Εξέλθετε απ’ αυτό το «Ωραίο» Δένδρο! — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Εξέλθετε απ’ αυτό το «Ωραίο» Δένδρο!

1. Με ποια έννοια τα όμοια με δένδρα έθνη εζήλεψαν την ‘κέδρο του Λιβάνου’;

ΟΠΩΣ η ‘κέδρος του Λιβάνου’ που περιέγραψε ο Ιεχωβά στην προφητεία του Ιεζεκιήλ, κεφάλαιο 31, έτσι και το ανθρωποποίητο πολιτικό οικοδόμημα αυτού του συστήματος πραγμάτων φαίνεται πιο ωραίο από οτιδήποτε άλλο. Όπως είπε ο Ιεχωβά στον Ιεζεκιήλ 31:8, 9, «ουδέν δένδρον εν τω παραδείσω του Θεού ωμοίαζεν αυτόν κατά την ωραιότητα αυτού. Έκαμον αυτόν ωραίον [την κατά γράμμα κέδρο που χρησιμοποιείται ως παράδειγμα] κατά το πλήθος των κλάδων αυτού, ώστε πάντα τα δένδρα της Εδέμ, τα εν τω παραδείσω του Θεού, εζήλευον αυτόν.» Αυτό το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα πραγμάτων παρήγαγε πολλούς κλώνους για να στηρίζουν την αφθονία του σκιερού φυλλώματός του και έτσι να καλύπτουν και να προστατεύουν τις πολιτικές ανάγκες όλων των κοσμικών εθνών. Κάθε όμοιο με δένδρο έθνος θα ήθελε να είναι μια παγκόσμιος δύναμις που να κυριαρχή σε όλες τις άλλες, και να είναι έτσι μια ζηλευτή οργάνωσις.

2. Πώς δείχνει ο κόσμος της ανθρωπότητος ότι θεωρεί την ‘κέδρο του Λιβάνου’ πιο ωραία από οτιδήποτε άλλο;

² Όλοι όσοι πιστεύουν στην ικανότητα του ανθρώπου να αυτοκυβερνάται ανεξάρτητα από τον Ιεχωβά Θεό θαυμάζουν αυτή τη συμβολική ‘κέδρο του Λιβάνου,’ και πιστεύουν ότι αυτή βρίσκεται στην ακμή της ωραιότητάς της. Ένας λογικός άνθρωπος, για να κατανοήση αυτό το γεγονός, πρέπει απλώς να παρατηρήση την παγκόσμια μανία των ανθρώπων για τον εθνικισμό και την εθνική κυριαρχία. Μ’ αυτό συνδέεται και ο μέγας αγών για δύναμι από μέρους των μεγάλων συγκροτημάτων εθνών για παγκόσμιο κυριαρχία. Εκείνο που λαμβάνει χώρα σε παγκόσμιο κλίμακα είναι η λατρεία του Κράτους. Αυτό απαιτείται από όλους τους κατοίκους της γης. Αυτή η μορφή του φθονερού θαυμασμού της συμβολικής ‘κέδρου του Λιβάνου’ παρομοιάζεται με τον λατρευτικό θαυμασμό που προελέχθη στο τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής, στην Αποκάλυψι 13:3, 4, 15, όπου διαβάζομε τα εξής:

3. Πώς η λατρεία του πολιτικού Κράτους εξεικονίζεται στην Αποκάλυψι 13:3, 4, 15;

³«Εθαύμασεν όλη η γη οπίσω του θηρίου, και προσεκύνησαν τον δράκοντα, όστις έδωκεν εξουσίαν εις το θηρίον, και προσεκύνησαν το θηρίον, λέγοντες· Τις όμοιος με το θηρίον; τις δύναται να πολεμήση με αυτό; Και εδόθη εις αυτό να δώση πνεύμα εις την εικόνα του θηρίου, ώστε και να λαλήση η εικών του θηρίου και να κάμη, όσοι δεν προσκυνήσωσι την εικόνα του θηρίου, να θανατωθώσι.»

4. Γιατί οι λάτρεις του ζώντος και αληθινού Θεού δεν μπορούσαν να συμμετάσχουν σ’ αυτή τη λατρεία;

⁴ Σ’ αυτή την προφητική περιγραφή των πραγμάτων που θα συνέβαιναν μελλοντικά, παρατηρούμε πόσο ευρεία επρόκειτο να γίνη η επιβεβλημένη λατρεία, σε όλη τη γη, και την ακρότητα στην οποία θα έφθανε αυτή η λατρεία, ώστε να λατρεύη η ανθρωπότης, όχι τον Ιεχωβά Θεό, αλλά ένα επίγειο κατασκεύασμα και την ειδωλολατρική του ‘εικόνα.’ Τώρα, λοιπόν, τι θα λεχθή γι’ αυτό; Μήπως σ’ αυτή τη λατρεία του πλάσματος θα μπορούσαν να συμμετάσχουν οι λάτρεις του ενός ζώντος και αληθινού Θεού, του Δημιουργού, που απαιτεί αποκλειστική αφοσίωσι για τον εαυτό του; Όχι! (Έξοδ. 20:1-6) Αυτός ο Δημιουργός, μιλώντας για τον εαυτό του, λέγει τα εξής σύμφωνα με την Μετάφρασι Νέου Κόσμου της Βίβλου: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά· τούτο είναι το όνομά μου· και δεν θέλω δώσει την δόξαν μου εις άλλον ουδέ την αίνεσίν μου εις τα γλυπτά.»—Ησ. 42:8.

5. Σχετικά με τα θεία εκείνα λόγια, ποιος είναι εκείνος του οποίου το παράδειγμα μπορούμε ασφαλώς ν’ ακολουθήσωμε σήμερα; Γιατί;

⁵ Στον σημερινό εθνικόφρονα κόσμο, θα λάβωμε εμείς προσωπικά σοβαρά υπ’ όψιν αυτά τα λόγια, μολονότι αυτά ελέχθησαν πριν από 2.700 χρόνια και πλέον; Σχετικά μ’ αυτό, υπάρχει ένας άνθρωπος του οποίου το παράδειγμα μπορούμε ασφαλώς ν’ ακολουθήσωμε, και αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός. Όταν ο Σατανάς ή Διάβολος, ο συμβολικός Δράκων, του προσέφερε παγκόσμια κυριαρχία με αντάλλαγμα μόνο μια πράξι λατρείας προς αυτόν, ο Ιησούς απήντησε: «Ιεχωβά τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει.»—Ματθ. 4:8-10, ΜΝΚ

6. Πώς θεωρεί ο Θεός την ‘κέδρο του Λιβάνου’ και επομένως μεταξύ ποίων οδών πρέπει να εκλέξωμε χωρίς καθυστέρησι;

