβά απαγορεύει τη χρήσι εικόνων στη λατρεία του ως του αοράτου Θεού· και εν τούτοις εκεί στο ναό που ήταν αφιερωμένος στη λατρεία αυτού του Θεού του ουρανού και της γης ο προφήτης Ιεζεκιήλ είδε εικόνες και τοιχογραφίες που εχρησιμοποιούντο στη λατρεία των ψευδών θεών. Παραδείγματος χάριν, ένα θέαμα που είδε ο Ιεζεκιήλ ήταν το εξής:
6. Σ’ εκείνη την επίσκεψι στον ναό, τι είδε ο Ιεζεκιήλ να κάνουν εκεί εβδομήντα πρεσβύτεροι του Ισραήλ;
6 «Ιδού παν ομοίωμα ερπετών, και βδελυκτών ζώων, και πάντα τα είδωλα του οίκου Ισραήλ, ζωγραφισμένα επί τον τοίχων κύκλω κύκλω. Και ίσταντο έμπροσθεν αυτών εβδομήκοντα άνδρες εκ των πρεσβυτέρων του οίκου Ισραήλ· εν μέσω δε αυτών ίστατο Ιααζανίας ο υιός του Σαφάν· και εκράτει έκαστος εν τη χειρ αυτού το θυμιατήριον αυτού· και ανέβαινε πυκνόν νέφος θυμιάματος. Και είπε προς εμέ, Υιέ ανθρώπου, είδες τι κάμνουσιν εν τω σκότει οι πρεσβύτεροι του οίκου Ισραήλ, έκαστος εν τω κρυπτώ οικήματι των εικόνων αυτού; διότι είπον, Ο Ιεχωβά δεν μας βλέπει· ο Ιεχωβά εγκατέλιπε την γην.»—Ιεζ. 8:10-12, ΜΝΚ.
7. Τι ήταν δικαιολογημένος να τους κάμη εκείνους τους εβδομήντα ειδωλολάτρας πρεσβυτέρους, και γιατί:
7 Ο χρόνος θ’ απεδείκνυε, και μάλιστα πολύ γρήγορα, αν εκείνοι οι εβδομήντα πρεσβύτεροι μέσα στο ναό του Ιεχωβά ήταν ορθό να λέγουν τέτοια πράγματα και ν’ αναμένουν να παραμείνουν ατιμώρητοι, διότι υπεβίβαζαν και εμόλυναν τον οίκο της λατρείας του Ιεχωβά κατ’ αυτόν τον τρόπο. Μ’ ένα αποκρουστικό τρόπο παρέβαιναν την πρώτη και τη δευτέρα από τις Δέκα Εντολές. Ο Ιεχωβά είναι «Θεός ζηλότυπος» με την έννοια ότι απαιτεί αποκλειστική αφοσίωσι και δεν συμμερίζεται τη δόξα Του με ψευδείς θεούς και τον αίνο Του με ειδωλολατρικές εικόνες. Ο Ιεχωβά ήταν δικαιολογημένος να τιμωρήση για την πλάνη των και την ανομία των όλους εκείνους οι οποίοι απέδιδαν ψευδή λατρεία ακριβώς μέσα στο ναό Του στην Ιερουσαλήμ. (Έξοδ. 20:1-6· Ησ. 42:8) Ότι είχε λάβει αμετάκλητη απόφασι να το κάμη αυτό, το έδειξε στον προφήτη του Ιεζεκιήλ. Αφού κατηύθυνε τον Ιεζεκιήλ να γίνη ένας αυτόπτης μάρτυς ακόμη και της λατρείας του ηλίου που γινόταν μέσα στον ναό Του, ο Ιεχωβά του είπε:
8. Με ποια λόγια έδειξε ο Ιεχωβά ότι είχε αποφασίσει να επιβάλη την κατάλληλη τιμωρία;
8 «Και εγώ λοιπόν θέλω φερθή μετ’ οργής· ο οφθαλμός μου δεν θέλει φεισθή, ουδέ θέλω ελεήσει· και όταν κράζωσιν εις τα ώτα μου μετά φωνής μεγάλης, δεν θέλω εισακούσει αυτούς.»—Ιεζ. 8:13-18.
