Πώς ο Θεός Ικανοποιεί τις Ανάγκες του Ανθρώπου

ΣΧΕΔΟΝ κάθε μέρα τώρα μας υπενθυμίζεται η ανάγκη του ανθρώπου για βοήθεια στην επίλυσι των προβλημάτων του. «Τα σημερινά προβλήματα» παρετήρησε το περιοδικό Γιουνάιτεντ Σταίητς Νιους εντ Ουώρλντ Ρηπόρτ, «προς το παρόν τουλάχιστον φαίνεται πως είναι πέρα από την δυνατότητα οποιασδήποτε κυβερνήσεως να τα λύση.»

Τονίζοντας την απελπιστική κατάστασι των παγκοσμίων συνθηκών, ο ιατρικός εκδότης Δρ. Φρανκ Τζ. Άυντ είπε: «Είναι τρομακτικό το γεγονός ότι τόσο πολλοί διορατικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι μπορεί να μη επιζήσωμε για να δούμε τον 21ο αιώνα» που απέχει λιγώτερο από τριάντα χρόνια.

Αυτή η αθλία κατάστασις του ανθρωπίνου γένους έχει συγκριθή με την κατάστασι των επιβατών ενός πλοίου που παραδέρνει σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα. «Είμαστε χωρίς κατεύθυνσι, χωρίς πηδάλιο και δεν είμαστε βέβαιοι πού πηγαίνομε,» εθρηνολόγησε ο Δρ. Ουίλσον Χεντ, Καναδός καθηγητής κοινωνικών επιστημών. Ο εκδότης του Ιντέλιζενς Ντάιτζεστ ανέφερε: «Μόνον ο Θεός μπορεί να τακτοποιήση τις παγκόσμιες υποθέσεις.»

Αλλά μπορεί κανείς να βασίζεται στον Θεό για να λύση τα προβλήματα που οι άνθρωποι είναι αδύνατο να λύσουν; Υπάρχει λόγος για ν’ αναμένωμε απ’ αυτόν να το κάμη;

Τι Εξακολουθεί να Κάνη ο Θεός

Τι θα περιμένατε από έναν καλό Θεό, έναν Θεό που έχει προμηθεύσει τον ήλιο και τη βροχή και όλους τους όμορφους ζωντανούς οργανισμούς που κάνουν τη γη ένα τόσο ωραίο μέρος για να ζη κανείς; Δεν θα περιμένατε να κάνη κάτι για να ικανοποιήση τις ανάγκες του ανθρώπου για αιώνια ειρήνη και ευτυχία; Μήπως κάνει μερικές προετοιμασίες για να το πραγματοποιήση;

Η Αγία Γραφή δείχνει ότι το κάνει αυτό. Ο αρχικός σκοπός του Θεού ήταν να ζουν οι άνθρωποι με τελεία υγεία και ευτυχία σε μια παραδεισιακή γη, και ποτέ δεν άλλαξε αυτόν το σκοπό. Έτσι αμέσως μόλις ο Σατανάς απομάκρυνε τον Αδάμ και την Εύα από τον Θεό, ο παντοδύναμος και αγαθός Δημιουργός υπεσχέθη να εκμηδενίση τον Σατανά και να εγκαθιδρύση μια δικαία νέα τάξι ειρήνης προς όφελος όλων των απογόνων του Αδάμ και της Εύας που θα προτιμούσαν να παραμείνουν νομιμόφρονες στον Θεό. Ο Θεός εξήγησε με μια προφητική γλώσσα πώς αυτός ο ελευθερωτής θα κατέστρεφε τον Σατανά, λέγοντας: «Αυτό [το σπέρμα] θέλει σού [του Σατανά] συντρίψει την κεφαλήν.»—Γεν. 3:15, ΜΝΚ.

Στον κατάλληλο καιρό ο Θεός απεκάλυψε από ποια οικογενειακή γραμμή θα ήρχετο το «σπέρμα,» λέγοντας στον πιστό δούλο του Αβραάμ: «Και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης.» (Γεν. 22:18) Αργότερα ο Θεός υπεσχέθη σχετικά με τον Δαβίδ, βασιλέα του Ισραήλ: «Και θέλω κάμει να διαμένη το σπέρμα αυτού εις τον αιώνα, και ο θρόνος αυτού ως αι ημέραι του ουρανού. Το σπέρμα αυτού θέλει διαμένει εις τον αιώνα και ο θρόνος αυτού ως ο ήλιος ενώπιόν μου.»—Ψαλμ. 89:29, 36.

