Η Σημασία της Παρούσης Παγκοσμίου Στενοχωρίας

ΠΡΟΣ το τέλος της επιγείου διακονίας του, ο Ιησούς Χριστός ωμίλησε περί της δευτέρας παρουσίας του, όταν θα άρχιζε τη διακυβέρνησί του ως βασιλεύς της ουρανίας βασιλείας του Θεού. Οι ακόλουθοι του τον ερώτησαν: «Είπε προς ημάς, πότε θέλουσι γείνει ταύτα; και τι το σημείον της παρουσίας σου, και της συντελείας του αιώνος;» (Ματθ. 24:3) Ο Ιησούς τότε περιέγραψε, προς όφελος αυτών και ημών, τι θα εγίνετο στη γη όταν θ’ άρχιζε να βασιλεύη στον ουρανό.

Με αυτόν τον τρόπο, μολονότι τα γεγονότα στον ουρανό θα ήσαν αόρατα σε ανθρώπινα μάτια, θα υπήρχε ορατή απόδειξις ότι ο Χριστός ήταν επί τέλους στον θρόνο, αναλαμβάνοντας δράσι ως βασιλεύς. Αυτό θα ήταν απόδειξις ότι το πονηρό σύστημα πραγμάτων, που κατεδυνάστευσε επί αιώνες το ανθρώπινο γένος, έφθασε στις «έσχατες ημέρες» του. (2 Τιμ. 3:1) Μολονότι είχε προλεχθή ότι θα υπήρχαν χλευασταί που θα προσπαθούσαν να μειώσουν τα πράγματα, ωστόσο οι ενδείξεις θα ήσαν σαφείς.​—2 Πέτρου 3:3, 4.

Καθ’ όσον εξετάζομε μαζί τις ενδείξεις, είναι ουσιώδες να κατανοήσωμε ότι ο Ιησούς δεν είπε ότι ένα οποιοδήποτε γεγονός, όπως λόγου χάριν η απειλή πολέμου ή ένας τρομερός σεισμός, θ’ αποτελούσαν απόδειξι ότι «το τέλος» επλησίαζε. (Ματθ. 24:6) Αντιθέτως, είπε: «Ιδέτε την συκήν και πάντα τα δένδρα· όταν ήδη ανοίξωσι, βλέποντες γνωρίζετε αφ’ εαυτών ότι ήδη το θέρος είναι πλησίον. Ούτω και σεις, όταν ίδητε ταύτα γινόμενα, εξεύρετε ότι είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού.»​—Λουκ. 21:29-31.

Αν ιδούμε ένα δένδρο να βγάζη φύλλα στο μέσον του χειμώνος επειδή ο καιρός είναι ζεστός για λίγες μέρες, δεν διαλογιζόμεθα ότι ήλθε το θέρος δεν είν’ έτσι; Αλλ’ όταν βλέπωμε όλα τα δένδρα ν’ ανθίζουν και τις μέρες να γίνωνται μακρότερες, γνωρίζομε ότι το θέρος πρέπει να είναι πλησίον. Ομοίως, όταν γίνουν όλα όσα περιέγραψε ο Ιησούς, μπορούμε να γνωρίζωμε εκ του ασφαλούς ότι ο Χριστός είναι στον ουράνιο θρόνο του και ότι η βασιλεία του, πράγματι, άρχισε να εξουσιάζη ενεργώς. Όταν συμβαίνη αυτό, πλησιάζει η απελευθέρωσις!

ΕΚΠΛΗΡΩΣΙΣ ΤΟΥ «ΣΗΜΕΙΟΥ»

Τι ακριβώς υπέδειξε ο Ιησούς ως ενδεικτικό της δευτέρας παρουσίας του και της «συντελείας του αιώνος»; Είπε: «Θέλει εγερθή έθνος επί έθνος, και βασιλεία επί βασιλείαν· και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί, και σεισμοί κατά τόπους.»​—Ματθ. 24:7.

Εδώ ο Ιησούς μάς λέγει ν’ αποβλέπωμε σ’ ένα νέο είδος πολέμου​—σ’ ολοκληρωτικό πόλεμο! Ο πόλεμος που άρχισε στο έτος 1914 προσαρμόζεται με την περιγραφή του. Δεν πολεμούσαν μόνο οι στρατοί στα πεδία των μαχών· και οι αστικοί πληθυσμοί, επίσης, ωργανώθηκαν για να υποστηρίξουν πλήρως τον πόλεμο. Όπως προείπε ο Ιησούς, ολόκληρα έθνη και βασίλεια πολεμούσαν εναντίον αλλήλων. Για πρώτη φορά στην ιστορία ο κόσμος βρισκόταν σε πόλεμο. Γι’ αυτό κι ωνομάσθηκε « 1 Παγκόσμιος Πόλεμος.» Το βιβλίο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος υπό Χ. Γ. Μπάλντουιν λέγει στις σελίδες 1 και 2:

«Στην έκτασί του, στη βιαιότητά του, και προ πάντων στην ολοκληρωτικότητά του, άφησε ένα προηγούμενο. Ο 1 Παγκόσμιος Πόλεμος εισήγαγε τον αιώνα του Ολοκληρωτικού Πολέμου, ή​—στην πρώτη πλήρη έννοια της λέξεως—​του παγκοσμίου πολέμου.