9. Σχετικά μ’ αυτό, τι αποδεικνύει ότι ο Ιεχωβά δεν είναι Θεός ο οποίος μπορεί να παραποιηθή, κι επομένως ποιο ερώτημα θέτομε σχετικά με άτομα;
9 Εμείς οι οποίοι ζούμε σε μια ομοία κρίσιμη εποχή τι θα πούμε γι’ αυτό; Μήπως θα ρωτήσωμε, Είναι ο Ιεχωβά ένας σκληρός Θεός; Δεν θα δείξη έλεος σε κανέναν στο κορύφωμα της δικής μας κρίσιμης καταστάσεως; Δεν μπορούμε να του προσάψωμε την παραμικρή μομφή διότι αφήνει τους υποκριτάς και ψευδείς λάτρεις να υποστούν τις συνέπειες των εσφαλμένων πράξεών των. Και επειδή ο Ιεχωβά έχει πει σαφώς σε όλους μας ότι θα πράξη αυτό ακριβώς το πράγμα, πρέπει να εκτιμήσωμε ότι δεν είναι ένας Θεός ο οποίος μπορεί να παραποιηθή. Ο λαός του προφήτου Ιεζεκιήλ το διεπίστωσε αυτό και αυτό το ιστορικό γεγονός απέδειξε ότι είναι ένας πραγματικός ζων Θεός, ότι είναι αληθινά ο μόνος ζων και αληθής Θεός που υπάρχει. Η παρούσα γενεά του ανθρωπίνου γένους θα το διαπιστώση επίσης! Αλλά ποια ελπίδα υπάρχει για θείο έλεος σε οποιαδήποτε άτομα αυτής της γενεάς; Απ’ όσα έχουν λάβει χώρα στην περίπτωσι της Ιερουσαλήμ την εποχή του Ιεζεκιήλ μπορούμε να το αντιληφθούμε αυτό. Γι’ αυτό ας ακούσωμε τι έχει να μας πη τώρα ο Ιεζεκιήλ:
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΟΘΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙ—ΠΩΣ;
10, 11. (α) Ποιος ήταν εκείνος ο οποίος έκραξε εις επήκοον του Ιεζεκιήλ, και από πού; (β) Γιατί είχε δικαίωμα να εκδίδη διαταγές σχετικά με την πόλι;
10 «Και έκραξεν εις τα ώτα μου μετά φωνής μεγάλης, λέγων, Ας πλησιάσωσιν οι τεταγμένοι κατά της πόλεως, έκαστος έχων το όπλον αυτού της εξολοθρεύσεως εν τη χειρί αυτού.»
11 Ο Ιεχωβά είναι εκείνος ο οποίος εκδίδει αυτή την εντολή εις επήκοον του Ιεζεκιήλ. (Ιεζ. 9:1) Αλλά πού είναι; Είναι εκεί, καθισμένος σ’ εκείνον τον ένδοξο θρόνο ο οποίος βρίσκεται επάνω σ’ εκείνο το άρμα με φοβερά υψηλούς τροχούς, με ουράνια χερούβ δίπλα στον καθένα από τους τέσσερες τροχούς. (Ιεζ. 8:2-4· 10:1, 2) Έχει δικαίωμα να εκδίδη διαταγές σχετικά με την Ιερουσαλήμ, διότι αυτός είναι Βασιλεύς. Αυτός είναι «ο Βασιλεύς της αιωνιότητος.» (1 Τιμ. 1:17· Αποκάλ. 15:3) Ήταν πράγματι ο αόρατος Βασιλεύς στο έθνος του Ιεζεκιήλ· και ο κεχρισμένος βασιλεύς ο οποίος εκάθητο στον θρόνο της Ιερουσαλήμ ελέγετο ότι εκάθητο επί του «θρόνου του Ιεχωβά,» ως ο ορατός εκπρόσωπος του Ιεχωβά, του αοράτου Βασιλέως. (1 Χρον. 29:23· Ιεζ. 20:33) Ο Ιησούς Χριστός ωνόμασε την Ιερουσαλήμ της εποχής του «την πόλιν του μεγάλου Βασιλέως.» (Ματθ. 5:35) Ώστε είχε το υπέρτατο βασιλικό δικαίωμα να εκδίδη διαταγές για το πώς επρόκειτο να καταστραφή η πόλις της Ιερουσαλήμ. Σύμφωνα με το επόμενο όραμα στην σειρά των οραμάτων του Ιεζεκιήλ, η Ιερουσαλήμ επρόκειτο να κατακαή. (Ιεζ. 10:1-7· 2 Βασ. 25:8, 9· 2 Χρον. 36:17-19) Αλλά προτού καταστραφή εκ θεμελίων η πόλις, τι έπρεπε να γίνη στους κατοίκους της;
12. Ποιες ερωτήσεις εγείρονται όσον αφορά εκείνα τα όπλα του κατασυντριμμού, και ποιους δεν εννοεί η έκφρασις «οι τεταγμένοι κατά της πόλεως,» και γιατί;