Στη διάρκεια των αιώνων ο Θεός έδειξε επίσης στο Λόγο του πολλές από τις ευλογίες που η δικαία κυβέρνησις αυτού του υποσχεμένου «σπέρματος» θα έφερνε στο ανθρώπινο γένος. Επί παραδείγματι, προείπε ότι όλοι οι ασεβείς θα αποκόπτονταν, ότι μόνο οι δίκαιοι θα ζούσαν για πάντα στη γη, και ότι οι άνθρωποι θα απολάμβαναν τελεία υγεία και ειρήνη σ’ έναν αποκαταστημένο επίγειο παράδεισο. (Ψαλμ. 37:9-11, 29· Ησ. 11:1-9· 25:6-8) Έτσι, αντί να ξεχάση τον άνθρωπο, ο Θεός σε όλ’ αυτά τα χρόνια έκανε προετοιμασίες για την αιώνια ευλογία του ανθρωπίνου γένους.

Παρ’ όλα αυτά, ένα αναγκαίο βήμα στην προώθησι των σκοπών του Θεού ήταν η αποστολή στη γη του υποσχεμένου του Απελευθερωτού και Άρχοντος. Γιατί;

Άφιξις του Υποσχεμένου Ελευθερωτού

Όταν έφθασε αυτός, πολύ κατάλληλα αναγνωρίσθηκε ως το «‘σπέρμα,’ όστις είναι ο Χριστός.» (Γαλ. 3:16· 4:4) Στη γέννησί του έγινε μια αναγγελία: «Ούτος θέλει είσθαι μέγας, και Υιός Υψίστου θέλει ονομασθή . . . και θέλει βασιλεύσει . . . και της βασιλείας αυτού δεν θέλει είσθαι τέλος.»—Λουκ. 1:30-33.

Εν τούτοις, ο Ιησούς Χριστός δεν ανέλαβε την ηγεσία του όταν ήταν στη γη. Μήπως ανεμένετο κάτι τέτοιο; Όχι τότε. Όσα έκαμε ήταν για να δείξη τι επιθυμητός άρχων θα μπορούσε να είναι ικανοποιώντας τις ανάγκες των ανθρώπων με διαφόρους θαυματουργικούς τρόπους. Επί παραδείγματι, σε δυο περιπτώσεις έθρεψε χιλιάδες πεινασμένων ανθρώπων μόνο με λίγα ψωμιά και μερικά ψάρια.—Ματθ. 14:19-21· 15:34-37.

Ο Ιησούς επίσης θαυματουργικά εθεράπευσε τους ασθενείς. Στην πραγματικότητα εθεράπευσε όλους εκείνους που τους έφεραν μπροστά του! (Ματθ. 15:30, 31) Ακόμα πιο αξιοθαύμαστη ήταν η εκ μέρους του Ιησού ανάστασις από τους νεκρούς! Παραδείγματος χάριν, υπήρχε μια χήρα που έκλαιγε στην κηδεία του μονάκριβου παιδιού της. Ο Ιησούς έτυχε να βρεθή σ’ αυτή τη σπαρακτική σκηνή και της είπε: «Μη κλαίε.» Έπειτα πλησίασε το νεκρό σώμα του παιδιού και είπε: «Νεανίσκε, προς σε λέγω, σηκώθητι!» Και ο νέος επανήλθε στη ζωή και ο Ιησούς «έδωκεν αυτόν εις την μητέρα αυτού.»—Λουκ. 7:11-16.

Ο Ιησούς όμως προσέφερε στους ανθρώπους κάτι περισσότερο από υλικά οφέλη: Τους έδειξε επίσης πώς να ζουν μαζί με ειρήνη και ευτυχία, δείχνοντας σ’ αυτούς πώς να αγαπούν ειλικρινά. Σε μια περίπτωσι είπε: «Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους· καθώς εγώ σας ηγάπησα και σεις να αγαπάτε αλλήλους.»—Ιωάν. 13:34, 35.

Έπειτα ο Ιησούς θανατώθηκε από τους διώκτας του. Ο θάνατός του όμως εξυπηρέτησε έναν ζωτικό σκοπό προμηθεύοντας το μέσον της απελευθερώσεως από τους νεκρούς για τους απογόνους του Αδάμ. Πώς συμβαίνει αυτό;

Οι άνθρωποι πεθαίνουν εξ αιτίας της κληρονομημένης αμαρτίας και του θανάτου από τον προπάτορά των Αδάμ. (Ρωμ. 5:12) Ο Ιησούς, όμως, δεν έλαβε τη ζωή του από τον αμαρτωλό Αδάμ, εφ’ όσον ο Ιησούς ήταν ένας άγγελος στους ουρανούς και η δύναμις τής ζωής του μετεφέρθη από κει στη γη. Έτσι η τελεία ανθρώπινη ζωή του Ιησού θα μπορούσε να δοθή ως αντίλυτρο για να εξαγοράση το δικαίωμα της ζωής που είχε χαθή για όλους τους απογόνους του Αδάμ με το αμάρτημά του απέναντι του Θεού.—Ματθ. 20:28· Ιωάν. 3:16.

