Εορτή που θα Τελεσθή από Δισεκατομμύρια
1. Ποιες ενδείξεις που δείχνουν ότι και ο ‘πολύς όχλος’ μετέχει στην αντιτυπική εορτή της σκηνοπηγίας, ήλθαν σε φως το 1931; Και το 1932;
ΕΙΣΕΡΧΟΝΤΑΙ τα «άλλα πρόβατα» του Καλού Ποιμένος, του Ιησού Χριστού, στον Εορτασμό της αντιτυπικής εορτής της σκηνοπηγίας; Ευχάριστες ενδείξεις δείχνουν ότι πράγματι εισέρχονται στον ωρισμένο καιρό του Θεού γι’ αυτά. Εορταστική φωταγώγησις έπεσε το 1931 στην προφητεία του Ιεζεκιήλ, κεφάλαιο 9. Απεκάλυψε ότι οι θλιμμένοι άνθρωποι, τους οποίους ο άνδρας που είναι ενδεδυμένος με λινά και έχει γραμματέως καλαμάριο σημειώνει στα μέτωπα, είναι ίδιοι με τα «πρόβατα» της παραβολής του Ιησού, όπως αναγράφεται στα εδάφια Ματθαίος 25:31-46. Περαιτέρω εορταστική φωταγώγησις απεκάλυψε το 1932 ότι αυτή η ίδια τάξις των «προβάτων» είχε προεικονισθή από τον Ιωναδάβ, το γιο του Ρηχάβ, ο οποίος έγινε φίλος του εκτελεστή που χρησιμοποίησε ο Ιεχωβά, του Βασιλέως Ιηού του Ισραήλ.—2 Βασ. 10:15-28· Ιερ. 35:1-19.
2. (α) Στην προφητεία του Ιησού για τη ‘συντέλεια του αιώνος,’ ποια άλλη σύναξις έπρεπε να γίνη στη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, εκτός απ’ αυτή που αναφέρει το εδάφιο Ματθαίος 24:31; (β) Το 1935, τι ήταν εκείνο που έδωσε μεγάλη ώθησι σ’ αυτό το έργο συνάξεως;
2 Ας μη ξεχνούμε ότι ο Ιησούς έδωσε την παραβολή που αναφέρεται στα εδάφια Ματθαίος 25:31-46 ως μέρος του ‘σημείου’ που θα χαρακτήριζε την αόρατη ‘παρουσία’ του και τη ‘συντέλεια του αιώνος’ ή συστήματος πραγμάτων. (Ματθ. 24:3) Μ’ αυτό τον τρόπο, ο Ιησούς προείπε ότι θα γινόταν σύναξις και άλλων ατόμων εκτός από τους «εκλεκτούς» που αναφέρει το εδάφιο Ματθαίος 24:31, στη διάρκεια αυτής της ‘συντελείας του αιώνος.’ Μια τέτοια σύναξις αυτών που κάνουν το καλό στους «εκλεκτούς» άρχισε την άνοιξι του 1935. Εκείνο που έδωσε τρομερή ώθησι στη σύναξι αυτή ήταν η ομιλία που δόθηκε την Παρασκευή, 31 Μαΐου 1935, στην ευρέως διαφημισθείσα συνέλευσι των Μαρτύρων του Ιεχωβά που έγινε στην Ουάσινγκτον, D.C., στην οποία η λεγόμενη τάξις του Ιωναδάβ είχε ιδιαίτερα προσκληθή.