12 Όσον αφορά εκείνους τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, ήχησε στ’ αυτιά του ως κακό προμήνυμα όταν ο Ιεχωβά ακούσθηκε να κράζη με δυνατή προστακτική φωνή: «Ας πλησιάσωσιν οι τεταγμένοι κατά της πόλεως, έκαστος έχων το όπλον αυτού της εξολοθρεύσεως εν τη χειρί αυτού!» (Ιεζ. 9:1) Σε ποιον επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν εκείνα τα όπλα της καταστροφής; Επάνω στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ; Επάνω σ’ όλους τους κατοίκους της; Εκείνοι οι οποίοι ήσαν ωπλισμένοι μ’ αυτά τα όπλα της καταστροφής καλούνται ως «τεταγμένοι κατά της πόλεως.» Αυτή η περιγραφή δεν εσήμαινε τον βασιλέα Σεδεκία που εβασίλευε τότε, ούτε τους κυβερνητικούς άρχοντάς του, ούτε τους στρατιωτικούς διοικητάς, ούτε τον αρχιερέα και τους υφιερείς του ναού. Αυτοί δεν θα έστρεφαν τα όπλα εναντίον του δικού των λαού στην Ιερουσαλήμ. Ποιοι, λοιπόν, ήσαν αυτοί οι ωπλισμένοι άνδρες;
13. Ποιοι, λοιπόν, ήσαν εκείνοι οι ωπλισμένοι άνδρες του οράματος, και τι πρέπει, λοιπόν, να λεχθή για τις ένοπλες δυνάμεις της Βαβυλώνος;
13 Εφόσον ήσαν υποκείμενοι στον Ιεχωβά ο οποίος επρόκειτο να «φερθή μετ’ οργής» ήσαν οι εκτελεσταί του, οι οποίοι επρόκειτο να εκτελέσουν τις κρίσεις του επάνω στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, και με την έννοια αυτή ήσαν «τεταγμένοι κατά της πόλεως.» Μολονότι στην δράσι εμφανίσθηκαν ως άνθρωποι, ήσαν στην πραγματικότητα άγγελοι του Ιεχωβά οι οποίοι επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν στην εκτέλεσι των καταδικαστικών κρίσεών του επάνω στους κατοίκους της πόλεως. Σύμφωνα με την ιστορία, οι ωπλισμένες δυνάμεις της Βαβυλώνος χρησιμοποιήθηκαν μ’ ένα ορατό τρόπο στην εκτέλεσι των κρίσεων του Ιεχωβά επάνω στη στασιαστική πόλι, αλλά αυτές οι δυνάμεις δεν ήσαν εκείνες τις οποίες είδε στο δράμα ο Ιεζεκιήλ. Αυτοί οι Βαβυλώνιοι είχαν απλώς χρησιμοποιηθή από τους ουράνιους αγγέλους εναντίον της Ιερουσαλήμ.
14. Πόσοι ωπλισμένοι άνδρες προσήλθαν στην πρόσκλησι του Ιεχωβά, και από ποια κατεύθυνσι;
14 Στη βασιλική εντολή του Ιεχωβά, πώς εμφανίσθηκαν οι ωπλισμένοι άνδρες και από ποια κατεύθυνσι ήλθαν; Ο Ιεζεκιήλ μάς λέγει τα εξής: «Και ιδού, εξ άνδρες ήρχοντο από της οδού της υψηλοτέρας πύλης της βλεπούσης προς βορράν, έκαστος έχων εν τη χειρί αυτού όπλον κατασυντριμμού· και εν τω μέσω αυτών εις άνθρωπος ενδεδυμένος λινά, με γραμματέως καλαμάριον εν τη οσφύι αυτού· και εισελθόντες εστάθησαν πλησίον του χαλκίνου θυσιαστηρίου.»—Ιεζ. 9:2.
15. (α) Ποιοι ήσαν πράγματι εκείνοι οι «εξ άνδρες» της δράσεως, και τι προήγγελλε η κατεύθυνσις από την οποία προήρχοντο; (β) Πώς απεδείχθη ο θρίαμβος του Ιεχωβά να φερθή μετ’ οργής’ εναντίον κάθε αντιστάσεως;
15 Υπήρχαν εκεί έξη άνδρες με όπλα κατασυντριμμού στα χέρια των. Όχι πολλοί, αλλά, εφόσον εκπροσωπούσαν αγγέλους, είχαν υπεράνθρωπες δυνάμεις οι οποίες ήσαν περισσότερο παρά αρκετές για ν’ αντιμετωπίσουν τις χιλιάδες των κατοίκων μέσα στην Ιερουσαλήμ. Έτσι το ότι ήσαν έξη σε αριθμό δεν σημαίνει ότι υπήρχε κάτι το ατελές σ’ αυτούς, ή ότι ήσαν ακατάλληλοι για το έργο του εκτελεστού. Σημειώνομε ότι αυτοί οι έξη εκτελεσταί ήρχοντο «από της οδού της υψηλοτέρας πύλης της βλεπούσης προς βορράν.» Αυτό ήταν προάγγελος του γεγονότος ότι τα Βαβυλωνιακά στρατεύματα θα προήλαυναν εναντίον της Ιερουσαλήμ από βορράν, για να χρησιμεύσουν ως όργανα στη γη των εκτελεστικών αγγέλων του Ιεχωβά. Από το νότο ήλθαν τα στρατεύματα του Φαραώ της Αιγύπτου εις απάντησιν της εκκλήσεως του Βασιλέως Σεδεκία της Ιερουσαλήμ, αλλά αυτές οι συμμαχικές δυνάμεις κατετροπώθησαν από τους Βαβυλώνιους. Η απόφασις του Ιεχωβά να «φερθή μετ’ οργής» για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ δεν επρόκειτο να ματαιωθή. Οι συμβολικοί «εξ άνδρες» με τα όπλα κατασυντριμμού τους οποίους εκάλεσε να ‘ταχθούν κατά της πόλεως’ είχαν θεία υποστήριξι και επρόκειτο να θριαμβεύσουν εναντίον κάθε αντιστάσεως.
