Η Μόνη Γενεαλογία Μεγάλης Σπουδαιότητος

ΟΙ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΕΣ ενδιαφέρουν μερικούς ανθρώπους σήμερα, οι οποίοι θα ήθελαν ν’ ανακαλύψουν τις ρίζες του οικογενειακού των δένδρου. Αλλά, στην πραγματικότητα, δεν αποφέρει τίποτα πρακτικό το ν’ ανιχνεύση κανείς το οικογενειακό του δένδρο σ’ όλα του τα κλαδιά και να εντοπίση τους αρχαίους προγόνους του. Οι Χριστιανοί πράγματι γνωρίζουν ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ατελείς και δεν υπάρχει τίποτε σχετικά με τη μακρυνή γραμμή καταγωγής των για το οποίο πρέπει κανείς να καυχάται ή να αισθάνεται υποδεέστερος. Ο απόστολος Παύλος έγραψε στον νεαρό Τιμόθεο ότι δεν πρέπει να ‘προσέχη εις . . . γενεαλογίας απεράντους, αίτινες προξενούσι φιλονεικίας μάλλον παρά την εις την πίστιν οικοδομήν του Θεού.’—1 Τιμ. 1:3, 4.

Ο Τιμόθεος ευρίσκετο τότε στην Ασιατική πόλι της Εφέσου. Υπήρχαν πολλοί εκχριστιανισμένοι Ιουδαίοι σ’ αυτή την πόλι και μερικοί απ’ αυτούς διακρατούσαν ακόμη τις Ιουδαϊκές συνήθειες. Τους άρεσε ν’ ανατρέχουν στο παρελθόν και να συζητούν για τις προγονικές τους σχέσεις και τις σχέσεις των άλλων, περισσότερο από αίσθημα υπερηφανείας ή επίδειξι γνώσεως παρά από κάποιο πρακτικό δημιουργικό ελατήριο. Η Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαιδεία, μιλώντας για τους πρώτους αιώνες της Κοινής μας Χρονολογίας, λέγει: «Το πόσο γόνιμα ήσαν τα Γραφικά βιβλία [των Χρονικών] στη δημιουργία γενεαλογικών ιδεών φαίνεται από τη δήλωσι [στο Βαβυλωνιακό Ταλμούδ, Σ. 62β] ότι σχόλια 900 φορτίων καμήλας υπήρχαν σχετικά με το 1 Χρονικών 8:37 μέχρι 9:44. . . . Μεγάλη βλάβη πρέπει να είχε προκύψει απ’ αυτές τις θεωριολογίες σχετικά με την προέλευσι των διαφόρων οικογενειών και γενεαλογικών δένδρων.»—Τόμ. V σελ. 597 (1910).

Έτσι, μολονότι η γενεαλογία ενός ατόμου μπορεί να έχη περιοδική χρησιμότητα σε νομικά ζητήματα, το να λογομαχή κανείς ή να υπερηφανεύεται για την προγονική του καταγωγή είναι σπατάλη χρόνου και βλάβη της πίστεως. Υπάρχει μόνο μια γενεαλογία που έχει πραγματικά σπουδαιότητα. Είναι η γραμμή καταγωγής του Ιησού Χριστού. Γιατί αυτή η γενεαλογία έχει τόσο μεγάλη σπουδαιότητα; Και γιατί όλοι πρέπει να ενδιαφερώμεθα τώρα γι’ αυτήν;

Μια από τις πιο ισχυρές αιτίες για να ενδιαφερώμεθα είναι ότι η γενεαλογία αυτή στερεώνει και ενισχύει την πίστι μας. Χρειαζόμεθα το κάθε τι που έχει προμηθεύσει ο Θεός σχετικά μ’ αυτό για να μην εξασθενήσωμε σε περιόδους δοκιμασίας και επιθέσεων από εκείνους οι οποίοι προσπαθούν να καταστρέψουν την πίστι μας. Επί πλέον, πρέπει να είμεθα σε θέσι ν’ αποδεικνύωμε σε άλλους ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μεσσίας—να παρουσιάζωμε ισχυρή βάσι πάνω στην οποία άλλοι μπορούν ν’ ασκήσουν πίστι.

