θέλει εξακολουθεί να εκχέεται επίσης επί του ερημωμένου.»

20. Ποιον δείχνει, συνεπώς, αυτή η προφητεία του εδαφίου Δανιήλ 9:26 ότι είναι το «βδέλυγμα της ερημώσεως»;

²⁰ Ο «προκαλών ερήμωσιν» επρόκειτο έτσι να επέλθη «επί το πτερύγιον των βδελυγμάτων.» Αυτός ο ερημωτής θα ήταν συνεπώς ένα «βδέλυγμα της ερημώσεως» ή «βδέλυγμα των ερημώσεων.» (Ο΄)Εκείνο που αυτό επέφερε ήταν ερήμωσις στην Ιερουσαλήμ και στο ναό της. Αυτό είχε προφητευθή στο τελευταίο μέρος του προηγουμένου εδαφίου (26) της προφητείας του Δανιήλ, το οποίο λέγει: «Και ο λαός του ηγουμένου όστις θέλει ελθεί, θέλει αφανίσει την πόλιν και το αγιαστήριον· και το τέλος αυτής θέλει ελθεί μετά κατακλυσμού, και έως το τέλος του πολέμου είναι διωρισμένοι αφανισμοί.» (Δαν. 9:26) Αυτή η προφητεία προσδιορίζει την ταυτότητα ‘του βδελύγματος των ερημώσεων’ ή του ‘βδελύγματος της ερημώσεως’ ότι είναι ‘ο ηγούμενος όστις θέλει ελθεί’ μαζί με τον ‘λαόν’ του οποίου ηγείται.

21. Ποιον δείχνει η ιστορία ότι ήταν ο «λαός» και ο «ηγούμενος» που επέφερε την ερήμωσι, σύμφωνα με τα εδάφια Λουκάς 21:20, 21;

²¹ Ποιον δείχνει η ιστορία ότι ήταν «ο λαός του ηγουμένου όστις θέλει ελθεί,» ο λαός ο οποίος ήλθε αφού ο Ιησούς είχε χρισθή ως ‘Χριστός Ηγούμενος’ το 29 μ.Χ., και ο οποίος λαός επέφερε την ερήμωσι της πόλεως της Ιερουσαλήμ και του αγιαστηρίου του ναού της; Ήταν ο στρατιωτικός «λαός» υπό τον ‘ηγούμενον,’ τον Σρατηγόν Τίτον γυιον του Ρωμαίου Αυτοκράτορος Βεσπασιανού. Αυτό το γεγονός βρίσκεται σε αρμονία με τα λόγια του Ιησού προς τους αποστόλους του που είχαν κάμει την ερώτησι: «Όταν δε ίδητε την Ιερουσαλήμ περικυκλουμένην υπό στρατοπέδων, τότε γνωρίσατε ότι επλησίασεν η ερήμωσις αυτής. Τότε οι όντες εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν εις τα όρη.»—Λουκ. 21:20, 21.

22. Τίνος ήσαν τα ‘στρατόπεδα’ γύρω από την Ιερουσαλήμ; (β) Έτσι ποια πράγματα που αναφέρονται στην προφητεία του Δανιήλ και στην προφητεία του Ιησού είναι το ίδιο;

²² Τα ‘στρατόπεδα’ τα οποία περιεκύκλωσαν την Ιερουσαλήμ το έτος 66 μ.Χ.και τα ‘στρατόπεδα’ που την περιεκύκλωσαν το 70 μ.Χ. ήσαν, και στις δύο περιπτώσεις, στρατεύματα της Έκτης Παγκοσμίου Δυνάμεως, δηλαδή, της Ρώμης. Εκείνα που την περιεκύκλωσαν το 66 μ.Χ. ήσαν στρατεύματα που είχαν μεταφερθή από τη Συρία από τον Στρατηγό Κέστιο Γάλλον. Ύστερα από την εκπληκτική αποχώρησι αυτού του στρατιωτικού ‘λαού’ υπό τον Στρατηγό Γάλλο, οι Χριστιανοί Ιουδαίοι στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία ενήργησαν σύμφωνα με τη συμβουλή του Ιησού και άρχισαν να «φεύγωσιν εις τα όρη,» αυτοί δε οι Ιουδαίοι που είχαν μεταστραφή ήσαν μεταξύ των κεχρισμένων των ‘εκλεκτών’ του Θεού. Τα ‘στρατόπεδα’ τα οποία είχαν περικυκλώσει την Ιερουσαλήμ το έτος 70 μ.Χ. ήσαν οι τέσσερες Ρωμαϊκές λεγεώνες υπό τον Στρατηγόν Τίτον, η δωδεκάτη λεγεών προς δυσμάς, η πέμπτη και η δεκάτη πέμπτη προς βορράν και η δεκάτη προς ανατολάς. Αυτές οι λεγεώνες είχαν τελικά συμπληρωθή από ένα ενισχυμένο τείχος που είχαν ανεγείρει οι Ρωμαίοι γύρω από την πόλι για να κάμουν τους ανθισταμένους Ιουδαίους να λιμοκτονήσουν. Έτσι τα Ρωμαϊκά ‘στρατόπεδα,’ όπως αναφέρονται στο εδάφιο Λουκάς 21:20, και το «βδέλυγμα των ερημώσεων,» όπως αναφέρεται στο εδάφιο Δανιήλ 9:27 (Ο΄), καθώς και το «βδέλυγμα της ερημώσεως,» όπως αναφέρεται στα εδάφια Ματθαίος 24:15 και Μάρκος 13:14, είναι το ίδιο.

