Εμπόδια που Επηρεάζουν την Ιουδαϊκή Άποψι για τον Ιησού

ΠΟΛΛΟΙ Ιουδαίοι που ζουν σήμερα δέχονται σαν γεγονός ότι ένας άνθρωπος που ελέγετο Ιησούς έζησε τον πρώτον αιώνα μ.Χ. Ακόμη και η Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαιδεία του 1904 αναγνωρίζει τον Ιησού ως τον «Ιδρυτή της Χριστιανοσύνης» και τοποθετεί τον χρόνο της γεννήσεώς του στο 2 π.Χ. περίπου. Εν τούτοις σχετικά λίγοι Ιουδαίοι πιστεύουν ότι ο Ιησούς είναι ο υποσχεμένος Μεσσίας ή Χριστός. Σε μερικούς, και μόνο η σκέψις να γίνουν μέλη μιας εκκλησίας του Χριστιανικού κόσμου είναι αποκρουστική. Μήπως είναι πιθανόν ότι οι εκκλησίες είναι λίγο ή πολύ υπεύθυνες γι’ αυτό;

Η Στάσις των Εκκλησιών του Χριστιανικού Κόσμου

Θα πρέπει να θυμούμεθα ότι οι Ιουδαίοι έχουν επί αιώνες υποστή παθήματα στα χέρια ατόμων που ωμολογούσαν ότι ήσαν ακόλουθοι του Ιησού. Γράφοντας στο βιβλίο Εμείς οι Ιουδαίοι και Σεις οι Χριστιανοί, ο Σάμουελ Σάντμελ παρατηρεί: «Όταν στο παρελθόν μάς καταδιώκατε εν ονόματί του, ασφαλώς δεν θα περιμένατε να τιμήσωμε και ν’ αγαπήσωμε αυτό το όνομα. . . . Σε μέρη της Ευρώπης, πολλοί από μας αποφεύγαμε τελείως ν’ αφήσωμε το όνομα Ιησούς να έλθη στα χείλη μας.»

Μ’ αυτό υπ’ όψι, ο Τζέικομπ Τζοκς παρατηρεί τα εξής στο βιβλίο Ο Ιουδαϊκός Λαός και ο Ιησούς Χριστός: «Επομένως, η Εκκλησία υπήρξε ο κυριώτερος λίθος προσκόμματος στο να εκτιμήσουν οι Ιουδαίοι τον Ιησού. . . . Ανάμεσα στον Ιησού και στους Ιουδαίους ορθώνεται η Χριστιανική Εκκλησία,» δηλαδή ο Χριστιανικός κόσμος.

Ο εικοστός αιών δεν άλλαξε τα πράγματα. Στην πραγματικότητα, ο αιών αυτός παρέστη μάρτυς της κτηνώδους δολοφονίας περίπου έξη εκατομμυρίων Ιουδαίων ανδρών, γυναικών και παιδιών στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως που ιδρύθηκαν από τη Ναζιστική Γερμανία. Σχετικά με τη στάσι των κληρικών του Χριστιανικού κόσμου απέναντι σ’ αυτή τη μαζική δολοφονία, ο Ντάκομπερτ Ντ. Ρυνς παρατηρεί:

«Υπάρχουν διαθέσιμες, γι’ αυτούς που σοβαρά ενδιαφέρονται, αναρίθμητες φωτογραφίες Χριστιανών ανδρών και γυναικών που ωδηγούντο από Καθολικούς ιερείς και Διαμαρτυρομένους λειτουργούς, που παρέχουν ακαταμάχητη απόδειξι για τον θυελλώδη ενθουσιασμό που έδιναν στον Χίτλερ και στη συμμορία του. Οι φωτογραφίες αυτές δείχνουν τα καλοκάγαθα και χαρούμενα πρόσωπα των Χριστιανών κληρικών όχι μόνο να ευλογούν τα όπλα των δολοφονικών Χιτλερικών ταγμάτων εφόδου, αλλά και να τους υποδέχωνται στις Ναζιστικές γιορτές, στις εκκλησιαστικές υποθέσεις υπό την προστασία των Ναζιστών, στις Ναζιστικές δημόσιες συγκεντρώσεις, τις Ναζιστικές δεξιώσεις, στις μουσικές εκδηλώσεις που υπεστήριζαν οι Ναζί και στους από τους Ναζί ωργανωμένους εορτασμούς της νίκης. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει δημόσιο γεγονός στη διάρκεια της Χιτλερικής δεκαετίας στη Γερμανία και την Αυστρία στο οποίον να μη συμμετέσχον χαρούμενα οι Χριστιανικές εκκλησίες. Ο καρδινάλιος της Βιέννης, Ίννιτσερ, στη διάρκεια της εποχής εκείνης υπέγραφε όλη του την αλληλογραφία με το ‘Χάιλ Χίτλερ!’ Και ο ίδιος ο επίσκοπος της Ρώμης, ο πάπας Πίος 12ος, πρώην παπικός νούντσιος στο Βερολίνο, αρνήθηκε να εκφράση έστω και μια έκκλησι οίκτου για το ένα εκατομμύριο Εβραιοπαίδων που θανατώθηκαν σε αεροστεγή τραίνα και στους θαλάμους αερίων.