16. Κατόπιν αυτής της περιπτώσεως τι αντιμετωπίζουν πράγματι τα έθνη στο εγγύς μέλλον;
16 Ας μη χάσωμε εμείς σήμερα τη δύναμι αυτής της προφητικής περιπτώσεως. Εκείνο που πρόκειται ν’ αντιμετωπίση στο εγγύς μέλλον το παρόν παγκόσμιο σύστημα πραγμάτων δεν είναι απλώς ανθρώπινες δυνάμεις καταστροφής και κατεδαφίσεως. Εκείνο που αυτά τα ριζοσπαστικά, αναρχικά, μηδενιστικά, άτακτα ανθρώπινα στοιχεία αποτυγχάνουν να γκρεμίσουν και να κατεδαφίσουν, τα υπεράνθρωπα αγγελικά στρατεύματα του Ιεχωβά θα χρησιμοποιηθούν για την εκτέλεσι της «οργής» του εναντίον αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων και θα τα σαρώσουν. Κάθε υπόλειμμα αυτού του διεφθαρμένου και μολυσμένου συστήματος πραγμάτων πρέπει να εκλείψη!
17. Ποιοι λόγοι υπάρχουν σχετικά με το αν αυτό περιλαμβάνη ή όχι τον «Χριστιανικό κόσμο,» και γιατί οι λαοί του Χριστιανικού κόσμου έχουν λόγο να ανησυχούν;
17 Και ο «Χριστιανικός κόσμος» επίσης; Ναι, διότι είναι σήμερα το κυρίαρχο τμήμα αυτού του συστήματος πραγμάτων. Επί πλέον, είναι η ιδιαίτερη εκείνη οργάνωσις η οποία εξεικονίζεται από την αρχαία άπιστη Ιερουσαλήμ και την επικράτειά της, τη γη του Ιούδα. Είναι η θρησκευτική οργάνωσις η οποία ισχυρίζεται ότι λατρεύει τον Θεό της Αγίας Γραφής, ο οποίος ονομάζεται Ιεχωβά. Ισχυρίζεται ότι αναγνωρίζει τον Ιησού, τον Υιό του Ιεχωβά Θεού, ότι αυτός είναι ο Χριστός και γι’ αυτό το λόγο εξέλεξε να ονομάζεται Χριστιανικός κόσμος. Αλλά όπως η αρχαία Ιερουσαλήμ, έτσι και αυτός παρεβίασε τη θρησκευτική διαθήκη του με τον Ιεχωβά και διεφθάρη με τις ειδωλολατρικές θρησκείες του κόσμου τούτου και επομένως δεν εφαρμόζει πια την αληθινή Χριστιανοσύνη. Το θρησκευτικό όνομά του δεν θα τον προστατεύση. Πλησιάζει η σοβαρή ώρα οπότε οι προφητικοί «εξ άνδρες» θα ‘ταχθούν κατά του Χριστιανικού κόσμου’ με τα όπλα του κατασυντριμμού. Λαοί του Χριστιανικού κόσμου, αυτό είναι πράγματι κάτι που πρέπει να σας προκαλέση ανησυχία!
18. Πότε θα λάβη χώραν αυτός ο κατασυντριμμός, μπορεί ν’ αποφευχθή, και ποιο ερώτημα εγείρει όσον αφορά εμάς τα άτομα;
18 Η συντριβή, ο θρυμματισμός ολοκλήρου αυτού του συστήματος πραγμάτων, περιλαμβανομένου και του Χριστιανικού κόσμου είναι μια βεβαιότης που πρόκειται να λάβη χώρα μέσα σ’ αυτή τη γενεά. Δεν θ’ αποφευχθή αυτή η παγκόσμια καταστροφή, η οποία επέρχεται από το χέρι του Ιεχωβά, του Βασιλέως του σύμπαντος ο οποίος κάθεται επάνω στο ουράνιο άρμα του ως την πλήρη εκτέλεσι των κρίσεων του. Μπορούμε να κάμωμε κάτι εμείς ατομικώς σχετικά μ’ αυτό—τώρα, προτού αυτοί οι συμβολικοί «εξ άνδρες» αρχίσουν την συντριβή των κοσμικών πραγμάτων με τα όπλα της καταστροφής των; Για να το μάθωμε, ας εξετάσωμε ακόμη το προφητικό δράμα που είδε ο προφήτης Ιεζεκιήλ σε δράμα.