23. Πώς μπορεί ν’ αποδειχθή αν αυτή η ίδια η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν το «βδέλυγμα» ή όχι;

²³ Έτσι μπορεί ν’αποδειχθή ότι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ως Έκτη Παγκόσμια Δύναμις δεν ήταν το «βδέλυγμα της ερημώσεως.» ‘Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είχε καταλάβει την Ιουδαία από την εποχή του Στρατηγού Πομπηΐου το 63 π.Χ. (εκτός από το 40 έως το 37 μ.Χ.) και Ρωμαϊκά στρατεύματα εστάθμευσαν στην Ιερουσαλήμ ως την εποχή που ο Χριστιανός απόστολος Παύλος είχε υποστή οχλαγωγία στην Ιερουσαλήμ το έτος 56 μ.Χ. περίπου και έως τον στασιασμό των Ιουδαίων το 66 μ.Χ. (Πράξ. 21:31 έως 23:31) Στη διάρκεια των ολίγων ετών που οι Ιουδαίοι στην Ιουδαία απελάμβαναν ανεξαρτησία, μετά τον στασιασμό των, δεν υπήρχαν Ρωμαίοι στρατιώτες γύρω από την Ιερουσαλήμ.

24. (α) Έτσι ποιος συγκεκριμένα εξεπλήρωσε τον ρόλο του ‘βδελύγματος’; (β) Επέφερε αυτό την εύνοια του Θεού στον ερημωτή;

²⁴ Φυσικά, το 70 μ.Χ. τα ‘στρατόπεδα’ υπό τον Στρατηγό Τίτον ήσαν παράγοντες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και εκπροσωπούσαν εκείνη την αυτοκρατορία, την Έκτη Παγκόσμια Δύναμι. Αλλά εκείνα τα ‘στρατόπεδα,’ επειδή εκτελούσαν με άμεσο τρόπο το ερημωτικό έργο κατά της πόλεως η οποία εθεωρείτο «αγία» και με την οποία ήσαν συνδεδεμένα το όνομα και η λατρεία του Θεού, ήσαν το «βδέλυγμα της ερημώσεως.» Μολονότι εξεπλήρωναν τις προφητείες των προφητών του Ιεχωβά, αυτό δεν τους εξησφάλιζε κάποια εύνοια απ’ αυτόν. Εξακολουθούσαν να είναι ειδωλολατρικά στρατεύματα, που έφεραν τα Ρωμαϊκά στρατιωτικά λάβαρα, τα οποία οι στρατιώται ελάτρευαν ως θεούς.

25. Τι μπορεί να λεχθή όσον αφορά το αν τα στρατεύματα της Ρώμης σήμερα είναι το σύγχρονο «βδέλυγμα της ερημώσεως» ή όχι;

²⁵ Σήμερα, σ’ αυτόν το εικοστό αιώνα μ.Χ., η Ρώμη εξακολουθεί να παραμένη ως μια πόλις, αλλά τα στρατεύματα της Ρώμης, εν όλω ή εν μέρει, δεν αποτελούν το σύγχρονο «βδέλυγμα της ερημώσεως.» Αυτό δεν οφείλεται στο ότι η Ρώμη ισχυρίσθηκε ότι είναι «Χριστιανική» από την εποχή του Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου τον τέταρτον αιώνα. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έπαυσε να υπάρχη από πολύν καιρό. Την έχει αντικαταστήσει η Έβδομη Παγκόσμια Δύναμις, η Αγγλοαμερικανική δυαδική παγκόσμια δύναμις.