«Ποτέ πριν από τα έτη 1914-1918 ένας πόλεμος δεν είχε απορροφήσει τόσο πολλούς από τους ολικούς πόρους τόσων μαχητών και δεν είχε καλύψει ένα τόσο μεγάλο μέρος της γης. Ποτέ άλλοτε δεν είχαν εμπλακή τόσο πολλά έθνη. Ποτέ η ανθρωποσφαγή δεν ήταν τόσο εκτεταμένη και χωρίς διάκρισι.»

Η Παγκόσμιος Εγκυκλοπαιδεία του Βιβλίου ανέγραψε ότι ο αριθμός των στρατιωτών που εφονεύθησαν κι ετραυματίσθησαν ξεπέρασε τα 37.000.000, και προσέθεσε: «Ο αριθμός των πολιτών που πέθαναν σε περιοχές πραγματικού πολέμου ανήλθε συνολικά σε 5.000.000. Ο λιμός, η ασθένεια και οι κακουχίες αποτελούσαν αίτια για 80 περίπου στους 100 θανάτους πολιτών. Η Ισπανική γρίππη, την οποίαν μερικοί απέδωσαν στον πόλεμο, επροξένησε δεκάδες εκατομμυρίων άλλων θανάτων.»​—Έκδοσις 1966, Τόμ. 20, σελ. 377.

Ολοκληρωτικός πόλεμος, πείνα, και ο λοιμός επίσης, όλα είχαν προλεχθή από τον Ιησού. Όλα συνέβησαν. Αυτά τα γεγονότα, συγκεντρωμένα, χαρακτηρίζουν το έτος 1914 ως την αρχή των «εσχάτων ημερών» και ως το έτος ενάρξεως ενεργού διακυβερνήσεως της ουρανίου βασιλείας του Θεού.​—Βλέπε, επίσης, Λουκάν 21:10, 11.

Επίσης, μετά το έτος 1914 μια σειρά σεισμικών δονήσεων συνεκλόνισε τη γη, προξενώντας μεγάλες ζημίες. Στο έτος 1915, στην Ιταλία εφονεύθησαν 30.000 περίπου άτομα. Στο 1920, πέθαναν στην Κίνα 180.000 άτομα. Στο 1923, πέθαναν στην Ιαπωνία 143.000 άτομα. Και μεγαλύτεροι σεισμοί εξακολούθησαν να γίνωνται με ασυνήθη συχνότητα από τότε. Όπως προείπε ο Ιησούς, αυτοί αποτελούσαν ένα άλλο σημείο των «εσχάτων ημερών.»

Εν τούτοις, ο Ιησούς είπε ότι τα γεγονότα που θα επεσήμαιναν την αρχή των «εσχάτων ημερών» στο έτος 1914 θα ήσαν μόνο η «αρχή ωδίνων.» (Ματθ. 24:8) Επρόκειτο να επέλθη και μεγαλύτερη αναταραχή. Και επήλθε, σ’ επαλήθευσι της προφητείας του. Η Παγκόσμιος Εγκυκλοπαιδεία του Βιβλίου (1966, Τόμ. 20) στη σελίδα 379 κάτω από την επικεφαλίδα της «1 Παγκόσμιος Πόλεμος» λέγει: «Ο 1 Παγκόσμιος Πόλεμος και τα επακόλουθά του ωδήγησαν στη μεγαλύτερη οικονομική κρίσι της ιστορίας στη διάρκεια των πρώτων ετών μετά το 1930. Οι συνέπειες του πολέμου και τα προβλήματα ρυθμίσεως της ειρήνης ωδήγησαν σε μια ανήσυχη κατάστασι σχεδόν σε κάθε έθνος.»