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ
19. Πόσοι άνδρες ήλθαν από βορράν και στάθηκαν κοντά στο θυσιαστήριο, και ήσαν όλοι ωπλισμένοι;
19 Ας σημειώσωμε ότι δεν υπήρχαν μόνον «εξ άνδρες» οι οποίοι ήλθαν από τον βορρά και εισήλθαν στην αυλή του ναού και στάθηκαν κοντά στο χάλκινο θυσιαστήριο. Ήσαν επτά. Επίσης ο έβδομος άνδρας δεν ήταν ωπλισμένος όπως οι άλλοι έξη. Ο Ιεζεκιήλ λέγει: «Και εν τω μέσω αυτών εις άνθρωπος ενδεδυμένος λινά, με γραμματέως καλαμάριον εν τη οσφύι αυτού.» (Ιεζ. 9:2) Ποιος λοιπόν είναι αυτός;
20. Ποιος ήταν εκείνος ο έβδομος άνδρας, και ήταν στην υπηρεσία του Βασιλέως Σεδεκία της Ιερουσαλήμ ;
20 Αυτός είναι ο γραμματεύς του Βασιλέως. Η μη στρατιωτική εμφάνισίς του μαζί με το καλαμάριον που περιέχει την πέννα και το μελάνι προσδιορίζει την ταυτότητά του ως γραμματέως. Και αυτός επίσης είναι ‘τεταγμένος κατά της πόλεως,’ και εφόσον καλείται από τον καθήμενον επί του θρόνου του ουρανίου άρματος, πρέπει να είναι ο γραμματεύς του Ιεχωβά, του οποίου τον επίγειο ορατό θρόνο στην Ιερουσαλήμ κατείχε τότε ο Βασιλεύς Σεδεκίας από την βασιλική οικογένεια του Δαβίδ. Είναι ο γραμματεύς, όχι του στασιαστικού Βασιλέως Σεδεκία, αλλά του Βασιλέως της Αιωνιότητος, του Ιεχωβά. Ποιος ήταν αυτός τότε την εποχή του Ιεζεκιήλ, και ποιος είναι σήμερα;
21. Τι μπορεί να λεχθή όσον αφορά το αν ο άνδρας με τα λινά ήταν άγγελος ή όχι, και ήταν η επίδρασις όπως εκείνη που είχε δημιουργηθή απ’ αυτόν στο δράμα που είχε πραγματοποιηθή τότε στον καιρό του Ιεζεκιήλ;
21 Εφόσον ήταν μεταξύ των «εξ ανδρών» οι οποίοι εκπροσωπούσαν αγγέλους του ουρανού για την εκτέλεσι των κρίσεων του Ιεχωβά, μήπως αντιπροσωπεύει ένα ουράνιο άγγελο ή ένα αγγελικό όμιλο; Αν ήταν ένας αόρατος ουράνιος άγγελος, πώς θα μπορούσατε να γνωρίζετε αν σας έχη επισκεφθή προσφάτως; Αλλά, σύμφωνα με το έργο που του αναθέτει ο Ιεχωβά να κάμη, είναι καταφανές ότι εξεικονίζει κάτι ορατό εδώ στη γη που χρησιμοποιείται μ’ ένα ειρηνικό τρόπο. Τότε, λοιπόν εξεικονίζει έναν άνθρωπο, δεν είν’ έτσι; Παρατηρώντας πίσω στην εποχή του Ιεζεκιήλ δεν βρίσκομε υπόμνημα στη Βίβλο οποιουδήποτε ανδρός ο οποίος να έκαμε κατά γράμμα το έργο που είχε ανατεθή να κάμη αυτός ο άνδρας ο ‘ενδεδυμένος λινά.’ Ο προφήτης Ιερεμίας, ο οποίος ευρίσκετο στην Ιερουσαλήμ, δεν το έκαμε αυτό. Ο Ιεζεκιήλ δεν το έκαμε αυτό, διότι μετεφέρθη στην Ιερουσαλήμ μόνο σε δράμα, με το πνεύμα της εμπνεύσεως του Ιεχωβά. Αλλά μολονότι κανένας κατά γράμμα άνθρωπος με γραμματέως καλαμάριον δεν είχε φανή τότε να διέρχεται την Ιερουσαλήμ και να κάνη αυτό το έργο που είδε στην δράσι του ο Ιεζεκιήλ, ωστόσο η ωφέλιμη επίδρασις του έργου αυτού του γραμματέως εκδηλώθηκε ακριβώς όπως αν ένας κατά γράμμα άνθρωπος είχε διέλθει δια μέσου της πόλεως και είχε κάμει το έργο που του είχε ανατεθή. Ώστε ο άνθρωπος με το καλαμάριον ήταν απλώς ένα εξεικονιστικό μέσον για να τονίση κάποια εκπλήρωσι εκ μέρους του Θεού τότε εκεί.