⁶ Η επίπληξις του Σατανά από τον Ιησού έδειχνε ότι η συμβολική ‘κέδρος του Λιβάνου’ δεν του εφαίνετο ‘ωραία.’ Ούτε η ανθρωποποίητη πολιτική διάρθρωσις αυτού του συστήματος πραγμάτων φάνηκε ποτέ ‘ωραία’ και αξιολάτρευτη στους αληθινούς μαθητάς του Χριστού μέχρι σήμερα. Είναι αλήθεια ότι ο Ιεχωβά Θεός περιγράφει την ‘ωραιότητα’ της συμβολικής ‘κέδρου του Λιβάνου’ από κοσμική άποψι, αλλά γι’ Αυτόν εκείνο που εσυμβολίζετο απ’ αυτή την ‘κέδρο του Λιβάνου’ (ο Φαραώ ο βασιλεύς της Αιγύπτου και το πλήθος του) δεν φαίνεται ‘ωραίο.’ Είναι κακό· γι’ αυτό και λέγει: «Απέβαλον αυτόν δια την ασέβειαν αυτού.» (Ιεζ. 31:11) Βλέπομε εμείς σήμερα τη συμβολική ‘κέδρο’ όπως την βλέπει ο Ιεχωβά Θεός, και πιστεύομε ότι η τελική εκπλήρωσις των λόγων Του θα λάβη χώρα σε λίγο καιρό εξάπαντος; Η πεποίθησίς μας σ’ αυτό το ζήτημα θ’ απαντήση για μας στο ερώτημα: Θα πάμε κι εμείς μαζί με τα έθνη και θα κατοικήσωμε κάτω από τη συμβολική ‘κέδρο’ ή θα φύγωμε μακρυά απ’ αυτή χωρίς καθυστέρησι;

ΒΕΒΑΙΗ Η ΠΤΩΣΙΣ ΤΟΥ ‘ΔΕΝΔΡΟΥ’

7, 8. Πρέπει ν’ αναλάβωμε επείγουσα ενέργεια λόγω ποιας αποφάσεως του Ιεχωβά για την ‘κέδρο του Λιβάνου’;

⁷ Είναι πραγματικά επείγον να λάβωμε την ορθή απόφασι σ’ αυτό το ζήτημα. Η παταγώδης πτώσις αυτής της συμβολικής ‘κέδρου’ (του σημερινού αντιτύπου του Φαραώ και του πλήθους του) είναι βέβαιη. Αποτελεί θεία απόφασι να λάβη χώραν αυτό το παγκοσμίου σπουδαιότητος γεγονός. Η προφητεία που δόθηκε μέσω του Ιεζεκιήλ, αφού περιγράφει τη ζηλευτή ‘ωραιότητα’ της συμβολικής ‘κέδρου του Λιβάνου,’ προχωρεί και λέγει:

⁸ «Δια τούτο ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός· Επειδή ύψωσας σεαυτόν υψηλά, και επειδή εσήκωσε την κορυφήν αυτού μεταξύ των πυκνών κλώνων και η καρδία αυτού επήρθη εις το ύψος αυτού, δια τούτο παρέδωκα αυτόν εις την χείρα του δυνάστου των εθνών, όστις θέλει φερθή αξίως προς αυτόν· απέβαλον αυτόν δια την ασέβειαν αυτού. Και ξένοι, οι τρομερώτεροι των εθνών, έκοψαν αυτόν και εγκατέλιπον αυτόν· οι κλάδοι αυτού έπεσον επί τα όρη και εν πάσαις ταις φάραγξι και οι κλώνοι αυτού συνετρίφθησαν υπό πάντων των ποταμών της γης, και πάντες οι λαοί της γης κατέβησαν [από το όρος] από της σκιάς αυτού και εγκατέλιπον αυτόν. Επί του πτώματος αυτού θέλουσιν επικάθησθαι πάντα τα πετεινά του ουρανού και επί τους κλάδους αυτού θέλουσιν είσθαι πάντα τα ζώα του αγρού· δια να μη υψωθή εν τω ύψει αυτού ουδέν εκ των δένδρων των υδάτων μηδέ να σηκώσωσι την κορυφήν αυτών μεταξύ των πυκνών κλάδων, και εκ πάντων των πινόντων ύδωρ, ουδέν εκ τούτων να μη στέκηται εν τω ύψει αυτού· διότι πάντα παρεδόθησαν εις τον θάνατον, εις τα κατώτατα της γης, εν μέσω των υιών των ανθρώπων, μετά των καταβαινόντων εις λάκκον.»—Ιεζ. 31:10-14, ΜΝΚ

9. Πώς καθορίζει ο Ιεχωβά εκείνους που θα κατακάψουν την ‘κέδρο του Λιβάνου,’ και μήπως πρέπει η μνημόνευσίς των να επηρεάση τα έθνη που έχουν βρη καταφύγιο κάτω απ’ αυτήν;

⁹ Η πανύψηλη ‘κέδρος του Λιβάνου’ που ήταν ψηλά στην πλαγιά του βουνού επρόκειτο να εκκοπή από μια ομάδα ξυλοκόπων. «Αδύνατον!» θα έλεγαν τα ‘μεγάλα έθνη’ που κατοικούν κάτω από τη σκιά της, αλλά ο Ιεχωβά Θεός επρόκειτο να εκτελέση τους λόγους του. Αυτός θα έστελλε εναντίον αυτού του συμβολικού ‘δένδρου’ αυτόν που λέγεται ‘δυνάστης των εθνών.’ Αυτός ο σύνθετος ‘δυνάστης’ θ’ αποτελείτο από ξένα έθνη που δεν διαμένουν κάτω από τη συμβολική ‘κέδρο,’ δηλαδή, από ‘τους ξένους, τους τρομερωτέρους των εθνών.’ Όλα τα ‘μεγάλα έθνη’ που κατοικούν κάτω από την ‘κέδρο’ δεν θα μπορούσαν να εμποδίσουν τους διεθνείς αυτούς τρομοκράτας από το να κατακόψουν αυτό το στεγαστικό κατασκεύασμα που είναι από πάνω τους. Επειδή αυτοί οι ξυλοκόποι λέγεται ότι είναι ‘ο δυνάστης των εθνών,’ οι ‘τρομερώτεροι των εθνών,’ και μόνο η μνημόνευσίς των πρέπει να προξενή τρόμο στις καρδιές εκείνων που κατοικούν κάτω από την υψηλή, πυκνή από κλάδους κέδρο.