3. (α) Η ομιλία που δόθηκε βασιζόταν σε ποιο θέμα, και πόσοι βαπτίσθηκαν κατόπιν; (β) Η εκπλήρωσις των εδαφίων Ματθαίος 25:31-46 έγινε τώρα μέρος ποιου ‘σημείου’;
3 Εκείνη την ημέρα, ο πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά μίλησε με θέμα «Ο Πολύς Όχλος» και εξέτασε την προφητεία που αναφέρεται στα εδάφια Αποκάλυψις 7:9-14. Ταύτισε τον ‘πολύν όχλο’ με τα «πρόβατα» της παραβολής του Ιησού στα εδάφια Ματθαίος 25:31-46. Αυτή η εξήγησις έγινε δεκτή με χαρά και από μέρους εκείνων που ανήκαν στο κεχρισμένο υπόλοιπο και από μέρους εκείνων που ανήκαν στην τάξι του Ιωναδάβ. Την επόμενη μέρα έγινε βάπτισμα, και 840 άτομα συμβόλισαν την αφιέρωσί τους στον Ιεχωβά Θεό με κατάδυσι στο νερό. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, όπως αποδείχθηκε, ήσαν από τα «πρόβατα» που είναι φίλοι των πνευματικών ‘αδελφών’ του βασιλέως Ιησού Χριστού. Αυτό έγινε τώρα μέρος του ‘σημείου’ που αποδεικνύει ότι ο ανάσσων Ιησούς Χριστός είναι αοράτως παρών και επίσης, ότι ζούμε στην ‘συντέλεια του αιώνος.’
4. Πώς αναγγέλθηκε αυτή η πληροφορία σε όλα τα «πρόβατα,» και ποιο έργο συνάξεως προχώρησε τώρα;
4 Αυτές οι πληροφορίες αναγγέλθηκαν σ’ όλη τη γη προς όλους τους προβατοειδείς ανθρώπους, με το να δημοσιευθούν στα τεύχη της Σκοπιάς με ημερομηνία 1 και 15 Σεπτεμβρίου 1935. Έτσι, λοιπόν, η σύναξις της τάξεως του Ιωναδάβ προχώρησε με εξουσιοδότησι από μέρους του Ιεχωβά Θεού.
5. (α) Από τότε, σε ποια κλίμακα έχει επεκταθή το έργο συνάξεως; (β) Αλλά ποιο προηγούμενο έργο συνάξεως δεν σταμάτησε;
5 Παρ’ όλα τα εμπόδια που προξένησε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος από το 1939 ως το 1945 και τον τρομερό διωγμό των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη διάρκεια εκείνων των πύρινων καιρών, η σύναξις των ‘άλλων προβάτων’ επεκτάθηκε σε μια δραστηριότητα σε 200 και πλέον χώρες και νήσους. Ωστόσο, η σύναξις εκείνων που ανήκαν στον ‘πολύν όχλο’ δεν σταμάτησε τη σύναξι, και άλλων ακόμη μελών της τάξεως της Ρουθ και της Εσθήρ. Όχι, αλλά εξακολούθησαν να συνάγωνται και άλλα «κλήματα» που άξιζαν να γίνουν μέλη της ‘αμπέλου’ του Χριστού. (Ιωάν. 15:1-8) Και άλλα «κλήματα» εξακολούθησαν να συνάγωνται για να ‘κεντρισθούν’ στη συμβολική «καλλιελαίαν,» όπως περιγράφεται στα εδάφια Ρωμαίους 11:17-24.a—Δευτ. 16:13.
6. (α) Όπως είπε ο Ιεχωβά ποια θα ήταν η διάθεσις των ανθρώπων στη διάρκεια αυτής της εορτής του έβδομου σεληνιακού μηνός; (β) Μήπως η εορτή της σκηνοπηγίας και η εορτή της συγκομιδής των καρπών ήσαν δύο διαφορετικές εορτές και, κάθε μια άρχιζε σε διαφορετικό χρόνο;
6 Έτσι, από το 1919 και μετά υπήρξε αληθινά μια αντιτυπική εορτή συγκομιδής των καρπών, που χαρακτηριζόταν από ευφροσύνη, που αποτελούσε ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της αρχαίας εορτής της σκηνοπηγίας. Τα λόγια του Ιεχωβά σχετικά με τους εορταστές της εορτής της σκηνοπηγίας έγιναν μέρος της ημερησίας διατάξεως : «Θέλεις εξάπαντος ευφρανθή.» (Δευτ. 16:15) Ας μην ξεχνούμε ότι η εορτή της σκηνοπηγίας και η εορτή της συγκομιδής των καρπών είναι μια εορτή, και η μια εορτή δεν αρχίζει αφού η άλλη έχει ήδη αρχίσει προ πολλού. Η εορτή της συγκομιδής των καρπών συγχωνευόταν με την εορτή της κατοικίας σε σκηνές. Στον αρχαίο τύπο, η εορτή των επτά ημερών στη διάρκεια του εβδόμου σεληνιακού μηνός προσελάμβανε δύο προσδιορισμούς, απλώς επειδή η κατοικία σε σκηνές έπρεπε να λάβη χώρα στον καιρό του θερισμού του εβδόμου μηνός, του Τισρί (Εθανείμ). Επειδή, στον αρχαίο τύπο, ο θερισμός αφωρούσε τους Ισραηλίτες, ήταν κατάλληλο η εκπλήρωσις της εορτής της συγκομιδής των καρπών ν’ αρχίση το 1919 με τον θερισμό ή σύναξι εκείνων που εξεικονίζονταν από τους φυσικούς Ισραηλίτες, δηλαδή, το υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών.—Παράβαλε με Σκοπιά 15 Οκτωβρίου 1967 σ. 631-633.