22. Για ποιους και πότε επρόκειτο να έχη εφαρμογή αυτό το δράμα πρωτίστως, και ποιος, λοιπόν, είναι ο γραμματεύς του Βασιλέως στην εποχή μας;
22 Αλλά τι μπορεί να λεχθή για την εποχή μας; Γίνεται σαφές ότι το δράμα του ανθρώπου με το γραμματέως καλαμάριον έπρεπε να έχη εφαρμογή πρωτίστως στην εποχή μας, προς όφελος ημών «εις τους οποίους τα τέλη των αιώνων έφθασαν.» (1 Κορ. 10:11) Τότε στην εποχή του Ιεζεκιήλ κανένας άνθρωπος δεν εξεικονίζεται, μολονότι ατομικά ένας άνθρωπος μπορούσε να κάμη αυτό το έργο μέσα στην περιτειχισμένη πόλι της Ιερουσαλήμ στη διάρκεια του χρόνου που παρέμενε πριν από την καταστροφή της πόλεως. Όταν όμως σκεφθούμε ότι η αντιτυπική «πόλις» της εποχής μας είναι ο «Χριστιανικός κόσμος» με τις παγκόσμιες διαστάσεις του, μπορούμε να εκτιμήσωμε ότι αυτό δεν είναι έργο ενός ανθρώπου. Πρέπει να είναι έργο μιας ομάδος ανθρώπων επί πολλά χρόνια. Επομένως, για την εποχή μας, ο άνθρωπος του οράματος ο «ενδεδυμένος λινά, με γραμματέως καλαμάριον εν τη οσφύι αυτού,» πρέπει να εξεικονίζη ένα σύγχρονο σύνθετο άνθρωπο, δηλαδή, ένα ενωμένο όμιλο ανθρώπων, που να εργάζωνται όλοι μαζί κάτω από μια ηγεσία στο ίδιο έργο, με τον ίδιο σκοπό υπ’ όψιν, στην υπηρεσία του Ιεχωβά, «του Βασιλέως της αιωνιότητος.» Αυτός είναι ο γραμματεύς του Βασιλέως στην εποχή μας.
23, 24. (α) Γιατί δεν εκπληρώνουν την δράσι του ανδρός με τα λινά οι φυσικοί Ιουδαίοι; (β) Κάνουν οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου το έργο του γραμματέως του Ιεχωβά, και ποιος είναι ο λόγος;
23 Επειδή απλώς αυτός ο σύνθετος «γραμματεύς» είναι στην υπηρεσία του Ιεχωβά, δεν σημαίνει σήμερα ότι είναι ένας Ιουδαϊκός όμιλος ανθρώπων. Ο Ιεχωβά ήταν ο Θεός των πατέρων των Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ και του Μωυσέως, αλλά οι περιτετμημένοι φυσικοί Ιουδαίοι ή Ισραηλίται της εποχής μας ασφαλώς δεν είναι στην υπηρεσία του Ιεχωβά σήμερα. Δυστυχώς αποκλείονται απ’ αυτή την υπηρεσία, διότι δεν δέχονται τον σταυρωμένο και αναστημένο ως τον Μεσσία ή Χριστό, τον Υιόν του Ιεχωβά Θεού. Επί πλέον, αυτοί ως Ιουδαίοι δεν θα περιήρχοντο τον Χριστιανικό κόσμο για να κάμουν το Χριστιανικό έργο το οποίο εκπληρώνει το έργο που είχε κάμει ο άνθρωπος ο «ενδεδυμένος λινά» τον οποίον είδε ο Ιεζεκιήλ στο δράμα του. Ούτε οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου ενεργούν ως ένα ενωμένο σώμα για να κάμουν αυτό το έργο του γραμματέως του Ιεχωβά Θεού. Αυτοί οι κληρικοί δεν βλέπουν την ανάγκη ενός τέτοιου έργου, διότι δεν πιστεύουν ότι ο Χριστιανικός κόσμος σύντομα θα καταστραφή από τον Ιεχωβά από τα χέρια των αγγέλων του υπό τον Υιόν του Ιησούν Χριστόν. Παραδείγματος χάριν, τι είπε ο Ρωμαιοκαθολικός Πάπας της Πόλεως του Βατικανού την Κυριακή του περασμένου Πάσχα, 11 Απριλίου 1971;
24 Με ημερομηνία της επομένης ημέρας η εφημερίς Τάιμς της Νέας Υόρκης δημοσίευσε ένα ειδικό τηλεγράφημα από τη «Ρώμη, 11 Απριλίου,» και έλεγε: «Ο Πάπας Παύλος ΣΤ’ σ’ ένα ελπιδοφόρο Πασχαλινό άγγελμα είπε σήμερα, ‘Οι μεγάλες ιδέες οι οποίες αποτελούν τα καθοδηγητικά φώτα του συγχρόνου κόσμου δεν θα παραμερισθούν.’ ‘Η ενότης του κόσμου θα πραγματοποιηθή,’ εβεβαίωσε ο Πάπας . . . Σ’ αυτό που ωνόμασε ‘Άγγελμα Ελπίδος,’ ο Ποντίφιξ είπε: ‘ Η αξιοπρέπεια του ατόμου θ’ αναγνωρισθή όχι μόνον τυπικά αλλά και πραγματικά. Το απαραβίαστο της ζωής απ’ αυτή την ύπαρξί του στην κοιλιά της μητέρας έως τη γεροντική ηλικία θα έχη μια γενική και αποτελεσματική υποστήριξι. Ανάξιες κοινωνικές ανισότητες θα υπερνικηθούν. Οι σχέσεις μεταξύ των λαών θα είναι ειρηνικές, λογικές και αδελφικές.’»