« . . . Οι Αυστριακοί και οι Ιταλοί κληρικοί που αμέλησαν να προσέξουν τα αιμόφυρτα παιδιά στα κατώφλια τους, επέζησαν για να υμνούν τον Ιησού. Πράγματι, αν θέσετε αυτό το ζήτημα σήμερα, όπως το κάνω εγώ και όπως το έκαμαν άλλοι πριν από μένα, αυτοί οι κληρικοί μάλλον ενοχλούνται για την απροθυμία μας να λησμονήσωμε.»—Οι Εβραίοι και ο Σταυρός, σελίδες 50-52.

Αλλά με τον τρόπο αυτόν τα μέλη των διαφόρων θρησκευτικών οργανώσεων και οι κληρικοί τους μιμούνταν άραγε τον Ιησού; Διόλου. Ο Ιησούς προέτρεπε τους ακολούθους του να εκδηλώνουν γνήσια αγάπη για τον πλησίον, αναφέροντας αυτό σαν τη δεύτερη μεγαλύτερη εντολή του Νόμου. (Ματθ. 22:39) Προέτρεψε να εκδηλώνεται αγάπη ακόμη και στους εχθρούς, λέγοντας: «Αγαπάτε τους εχθρούς σας . . . διά να γείνητε υιοί του Πατρός σας του εν τοις ουρανοίς.»—Ματθ. 5:44, 45.

Οι Ψευδείς Διδασκαλίες Είναι Ένα Άλλο Εμπόδιο

Εκτός του ότι υπήρξαν ένοχοι αποκρουστικών πράξεων εναντίον των Εβραίων και άλλων, οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου εδίδαξαν διδασκαλίες που δυσκολεύουν τους Εβραίους να δεχθούν τον Ιησού ως Μεσσία. Επειδή πιστεύουν σε ένα μόνο Θεό, οι Εβραίοι δεν μπορούν να κατανοήσουν πώς ο Ιησούς θα μπορούσε να είναι ίσος με τον Θεό ως το δεύτερο πρόσωπο της Τριάδος. Αλλά εδίδαξε ποτέ ο ίδιος ο Ιησούς αυτά που συνήθως πιστεύουν γι’ αυτόν οι περισσότερες εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου;

Μια εξέτασις των λόγων του Ιησού δείχνει καθαρά ότι ποτέ δεν ισχυρίσθηκε ότι ήταν ο Θεός, αλλ’ αποκαλούσε τον εαυτό του ως «Υιόν του Θεού.» (Ιωάν. 10:36) Ο Ιησούς απεκάλεσε τον Πατέρα του «Θεόν» του (Ιωάν. 20:17) και απέδωσε σ’ αυτόν υπέρτερη εξουσία, γνώσι και μεγαλωσύνη.—Ματθ. 20:23· Μάρκ. 13:32· Ιωάν. 14:28.

Υπάρχει αλάθητη απόδειξις ότι οι πράξεις και οι διδασκαλίες των εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου βρίσκονται σε αντίθεσι με τις πράξεις και διδασκαλίες του Ιησού. Αυτό δείχνει ότι ένα άτομο δεν θα πρέπει να βασίζη τις απόψεις του για τον Ιησού σ’ αυτά που έπραξαν και εδίδαξαν οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου.