ΟΙ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ
7. Γιατί οι μελλοντικές προοπτικές για την εορτή της σκηνοπηγίας είναι θαυμάσιες;
7 Ποιες προοπτικές υπάρχουν για την αντιτυπική εορτή της σκηνοπηγίας, ή συγκομιδής των καρπών, στην οποία έχομε ήδη εισέλθει; Θαυμάσιες προοπτικές! Γιατί; Επειδή η επικείμενη ‘μεγάλη θλίψις’ και ο ‘πόλεμος της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος’ στον Αρμαγεδδώνα δεν θα κατασιγάσουν τη χαρά της εορτής μας. (Ματθ. 24:21· Αποκ. 16:14, 16) Οι Βιβλικές προφητείες δείχνουν ότι η αντιτυπική εορτή θα συνεχιστή αδιάσπαστη στη Νέα Τάξι που ο Ιεχωβά Θεός θα εισάγη μέσω του νικηφόρου του Πολεμιστού Βασιλέως, του Ιησού Χριστού. Οι επιζώντες από τον πόλεμο του Ιεχωβά στον Αρμαγεδδώνα, δηλαδή, το κεχρισμένο υπόλοιπο και ο ‘πολύς όχλος’ των ‘άλλων προβάτων,’ θα συνεχίσουν την εορτή στη δίκαιη Νέα Τάξι.b
8, 9. Επί πόσον καιρό θα διαμένει το επιζών υπόλοιπο στη γη, και ποια προοπτική δίνουν σ’ αυτούς για τη εορτή της σκηνοπηγίας τα εδάφια Ζαχαρίας 14:16-19;
8 Δεν γνωρίζομε επί πόσον καιρό το κεχρισμένο υπόλοιπο θα παραμείνη στη γη στη λειτουργούσα Νέα Τάξι ως «παρεπίδημοι» μέχρι την ενδόξασί τους στην ουράνια βασιλεία. Αλλά η παρούσα χαρωπή άποψίς τους σχετικά με την τέλεσι της εορτής στη διάρκεια της περαιτέρω παραμονής τους στη γη βασίζεται θαυμάσια στον προφητικό λόγο του Θεού. Παραδείγματος χάρι, στα εδάφια Ζαχαρίας 14:16-19 αυτοί οι εορταστές της αντιτυπικής εορτής της σκηνοπηγίας επί του παρόντος πολλαπλασιάζονται:
9 «Και πας όστις υπολειφθή εκ πάντων των εθνών, των ελθόντων κατά της Ιερουσαλήμ, θέλει αναβαίνει κατ’ έτος δια να προσκυνή τον Βασιλέα, τον Κύριον των δυνάμεων, και να εορτάζη την εορτήν της σκηνοπηγίας. Και όσοι εκ των οικογενειών της γης δεν αναβώσιν εις Ιερουσαλήμ, δια να προσκυνήσωσι τον Βασιλέα, τον Κύριον των δυνάμεων, εις αυτούς δεν θέλει είσθαι βροχή. Και εάν η οικογένεια της Αιγύπτου δεν αναβή και δεν έλθη, επί τους οποίους δεν είναι βροχή, εις αυτούς θέλει είσθαι η πληγή, ην ο Κύριος θέλει πληγώσει τα έθνη τα μη αναβαίνοντα δια να εορτάσωσι την εορτήν της σκηνοπηγίας, Αύτη θέλει είσθαι η ποινή της Αιγύπτου και η ποινή πάντων των εθνών των μη θελόντων να αναβώσι δια να εορτάσωσι την εορτήν της σκηνοπηγίας.»