10. Ποιος ήταν ο ‘δυνάστης των εθνών’ που χρησιμοποίησε ο Ιεχωβά ως την εκτελεστική του αξίνη, και τελικά ποια απειλή έπαυσε ν’ αποτελή η «κέδρος»;

¹⁰ Ο Παντοδύναμος Θεός, που δεν ψεύδεται, εξεπλήρωσε την προφητεία του σ’ αυτή τη συμβολική κέδρο των αρχαίων χρόνων. Έστειλε εναντίον του ‘Φαραώ βασιλέως της Αιγύπτου και . . . του πλήθους αυτού’ τη νεοσύστατη παγκόσμια δύναμι, τη Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία. Αυτός ο ‘δυνάστης των εθνών’ δεν ήταν φίλος του Φαραώ και του πλήθους του, αλλ’ αποτελείτο από ‘ξένους’ προς αυτούς. Αυτοί οι εχθροί ενήργησαν εναντίον της Αιγυπτιακής ‘κέδρου’ όπως ‘οι τρομερώτεροι των εθνών.’ Αυτοί βγήκαν για να κυριεύσουν τον κόσμο τυραννικά, ο δε Ιεχωβά τους χρησιμοποίησε ως την εκτελεστική αξίνη στο χέρι Του. Όταν ο Φαραώ ο βασιλεύς της Αιγύπτου και το στρατιωτικό του πλήθος προσεπάθησαν να έλθουν σε βοήθεια της πολιορκημένης Ιερουσαλήμ κατ’ επίκλησιν του βασιλέως Σεδεκία, αποσύρθησαν ηττημένοι από τους τυραννικούς Βαβυλώνιους. Στο 607 π.Χ. ο Φαραώ και οι δυνάμεις του παρέστησαν μάρτυρες της καταστροφής της Ιερουσαλήμ και του ιερού ναού της. Μετά από δεκαέξη χρόνια περίπου, ο Ιεχωβά έδωσε τη γη της Αιγύπτου στον Βασιλέα Ναβουχοδονόσορ σαν αμοιβή της υπηρεσίας του ως εκτελεστού στα θεία χέρια. (Ιεζ. 29:17-20) Τότε, πραγματικά, οι ισχυροί βραχίονες του Φαραώ εκόπησαν ανεπανόρθωτα και ποτέ πλέον δεν απετέλεσαν απειλή για την παγκόσμιο κυριαρχία.—Ιεζ. 30:20-26.

11, 12. Ποιο εκφοβιστικό συγκρότημα εθνών έρχεται στο νου μας και γιατί αυτός δεν είναι ο σύγχρονος «δυνάστης των εθνών» που χρησιμοποιείται από τον Θεό;

¹¹ Εν τούτοις, όλα αυτά αποτελούν ιστορία δυόμισυ και πλέον χιλιετηρίδων πριν. Εκείνο που μας ενδιαφέρει σήμερα είναι, Ποιος είναι ο σύγχρονος ‘δυνάστης των εθνών,’ και ποιοι είναι οι ‘ξένοι, οι τρομερώτεροι των εθνών;’ Είναι το εκφοβιστικό Κομμουνιστικό συγκρότημα εθνών, δεν είναι έτσι;

¹² Σ’ αυτό εμείς καθαρά απαντούμε, Όχι! Διότι τα Κομμουνιστικά έθνη κατοικούν κάτω από τους απλωμένους κλώνους της συμβολικής ‘κέδρου του Λιβάνου’ όπως κάνουν και τα φιλελεύθερα, δημοκρατικά έθνη. Αυτά αποτελούν μέρος αυτού του κόσμου και ενεργούν σύμφωνα με την ανθρωποποίητη πολιτική διάρθρωσι αυτού του συστήματος πραγμάτων. Είναι εθνικιστικά και λατρεύουν το πολιτικό Κράτος και τείνουν να κυριαρχήσουν σε όλη τη γη με την πολιτική ιδεολογία και τις μεθόδους των. Γι’ αυτό, δεν θ’ αναμέναμε απ’ αυτά να κατακόψουν τη συμβολική ‘κέδρο του Λιβάνου,’ το σύγχρονο αντίστοιχο του αρχαίου Φαραώ της Αιγύπτου και του πλήθους του. Αυτοί ποτέ δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν τη δράσι των! Το Δανιήλ 11:40 έως 12:1, τονίζει ότι αυτοί θα συλληφθούν μαζί με όλους τους άλλους σε ‘καιρό θλίψεως, οποία ποτέ δεν έγεινεν αφού υπήρξεν έθνος, μέχρις εκείνου του καιρού.’

13. Γιατί οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά’ δεν είναι εκείνοι που θα χρησιμοποιήση ο Θεός για να εκτελέσουν ένα έργο σαν εκείνο του ‘δυνάστου,’ ή των ‘τρομερότερων των εθνών’;

¹³ Για το κόψιμο, λοιπόν, της συμβολικής ‘κέδρου του Λιβάνου’ που κυριαρχεί ακόμη στη γη, ποιοι θ’ αποτελέσουν το όργανο του Ιεχωβά που θα κάνη ένα έργο σαν εκείνο του ‘δυνάστου των εθνών,’ ή των ‘ξένων, των τρομερωτέρων των εθνών,’ που ήσαν τότε στην εποχή του προφήτου Ιεζεκιήλ; Δεν θα είναι οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά, που φθάνουν σήμερα πάνω από δύο εκατομμύρια ανθρώπους, διασκορπισμένους σε 210 χώρες της υδρογείου σφαίρας. Αυτοί δεν είναι δυνάσται, ούτε τυραννικοί και δεν εμπνέουν τρόμο στις καρδιές των ανθρώπων, και γι’ αυτό τον λόγο καταδιώκονται φανερά σαν μια αβοήθητη, ανυπεράσπιστη θρησκευτική μειονότης. Εκείνο που θα χρησιμοποιήση ο Ιεχωβά δεν θα είναι ένα μικρό επίγειο όργανο, αλλά ένα ισχυρό ουράνιο όργανο.

14, 15. Ποιους λοιπόν θα χρησιμοποιήση ο Ιεχωβά, όπως ετόνισε ο Ιησούς στο κατά Ματθαίον 24:29-31;

¹⁴ Το όργανο του Ιεχωβά είναι ο ενδοξασμένος Ιησούς Χριστός και οι στρατιές του των ουρανίων αγγέλων. Οι σημερινοί ισχυρογνώμονες πολιτικοί της εποχής μας μπορεί να γελάσουν με μια τέτοια σκέψι. Αλλά ο αρχαίος βασιλεύς Σενναχειρείμ της Ασσυρίας θα είχε επίσης γελάσει με τη σκέψι ότι σε μια νύχτα μόνο ο άγγελος του Ιεχωβά θα εθανάτωνε 185.000 άνδρες των εκλεκτών στρατευμάτων του. (2 Βασ. 19:35, 36) Γι’ αυτό ο Ιησούς Χριστός, στην προφητεία του για το τέλος του συστήματος πραγμάτων, είπε:

¹⁵ «Αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή. Και τότε θέλει φανή το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ, και τότε θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης και θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής. Και θέλει αποστείλει τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης.»—Ματθ. 24:29-31.

