Να Είστε σαν Άνδρες που Αντιμετωπίζουν τον Αρμαγεδδώνα Άφοβοι

 1. Πώς ο Θεόδωρος Ρούσβελτ έκανε λάθος στη χρονολόγηση των πραγμάτων σχετικά με τον Αρμαγεδδώνα;

ΛΕΝΕ ότι ο Θεόδωρος Ρούσβελτ, στην προεκλογική του εκστρατεία για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, είπε: «Βρισκόμαστε μπροστά στον Αρμαγεδδώνα και πολεμάμε για τον Κύριο!» Ο Ρούσβελτ ήξερε από τη Γραφή ότι επρόκειτο να γίνει κάποια αποφασιστική μάχη στον «τόπον τον καλούμενον Εβραϊστί Αρμαγεδδών.» (Αποκάλυψις 16:16) Βιάστηκε να χρονολογήσει τα πράγματα, διότι πέθανε στις 6 Ιανουαρίου 1919 ή λιγότερο από δύο μήνες μετά από το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκείνη η σύγκρουση δεν κατέληξε στον «πόλεμο της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα.

 2. Από ποιο πράγμα θα εξαρτηθεί η επιβίωση μας στον καιρό του πολέμου όλων των πολέμων;

² Ωστόσο, σ’ αυτό το ταραχώδες έτος 1982 έχουμε όλες τις ενδείξεις ότι αντιμετωπίζουμε εκείνο τον πόλεμο όλων των πολέμων. Το αν θα επιζήσουμε από εκείνο τον πόλεμο, από εκείνη τη μάχη, ή όχι, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη σχέση που θα έχουμε τότε με τον Παντοδύναμο Θεό.

 3, 4. Έχοντας υπόψη τη θέση που θα πάρουν αυτοί οι Χριστιανοί σ’ εκείνον τον πόλεμο, τι θα χρειαστεί να δείξουμε για να «φερθούμε σαν άνδρες»;

³ Εκείνο που πραγματικά πείθει τους άρχοντες του κόσμου να συγκεντρωθούν εναντίον του Ιεχωβά Θεού του Παντοδυνάμου για τον πόλεμο στον Αρμαγεδδώνα είναι οι αόρατες ‘εμπνευσμένες εκφράσεις από δαίμονες.’—Αποκάλυψις 16:14-16.

⁴ Το Εβραϊκό όνομα Αρμαγεδδώνας σημαίνει «βουνό συγκεντρώσεως στρατευμάτων». Αυτό σημαίνει πόλεμο! Τα «στρατεύματα» είναι τα στρατεύματα των ‘βασιλιάδων της γης και όλης της οικουμένης’, που περιλαμβάνουν τους πολιτικούς άρχοντες του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου. Οι αφιερωμένοι, βαπτισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν βρίσκονται ανάμεσα σ’ εκείνα τα στρατεύματα. Αυτοί δεν θα χρειαστεί να πολεμήσουν με σαρκικά όπλα, αλλά θα είναι μόνο παρατηρητές της μάχης. Επειδή οι όσιοι μάρτυρες του Ιεχωβά θα είναι ο κύριος ορατός στόχος επιθέσεως λόγω της σταθερής υποστηρίξεως της βασιλείας του Ιεχωβά μέσω του Χριστού, θα χρειαστεί θάρρος σαν του Χριστού από μέρους τους για να ‘φερθούν σαν άνδρες’.—1 Κορινθίους 16:13· παράβαλε 2 Χρονικών 20:17.

 5, 6. Σαν ποιο προφήτη που αντιμετώπισε την καταστροφή της Ιερουσαλήμ στη διάρκεια της ζωής του, αισθάνθηκε το υπόλοιπο του λαού του Ιεχωβά στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν αντιμετώπισε το μεταπολεμικό έργο που βρισκόταν μπροστά τους;

⁵ Μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1918, οι συνθήκες του υπολοίπου των πνευματικών Ισραηλιτών και του έργου που ήταν μπροστά τους έμοιαζε με τις συνθήκες και το έργο ενός νεαρού άνδρα πέρα εκεί στην ταραχώδη Μέση Ανατολή. Ήταν ένας Ιουδαίος ιερέας που λεγόταν Ιερεμίας, γιος του Χελκία. Η πόλη της Ιερουσαλήμ, στο ναό της οποίας υπηρετούσε σαν ιερέας, ήταν καταδικασμένη να καταστραφεί μέσα στη διάρκεια της ζωής του. Το ίδιο και ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος, ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι το πνευματικό αντίστοιχο και ο αντικαταστάτης του αρχαίου Ισραήλ στην εύνοια του Θεού, αντιμετωπίζει γρήγορη καταστροφή, αμέσως πριν από τον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα. Ο Ιερεμίας αφού επέζησε από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ τον 7ον αιώνα π.Χ., μπόρεσε, κάτω από έμπνευση να γράψει το βιβλίο των Θρήνων για τα ερείπια της Ιερουσαλήμ.