25. Γιατί η σύγχρονη εκπλήρωσις του συνθέτου ανδρός με το καλαμάριον του γραμματέως δεν βρίσκεται στους θρησκευτικούς ομίλους του Χριστιανικού κόσμου, αλλά ποια μέσα είναι διαθέσιμα για τον καθορισμό της ταυτότητος αυτού του συνθέτου ανδρός;
25 Με δυσπιστία στις Βιβλικές προφητείες για την εποχή μας, ο θρησκευτικός κλήρος και οι όμιλοι του Χριστιανικού κόσμου εργάζονται, ελπίζουν και προσεύχονται για τη διαιώνισί του με όλα τα βδελυκτά πράγματά του. Η σύγχρονη εκπλήρωσις του προφητικού ανδρός με το γραμματέως καλαμάριον δεν μπορεί να βρεθή σ’ αυτούς τους θρησκευτικούς ομίλους του Χριστιανικού κόσμου. Ποιος, λοιπόν, κάνει το έργο του συγχρόνου συνθέτου ανδρός του «ενδεδυμένου λινά»; Τα ιστορικά γεγονότα όπως έχουν δημοσιευθή σε όλη τη γη είναι πρόχειρα για να μπορή ο καθένας να εξακριβώση ποιος είναι αυτός ο σύνθετος «ανήρ.»
26. Ποιος είναι, λοιπόν, ο γραμματεύς του Βασιλέως, όπως απεδείχθη στο έτος 1931 κι έπειτα;
26 Είναι αυτός ο μικρός όμιλος των αφιερωμένων και βαπτισμένων Χριστιανών οι οποίοι, το έτος 1931, ανεγνώρισαν την επικείμενη καταστροφή του Χριστιανικού κόσμου, και επομένως την ανάγκη του έργου του ‘ανδρός του ενδεδυμένου λινά’ που θα έπρεπε να γίνη στη σύγχρονη εκπλήρωσί του. Στις 30 Ιουλίου 1931, σε μια γενική συνέλευσι αυτών των κεχρισμένων Χριστιανών στο Κολόμπους, Οχάιο, Η.Π.Α., στις 3.00’ μ.μ. η ομιλία με τον τίτλο «Ο Ανήρ με το Γραμματέως Καλαμάριον» άρχισε να δίδεται και αμέσως μετά το τέλος αυτής της ομιλίας ετέθη σε κυκλοφορία το βιβλίο Διεκδίκησις, που εξηγούσε την προφητεία του Ιεζεκιήλ από τα κεφάλαια 1 έως 24, στις χιλιάδες που είχαν συναθροισθή εκεί. Ακριβώς τέσσερες μέρες πριν, την Κυριακή 26 Ιουλίου 1931, αυτή η συνέλευσις των αποκυημένων από το πνεύμα Χριστιανών εδέχθη ως διακριτικό όνομα αυτών των Χριστιανών την ονομασία «Μάρτυρες του Ιεχωβά.» Όχι μόνον η ονομασία, αλλά το έργο που εκτελείται απ’ αυτούς από τότε αποδεικνύει ότι αυτό το κεχρισμένο υπόλοιπο των Χριστιανών μαρτύρων του Υψίστου Θεού είναι με αλάνθαστο τρόπο η εκπλήρωσις τώρα στον εικοστόν αιώνα του ανδρός του ‘ενδεδυμένου λινά, με γραμματέως καλαμάριον.’ Ώστε αυτός είναι ο σύγχρονος «γραμματεύς του Βασιλέως.» Σας έχει επισκεφθή τελευταίως;
27, 28. (α) Στο όραμα του Ιεζεκιήλ, τι είναι εκείνο που δείχνει αν ο άνδρας με τα λινά έλαβε εντολές από ανθρώπους για κάποιο έργο ανθρώπινης επινοήσεως; (β) Από τον όμιλο των επτά, ποιος έπρεπε να ενεργήση πρώτος, και είχε εκδοθή διαταγή για να το κάμη αυτό;
27 Ότι το έργο αυτού του κεχρισμένου υπολοίπου δεν είναι επινόησις κάποιου ανθρώπου αλλά πηγάζει από τον Ιεχωβά Θεό εξεικονίζεται καλώς από το δράμα που είδε ο Ιεζεκιήλ. Ο Ιεζεκιήλ, δείχνοντας από πού παίρνει τις οδηγίες του ο ‘ανήρ ο ενδεδυμένος λινά,’ λέγει τι είδε και άκουσε: «Και η δόξα του Θεού του Ισραήλ ανέβη επάνωθεν των χερουβείμ, επάνωθεν των οποίων ήτο, εις το κατώφλιον του οίκου [του θυσιαστηρίου του ναού]· και εφώνησε προς τον άνδρα τον ενδεδυμένον τα λινά, τον έχοντα εν τη οσφύι αυτού το καλαμάριον του γραμματέως.»—Ιεζ. 9:3· 10:2.