Εξετάστε τις Αποδείξεις

Έτσι, αν είσθε Ιουδαίος, δεν θα ήταν ένδειξις σοφίας εκ μέρους σας να εξετάσετε προσωπικώς τις αποδείξεις για τον Ιησού; Ασφαλώς δεν θα θέλατε να σας εμποδίση η προκατάληψις να τις εξετάσετε με περισσότερη από τη συνήθη προσοχή και σκέψι αφού το πραγματικό ζήτημα που περιλαμβάνεται είναι η αναγνώρισις του Μεσσίου. Απ’ αυτά που συνέβησαν σ’ όλους τους αιώνες στους Ιουδαίους από τα χέρια άλλων, μπορείτε να εκτιμήσετε ότι η προκατάληψις τείνει να συσκοτίση την υγιή σκέψι. Μπορεί να κάμη κατά τα άλλα ευφυείς ανθρώπους να ενεργούν αντίθετα με τους ορθούς συλλογισμούς και τη λογική. Γνωρίζοντας αυτόν τον κίνδυνο, μπορείτε να προστατεύσετε τον εαυτό σας από το να βγάλετε εσφαλμένα συμπεράσματα για τον Ιησού.

Η Ιουδαϊκή μαρτυρία σχετικά με τον Ιησού είναι για σας ευπρόσιτη. Οι ευαγγελικές αφηγήσεις, που εγράφησαν από τους Ιουδαίους ευαγγελιστάς Ματθαίο, Μάρκο, Λουκά και Ιωάννη, αφηγούνται τα γεγονότα της επιγείου διακονίας του Ιησού, και το υπόλοιπο των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών (που ονομάζεται συνήθως Καινή Διαθήκη) που εγράφη επίσης από Ιουδαίους, εκθέτει τις Χριστιανικές διδασκαλίες. Διαβάσατε και μελετήσατε τις πληροφορίες αυτές;

Αναμφιβόλως θα γνωρίζετε το γεγονός ότι οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας. «Ακόμη και το Ταλμούδ παραδέχεται ότι ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ ήταν από την οικογένεια του Δαβίδ,» λέγει ο συγγραφεύς Ντέιβιντ Μπάρον. Και συνεχίζει: «Στο ‘Σάνχεδριν,’ φύλλον 43, ο Ιησούς αναφέρεται ως Εκείνος ‘ο οποίος συγγενεύει με τη βασιλεία’.» Το Ταλμούδ παραδέχεται ακόμη την αλήθεια των κυριωτέρων γεγονότων της ζωής του Ιησού, παρ’ όλον ότι τα παρουσιάζει κάτω από δυσμενές φως. Ο Εβραίος λόγιος Τζόσεφ Κλάουσνερ παρατηρεί:

«Αυτές οι Ταλμουδικές ιστορίες σαν να έχουν εσκεμμένα σκοπό να αντικρούσουν τα γεγονότα που καταγράφονται στα Ευαγγέλια: Τα ίδια ακριβώς γεγονότα διαστρέφονται ώστε να παρουσιάζωνται ως κακές και αξιόμεμπτες πράξεις. Επί παραδείγματι, τα Ευαγγέλια λέγουν ότι ο Ιησούς γεννήθηκε από το Άγιο Πνεύμα και όχι από ανθρώπινο πατέρα· οι Ταλμουδικές ιστορίες επιβεβαιώνουν ότι ο Ιησούς γεννήθηκε πράγματι χωρίς πατέρα, όχι όμως από το Άγιο Πνεύμα αλλά ως αποτέλεσμα παρανόμου σχέσεως. Τα Ευαγγέλια λέγουν ότι ο Ιησούς έκαμε σημεία και θαύματα μέσω του Αγίου Πνεύματος και της δυνάμεως του Θεού· οι Ταλμουδικές ιστορίες υποστηρίζουν ότι έκαμε πράγματι σημεία και θαύματα, αλλά μέσω μαγείας.»

Έτσι το ζήτημα της ταυτότητος του Ιησού περιορίζεται στο ποια είναι η σωστή μαρτυρία σχετικά μ’ αυτόν, τα συγγράμματα των Ιουδαίων μαθητών του όπως περιλαμβάνονται στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές ή αυτά που ελέχθησαν από αυτούς που δεν τον εδέχθησαν ως Μεσσία. Αν ο ισχυρισμός που εκτίθεται στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές είναι αληθινός, ο ειλικρινής ερευνητής θα πρέπει να μπορή να βρη πειστική απόδειξη μέσα στις σελίδες αυτής της εξιστορήσεως. Βέβαια, θα μπορούσαν εύκολα να εξαχθούν εσφαλμένα και παράλογα συμπεράσματα από τα άτομα που ερευνούν με ωρισμένες προκατειλημμένες ιδέες ή από άτομα που απλώς προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις προσωπικές τους απόψεις καθώς διαβάζουν τις Γραφικές αποδείξεις.