Έτσι, λοιπόν, ο θάνατος του Ιησού δεν ήταν κάτι που δεν ανεμένετο. Πράγματι η προφητεία του Θεού είχε προείπει ότι το «σπέρμα» θα εκεντάτο στην πτέρνα. (Γέν. 3:15) Όπως μια πληγή της πτέρνας, έτσι και ο θάνατος του Ιησού ήταν οδυνηρός αλλά χωρίς μόνιμη αναπηρία. Και αυτό συνέβη, διότι ο Θεός τον επανέφερε και πάλι στη ζωή. Πολλοί αυτόπται μάρτυρες εβεβαίωσαν την ανάστασί του.—Ματθ. 28:1-10· Πράξ. 1:8-11· 2:32.

Σημασία για Σήμερα

Αλλά μπορεί κάποιος να ρωτήση, «Πώς όλ’ αυτά τα πράγματα που αναφέρονται στη Γραφή μπορούν να με βοηθήσουν; Και αν ακόμα ο Ιησούς πράγματι έκαμε όλ’ αυτά τα θαύματα και ο Θεός τον ανέστησε, πώς αυτό ωφελεί τους πεινασμένους, τους ασθενείς και αυτούς που πεθαίνουν σήμερα;»

Εμείς και το υπόλοιπο του ανθρωπίνου γένους μπορούμε να ωφεληθούμε μ’ έναν πολύ σπουδαίο τρόπο. Πώς όμως; Εφ’ όσον ο Ιησούς έκαμε όλ’ αυτά τα υπέροχα πράγματα για τους ανθρώπους στο παρελθόν και μάλιστα σε μικρή κλίμακα, αυτό αποτελεί εγγύησι του Θεού σ’ εμάς ότι ο Ιησούς μπορεί να κάμη τα ίδια πράγματα σε μια μεγαλύτερη παγκόσμια κλίμακα τώρα που αυτός έχει αναστηθή σε ουράνια ζωή! Και ο Θεός μάς υπόσχεται ότι θα κάμη όλ’ αυτά τα πράγματα για το ανθρώπινο γένος!

Πότε όμως; Πότε το υποσχεμένο «σπέρμα» θα συντρίψη τον Σατανά και θα ευλογήση το ευπειθές ανθρώπινο γένος; Έχουν περάσει περίπου 6.000 χρόνια από τότε που ο Σατανάς υπεκίνησε το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος να στασιάση εναντίον του Θεού. Πώς γνωρίζομε ότι ο καιρός του Θεού για την καταστροφή του πονηρού συστήματος του Σατανά είναι επί τέλους κοντά;

Ένας λόγος είναι ότι οι ασυνήθιστα ταραχώδεις συνθήκες που υπάρχουν τώρα είχαν προλεχθή από τον Ιησού ότι θα εχαρακτήριζαν «την συντέλειαν του αιώνος.» Είπε επίσης ότι θα υπήρχε μια μεγάλη έλλειψις τροφής, επιδημίες, πόλεμοι, ανομία και άλλες συνθήκες που τώρα είναι ολοφάνερα παρούσες.—Ματθ. 24:3-14.

Κι ένας άλλος λόγος είναι ότι ώς τώρα έχει παραχωρηθή αρκετός καιρός για την τακτοποίησι όλων των ζητημάτων που ηγέρθησαν με τον στασιασμό. Πολύ καθαρά έχει καταδειχθή ότι ο Σατανάς δεν κατώρθωσε ν’ απομακρύνη όλο το ανθρώπινο γένος από τον Θεό, όπως ισχυρίσθηκε ότι θα μπορούσε να το κάμη. (Ιώβ κεφάλαια 1 και 2) Τα περασμένα 6.000 χρόνια της ιστορίας έχουν αποδείξει ότι οι άνθρωποι, ανεξάρτητοι από τον Θεό, υπήρξαν εντελώς ανίκανοι να εγκαθιδρύουν μια κυβέρνησι που να φέρη ειρήνη και ευτυχία στους υπηκόους της.