28 Έτσι η δόξα του Ιεχωβά μετεκινήθη από την εξέδρα που ευρίσκετο επάνω από τους τροχούς, δίπλα στους οποίους ευρίσκοντο τα χερούβ, και έλαβε θέσι στο κατώφλι του διαμερίσματος του γνωστού ως Άγια των Αγίων του ναού της Ιερουσαλήμ. Ο Ιεχωβά ευρίσκετο τώρα πράγματι στον άγιο ναό του και Αυτός είπε στον ‘άνδρα τον ενδεδυμένον λινά’ τι να κάμη. Δεν του το είπαν οι άπιστοι ιερείς του μολυσμένου ναού. Αυτός ο άνδρας επρόκειτο να ενεργήση προτού οι «εξ άνδρες» οι ωπλισμένοι με όπλα κατασυντριμμού αναλάβουν δράσι. Τι επρόκειτο να κάμη πριν απ’ αυτούς τους έξη εκτελεστάς; Ο Ιεχωβά λέγει: «Δίελθε δια της πόλεως, δια της Ιερουσαλήμ, και κάμε σημείον επί των μετώπων των ανδρών, των στεναζόντων και βοώντων δια πάντα τα βδελύγματα τα γινόμενα εν μέσω αυτής.»—Ιεζ. 9:4.
29. Γιατί δεν είχε λεχθή στον άνδρα με τα λινά να κάμη έργον σημειώματος στο ναό, και γιατί είχε σταλή να περάση μέσα από την Ιερουσαλήμ;
29 Ο Ιεχωβά δεν είπε σ’ αυτόν τον άνδρα να περιέλθη το ναό και να θέση το σημείο. Δεν υπήρχαν μέτωπα στα οποία να τεθή το σημείον, διότι ο προφήτης Ιεζεκιήλ, στη διάρκεια της περιοδείας επιθεωρήσεως που είχε κάμει, είδε ότι οι λάτρεις που υπήρχαν εκεί στο ναό ασκούσαν ψευδή θρησκεία με μερικές γυναίκες οι οποίες έκλαιαν για τον ψευδή θεό Θαμμούζ και όχι για τα βδελύγματα τα οποία εγίνοντο στο ναό και στο μέσον της Ιερουσαλήμ. (Ιεζ. 8:13, 14) Επομένως ‘ο άνθρωπος ο ενδεδυμένος λινά’ διετάχθη να πάη έξω από το ναό και να ‘διέλθη δια μέσου της Ιερουσαλήμ.’ Ο Ιεχωβά είδε ότι μέσα στην άπιστη Ιερουσαλήμ υπήρχαν άτομα ‘στενάζοντα και βοώντα δια πάντα τα βδελύγματα’ που εγίνοντο μέσα σ’ αυτήν.
30. Πώς ο άνδρας με τα λινά θα μπορούσε να βρη τα άτομα του ορθού είδους, και για ποιο λόγο είχαν σημειωθή στο μέρος που είχε υποδειχθή;
30 Πώς ο ‘ανήρ ο ενδεδυμένος λινά’ θα μπορούσε να βρη αυτά τα άτομα τα οποία ‘εστέναζαν και βοούσαν’ έτσι; Όχι με το να πηγαίνη στις δημόσιες πλατείες ή, στις αγορές, αλλά στα σπίτια των ανθρώπων, πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε ν’ ακούση τις εκφράσεις της καρδιάς των και ν’ αποφασίση αν αυτοί έπρεπε να λάβουν το σημείο στο μέτωπο ή όχι. Αυτό δεν ήταν μια βιαστική υπόθεσις, οπωσδήποτε, αλλ’ απαιτούσε να πηγαίνη υπομονητικά και ευσυνείδητα από σπίτι σε σπίτι ή από θύρα σε θύρα και να κάνη μια έντιμη επιθεώρησι, χωρίς να δείχνη προτιμήσεις αλλά να θέτη το σημείον μόνο σ’ εκείνους οι οποίοι ειλικρινά εστέναζαν για τα βδελύγματα που οι άλλοι έκαναν μέσα σ’ αυτήν τη βασιλική πόλι. Ο ‘ανήρ ο ενδεδυμένος λινά’ δεν ζητούσε απ’ αυτούς τους ανθρώπους να γυμνώσουν το στήθος των και κατόπιν να βάλη ένα σημείο στο μέρος της καρδιάς των. Όχι, αλλά έθετε το διακριτικό σημείο επάνω στα μέτωπά των όπου θα μπορούσε να φαίνεται δημοσία από φίλους και εχθρούς. Αυτό το σημείο και όχι το είδος του φορέματος που φορούσαν μαζί με την υποκριτική θρησκευτική ομιλία των θα απεδείκνυε αν ήσαν λάτρεις του Ιεχωβά.
[Εικόνα στη σελίδα 421]
Ο Ιεζεκιήλ είδε σε όραμα εβδομήντα πρεσβυτέρους οι οποίοι εμόλυναν τον οίκο της λατρείας του Ιεχωβά και έλεγαν «ο Ιεχωβά δεν μας βλέπει»
[Εικόνα στη σελίδα 423]
Έξη άνδρες ωπλισμένοι συνόδευαν το γραμματέα του Βασιλέως. Αυτοί αντιπροσωπεύουν τις αγγελικές δυνάμεις οι οποίες σύντομα θα σαρώσουν αυτό το διεφθαρμένο σύστημα, περιλαμβανομένου και του «Χριστιανικού κόσμου»