⁶ Όταν το προφητικό έργο τέθηκε μπροστά στο νεαρό Ιερεμία, αυτός είπε: «Ω, Κύριε Θεέ, ιδού, δεν εξεύρω να λαλήσω· διότι είμαι παιδίον.» Αλλά στον Ιερεμία ειπώθηκε: «Μη λέγε, είμαι παιδίον· διότι θέλεις υπάγει προς πάντας, προς τους οποίους θέλω σε εξαποστείλει· και πάντα όσα σε προστάξω, θέλεις ειπεί. Μη φοβηθής από προσώπου αυτών διότι εγώ είμαι μετά σου δια να σε ελευθερώνω, λέγει Κύριος.»—Ιερεμίας 1:4-8.

 7. (α) Σε πόσους έπρεπε να υπηρετήσει σαν προφήτης ο Ιερεμίας, και για χάρη πόσων πρέπει να υπηρετήσει σήμερα ένας «προφήτης»; (β) Μήπως η εκτεταμένη αυτή υπηρεσία του σημαίνει ότι θα μεταστραφούν τα έθνη, αλλά για ποιους δείχνεται στοχαστικότητα;

⁷ Ο Ιερεμίας επρόκειτο να κάνει το μέρος ενός πλήρως ανεπτυγμένου άνδρα, γιατί αυτό που ο Θεός τον ενέπνευσε να γράψει θα είχε σημασία για όλο το ανθρώπινο γένος, ακόμη και σήμερα. «Προφήτην εις τα έθνη» τον κατέστησε ο Ιεχωβά. (Ιερεμίας 1:5) Έτσι σήμερα, εκείνο που χρειάζεται περισσότερο απ’ όλα, είναι ένας ‘προφήτης στα έθνη’, καθώς τα πατριωτικά πεισματάρικα έθνη συγκεντρώνονται αμείλικτα στην τελική αποφασιστική επίδειξη στον Αρμαγεδδώνα. Αυτό δεν σημαίνει ότι το Θεόδοτο άγγελμα του σύγχρονου ‘προφήτη στα έθνη’ θα καταφέρει να τους αποτρέψει από μια πορεία που οδηγεί στην βέβαιη καταστροφή τους, αλλά το ζήτημα είναι τι θα κάνει κάθε άτομο χωριστά. Τα άτομα αυτά που δεν είναι καθορισμένα σε αριθμό, όταν ειδοποιούνται, δεν θέλουν να καταστραφούν μαζί με τα έθνη στα οποία είναι πολίτες. Αυτοί δεν θέλουν με κανένα τρόπο να βρεθούν πολεμώντας εναντίον του Παντοδυνάμου Θεού για να υποστηρίξουν μια ανθρώπινη αυτοκυβέρνηση. Για χάρη αυτών των ειλικρινών ατόμων ο Ιεχωβά με στοχαστικότητα έστειλε αυτόν τον ‘προφήτη στα έθνη’. Ο Ιεχωβά το έκανε αυτό στη διάρκεια αυτού του «καιρού του τέλους» από τότε που τελείωσε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος στις 11 Νοεμβρίου 1918.—Δανιήλ 12:4.