Καιρός για την Ικανοποίησι των Αναγκών του Ανθρώπου

Έτσι έφθασε ο καιρός για το υποσχεμένο «σπέρμα» του Θεού να δώση το θανάσιμο κτύπημα στην ‘κεφαλή’ του Σατανά και να εξαλείψη αυτό το διεφθαρμένο σύστημα πραγμάτων. (Γέν. 3:15) Μήπως το ανθρώπινο γένος δεν έχει τόση ανάγκη από ένα κόσμο απαλλαγμένο από τη διαφθορά; Εν τούτοις, τώρα γενικά οι άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να δημιουργήση μια τέτοια κυβέρνησι. Ο γνωστός αρθρογράφος Ντέιβιντ Λώρενς παρετήρησε: «Όσο περισσότερο ζητούμε κάποιο άλλοθι, τόσο περισσότερο ανακαλύπτομε ότι η δυστυχία στη γη είναι ανθρωποποίητη. Το κλειδί της αδυναμίας μας βρίσκεται στο ότι δεν έχομε λύσει το πρόβλημα της αυτοκυβερνήσεως.»

Δεν θα έπρεπε λοιπόν να χαιρώμεθα που ο Θεός θα ικανοποιήση αυτή την ανάγκη του ανθρώπου για μια επιθυμητή κυβέρνησι; Κάτω από την κυβέρνησι του διωρισμένου του Βασιλέως Ιησού Χριστού όλη η γη πραγματικά θα απολαμβάνη μια δίκαιη διακυβέρνησι των υποθέσεών της. Μια προφητεία σχετικά με το υποσχεμένο «σπέρμα» λέγει:

«Εν δικαιοσύνη θέλει κρίνει τους πτωχούς και εν ευθύτητι θέλει υπερασπίζεσθαι τους ταπεινούς της γης· και θέλει πατάξει την γην εν τη ράβδω του στόματος αυτού, και διά της πνοής των χειλέων αυτού θέλει θανατώνει τον ασεβή. Και δικαιοσύνη θέλει είσθαι η ζώνη της οσφύος αυτού, και πίστις η ζώνη των πλευρών αυτού.»—Ησ. 11:1-5.

Σήμερα ακόμα και οι βασικές ανάγκες εκατοντάδων εκατομμυρίων ατόμων παραμένουν ανικανοποίητες κάτω από την άδικη ανθρώπινη διακυβέρνησι. Επί παραδείγματι, οι κυβερνήσεις πληρώνουν τους γεωργούς για να θάπτουν τις σοδειές και αποθηκεύουν τροφές κάτω από τη γη σε αποθήκες, ενώ καθημερινά χιλιάδες πεθαίνουν από πείνα. Τόσο κρίσιμη είναι η κατάστασις, ώστε ο δρ. Τζ. Μπόργκστρομ, ειδικός επί των τροφίμων στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Μίσιγκαν, είπε: «Απλώς δεν αντιλαμβανόμεθα τις διαστάσεις των δυσκολιών μας. Εξ αιτίας της στάσεώς μας, που άνω του ημίσεος της ανθρώπινης οικογενείας στερούνται σε απελπιστικό βαθμό τα αναγκαία της ζωής, νομίζω ότι ήδη βρισκόμεθα σε μια καταστροφή.»

Συγχρόνως οι άνθρωποι σ’ όλον τον κόσμο αισθάνονται επίσης έντονα την ανάγκη για μια ευπρεπή κατοικία. Αυτό αληθεύει ακόμα και για τις πιο «προηγμένες» ανθρώπινες κυβερνήσεις. Η εφημερίς Σάτερνταιη Ριβιού παρετήρησε: «Το 1972, τουλάχιστον δέκα εκατομμύρια Αμερικανικών οικογενειών—μια στις έξη όλου του έθνους—εξακολουθούν να ζουν σε κατοικίες που είναι έτοιμες να καταρρεύσουν, τελείως ανθυγιεινές ή σε αθλία κατάστασι.

Επίσης η ασθένεια, τα γηρατειά και ο θάνατος συνεχίζουν να πλήττουν την ανθρώπινη οικογένεια. Υπάρχει μια πλήρης αδυναμία για την ικανοποίησι των αναγκών του ανθρώπου για υγεία και νεανικό σφρίγος. Ο δρ. Νάθαν Γ. Σωκ παρεδέχθη: «Ούτε την παραμικρή ιδέα δεν έχομε ως προς το τι είναι εκείνο που προξενεί τα γηρατειά.» Και ακόμη μεγαλύτερο μυστήριο για τον άνθρωπο είναι το πώς να θεραπευθή ή να προφυλαχθή από τα γηρατειά και τον θάνατο.