16. Σε τίνος τα χέρια παρέδωσε ο Θεός την ‘κέδρο’ και όλους εκείνους που στεγάζονται κάτω απ’ αυτήν και τι πρέπει εμείς να κάνωμε για να μην απολεσθούμε μαζί μ’ αυτή;

¹⁶ Όλο το ‘σύστημα πραγμάτων,’ μαζί με όλα τα κοσμικά έθνη που κατέφυγαν σ’ αυτό, το έχει παραδώσει ο Ιεχωβά στα χέρια του Υιού του, του Ιησού Χριστού, του Κυρίου των κυρίων και Βασιλέως των βασιλέων.’ Αυτός, με τους αγγέλους του, θα κατακόψη την ωραιοφανή ‘κέδρο του Λιβάνου.’ (Αποκάλ. 11:15· 17:14· 19:11-16) Σαν ενθύμιο της νίκης του στον Αρμαγεδδώνα τον ‘πόλεμον της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος,’ θα κείται πάνω στη γη το πτώμα της συμβολικής ‘κέδρου του Λιβάνου,’ το σύγχρονο αντίστοιχο του ‘Φαραώ του βασιλέως της Αιγύπτου και . . . του πλήθους του.’ (Αποκάλ. 16:13-16) Αυτοί θα είναι σαν εκείνους που έρχονται στο θάνατο στα «κατώτατα της γης,» στον «λάκκον» της ταφής. (Ιεζ. 31:14) Το ζήτημα είναι, Εμείς, που ζούμε μέσα σ’ αυτό το ‘σύστημα πραγμάτων,’ θέλομε να ταφούμε μαζί με αυτούς; Αν δεν θέλωμε βέβαια να συμβή αυτό, πρέπει να εξέλθωμε από οποιονδήποτε τόπο προστασίας και καταφυγίου που είναι κάτω από το καταδικασμένο αυτό «δένδρο.» Ας μη σημάνη η πτώσις του και τη δική μας καταστροφή!

ΠΕΝΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΙ ΤΟΥ ΔΕΝΔΡΟΥ

17, 18. Σύμφωνα με τον Ιεζεκιήλ 31:15-17, γιατί θα υπάρξη σε λίγον καιρό παγκόσμιο πένθος;

¹⁷ Σε λίγο καιρό θα είναι μια μέρα παγκοσμίου πένθους. Αυτό το πένθος θα είναι για την πτώσι ενός πράγματος πιο σημαντικού από την ωραία ‘κέδρο του Λιβάνου’ που κέρδισε τον θαυμασμό ενός πλήθους περιηγητών. Θα είναι για την πτώσι του παγκοσμίου συστήματος πραγμάτων και των λειτουργών του, του συγχρόνου ‘Φαραώ, του βασιλέως της Αιγύπτου και . . . του πλήθους του.’ Δεν πρέπει να έχωμε αμφιβολία γι’ αυτό, διότι η θεία προφητεία προχωρεί και λέγει:

¹⁸ «Ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός· Καθ’ ην ημέραν κατέβη εις τον άδην, έκαμον να γείνη πένθος· εσκέπασα την άβυσσον δι’ αυτόν και εμπόδισα τους ποταμούς αυτής και τα μεγάλα ύδατα εκρατήθησαν και έκαμον να πενθήση ο Λίβανος δι’ αυτόν και πάντα τα δένδρα του αγρού εμαράνθησαν δι’ αυτόν. Έκαμον τα έθνη να σεισθώσιν εις τον ήχον της πτώσεως αυτού, ότε κατεβίβασα αυτόν εις τον άδην μετά των καταβαινόντων εις λάκκον και πάντα τα δένδρα της Εδέμ, τα εκλεκτά και τα καλά του Λιβάνου, πάντα [τα δένδρα] τα πίνοντα ύδωρ, παρηγορήθησαν εν τοις κατωτάτοις της γης. Και αυτοί έτι κατέβησαν εις τον άδην μετ’ αυτού, προς τους τεθανατωμένους εν μαχαίρα· και όσοι ήσαν ο βραχίων αυτού, οι κατοικούντες υπό την σκιάν αυτού εν μέσω των εθνών.»—Ιεζ. 31:15-17.

19. Τι είπε ο Ιησούς ότι θα έκαναν όλες οι φυλές της γης όταν θα έβλεπαν το «σημείον» της ελεύσεώς του και ποιο γεγονός τους συγκλονίζει;

¹⁹ Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, με το πνεύμα αυτών των λόγων του Ιεχωβά Θεού, μίλησε ορθά όταν είπε ότι όταν φανή στον ουρανό το «σημείον» της ελεύσεώς του ως οργάνου του Ιεχωβά για την εκτέλεσι θείας εκδικήσεως στους ασεβείς, όλες οι φυλές της γης θα θρηνήσουν. (Ματθ. 24:30) Με ενδείξεις που θα μιλούν πιο ισχυρά από το παγκόσμιο κήρυγμα των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά, όλες οι φυλές της γης θα διακρίνουν ότι αυτό το σύστημα πραγμάτων καταδικάσθηκε σε πρόωρη καταστροφή. Τελικά θα πεισθούν ότι, παρ’ όλες τις προσπάθειές τους να διατηρήσουν αυτό το σύστημα, δεν μπορούν να εμποδίσουν την πτώσι του. Θα υποστούν κλονισμό όταν κατανοήσουν ότι η καταστροφή προέρχεται από το χέρι του Δημιουργού του ουρανού και της γης. Θα αισθανθούν θλίψι διότι εκείνο που εθαύμασαν ως τόσο ‘ωραίο’ με τη μεγαλειώδη εμφάνισί του αντιμετωπίζει επικείμενη καταστροφή. Η επερχόμενη απώλειά του επιφέρει ισχυρό πόνο σ’ αυτούς.

20. Πώς η συμβολική ‘κέδρος’ υπήρξε ένας μέγας ‘υδροπότης’;

²⁰ Οι φυλές, οι λαοί των εθνών, ήσαν ως ύδατα για τη συμβολική ‘κέδρο του Λιβάνου,’ σαν μια ‘άβυσσος,’ της οποίας τα ύδατα διωχετεύθηκαν προς τις ρίζες αυτού του παγκοσμίου συστήματος πραγμάτων. Οι ρίζες αυτού του συστήματος πραγμάτων απερρόφησαν πλήρως ό,τι μπορούσε να προσφέρη ο λαός για να διατηρηθή ανθηρό το σύστημα. Από αυτή την άποψι, η συμβολική ‘κέδρος του Λιβάνου’ υπήρξε πολύ ‘υδροπότης.’ Ομοιάζει με την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη που ‘κάθηται επί των υδάτων των πολλών.’ Όχι κατά γράμμα νερά, αλλά «τα ύδατα τα οποία είδες [συ ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης] όπου η πόρνη κάθηται, είναι λαοί και όχλοι και έθνη και γλώσσαι.» (Αποκάλ. 17:1, 15) Σήμερα οι λαοί, ο πληθυσμός του κόσμου, επεξετάθησαν σε τέσσερα δισεκατομμύρια και πλέον. Γι’ αυτό, η συμβολική ‘κέδρος του Λιβάνου’ έχει μια τεράστια ‘άβυσσο’ από την οποία αντλεί νερό για τη συντήρησί της.