10. Όταν όλα τα έθνη κάνουν την τελική τους επίθεσι εναντίον της αντιτυπικής Ιερουσαλήμ, ποιοι θα μείνουν ζωντανοί επάνω στη γη και ποιοι όχι;
10 Ποιος είναι, τώρα, εκείνος που περιγράφεται ως «πας όστις υπολειφθή εκ πάντων των εθνών, των ελθόντων κατά της Ιερουσαλήμ»; Ούτε το κεχρισμένο υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών, ούτε οι σύντροφοι τους, ο ‘πολύς όχλος,’ που προέρχεται απ’ όλα τα έθνη και αναλαμβάνει τη λατρεία του Ιεχωβά πριν τα έθνη κάνουν την επίθεσί τους κατά της αντιτυπικής Ιερουσαλήμ. Το υπόλοιπο και ο ‘πολύς όχλος’ είναι εκείνοι που περιέρχονται κάτω από τη συνδυασμένη επίθεσι που κάνουν τα έθνη, επειδή παραμένουν πιστοί στην «επουράνιον Ιερουσαλήμ.» (Εβρ. 12:22) Τα προηγούμενα εδάφια (Ζαχ. 14:1-15) περιγράφουν πώς ο Θεός πολεμά εναντίον των επιτιθεμένων εθνών και πώς επιβεβαιώνει τη βασιλεία του ή κυριαρχία του επί της γης. Τα εδάφια Αποκάλυψις 19:11-21 απεικονίζουν πώς τα έθνη, χωρίς εξαίρεσι, θα επιτεθούν εναντίον εκείνων που βρίσκονται στη γη και παραμένουν προσκολλημένοι στην «επουράνιον Ιερουσαλήμ,» και ότι κανείς απ’ αυτά τα έθνη δεν θα επιζήση από τον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα. Δεν θα επιζήσουν ούτε ακόμη κι εκείνοι οι οποίοι, σαν να λέγαμε, παραμένουν στους οίκους των, αλλά δίνουν την υποστήριξί τους στα στρατεύματα τους στο μέτωπο, ιδιαίτερα με πλήρη κινητοποίησι του λαού.
11. Στον Αρμαγεδδώνα, όλοι οι εχθροί θα υποστούν καταστροφή μέχρι ποιου βαθμού, και γιατί;
11 Από τον πόλεμο του Θεού στον Αρμαγεδδώνα όλοι αυτοί οι εχθροί θα υποστούν αιώνια καταστροφή, χωρίς πρόνοια για ανάστασι. (Ματθ. 25:31, 32, 41-46· Ησ. 66:23, 24· Ρωμ. 6:9· 1 Κορ. 6:9, 10) Τα πτώματά τους θα μοιάζουν με πτώματα που εναπέμειναν σε κάποιο πεδίο μάχης ως θνησιμαία τροφή για τα σαρκοβόρα πτηνά. (Αποκ. 19:17-21) Μετά απ αυτό, τι θα συμβή;
12. Γραφικώς, λοιπόν, ποιος εννοείται από τα λόγια «πας όστις υπολειφθή εκ πάντων των εθνών, των ελθόντων κατά της Ιερουσαλήμ»;
12 Έρχεται τώρα η ευκαιρία γι’ εκείνον που εννοείται από τα λόγια «πας όστις υπολειφθή εκ πάντων των εθνών, των ελθόντων κατά της Ιερουσαλήμ.» (Ζαχ. 14:16) Ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός; Γραφικώς, θα μπορούσε να είναι «πας» από τα δισεκατομμύρια των ανθρωπίνων νεκρών που πέθαναν πριν από την προλεχθείσα ‘μεγάλη θλίψι’ και τον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα και για τους οποίους υπάρχει, ελπίδα για επίγεια ανάστασι.c Ο Ιησούς Χριστός μίλησε για ένα καιρό αναστάσεως για ‘πάντας τους εν τοις μνημείοις.’ (Ιωάν. 5:28, 29· Αποκ. 20:12, 13) Πολυάριθμοι πρώην Αιγύπτιοι θα είναι μεταξύ εκείνων που θ’ αναστηθούν από τους νεκρούς, αλλά δεν θα υπάρχη τότε εδαφική περιοχή που θα ονομάζεται Αίγυπτος, ούτε καμμιά άλλη εθνική διαίρεσι των προηγουμένων χρόνων.