Από το άλλο μέρος, αν ο Ιησούς δεν είναι ο Μεσσίας, οι Ιουδαίοι που τον δέχθηκαν σαν Μεσσία θα πρέπει να εξαπατήθηκαν κατά κάποιον τρόπο. Συνέβη όμως πράγματι αυτό; Γιατί αυτοί πίστεψαν ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας;

Ο Ρόλος του Ιησού ως Προφήτου

Όταν μιλούσε στους μαθητάς του, ένα από τα πράγματα που ο ίδιος ο Ιησούς ετόνιζε σαν απόδειξι της Μεσσιανικής του ταυτότητος ήταν ο ρόλος του ως προφήτου. Στον Ιωάννη 13:19 διαβάζομε: «Σας λέγω τούτο πριν γείνη, διά να πιστεύσητε όταν γείνη, ότι εγώ είμαι.»

Συνεπώς, αν ο Ιησούς ήταν πράγματι ένας αληθινός προφήτης, θα υπάρχουν μερικές αποδείξεις που θα το αποδεικνύουν. Επίσης η προσοχή στα προφητικά του λόγια θα πρέπει να ωφέλησε τους Εβραίους που πίστεψαν. Τους ωφέλησε;

Εξετάστε ένα μόνο παράδειγμα γι’ αυτά που είπε ο Ιησούς για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και για την πιθανότητα διαφυγής απ’ εκείνη τη συμφορά:

«Όταν δε ιδήτε την Ιερουσαλήμ περικυκλουμένην υπό στρατοπέδων, τότε γνωρίσατε ότι επλησίασεν η ερήμωσις αυτής. Τότε οι όντες εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν εις τα όρη· και οι εν μέσω αυτής ας αναχωρώσιν έξω· και οι εν τοις αγροίς ας μη εμβαίνωσιν εις αυτήν. Διότι ημέραι εκδικήσεως είναι αυταί, διά να πληρωθώσι πάντα τα γεγραμμένα. Ουαί δε εις τας εγκυμονούσας και τας θηλαζούσας εν εκείναις ταις ημέραις· διότι θέλει είσθαι μεγάλη στενοχωρία επί της γης, και οργή κατά του λαού τούτου. Και θέλουσι πέσει εν στόματι μαχαίρας, και θέλουσι φερθή αιχμάλωτοι, εις πάντα τα έθνη· και η Ιερουσαλήμ θέλει είσθαι πατούμενη υπό εθνών εωσού εκπληρωθώσιν οι καιροί των εθνών».—Λουκάς 21:20-24.

Όπως ακριβώς είχε προείπει ο Ιησούς, παρουσιάσθηκε μια ευκαιρία να φύγουν από την Ιερουσαλήμ ακόμη και μετά την περικύκλωσι της πόλεως από τις Ρωμαϊκές στρατιές υπό τον Κέστιο Γάλλο το 66 μ.Χ. Ο Ιουδαίος ιστορικός του πρώτου αιώνος Φλάβιος Ιώσηπος αναφέρει:

«Ο Κέστιος . . . ξαφνικά ανεκάλεσε τους άνδρες του, εγκατέλειψε την ελπίδα, μολονότι δεν είχε συναντήσει δυσκολίες, και παρά κάθε λογική αιτία απεχώρησε από την πόλι.»