21. Πώς ο Ιεχωβά θα κατακρατήση τους συμβολικούς ποταμούς και τα πολλά ύδατα από τη συμβολική ‘κέδρο’;

²¹ Θα μπορέση η πλειονότης του πληθυσμού της γης να διατηρήση το όμοιο με κέδρο ‘σύστημα πραγμάτων’ στη ζωή μόνο με τη δύναμι των αριθμών; Με τη λεγόμενη «προλεταριακή» διακυβέρνησι, με τη διακυβέρνησι των ανθρωπίνων μαζών; Ο Ιεχωβά, του οποίου η κυριαρχία είναι σε όλο τον ουρανό και τη γη, λέγει, Όχι! Αυτός λέγει ότι ‘θα εμποδίση τους ποταμούς αυτής’ και ότι τα ‘μεγάλα ύδατα θα κρατηθούν.’ (Ιεζ. 31:15) Πώς θα γίνη αυτό; Με την αποκοπή της συμβολικής ‘κέδρου του Λιβάνου’ παρ’ όλες τις λαϊκές διαμαρτυρίες.

22. Σε τι θα ωφελήση η ‘άβυσσος’ κάτω από τον πεσμένο κορμό του δένδρου;

²² Εν τούτοις, όταν ένα δένδρο κατοκοπή, τι ωφελείται ο ‘κορμός’ του από το ότι υπάρχει μια ‘άβυσσος υδάτων’ κάτω απ’ αυτόν; Οι ποταμοί εμποδίζονται να φθάσουν στον πεσμένο κορμό του δένδρου που απεκόπη από το ρίζωμά του. Τα μεγάλα ύδατα συγκρατούνται από τον πεσμένο κέδρινο γίγαντα. Το θέλημα του Ιεχωβά, και όχι το θέλημα των λαών, επικρατεί! Το Ρωμαϊκό ρητό, Vox populi, vox Dei, «Φωνή λαού, φωνή Θεού,» δεν είναι αληθινό.

23. Γιατί το κόψιμο της ‘κέδρου’ από τον Ιεχωβά θα προξενήση κατάπληξι σε όλα τα μικρότερα οικοδομήματα που έχουν κτισθή μέσα στο σύστημα πραγμάτων;

²³ Η συντριβή αυτού του ‘παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων’ λόγω της εκκοπής του με την ενέργεια του Ιεχωβά θα προξενήση παγκόσμια κατάπληξι, διότι σ’ αυτό θα περιλαμβάνωνται όλα τα έθνη, οι λαοί και οι φυλές και οι γλώσσες. Και γιατί είναι φυσικό να συμβή αυτό; Διότι όταν ολόκληρο το σύστημα καταπέση κάτω από το θανατηφόρο πλήγμα, που θα του επιφέρη ο Θεός, πώς θα μπορούσε οποιοδήποτε μικρότερο οικοδόμημα που έχει κτισθή μέσα σ’ αυτό το παγκόσμιο σύστημα ν’ αναμένη ότι θα συνεχίση, να στέκη και να ζη; (Γαλ. 1:4) Αν το μεγαλύτερο και ωραιότερο δένδρο απ’ όλα δεν αφεθή να μείνη όρθιο και να κυριαρχή σε όλη τη γη, πώς θα μπορούσε κανένα από τα άλλα δένδρα να νομίση ότι θα σταθή χωρίς την προστασία του ομοίου με κέδρο συστήματος; Αυτά θα χάσουν τις αισθήσεις των, θα υποστούν καρδιακή προσβολή. Το τι μπορεί ν’ αναμένεται απ’ αυτά γίνεται φανερό από τα λόγια του Ιεχωβά: «Πάντα τα δένδρα του αγρού εμαράνθησαν δι’ αυτόν.»—Ιεζ. 31:15.

24. Η ταλάντευσις των εθνών στο πέσιμο της ‘κέδρου του Λιβάνου’ τι θα σημάνη γι’ αυτά τα έθνη;

²⁴ Ο Ιεχωβά, έχοντας υπ’ όψιν ότι η ‘κέδρος του Λιβάνου’ εξεικονίζει τον ‘Φαραώ, τον βασιλέα της Αιγύπτου και . . . το πλήθος του,’ συνεχίζοντας λέγει: «Έκαμον τα έθνη να σεισθώσιν εις τον ήχον της πτώσεως αυτού, ότε κατεβίβασα αυτόν εις τον άδην μετά των καταβαινόντων εις λάκκον.» (Ιεζ. 31:16) Κατά ένα τρόπο, η πτώσις της συμβολικής ‘κέδρου του Λιβάνου’ προξενεί ένα τόσο μεγάλο κτύπο ώστε κάνει τη γη να τρέμη και τα κύματα του κτυπήματος φθάνουν σε όλα τα έθνη. Η ταλάντευσις των εθνών που προτίμησαν την κυριαρχία του ‘παρόντος συστήματος πραγμάτων’ θα σημάνη και τη δική τους πτώσι, θα καταρρεύσουν σε ερείπια και θα εκλείψουν. Έτσι, θα εκλείψουν και οι εδαφικές απαιτήσεις. Οι εθνικές κυριαρχίες θα εξαφανισθούν. (Εβρ. 12:26, 27· Αγγαίος 2:6, 7) Μ’ αυτόν τον τρόπο θα γίνη μια αναγκαστική εγκατάλειψις της επιδεικτικής ‘κέδρου του Λιβάνου.’—Ιεζ. 31:12.

25. Πότε θα γίνη αυτή η εγκατάλειψις της ‘κέδρου του Λιβάνου’ από τα έθνη;

²⁵ Πότε θα γίνη αυτό; Στη διάρκεια ενός καιρού πολέμου, όχι ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου με πυρηνικά όπλα μεταξύ αντιπάλων συγκροτημάτων στρατιωτικοποιημένων εθνών, αλλά ‘στον πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος’ στο πεδίον της μάχης του Αρμαγεδδώνος. Ο πόλεμος συμβολίζεται από την ‘μάχαιραν.’ Η συμβολική ‘κέδρος του Λιβάνου’ θα συντροφεύση τα έθνη και τις παγκόσμιες δυνάμεις που θα εξολοθρευθούν από την μάχαιρα στην καταστροφή. Αυτό τίθεται υπ’ όψιν μας με την δήλωσι του Ιεχωβά: «Και πάντα τα δένδρα της Εδέμ, τα εκλεκτά και τα καλά του Λιβάνου, πάντα [τα δένδρα] τα πίνοντα ύδωρ, παρηγορήθησαν εν τοις κατωτάτοις της γης. Και αυτοί έτι κατέβησαν εις τον άδην μετ’ αυτού, προς τους τεθανατωμένους εν μαχαίρα· και όσοι ήσαν ο βραχίων αυτού, (το σπέρμα αυτού, ΜΝΚ) [της συμβολικής κέδρου] οι κατοικούντες υπό την σκιάν αυτού εν μέσω των εθνών.»—Ιεζ. 31:16, 17.