Τώρα, σχετικά με τη γενεαλογία του Ιησού, υπάρχουν λίγα προβλήματα, που όλα λύονται. Αυτό το γεγονός δίνει βαρύτητα στην αυθεντικότητα της γενεαλογίας. Διότι, μολονότι οι Εβραίοι, οι οποίοι κρατούσαν γενεαλογικά αρχεία σ’ όλους τους αιώνες, εγνώριζαν ότι ο Μεσσίας επρόκειτο να έλθη από τη γραμμή καταγωγής του Αβραάμ, δεν εγνώριζαν κατ’ αρχήν ότι η γραμμή αυτή θα περιωρίζετο στη γραμμή του Ιούδα, του δισεγγόνου του Αβραάμ και, αργότερα, στους απογόνους του Βασιλέως Δαβίδ. Επίσης, δεν εγνώριζαν εκ των προτέρων ότι το νόμιμο βασιλικό δικαίωμα θα διεβιβάζετο μέσω του γιου του Δαβίδ Σολομώντος. Ούτε εγνώριζαν πότε και πώς θα ήρχετο ο Μεσσίας. Αν η γενεαλογία ήταν τελείως ομαλή, χωρίς καμμιά δυσκολία, χωρίς νόμιμες υιοθεσίες, και λοιπά, θα είχαμε εύλογη αιτία να υποπτευώμεθα ότι η γενεαλογία είχε «κατασκευασθή.» Έτσι, οι λίγες δυσκολίες που υπάρχουν στην ξεδιάλυσι της γραμμής καταγωγής δίνουν ισχυρότερη ένδειξι του γεγονότος ότι πρόκειται για ένα ειλικρινές υπόμνημα.

Είναι καλό, όμως, να εξετάσωμε αυτή την πολύ σπουδαία γενεαλογία και να δούμε την καταπληκτική ακρίβεια και την έκτασί της, διότι είναι πολύ πιο λεπτομερής και πλήρης από οποιοδήποτε άλλο ‘οικογενειακό δένδρο’ στην ανθρώπινη ιστορία. Θα πεισθούμε ότι ο Θεός προσεκτικά παρακολουθούσε αυτή τη γραμμή καταγωγής και φρόντισε να καταγραφή καταλλήλως, κατά καιρούς από ανθρώπους οι οποίοι δεν είχαν ιδέα για την πραγματική της σπουδαιότητα.

ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟΙ ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ ΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΩΣ ΜΕΣΣΙΟΥ

Υπάρχουν τέσσερις κύριοι κατάλογοι της γραμμής καταγωγής του Χριστού, από τους οποίους οι τρεις αρχίζουν από τον Αδάμ, και εμφανίζονται στην Αγία Γραφή ως ακολούθως: (1) Γένεσις και Ρουθ· (2) 1 Χρονικών, κεφάλαια 1-3· (3) Ματθαίος, κεφάλαιο 1· (4) Λουκάς, κεφάλαιο 3 (ο Λουκάς, στην πραγματικότητα, ανατρέχει από τον Ιησού μέχρι τον Αδάμ). Με μια εξαίρεσι,a οι κατάλογοι αυτοί συμφωνούν με ακρίβεια από τον Αδάμ μέχρι τον Σολομώντα, τον γιο του Δαβίδ. Κατόπιν, παράλληλα με τον Σολομώντα, ο Λουκάς καταγράφει τον Νάθαν, έναν άλλο γιο του Δαβίδ. Στο σημείο αυτό, ο Λουκάς καταγράφει τη γενεαλογία του Ιησού από τον Ηλί, τον πατέρα της Μαρίας, της συζύγου του Ιωσήφ, κι έτσι αποδεικνύεται το φυσικό δικαίωμα του Ιησού να είναι Μεσσίας ως υιός του Δαβίδ, διότι ο Ιησούς δεν είχε ανθρώπινο πατέρα, και ήταν υιοθετημένος γιος του Ιωσήφ, αλλά, στην πραγματικότητα, Υιός του Θεού μέσω θαύματος.—Λουκ. 1:34, 35.

ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΙΚΟΥΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥΣ

Το υπόμνημα του Ματθαίου καταγράφει τη γραμμή καταγωγής του Ιησού από τη γραμμή του Σολομώντος, μέσω του οποίου ο Ιησούς απέκτησε το νόμιμο δικαίωμα για τον θρόνο του Δαβίδ. Έτσι, τα υπομνήματα του Ματθαίου καθώς και του Λουκά σκοπίμως διαφέρουν στις γραμμές καταγωγής από τον Δαβίδ μέχρι τον Ιησού. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθή, όμως, ότι και οι δύο συγγραφείς προσέχουν να διευκρινίσουν ότι ο Ιησούς δεν ήταν στην πραγματικότητα ο γιος του Ιωσήφ, αλλά ήταν ο αληθινός φυσικός γιος της Μαρίας. Ο Ματθαίος λέγει: «Ιακώβ δε γέννησε τον Ιωσήφ τον άνδρα της Μαρίας, εξ ης εγεννήθη Ιησούς ο λεγόμενος Χριστός. (Ματθ. 1:16) Ο Λουκάς λέγει: «Και αυτός ο Ιησούς ήρχιζε να ήναι ως τριάκοντα ετών, ων, καθώς ενομίζετο, υιός Ιωσήφ.»—Λουκ. 3:23.