Εκμεταλλεύθηκαν οι Εβραίοι Χριστιανοί την ευκαιρία για να εγκαταλείψουν την Ιερουσαλήμ ή μήπως ενεπλάκησαν στον πόλεμο εναντίον της Ρώμης; Ο Εβραίος λόγιος Τζόσεφ Κλάουσνερ γράφει:

«Ενώ ακόμη και οι Εσσαίοι παρ’ όλον τους τον ασκητισμό, ενώθηκαν με τους μαχητάς για την ελευθερία . . . , οι Χριστιανοί εγκατέλειψαν αμέσως την Ιερουσαλήμ μετά την έκρηξι της επαναστάσεως και έφυγαν στην Πέλλα στην Υπεριορδανία, μια ξένη κατά το πλείστον πόλι. . . . Οι Χριστιανοί, ακόμη και οι Ιουδαίοι Ναζωραίοι [Χριστιανοί], δεν απεδέχθησαν διόλου την πολιτική άποψι του Ιουδαϊκού Μεσσιανισμού. Και τόσο η θρησκευτική όσο και η πολιτική άποψις γι’ αυτούς είχε ήδη πραγματοποιηθή στο πρόσωπο του Ιησού και γι’ αυτό τι ενδιαφέρον μπορούσαν να έχουν για ένα πόλεμο μεταξύ των Εβραίων και των Ρωμαίων;»—Από τον Ιησού Στον Παύλο, σελίδες 598, 599.

Φυσικά, οι Ιουδαίοι λόγιοι, όπως ο Κλάουσνερ, μπορεί να μη παραδέχωνται ότι η προφητεία που είπε ο Ιησούς ήταν εκείνη που υποκίνησε τους Χριστιανούς Εβραίους να εγκαταλείψουν την Ιερουσαλήμ. Αλλ’ αυτοί οι λόγιοι αναγνωρίζουν πράγματι ότι οι Εβραίοι που συμμετέχουν στον πόλεμο κατά της Ρώμης δεν περιελάμβαναν ακολούθους του Ιησού. Έτσι γίνεται φανερό ότι η αποδοχή του Ιησού ως Μεσσίου διεφύλαξε τους Χριστιανούς Εβραίους από τα τρομερά παθήματα που βρήκαν τους Εβραίους όταν οι Ρωμαίοι κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. Το ότι πρόσεξαν τα λόγια του Ιησού κατέληξε στη διαφύλαξι της ζωής τους.

Επομένως υπάρχει σοβαρός λόγος να κάμη κανείς εξονυχιστική έρευνα της μεσσιανικής ιδιότητος του Ιησού για να μην επιφέρη στον εαυτό του αδικαιολόγητη βλάβη. (Δευτ. 18:18, 19) Επίσης ο ειλικρινής ερευνητής θα θελήση να βρη άτομα που ζουν πραγματικά σύμφωνα με τις διδασκαλίες του Ιησού ώστε να βεβαιωθή αν η Χριστιανοσύνη είχε ωφέλιμη επίδρασι στη ζωή τους. Αυτό δεν απαιτεί εκτεταμένη έρευνα όλων των διαφόρων θρησκευτικών οργανώσεων που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανικές. Η αιματοχυσία στην οποία συμμετέχουν οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου είναι αρκετή απόδειξις της εκ μέρους των κακοπαραστάσεως του Ιησού και των διδασκαλιών του.

Εν τούτοις, υπάρχει ένας όμιλος Χριστιανών που είναι παγκόσμια γνωστός λόγω της απαλλαγής των από εθνικιστική υπερηφάνεια και μίσος. Πράγματι, γι’ αυτό ακριβώς αυτοί οι Χριστιανοί, που είναι γνωστοί ως μάρτυρες του Ιεχωβά, έχουν δοκιμάσει σκληρό διωγμό σ’ αυτόν τον εικοστό αιώνα. Αλλά δεν επέτρεψαν στον διωγμό να τους κατασιωπήση από το να εκθέτουν την παραβίασι των δίκαιων νόμων του Θεού ή να τους αλλάξη την ηθική τους υπόστασι. Δεν έχουν συμμετάσχει στην αιματοχυσία κανενός έθνους. Γιατί, λοιπόν, να μην αφήσετε τους μάρτυρας του Ιεχωβά να σας βοηθήσουν στην έρευνά σας για τον Ιησού και τις διδασκαλίες του;

[Εικόνα στη σελίδα 4]

Η συνεργασία του κλήρου με τον δολοφόνο Χίτλερ, που επιβεβαιώνεται από πολλές φωτογραφίες, στέκεται σαν ένα εμπόδιο για να δεχτούν πολλοί Ιουδαίοι τον Ιησού.

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Ένα σύμβολο της Τριάδος, μιας διδασκαλίας που οι Εβραίοι δεν μπορούν να δεχθούν, εφ’ όσον πιστεύουν σε ένα μόνο Θεό.