26. Τα έθνη που κατώκησαν στη σκιά της ‘κέδρου του Λιβάνου,’ με ποια έννοια μπορούν να χαρακτηρισθούν ως «βραχίων» αυτής;

²⁶ Ο «βραχίων» του, ή «σπέρμα» του που κατώκησε κάτω από τη σκιά της ‘κέδρου του Λιβάνου’ ανάμεσα στα έθνη, εκπροσωπεί τις πολιτικές, στρατιωτικές-εθνικές οργανώσεις που ανεπτύχθηκαν από το ‘παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων,’ σαν σπέρμα, δηλαδή απόγονοι αυτού. Φυσικά αυτά αναπτύχθηκαν ή εμεγάλωσαν κάτω από την προστασία του κοσμικού συστήματος πραγμάτων. Πολλές απ’ αυτές τις εθνικές οργανώσεις έχουν ήδη εκλείψει, κατέβηκαν στον θάνατο στα «κατώτατα» της γης, στο βασίλειο των νεκρών, για να εξαφανισθούν.

27. Οι εθνικές οργανώσεις που είναι ήδη κάτω στη γη, πώς θα παρηγορηθούν με την πτώσι της ‘κέδρου του Λιβάνου’;

²⁷ Έτσι, λοιπόν, έπαυσαν να είναι σαν συμβολικά δένδρα, μολονότι το γενικό σύστημα πραγμάτων εξακολουθεί να υπάρχη και πλησιάζει ολοένα περισσότερο στην καταστροφή του. Όταν κατακοπή και αυτό και υποστή τη μόνιμη πτώσι του, αυτό θα αποτελέση μια μεγάλη παρηγοριά για όλα τα άλλα συμβολικά δένδρα στη γη του άδου, στο γενικό ‘λάκκο,’ στον Σιεόλ, δηλαδή στο βασίλειο των νεκρών. Όλοι γνωρίζομε ότι η «φτώχεια αγαπά τη συντροφιά» κι αυτά τα συμβολικά ‘δένδρα’ που ήδη κατεκόπησαν από την ‘μάχαιραν’ της βίας, πολύ θα χαρούν να έχουν τη συντροφιά της μεγαλοπρεπούς ‘κέδρου του Λιβάνου’ μαζί τους στην κατάστασι του θανάτου. Θα παρηγορηθούν βλέποντας πώς αυτό το κοσμοκυρίαρχο σύστημα πραγμάτων αποδεικνύεται τόσο ασθενές όσο ήσαν και τα ίδια πριν επέλθη η εκτελεστική ‘μάχαιρα’ του Ιεχωβά.—Παράβαλε με Ησαΐαν 14:9-12.

28. Ποιο μελλοντικό ‘παράδεισο του Θεού’ δεν θ’ αφεθή να επισκιάση η ‘κέδρος του Λιβάνου’;

²⁸ Αυτό το σύστημα πραγμάτων θ’ αποδειχθή ότι δεν είναι πιο ισχυρό από τους υποστηρικτάς του οι οποίοι προσφεύγουν κάτω από την προστατευτική του σκιά. Ο Ιεχωβά δεν θέλει να επισκιάση αυτή η συμβολική ‘κέδρος του Λιβάνου’ τον πραγματικό, κατά γράμμα ‘παράδεισον του Θεού’ που θ’ αποκατασταθή στη γη μετά τη μάχη του Αρμαγεδδώνος και τη δέσμευσι και το ρίψιμο στην άβυσσο του Σατανά ή Διαβόλου, του ‘θεού αυτού του συστήματος πραγμάτων.’—2 Κορ. 4:4.

«Η ΩΡΑΙΟΤΗΣ» ΣΤΑ ΟΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗ ΣΩΣΗ

29, 30. Πού θα βρεθή τελικά, όπως πληροφορεί ο Ιεχωβά, αυτό το ‘πονηρό σύστημα πραγμάτων’ μολονότι ομοιάζει με την ωραιότατη κέδρο του Λιβάνου;

²⁹ Οι άνθρωποι προθυμοποιούνται να ειδωλοποιήσουν πλάσματα. Ενέδωσαν στη λατρεία του ωραίου συμβολικού ‘δένδρου,’ της μεταφορικής ‘κέδρου του Λιβάνου.’ Το κοσμικό αυτό σύστημα πραγμάτων θεωρεί τον εαυτό του σαν πιο ωραίο και πιο επιθυμητό από τη βασιλεία του Θεού στα χέρια του Μεσσία του, του Ιησού, του Υιού του Θεού. Στα όμματα των ανθρώπων, αυτό το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων ομοιάζει σε ωραιότητα με την υψηλή ‘κέδρο του Λιβάνου.’ Αλλά τι ενδιαφέρει αυτό τον Φυτευτή των κατά γράμμα δένδρων του Λιβάνου; Αυτός λέγει στο παγκόσμιο αυτό σύστημα πραγμάτων τα εξής:

³⁰ «Με ποίον ωμοιώθης ούτως εν τη δόξη και εν τη μεγαλειότητι, μεταξύ των δένδρων της Εδέμ; [Παρ’ όλα αυτά, τι θα σου συμβή;] θέλεις όμως καταβιβασθή μετά των δένδρων της Εδέμ εις τα κατώτατα της γης· θέλεις κοίτεσθαι εν μέσω των απεριτμήτων μετά των τεθανατωμένων εν μαχαίρα Ούτος είναι ο Φαραώ και άπαν το πλήθος αυτού, λέγει Ιεχωβά ο Θεός.»—Ιεζ. 31:18, ΜΝΚ.

31. Θα μπορούσε ο αυτοδικαιούμενος ‘Φαραώ και το πλήθος αυτού’ να υπολογίζουν στον Θεό και επομένως σε τίνος την τύχη θα συμμετάσχουν;

³¹ Στους αρχαίους χρόνους ο «Φαραώ και άπαν το πλήθος αυτού» μπορεί να έκαμαν περιτομή και επομένως να θεωρούσαν τους εαυτούς των καθαρούς και δικαίους, τόσο όσο και οι Ισραηλίται, οι απόγονοι του Αβραάμ του Εβραίου. Ο ‘Φαραώ και άπαν το πλήθος του’ μπορεί να φαντάσθηκαν ότι ποτέ δεν θα κατέληγαν να ενταφιασθούν με τα απερίτμητα έθνη και τις παγκόσμιες δυνάμεις της γης. Αλλά η αυτοδικαίωσίς των δεν υπελογίσθη από τον Ιεχωβά Θεό. Σε λίγον καιρό, λοιπόν, η Χαμιτική κυριαρχία της γης του Νείλου, της αρχαίας Αιγύπτου, θα έπαυε να υπάρχη. Έτσι, η περιτομή του ‘Φαραώ και όλου του πλήθους του’ και η κοσμική ωραιότης της ανθρωποποιήτου οργανώσεώς των δεν θα τους έσωζε από την τύχη όλων των άλλων μικρότερων οργανώσεων.