26. Ποιο ερώτημα εγείρεται σχετικά με την Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμι, ιδιαιτέρως όταν έχωμε υπ’ όψιν τα εδάφια Δανιήλ 11:31 και 12:11;

²⁶ Θ’ αποδειχθούν οι στρατιές αυτής της Έβδομης Παγκοσμίου Δυνάμεως ότι είναι το σύγχρονο «βδέλυγμα της ερημώσεως,» έστω και αν αυτή η Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμις ισχυρίζεται ότι είναι Χριστιανική; Σύμφωνα με τη θεία προφητεία (Δανιήλ 11:31 και 12:11), ένα «βδέλυγμα της ερημώσεως» επρόκειτο να παίξη καταπληκτικό ρόλο σ’ αυτόν το εικοστόν αιώνα. Ποιο είναι, και θ’ αποδειχθή ότι είναι ο ερημωτής του θρησκευτικού «Χριστιανικού κόσμου» που έχει προλεχθή; Πρέπει να προσέξωμε περαιτέρω για να ιδούμε.

Η Ερήμωσις του «Χριστιανικού» Κόσμου από το «Βδέλυγμα»

 1. Για ποιους λόγους εγείρεται αμφιβολία όσον αφορά την ερήμωσι του «Χριστιανικού κόσμου»;

Ο «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» εκπροσωπείται από τις εκατοντάδες των θρησκευτικών του αιρέσεων. Αναφέρεται με αριθμό μελών εννεακοσίων εκατομμυρίων και πλέον. Πώς θα μπορούσε μια τόσο πολυάριθμη, ισχυρή θρησκευτική οργάνωσις να ερημωθή ποτέ, να καταστραφή; Κι εν τούτοις, αυτό θα γίνη!

 2. Ποιος υπέδειξε ένα τέτοιο σχεδόν απίστευτο πράγμα, και πώς;

² Ποιος, όμως, υπέδειξε ένα τέτοιο σχεδόν απίστευτο πράγμα; Είναι Εκείνος οι προφητείες του οποίου δεν απέτυχαν ούτε μια φορά ως τώρα. Είναι ο Παντοκράτωρ Θεός, ο Ιεχωβά Θεός, ο Συγγραφεύς της Αγίας Γραφής. Αυτός το έχει προείπει με πολλές προφητείες του, ακόμη και μέσω του Υιού του Ιησού Χριστού. Η καταστροφή του «Χριστιανικού κόσμου» είχε την προφητική εξεικόνισί της που έγινε πριν από χίλια εννεακόσια χρόνια. Η εικών θ’ αποδειχθή σύντομα ότι είναι μια αληθινή προφητεία. Ο αναγνώστης είναι πιθανόν να διερωτάται, Γιατί θα γίνη αυτό; Πώς;

 3. Ποιο ήταν τον πρώτο αιώνα το πρότυπο του συγχρόνου «Χριστιανικού κόσμου», και πώς προτυπώθηκε η ερήμωσίς του;

³ Το όνομα «Χριστιανικός κόσμος» δεν συναντάται σε καμμιά προφητεία της Αγίας Γραφής. Αλλά είχε το πρότυπό του παλαιά στα Βιβλικά χρόνια. Το πρότυπό του, η προφητική του εικών, είναι η άπιστη Ιερουσαλήμ του πρώτου αιώνος μ.Χ. Εκείνη η Ιερουσαλήμ εθεωρείτο από τους Ιουδαίους αγία ως την καταστροφή της το 70 μ.Χ. και αποτελούσε τον τύπο, το προειδοποιητικό παράδειγμα. (1 Κορ. 10:6,11) Ο Χριστιανικός κόσμος είναι το αντίτυπο ή εκείνο που έχει προεικονισθή πριν από τόσο πολύν καιρό. Επομένως, μολονότι αυτός δεν κατονομάζεται με άμεσο τρόπο στη Βιβλική προφητεία, εν τούτοις προτυπώθηκε ή εξεικονίσθηκε προφητικά. Η ερήμωσις της απίστου Ιουδαϊκής Ιερουσαλήμ το έτος 70 μ.Χ. είναι τύπος ή προφητική εικών της ερημώσεως του συγχρόνου «Χριστιανικού κόσμου,» ο οποίος είναι εξ ίσου άπιστος όσον αφορά την Αγία Γραφή και τον Συγγραφέα της, τον Ιεχωβά Θεό.