Το υπόμνημα των Χρονικών καταγράφει διαφορετικά ονόματα από το υπόμνημα του Ματθαίου, ο οποίος ακολουθεί τη γραμμή του Σολομώντος, όπως κάνουν και τα βιβλία των Χρονικών. Αυτά τα ονόματα παρουσιάζονται μετά τον Ζοροβάβελ, τον δέκατο ένατο μετά τον Σολομώντα. Αυτή η διαφορά μπορεί εύκολα να εξηγηθή από το γεγονός ότι σε πολλές Βιβλικές γενεαλογίες μερικοί κρίκοι παραλείπονται. Ένα ωραίο παράδειγμα βρίσκεται στη γενεαλογία του Έσδρα, στην οποία ο Έσδρας φαίνεται ως ιερέας. (Έσδρας 7:1-5) Ο κατάλογός του παρέλειψε αρκετά ονόματα τα οποία βρίσκονται σε μια παράλληλη καταγραφή στο 1 Χρονικών 6:3-14. Γιατί ο Έσδρας παρέλειψε αυτά τα ονόματα; Πιθανώς το έκανε αυτό για ν’ αποφύγη περιττή επανάληψι και να συντομεύση τον μακρύ κατάλογο. Επίσης, μπορεί να είχε χρησιμοποιήσει μόνο τα πιο γνωστά ονόματα, όπως και σήμερα, ένα άτομο που θέλει ν’ αποδείξη ότι είναι απόγονος κάποιου διασήμου ανδρός, όπως του Γεωργίου Ουάσινγκτον, θα χρειαζόταν να κατονομάση μόνο λίγους από τους πιο γνωστούς παραδεδεγμένους απογόνους του διασήμου ανδρός και να δείξη ότι ο δικός του πατέρας ή παππούς ήταν ένας απ’ αυτούς. Ο Έσδρας χρησιμοποίησε αυτά που χρειαζόταν για να εξυπηρετήση τον σκοπό του, και το επέτυχε. Αυτή η συνήθεια παρουσιάζεται και σε μερικές άλλες Βιβλικές γενεαλογίες.

ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ Ν’ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΡΧΕΙΑ

Ο Ματθαίος και ο Λουκάς στην καταγραφή της γενεαλογίας του Ιησού, χωρίς, αμφιβολία, πήραν τον κατάλογό τους από τα δημόσια αρχεία στην πόλι της Βηθλεέμ του Ιούδα, όπου εγεννήθη ο Ιησούς. (Λουκ. 2:1-5· Μιχ. 5:2· Ματθ. 2:1-6) Υπάρχει ένα αξιοσημείωτο γεγονός που θα έθετε τέρμα σε οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με το αν ο Ιησούς είναι φυσικός απόγονος του Δαβίδ και έχη νόμιμο δικαίωμα στον θρόνο του Δαβίδ, επειδή ήταν ο πρωτότοκος υιός (στην πραγματικότητα υιοθετημένος) ενός ανδρός που κατήγετο από τον Βασιλέα Σολομώντα. Το γεγονός αυτό είναι το εξής: Κανείς από τους εχθρούς του Ιησού μεταξύ των Ιουδαίων δεν αμφισβήτησε την καταγωγή του Ιησού από τον Δαβίδ, ούτε από την πλευρά της μητέρας του ούτε από την πλευρά του πατρυιού του. Τώρα γνωρίζομε ότι οι Φαρισαίοι και Σαδδουκαίοι, σαν πεινασμένοι λύκοι, επιζητούσαν κάθε δυνατό τρόπο για να δυσφημήσουν τον Ιησού. Αλλά δεν θα μπορούσαν να διαψεύσουν τα επίσημα αρχεία γεννήσεως, που ήσαν πασίγνωστα στους ανθρώπους και μπορούσε οποιοσδήποτε να τα ελέγξη. Ούτε έγινε καμμιά επίθεσις εκ μέρους των ειδωλολατρών εχθρών εναντίον της γενεαλογίας του Ιησού, παρά μόνο αφού είχαν καταστραφή τα Ιουδαϊκά αρχεία, όταν οι Ρωμαίοι εισέβαλαν και κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ. Μετά, φυσικά, κανείς δεν μπορούσε να ελέγξη τους ψευδείς ισχυρισμούς τους σε συμπαραβολή με τα δημόσια αρχεία.