13. Κάτω από τη βασιλεία του Χριστού, ποια κατάλληλη αναγνώρισι των πραγμάτων πρέπει να κάνουν εκείνοι που θα αναστηθούν στη γη, ή αλλιώς τι θα συμβή σ’ αυτούς;
13 Κάτω από τη χιλιετή βασιλεία του Χριστού, όλοι εκείνοι που θ’ αναστηθούν στη γη θα διδαχθούν τη μια αληθινή θρησκεία. Θα συμμορφωθούν όλοι μ’ αυτήν; Για ν’ αποκτήση ο καθένας αιώνια ζωή, θα πρέπει να προσέλθη στον πνευματικό ναό του Ιεχωβά, που είναι συνταυτισμένος με την «επουράνιον Ιερουσαλήμ.» Θα πρέπει να εορτάση την αντιτυπική εορτή της σκηνοπηγίας στην επίγεια αυλή του ναού, όπου θα βρίσκεται ήδη ένας ‘πολύς όχλος’ των επιζώντων του Αρμαγεδδώνος. (Αποκ. 7:9-15) Θα χρειασθή ν’ αναγνωρίση τους «άρχοντας επί πάσαν τη γην,» τους οποίους ο Βασιλεύς Ιησούς Χριστός θα ‘καταστήση’ για να επισκοπούν τις υποθέσεις της γης. (Ψαλμ. 45:16) Πάνω απ’ όλα, εκείνοι που θα αναστηθούν επάνω στη γη πρέπει ν’ αναγνωρίσουν τον Ιεχωβά ως Θεό και ως Παγκόσμιο Κυρίαρχο, ως ‘βασιλέα εφ’ όλην την γην’ μέσω του Ιησού Χριστού. (Ζαχ. 14:9) Αλλιώς, ο Μέγας Ιεχωβά ο ‘Δίδων Βροχάς,’ δεν θα εκχύση τις ευλογίες του σ’ αυτούς μέσω του Χριστού. (Ζαχ. 10:1) Γι’ αυτά τα μη ευλογημένα άτομα αυτό θα ισοδυναμή με παραμονή σε μια περιοχή που έχει πληγή από ξηρασία, πράγμα που θα έχη ως αποτέλεσμα αιώνιο θάνατο.
14. Τι θα σημάνη για κάποιον να πληγή από τον Ιεχωβά στη διάρκεια της χιλιετούς διακυβερνήσεως του Χριστού;
14 Θα βρίσκεται ακόμη στη διάθεσι του Ιεχωβά η «πληγή,» η ίδια μ’ εκείνη με την οποία ο Θεός έπληξε τα έθνη που πολέμησαν εναντίον της ‘επουρανίου Ιερουσαλήμ.’ (Ζαχ. 14:12-15) Το ότι αυτός θα πλήξη αυτούς τους πείσμονες εναντιουμένους της αληθινής λατρείας θα σημάνη γι’ αυτούς αιώνιο θάνατο, ακόμη κι αν αυτό συμβή πριν από το τέλος της 1000ετούς βασιλείας του Χριστού. Αυτοί οι πληττόμενοι αμαρτωλοί, δεν θα φθάσουν μέχρι το τέλος της χιλιετούς διακυβερνήσεως του Χριστού και μετά ταύτα να έχουν την ευκαιρία να δικαιωθούν από τον Ιεχωβά Θεό σε ατελεύτητη ζωή σε μια παραδεισιακή γη. Η προσωρινή τους παραμονή κάτω από τη βασιλεία του Χριστού αποτυγχάνει στο σκοπό της.