 4. Τι έφθασε σ’ ένα πλήρες τέρμα με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ., και πώς μπορεί ν’ αποδειχθή αυτό;

⁴ Την άνοιξι του έτους 33 μ.Χ. ο Ιησούς Χριστός είπε την προφητεία του για την ερήμωσι της Ιουδαϊκής Ιερουσαλήμ, η οποία έδειξε τόση απιστία απέναντι σ’ αυτόν ως τον Μεσσία ή Χριστόν. Εξέφρασε εκείνη την αξιοσημείωτη προφητεία σε συσχετισμό με την πρόρρησι για το «σημείον της. . . συντελείας του αιώνος.» (Ματθ. 24:3) Η ερήμωσις της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. έθεσε τέρμα σ’ ένα Ιουδαϊκό σύστημα που δεν αποκατεστάθη ποτέ πια. Ο ναός ο οποίος είχε οικοδομηθή για τη λατρεία του Ιεχωβά ως Θεού δεν ανοικοδομήθηκε ποτέ πια, και ούτε θ’ ανοικοδομηθή. Το ιερατείο στην οικογένεια του Ααρών, αδελφού του Μωυσέως, που εκτελούσε τις θρησκευτικές υπηρεσίες του ναού δεν υπάρχει πλέον. Κανένας Ιουδαίος δεν μπορεί ν’ αποδείξη προσόντα ως πραγματικό μέλος εκείνης της ιερατικής οικογενείας. Η εθνική διαθήκη με τον Θεόν, που είχε εγκαθιδρυθή με βάσι την υπακοή στο νόμο του Θεού όπως αυτός είχε δοθή μέσω του προφήτου Μωυσέως, δεν υπάρχει, δεν ισχύει πια. Πράγματι το Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων μ’ εκείνα τα χαρακτηριστικά έφθασε στο πλήρες τέρμα του με την ερήμωσι της αρχαίας Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ.

 5, 6. (α) Για να συμφωνή με τον τύπο, σε ποια χρονική περίοδο πρέπει να επέλθη η ερήμωσις του «Χριστιανικού κόσμου», και με το στήσιμο τίνος πράγματος συνδυάζει ο Δανιήλ αυτή τη χρονική περίοδο; (β) Ο «Χριστιανικός κόσμος» πρέπει να ερημωθή σε συσχετισμό με το τέλος ποιου συστήματος και γιατί;

⁵ Για να συμφωνή με τον τύπο, η ερήμωσις του «Χριστιανικού κόσμου» πρέπει να επέλθη εντός της χρονικής περιόδου στην οποία ένα «σύστημα πραγμάτων» φθάνει στο πλήρες τέλος του. Εφόσον οι «προσδιωρισμένοι καιροί των εθνών» έληξαν το έτος 1914 μ.Χ., το παρόν παγκόσμιο «σύστημα πραγμάτων» έφθασε στον ‘καιρό του τέλους’ του. (Λουκ. 21:24) Ο προφήτης Δανιήλ συνδυάζει τον ‘έσχατον καιρόν’ με το στήσιμο του ‘βδελύγματος της ερημώσεως’ όταν γράφη: «Έγκλεισον τους λόγους, και σφράγισον το βιβλίον, έως του εσχάτου καιρού· τότε πολλοί θέλουσι περιτρέχει, και η γνώσις θέλει πληθυνθή . . . η παντοτεινή θυσία θέλει αφαιρεθή, και το βδέλυγμα της ερημώσεως στηθή.»—Δαν. 12:4-11· βλέπε επίσης 11:40.

⁶ Ο παρών «έσχατος καιρός» είναι επομένως η χρονική περίοδος στη διάρκεια της οποίας ο «Χριστιανικός κόσμος» θα ερημωθή από το «βδέλυγμα της ερημώσεως.» Ο «Χριστιανικός κόσμος,» ας έχωμε υπ’ όψιν, αποτελεί το δεσπόζον μέρος του σημερινού παγκοσμίου ‘συστήματος πραγμάτων’ κι επομένως πρέπει αναπόφευκτα να τελειώση μαζί του.