 8. Ποιος ή τι είναι ο «προφήτης» τον οποίον έστειλε ο Ιεχωβά και του οποίου το έργο πρέπει να τελειώσει πριν από τον Αρμαγεδδώνα;

⁸ Για χάρη αυτών των ατόμων που από την καρδιά τους ζητούν τη διακυβέρνηση του Θεού αντί για τη διακυβέρνηση του ανθρώπου, έχει στείλει τον «προφήτη», ο οποίος δεν είναι ένα άτομο όπως στην περίπτωση του Ιερεμία, αλλά μία τάξη. Τα μέλη αυτής της τάξεως είναι, σαν τον προφήτη-ιερέα Ιερεμία, εντελώς αφιερωμένα στον Ιεχωβά Θεό μέσω του Χριστού και, με την αναγέννηση μέσω του αγίου Πνεύματος του Ιεχωβά , έχουν γίνει μέρος ‘ενός εκλεκτού γένους, ενός βασιλικού ιερατείου, ενός αγίου έθνους, ενός λαού ειδικής ιδιοκτησίας.’ (1 Πέτρου 2:9) Σήμερα υπάρχει μόνο ένα υπόλοιπο αυτής της τάξεως του «προφήτη» πάνω στη γη. Ο «πόλεμος της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα δεν πρόκειται να αρχίσει πριν αυτός ο σύνθετος «προφήτης» τελειώσει το έργο του.

 9. (α) Τη νίκη ποιας παγκόσμιας δυνάμεως πάνω στην πρωτεύουσα του αρχαίου λαού του Ιεχωβά είδαν τα μάτια του Ιερεμία; (β) Ποια αρχαία πόλη εξεικονίζει τον λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο; (γ) Τίνος μέρος έχει γίνει ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος; (δ) Τι θα συμβεί στον Χριστιανικό κόσμο όταν καταστραφεί η Βαβυλώνα η Μεγάλη και γιατί;

⁹ Ένα πράγμα είναι τώρα βέβαιο: αν η τάξη του «προφήτη», η τάξη του Ιερεμία, αντιμετωπίζει τον Αρμαγεδδώνα, αντιμετωπίζει επίσης και την πτώση της Βαβυλώνας της Μεγάλης. Είναι αλήθεια ότι ο Ιερεμίας των αρχαίων χρόνων δεν παρέστη μάρτυρας της πτώσεως της αρχαίας Βαβυλώνας, αλλά είπε πολλές προφητείες για την ανατροπή εκείνης της τρίτης παγκόσμιας δυνάμεως της Βιβλικής ιστορίας. Επειδή εκείνη η παγκόσμια αυτοκρατορία είχε τις ρίζες της στην αρχική Βαβέλ, ή Βαβυλώνα, που είχε Ιδρύσει ο Νεβρώδ ένας ισχυρός κυνηγός σε εναντίωση στον Ιεχωβά’, μόλυνε τον αρχαίο κόσμο του ανθρωπίνου γένους με την ψεύτικη θρησκεία της. (Γένεσις 10:8-12, ΜΝΚ) Ο Ιερεμίας ήταν μάρτυρας του θριάμβου της αρχαίας Βαβυλώνας πάνω στην Ιερουσαλήμ το 607 π.Χ. Έτσι παρέστη μάρτυρας στη νίκη της αρχαίας πρωτεύουσας της ψεύτικης θρησκείας πάνω στην πρωτεύουσα μέσα στην οποία βρισκόταν ο ναός του Ιεχωβά αλλά η οποία είχε διαφθείρει την αγνή θρησκεία που Αυτός είχε θέσει εκεί. Για το λόγο αυτό η αρχαία Ιερουσαλήμ εξεικονίζει τον σημερινό λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο. Παρά τον ισχυρισμό του ότι είναι η επικράτεια της αληθινής Χριστιανοσύνης, ο Χριστιανικός κόσμος έπεσε θύμα της Βαβυλωνιακής θρησκείας και στην πραγματικότητα έχει γίνει το κύριο μέρος της σύγχρονης Βαβυλώνας της Μεγάλης, της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας. Όταν η Βαβυλώνα η Μεγάλη καταστραφεί από τα βδελυκτά πολιτικά στοιχεία αυτού του κόσμου, όπως το είπε η Αποκάλυψη, κεφάλαια 17 και 18, ο Χριστιανικός κόσμος θα οδηγηθεί μαζί της στην καταστροφή.

10. Τι προεικόνισε η επιβίωση του Ιερεμία από την πτώση της Ιερουσαλήμ, και σύντομα αφού γίνει αυτό, ποια προσπάθεια των εθνών θα αποτύχει;

¹⁰ Ο Ιερεμίας επέζησε από την πτώση της Ιερουσαλήμ και της επικράτειας της το 607 π.Χ., και αυτό επιβεβαίωσε ότι ήταν πραγματικός εκπρόσωπος του Ιεχωβά· και, σύμφωνα μ’ εκείνη την προφητική εικόνα η τάξη του Ιερεμία σήμερα θα επιζήσει από την πλησιάζουσα βίαιη πτώση του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου. Σύντομα κατόπιν, τα άθρησκα στοιχεία αυτού του συστήματος θα προσπαθήσουν μοχθηρά να εξαλείψουν την τάξη του Ιερεμία, αλλά οι προσπάθειες τους να το κάνουν αυτό θα συντρίβουν—στον Αρμαγεδδώνα.—Αποκάλυψις 16:16· 19:19-21.