15. Την πιστή συνεργασία τίνων θα έχη το επιζών υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών στη διάρκεια της προσωρινής παραμονής του στη Νέα Τάξι;
15 Όταν αρχίση η Νέα Τάξις, το επιζών υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών θα είναι σαν να κατοική σε σκηνές σαν «παρεπίδημοι» επάνω στη γη. Θα αποβλέπουν στη μεταφορά τους από την επίγεια σκηνή στην ουράνια κληρονομιά τους, για να είναι με τον Χριστό και τους συμβασιλείς και συνιερείς του. (Αποκ. 20:4-6) Αλλά στη διάρκεια της προσωρινής παραμονής τους στη γη μετά τον Αρμαγεδδώνα, θα έχουν την πιστή συνεργασία της «ηγετικής» τάξεως, των ‘αρχόντων επί πάσαν την γην,’ εποπτεύοντας την αντιτυπική εορτή του εβδόμου μηνός, δηλαδή την εορτή της σκηνοπηγίας.d—Ιεζ. 45:17, 25
16. (α) Πολλά μέλη της «ηγετικής» τάξεως θα ληφθούν από ποιους; (β) Θα ήταν ιδιαίτερη χαρά για το επιζών υπόλοιπο να έχη ποιο προνόμιο μαζί μ’ αυτούς;
16 Τα μέλη της «ηγετικής» τάξεως θα ληφθούν από τον ‘πολύν όχλο’ των προβατοειδών ατόμων που επιζούν από τη ‘μεγάλη θλίψι’ μαζί με το αναγεννημένο από το πνεύμα υπόλοιπο. (Αποκ. 7:1-15) Αυτοί θα παραστούν μάρτυρες της αναστάσεως των δισεκατομμυρίων ανθρώπων που έχουν πεθάνει και της συνάξεώς τους στην επίγεια αυλή του πνευματικού ναού του Ιεχωβά για την τέλεσι της εορτής της σκηνοπηγίας στο αντίτυπο. Τι χαρούμενη εμπειρία θα ήταν για το πνευματικό υπόλοιπο να εξακολουθή να παραμένη στη γη μέχρι την έναρξι αυτής της θαυματουργικής συνάξεως, όπως έχει περιγραφή στα εδάφια Ζαχαρίας 14:16-19! Με απερίγραπτη χαρά, θα μετείχε στο παγκόσμιο εορτασμό μαζί με όλους εκείνους που έχουν απολυτρωθή με το πολύτιμο αίμα του ‘Αμνού του Θεού,’ που είναι ‘Ο Χριστός, τα πάσχα ημών.’e—Ιεζ. 44:3· 45:7-46:18· 48:21, 22.
17. (α) Γιατί η τέλεσις της εορτής στη διάρκεια της χιλιετούς διακυβερνήσεως του Χριστού δεν θα αποδειχθή μάταιη; (β) Ποια θα είναι η κατάστασις στην οποία θα υπεισέλθουν οι κάτοικοι της γης, που θα είναι ζωντανοί, σαν τους κατοίκους των σκηνών;
17 Η τέλεσις της εορτής δεν θα αποδειχθή μάταιη, διότι, μέχρι το τέλος της 1000ετούς βασιλείας του Χριστού, όλοι εκείνοι που θα είναι ακόμη ζωντανοί στη γη θα προσκυνήσουν τον Ιεχωβά, λατρεύοντας αυτόν στην παγκόσμια αυλή του μεγάλου πνευματικού του ναού που συνδέεται με την «επουράνιον Ιερουσαλήμ.» Κατόπιν η «βασιλεία» θα περιέλθη στον Θεόν και Πατέρα από τον Υιόν του Ιησούν Χριστόν, ο οποίος θα έχη περατώσει με επιτυχία τη βασιλική του εξουσία στην παραχωρηθείσα χρονική περίοδο της χιλιετηρίδος. (1 Κορ. 15:24-28) Αυτή θα είναι η επίγεια κατάστασις στην οποία θα έχουν οδοιπορήσει όλοι οι κάτοικοι της γης, σαν σκηνίτες.