32. Πώς αυτό το ‘ωραίο’ σύστημα πραγμάτων θα υποστή μια πείρα σαν εκείνη του ‘Φαραώ και όλου τον πλήθους του’ και γιατί;

³² Ο Ιεχωβά, ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος, διέταξε να εκτελεσθή ο ‘Φαραώ και όλο το πλήθος του’ από το εκτελεστικό του όργανο και να καταλάβουν τη θέσι των ανάμεσα σε όλους τους υπολοίπους ακαθάρτους ανθρωπίνους νεκρούς. Η οργάνωσίς των ήταν μια κακή πολιτική οργάνωσις και ο Ιεχωβά είπε, «απέβαλον αυτόν δια την ασέβειαν αυτού.» (Ιεζ. 31:11) Το ίδιο θα γίνη και με τον ‘Φαραώ και όλο το πλήθος του’ στους συγχρόνους καιρούς. Το σύστημα πραγμάτων που εκπροσωπούσε ο Φαραώ και το πλήθος του ήταν αποδοκιμασμένο από τον Ιεχωβά Θεό. Αυτός απεκάλυψε την ανομία του άσχετα με την ‘ωραιότητα’ με την οποία παρουσιαζόταν στον λατρευτικό κόσμο της ανθρωπότητος. Ήταν άξιος να υποστή μεταχείρισι όπως και η εξαιρετικά ωραία ‘κέδρος του Λιβάνου,’ δηλαδή, να κατακοπή από την ‘μάχαιραν’ του ‘πολέμου της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος’ στον Αρμαγεδδώνα. (Αποκάλ. 16:13-16) Όταν καταπέση, όλα τα έθνη της γης θα ταλαντευθούν, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούν πια να υπάρχουν, όπως δεν θα μπορεί να υπάρχη και όλο το παγκόσμιο σύστημα πραγμάτων. Επειδή παρεμποδίζει με πείσμα τη Μεσσιανική βασιλεία του Θεού, γι’ αυτό θα κατακοπή.

ΕΠΕΙΓΕΙ ΤΩΡΑ Η ΟΡΘΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ!

33. Με ποια έννοια η αξίνη τώρα «κείται προς την ρίζαν» της ωραίας ‘κέδρου τον Λιβάνου’;

³³ Όπως είπε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής για το Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων των ημερών του. «Ήδη δε και η αξίνη κείται προς την ρίζαν των δένδρων· παν λοιπόν δένδρον μη κάμνον καρπόν καλόν εκκόπτεται,» το ίδιο θα συμβή και στη συμβολική ‘κέδρο του Λιβάνου.’ (Ματθ. 3:10) Πλησιάζει ο καιρός του Ιεχωβά οπότε ‘οι ξένοι, οι τρομερώτεροι των εθνών,’ θα χρησιμοποιήσουν την αξίνη κατά του ‘παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων.’ Η πτώσις του πλησιάζει ολοένα περισσότερο. Παρ’ όλη την ‘ωραιότητα’ που έχει στα όμματα αυτού του κόσμου της ανθρωπότητας, δεν έχει φυτευθή από τον Ιεχωβά και δεν είναι μέρος της οργανώσεως του Ιεχωβά. Αποτελεί μέρος της οργανώσεως του Σατανά ή Διαβόλου. «Απέβαλον αυτόν δια την ασέβειαν αυτού,» λέγει ο Ιεχωβά.—Ιεζ. 31:11, 12, ΜΝΚ.

34. Τίνος «σπέρμα» είναι οι λειτουργοί του ‘παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων’;

³⁴ Σ’ αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων τα σύγχρονα αντίστοιχα του ‘Φαραώ του βασιλέως της Αιγύπτου και του πλήθους του’ βρίσκονται ως τώρα σε λειτουργία πάνω από τέσσερις χιλιάδες χρόνια από της ιδρύσεως της αρχαίας Βαβυλώνος των ημερών του Νεβρώδ. Αυτά τα κοσμικά κυβερνητικά στοιχεία δεν ετέθησαν σε ενέργεια από τον Παγκόσμιο Κυρίαρχο Ιεχωβά. Δεν αποτελούν το «σπέρμα,» δηλαδή τον γόνο του ουρανίου Πατρός· δεν είναι το «σπέρμα» της «γυναικός» του Θεού, για το οποίον ο Θεός έκανε μια ελπιδοφόρο επαγγελία στον αρχικό ‘κήπο της Εδέμ.’ Αυτοί αντιθέτως είναι ‘σπέρμα’ του Μεγάλου Όφεως, δηλαδή Σπέρμα του Σατανά ή Διαβόλου. (Γέν. 3:15) Αυτό μπορεί να φαίνεται σκληρό, αλλά συμφωνεί πλήρως με τα λόγια που είπε ο Ιησούς στους εναντιουμένους των ημερών του: «Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε. Εκείνος ήτο απ’ αρχής ανθρωποκτόνος και δεν μένει εν τη αλήθεια· διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ.» (Ιωάν. 8:44) Αυτό το σύγχρονο «σπέρμα» του μεγάλου Αντιδίκου του Θεού δεν υπηρετεί τον Θεό όπως δεν υπηρετούσε τον Θεό και ο αρχαίος Φαραώ και το πλήθος του. Και ως ‘πνευματική’ Αίγυπτος, ομοιάζει με τον Φαραώ και το πλήθος του.—Αποκάλ. 11:8.

35. Στο φως των ανωτέρω αποκεκαλυμμένων γεγονότων, τι πρέπει εμείς να κάνωμε σ’ αυτόν τον ανησυχητικό καιρό και πώς μπορούμε να το κάνωμε;

³⁵ Στο φως αυτών των αποκεκαλυμμένων γεγονότων και ενώπιον της επικείμενης εκπληρώσεως της προφητείας του Ιεζεκιήλ για την ‘κέδρο του Λιβάνου,’ τι υποχρεούμεθα εμείς να κάνωμε; Τι είναι για το καλό μας να κάνωμε; Τι πρέπει να κάνωμε σ’ αυτόν τον ανησυχητικό καιρό; Αυτό: Να εξέλθωμε από το συμβολικό αυτό «δένδρον.» Δεν επιθυμούμε να υποφέρωμε αιώνια από την παταγώδη πτώσι του. Είναι ανάγκη λοιπόν να εγκαταλείψωμε το ‘παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων,’ τον αντιτυπικό ‘Φαραώ τον βασιλέα της Αιγύπτου και το πλήθος του.’ Πρέπει να σταθούμε με το μέρος της οργανώσεως του Ιεχωβά. Υπήρξαμε χωρίς ζωή απέναντι αυτής της οργανώσεως ενόσω ήμεθα σ’ αυτόν τον κόσμο των αμαρτωλών. Υπήρξαμε ‘νεκροί δια τας παραβάσεις και τας αμαρτίας [ημών]· εις τας οποίας περιεπατήσαμεν ποτέ κατά το πολίτευμα του κόσμου τούτου, κατά τον άρχοντα [Σατανά ή Διάβολο] της εξουσίας του αέρος.’ (Εφεσ. 2:1, 2) Πρέπει να παύσωμε να περιπατούμε «κατά το πολίτευμα του κόσμου τούτου.» Πρέπει να παύσωμε να κατοικούμε κάτω από την προστατευτική σκιά αυτού που προεικονίσθηκε από τον ‘Φαραώ και όλο το πλήθος αυτού.’