11. Ποιον προεικόνιζε ο μη Ιουδαίος που βοήθησε τον Ιερεμία στη δεινή του κατάσταση, και με ποιους αντιστοιχούν αυτοί στην παραβολή του Ιησού στο Ματθαίο 25:31-46;

¹¹ Ένας μη Ιουδαίος που επέζησε από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 607 π.Χ. ήταν ο Αβδεμέλεχ ο Αιθίοπας. Η αφήγηση γι’ αυτόν υπάρχει στα κεφάλαια 38 και 39 του Ιερεμία. Έτρεξε σε βοήθεια του Ιερεμία που βρισκόταν σε δεινή ανάγκη, και γι’ αυτό είχε λόγους να φοβάται τους Ιουδαίους εκείνους που ασκούσαν επιρροή και που ζητούσαν το θάνατο του Ιερεμία ώστε να τον κάνουν να σωπάσει. Αλλά ακόμη και μια ειδική προφητεία μέσω του προφήτη για του οποίου τη ζωή είχε ενεργήσει με τόλμη, ο Ιεχωβά βεβαίωσε τον Αβδεμέλεχ ότι θα του χαριζόταν η ζωή σαν λάφυρο και έτσι θα επιζούσε από την ερχόμενη καταστροφή πάνω στη γη του Ιούδα και στην πρωτεύουσα της Ιερουσαλήμ. Απ’ αυτές τις απόψεις ο Αβδεμέλεχ ο Αιθίοπας προεικόνιζε τα συμβολικά πρόβατα της παραβολής του Ιησού για τα πρόβατα και τα ερίφια όπως αναφέρεται στον Ματθαίο 25:31-36. Επειδή υποστηρίζουν το υπόλοιπο των πνευματικών «αδελφών» του Ιησού Χριστού και κάνουν καλό σ’ αυτούς στη διάρκεια αυτού του «καιρού του τέλους,» αυτά τα συμβολικά πρόβατα δεν θα αποκοπούν μαζί με την τάξη των «εριφίων» στον Αρμαγεδδώνα. Κάτω από την προστασία του Ιεχωβά μέσω του Βασιλιά του, του Ιησού Χριστού, θα μπουν στο νέο σύστημα χωρίς να πεθάνουν, με την ευκαιρία αιώνιας ζωής στον γήινο Παράδεισο που βρίσκεται μπροστά τους.

Τι Χρειάζονται Τώρα οι Άνθρωποι που Ανήκουν στον Θεό

12. Ποια προφητεία του Ιησού σχετικά με τον «καιρό του τέλους» εκπληρώνουν οι τρομεροί καιροί μας;

¹² Οι καιροί στους οποίους ζούμε τώρα γίνονται όλο και πιο τρομεροί. Αυτό γίνεται σ’ εκπλήρωση της προφητείας γι’ αυτά που ο ίδιος ο Ιησούς προείπε και τα οποία θα έδειχναν ότι ζούμε στον «καιρό του τέλους,» στον καιρό που θα εκπληρωθεί το σύγχρονο αντίτυπο της καταστροφής της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. (Λουκάς 21:5-7) Ο Ιησούς , περισσότερο για δικό μας όφελος παρά για όφελος των αποστόλων και μαθητών του πρώτου αιώνα, συνέχισε και είπε: «Και θέλουσιν είσθαι σημεία εν τω ηλίω και τη σελήνη και τοις άστροις, και επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία, και θέλει ηχεί η θάλασσα και τα κύματα· οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην διότι αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή. Και τότε θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλη μετά δυνάμεως και δόξης πολλής.»—Λουκάς 21:25-27.

13. Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι πρέπει να υπάρχει κάποια διαφορά ανάμεσα στη στάση της καρδιάς και της διάνοιας των ανθρώπων του κόσμου και των φωτισμένων μαθητών του Ιησού;

¹³ Εδώ ο Ιησούς έκανε μια διάκριση ανάμεσα στους ανθρώπους που ανήκουν σ’ αυτόν τον κόσμο ή σύστημα και στους φωτισμένους μαθητές του, για όφελος των οποίων δόθηκε ειδικά η προφητεία του με τόση περιγραφικότητα. Οι πληροφορημένοι, συνετοί ακόλουθοι του δεν θα καταλαμβάνονταν από τη «στενοχωρία εθνών» ούτε οι καρδιές τους θα ‘αποψυχούσαν από το φόβο και την προσδοκία για τα πράγματα που θα έρχονταν πάνω στην οικουμένη.’ Δεν επρόκειτο να σκύψουν τα κεφάλια τους με κατάθλιψη, με απελπισία. Ποια θα ήταν, λοιπόν, η στάση τους, η κατάσταση της διάνοιας και της καρδιάς τους; Σύμφωνα με αυτά που συνέχισε και είπε ο Ιησούς θα ήταν η ακόλουθη: «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας· διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.»—Λουκάς 21:28.

14. Μήπως η «απολύτρωσις» που πλησιάζει εννοεί την ενδόξαση του υπολοίπου στον ουρανό, και ποιοι πάνω στη γη θα αντιμετωπίσουν την θαυμαστή προοπτική που θα υπάρχει πέρα από την «απελευθέρωση»;

¹⁴ Έτσι στους ανθρώπους που ανήκουν σ’ αυτόν τον κόσμο οι αυξανόμενες δυσκολίες που θα κορυφωθούν στον πόλεμο του Αρμαγεδδώνα είναι απόδειξη επικείμενης καταστροφής. (Φιλιππησίους 1:28) Αυτό απαιτεί από τον αληθινό Χριστιανό σήμερα να είναι άτομο δυνατής πίστεως στον Παντοδύναμο Θεό και στις υποσχέσεις του στους πιστούς. Η «απολύτρωσις» για την οποία μιλάει εδώ, και η οποία τώρα είναι κοντά για άτομα τέτοιας πίστεως, δεν σημαίνει την ουράνια ενδόξαση του υπολοίπου των γεννημένων από το πνεύμα μαθητών του Ιησού και την αρπαγή τους από την επίγεια σκηνή θλίψεων, αν και αυτός είναι ο τελικός προορισμός γι’ αυτούς τελικά. Μάλλον η «απολύτρωσις» είναι το σταμάτημα των πολέμων, της πείνας, των ασθενειών, των σεισμών και του αγρίου διωγμού των αληθινών ακολούθων του Βασιλιά Ιησού Χριστού, που θα γίνει με την καταστροφή όλων των εχθρών της βασιλείας του Ιεχωβά δια του Ιησού στον «πόλεμο της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» στον τόπο που ονομάζεται Αρμαγεδδώνας. Τι θαυμάσια προοπτική θα βρίσκεται τότε μπροστά στο υπόλοιπο των κληρονόμων της ουράνιας βασιλείας και των όσιων. συντρόφων τους που προεικονίστηκαν από τον Αβδεμέλεχ , που θαρραλέα βοήθησε τον Ιερεμία τον προφήτη!

15. Τι πρέπει να κάνουν αυτοί σύμφωνα με τις Γραφές για να ‘φερθούν σαν άνδρες’, κι’ έτσι να είναι εξαρτισμένοι για έργο;

¹⁵ Για να «ανδρίζονται» αυτοί τώρα, δηλαδή για να φαίνονται σαν άνδρες, πρέπει να φτάσουν σε Χριστιανική ωριμότητα και να καταρτισθούν για το έργο της επιδόσεως της τελικής παγκόσμιας μαρτυρίας για την Μεσσιανική Βασιλεία. (1 Κορινθίους 16:13· Ματθαίος 24:14) Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μας δόθηκε η Βίβλος που περιέχει τις ιερές Γραφές. Όπως ακριβώς έγραψε ο απόστολος Παύλος στον νεαρό Τιμόθεο: «Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης· δια να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν.» (2 Τιμόθεον 3:16, 17) Σύμφωνα με την Νέα Αγγλική Βίβλο, εδάφιο 17 διαβάζουμε: «Έτσι ο άνθρωπος που ανήκει στον Θεό μπορεί να είναι αποδοτικός και εξαρτισμένος για κάθε είδους καλό έργο.» Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ λέει: «Αυτός είναι ο τρόπος για να γίνει ο άνθρωπος ο αφιερωμένος στον Θεό πλήρως εξαρτισμένος και έτοιμος για κάθε καλό έργο.» Αυτό δείχνει ότι «ο άνθρωπος του Θεού» χρειάζεται να μελετάει τακτικά τις θεόπνευστες Γραφές και να ζει σύμφωνα μ’ αυτές, εκπληρώνοντας το έργο για το οποίο καταρτίστηκε μ’ αυτή τη μελέτη τόσο αποτελεσματικά.