Αυτό προελείανε τον δρόμο για τον 2 Παγκόσμιο Πόλεμο. Και γι’ αυτόν τον πόλεμο η ίδια εγκυκλοπαιδεία λέγει στις σελίδες 380 και 410 κάτω από την επικεφαλίδα της «2 Παγκόσμιος Πόλεμος»: «Ο 2 Παγκόσμιος Πόλεμος εφόνευσε περισσοτέρους, εστοίχισε περισσότερα χρήματα, προεκάλεσε ζημία σε περισσότερη ιδιοκτησία, επηρέασε περισσοτέρους λαούς . . . από κάθε άλλον πόλεμο της ιστορίας. . . . Υπολογίσθηκε ότι ο αριθμός των νεκρών του πολέμου, πολιτών και στρατιωτικών, υπερέβη συνολικά τα 22.000.000 άτομα. Ο αριθμός των τραυματιών υπολογίσθηκε σε 34.000.000 και πλέον.» Αληθινά, οι «ωδίνες» που προείπε ο Ιησούς έχουν γίνει μεγαλύτερες καθ’ όσον οι «έσχατες ημέρες» προχωρούν στο αποκορύφωμά τους.

Στη διάρκεια του 2 Παγκοσμίου Πολέμου και μετέπειτα ελλείψεις τροφίμων σε ευρύτατη κλίμακα ηύξησαν τη στενοχωρία. Λίγον καιρό μετά τον πόλεμο το περιοδικό Λουκ στο τεύχος του της 11ης Ιουνίου 1946 παρετήρησε τα εξής: «Το ένα τέταρτο του κόσμου λιμοκτονεί σήμερα. Αύριο θα είναι χειρότερα ακόμη. Ο λιμός στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου τώρα είναι πιο φοβερός απ’ όσο θα μπορούσαμε να φαντασθούμε οι περισσότεροι. . . . Υπάρχουν τώρα πιο πολλοί άνθρωποι που θηρεύουν απεγνωσμένα την τροφή τους από κάθε άλλη φορά στην ιστορία.»

Πιο πρόσφατα, το βιβλίο με τίτλο Λιμός​—1975! υπό Γουίλλιαμ και Πωλ Πάντοκ είπε σχετικά με τις σημερινές ελλείψεις τροφίμων στις σελίδες 52, 55 και 61: «Η πείνα επικρατεί παντού στη μια χώρα μετά την άλλη, στη μια ήπειρο μετά την άλλη γύρω στην μη ανεπτυγμένη ζώνη των τροπικών και υποτροπικών περιοχών. Η σημερινή κρίσις μπορεί να κινηθή προς μια μόνο κατεύθυνσι​—προς την καταστροφή. Σήμερα υπάρχουν πεινασμένα έθνη· αύριον θα υπάρχουν λιμοκτονούντα έθνη. . . . Ως το έτος 1975 η πολιτική αναταραχή, η αναρχία, οι στρατιωτικές δικτατορίες, ο ακράτητος πληθωρισμός, οι διακοπές των μεταφορών και η χαώδης αναταραχή θα είναι στην ημερησία διάταξι σε πολλά από τα πεινασμένα έθνη.»

Ο Ιησούς, επίσης, προείπε ότι «θέλει πληθυνθή η ανομία» ως σημείον των «εσχάτων ημερών.» (Ματθ. 24:12) Και ο Θεός ενέπνευσε τον απόστολο Παύλο να προσθέση: «Εν ταις εσχάταις ημέραις . . . θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, . . . απειθείς εις τους γονείς . . . ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, . . . φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, . . . Πονηροί δε άνθρωποι και γόητες θέλουσι προκόψει εις το χείρον.» (2 Τιμ. 3:1-5, 13) Αυτές είναι οι συνθήκες που εξελίχθηκαν με εκρηκτικό ρυθμό από το έτος 1914! Τις είδατε με τα ίδια σας τα μάτια· δεν είν’ έτσι;

Απλώς κυττάξτε γύρω. Σε όλον τον κόσμο η ανομία εντείνεται. Ο Λόρδος Σώκρος, ένας από τους εξέχοντας δικηγόρους της Αγγλίας, είπε: «Παντού σχεδόν, και σ’ αυτή τη Σοβιετική Ρωσία, φαίνεται να υπάρχη αύξησις εγκλημάτων και ιδιαίτερα, αλλοίμονον, εγκλημάτων της νεολαίας. . . . Ούτε είναι οι στατιστικές μας υπερβολικές. Αντιθέτως, ο αριθμός των εγκλημάτων που είναι γνωστά στην αστυνομία αποτελούν προφανώς μια μικρή μόνο αναλογία εκείνων που δεν έχουν ανακαλυφθή, ή, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, δεν έχουν αναφερθή στην αστυνομία.»a