 7. (α) Γιατί σ’ αυτό τον ’έσχατο καιρό’ το «βδέλυγμα της ερημώσεως» δεν είναι ο στρατιωτικός «λαός» της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας; (β) Το εδάφιο Δανιήλ 11:31 με ποια διαμάχη δυνάμεων συνδυάζει το «βδέλυγμα» και ποιο είναι αυτό που ’έχουν στήσει’;

⁷ Ποιο είναι, λοιπόν, το «βδέλυγμα» που θα φέρη σύντομα τον «Χριστιανικό κόσμο» σε πλήρη ερήμωσι; Δεν είναι ο στρατιωτικός «λαός,» οι λεγεώνες της ειδωλολατρικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Εκείνη η αυτοκρατορία έπαυσε να υπάρχη, και η Ρώμη σήμερα είναι το κέντρον του πιο πολυανθρώπου και ισχυρού τμήματος του «Χριστιανικού κόσμου.» Σύμφωνα με την προφητεία του Δανιήλ, ενδέκατο κεφάλαιο, εδάφιον τριάντα ένα, το «βδέλυγμα» είναι κάτι που στήνεται στη διάρκεια της διαμάχης μεταξύ του «βασιλέως του βορρά» και του «βασιλέως του νότου.» Αυτό το εδάφιο λέγει: «Και θέλουσι . . . στήσει το βδέλυγμα της ερημώσεως.» Σ’ αυτό τον ‘έσχατο καιρό’ τόσο για τον δημοκρατικό ‘βασιλέα του νότου’ όσο και για τον ολοκληρωτικό ‘βασιλέα του βορρά,’ αυτό το «βδέλυγμα» που έχει στηθή ήταν η διεθνής οργάνωσις για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια.

 8. Το βιβλίο «Φως» του 1930 στον Δεύτερο Τόμο του, ποιο πράγμα προσδιώριζε ως το «βδέλυγμα της ερημώσεως»;

⁸ Ύστερ’ από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο αυτή η οργάνωσις για τη διαφύλαξι της ειρήνης ήταν γνωστή ως η Κοινωνία των Εθνών. Το έτος 1930 είχε σαφώς ονομασθή «το βδέλυγμα της ερημώσεως» του εδαφίου Ματθαίος 24:15 στον δεύτερο τόμο του βιβλίου «Φως,» σελίδες 94 και 109, που είχε εκδοθή εννέα έτη πριν από τον Δεύτερο

Ματιές στον Κόσμο

ΠΑΥΣΕΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ

◆ Ελαττώσεις στο διαστημικό πρόγραμμα, στην άμυνα και την έρευνα, έφεραν τη ζήτησι για επιστήμονες και μηχανικούς στο κατώτατο επίπεδο στα τελευταία δέκα χρόνια. Ένας επίσημος ενός πρακτορείου που προμηθεύει εργασίες είπε: «Είμαι στην εργασία αυτή επί εννέα έτη, και ποτέ δεν είδα ένα τέτοιο πράγμα . . . Οι εταιρείες αίφνης βρίσκουν ότι δεν υπάρχει εργασία για ανθρώπους περιθωρίου $30.000 μέχρι $40.000, και κανείς δεν τους θέλει.

ΑΠΑΤΩΡ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

◆ Ο Έμμετ Κόλβιν, πρόεδρος της Δικηγορικής Εταιρίας για το Έγκλημα, επέκρινε την θεωρία ότι περισσότερα δικαστήρια και σκληρότερες ποινές στη φυλακή θα μπορούσαν να τερματίσουν το έγκλημα. Εδήλωσε ότι ένα κύριο στοιχείο στην ύψωσι του εγκλήματος είναι ότι «είμεθα μια απάτωρ κοινωνία σήμερα.» Είπε ότι οι πατέρες είναι πάρα πολύ πολυάσχολοι με άλλα πράγματα και δεν δαπανούν αρκετό καιρό με τα παιδιά τους προμηθεύοντας σ’ αυτά υγιά καθοδήγησι. Μήπως αυτό αληθεύει στον οίκον σας;

Το Τόκιο Φλέγεται

◆ Το Τόκιο παρέλυσε στις 21 Οκτωβρίου 1969 καθώς περιήρχοντο τους δρόμους ομάδες φοιτητών ρίχνοντας βόμβες πετρελαίου και σπάζοντας τζάμια σε αντιπολεμικές διαδηλώσεις. Η 21^η Οκτωβρίου είχε ορισθή ως «Διεθνής Αντιπολεμική Ημέρα.» Βιαιότητες επίσης ξέσπασαν σε 100 περίπου άλλες Ιαπωνικές πόλεις μεγάλες και μικρές. Περίπου 70.000 αστυνομικοί επεχείρησαν να καταστείλουν τις διαμαρτυρίες των φοιτητών σ’ όλη τη χώρα. Μερικοί ζητούσαν κατάργησι της Αμερικανοϊαπωνικής συμφωνίας ασφαλείας και την άμεση επαναφορά της Οκινάβα στην Ιαπωνική κυριότητα.