Ο Ιησούς, επειδή ήταν ο από μακρού αναμενόμενος Μεσσίας, εξεπλήρωσε και έκλεισε τη Βιβλική γενεαλογία. Απέκτησε τον θρόνο του Δαβίδ, στον οποίο μπορεί να κάθεται χωρίς να έχη διαδόχους. (Λουκ. 1:31-33) Χρησιμοποιήθηκε από τον Θεό για να ιδρύση ένα καινούργιο ιερατείο, και τώρα βρίσκεται στον ουρανό ως «αρχιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ,» όχι μέλος του Λευιτικού ιερατείου των Ιουδαίων. (Εβρ. 6:20· 7:11-14, 23, 24) Το Βιβλικό υπόμνημα της γενεαλογίας του Ιησού παραμένει στην Αγία Γραφή ως μέρος του θεμελίου της πίστεώς μας και ως μαρτυρία για τη βεβαίωσι του λόγου και των υποσχέσεων του Θεού.

[Υποσημειώσεις]

[Πίνακας στη σελίδα 14, 15]

ΒΙΒΛΙΚΟΙ ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Αδάμ Αδάμ Αδάμ

Σηθ Σηθ Σηθ

Ενώς Ενώς Ενώς

Καϊνάν Καϊνάν Καϊνάν

Μαλελεήλ Μαλελεήλ Μαλελεήλ

Ιάρεδ Ιάρεδ Ιάρεδ

Ενώχ Ενώχ Ενώχ

Μαθουσάλα Μαθουσάλα Μαθουσάλα

Λάμεχ Λάμεχ Λάμεχ

Νώε Νώε Νώε

Σημ Σημ Σημ

Σαλά Σαλά Σαλά

Έβερ Έβερ Έβερ

Φαλέκ Φαλέκ Φαλέκ

Ραγαύ Ραγαύ Ραγαύ

Θάρα Θάρα Θάρα

Ισαάκ Ισαάκ Ισαάκ Ισαάκ

Φαρές Φαρές Φαρές Φαρές

Εσρώμ Εσρώμ Εσρώμ Εσρώμ

Αράμ Αράμ Αράμ Αράμ

Αμιναδάβ Αμιναδάβ Αμιναδάβ Αμιναδάβ

Ναασσών Ναασσών Ναασσών Ναασσών

Ωβήδ Ωβήδ Ωβήδ Ωβήδ

Ιεσσαί Ιεσσαί Ιεσσαί Ιεσσαί

Σολομών Νάθανb Σολομών

Ροβοάμ Ματταθά Ροβοάμ

Αβιά Μαϊνάν Αβιά

Ασά Μελεά Ασά

Ιωσαφάτ Ελιακείμ Ιωσαφάτ

Οχοζίας Ιούδας

Ιωάς Συμεών

Αμασίας Λευί

Αζαρίας (Οζίας) Ματθάτ Οζίας (Αζαρίας)

Ιωθάμ Ιωρείμ Ιωθάμ

Άχαζ Ελιέζερ Άχαζ

Εζεκίας Ιωσής Εζεκίας

Μανασσής Ηρ Μανασσής

Αμνών Ελμωδάμ Αμνών

Ιωακείμ Μελχί

Ζοροβάβελe Ζοροβάβελ Ζοροβάβελ

Ρησά

Ανανίας Ιωαννά Αβιούδ

Ιεσαΐας Ιούδα

Ιωσήχ Ελιακείμ

Ρεφαΐας Σεμεί

Αρνάν Ματταθίας Αζώρ

Μαάθ

Οβαδίας Ναγγαί Σαδώκ

Εσλί

Σεχανίας Ναούμ Αχείμ

Σεμαΐας Αμώς Ελιούδ

Ματταθίας

Νεαρίας Ιωσήφ

Ιαννά Ελεάζαρ

Ελιωηναΐ Μελχί

Λευί Ματθάν

Ματθάτ

Ιησούς Ιησούς

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνες στη σελίδα 14]

Αδάμ

Αβραάμ

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Τα γενεαλογικά υπομνήματα σαφώς πιστοποιούν ότι ο ΙΗΣΟΥΣ είναι ο Μεσσίας