18. Ποια θα είναι η μερίδα εκείνων που θα περάσουν με επιτυχία την τελική δοκιμασία του Ιεχωβά;
18 Σ’ αυτή την κρίσιμη στιγμή έρχεται η τελική, αποφασιστική δοκιμασία της ακεραιότητας τους προς τον Ιεχωβά ως τον Παγκόσμιο Κυρίαρχο. Εκείνοι που θα αποτύχουν τότε σ’ αυτή τη δοκιμασία θα καταστραφούν για πάντα. Εκείνοι που υποστηρίζουν τον Ιεχωβά με το να περάσουν επιτυχώς αυτή την υπέρτατη δοκιμασία, θα αποκτήσουν το δικαίωμα να κατοικούν στην Εδεμική γη αιωνίως. Δεν θα υπάρχουν πια σκηνίτες «παρεπίδημοι,» στη γη. Η κατοικία τους στην παραδεισιακή γη θα είναι μόνιμη. (Αποκ. 20:7-15) Η ευφροσύνη που δοκίμασαν στη διάρκεια του από μέρους τους εορτασμού της αντιτυπικής εορτής της σκηνοπηγίας θα εξακολουθήση για πάντα σ’ αυτό το γήινο υποπόδιο του μακαρίου Θεού-Βασιλέως, Ιεχωβά.—1 Τιμ. 1:11.
[Υποσημειώσεις]
a Βλέπε τις ετήσιες εκθέσεις Αναμνήσεως για τους αριθμούς των μετασχόντων στα εμβλήματα από τα έτη 1945 μέχρι 1977.
b Για περισσότερες πληροφορίες για την επέκτασι της «εορτής της σκηνοπηγίας» στον καιρό της χιλιετηρίδος, βλέπε το βιβλίο Αποκαταστημένος Παράδεισος στο Ανθρώπινο Γένος—Μέσω της Θεοκρατίας!, κεφάλαιο 22, και ιδιαίτερα τις σελίδες 400-402, στην Αγγλική· παράβαλε, επίσης τις σελίδες 53-57, 79-90 και 106-115. Η Χριστιανική πραγματικότητα που προσκιάσθηκε απ’ αυτή την εορτή άρχισε να εκπληρώνεται από την ημέρα της Πεντηκοστής, του έτους 33 μ.Χ. Η χαρά της εκκλησίας σκιάσθηκε όταν εισεχώρησε η μεγάλη αποστασία. Ωστόσο, με την απελευθέρωσι του πνευματικού Ισραήλ από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη το 1919, μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, άρχισε πάλι η σύναξις, πρώτα του κεχρισμένου υπολοίπου και μετά του ‘πολλού όχλου,’ και μαζί μ’ αυτήν η αντιτυπική ‘εορτή της σκηνοπηγίας.’ Πρόκειται για μια συνεχιζόμενη εορτή, που τελείται «από χρόνο σε χρόνο,» μέχρι τον καιρό της αναστάσεως των νεκρών. Θα τελειώσει μόνο μετά την τελική δοκιμασία του τελειοποιημένου ανθρωπίνου γένους, όταν όλοι που αντιμετωπίζουν επιτυχώς τη δοκιμασία γίνωνται επί τέλους μόνιμοι κάτοικοι της γης. Βλέπε, επίσης, Σκοπιά 1967, σ. 631-634· Σκοπιά 1973, σ. 134-146· Σκοπιά 1977, σ. 733, και Βοήθημα προς Κατανόησιν της Βίβλου, σ. 573-576, στην Αγγλική.
c Βλέπε βιβλίον Αποκαταστημένος Παράδεισος για το Ανθρώπινο Γένος—Μέσω της Θεοκρατίας!, κεφάλαιο 22, κάτω από τον υπότιτλο «Η ωφελιμότης για τα Έθνη αν Ενωθούν στην Εορτή,» σελίδες 398-401, στην Αγγλική.
d Βλέπε το βιβλίο Διεκδίκησις, έκδοσις της Εταιρίας Σκοπιά, τόμος III, κάτω από τον υπότιτλο «Ο Άρχων της Γης,» σελίδες 301-310.
e Βλέπε βιβλίον Αποκαταστημένος Παράδεισος στο Ανθρώπινο Γένος—Μέσω της Θεοκρατίας!, σελίς 401, παρ. 17, στην Αγγλική.