36. Αφού εξέλθωμε από την ορατή οργάνωσι του Σατανά, πώς πρέπει να προσέξωμε τη συμβουλή του εδαφίου Ησαΐας 31:1;

³⁶ Αφού εξέλθωμε από την ορατή οργάνωσι του μεγάλου Αντιδίκου του Θεού, δεν πρέπει να καταφύγωμε πάλι σ’ αυτήν για βοήθεια και προστασία. Η πορεία της κοινής λογικής και της θείας σοφίας είναι να προσέξωμε τα θεόπνευστα λόγια: «Ουαί εις τους καταβαίνοντας εις Αίγυπτον δια βοήθειαν και επιστηριζομένους επί ίππους και θαρρούντας επί αμάξας, διότι είναι πολυάριθμοι· και επί ιππείς, διότι είναι πολύ δυνατοί, και δεν αποβλέπουσιν εις τον Άγιον του Ισραήλ και τον Ιεχωβά δεν εκζητούσι.»—Ησ. 31:1, ΜΝΚ.

37, 38. Ποιο προειδοποιητικό παράδειγμα γι’ αυτό έχομε σχετικά με το υπόλοιπο των Ιουδαίων που έμειναν πίσω μετά την ερήμωσι της Ιερουσαλήμ;

³⁷ Έχομε ένα προειδοποιητικό παράδειγμα εναντίον της προσφυγής στην Αίγυπτο για βοήθεια παρά το γεγονός ότι έχει καταδικασθή. Η προφητεία του Ιεζεκιήλ του εδόθη στο ενδέκατο έτος της αιχμαλωσίας του, τον τρίτο μήνα, την πρώτη μέρα. (Ιεζ. 31:1) Την ενάτη μέρα του τετάρτου μηνός (Ταμούζ 9, 607 π.Χ.) ο Βαβυλωνιακός ‘δυνάστης των εθνών’ εκυρίευσε την Ιερουσαλήμ. Τον επόμενο μήνα κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ και απήγαγε στη Βαβυλώνα πολλούς από τους επιζώντας. Τον έβδομο μήνα (Τισρί, 607 π.Χ.) ο κυβερνήτης αυτών που απέμειναν εδολοφονήθηκε.

³⁸ Αυτό το υπόλοιπο των Ιουδαίων, φοβούμενο τα όσα θα έκαναν τώρα οι Βαβυλώνιοι, απεφάσισε να εγκαταλείψη τη γη του Ιούδα και να σπεύση προς την Αίγυπτο για να βρη καταφύγιο κάτω από τη συμβολική ‘κέδρο του Λιβάνου.’ Ο προφήτης Ιερεμίας συνεβούλευσε να μη γίνη αυτό. Προειδοποίησε ότι ο βασιλεύς της Βαβυλώνος θα εκυρίευε την Αίγυπτο και θα τους έθετε έτσι οπωσδήποτε κάτω από την εξουσία του. Το Ιουδαϊκό υπόλοιπο, χωρίς να δώση προσοχή στην προειδοποίησι του Ιερεμία, κατέβηκε στην Αίγυπτο, παίρνοντας μαζί του και τον προφήτη του Ιεχωβά. Αλλά η Αίγυπτος απεδείχθη άχρηστη γι’ αυτούς, διότι ύστερα από λίγα χρόνια ο βασιλεύς της Βαβυλώνος προσήρτησε τη γη της Αιγύπτου στην αυτοκρατορία του. Και πάλι, όπως και στο παρελθόν η Αίγυπτος δεν εβοήθησε τους απίστους Ιουδαίους, ενώ ο Λόγος του Θεού εκπληρώθηκε.—2 Βασ. 25:1-26· Ιεζ. 29:17-20· Ιερεμ. 40:7 έως 43:13.

39. Ποια λοιπόν είναι η ελπίδα του ανθρωπίνου γένους και γιατί;

³⁹ Το κοσμικό σύστημα πραγμάτων διανύει τώρα τις τελευταίες μέρες του. Όπως και η αρχαία Αίγυπτος, που δεν εβοήθησε εκείνους που θέλησαν να στεγασθούν κάτω από τα μακρά κλαδιά εκείνης της συμβολικής ‘κέδρου του Λιβάνου,’ έτσι κι αυτό το σύστημα δεν θα βοηθήση εκείνους που εξακολουθούν να εναποθέτουν την εμπιστοσύνη τους σ’ αυτό και κατεβαίνουν εκεί για βοήθεια από τα στρατιωτικά και τα οικονομικά του μέσα. Η κυριαρχία του στις υποθέσεις της γης πρέπει να κατακοπή. Η επικείμενη βασιλεία του Ιεχωβά θα το κατακόψη μέσω του βασιλικού Του Υιού Ιησού Χριστού. Η ελπίδα του ανθρωπίνου γένους είναι σ’ αυτή τη βασιλεία του Θεού, διότι αυτή θα εισαγάγη ένα δίκαιο νέο σύστημα πραγμάτων που θα είναι αληθινά ‘ωραίο.’ Θα αποκαταστήση τον ‘παράδεισο του Θεού,’ ένα κατά γράμμα Εδεμικό παράδεισο επάνω στη γη και θα περιβάλη όλη τη γη με τη δόξα και την ομορφιά του,

40. Γιατί δεν πρέπει να συνεργαζώμεθα μ’ αυτόν τον κόσμο και τι θα σημάνη για μας το να είμεθα όπως ο Ιησούς και οι απόστολοί του;

⁴⁰ Η συνεργασία μ’ αυτόν τον καταδικασμένο κόσμο των ασεβών ανθρώπων και με το σύστημα πραγμάτων του δεν είναι εκείνο στο οποίο πρέπει να παραμένωμε σ’ αυτή την απελπιστική κατάστασι που βρίσκεται ο κόσμος. Αν επιθυμούμε να μετάσχωμε στις αιώνιες ευλογίες που θα παράσχη ο Βασιλεύς Ιησούς Χριστός στους υπηκόους του, πρέπει να είμεθα όπως είπε αυτός ότι ήσαν ο ίδιος και οι απόστολοί του: «Δεν είναι εκ του κόσμου, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου.» (Ιωάν. 17:14, 16) Χωρισμένοι λοιπόν απ’ αυτόν τον κόσμο, δεν θα μετάσχωμε στην καταστροφή αυτού ‘του κόσμου των ασεβών.’ (2 Πέτρ. 2:5· 3:6) Θα διαφυλαχθούμε για ν’ απολαύσωμε μια αιώνια κατοικία κάτω από το δίκαιο νέο σύστημα πραγμάτων στο οποίο, όχι ο Φαραώ και το πλήθος του, αλλά ο Ιησούς Χριστός και οι δοξασμένοι συγκληρονόμοι του θα χρησιμεύουν ως βασιλείς και ιερείς του Θεού για την ευλογία της ανθρωπότητας.—Αποκάλ. 20:4, 6.