16. Γιατί περισσότερο τώρα παρά στις μέρες του Νώε, προ του κατακλυσμού, είναι καλό να αποφεύγουμε τις επιθυμίες της νεότητας;

¹⁶ Ζούμε στον πιο κρίσιμο καιρό όλης της ανθρώπινης ιστορίας! Βρισκόμαστε μπροστά στην καταστροφή ενός κόσμου, ενός κόσμου ασύγκριτα μεγαλυτέρων διαστάσεων από τον κόσμο των ημερών του Νώε. Γι’ αυτό είμαστε απασχολημένοι στο πιο μεγαλειώδες και σημαντικό έργο για το ανθρώπινο γένος σ’ όλη του την ιστορία μέχρι τώρα. Ασφαλώς δεν είναι τώρα ο καιρός για οποιονδήποτε αφιερωμένο, βαπτισμένο μάρτυρα του Ιεχωβά Θεού να ικανοποιεί τις αισθησιακές, παραπλανητικές επιθυμίες της νεότητας. Όπως έγραψε ο Παύλος στον νεαρό Τιμόθεο: «Τας δε νεανικάς επιθυμίας φεύγε.» «Συ όμως, ω άνθρωπε του Θεού, ταύτα φεύγε.» (2 Τιμόθεον 2:22· 1 Τιμόθεον 6:11) Σήμερα, εκπληρώνονται περισσότερο, παρά όταν τα έγραψε, τα παρακάτω λόγια του θεόπνευστου αποστόλου Ιωάννη: «Ο κόσμος παρέρχεται, και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα.»—1 Ιωάννου 2:17.

17. Ποιους δεν πρέπει να υποτιμούμε σαν αρχαίους ανθρώπους του Θεού, αλλά σε ποιον πρέπει να αποβλέπουμε σαν τέλειο παράδειγμα μας;

¹⁷ Σ’ αυτές τις μέρες που απαιτούν την επίδειξη Χριστιανικού ανδρισμού, έχουμε ανάγκη να αποβλέπουμε στο τέλειο παράδειγμα Εκείνου, για τον οποίο ο κυβερνήτης Πόντιος Πιλάτος είπε μπροστά στον θορυβώδη Ιουδαϊκό όχλο: «Ίδε ο άνθρωπος» «Ιδού ο βασιλεύς σας». (Ιωάννης 19:5, 14) Πολύ πριν από τον Χριστό υπήρξαν άνθρωποι του Θεού, όπως «ο Μωυσής ο άνθρωπος του [αληθινού] Θεού,» και ο Ηλίας και ο σύντροφος του Ελισσαιέ, και άλλοι. (Δευτερονόμιον 33:1· 1 Βασιλέων 17:18, 24· 20:28· 2 Βασιλέων 1:9-12· 4:7, 9, 16) Αλλά, ενώ δεν θέλουμε να αγνοούμε ή να υποτιμούμε εκείνους τους προχριστιανικούς ανθρώπους του Θεού, πρέπει να αποβλέπουμε σ’ Εκείνον ο οποίος παραμένει ο πιο εξέχων ‘άνθρωπος του Θεού,’ που έζησε ποτέ πάνω στη γη, τον Ιησού Χριστό, ο οποίος τώρα βασιλεύει σαν βασιλιάς στους ουρανούς από το τέλος των Καιρών των Εθνών το 1914. (Εβραίους 11:1 ως 12:3· Λουκάς 21:24) Με το να φερόμαστε σαν άνδρες όπως και αυτός, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την καταστροφή αυτού του καταδικασμένου συστήματος στον Αρμαγεδδώνα άφοβοι.