Από το ένα έθνος μετά το άλλο έρχονται ειδήσεις όπως η επόμενη: «Ένα κύμα εγκλήματος και οχλοκρατίας σαρώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες . . . Σε πολλές πόλεις, οι γυναίκες φοβούνται να βγαίνουν έξω τα βράδια. Και πολύ λογικά. Οι απαγωγές, οι επιθέσεις, τα σαδιστικά κρούσματα παραλόγου βιαιότητος αυξάνουν. Εγκλήματα πολύ συχνά φαίνεται να διαπράττωνται από αγριότητα και μόνο. . . . Ο σεβασμός προς τον νόμο και την τάξι εξασθενεί.»b

Ο Ιησούς, ως ένα άλλο χαρακτηριστικό των «εσχάτων ημερών,» ανέφερε μια μεγάλη σύγχυσι και φόβο μεταξύ των εθνών και των ηγετών των. Προείπε τα εξής: «Επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία, . . . οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην.»​—Λουκ. 21:25, 26.

Η εκπλήρωσις αυτής της προφητείας, επίσης, είναι φανερή στις ειδήσεις της εποχής μας. Το περιοδικό U.S. News and World Report της 27ης Νοεμβρίου 1967, σελ. 62, έλεγε: «Είναι ο κόσμος τώρα σε μεγαλύτερη αναταραχή απ’ όσο ήταν πριν από τον 2 Παγκόσμιο Πόλεμο; Ασφαλώς. Πολεμικές αναταραχές ξεσπούν περίπου κάθε μήνα. Εκτός από τους πραγματικούς πολέμους, όπως είναι της Κορέας και του Βιετνάμ, η ιστορία αναγράφει ακόμη περισσότερες από τριακόσιες επαναστάσεις, πραξικοπήματα, εξεγέρσεις, στασιασμούς και αναστατώσεις σ’ όλο τον κόσμον, από το τέλος του 2 Παγκοσμίου Πολέμου.»

Εκτός απ’ όλ’ αυτά είναι και ο φόβος της καταστροφής από μια μεγάλη ποσότητα πυρηνικών όπλων που κατέχουν μερικά έθνη. Ο Νταίηβιντ Λώρενς, ένας εξέχων δημοσιογράφος, έγραψε: «Το γεγονός είναι ότι σήμερα το μεγαλύτερο και μοναδικό συναίσθημα που κυριαρχεί στη ζωή μας είναι ο φόβος. Φόβος πολέμου, φόβος πυρηνικού ολοκαυτώματος, και φόβος αιφνιδιαστικής επιθέσεως η οποία μπορεί ν’ αφήση απέραντες εκτάσεις στον κόσμο έρημες και στρωμένες από δεκάδες εκατομμύρια νεκρών.»c Όπως είπε ο Ρόμπερτ Σ. Μακναμάρα πρώην Υπουργός Αμύνης των Ηνωμένων Πολιτειών: «120 εκατομμύρια και πλέον Αμερικανοί θα πέθαιναν σε περίπτωσι μιας Σοβιετικής επιθέσεως με πυραύλους . . . Αν επρόκειτο να περιληφθούν και αστικά κέντρα, . . . οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές θ’ ανήρχοντο σε 149 εκατομμύρια.»d Είναι ακριβώς όπως προείπε ο Ιησούς: το ανθρώπινο γένος είναι έμφοβο και τα έθνη είναι σε αγωνία.

Όλα τα σημεία των «εσχάτων ημερών» που προελέχθησαν είναι παρόντα. Αποδεικνύουν πέραν από κάθε αμφιβολία ότι είμεθα στις έσχατες ημέρες από το έτος 1914. Σ’ εκείνο, λοιπόν, το έτος η ουράνια βασιλεία του Θεού ήλθε εν δυνάμει!​—Αποκάλ. 11:17, 18.

Είναι αλήθεια ότι στις περασμένες γενεές υπήρξαν περίοδοι που εχαρακτηρίζοντο από βιαιότητες και πολύ ανήθικη διαγωγή. Η παρακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας αποτελεί παράδειγμα. Αλλά ποτέ προηγουμένως στην ανθρώπινη ιστορία δεν έχουν παρατηρηθή στην ίδια γενεά όλες οι συνθήκες που ανέφερε ειδικά ο Ιησούς. Και ποτέ προηγουμένως δεν υπήρξαν οι συνθήκες αυτές ταυτόχρονα σε κάθε έθνος της γης. Σήμερα ζούμε, όχι απλώς στις τελευταίες μέρες μιας πολιτικής αυτοκρατορίας, αλλά στις «έσχατες ημέρες» ολοκλήρου του πονηρού συστήματος που διέπεται από τον Σατανά.

[Υποσημειώσεις]