Ύστερα από όλα αυτά δεν είναι, λοιπόν, φανερό ότι ο σύγχρονος άνθρωπος χρειάζεται τον Θεό; Εξαρτώμεθα απ’ αυτόν για τη διατήρησι των λειτουργειών της ζωής στα σώματά μας, για τη θαυματουργική δημιουργία τροφής από τα πράσινα φυτά και για όλες τις άλλες πηγές τροφής της γης. Αλλά χρειαζόμεθα επίσης την καθοδήγησι του Θεού στο πώς να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα πράγματα κατάλληλα. Ειδικά έχομε ανάγκη να ρυθμίση ο Θεός τα σώματά μας έτσι, ώστε να μη ασθενούν, να μη γηράσκουν και να μη πεθαίνουν.

Μπορούμε όμως να είμεθα βέβαιοι ότι ο Θεός θα κάμη όλα αυτά τα πράγματα για τον άνθρωπο; Αλλά τι θα περιμένετε από έναν καλό Θεό; Αν είχατε τη δύναμι, δεν θα ικανοποιούσατε τις ανάγκες του ανθρώπου κάνοντας τον να ζη με ειρήνη και ευτυχία. Τότε πρέπει να περιμένωμε ότι ο φιλάγαθος Δημιουργός του ανθρώπου θα κάμη κάτι λιγώτερο;

Στον Λόγο του ο Θεός υπόσχεται να δημιουργήση «νέους ουρανούς,» δηλαδή, μια δίκαιη κυβέρνησι με τον Χριστό επί κεφαλής, και μια «νέα γη» δηλαδή μια εντελώς δίκαιη νέα επίγεια κοινωνία. Μιλώντας γι’ αυτό το νέο σύστημα σαν να λειτουργούσε ήδη, ο εκπρόσωπος του Θεού λέγει:

«Ιδού η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ’ αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού, και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ’ αυτών Θεός αυτών. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον· ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.»

Μήπως τέτοιες υποσχέσεις σάς φαίνονται πολύ καλές για να είναι αληθινές; Εν τούτοις μπορείτε να έχετε εμπιστοσύνη σ’ αυτές. Ο Παντοδύναμος Θεός διαβεβαιώνει ότι μπορούμε, διότι ο ίδιος συνεχίζει για να πη: «Ιδού, κάμνω νέα τα πάντα. . . . Γράψον· διότι ούτοι οι λόγοι είναι αληθινοί και πιστοί.»—Αποκάλ. 21:1-5.

Δεν είναι καταπληκτικό το ότι ο Θεός προτίθεται να ικανοποιήση την ανάγκη του ανθρώπου για πραγματική ειρήνη, υγεία και ευτυχία; Αισθάνεσθε ευγνωμοσύνη για τις προμήθειές του; Ο Ιησούς έδειξε πώς μπορούμε να δείξωμε την εκτίμησί μας στον Θεό. Στην επί του Όρους ομιλία του είπε: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού.»—Ματθ. 6:33.

Η βασιλεία του Θεού είναι η κυβέρνησις στα χέρια του υποσχεμένου ‘σπέρματός’ του. Αυτή είναι το όργανο του Θεού για την ικανοποίησι των αναγκών του ανθρώπου. Ζητούμε αυτήν τη βασιλική κυβέρνησι του Θεού κάνοντας ό,τι μπορούμε για να πληροφορηθούμε γι’ αυτήν. Έτσι εκδηλώνομε εμπιστοσύνη στην αληθινότητά της. Και έπειτα συνιστούμε αυτή τη βασιλεία και σε άλλους, διαφημίζοντάς την ως την μόνη ελπίδα του ανθρώπου για ειρήνη και ευτυχία όπως έκανε και ο Ιησούς όταν ήταν στη γη.

Αυτό είναι το έργο που κάνουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά πηγαίνοντας στα σπίτια των ανθρώπων και συζητώντας αδάπανα μαζί τους τη Βίβλο. Επίσης συναντώνται τακτικά στις Αίθουσες Βασιλείας που έχουν για να μελετήσουν για τις προμήθειες του Θεού. Εκεί εξετάζουν ύλη που οικοδομεί πίστι στον Θεό και τη βασιλεία του. Εγκαρδίως σας προσκαλούμε να παρακολουθήσετε τις συναθροίσεις των και ν’ απολαύσετε μαζί τους αυτή την πολύτιμη εκπαίδευσι.

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Γρήγορα ο Θεός θα εκπληρώση την υπόσχεσί του να δημιουργήση μια τελείως δίκαιη ανθρώπινη κοινωνία