18. Πώς μπορούμε να εκπληρώσουμε την τρομακτική ευθύνη μας να συμμετάσχουμε στη διεκδίκηση της Παγκόσμιας Κυριαρχίας του Ιεχωβά Θεού;

¹⁸ Σ’ αυτό τον καιρό της κρίσεως καθώς αυτός ο παλαιός κόσμος καταρρέει δημιουργούμε ένα ανεξίτηλο, ακατάστρεπτο υπόμνημα για τον εαυτό μας. Θα είναι αυτό το υπόμνημα για όφελος μας και έπαινό μας; ή, ένα υπόμνημα καταδίκης μας με τον κόσμο; Με το να φερόμαστε σαν άνδρες μιμούμενοι το άμεμπτο παράδειγμα μας τον Ιησού Χριστό, θα αποδείξουμε ότι δεν έχουμε πνευματικό άρχοντα μας «τον θεόν του κόσμου τούτου» τον Σατανά τον Διάβολο. (2 Κορινθίους 4:4) Αντίθετα, θα υποστηρίζουμε την παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά Θεού και έτσι θα συμμετάσχουμε στη διεκδίκηση της μπροστά σ’ όλη την ζωντανή κτίση. Αληθινά, η ευθύνη μας απ’ αυτή την άποψη είναι τρομακτική, αλλά και η ευκαιρία ένδοξη!

19. Εκτός από του να είμαστε άγρυπνοι και στερεοί στην πίστη από ποιες άλλες απόψεις πρέπει να αυξάνουμε σαν «άνδρες», και ποιος είναι η πηγή μας γι’ αυτό;

¹⁹ Από μας εξαρτάται αν θα μείνουμε άγρυπνοι για το προνόμιο μας και την ευκαιρία μας κι’ αν θα ‘παραμείνουμε στερεοί στην πίστη.’ Ο Θεός απαγορεύει να εξασθενίσουμε αφού είμαστε άνθρωποι που ανήκουμε στον Θεό, αφιερωμένοι στον Θεό! Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να προσέξουμε την επίκαιρη νουθεσία του αποστόλου Παύλου, «ενδυναμούσθε.» (1 Κορινθίους 16:13) Με το να αποβλέπουμε ακλόνητα και με το να προσευχόμαστε σ’ Αυτόν μέσω του Βασιλιά μας, του ‘Ιησού Χριστού, θα μπορέσουμε να το πετύχουμε αυτό. Στον Ησαΐα 40:29 μας λέγεται: «Δίδει ισχύν εις τους ητονισμένους και αυξάνει την δύναμιν εις τους αδυνάτους.» Αφού παραστούμε μάρτυρες της Θείας νίκης στον Αρμαγεδδώνα, είθε να έχουμε το προνόμιο να ψάλουμε τα λόγια του Μωυσή που έψαλε μετά την καταστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων του Φαραώ στην Ερυθρά θάλασσα: «Ο Ιεχωβά είναι άνδρας [Εβραϊκό, ις] πολεμιστής. . . . Δύναμίς μου και ισχύς μου είναι ο Γιαχ. Διότι στάθηκε η σωτηρία μου.»—Έξοδος 15:3, 2, ΜΝΚ.

Μπορείτε ν’ Απαντήσετε σ’ αυτές τις ερωτήσεις;

□ Ποιο πράγμα θα καθορίσει αν θα επιζήσουμε από τον πόλεμο στον ‘Αρμαγεδδώνα;

□ Ποιες συνθήκες των χρισμένων δούλων του Ιεχωβά σήμερα είναι όμοιες με τις συνθήκες του αρχαίου δούλου του Ιερεμία;

□ Από ποιες απόψεις η υπηρεσία που εκτέλεσε ο Αβδεμέλεχ προεικόνιζε τη δράση των «προβάτων» της παραβολής του Χριστού στο Ματθαίο 25:31-46;

□ Σύμφωνα με την προφητεία του Χριστού στο 21 κεφάλαιο του Λουκά, πώς η στάση των ακολούθων του Χριστού διαφέρει από τη στάση των ανθρώπων των εθνών;

□ Για ποια «απελευθέρωση» μιλάει το εδάφιο Λουκάς 21:28;

□ Ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα αν όλοι μας μιμηθούμε το παράδειγμα εκείνου που αποκλήθηκε «ο άνθρωπος»;

[Εικόνα στη σελίδα 29]

Τίνων η δράση προεικονίστηκε από τη βοήθεια που έδωσε ο Αβδεμέλεχ στον προφήτη του Θεού Ιερεμία;